TTW:บทที่ 263 การเปลี่ยนร่าง
จางเฉียงหลี่ เริ่มรู้สึกตัว อย่างไรก็ตามเขาไม่สามารถรู้ได้ว่ามันนานเท่าไหร่แล้วที่เขาหลับไป แต่ในตอนนี้เขากำลังอยู่ในสภาพเปลือยกาย เขาพยายามที่จะขยับตัวแต่ดูเหมือนแขนขาของเขาจะไม่ตอบสนอง นอกเหนือจากแขนขาของเขาแล้วยังมีสายระโยงระยางอยู่บนร่างกายของเขา ข้อมือของเขาถูกฉีดด้วยยาบางอย่างเข้าเส้นเลือดและไม่สามารถบอกได้ว่ามันคืออะไร
จางเฉียงหลี่ มองไปสภาพรอบตัวของเขาดูเหมือนว่านี่จะคล้ายเตียงในโรงพยาบาลและคนที่อยู่ข้างๆเขาดูเหมือนจะเป็น หวังเจ้า เขายังคงเปลือยกายเช่นเดียวกับ จางเฉียงหลี่ และมีถุงยาฉีดเข้าเส้นเลือดเช่นเดียวกัน อย่างไรก็ตามเขาไม่เห็น ซูหยาน และลู่ฟาน
นักรบหุ้มเกราะเดินลาดตระเวนไปมาดูเหมือนว่าพวกเขาเป็นเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยในพื้นที่เขตนี้ จางเฉียงหลี่ และ หวังเจ้า ไม่สามารถขยับเขยื้อนได้พวกเขาใช้เพียงแต่สายตาที่สื่อสารกันไปมา
มีชายสวมเสื้อคลุมแพทย์เดินมาพร้อมกับพยาบาล พยาบาลถือถาดบางอย่างซึ่งมีเข็มฉีดยาและขวดยาทั้งสองเดินมาที่เตียงของ หวังเจ้า ดูเหมือนว่าเขากำลังเตรียมพร้อมที่จะฉีดยาให้กับ หวังเจ้า
หวังเจ้า รู้สึกกังวลใจเขาพยายามที่จะส่งเสียงแต่ไม่มีเสียงออกมา เขาอยากจะถามว่าพวกหมอกำลังจะฉีดยาอะไรให้กับเขา
หมอไม่ได้คุยกับ หวังเจ้า และพยาบาลก็ถือขวดยาที่มีสีขาวราวกับน้ำนมใส่เข็มฉีดยาและฉีดไปยังถุงยาที่ต่อสายเข้ากับร่างกายของ หวังเจ้า หวังเจ้า เฝ้าดูยาสีขาวผสมในถุงยาก่อนที่มันจะไหลเข้าไปสู่ร่างกายของเขา ผิวของ หวังเจ้า ค่อยๆเปลี่ยนไป อัตราความดันเลือดของเขาสูงขึ้นอย่างรวดเร็วเขาบิดร่างกายไปมาด้วยความเจ็บปวดทรมาน แม้แต่ตัวยาที่ทำให้ร่างกายของเขาไม่สามารถขยับได้ก็ไม่มีผลที่จะทำให้เขาหยุดดิ้น หวังเจ้า เริ่มส่งเสียงแปลกๆออกมา
ผิวของ หวังเจ้า เริ่มโปร่งแสงมากขึ้นเส้นเลือดของเขาสามารถมองเห็นภายใต้ผิวของเขาได้ ในเวลาเดียวกันดวงตาของเขาก็เปลี่ยนเป็นสีแดงเลือด และตาเริ่มถล่นออกมา
หมอและพยาบาลรู้สึกไม่ชอบในปฏิกิริยารุนแรงของ หวังเจ้า พวกเขาพูดคุยกันด้วยภาษาบางอย่าง หลังจากที่หมอบอกพยาบาลก็หยิบปากกาขึ้นและเริ่มจดบันทึกในแผ่นจดบันทึกของเธอ
หลังนั้นพยาบาลฉีดยาสีดำเข้าไปในถุงยาเวลานี้ถุงยากลายเป็นสีดำและสารสีดำนั้นค่อยๆไหลเข้าไปในหลอดเลือดเข้าสู่ร่างกายของ หวังเจ้า สีผิวของ หวังเจ้า เริ่มเปลี่ยนแปลงจากเดิมเป็นสีโปร่งใสกลายเป็นจุดด่างดำมันทำให้ จางเฉียงหลี่ นึกถึงซอมบี้ที่มีจุดด่าง ที่อยู่ตรงทุ่งดอกไม้หน้าอาคารในห้องปฏิบัติการลับ เป็นไปได้ไหมว่ายาที่หมอและพยาบาลให้กับ หวังเจ้า นั้นทำให้เขากลายเป็นซอมบี้รอยด่างที่เขาเคยเจอมาก่อน
เมื่ออาการของ หวังเจ้า สงบลงเขามองมาที่ จางเฉียงหลี่ ด้วยสายตาที่ขอความช่วยเหลือ จางเฉียงหลี่ ตอบกลับด้วยสายตาอย่างจนใจแม้ตัวเขาเองก็ไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองออกจากที่นี่ได้ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถช่วย หวังเจ้า ได้
จางเฉียงหลี่ เริ่มกังวลใจว่าเขาจะเป็นรายต่อไปที่ถูกฉีดยานี้
การแสดงออกของ หวังเจ้า เริ่มเปลี่ยนแปลงอีกครั้งเขาเริ่มคำรามเสียงต่ำ จากเสียงคำรามของ หวังเจ้า ทำให้ จางเฉียงหลี่ รู้สึกท้อแท้เขาสามารถยืนยันได้ว่า หวังเจ้า ได้กลายเป็นซอมบี้ไปแล้ว
คนเหล่านี้กำลังอยู่ในระหว่างการทดลองมนุษย์เขาได้เปลี่ยนพวกมนุษย์ให้กลายเป็นซอมบี้กลายพันธุ์
อีกครั้งที่หมอได้พึมพำภาษาบางอย่างกับพยาบาล จากนั้นพวกเขาย้ายมาที่ จางเฉียงหลี่ รู้สึกพอใจมากกับกล้ามเนื้อของ จางเฉียงหลี่
จางเฉียงหลี่ พยายามเปิดปากเพื่อพูดอะไรบางอย่างเพื่อขอร้องพวกเขาแต่ไม่มีเสียงใดเกิดขึ้น เมื่อหมอเห็นว่า จางเฉียงหลี่ ทำปฏิกิริยาน่าสงสารพวกเขาจึงหัวเราะขึ้น จากนั้นพูดด้วยเสียงพึมพำคล้ายกับเป็นชนพื้นเมืองหรือพวกต่างโลก
พยาบาลถือถาดใส่ยา 2 ตัวเดินเข้ามาใกล้และวางไว้ข้างเตียงของ จางเฉียงหลี่ จากนั้นเธอเตรียมที่ฉีดยาสีขาวน้ำนมลงไปในถุงยาของเขา จากนั้นหมอมองดูกล้ามเนื้อของ จางเฉียงหลี่ และพูดกับพยาบาลจากรูปลักษณ์ของ จางเฉียงหลี่ แล้วเขาต้องการเพิ่มปริมาณที่สูงกว่า หวังเจ้า พยาบาลพยักหน้าและเตรียมยาสีขาวเพิ่มขึ้น
การคาดเดาของ จางเฉียงหลี่ ถูกต้องหมอได้ให้ยากับเขามากกว่าของ หวังเจ้า การกลายร่างของ หวังเจ้า เสร็จสมบูรณ์แล้วและตอนนี้เขาเป็นซอมบี้กลายพันธุ์ที่มีจุดด่างดำบนผิวของเขาและเขายังคงคำรามเสียงต่ำ เหมือนกับซอมบี้ที่เขาพบในทุ่งดอกไม้
ในขณะที่พยาบาลกำลังจะฉีดยาให้กับ จางเฉียงหลี่ หมออีกคนที่อยู่ใกล้กับประตูก็ตะโกนบางอย่าง ทำให้หมอที่กำลังยืนดู จางเฉียงหลี่ นั้นเดินออกไปจากห้อง
หลังจากนั้นพยาบาลกลับทำหน้าที่ของเธอต่อโดยการเพิ่มยาไปให้กับ จางเฉียงหลี่ จางเฉียงหลี่ อยากร้องตะโกนให้เธอหยุดแต่มันก็ไร้ผล พยาบาลหยุดชั่วขณะหนึ่งราวกับว่าเธอรับรู้ข้อความของ จางเฉียงหลี่ จากนั้นเธอหันกลับไปมองนักรบที่สวมเกราะที่ยังลาดตะเวนอยู่ใกล้ๆและขณะนั้นนักรบกำลังหันหลังให้กับเตียง
นางพยาบาลวางเข็มฉีดยาไว้บนโต๊ะจากนั้นเหลือบมอง จางเฉียงหลี่ อีกครั้ง
จางเฉียงหลี่ กะพริบตาให้กับเธออย่างรวดเร็วในขณะที่เขาพยายามพูดบางอย่างเพื่อขอร้องเธอ
——————–
