ทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ต่างเงียบกริบดั่งจักจั่นยามหน้าหนาว แม้แต่คำว่าเชือดเทพก็ยังพูดออกมาแล้ว ไม่มีใครกล้าไปวิจารณ์ เกิดพลั้งพูดอะไรผิดไปทำให้เทพแท้จริงโกรธขึ้นมา ไม่แน่นักอาจนำมาซึ่งถูกล้างสำนักก็เป็นได้
“คุยโวโอ้อวดไร้ยางอาย…” เวลานี้เฉินไท่เหอร้องตวาดเสียงดังว่า “กล้าพูดคำว่าเชือดเทพ เจ้าคนเนรคุณ ทรยศอาจารย์ ทำให้บรรพชนต้องเสื่อมเสีย!”
“อย่าเข้าข้างตัวเองหน่อยเลย” หลี่ชิเย่พูดตัดบทคำพูดของเฉินไท่เหอด้วยท่าทีตามอารมณ์ว่า “แค่คำพูดว่าเชือดเทพไม่เห็นจะมีอะไรคู่ควรจะกล่าวถึง สำหรับคำพูดที่ว่าทรยศอาจารย์ทำให้บรรพชนต้องเสื่อมเสียนั้น แค่เทพจอมปลอมกลุ่มหนึ่งกล้าเรียกตัวเองว่าเป็นสายตรง ระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิลานกำแหง มีการเปลี่ยนแปลงราชวงศ์อยู่ทุกชาติ สำนักต่างๆ ในระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิลานกำแหงมีมากมายดั่งดอกเห็ด แค่คนกลุ่มหนึ่งอวดอ้างตัวเองว่าเป็นสายตรงเท่านั้นเอง!”
แม้ว่าผู้ที่อยู่ในเหตุการณ์จำนวนมากไม่กล้าจะพูดอะไรออกมา แต่ว่ากับคำพูดของหลี่ชิเย่นั้น ผู้คนจำนวนไม่น้อยยังคงเห็นด้วยอย่างเงียบๆ
ความจริงแล้ว ในรอบล้านล้านปีที่ผ่านมา การเปลี่ยนแปลงของราชวงศ์ สำนักและตระกูลขุนนางโบราณที่เคยปกครองระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิลานกำแหงมีมากมายดั่งดอกเห็ด นับกันไม่หวั่นไม่ไหว ที่เรียกว่าเป็นสายตรงก็แค่ได้กุมอำนาจการปกครองเท่านั้นเอง วันนี้เจ้าสามารถเรียกตัวเองว่าเป็นสายตรง พรุ่งนี้เขาก็สามารถเรียกตัวเขาว่าเป็นสายตรงเช่นเดียวกัน
ภายในระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิลานกำแหงนั้น ผู้ที่กุมอำนาจการปกครองสามารถปรับเปลี่ยนได้ทุกวัน แต่ทว่า มีเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้นที่จะไม่มีการเปลี่ยน นั่นก็คือต้นกำเนิดสัจธรรมของระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิลานกำแหง หนึ่งเดียวที่ไม่เปลี่ยนก็คือระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธินี้
“เจ้าหนูที่อวดดี วันนี้พวกเราก็จะทำหน้าที่ผดุงคุณธรรมและความยุติธรรมแทนฟ้าดิน ทำการขจัดเจ้าศิษย์ทรยศให้กับระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิลานกำแหง” เวลานี้ เจ้าแห่งแดนอุดรก็คำรามเสียงดังออกมาด้วยความโกรธ
เวลานี้ เฉินไท่เหอและเจ้าแห่งแดนอุดรได้ยกตนเป็นตัวแทนของสายตรง และตั้งข้อหาให้หลี่ชิเย่เป็นศิษย์ทรยศ เพื่อให้พวกเขาได้ยืนอยู่บนคุณธรรมที่สูงเด่นขึ้น
“เมื่อเป็นเช่นนั้นก็ไม่ต้องพูดพร่ำให้มากความ ลงมือเถอะ ข้ารออยู่” หลี่ชิเย่หัวเราะออกมาตามอารมณ์และกล่าวว่า “พวกเจ้าลงมือก่อน จะได้ไม่มาหาว่าข้าไม่ให้โอกาสพวกเจ้าได้ต่อสู้ขัดขืน”
คำพูดเช่นนี้ของหลี่ชิเย่พลันทำให้ยอดฝีมือกองกำลังซั่ง หอศักดิ์สิทธิ์ทั้งหมดโกรธจนแดงก่ำ คำพูดของหลี่ชิเย่ใช่จะเป็นเพียงยโสอวดดีเท่านั้น แต่เป็นการมองพวกเขาไม่มีตัวตนเสียแล้ว
“ตั้งขบวน…” ในเวลานี้เฉินไท่เหอก็ไม่พูดพล่ามทำเพลง คำรามเสียงดังออกมา ทันใดนั้น ศิษย์จำนวนนับพันของตระกูลเฉินได้ตั้งเป็นรูปขบวนในทันที ได้ยินเสียงตูมดังสนั่น ศิษย์ตระกูลเฉินเป็นพันคนได้กลับกลายเป็นวังวนขนาดยักษ์สุดเปรียบเปรย
ท่ามกลางวังวนนี้ได้ปะทุอานุภาพราชันที่น่ากลัวยิ่งนัก เนื่องจากในมือของเฉินไท่เหอในเวลานี้ถือคันฉ่องโบราณที่มีสีแดงเพลิงอันหนึ่ง เมื่อศิษย์หลายพันคนของตระกูลเฉินกลับกลายเป็นวังวนยักษ์นั้น คันฉ่องโบราณสีแดงเพลิงอันนี้ก็ได้แขวนอยู่กึ่งกลางของวังวนนี้
“คันฉ่องราชันหงส์เพลิง” ระดับผู้อาวุโสของสำนักผู้หนึ่งจดจำประวัติความเป็นมาของคันฉ่องโบราณสีแดงเพลิงที่อยู่ในมือของเฉินไท่เหอได้ รู้สึกตกใจอยู่เงียบๆ นี่เป็นอาวุธที่ราชันแท้จริงทิ้งเอาไว้ให้
ตระกูลเฉินพลันลงมือก็ด้วยอาวุธราชัน ซึ่งจุดนี้สำนักจำนวนมากไม่สามาถเทียบเคียงได้อยู่แล้ว จะอย่างไรเสียตระกูลเฉินคือตระกูลขุนนางโบราณที่เคยให้กำเนิดราชันแท้จริงมาก่อน หลังจากที่บรรพบุรุษพวกเขาจากไปแล้ว ได้ทิ้งของวิเศษจำนวนไม่น้อยให้กับชนรุ่นหลัง
เสียงตูม…ดังสนั่น ตามติดด้วยเสียงตึง ตึง ตึงที่ดังขึ้นมา มองเห็นเจ้าแห่งแดนอุดรนำพาศิษย์ของแดนอุดรจำนวนหลายพันคนได้กลายเป็นแมงป่องขนาดยักษ์ตัวหนึ่งโดยพลัน
เจ้าแมงป่องยักษ์ตัวนี้มีขนาดสูงใหญ่กว่าภูเขาสิบลูกรวมกันเสียอีก ก้ามคู่นั้นของมันมีขนาดที่ใหญ่โตมโหฬารยิ่ง ก้ามยักษ์คู่นี้สามารถหนีบภูเขาลูกหนึ่งให้แหลกละเอียดได้อย่างง่ายดาย
หากก้ามคู่นี้ของแมงป่องทุบลงมาอย่างแรง เกรงว่าสามารถทำให้ทุกอย่างแหลกละเอียดได้
ยิ่งหางของแมงป่องยักษ์ตัวนี้ด้วยแล้ว มันมีความยาวและมีขนาดที่ใหญ่มาก เข็มพิษของมันที่ยิงออกมากะทันหัน เหมือนว่าสามารถยิงเอาดวงดาวบนท้องฟ้าตกลงมาได้อย่างนั้น
จังหวะที่กลับกลายร่างเป็นแมงป่องยักษ์นั้น มองเห็นมือทั้งสองของเจ้าแห่งแดนอุดรอุ้มโอ่งยักษ์เอาไว้ใบหนึ่ง โอ่งยักษ์ใบนี้แผ่กลิ่นอายความเยือกเย็นออกมา ด้วยความเยือกเย็นเช่นนี้หากปล่อยออกมาเหมือนว่าสามารถทำให้โลกทั้งโลกกลายเป็นน้ำแข็งได้อย่างนั้น
โอ่งยักษ์ใบนี้เสมือนหนึ่งถูกฝังเอาไว้ที่ตำแหน่งหัวใจของเจ้าแมงป่องยักษ์ตัวนี้ และโอ่งยักษ์ใบนี้เปรียบประดุจคือหัวใจของแมงป่องยักษ์ตัวนี้ ทำให้ผู้คนมองไปแล้วเหมือนเป็นหัวใจดวงหนึ่งที่กำลังเต้นตุ้บตุ้บอย่างนั้น
“โอ่งโบราณน้ำแข็งเย็น…” ระดับบรรพบุรุษตระกูลขุนนางโบราณรู้สึกตกใจเมื่อได้เห็นโอ่งยักษ์ใบนี้
โอ่งโบราณน้ำแข็งเย็นใบนี้เป็นโอ่งโบราณที่ราชันแท้จริงของแดนอุดรได้ทิ้งเอาไว้ มีความเย็นที่น่ากลัวมาก หากสามารถเทเอาความเย็นที่อยู่ภายในโอ่งออกมา ต้องทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างกลายเป็นน้ำแข็งอย่างแน่นอน
พริบตาเดียวนั้นเอง ทั้งตระกูลเฉินและแดนอุดรต่างตั้งเป็นค่ายกลที่น่ากลัวยิ่งขึ้นมา แมงป่องยักษ์หนึ่ง กับวังวนอีกหนึ่ง พวกมันอยู่ในรูปแบบที่ล้อมเพื่อโจมตีต่อหลี่ชิเย่แบบขนาบข้างหน้าหลัง
ครั้นหลี่ชิเย่มองเห็นแดนอุดรและตระกูลเฉินต่างตั้งเป็นค่ายกลขึ้นในชั่วพริบตาเดียว เพียงหัวเราะออกมาตามอารมณ์เท่านั้น เขาเพียงทำท่ากวักมือไปตามใจเท่านั้น ฉับพลันปรากฏพลังสัจธรรมตลบอบอวลขึ้นมา
ตึง ตึง ตึง…จากการที่พลังสัจธรรมตลบอบอวล ปรากฏเสียงคำรามของกระบี่ดังไม่ขาดสาย พริบตาเดียวนั้นเอง ปรากฎกระบี่ศักดิ์สิทธิ์จำนวนสิบล้านเล่มที่ดั่งน้ำตกสวรรค์ที่ทวนพุ่งสวนขึ้นไปบนท้องฟ้าอย่างไม่มีสิ้นสุด ฉับพลันนั้นเหมือนดั่งได้กลับกลายเป็นทะเลกระบี่ศักดิ์สิทธิ์ไป เมื่อกระบี่ศักดิ์สิทธิ์นับสิบล้านเล่มได้พุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้าแล้ว พลังกระบี่ที่น่ากลัวได้กลับกลายเป็นทะเลที่กว้างใหญ่สุดลูกหูลูกตา
ตึง…เสียงคำรามของกระบี่ดังก้องเก้าชั้นฟ้า ในขณะเดียวกันด้านหลังของหลี่ชิเย่ปรากฎกระบี่สวรรค์แต่ละเล่มที่กางออกมา กระบี่สวรรค์แต่ละเล่มล้วนแล้วแต่สูงถึงสิบล้านจ้าง กระบี่สวรรค์ทุกเล่มล้วนแล้วแต่สามารถฟาดฟันเอาดวงดาวบนท้องฟ้าลงมาได้อย่างง่ายดาย
ยามที่กระบี่สวรรค์แต่ละเล่มกางออกนั้น เสมือนหนึ่งเป็นหางของนกยูงที่รำเพนออกมาอย่างนั้น กลายเป็นแนวป้องกันขนาดยักษ์ขึ้นที่ด้านหลังของหลี่ชิเย่
“เคล็ดวิชากระบี่เทพกำแหง…” ผู้คนจำนวนไม่น้อยรู้สึกจิตใจที่คล้อยตาม กระทั่งบางคนถึงกับประหนึ่งมัวเมาและปัญญาอ่อนอย่างนั้น เมื่อได้เห็น ‘เคล็ดวิชากระบี่เทพกำแหง’ สำแดงขึ้นมาด้วยฝีมือของหลี่ชิเย่อีกครั้งหนึ่ง
“เขาเป็นใครกันแน่ ถึงกับสามารถเข้าใจและสำแดง ‘เคล็ดวิชากระบี่เทพกำแหง’ ได้อย่างคล่องแคล่วถึงเพียงนี้ กระทั่งเรียกได้ว่าเชี่ยวชาญอย่างยิ่ง” ระดับบรรพบุรุษตระกูลขุนนางโบราณถึงกับเอ่ยขึ้นด้วยความฉงนอยู่ในใจ
กล่าวได้ว่า ระดับบรรพบุรุษในระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิลานกำแหงที่ได้ฝึก ‘เคล็ดวิชากระบี่เทพกำแหง’ นั้นมีหร็อมแหร็มเพียงไม่กี่คนเท่านั้น พวกเขาเหล่านั้นหากไม่ใช่กุมอำนาจใหญ่ก็คือประเภทยอดฝีมือที่ล่องลอยอยู่อย่างสมถะ หลี่ชิเย่ที่อยู่ตรงหน้าไม่ใช่หนึ่งในนั้นอย่างเด็ดขาด
“หากจะกล่าวว่าในระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิลานกำแหงผู้ใดฝึก ‘เคล็ดวิชากระบี่เทพกำแหง’ ได้ดีที่สุด ผู้ใดสามารถเข้าใจถึงความลึกซึ้งพิสดารของ ‘เคล็ดวิชากระบี่เทพกำแหง’ ได้อย่างแท้จริงล่ะก็ เกรงว่าคงเป็นใครไปไม่ได้นอกจากผู้คุ้มครองต้นกำเนิดสัจธรรมแล้ว” เจ้าสำนักผู้หนึ่งได้คาดเดาขึ้นมา
แต่ทว่า ในฐานะผู้ปกป้องคุ้มครองระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิลานกำแหง ในฐานะบรรพบุรุษผู้คุ้มครองต้นกำเนิดสัจธรรม โดยพื้นฐานแล้วพวกเขาจะไม่ปรากฏตัวออกมา พวกเขามีความเป็นอยู่ที่ค่อมต่ำมาก เว้นแต่ระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิลานกำแหงพบกับวิกฤตพวกเขาจึงจะปรากฏตัวออกมา
“เคล็ดวิชากระบี่เทพกำแหง…” แม้แต่บรรพบุรุษของหอศักดิ์สิทธิ์ก็ส่งเสียงฮึเย็นชาออกมา ไม่อาจปฏิเสธได้ว่า บรรพบุรุษของหอศักดิ์สิทธิ์ก็รู้สึกอิจฉาใน ‘เคล็ดวิชากระบี่เทพกำแหง’ เช่นกัน เนื่องพวกเขาเองก็ไม่ได้ฝึก ‘เคล็ดวิชากระบี่เทพกำแหง’ ขณะที่หลี่ชิเย่เป็นเพียงผู้เยาว์คนหนึ่งกลับได้ฝึก ‘เคล็ดวิชากระบี่เทพกำแหง’ แล้วจะไม่ให้พวกเขาต้องรู้สึกอิจฉาได้อย่างไรเล่า
“ฆ่า…” เวลานี้เจ้าแห่งแดนอุดรและเฉินไท่เหอทั้งสองคนต่างคำรามเสียงดังขึ้นมาพร้อมกัน ร่วมกับยอดฝีมือหลายพันพันพลันขับเคลื่อนค่ายกลที่ปราศจากผู้ต่อกรของตน
ตูม…เสียงดังสนั่นดังขึ้น ในเสี้ยววินาทีนี่เอง วังวนขนาดยักษ์ของพวกเฉินไท่เหอพลันพวยพุ่งพลังไฟฟ้าแรงสูงออกมาสายหนึ่ง โดยที่พลังไฟฟ้ากำลังสูงสายนี้เสมือนดั่งเพลิงแห่งความโกรธของสวรรค์อย่างนั้น ยามที่มันพุ่งเข้าโจมตีนั้นได้หอบเอาเพลิงความโกรธของราชันแท้จริงมาด้วย เมื่อมันพุ่งเข้าโจมตีเรียกได้ว่ามีอานุภาพทำลายล้างอย่างรุนแรง สามารถพุ่งโจมตีทุกอย่างที่ขวางหน้าให้กลายเป็นเถ้าธุลีได้อย่างนั้น
เสียงปัง…ดังสนั่น ในขณะเดียวกัน ก้ามคู่หน้าทั้งสองแมงป่องยักษ์ของแดนอุดรแห่งหอศักดิ์สิทธิ์ก็เข้าโจมตีขนาบซ้ายขวา ทุบเข้าหาหลี่ชิเย่อย่างแรง
จากการเข้าโจมตีขนาบซ้ายขวาของก้ามยักษ์เช่นนี้ ต่อให้เป็นภูเขาศักดิ์สิทธิ์ขนาดยักษ์ก็ต้องแหลกละเอียดไปในพริบตา
ที่น่ากลัวยิ่งไปกว่านั้นก็คือ หางของเจ้าแมงป่องยักษ์ตัวนี้ ทันใดนั้นเข็มพิษได้ทิ่มแทงเข้าหาหัวใจของหลี่ชิเย่ เมื่อมันได้ล็อกเป้าหมายเอาไว้แล้ว ต่อให้หนีอย่างไรก็หนีไม่พ้น ได้ยินเสียงดังปุเสียงหนึ่ง เข็มพิษนี้แจดั่งก้าวข้ามกาลเวลาอย่างนั้น เหมือนว่าหลี่ชิเย่ยังไม่ได้ลงมือมันก็ทิ่มแทงถึงหัวใจของเขาแล้ว
ไม่ว่าจะเป็นวังวนของเฉินไท่เหอ หรือว่าแมงป่องยักษ์ของเจ้าแห่งแดนอุดรที่เข้าโจมตีขนาบซ้ายขวา พลันที่ลงมือก็ตั้งใจโจมตีเล่นงานหลี่ชิเย่ให้ถึงตายในการโจมตีเพียงครั้งเดียว เหมือนไม่ต้องการเปิดโอกาสให้หลี่ชิเย่ได้ตอบโต้
“ทรงพลังเหลือเกิน…” แม้แต่ระดับบรรพบุรุษตระกูลขุนนางโบราณก็มีสีหน้าที่เปลี่ยนไปมากทีเดียว เมื่อได้เห็นการโจมตีที่หมายให้ถึงตายในครั้งเดียว การสังหารเด็ดขาดเช่นนี้มีเพียงระดับเทพแท้จริงเท่านั้นที่รับมือได้ ส่วนยอดฝีมือคนอื่นๆ เกรงว่าคงเป็นการรนหาที่ตายเอง โดยเฉพาะภายใต้การโจมตีขนาบของอาวุธราชันสองชิ้น ถ้าหากในมือของเทพแท้จริงไม่มีอาวุธราชันล่ะก็ เกรงว่าคงต้องเสียเปรียบมากทีเดียว
การโจมตีในลักษณะเช่นนี้ ไม่ว่าจะเป็นระดับเจ้าสำนัก หรือระดับบรรพบุรุษของตระกูลขุนนางโบราณล้วนแล้วแต่มีสีหน้าที่เปลี่ยนไป หอศักดิ์สิทธิ์ก็ดี แดนอุดรก็ช่าง การที่พวกเขาสามารถกลายเป็นหนึ่งในสี่ขั้วอำนาจใหญ่ของระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิลานกำแหง เป็นความจริงที่พวกเขามีธาตุแท้ภายในที่สำนักและตระกูลขุนนางโบราณอื่นๆ ไม่มี การที่พวกเขามีฐานะอย่างเช่นทุกวันนี้ ต้องยอมรับว่าพวกเขามีศักยภาพที่คู่ควรกับฐานะของพวกเขาโดยแท้จริง
ตึง…เสียงหนึ่งดังขึ้น พริบตาเดียวนั่นเอง มองเห็นกระบี่สวรรค์แต่ละเล่มที่อยู่ด้านหลังของหลี่ชิเย่พลันกางออก เสมือนดั่งเป็นผนังกระบี่อย่างนั้น ฉับพลันได้ทำการปิดกั้นทุกสิ่งทุกอย่างบนโลก
ผนังกระบี่ปิดกั้นเด็ดขาด ไม่เพียงสามารถปิดกั้นการโจมตีทุกรูปแบบ ยังเป็นการตัดขาดจากโลกๆ หนึ่ง
เสียงปัง…ดังสนั่น ต่อให้พลังราชันแท้จริงที่มีไฟฟ้าแรงสูงโจมตีเข้ามา ยังคงถูกผนังกระบี่ที่คล้ายดั่งนกยูงรำแพนกั้นขวางเอาไว้
ตูม ตูม ตูม…เสียงดังตูมตามดังไม่ขาดสาย ช่องว่างต้องสั่นเทา มองเห็นวังวนที่หมุนอย่างรวดเร็วและบ้าคลั่ง พลังไฟฟ้าแรงสูงที่ปล่อยออกมาดั่งคลื่นเป็นระลอกต่อเนื่องกันไป มีความดุดันยิ่งนัก
แต่ทว่าผนังกระบี่นั้นมีความยอดเยี่ยมสูงสุด เมื่อมันได้ทำการตัดขาดโลกๆ หนึ่งแล้ว การโจมตีใดๆ ก็ไม่สามารถก้าวล้ำไปได้ และอย่าหวังทะลวงผ่านไปได้
ตึง ตึง ตึงเสียงกระบี่คำรามไม่ขาดสาย จังหวะที่ก้ามยักษ์ทั้งสองของแมงป่องยักษ์ที่อาศัยท่วงท่าทำลายทุกสิ่งทุกอย่างให้แหลกละเอียดทุบเข้าใส่นั้น มองเห็นเส้นทางกระบี่สิบล้านสายดั่งคลื่นทะเลที่บ้าคลั่งได้พุ่งลงมา สุดท้ายได้กลับกลายเป็นเส้นทางกระบี่ที่ยิ่งใหญ่ไพศาลสายหนึ่ง ขอเพียงเส้นทางกระบี่ม้วนตัวเบาๆ ก็สามารถรวบเอาโลกทั้งโลกเข้าไปอยู่ภายในเส้นทางกระบี่นั่น
ในเสี้ยววินาทีนั่นเอง เส้นทางกระบี่ได้แยกจากหนึ่งเป็นสองสาย ได้ยินเสียงดังปังเส้นทางกระบี่ที่จากหนึ่งกลายเป็นสองได้เข้าไปต้านขวางก้ามยักษ์ที่ทุบเข้ามาซ้ายขวาอย่างแรง
แม้ว่าก้ามยักษ์ทั้งสองสามารถทุบทุกสิ่งทุกอย่างให้แหลกละเอียดได้ แต่ทว่า เส้นทางแห่งกระบี่นั้นแข็งแกร่งปราศจากผู้ต่อกร ต่อให้ก้ามยักษ์ทุบลงบนเส้นทางกระบี่อย่างแรงก็ไม่ส่งผลให้เกิดร่องรอยบาดเจ็บใดๆ ขึ้นมา
สุดท้าย ได้ยินเสียงดังตึงเสียงหนึ่ง มองเห็นเข็มพิษที่ทิ่มเข้าใส่หัวใจของหลี่ชิเย่ก็ถูกขวางเอาไว้เช่นกัน มองเห็นกระบี่ยักษ์เล่มหนึ่งที่ตั้งตรงอยู่หน้าอกของหลี่ชิเย่ ขวางเข็มพิษที่น่ากลัวยิ่งนี้เอาไว้
…………………………………….
