หลี่ชิเย่ก้าวเดินไปข้างหน้า โดยมีหลินซิม่อติดตามอยู่ด้านหลังหลี่ชิเย่ไปตลอดทาง นางตามติดไปตลอดทางโดยไม่ปริปากบ่นสักคำ
หลี่ชิเย่ไม่ได้เร่งความเร็วในการเดิน หากเขาเร่งความเร็วจริงๆ ล่ะก็ หลินซิม่อย่อมไม่สามารถตามได้ทัน ด้วยความเร็วของหลี่ชิเย่ในเวลานี้นับว่าช้ามากแล้ว แต่หลินซิม่อยังเดินตามด้วยความยากลำบาก
แต่ ไม่ว่าจะยากลำบากเช่นใด ต่อให้ต้องเดินจนเหงื่อไหลไคลย้อยหลินซิม่อก็ไม่บ่นให้ได้ยินสักคำ กัดฟันเดินต่อไปเรื่อยๆ และไม่ส่งเสียงว่าต้องการหยุดพัก
เพียงแต่เมื่อหลี่ชิเย่เห็นว่าหลินซิม่อยากที่จะยืนหยัดต่อไปได้จริงๆ แล้ว จึงเพลาฝีเท้าให้ช้าลงเพื่อให้หลินซิม่อสามารถตามได้ทัน
หลี่ชิเย่ทั้งสองคนเดินๆ หยุดๆ ไปตลอดเส้นทาง ในที่สุดก็มาถึงจุดหมายปลายทางของหลี่ชิเย่แล้ว
มองเห็นสถานที่ตรงนี้มีภูเขาที่มีต้นไม้ขึ้นเขียวชอุ่ม เทือกเขาที่ขึ้นลงสลับ มียอดเขาประหลาดอยู่เป็นจำนวนมาก ท่ามกลางยอดเขาแต่ละลูกมีตำหนักโบราณแต่ละหลังตั้งอยู่ ทุกๆ ยอดเขาก็จะมีตำหนักโบราณหลังหนึ่ง มีคนนับอย่างละเอียดแล้วปรากฏว่ามียอดเขารวมทั้งสิ้นหนึ่งร้อยยี่สิบแปดลูก ย่อมเป็นการบ่งบอกว่ามีตำหนักโบราณอยู่ถึงหนึ่งร้อยยี่สิบแปดหลัง
อีกทั้งยอดเขาประหลาดเหล่านี้จะเรียงกันอย่างเป็นระเบียบตั้งแต่ต่ำไปถึงสูง จากหน้าไปหลัง มองจากระยะห่างไกลแล้วยอดเขาประหลาดเหล่านี้เรียงกันดูเหมือนเป็นพัดเล่มหนึ่ง
ยอดเขาประหลาดลูกที่อยู่ด้านหน้าสุด และก็คือยอดเขาประหลาดที่มีขนาดต่ำที่สุด บริเวณตีนเขาของยอดเขาประหลาดลูกนี้ก็ได้มีการสร้างตำหนักใหญ่ขึ้นมาอยู่หลังหนึ่ง ด้านหน้าตำหนักใหญ่หลังนี้มีบันไดหินที่ยื่นเข้ามาจนกระทั่งสุดอยู่ตรงหน้าของทุกคน
ในขณะนี้ ด้านหน้าของบันไดหินมีผู้บำเพ็ญตนยืนอยู่เป็นจำนวนไม่น้อย ผู้บำเพ็ญตนบางคนเฝ้าดู ขณะที่ผู้บำเพ็ญตนบางคนก้าวเดินลงมาจากตำหนักใหญ่ด้วยความผิดหวัง และมีผู้บำเพ็ญตนที่นั่งอยู่บนบันไดหินด้วยท่าทีที่หมดอาลัยตายอยาก
นี่คือสถานที่ใด? เวลานี้หลินซิม่อเงยหน้ามองดาตำหนักใหญ่ที่อยู่ตรงหน้าหลังนี้และเอ่ยถามขึ้น
ตำหนักหมีเซียน หลี่ชิเย่กล่าวท่าทีเฉยเมย
ตำหนักหมีเซียน…หลินซิม่อถึงกับกล่าวด้วยความตระหนก ตำหนักเซียนที่เล่าลือกันว่าเข้าไปได้ยากที่สุดในตำนาน สถานที่ที่สามารถทำให้ใครก็ตามต้องหลงทาง?
ไม่ใช่หลงทาง หลี่ชิเย่ส่ายหน้าและกล่าวว่า เป็นอัตราส่วนต่ำมากจนสามารถมองข้ามไปได้ เว้นแต่จะเป็นปฐมบรรพบุรุษ บุคคลทั่วไปยากที่จะวิวัฒนาการความลึกซึ้งยอดเยี่ยมของมันได้
ในเวลานี้ ด้านหน้าของตำหนักหมีเซียนได้มีผู้คนมารวมตัวกันมากขึ้นเรื่อยๆ มีบางคนรอคอย และมีบางคนคาดหวัง ที่มากยิ่งกว่าก็คือหมดอาลัยตายอยาก แน่นอน มีส่วนน้อยมากๆ ที่รู้สึกดีใจอย่างยิ่ง
เป็นอย่างไรบ้างพี่ไป๋เล่อ? เวลานี้มีผู้ผู้บำเพ็ญตนรุ่นอาวุโสเดินทางมาถึงด้านหน้าของยอดเขา มองเห็นสหายเก่าของตนกำลังจะเดินทางจากไป จึงเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วงขึ้นมาทันที
เฮ่อ อย่าพูดถึงมันอีกเลย แค่โลภไปชั่ววูบ เสียหมดตัวแล้วล่ะ ผู้ผู้บำเพ็ญตนรุ่นอาวุโสผู้นี้กล่าวด้วยท่าทีหมดอาลัยตายอยากว่า ไม่ง่ายนักกว่าจะไปถึงตำหนักที่สามแล้ว แต่โลภมากเกินไปคิดจะเข้าไปยังตำหนักที่สี่จึงเสียหมดตัวทันที ถ้ารู้อย่างนี้ข้าจะไม่โลภมากถึงเพียงนี้ หยิบของจากตำหนักที่สามแล้วก็ไปทันที
ท่านนับว่าดีแล้วล่ะ ข้าแพ้มาแล้วสามรอบ ทุ่มเงินไปมากมายกว่าจะไปถึงตำหนักที่ห้าด้วยความยากลำบาก เดิมทีตั้งใจว่าจะให้ถึงตำหนักที่หกแล้วก็เลิก ไม่นึกเลยว่าพลันถูกส่งตัวกลับมา สหายของผู้ผู้บำเพ็ญตนรุ่นอาวุโสกล่าวด้วยท่าทียิ้มเจื่อนๆ
เฮ่อ พวกท่านอย่าพูดอีกเลย เวลานี้ด้านบนก็มีผู้ผู้บำเพ็ญตนรุ่นอาวุโสที่มีผมเผ้าสีขาวก้าวลงมาอีกคน ส่ายหน้าและกล่าวว่า พวกท่านยังดี อย่างน้อยก็ยังมีเหลืออยู่บ้าง ข้านี่สิเสียจนหมดสิ้นโดยสิ้นเชิง ข้าเอามาแปดสิบล้านมาที่เงินทองตกพื้น นอกเหนือจากเดิมพันพื้นที่ทุ่งกว้างที่ว่างเปล่ามาครั้งหนึ่งแล้ว ส่วนที่เหลือล้วนแล้วแต่ทุ่มอยู่กับตำหนักหมีเซียนทั้งหมด เวลานี้ในกระเป๋าไม่สามารถควักออกมาได้แม้แต่เหรียญเดียว ต้องขอยืมเงินพวกท่านเพื่อกลับบ้านแล้ว
เฮ่อ พี่เหมาท่านก็อย่าได้พูดอีกเลย ผู้บำเพ็ญตนรุ่นอาวุโสคนเมื่อครู่ส่ายหน้าและหัวเราะกล่าวว่า ท่านนี่หากไม่เลิกนิสัยพนันเช่นนี้ ช้าเร็วก็ต้องเสียหายหนักแน่ ท่านแพ้มาแล้วถึงสี่รอบยังกล้าเล่นต่ออีก และเป็นการเล่นที่เดิมพันเพิ่มขึ้นสิบเท่าในแต่ละรอบ ท่านเล่นแบบบ้าบิ่นมากเกินไปแล้ว
พี่เย่น่ะ ฟังคำเตือนข้าสักคำเถอะ ตำหนักหมีเซียนน่ะเล่นได้ แต่ว่าต้องอย่าโลภมาก ความเห็นส่วนตัวของข้ารู้สึกว่าถึงตำหนักที่สามก็ควรเลิกรากันได้แล้ว ผู้ผู้บำเพ็ญตนรุ่นอาวุโสผู้นี้กล่าวว่า อาศัยกำลังของพวกเรา การที่จะวิวัฒนาการถึงความลึกลับของตำหนักสามหลังแรกยังคงสามารถแอบเห็นอะไรบางอย่างได้แต่ก็ยาก หากคิดจะไปให้ได้หนึ่งร้อยยี่สิบแปดตำหนักล่ะก็ ให้เก็บไปนึกในความฝันเอาก็แล้วกัน มันเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ ข้าคิดว่าต่อให้เป็นปฐมบรรพบุรุษก็ไม่แน่ว่าจะสามารถไปให้ได้หนึ่งร้อยยี่สิบแปดหลัง
ผู้อาวุโส จะพูดเช่นนี้ก็ไม่ถูก ครั้งนั้นมีชาหนุ่มคนหนึ่งทะลวงผ่านไปได้ถึงร้อยกว่าตำหนัก สุดท้ายเรียกได้ว่ายอดเยี่ยมมาก ข้างๆ มีชายหนุ่มคนหนึ่งพูดสอดแทรกเข้ามา
เสวียนเซียว โลกนี้จะมีสักกี่คนสามารถมีโชคลาภที่ฝืนลิขิตสวรรค์จนสุดจะเทียบเทียมเหมือนเช่นเสวียนเซียวได้กันเล่า ผ่านร้อยกว่าตำหนักได้ในรวดเดียว ผู้ผู้บำเพ็ญตนรุ่นอาวุโสหลายคนที่อยู่ด้านข้างอดที่จะวิพากวิจารณ์กันถึงเรื่องนี้ เมื่อได้ยินคำพูดเช่นนี้
ฟังว่าในครั้งนั้น เสวียนเซียวไปถึงตำหนักที่ร้อยกว่าแล้วนั้น ได้โลงศพเซียนโลงหนึ่งมาจริงๆ เมื่อเปิดฝาโลงออกมาแล้วได้นางฟ้าองค์หนึ่งใช่หรือเปล่า? เมื่อมีการพูดคุยกันถึงเรื่องนี้แล้ว ได้ทำให้ผู้คนจำนวนไม่น้อยที่อยู่ในเหตุการณ์เกิดความสนใจขึ้นในทันที ต่างอดที่จะล้อมวงกันเข้ามาและวิพากวิจารณ์กันขึ้น แม้แต่ผู้บำเพ็ญตนรุ่นอาวุโสก็ไม่สำรวมอีกต่อไป
จริงหรือเท็จ? โลกนี้มีนางฟ้าจริงๆ หรือ? ข้าไม่เชื่อหรอกนะ แต่ก็มีกลุ่มคนรุ่นใหม่ไม่เชื่อในเรื่องของตำนานเช่นนี้
เรื่องนี้เป็นเรื่องจริง อย่างน้อยที่สุดเรื่องที่เสวียนเซียวฝ่าไปได้ถึงตำหนักที่ร้อยกว่าเป็นเรื่องจริง ผู้บำเพ็ญตนรุ่นอาวุโสทำท่าไตร่ตรองนิดหนึ่งและกล่าวว่า ส่วนเรื่องของนางฟ้านั้นพูดยาก แต่ ฟังว่าเขาไปได้โลงศพเซียนมาโลงหนึ่งจากตำหนักหลังที่ร้อยกว่าเป็นเรื่องจริง
ไม่ เรื่องของนางฟ้าก็เป็นเรื่องจริง ส่วนที่ว่าจะเป็นนางฟ้าจริงหรือไม่นั้นคงพูดยาก แต่ ขณะที่เปิดโลงเซียนโลงนี้มีผู้หญิงออกมาจากโลงจริงๆ เป็นผู้หญิงที่มีความยอดเยี่ยมมาก! ได้ยินว่าเพราะผู้หญิงคนนี้นี่เอง เสวียนเซียวถึงกับบินขึ้นไปยังแดนลัทธิเซียนภายในระยะเวลาอันสั้น ช่างเป็นเรื่องที่สุดยอดเพียงใด ระดับบรรพบุรุษสำนักเจ้าลัทธิผู้หนึ่งเอ่ยขึ้น
นับว่าโชคดีสุดขีดเลยล่ะ ไม่สิ ต้องบอกว่าฝืนลิขิตสวรรค์ปราศจากผู้เทียบเทียม เสวียนเซียวน่าจะเป็นผู้ที่ได้รับการบันทึกว่าเป็นผู้ที่เข้าไปในตำหนักหมีเซียนได้ลึกที่สุดแล้ว สามารถเข้าไปได้ถึงร้อยกว่าตำหนัก กระทั่งมีผุ้ที่คิดว่าน่าจะเข้าไปได้ถึงหนึ่งร้อยยี่สิบแปดตำหนักด้วยซ้ำ ถ้าหากเป็นข้า อย่าว่าแต่ถึงตำหนักที่หนึ่งร้อยยี่สิบแปดเลย ให้ข้าถึงตำหนักที่ห้าสิบชาตินี้ข้าก็จะไม่เสียใจอีกแล้วล่ะ มีผู้บำเพ็ญตนกลุ่มคนรุ่นใหม่ถึงกับฝันกลางวัน
ฝันให้มันน้อยๆ หน่อย หนึ่งฝ่ามือของผู้อาวุโสได้ซัดเข้าที่กระบาลของเขา กล่าวเยาะเย้ยและด่าว่า อย่าว่าแต่ห้าสิบตำหนักเลย ถ้าหากสามารถถึงสิบตำหนักหยิบเอาของวิเศษและจากไปก็รวยแล้วล่ะ
หลังจากวิพากวิจารณ์กันเสร็จสิ้น ผู้คนจำนวนไม่น้อยทยอยกันจากไป แต่ก็มีผู้คนจำนวนไม่น้อยที่เริ่มก้าวขึ้นบันไดหิน เข้าสู่ตำหนักที่หนึ่ง
หลี่ชิเย่ยืนอยู่บนบันไดหินและเงยหน้ามองไปยังที่ที่ห่างไกล คล้ายดั่งเป็นรูปปั้นและก็เหมือนนอนหลับสนิทไปแล้วอย่างนั้น เขายืนอยู่ตรงนั้นโดยไม่ได้กระดิกตัวเลย
ตำหนักหมีเซียนเข้าไปได้ยากขนาดนั้นจริงรึ? เมื่อผู้คนจำนวนไม่น้อยต่างแยกย้ายกันไปแล้ว หลินซิม่อที่ยืนฟังอย่างออกรสออกชาติก็ได้สติกลับมา เอ่ยถามกับหลี่ชิเย่เบาๆ
ผ่านไปอีกครู่ใหญ่หลี่ชิเย่จึงได้ละสายตากลับมา หัวเราะและกล่าวว่า ถ้าหากเพียงแค่ต้องการเสี่ยงโชคใหญ่ชาตินี้อย่าได้ไปคิดมากเลย การคิดจะวิวัฒนาการความลึกซึ้งยอดเยี่ยมในนั้นขึ้นอยู่กับศักยภาพของแต่ละคน ยิ่งมีศักยภาพแข็งแกร่งมากเท่าไรโอกาสก็ยิ่งมาก แน่นอน ก็มีสิ่งที่คนบางคนพูดเอาไว้ว่าเสี่ยงได้โชคก้อนใหญ่คงอยู่จริงๆ โดยเสี่ยงไปรวดเดียวเรื่อยๆ ซึ่งผู้โชคดีในลักษณะเช่นนี้เกรงว่านับแต่อดีตถึงปัจจุบันก็คงมีอยู่แค่หนึ่งหรือสองคนเท่านั้นเอง
ได้ยินพวกเขาบอกว่าเสวียนเซียวก็คือผู้ที่สามารถได้โชคก้อนใหญ่ที่ผ่านรวดเดียวถึงร้อยกว่าตำหนัก หลินซิม่อเอ่ยขึ้นมาเบาๆ
หลี่ชิเย่อมยิ้มแต่ไม่ตอบ ได้แต่มองดูตำหนักหมีเซียนหลังที่หนึ่งที่อยู่ตรงหน้า สุดท้ายแววตาของเขาไปหยุดอยู่ที่ตำหนักหลังสุดท้าย และก็คือตำหนักหมีเซียนหลังที่สูงที่สุดหลังนั้น
ตำหนักหมีเซียนมีตำหนักทั้งหมดรวมหนึ่งร้อยยี่สิบแปดตำหนัก ตำหนักหลังที่หนึ่งทุกคนสามารถเข้าไปได้ เวลาที่เข้าไปยังตำหนักหลังที่หนึ่งขอเพียงเจ้าสามารถควักเงินออกมาได้ ไม่ว่าใครก็มีโอกาสได้รับกุญแจหนึ่งดอก
ในขณะที่หยิบกุญแจนั้นจะมีกุญแจรวมหนึ่งร้อยยี่สิบแปดดอก ในจำนวนกุญแจรวมหนึ่งร้อยยี่สิบแปดดอกจะมีเพียงอกกเดียวที่ถูกต้อง หรือจะกล่าวว่า เจ้าจะต้องหยิบกุญแจดอกนี้ให้ถูกจากกุญแจหนึ่งร้อยยี่สิบแปดดอก จึงจะผ่านเข้าไปยังตำหนักหมีเซียนตำหนักที่สองได้
เมื่อผ่านเข้าไปถึงตำหนักหมีเซียนตำหนักทีสอง เจ้าจะมีทางเลือกสองทาง หนึ่ง เลือกที่จะหยิบเอาของชิ้นหนึ่งจากตำหนักหมีเซียนและกลับออกไปทันที ยังมีอีกทางเลือกก็คือควักเงินต่อไป โดยเลือกเอากุญแจหนึ่งดอกจากกุญแจหนึ่งร้อยยี่สิบแปดดอกนี้ ถ้าหากสามารถเลือกได้ถูกต้อง ก็สามารถผ่านเข้าสู่ตำหนักหมีเซียนตำหนักที่สาม…เป็นเช่นนี้หมุนเวียนไปเรื่อยๆ
แน่นอนที่สุด ของวิเศษภายในตำหนักหมีเซียนหลังท้ายๆ ก็จะล้ำค่ามากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อถึงระดับหนึ่งแล้วเรียกได้ว่าฝืนลิขิตสวรรค์ปราศจากผู้เทียบเทียม
ตามตำนานเล่าว่า ยอดฝีมือโดยทั่วไปต่อให้เป็นถึงระดับเทพแท้จริง หากคิดจะผ่านไปถึงตำหนักที่สิบก็ยากแล้ว หากสามารถผ่านไปได้สามสิบถึงห้าสิบตำหนัก นั่นก็คือมีศักยภาพที่ฝืนลิขิตสวรรค์อย่างยิ่งแล้ว และหรือก็คือประเภทโชคดีจนสุดๆ ประเภทนั้น
นับแต่อดีตถึงปัจจุบัน หนุ่มผู้โชคดีที่เป็นที่ทราบกันแพร่หลายก็คือเสวียนเซียวแล้ว ตามตำนานเล่าว่าเสวียนเซียวเป็นเพียงผู้เยาว์ที่ไร้ชื่อเสียงคนหนึ่งเท่านั้น เมื่อเขามาถึงตำหนักหมีเซียนถึงกับพบโชคใหญ่รวดเดียวผ่านตำหนักต่างๆ ได้ถึงร้อยกว่าตำหนัก สำหรับรายละเอียดว่าผ่านไปได้ถึงตำหนักที่เท่าไรไม่ได้มีการบันทึกเอาไว้อย่างละเอียด มีการเล่าลือกันว่าเขาไปถึงตำหนักที่หนึ่งร้อยยี่สิบแปด ซึ่งก็คือตำหนักสุดท้าย
ด้วยเหตุนี้เอง เสวียนเซียวได้รับโลงศพเซียนจากตำหนักหมีเซียนมาโลงหนึ่ง และปรากฎนางฟ้าออกมาจากโลงศพเซียนนั่น ภายหลังนางฟ้าผู้นี้ได้นำพาเขาลอยขึ้นไปยังแดนลัทธิเซียน
และด้วยเหตุนี้ นับจากนั้นเป็นต้นมาจึงทำให้เสวียนเซียวกลายเป็นผู้โชคดีจากปากของชนรุ่นหลัง ลองคิดดี ระดับเทพแท้จริงจำนวนเท่าไรพยายามมาชั่วชีวิตก็ไม่สามารถขึ้นไปยังแดนลัทธิเซียนได้ แต่เสวียนเซียวกลับเหาะตามนางฟ้าขึ้นไปบนแดนลัทธิเซียน ช่างเป็นความโชคดีเช่นใด
แน่นอนที่สุดในพันล้านปีที่ผ่านมาก็เคยมีผู้โชคดีเล็กๆ น้อยๆ อยู่บ้าง เดิมมีชาติกำเนิดธรรมดา แต่โชคดีโดยแท้จริง สามารถอาศัยโชคผ่านตำหนักหมีเซียนไปได้สิบกว่าตำหนัก ได้ลาภลอยเป็นทรัพย์สินจำนวนมาก และก้าวขึ้นตำแหน่งสูงโดยไม่ต้องเปลืองแรงจากนั้นเป็นต้นไป
ความจริงแล้ว ผู้ที่พบกับความโชคดีชิ้นใหญ่มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้น ผู้ที่สามารถผ่านตำหนักไปได้กว่าสิบหลัง หรือหลายสิบหลัง ลำพังตัวของพวกเขาก็มีความแข็งแกร่งอย่างยิ่ง มีศักยภาพที่สูงส่งยิ่ง อาศัยศักยภาพที่แข็งแกร่งที่สุดไปวิววัฒนาการถึงการเปลี่ยนแปลงของตำหนักหมีเซียน และด้วยเหตุนี้เอง พวกเขาจึงสามารถเลือกกุญแจได้ถูกต้องจากกุลแจทั้งหนึ่งรอยยี่สิบแปดดอกนั่น
แน่นอนที่สุด กลุ่มคนรุ่นใหม่ไม่คิดว่าเป็นเช่นนั้น ต่างรู้สึกว่าตนเองนั้นเป็นผู้โชคดี ต้องสามารถได้โชคก้อนใหญ่แน่นอน ดังนั้นกลุ่มคนรุ่นใหม่บางส่วนจึงได้พพาเหรียญมาเสี่ยงโชค สุดท้ายพ่ายแพ้อย่างหมดรูป ทำให้เหรียญส่วนใหญ่ทั้งหมดรั้งอยู่ภายในตำหนักหมีเซียน ไม่มีเงินกระทั่งเดินทางกลับก็ไม่มี
…
