TW:บทที่ 290 ความจริง
หลังจากสอบถามสั้นๆคําพูดของ เทรดมิล นั้นตรงกับช่วงแรกของ โจวจิงจิง โจวจิงจิง นั้นอยู่ ในห้องน้ำประมาณ 2 นาทีหรือมากกว่านั้น เทรดมิล มี มีความเร่งด่วนที่ต้องการจะเข้าห้องน้ำ ดังนั้นเขาจึงกระแทกประตูและพบว่ามันถูกล็อคอยู่ ดังนั้นเขาจึงเปลี่ยนทิศทางไปด้านนอกของเรือ เขาพบมุมที่จะปลดปล่อยน้องชายของเขา หลังจากที่เขายืนอยู่ด้านหน้าของเรือเขาก็นึกถึงชีวิตเขาก่อนหน้านี้และกลับไปที่ห้องโถงรับแขกอีกครั้ง ใครจะคิดว่าตอนที่เขาเดินเข้ามาในห้องรับแขก ฮูจุนจะแทงเขาด้วยมีด ทุกอย่างที่เกิดขึ้นหลังจากนั้นคือสิ่งที่ทุกคนได้เห็น
“คุณแน่ใจไหมว่าคุณไม่ได้โกหก? คุณรู้ไหมว่าการลงโทษของการโกหกเป็นอย่างไร?” ฮันกวงมิน ถาม เทรดมิล
“ หัวหน้าฮันคุณอย่าพูดเหมือนกับว่าผมเป็นคนผิด ผมไม่ได้ทําอะไรจริงๆ คุณไม่คิดว่าถ้าผมตั้งใจจะทําอย่างนั้นเวลานี้มันไม่เหมาะสมที่จะทํานี้อาจเป็นการเพิ่มปัญหาให้กับพี่ใหญ่หลิว” เทรดมิล กล่าว
“งั้นหมายความว่าถ้าเป็นช่วงเวลาดีๆคุณก็จะทําอย่างนั้นหรอ?” ฮันกวงมิน เลือกถามคําถาม
“ไม่.ผมไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น..แม้ผมอยากจะทําผมก็คงไม่ข่มขืนภรรยาของเขา! คุณคิดว่าผมเป็นคนแบบไหน ให้ตายสิผมนี่โชคร้ายจริงๆที่ตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้! ผมจะบอกคุณว่าก่อนหน้านี้ตอนที่คุณให้แยกทีมคุณไม่ได้แต่งตั้ง ฮูจุนเป็นหัวหน้าดังนั้นเขาจึงไม่เต็มใจที่จะรับฟังคําสั่งของผม เขารู้สึกไม่พอใจตลอดเวลา ผมเดิมพันได้เลยว่าเมื่อเขามีโอกาสจะทําลาย ผมเขาจะทําอย่างแน่นอน เขาเป็นคนประเภทนั้น” เทรดมิล บ่นอีกครั้ง
“เอาล่ะเลิกพูดจาไร้สาระไพาเราไปตรงจุดเกิดเหตุ!” ฮันกวงมิน บอก เทรดมิล
“ ผมไม่ได้เป็นคนทําดังนั้นจะมีจุดเกิดเหตุอะไร” เทรดมิล รู้สึกงง
“สถานที่คุณปลดปล่อยน้องชายของคุณ.ที่ที่คุณกําลังระลึกถึงชีวิตของคุณ เพื่อดูว่าคุณกําลังโกหกหรือเปล่า” ฮันกวงมิน กล่าว กับ เทรดมิล
ทั้งสามคนออกจากห้องสืบสวนและตรวจดูรอยเท้าหน้าห้องน้ำซึ่งไม่สามารถจําแนกได้ เนื่องจากสมาชิกทีมสวมรองเท้าใหม่ซึ่งนํามาจากคลังสินค้าทั้งหมดดังนั้นทุกอันแทบจะเหมือนกันทุกคน ไม่มีทางที่จะยืนยันได้ว่ารอยเท้านี้เป็นของ เทรดมิล
สถานที่ที่เทรดมิลบอกว่าเขาไปปลดทุกข์มีร่องรอยของปัสสาวะอยู่ นอกจากนี้สถานที่ที่เขากําลังระลึกถึงเกี่ยวกับชีวิตของเขายังมีรอยเท้า อย่างไรก็ตามหลักฐานเหล่านี้ไม่สามารถนํามาพิสูจน์ช่วงเวลาที่เกิดเหตุได้แต่พิสูจน์ได้ว่า เทรดมิล มีหลักฐานว่าไม่ได้อยู่ในห้องน้ำ
เมื่อกลับเข้ามา เทรดมิล ยังคงยืนยันตัวเองว่าเป็นผู้บริสุทธิ์เขายังสาบานเพื่อประกาศ ความบริสุทธิ์ของตัวเอง
“ไปซะคนต่อไปหมอหวงเข้ามา” ฮันกวงมิน ขัดจังหวะ เทรดมิล ไม่อย่างนั้น เทรดมิล คงจะพูดจนกระทั่งรุ่งเช้า
“พี่ใหญ่หลิว!คุณต้องคืนความเป็นธรรมให้กับผมได้ชื่อว่าเป็นผู้ข่มขืนไม่ใช่เรื่องที่ดี ฮูจุนกําลัง โกหกเรื่องของผม…” เทรดมิล วิ่งไปหา หลิวกํา เพื่อขอร้อง
“ ออกไป ไม่อย่างนั้นผมจะกําจัดคุณซะ” หลิวกํา ตอบ
เทรดมิล ไม่กล้าพูดต่อเขารีบออกไปแล้วเชิญหวงเหว่ยเถาเข้ามาแทน
หวงเหว่ยเถาเข้ามาก่อนตามด้วยฉีเช่าหัว สิ่งที่พวกเขากล่าวอยู่บนพื้นฐานเดียวกัน ทั้งคู่พบว่า โจวจิงจิง ดูกระเซอะกระเซิงและเดินออกมาด้วยเสื้อผ้าฉีกขาดของเธอ เธอร้องไห้กับฮูจุนและพูดเรื่องที่โดนข่มขืนโดยเทรดมิล ในขณะที่ทั้งสองกําลังพูดกัน เทรดมิล ก็เดินเข้ามาในห้องรับแขกนี้จากด้านนอกของเรือจากนั้นฮูจุน ก็คว้ามีดแล้ววิ่งออกไป
พวกเขาไม่ได้ยินเสียงกรีดร้องของ โจวจิงจิง เพื่อขอความช่วยเหลือหรือเสียงใดๆ มันไม่ใช่เรื่องแปลกเนื่องจากประตูห้องน้ํำปิดอยู่อย่างแน่นหนา หลังจากปิดแล้วจะไม่ได้ยินเสียงใดๆ จากภายในห้องน้ำชัดเจนนัก
คนสุดท้ายที่โดนสอบปากคําคือ ฮูจุน ฮูจุนยอมรับว่าเขามีเรื่องขัดใจกับ เทรดมิล ตั้งแต่ต้นแต่ เขาก็ยอมรับความผิดของตัวเองเขาไม่ควรอิจฉา เทรดมิล และหัวหน้าฮัน แต่เขาไม่คิดว่าเทรดมิลจะข่มขืนจิงจิงเพื่อแก้แค้น จากนั้นฮูจุนขอร้องให้พี่ใหญ่หลิวและหัวหน้าฮันคืนความยุติธรรม และลงโทษอย่างรุนแรงสําหรับคนที่ข่มขึ้นอย่างเทรดมิล
“คุณคิดว่าใครโกหก?” หลิวกํา ถาม ฮันกวงมิน หลังจากสอบปากคํา
“ผมค่อนข้างเอนเอียงไปยัง เทรดมิล ว่าเขาโกหก มันยากที่จะพิสูจน์คําพูดนั้นเนื่องจากไม่มีหลักฐานชัดเจน ถ้านี้เป็นโลกแห่งความเป็นจริงนักนิติวิทยาศาสตร์คงเอาหลักฐานออกจากร่างของ โจวจิงจิง จากนั้นเขาคงจะได้รับ DNA ของ เทรดมิล เพื่อดูว่าเป็นชนิดเดียวกันหรือไม่ สําหรับกรณีแบบนี้คุณสามารถหาข้อมูลได้โดยง่ายแต่ตอนนี้พวกเราไม่ได้สะดวกแบบนั้น” ฮันกวงมิน กล่าวอย่างไร้หนทาง
“คุณจะบอกว่าไม่มีทางแก้ไขคดีนี้ได้หรอ” หลิวกํา ถาม
ตลอดการซักถาม หลิวกํา รู้สึกว่าไม่มีใครโกหก การบาดเจ็บของ โจวจิงจิง ร่างกายที่สั่นเทา และเสื้อผ้าที่ยุ่งเหยิงตรงกับรายละเอียดของการถูกข่มขืน
หลิวกํา ยังรู้อีกว่าบุคลิกของ เทรดมิล นั้นเขาเป็นคนช่างพูดและไม่ใช่คนที่ใส่ใจเรื่องเล็กๆน้อยๆ ในวันปกติไม่มีข้อร้องเรียนจากผู้หญิงที่เกี่ยวข้องกับตัวเขา มันเหมือนกับว่ามันจะขัดแย้งกับบุคลิกปกติของเขาถ้าเขาทําบางอย่างเช่นการข่มขืน แม้กระทั่งในการสอบปากคําเขาพยายามสาบาน ดังนั้นมันดูเหมือนว่าเขาไม่ได้โกหกแต่อย่างใด
แต่นี่สามารถมีอีกหนึ่งความคิดเกิดขึ้นได้เท่านั้น
นั่นคือบนเรือเซเรนิตี้นี้มีซอมบี้กลายพันธุ์ที่สามารถเปลี่ยนรูปร่างได้ มันอาจเปลี่ยนเป็นรูปร่างของสมาชิกคนหนึ่งและแกล้งทําเป็นพวกเขาฉลาดและใช้ประโยชน์จากความเสียใจของฮูจุน และ เทรดมิล จากนั้นเปลี่ยนร่างเป็นเทรดมิล และรอขณะที่ โจวจิงจิง กําลังเปิดประตูเพื่อเข้าไป ภายในและข่มขืนโจวจิงจิง
“ ผมขอแนะนําให้เราจับตัว เทรดมิล ไว้ก่อน วิธีนี้เราอาจสามารถหลีกเลี่ยงสถานการณ์ที่จะเกิดขึ้นได้ แม้ในขณะนี้เซเรนิตี้ยังคงลอยอยู่ เราจําเป็นต้องแก้ปัญหานี้ก่อนเราไม่สามารถปล่อยให้เรื่องเล็กๆนี้ผ่านไปได้” ฮันกวงมิน กล่าวขึ้นกับ หลิวกํา
“ นี่ไม่ใช่เรื่องเล็กมันอาจเกี่ยวข้องกับชีวิตของทุกคน บางทีอาจเป็นซอมบี้กลายพันธุ์ที่ใช้ประโยชน์จากมุมมองที่ขัดแย้งระหว่างสมาชิกและรอให้พวกเราฆ่ากันเอง” หลิวกํา ตอบกับ ฮันกวงมิน
“ เป็นไปได้งั้นหรอ? น่ากลัวจริงๆ บางทีเราอาจจะพบสิ่งมีชีวิตนั้นเราควรจัดกลุ่มค้นหารอบๆ อีกครั้งหรือไม่?” ฮันกวงมิน ถามอย่างกระวนกระวาย
“มันอาจจะฆ่าเพื่อนร่วมทีมของเราคนนึงไปแล้วจากนั้นก้อเข้าสู่ร่างกายของพวกเขา มันอาจจะล่อลวงและดําเนินการกับสมาชิกคนอื่นๆ ถ้าเราแยกกลุ่มออกไปเพื่อค้นหาอาจเป็นโอกาสที่เหมาะสมให้มันโจมตี” หลิวกํา กล่าวหลังจากคิดสั้นๆว่าจะค้นหาเรือนี้หรือไม่
