ตอนที่ 2532 หนึ่งกระบี่ที่ทรงพลังที่สุด
หนึ่งหมัดที่ปราศจากผู้ต่อกร แม้จะอยู่ภายใต้ค่ายกลโบราณจูเซียน กระบี่โบราณจูเซียนยังคงถูกกระแทกจนเด้งออกไป ราชันแท้จริงปาเจิ้นยังคงถูกพลังกระแทกเข้าให้จนตึง ตึง ตึงก้าวถอยหลังติดต่อกัน
หนึ่งหมัดที่ปราศจากผู้ต่อกร แม้จะอยู่ภายใต้ค่ายกลโบราณจูเซียน กระบี่โบราณจูเซียนยังคงถูกกระแทกจนเด้งออกไป ราชันแท้จริงปาเจิ้นยังคงถูกพลังกระแทกเข้าให้จนตึง ตึง ตึงก้าวถอยหลังติดต่อกัน
“เลือดไหลแล้ว” ในเวลานี้เองมีผู้ที่ตาแหลมมองเห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นภายในค่ายกลโบราณจูเซียนจากระยะห่างไกล อดพูดเสียงแผ่วเบาขึ้นมาไม่ได้
ทุกคนต่างทยอยกันมองไปที่กำปั้นของหลี่ชิเย่ เป็นจริงดังว่า มองเห็นกำปั้นของหลี่ชิเย่มีเลือดไหลเป็นทาง แต่อาการไม่หนักหนาอะไร เพียงทิ้งร่องรอยบาดแผลจากคมกระบี่เท่านั้นเอง
แม้จะเป็นเช่นนี้ก็ตาม ได้สร้างความตระหนกตกใจขึ้นภายในใจของผู้คนจำนวนไม่น้อย สมควรทราบว่า ก่อนหน้านั้น หลี่ชิเย่เคยอาศัยมือข้างหนึ่งรับมือกับกระบี่ยักษ์โดยที่กำปั้นของเขาไม่ได้รับบาดเจ็บแม้แต่น้อยนิด ทั้งยังหักกระบี่ยักษ์เล่มนั้นได้อย่างง่ายดาย เวลานี้กำปั้นที่แข็งดั่งหินเหล็กของหลี่ชิเย่ ถึงกับได้รับบาดเจ็บจากกระบี่โบราณจูเซียน นับว่ากระบี่โบราณจูเซียนมีความน่ากลัวโดยแท้จริง
“กระบี่โบราณจูเซียนคมมากเกินไปแล้ว” ผู้คนจำนวนไม่น้อยรู้สึกตื่นตระหนกยิ่งนัก และพึมพำขึ้นมาเมื่อมองเห็นกำปั้นของหลี่ชิเย่มีเลือดไหลลงเป็นทาง
“ไม่ เป็นกำปั้นของฝ่าบาทน่ากลัวมากเหลือเกิน” ระดับบรรพบุรุษผู้หนึ่งส่ายหน้าด้วยท่าทีหนักแน่นจริงจัง และกล่าวขึ้นช้าๆ ว่า “เล่าลือกันว่า ภายใต้กระบี่โบราณจูเซียนนี้ อาวุธราชันแท้จริงทั่วไปก็ไม่สามารถต้านเอาไว้ได้ ล้วนแล้วแต่ถูกมันฟันจนขาด แต่ว่า แค่ฝากรอยแผลกระบี่ตื้นๆ นิดเดียวบนกำปั้นของฝ่าบาที่เป็นเพียงกายเนื้อเท่านั้น ย่อมเป็นการบ่งบอกว่ากายเนื้อของฝ่าบาทนั้นแกร่งยิ่งกว่าอาวุธราชันแท้จริงเสียอีก”
ทุกคนต่างรู้สึกเย็นวาบในใจ เมื่อได้ฟังคำพูดของบรรพบุรุษผู้นี้แล้ว กระบี่โบราณจูเซียนที่ฟันเหล็กเหมือนฟันเต้าหู้ แม้แต่อาวุธราชันแท้จริงก็ต้านเอาไว้ไม่อยู่ อย่างไรก็ตาม กำปั้นของฮ่องเต้องค์ใหม่กลับหาญกล้าต้านรับกับมันตรงๆ และปรากฎเป็นรอยแผลกระบี่ตื้นๆ นิดเดียวเท่านั้นเอง ย่อมสามารถจินตนาการได้ว่าร่างกายที่เป็นกายเนื้อเท่านั้นมีความน่ากลัวเพียงใด
“ฆ่า…” จังหวะที่หนึ่งหมัดของหลี่ชิเย่กระแทกจนราชันแท้จริงปาเจิ้นก้าวถอยหลังไปนั้น ราชันแท้จริงปาเจิ้นคนที่สองก็ได้ลงมือ กระบี่โบราณจูเซียนพลันอาศัยการสังหารที่เด็ดขาดโจมตีเข้ามา ฟันเข้าไปที่กลางหลังของหลี่ชิเย่ หวังจะอาศัยหนึ่งกระบี่ฟันร่างของหลี่ชิเย่ให้ขาดเป็นสองซีก
เรียกได้ว่า ขณะที่ราชันแท้จริงปาเจิ้นคนที่สองบุกโจมตีเข้ามานั้น มันก็แค่ช่วงพริบตาเดียวที่หลี่ชิเย่อาศัยพลังกระแทกจนราชันแท้จริงปาเจิ้นคนแรกต้องถอยไปเท่านั้น ในพริบตาเดียวนั่นเอง หนึ่งกระบี่กำลังจะฟันเข้าด้านหลังของหลี่ชิเย่แล้ว
ย่อมไม่ต้องสงสัย ราชันแท้จริงปาเจิ้นทั้งสามประสานกันได้อย่างยอดเยี่ยมไร้ที่ติท่ามกลางค่ายกลโบราณจูเซียน มีความรู้ใจกันอย่างยิ่ง ปราศจากช่องโหว่แม้แต่น้อย
หนึ่งกระบี่กำลังจะฟันเข้าที่กลางหลังอยู่แล้ว หลี่ชิเย่ไม่ได้หันหลังกลับไปด้วยซ้ำ อาศัยท่ามุทราซัดออกไปตามอารมณ์ เป็นท่ามุทราธรรมดาง่ายๆ และโดยตรงเท่านั้น ไม่มีการเปลี่ยนแปลงลึกซึ้งพลิกแพลงอะไรมากนัก
แต่ทว่า ด้วยท่ามุทราที่ง่ายๆ เช่นนี้เมื่อสยบลงมา ทุกสิ่งล้วนแล้วแต่ยากจะต้านทานได้ ได้ยินเสียงปังดังขึ้นมาเสียงหนึ่ง กระบี่โบราณจูเซียนที่ฟันเข้าด้านหลังของหลี่ชิเย่พลันถูกสยบโดยท่ามุทร่าของหลี่ชิเย่ และตกลงบนพื้นในทันที
หลี่ชิเย่ไม่ได้เหลือบมองเสียด้วยซ้ำ ยังคงก้าวเดินออกไปพร้อมกับหมัดที่ปล่อยออกไป เป็นหมัดที่สองที่ปล่อยออกไป และหมัดที่สองนี้ยังคงพุ่งเป้าไปยังราชันแท้จริงปาเจิ้นคนที่หนึ่ง
ย่อมไม่ต้องสงสัย ในพริบตาเดียวนั่นเอง หลี่ชิเย่ได้ล็อกเป้าร่างแท้จริงของราชันแท้จริงปาเจิ้นเอาไว้
อย่างไรก็ตาม นับตั้งแต่อาศัยพลังกระแทกจนราชันแท้จริงปาเจิ้นคนที่หนึ่งต้องถอยออกไป ท่ามุทราท่าหนึ่งสยบกระบี่โบราณจูเซียนเล่มที่สอง ต่อเนื่องด้วยหมัดที่สองที่ซัดออกไป ห่างกันแค่ชั่วพริบตาเดียวเท่านั้น โดยที่ราชันแท้จริงปาเจิ้นคนที่หนึ่งที่ถูกกระแทกถอยออกไปนั้นยังไม่ทันได้ยืนอย่างมั่นคงด้วยซ้ำ
ตูม…เสียงดังสนั่นหวั่นไหว หนึ่งหมัดหมายถึงการทำลายให้พินาศย่อยยับ พุ่งตรงไปยังหน้าอกของราชันแท้จริงปาเจิ้น ด้วยหนึ่งหมัดที่ทำลายพินาศย่อยยับขนาดนี้ หมัดยังไม่ทันถึงตัว ช่องว่างแตกละเอียด กระทั่งได้ยินเสียงปังดังขึ้นเสียงหนึ่ง กระจกป้องกันอกที่บริเวณหน้าอกของราชันแท้จริงปาเจิ้นพลันแตกละเอียดทันที สมควรทราบว่า หมัดดังกล่าวยังไม่ได้ซัดใส่ตัวของราชันแท้จริงปาเจิ้น
ตึง…เสียงกระบี่คำรามก้องเก้าชั้นฟ้า อานุภาพการเข่นฆ่าสังหารสูงสุด พริบตาเดียวนั่นเอง ราชันแท้จริงปาเจิ้นคนที่สามได้สำแดงกระบี่ขึ้นมา หนึ่งกระบี่กระเพื่อมเป็นวงยังหมื่นอาณาจักร ประกายกระบี่ส่องสว่างทั่วหล้า หนึ่งกระบี่ที่กระเพื่อมมาเป็นวง ด้วยประกายกระบี่ที่กว้างใหญ่ไพศาลเสมือนดั่งมหาสมุทรขวางอยู่ด้านหน้าหมัดนี้ของหลี่ชิเย่เอาไว้
หนึ่งกระบี่ที่กระเพื่อมมาเป็นวง ประกายกระบี่ที่กว้างใหญ่ไพศาลเสมือนดั่งมหาสมุทร สรรพชีวิตไม่อาจก้าวข้ามไปได้ สิ่งมีชีวิตใดๆ ก็ต้องถูกท่วมจนจมมิดอยู่ท่ามกลางทะเลกระบี่นี้ในทันที
ท่ามกลางทะเลกระบี่ที่กว้างใหญ่ไพศาลลักษณะเช่นนี้ หนึ่งหมัดที่ซัดเข้ามาดูจะเล็กจิ๋วเสียเหลือเกิน เหมือนว่าดูจะไม่มีค่าคู่ควรจะกล่าวถึงอยู่บ้าง เสมือนดั่งน้ำหยดหนึ่งที่หยดลงไปในมหาสมุทรที่กว้างใหญ่ไพศาลอย่างนั้น
ตูม ตูม ตูมเสียงดังตูมตามดังขึ้นไม่ขาดสาย แต่ทว่า ภายใต้หนึ่งหมัดที่ทำลายทุกสิ่งจนพินาศย่อยยับนี้ แม้ว่าทะเลกระบี่จะกว้างใหญ่ไพศาลมากไปกว่านี้ยังคงขวางเอาไว้ไม่อยู่ หนึ่งหมัดที่โจมตีเข้ามาได้ก่อเกิดคลื่นยักษ์สูงนับล้านล้านจ้าง โดยทะเลกระบี่ถูกพลิกตัวขึ้นมาทั้งหมด ภายใต้การโจมตีของหนึ่งหมัดนี้ ทำให้ประกายกระบี่ทั้งหมดที่อยู่ภายในทะเลกระบี่พลันถูกทำลายจนแตกละเอียด
ปัง…เสียงดังสนั่นหวั่นไหว ต่อให้เป็นทะเลกระบี่ที่กว้างใหญ่ไพศาลไร้ขอบเขตก็ไม่อาจต้านหนึ่งหมัดที่ทำลายทุกสิ่งจนพินาศย่อยยับเอาไว้ได้ ภายใต้หนึ่งหมัดนี้ที่ทะลวงเข้าไปเต็มที่ ได้ทะลุผ่านทะเลกระบี่ที่กว้างใหญ่ไพศาลนี้ไป ทำให้ทะเลกระบี่ถูกทำลายจนแตกละเอียดทั้งหมดในชั่วพริบตา
ตึง ตึง ตึงภายใต้หนึ่งหมัดลักษณะเช่นนี้ ราชันแท้จริงปาเจิ้นคนที่สามที่ลงมือก็ถูกพลังกระแทกจนก้าวถอยหลังต่อเนื่อง และไม่สามารถรับหมัดที่ทะลายทุกสิ่งจนพินาศย่อยยับหมัดนี้ไว้ได้
ทุกคนที่ได้เห็นภาพนี้ต่างรู้สึกใจหายใจคว่ำ แม้ราชันแท้จริงปาเจิ้นจะอยู่ท่ามกลางค่ายกลโบราณจูเซียนก็ยังคงเสียเปรียบ ยังคงเป็นฝ่ายตั้งรับเพียงฝ่ายเดียว
ตั้งแต่ต้นจนจบ ฮ่องเต้องค์ใหม่ไม่ได้มีอาวุธอยู่ในมือเลย เขาแค่อาศัยมือเปล่าเท่านั้นเอง ด้วยลักษณะเช่นนี้นี่เอง ถึงกับเล่นงานจนราชันแท้จริงปาเจิ้นต้องถอยร่นไปเรื่อยๆ ออกจะน่ากลัวมากเกินไปแล้ว
“ฆ่า…” ในชั่วพริบตาเดียวนั่นเอง ราชันแท้จริงปาเจิ้นคนที่หนึ่งได้สติกลับมา ร้องคำรามเสียงดังและเหินลงมาจากบนฟ้า พลันลงมือด้วยกระบี่โบราณจูเซียนที่อยู่ในมือด้วยความลึกซึ้งยอดเยี่ยมของสัจธรรม
“ฆ่า…” อย่างไรก็ตาม ที่เหินฟ้าลงมานั้นไม่ได้มีราชันแท้จริงปาเจิ้นเพียงคนเดียวเท่านั้น มองเห็นราชันแท้จริงปาเจิ้นจำนวนนับหมื่นนับพัน เพียงชั่วพริบตาเดียว ราชันแท้จริงปาเจิ้นคนที่หนึ่งก็ได้กลายร่างเป็นราชันแท้จริงปาเจิ้นหนึ่งพันคน พวกเขาต่างเหินลงมาจากท้องฟ้า กระบี่โบราณจูเซียนที่อยู่ในมือส่งเสียงคำรามดังตึง ตึง ตึงไม่ขาดสาย การลงมือพร้อมกันของราชันแท้จริงปาเจิ้นนับพันคน พลันก็คือม่านฟ้าแหดิน
“ฆ่า…” ราชันแท้จริงปาเจิ้นคนที่สอง คนที่สามต่างคำรามเสียงดัง พวกเขาต่างเหินฟ้าลงมา และต่างกลายร่างเป็นราชันแท้จริงปาเจิ้นพันคน กระบี่โบราณจูเซียนพลันกลับกลายเป็นม่านฟ้าแหดินตรงเข้าสังหารหลี่ชิเย่
ตึง ตึง ตึงในเวลานี้ ราชันแท้จริงปาเจิ้นสามพันคนที่ในมือถือกระบี่โบราณจูเซียน สำแดงความลึกซึ้งยอดเยี่ยมสัจธรรม เพลงกระบี่ที่ปราศจากผู้ต่อกรพลันเหมือนม่านฟ้าเหดินที่เทลงมา และขังหลี่ชิเย่เอาไว้ภายในค่ายกล พลังผาดโผนที่เกิดจากการร่ายรำกระบี่ด้วยความเร็วสูงเข้าสังหารเป็นระลอกแล้วระลอกเล่า ต้องการแยกร่างหลี่ชิเย่เสีย
การเผชิญกับการลงมือพร้อมกันของราชันแท้จริงปาเจิ้นสามพันคน เผชิญกับค่ายกลกระบี่ที่เหมือนม่านฟ้าแหดินที่คลุมไปทุกพื้นนั้น หลี่ชิเย่เพียงยกมือและได้เยินเสียงดังแว้งค์เสียงหนึ่งดังขึ้น เสมือนหนึ่งได้เปิดค่ายกลม่านมาเรียขึ้นอย่างนั้น ขวางค่ายกลกระบี่ที่ผาดโผนปราศจากผู้ต่อกรนี้เอาไว้
ปัง ปัง ปังเสียงการโจมตีดังขึ้นมาไม่ขาดสาย พลังกระบี่ผาดโผนที่เกิดจากการร่ายรำกระบี่ด้วยความเร็วสูงได้ฟาดฟันลงมา ปณิธานกระบี่ที่น่ากลัวสั่นไหว เสมือนดั่งเป็นคลื่นยักษ์น่ากลัวที่ถาโถมเข้ามา สามารถซัดเอาสุริยันจันทราและดวงดาวที่อยู่บนท้องฟ้าลงมา
ทุกคนต่างรู้สึกใจหายใจคว่ำ เมื่อได้มองเห็นภาพเช่นนี้ ราชันแท้จริงปาเจิ้นสามคนก็น่ากลัวมากพอแล้ว เวลานี้ราชันแท้จริงปาเจิ้นสามพันคนลงมือพร้อมกัน มันช่างเป็นภาพที่น่ากลัวเหลือเกิน
ในชั่วพริบตาเดียว ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนแล้วแต่ถูกท่วมจนจมมิดด้วยประกายกระบี่ที่น่ากลัว ท่ามกลางทะเลของกระบี่โบราณจูเซียน สรรพชีวิตใดเมื่อตกอยู่ท่ามกลางสิ่งดังกล่าวล้วนแล้วแต่เล็กจิ๋วขนาดนั้น ล้วนแล้วแต่ไม่มีค่าคู่ควรจะกล่าวถึง พร้อมถูกสังหารจนกลายเป็นหมอกเลือดได้ทุกเวลา
“ช่างน่ากลัวเหลือเกิน” ผู้คนจำนวนไม่น้อยต่างรู้สึกใจหายใจคว่ำและพึมพำขึ้นมา เมื่อมองเห็นค่ายกลกระบี่ที่คลุมพื้นที่ไปทั่ว พลังผาดโผนที่เกิดจากการร่ายรำกระบี่ด้วยความเร็วสูง มีพลังเข่นฆ่าที่เป็นหนึ่งไม่มีสอง
ราชันแท้จริงปาเจิ้นสามพันคน มันคือความน่ากลัวที่ไร้ขอบเขตชัดๆ มันเหมือนเป็นกองทัพราชันแท้จริงที่สามารถเข่นฆ่าสังหารได้ทุกสิ่งทุกอย่าง
“ไม่ ที่น่ากลัวอย่างแท้จริงนั้นคือฝ่าบาทต่างหาก” มียอดฝีมือที่มองเห็นภาพนี้แล้วรู้สึกเสียวสันหลังวาบและกล่าวว่า “ต่อให้มีอาวุธมากมายเขาก็ยืนตระหง่านไม่หวั่นไหว นี่แหละคือสิ่งที่น่ากลัวที่สุด”
ทุกคนมองไปยังหลี่ชิเย่ที่อยู่ภายใต้ม่านมาเรีย เป็นจริงดังว่า ต่อให้พลังผาดโผนที่เกิดจากการร่ายรำกระบี่ด้วยความเร็วสูง การเข่นฆ่าสังหารของกระบี่โบราณ แต่ว่า ก็ไม่สามารถโจมตีฝ่าแนวป้องกันของหลี่ชิเย่ไปได้
“ถ้าหากค่ายกลโบราณของเจ้ามีอานุภาพเพียงเท่านี้ เช่นนั้นแล้วก็ถึงเวลาที่ข้าจะสังหารเจ้าแล้ว” ในเวลานี้เอง หลี่ชิเย่ที่อยู่ภายใต้ม่านมาเรียยิ้มเรียบเฉยขึ้นมา
“ขึ้น…” ครั้นราชันแท้จริงปาเจิ้นเห็นว่าโจมตีอยู่นานก็ไม่สำเร็จ ดวงตาทั้งสองพลันดูเข้มและน่าเกรงขาม ร้องคำรามเสียงยาวทีหนึ่ง พริบตาเดียวนั่นเอง ราชันแท้จริงปาเจิ้นทั้งสามพันคนได้รวมกันเข้ามาเป็นหนึ่งเดียว ขณะที่ราชันแท้จริงปาเจิ้นทั้งหมดได้หายตัวไป เหลือเพียงราชันแท้จริงปาเจิ้นหนึ่งเดียวที่ยืนอยู่ตรงนั้น
ตึง…เสียงหนึ่งดังขึ้น ในเวลานี้เอง เรื่องที่เหลือเชื่อได้เกิดขึ้นมาแล้ว กระบี่โบราณจูเซียนสามเล่มได้หลอมรวมเข้าเป็นหนึ่ง ทำให้กระบี่โบราณจูเซียนเล่มนี้มีขนาดใหญ่โตมากยิ่งขึ้น เปล่งกลิ่นอายฆ่าฟันที่น่ากลัวยิ่งกว่าออกมา เสมือนดั่งเป็นแท่นตัดหัวประหารชีวิตอย่างนั้น ไม่ว่าจะเป็นศีรษะของเซียนแท้จริงใดๆ ก็ต้องถูกตัดหัวทั้งสิ้น
ตูม…เสียงดังสนั่นหวั่นไหวขึ้นมา ในพริบตาเดียวนั่นเอง พลังลมปราณของราชันแท้จริงปาเจิ้นดั่งมังกรที่เหินขึ้นไปบนท้องฟ้าที่ไม่มีสิ้นสุด
พริบตาเดียวนั่นเอง ราชันแท้จริงปาเจิ้นเสมือนดั่งมังกรแท้จริงที่ขดตัวอยู่ โดยมีประกายแสงไม่มีสิ้นสุดที่โหมลุกไหม้ขึ้นมา
เสียงตูมดังสนั่นหวั่นไหว ขณะเดียวกัน ทางด้านของแคว้นว่านเจิ้นก็ปรากฎประกายแสงที่ดั่งคลื่นยักษ์ เสมือนดั่งประกายแสงทั้งหมดล้วนแล้วแต่หลอมรวมเข้าไปภายในร่างกายของราชันแท้จริงปาเจิ้นโดยพลันอย่างนั้น
ปีง…ในพริบตาเดียวนั่นเอง ร่างกายของราชันแท้จริงปาเจิ้นกลับกลายเป็นสูงใหญ่อย่างยิ่ง ก้าวเท้าออกไปก้าวเดียวก็เหยียบทำลายหมื่นสัจธรรม เหยียบทำลายวัฏสงสาร
ทุกคนต่างจ้องมองไป มองเห็นราชันแท้จริงปาเจิ้นในเวลานี้กลายเป็นมีความศักดิ์สิทธิ์ยิ่ง ด้านหลังของเขาปรากฏเงาเลือนรางที่สูงใหญ่ยิ่ง มีกลิ่นอายปราศจากผู้ต่อกรของผู้มีอำนาจสูงสุด ในเวลานี้ กลิ่นอายของปฐมบรรพบุรุษสายหนึ่งได้ตลบอบอวลไปทั่วฟ้าดิน กลิ่นอายลักษณะเช่นนี้มีความเก่าแก่โบราณนับแต่อดีต ก้าวข้ามสายน้ำแห่งกาลเวลาที่ยาวนาน
แม้จะเป็นเช่นนี้ กลิ่นอายปฐมบรรพบุรุษที่มีความเก่าแก่โบราณนับแต่อดีตยังคงน่ากลัวปราศจากผู้เทียบเทียม เหล่าเทพหลีกลี้ ราชันแท้จริงหลบหลีก เหล่าชั้นฟ้าล้วนแล้วแต่ถูกสยบ
ปฐมบรรพบุรุษ…ทุกคนต่างอดที่จะหวาดผวาขึ้นในใจ เมื่อรับรู้ถึงกลิ่นอายปฐมบรรพบุรุษที่มีความเก่าแก่โบราณนับแต่อดีตยังคงน่ากลัวปราศจากผู้เทียบเทียม มีผู้ที่อดจะร้องเสียงแหลมขึ้นมาไม่ได้
“เป็นการตื่นรู้ของปฐมบรรพบุรุษรึ?” มีผู้ที่ก้มกราบกับพื้นอดที่จะพูดขึ้นมาด้วยท่าทีที่สั่นเทา
“เป็นการตื่นรู้ของปฐมบรรพบุรุษ เป็นเรื่องที่เป็นไปได้อย่างไร” ระดับบรรพบุรุษสีหน้าหนักแน่นจริงจัง เอ่ยขึ้นมาช้าๆ ว่า “นี่คือสุดยอดพลังอำนาจยิ่งใหญ่ของระบบถ่ายทอดทางความคิดด้านลัทธิจิ่วมี่”
“ฆ่า…” ในเวลานี้เอง ราชันแท้จริงปาเจิ้นเสมือนดั่งผู้มีอำนาจสูงสุด หนึ่งกระบี่ที่ฟาดฟันลงมาตรงๆ ทันใดนั้นเอง ทุกคนต่างบังเกิดเป็นภาพลวงตาขึ้นมา ราชันแท้จริงปาเจิ้นคล้ายกลับกลายเป็นปฐมบรรพบุรุษ มีพลังสูงสุดอยู่ในครอบครอง
“พลังของปฐมบรรพบุรุษ” ไม่รู้ว่ามีผู้คนจำนวนเท่าไรที่ต้องสั่นเทิ้มทีหนึ่งเมื่อรับรู้ถึพลังของปฐมบรรพบุรุษที่น่ากลัวปราศจากผู้เทียบเทียม ผู้ที่มีทักษะอ่อนถึงกับคลานอยู่กับพื้นโดยตรง ไม่สามารถกระดิกตัวได้
