AST
บทที่1812 – ความรู้สึกของเจ้า มันเหมือนคนกำลังสารภาพรัก
ชิงสุ่ยมองดูเฉินหวงที่กำลังมองดูเขาอยู่ใบหน้าของเธอแสดงออกถึงความจริงจังและความคาดหวัง “ร่างกายมนุษย์ย่อมต้องการที่พักใจ เมื่อไหร่ที่เจ้าเจอสิ่งที่รักเจ้าจะปกป้องและหวงแหนมันด้วยชีวิต”
คำพูดเหล่านี้คือคำพูดที่ใช้ในการจุดเทียนแห่งแสงสว่างท่ามกลางความอ้างว้างในโลกใบก่อนคนบางคนคิดว่าตัวเองนั้นเป็นเพียงแค่ฝุ่นไม่มีค่า สุดท้ายพวกเขาก็จะรู้สึกเกลียดโลกและฆ่าตัวตายจากไป
”ที่พักใจ?สิ่งที่ข้าอยากปกป้องและหวงแหนมันด้วยชีวิต?”เฉินหวงพยายามคิดไตร่ตรอง และหาคำตอบอย่างหนัก สุดท้ายเธอก็ได้แต่ส่ายหน้า “ไม่มีที่พักใจสำหรับข้า ข้าไม่รู้ด้วยซ้ำว่าข้าต้องการอะไร ข้ารู้สึกเหมือนว่าข้าอยู่บนโลกนี้ยังโดดเดี่ยว ไม่มีสิ่งใดสามารถยึดติดข้าได้”เฉินหวงตอบกลับคลื่นสัญญาณแห่งความโศกเศร้า
ชิงสุ่ยกำลังเผชิญหน้ากับคำถามที่ไม่มีคำตอบและยิ่งเป็นคำถามของเฉินหวง ชิงสุ่ยก็ยังไม่รู้ว่าเขาจะช่วยเธอได้อย่างไร ที่ยึดเหนี่ยวจิตใจไม่ใช่สิ่งที่จะสามารถระบุเป็นได้เพียงแค่ปากเปล่า
เฉินหวงยังคงยืนนิ่งและพยายามรวบรวมความคิดดูเหมือนว่าเธอกำลังจะรอคอยคำตอบจากปากชิงสุ่ย
”เจ้ามีคนที่ชอบหรือไม่?เจ้าเคยรักใครมาก่อนบ้างรึปล่าว?”ชิงสุ่ยถามด้วยสีหน้าจริงจัง
เฉินหวงไม่ได้โกรธหรือแสดงอารมณ์ใดๆเธอแทบจะไม่มีปฏิกิริยาตอบสนอง ก่อนที่เธอจะกล่าวอย่างใจเย็นว่า “ไม่”
”ข้าไม่เคยสานสัมพันธ์กับชายใดมาก่อนเลย”
มีคนเคยกล่าวไว้ว่ามนุษย์มี7 อารมณ์ 6ปรารถนา ชิงสุ่ยก็เชื่อว่าอย่างหญิงสาวผู้นี้ก็ไม่ใช่ข้อยกเว้น เป็นไปได้จริงๆหรือที่คนอย่างเธอจะไม่สามารถหาคู่ครองที่เหมาะสมได้?
”เจ้าเคยคิดจะมีคู่ครองบ้างหรือไม่?เจ้าไม่เคยแสวงหาความรักเลยเหรอ?”
”ไม่เลยข้ายังไม่เคยเจอใครที่จะกระตุ้นความคิดเช่นนั้นของข้าออกมาได้ อย่างไรก็ตาม ข้าก็เชื่อว่าวันนั้นไม่มีทางเกิดขึ้นจริง”เฉินหวงตอบอย่างใจเย็น
ชิงสุ่ยรู้สึกประหลาดใจในคำตอบอันแท้จริงของเธอแต่เขาก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก ตราบใดที่เธอยังคงสนใจในความรัก หรือมีแนวโน้มมุมมองที่เกี่ยวข้องกับความรัก นั่นก็ถือว่าดีแล้ว “เมื่อไหร่ที่เจ้าเจอคนที่รัก เจ้าจะตกอยู่ในภวังค์ ฟื้นสติอย่างเชื่องช้า โดยเฉพาะเมื่อเจ้าได้มีลูก เจ้าจะพบว่าบุคลิกของเจ้ามันเปลี่ยนไป”
”ข้าเขาจะแล้วแต่ยังไม่มีใครเหมาะสม และข้าก็ยังไม่เคยเจอคนที่มีลักษณะเช่นนั้น”เฉินหวงตอบ ”มีอีกทางหนึ่ง”ชิงสุ่ยคิดเล็กน้อย
”เจ้าจะออกไปตามหาคนที่ทำให้เจ้าเกลียดเมื่อความเกลียดชังของเจ้าถึงขีดสุด เจ้าจะนึกถึงใครสักคนนึง และใบหน้าของคนผู้นั้นคือคนที่ครอบครองหัวใจของเจ้าไปแล้ว 80 ส่วน”ชิงสุ่ยกล่าวแนะนำอย่างตรงไปตรงมา
”แล้วข้าจะเกลียดคนอื่นได้อย่างไร?”เฉินหวงถามด้วยน้ำเสียงแปลกๆแต่การแสดงออกของเธอค่อนข้างเห็นด้วยกับคำพูดของชิงสุ่ย
”นึกถึงบางสิ่งบางอย่างที่เจ้าใส่จ่ายและมีคนนำมันออกไปจากเจ้า นั่นแหละคือสิ่งที่ทำให้เจ้าเรียนรู้ถึงความเกลียดชัง” ชิงสุ่ยยิ้ม
”ข้าไม่มีอะไรเลยแล้วคนอื่นจะเอามันไปจากข้าได้อย่างไร?”เฉินหวงไม่เข้าใจ
”เจ้ามีสิ่งนั้นร่างกายของเจ้าเป็นดั่งน้ำพุแห่งความมั่งคั่ง ถ้าหากมีใครบางคนพยายามจะพรากครั้งแรกของเจ้าไป…… อย่าเพิ่งตื่นตระหนก นี่เป็นเพียงแค่เรื่องสมมุติ ในกรณีนี้เจ้าจะทำเช่นไร?”ชิงสุ่ยถามขณะมองดูสีหน้าที่เปลี่ยนแปลงของเฉินหวง
”ข้าจะฆ่ามัน”เฉินหวงตอบอย่างเย็นชา
ชิงสุ่ยลูบจมูก”เจ้าอย่ามองข้าแบบนี้สิ ข้าแค่พยายามสมมุติเหตุการณ์ เจ้าควรรู้ปัญหาของตัวเอง และถ้าหากปัญหายังไม่ถูกคลี่คลาย ในไม่ช้าผลลัพธ์ที่โหดร้ายจะต้องตามมาอย่างแน่นอน”
เฉินหวงเงียบเธอเข้าใจสถานการณ์ในภาพกว้าง เพียงแต่เธอไม่รู้ว่าเธอควรทำอย่างไร
”เนื่องจากเจ้ายังมีบางสิ่งบางอย่างแต่เจ้าไม่ต้องการสูญเสียมันไปนั่นก็หมายความว่าปัญหาของเจ้ายังไม่ถึงขั้นอันตราย ดังนั้นเจ้าจะต้องปกป้องตัวเองให้ดีที่สุด หากเจ้าสูยเสียมันไปแล้ว ต่อให้เจ้าฆ่าคนที่พรากมันไป มันก็เอากลับคืนมาไม่ได้”
”ข้าเองก็อยากปกป้องตนเองเพียงแต่ตอนนี้ข้ารู้สึกว่าทุกอย่างช้าลงไปหมดการฝึกฝนของข้าก็ไม่พัฒนา แม้ว่าข้าจะพยายามไม่สนใจ แต่มันก็ยังคงส่งผลกระทบต่อร่างกายของข้า อย่างไรก็ตาม บางสิ่งบางอย่างในความรู้สึกของข้าบอกว่าเจ้าสามารถเปลี่ยนแปลงข้าได้”เฉินหวงจ้องมองชิงสุ่ยด้วยความคาดหวัง
ชิงสุ่ยถามด้วยความสงสัย”อะไรกัน?”
ชิงสุ่ยคาดเดาได้ว่านี่คงเป็นอีกเหตุผลหนึ่งที่เฉินหวงเชิญเขาให้เข้าร่วมกับภาคีวิหคอัคคีเทวะ
”ข้าเองก็ยังไม่รู้แต่หลังจากที่ข้าได้พบเจ้า ข้าก็รู้สึกอะไรบางอย่างที่แปลกไป ข้ารู้สึกว่าเจ้าเป็นคนที่ดี ยืนหยัดต่อสู้เพื่อความยุติธรรม แล้วเจ้าจะไม่มีวันทำให้เขารู้สึกเกลียดเจ้าได้”เฉินหวงตอบ
ชิงสุ่ยลูบจมูก”ความรู้สึกของเจ้า มันเหมือนคนกำลังสารภาพรัก”
เมื่อมองดูใบหน้าที่เขินอายของชิงสุ่ยเธอก็ส่ายหน้า “เจ้ามีหญิงข้างกายมากเกินไป ข้าไม่สนใจเจ้าหรอก” ชิงสุ่ยถอนหายใจ”บางที ผู้ชายที่มีผู้หญิงหลายคน อาจเป็นเพราะว่าเขาได้แสดงความดีและทำให้พวกนางยอมรับได้”
”นี่ก็เป็นหนึ่งในสาเหตุที่ข้าหาคู่ครองไม่ได้ สำหรับผู้ชายที่โดดเด่นในโลกใบนี้ พวกเขาย่อมมีหญิงสาวในบริวารจำนวนมาก ซึ่งก็ไม่ได้ผิดอะไร เอาเถอะ ข้ามเรื่องของข้าไปเถิด เจ้าบอกว่าเจ้ามีอะไรจะพูดกับข้าใช่หรือไม่?”เฉินหวง เชื่อว่าวันนี้เธอพูดมากพอแล้ว
”เอ่อเริ่มแรก ข้าได้วางแผนว่าจะช่วยเจ้ายกระดับพลังความแข็งแกร่ง แต่จากสถานการณ์ปัจจุบัน ข้าคิดว่ามันคงยังทำไม่ได้ เจ้าจะต้องหลุดพ้นจากสิ่งที่ต้องยึดติดเสียก่อน ในไม่ช้าดอกบัวจะบานหลังจากพายุเสมอ”ชิงสุ่ยจ้องมองเฉินหวง
”คงต้องปล่อยให้เป็นไปตามธรรมชาติตัวของข้านั้นกังวลมากเกินไป ข้าเอาแต่กังวลว่าจะหาทางใช้ชีวิตต่อไปได้อย่างไร”
ชิงสุ่ยสัมผัสได้ถึงความโศกเศร้าในหัวใจเธอมันเป็นความรู้สึกที่เธอพยายามปิดบังเอาไว้
บทที่1812 – ความรู้สึกของเจ้า มันเหมือนคนกำลังสารภาพรัก
ชิงสุ่ยมองดูเฉินหวงที่กำลังมองดูเขาอยู่ใบหน้าของเธอแสดงออกถึงความจริงจังและความคาดหวัง “ร่างกายมนุษย์ย่อมต้องการที่พักใจ เมื่อไหร่ที่เจ้าเจอสิ่งที่รักเจ้าจะปกป้องและหวงแหนมันด้วยชีวิต”
คำพูดเหล่านี้คือคำพูดที่ใช้ในการจุดเทียนแห่งแสงสว่างท่ามกลางความอ้างว้างในโลกใบก่อนคนบางคนคิดว่าตัวเองนั้นเป็นเพียงแค่ฝุ่นไม่มีค่า สุดท้ายพวกเขาก็จะรู้สึกเกลียดโลกและฆ่าตัวตายจากไป
”ที่พักใจ?สิ่งที่ข้าอยากปกป้องและหวงแหนมันด้วยชีวิต?”เฉินหวงพยายามคิดไตร่ตรอง และหาคำตอบอย่างหนัก สุดท้ายเธอก็ได้แต่ส่ายหน้า “ไม่มีที่พักใจสำหรับข้า ข้าไม่รู้ด้วยซ้ำว่าข้าต้องการอะไร ข้ารู้สึกเหมือนว่าข้าอยู่บนโลกนี้ยังโดดเดี่ยว ไม่มีสิ่งใดสามารถยึดติดข้าได้”เฉินหวงตอบกลับคลื่นสัญญาณแห่งความโศกเศร้า
ชิงสุ่ยกำลังเผชิญหน้ากับคำถามที่ไม่มีคำตอบและยิ่งเป็นคำถามของเฉินหวง ชิงสุ่ยก็ยังไม่รู้ว่าเขาจะช่วยเธอได้อย่างไร ที่ยึดเหนี่ยวจิตใจไม่ใช่สิ่งที่จะสามารถระบุเป็นได้เพียงแค่ปากเปล่า
เฉินหวงยังคงยืนนิ่งและพยายามรวบรวมความคิดดูเหมือนว่าเธอกำลังจะรอคอยคำตอบจากปากชิงสุ่ย
”เจ้ามีคนที่ชอบหรือไม่?เจ้าเคยรักใครมาก่อนบ้างรึปล่าว?”ชิงสุ่ยถามด้วยสีหน้าจริงจัง
เฉินหวงไม่ได้โกรธหรือแสดงอารมณ์ใดๆเธอแทบจะไม่มีปฏิกิริยาตอบสนอง ก่อนที่เธอจะกล่าวอย่างใจเย็นว่า “ไม่”
”ข้าไม่เคยสานสัมพันธ์กับชายใดมาก่อนเลย”
มีคนเคยกล่าวไว้ว่ามนุษย์มี7 อารมณ์ 6ปรารถนา ชิงสุ่ยก็เชื่อว่าอย่างหญิงสาวผู้นี้ก็ไม่ใช่ข้อยกเว้น เป็นไปได้จริงๆหรือที่คนอย่างเธอจะไม่สามารถหาคู่ครองที่เหมาะสมได้?
”เจ้าเคยคิดจะมีคู่ครองบ้างหรือไม่?เจ้าไม่เคยแสวงหาความรักเลยเหรอ?”
”ไม่เลยข้ายังไม่เคยเจอใครที่จะกระตุ้นความคิดเช่นนั้นของข้าออกมาได้ อย่างไรก็ตาม ข้าก็เชื่อว่าวันนั้นไม่มีทางเกิดขึ้นจริง”เฉินหวงตอบอย่างใจเย็น
ชิงสุ่ยรู้สึกประหลาดใจในคำตอบอันแท้จริงของเธอแต่เขาก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก ตราบใดที่เธอยังคงสนใจในความรัก หรือมีแนวโน้มมุมมองที่เกี่ยวข้องกับความรัก นั่นก็ถือว่าดีแล้ว “เมื่อไหร่ที่เจ้าเจอคนที่รัก เจ้าจะตกอยู่ในภวังค์ ฟื้นสติอย่างเชื่องช้า โดยเฉพาะเมื่อเจ้าได้มีลูก เจ้าจะพบว่าบุคลิกของเจ้ามันเปลี่ยนไป”
”ข้าเขาจะแล้วแต่ยังไม่มีใครเหมาะสม และข้าก็ยังไม่เคยเจอคนที่มีลักษณะเช่นนั้น”เฉินหวงตอบ ”มีอีกทางหนึ่ง”ชิงสุ่ยคิดเล็กน้อย
”เจ้าจะออกไปตามหาคนที่ทำให้เจ้าเกลียดเมื่อความเกลียดชังของเจ้าถึงขีดสุด เจ้าจะนึกถึงใครสักคนนึง และใบหน้าของคนผู้นั้นคือคนที่ครอบครองหัวใจของเจ้าไปแล้ว 80 ส่วน”ชิงสุ่ยกล่าวแนะนำอย่างตรงไปตรงมา
”แล้วข้าจะเกลียดคนอื่นได้อย่างไร?”เฉินหวงถามด้วยน้ำเสียงแปลกๆแต่การแสดงออกของเธอค่อนข้างเห็นด้วยกับคำพูดของชิงสุ่ย
”นึกถึงบางสิ่งบางอย่างที่เจ้าใส่จ่ายและมีคนนำมันออกไปจากเจ้า นั่นแหละคือสิ่งที่ทำให้เจ้าเรียนรู้ถึงความเกลียดชัง” ชิงสุ่ยยิ้ม
”ข้าไม่มีอะไรเลยแล้วคนอื่นจะเอามันไปจากข้าได้อย่างไร?”เฉินหวงไม่เข้าใจ
”เจ้ามีสิ่งนั้นร่างกายของเจ้าเป็นดั่งน้ำพุแห่งความมั่งคั่ง ถ้าหากมีใครบางคนพยายามจะพรากครั้งแรกของเจ้าไป…… อย่าเพิ่งตื่นตระหนก นี่เป็นเพียงแค่เรื่องสมมุติ ในกรณีนี้เจ้าจะทำเช่นไร?”ชิงสุ่ยถามขณะมองดูสีหน้าที่เปลี่ยนแปลงของเฉินหวง
”ข้าจะฆ่ามัน”เฉินหวงตอบอย่างเย็นชา
ชิงสุ่ยลูบจมูก”เจ้าอย่ามองข้าแบบนี้สิ ข้าแค่พยายามสมมุติเหตุการณ์ เจ้าควรรู้ปัญหาของตัวเอง และถ้าหากปัญหายังไม่ถูกคลี่คลาย ในไม่ช้าผลลัพธ์ที่โหดร้ายจะต้องตามมาอย่างแน่นอน”
เฉินหวงเงียบเธอเข้าใจสถานการณ์ในภาพกว้าง เพียงแต่เธอไม่รู้ว่าเธอควรทำอย่างไร
”เนื่องจากเจ้ายังมีบางสิ่งบางอย่างแต่เจ้าไม่ต้องการสูญเสียมันไปนั่นก็หมายความว่าปัญหาของเจ้ายังไม่ถึงขั้นอันตราย ดังนั้นเจ้าจะต้องปกป้องตัวเองให้ดีที่สุด หากเจ้าสูยเสียมันไปแล้ว ต่อให้เจ้าฆ่าคนที่พรากมันไป มันก็เอากลับคืนมาไม่ได้”
”ข้าเองก็อยากปกป้องตนเองเพียงแต่ตอนนี้ข้ารู้สึกว่าทุกอย่างช้าลงไปหมดการฝึกฝนของข้าก็ไม่พัฒนา แม้ว่าข้าจะพยายามไม่สนใจ แต่มันก็ยังคงส่งผลกระทบต่อร่างกายของข้า อย่างไรก็ตาม บางสิ่งบางอย่างในความรู้สึกของข้าบอกว่าเจ้าสามารถเปลี่ยนแปลงข้าได้”เฉินหวงจ้องมองชิงสุ่ยด้วยความคาดหวัง
ชิงสุ่ยถามด้วยความสงสัย”อะไรกัน?”
ชิงสุ่ยคาดเดาได้ว่านี่คงเป็นอีกเหตุผลหนึ่งที่เฉินหวงเชิญเขาให้เข้าร่วมกับภาคีวิหคอัคคีเทวะ
”ข้าเองก็ยังไม่รู้แต่หลังจากที่ข้าได้พบเจ้า ข้าก็รู้สึกอะไรบางอย่างที่แปลกไป ข้ารู้สึกว่าเจ้าเป็นคนที่ดี ยืนหยัดต่อสู้เพื่อความยุติธรรม แล้วเจ้าจะไม่มีวันทำให้เขารู้สึกเกลียดเจ้าได้”เฉินหวงตอบ
ชิงสุ่ยลูบจมูก”ความรู้สึกของเจ้า มันเหมือนคนกำลังสารภาพรัก”
เมื่อมองดูใบหน้าที่เขินอายของชิงสุ่ยเธอก็ส่ายหน้า “เจ้ามีหญิงข้างกายมากเกินไป ข้าไม่สนใจเจ้าหรอก” ชิงสุ่ยถอนหายใจ”บางที ผู้ชายที่มีผู้หญิงหลายคน อาจเป็นเพราะว่าเขาได้แสดงความดีและทำให้พวกนางยอมรับได้”
”นี่ก็เป็นหนึ่งในสาเหตุที่ข้าหาคู่ครองไม่ได้ สำหรับผู้ชายที่โดดเด่นในโลกใบนี้ พวกเขาย่อมมีหญิงสาวในบริวารจำนวนมาก ซึ่งก็ไม่ได้ผิดอะไร เอาเถอะ ข้ามเรื่องของข้าไปเถิด เจ้าบอกว่าเจ้ามีอะไรจะพูดกับข้าใช่หรือไม่?”เฉินหวง เชื่อว่าวันนี้เธอพูดมากพอแล้ว
”เอ่อเริ่มแรก ข้าได้วางแผนว่าจะช่วยเจ้ายกระดับพลังความแข็งแกร่ง แต่จากสถานการณ์ปัจจุบัน ข้าคิดว่ามันคงยังทำไม่ได้ เจ้าจะต้องหลุดพ้นจากสิ่งที่ต้องยึดติดเสียก่อน ในไม่ช้าดอกบัวจะบานหลังจากพายุเสมอ”ชิงสุ่ยจ้องมองเฉินหวง
”คงต้องปล่อยให้เป็นไปตามธรรมชาติตัวของข้านั้นกังวลมากเกินไป ข้าเอาแต่กังวลว่าจะหาทางใช้ชีวิตต่อไปได้อย่างไร”
ชิงสุ่ยสัมผัสได้ถึงความโศกเศร้าในหัวใจเธอมันเป็นความรู้สึกที่เธอพยายามปิดบังเอาไว้
