Ancient Strengthening Technique เทพอสูร บรรพกาล – บทที่ 1915 – เจ้าคิดว่าเจ้าควรยืนอยู่เหนือหัวของข้าในฐานะผู้อาวุโสที่น่านับถือ?

บทที่ 1915 - เจ้าคิดว่าเจ้าควรยืนอยู่เหนือหัวของข้าในฐานะผู้อาวุโสที่น่านับถือ?

  ชิงสุ่ยไม่รู้สึกเกรงกลัวคำพูดข่มขู่และไม่สนใจคำพูดเหล่านั้นเขาสรุปเหตุการณ์จากสีหน้าการแสดงออกของศัตรู และเชื่อมั่นว่าพลังปราณจิตของเขาจะไม่มีทางโกหกความรู้สึก ซึ่งกำลังบอกว่าชายชราคนที่พูดไม่ได้เป็นคนดีเลย

  ชายชราตกตะลึงในคำพูดของชิงสุ่ยอย่างหนักเนื่องจากไม่เคยมีใครกล้าพูดแบบนี้กับเขามาก่อน อันที่จริงต้องเรียกว่าไม่มีใครกล้าพูดจาดูถูกกับเขามาก่อนเลย แต่เขาก็ยังฝืนรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความเคียดแค้นออกมา

  การโดนดูถูกจากเด็กน้อยต่อหน้าคนหมู่มากมันทำให้ชายชราโกรธแค้นแต่ก็ต้องอดทน ในสายตาของเขามดไม่ควรมีปาก ไม่ว่าจะแสดงความกล้าหาญต่อหน้ามนุษย์เพียงใด มดก็ยังถูกบดขยี้ได้โดยไม่ต่างจากฝุ่น   เจ้าหนูน้อยดูเหมือนจะไม่มีคนคอยสอนมารยาท เจ้าถึงไม่รู้จักวิธีการแสดงความเคารพผู้อาวุโสสินะ? ในเมื่อข้ามาที่นี่ด้วยตัวเอง สงสัยข้าจะต้องสอนบทเรียนให้เจ้าได้รู้ ชายชรากล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชาพร้อมใบหน้าที่เต็มไปด้วยความบึ้งตึง

   ใครกันที่ทำให้เจ้าคิดว่าเจ้าควรยืนอยู่เหนือหัวของข้าในฐานะผู้อาวุโสที่น่านับถือ? ชิงสุ่ยถามกลับด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม

  แม้ว่ารอยยิ้มของเขาจะปรากฏบนใบหน้าแต่มันเป็นรอยยิ้มที่อัดแน่นไปด้วยความดูถูกเหยียดหยาม เขาไม่ควรค่าพอที่จะได้รับความเคารพจากชิงสุ่ยเลย คนประเภทนี้ไม่ควรแม้แต่จะเอ่ยปากต่อหน้าเขา

  ชิงสุ่ยเฝ้าสังเกตสีหน้าการแสดงออกของผู้นำราชันย์ปราชญ์ทั้งสามตอนที่เขาเอ่ยปากกล่าวคำยั่วยุ คนทั้งสามคนยังคงไว้ซึ่งสีหน้าเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง แต่ในขณะที่ทั้ง 3 คนจับจ้องมาที่ตัวชิงสุ่ย ดูเหมือนสีหน้าของทั้งสามจะเคร่งเครียดยิ่งกว่า 2 คนที่เหลือเสียอีก

   ฮ่าฮ่า ฮ่า!! 

  สีหน้าการแสดงออกของชายชราที่เคยเต็มไปด้วยความโกรธแค้นตอนนี้เขาเปลี่ยนเป็นเสียงหัวเราะแห้งเหมือนติดอยู่ในลำคอ ดวงตาของเขาหรี่แคบ สร้างความหนาวเหน็บยิ่งกว่าดวงตาอสรพิษ หากเป็นคนธรรมดา เขาก็คงจะหัวใจหยุดเต้นจนตายทันทีหลังจากสบตากับชายชราผู้นี้

  บางคนบอกว่าดวงตาคือหน้าต่างสู่จิตวิญญาณฉะนั้น การสบตากับผู้ทรงพลัง จะสามารถส่งผ่านวิญญาณจากฝ่ายหนึ่งเพื่อบดขยี้วิญญาณที่อ่อนแอกว่าของอีกฝ่ายได้ทันที มันคงเทียบได้กับการมองหน้าใครสักคนนึงแล้วรู้สึกอึดอัดใจ หวาดกลัวจนอยากจะหลบหนี

   พ่อหนุ่มน้อยการที่เจ้ากล้าแสดงความหยิ่งยโสแบบนี้ออกมา นั่นก็หมายความว่าเจ้าเชื่อมั่นในความแข็งแกร่งของเจ้า แต่ถ้าหากความแข็งแกร่งของเจ้ามันอ่อนแอ เจ้าจะกลายเป็นไอ้โง่ที่แสดงความหยิ่งยโสโดยไม่รู้จักการประเมินตน  ชายชราเริ่มกล่าววาจาถากถาง

   ฮ่าฮ่า ข้ายังเป็นเพียงแค่เด็ก ข้าจึงมีโอกาสแก้ไขข้อผิดพลาดของข้า แม้ว่าข้าจะเป็นคนโง่ ก็เป็นคนโง่แค่เพียงครั้งเดียว ซึ่งมันแตกต่างจากท่าน ท่านแก่แล้ว แต่กลับไม่รู้จักอะไรเลย ความหยิ่งยโสมันคงบดบังดวงตาของท่าน สงสัยว่าท่านจะแก่แต่ตัว สมองคงจะเลอะเลือนไปหมดแล้ว ชิงสุ่ยพูดจาถากถางดวงตาที่เต็มไปด้วยความเยือกเย็น

  ความหมายเบื้องหลังคำพูดของชิงสุ่ยมันชัดเจนจนกล้ามเนื้อบนใบหน้าชายชราถึงกับกระตุก เจ้าสมควรตาย!! 

  ชายชราสบถคำพูดทั้ง4 ออกมา ก่อนจะสะบัดฝ่ามือพุ่งเข้าหาชิงสุ่ย

  ฝ่ามือนักปราชญ์!!

  ฝ่ามือสีขาวหยกขนาดยักษ์2 ฝ่ามือระเบิดออกจากฝ่ามือของชายชรา พร้อมกับปลดปล่อยรัศมีกลิ่นอายบริสุทธิ์สง่างามไม่มีผู้ใดเทียบเทียม มันเป็นกลิ่นอายที่มากพอจะทำให้มนุษย์ทุกคนก้มลงกราบ แต่ภายใต้แสงสว่างของฝากมือ มันให้ความรู้สึกถึงจิตสังหารที่ไม่สามารถต่อต้านได้อย่างชัดเจน

  ชิงสุ่ยถึงกับส่ายหน้า ถ้าหากหัวใจของชายคนนั้นชั่วร้าย ฝ่ามือนักปราชญ์ของเขาก็ไม่มีวันบรรลุขั้นสูงสุด 

  เพลงหมัดตันเปียน

  ฝ่ามือของชิงสุ่ยแปรสภาพกลายเป็นหยกสีขาวเรืองแสงสว่างไสวเหมือนผลึกแก้วพร้อมกับปลดปล่อยพลังศักดิ์สิทธิ์อันล้นหลาม กดดันพลังคู่ต่อสู้ให้อ่อนแอจนไร้ค่าในทันตาเห็น

  ปังงงง!!

  ทันทีที่ปะทะชิงสุ่ยถอยหลังเพียงเล็กน้อย แต่ฝ่ามือของเขาก็ยังปลดปล่อยประสิทธิภาพสูงสุด มันเคลื่อนไหวเหมือนกับเงาพุ่งออกไปก่อให้เกิดพลังโจมตี จากนั้นชิงสุ่ยก็เริ่มเคลื่อนไหวร่างกายจนกลายเป็นเงา ปลดปล่อยฝ่ามือคล้ายกับเมฆที่กำลังไหลไปตามรูปแบบสายน้ำ

  ฝ่ามือเมฆา!!

  ชิงสุ่ยขยับมุมการโจมตีไปตามการเคลื่อนไหวของเขาฝ่ามือของเขาโจมตีศัตรูอย่างรวดเร็วบังคับให้การฟื้นตัวของศัตรูเป็นไปอย่างยากลำบาก

  ในครั้งนี้ผู้ที่ถูกกระแทกถอยหลังไม่ใช่ชิงสุ่ยแต่เป็นชายชราที่ต้องถอยหลังไปเรื่อยๆตามจำนวนครั้งของการโจมตี

  ภาพเงาของชิงสุ่ยยังคงเคลื่อนที่เป็นระบบภายใต้พลังย่างก้าว9 เทวา แม้ว่าการเคลื่อนไหวของเขาจะไม่ได้ดูเร่งรีบ แต่จังหวะของเขายังคงต่อเนื่องไม่ช้าไม่เร็ว

  ชิงสุ่ยมุ่งเน้นไปในการฝึกฝนเพลงหมัดของเขาในทุกๆเช้าซึ่งมันทำให้พลังเพลงใหม่ของเขาเพิ่มพูนขึ้นอย่างมาก จนปัจจุบันเพลงหมัดไทเก๊กได้ก้าวขึ้นสู่ดินแดนใหม่อย่างสมบูรณ์ และการต่อสู้ที่แท้จริงจะเป็นตัวยกระดับความแข็งแกร่งของเขาเช่นกัน  ในตอนแรกชายชราประเมินคู่ต่อสู้ของเขาต่ำเกินไปจนทำให้เขากลายเป็นฝ่ายเสียเปรียบ ถ้าหากเขาคิดถี่ถ้วนดีกว่านี้ เขาก็คงรับมือชิงสุ่ยได้อย่างสมน้ำสมเนื้อ

  เนื่องจากเขาคิดช้าเกินไปสิ่งที่เขาทำจึงถูกชิงสุ่ยขัดจังหวะตลอดเวลา นั่นก็หมายความว่าชิงสุ่ยได้ปิดผนึกการต่อสู้ของชายชราไปอย่างสมบูรณ์ มันเหมือนกับการบีบคอชายชราจนเขาเริ่มอึดอัดจนหายใจไม่ออก หากชิงสุ่ยบีบแน่นขึ้น พลังของชายชราจะถูกกีดขวางจนร่างกายอ่อนแอไปเอง

  ฝ่ามือเมฆาเพลงหมัดตันเปียน วิชาค้อนสะท้านโลกา

  ชิงสุ่ยปลดปล่อยพลังของเพลงหมัดไทเก๊กอย่างต่อเนื่องทุกกระบวนท่าเต็มไปด้วยความสง่างามและแข็งแกร่ง บดบังความสามารถของศัตรูส่งผลให้ศัตรูเริ่มท้อถอย อ่อนแรง เริ่มผิดพลาด

  พลังที่เขาปลดปล่อยออกไปแม้ว่าชายชราจะป้องกันได้อย่างต่อเนื่อง แต่แรงสั่นสะเทือนก็เริ่มทำให้อวัยวะภายในของชายชราบาดเจ็บทับถม

  ชายชรายังคงป้องกันและถอยหลังต่อเนื่อง

  ปังงงง!!

  ภายในเวลาไม่ถึงก้านธูปผู้อาวุโสถูกอัดกระแทกจะเริ่มถอยร่นเป็นระยะไกล ชิงสุ่ยหยุดการโจมตี และมองดูอาการบาดเจ็บของชายชราด้วยสายตาพึงพอใจ

  ชิงสุ่ยโจมตีชายชราจนอ่อนล้าโดยอาศัยเพียงแค่ทักษะเพลงหมัดไทเก๊กเขาเองยังไม่ได้ใช้แม้แต่ภูเขา 9 เทวา นั่นก็หมายความว่าศัตรูที่เขากำลังเผชิญหน้า เขาใช้พลังเพียงแค่ 70 ส่วนก็เอาชนะได้โดยไม่ยากเย็น

 

Ancient Strengthening Technique เทพอสูร บรรพกาล

Ancient Strengthening Technique เทพอสูร บรรพกาล

Status: Ongoing

นิยายเรื่องนี้เป็นเกี่ยวกับตัวละครหลักมีชื่อว่า ชิงสุ่ยซึ่งถูกส่งข้ามมิติและมายังทวีปคิวชู  ทั้งทวีปเต็มไปด้วยการฆ่าฟันดังพายุโลหิต ส่งผลให้ซากศพ กระดูกและเศษเนื้อ  กระจายเกลื่อนไปทั่วทวีปซึ่งถือเรื่องธรรมดามากในโลกใบนี้

 นักรบหนุ่มชิงสุ่ยทำการพลิกชะตากรรมชีวิตเพื่อสร้างเส้นในการเพาะปลูกพลังยุทธ เขาใช้เวลากว่า 10 ปีเพื่อฝึกฝนตัวเอง เพื่อที่จะแสวงหาการแก้แค้นบุคคลผู้หนึ่งที่ได้ทอดทิ้งแม่ของเขา! บนเส้นทางชีวิตนี้ เขาได้มีโอกาสพบกับหญิงสาวผู้มีความงดงามดุลรูปปั่นเทพธิดา ( เจ้าหญิงน้ำแข็ง ) ชิชิงซวง ซึ่งเป็นบ่อเกิดของความเกลียดชังและการแก้แค้นจากคู่หมั้นของเธอนามซิตู่บูฟาน หลังจากผ่านพ้นเข้าเมืองร้อยไมล์ ชิงสุ่ยได้พบกับสาวสวยแสนงดงามชื่อ ยูฮี และคนอื่นๆ ที่อาณาจักรเซียนเทียน

 หลังจากที่เขาเผชิญความทุกข์ยากในเส้นทางชีวิต เขาได้ฆ่านายน้อยของตระกูลกงหยางเพราะยูฮี ทำให้เขาต้องหลบๆซ่อนๆ แต่ในความโชคร้ายก็มีความโชคดี หญิงสาวรูปร่างใบหน้าราวกับนางอัปสรสวรรค์ ชื่อเย่ยีเจียนจี  ได้พานพบและได้ช่วยเหลือเขาเอาไว้ ต่อไปนี้เขาจะต้องพบเจอกับสงครามที่ต้องล้างด้วยเลือด  ชิงสุ่ยจะสามารถรอดพ้นอันตรายได้หรือไม่ จะรอดพ้นภัยพิบัติได้หรือไม่  และความสัมพันธ์ของเขากับสาวงามต่างๆจะเป็นอย่างไร

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท