Ancient Strengthening Technique เทพอสูร บรรพกาล – บทที่ 2066 – ความไม่แน่นอนของเฉินหวง

บทที่ 2066 – ความไม่แน่นอนของเฉินหวง
　　“ชิงสุ่ย”
　　เมื่อมองดูใบหน้าชิงสุ่ย เฉินหวงถึงกับไร้คำพูด เธอไม่มีทางอื่นนอกจากตะโกนเรียกเขา อันที่จริงแล้วชิงสุ่ยก็ไม่ได้คิดหมกมุ่นกับเธอมากนัก แต่มันเป็นเพราะเสน่ห์ของเธอจึงทำให้เขาอยากจะรู้ว่าการสูญเสียตัวตนมันเป็นอย่างไร
　　ชิงสุ่ยรีบฟื้นคืนสติและกล่าวว่า “ยินดีด้วย!!”
　　“ไม่ต้องรีบแสดงความยินดีหรอก เพราะเมื่อข้าตาย มันก็ไร้ประโยชน์”เฉินหวงส่ายหน้า
　　“ข้าไม่มีทางปล่อยให้ท่านต้องตาย ถ้าหากเราหาหนอนผีเสื้อเพลิงไม่เจอ ข้าก็จะ….”
　　“หยุดคิดเดี๋ยวนี้เจ้าคนเลว”เฉินหวงรีบขัดคำพูดชิงสุ่ย และใช้มือปิดปากเขา
　　กลิ่นหอมจางๆจากปลายนิ้วมือหอมติดจมูกชิงสุ่ย เขาไม่อาจยั้งตัวตนไม่ให้ประทับริมฝีปากเข้ากับฝามือนุ่มของเธอได้ เฉินหวงรู้สึกจักจี้น่าตกใจมาก เธอดึงมือกลับเหมือนกระต่ายน้อยที่กำลังตกใจ
　　“เอาล่ะ ข้าจะไม่พูดถึงเรื่องนี้อีก แต่จงจำเอาไว้ว่า เมื่อถึงเวลานั้น หากเราไม่มีทางเลือกอื่น ข้าจะ……”
　　“ท่าน!!”
　　ชิงสุ่ยหัวเราะเบาๆขณะที่จับมือเธอ กระโดดขึ้นไปบนหลังเจ้ากิเลนน้อย และบินเข้าไปในส่วนลึก
　　การเผชิญหน้ากับปีศาจดอกไม้ครั้งนี้คืออุบัติเหตุ เพราะปีศาจดอกไม้ควรจะเป็นตัวตนที่เจอได้เฉพาะในส่วนลึกสุดของทะเลดอกไม้ แต่ช่างโชคร้ายที่เธอมาเจอคนอย่างชิงสุ่ย มิฉะนั้น คงจะมีผู้คนอีกมากที่ต้องตายในเงื้อมมือเธอ
　　แต่เขาก็ได้รับประโยชน์มากมายจากการต่อสู้ครั้งนี้ เฉินหวงได้รับมรดกบุปผาสวรรค์ ซึ่งทำให้ความแข็งแกร่งของเธอเพิ่มขึ้นหลายเท่า ส่วนดอกบัวสำแดงของชิงสุ่ยก็พลังเพิ่มขึ้น มันได้รับพลังโจมตีรุนแรง และยังได้รับพลังป้องกันอันน่าเหลือเชื่อ รวมไปถึงพลังบีบอัดที่น่ากลัว
　　ชิงสุ่ยเรียกอสูรสยบมังกรออกมา เนื่องจากเขาต้องการความสามารถที่โดดเด่นของมันอย่างหนึ่ง นั่นก็คือพลังในการล่าสมบัติ เมื่อไหร่ที่อสูรสยบมังกรตรวจพบสมบัติ ชิงสุ่ยก็จะไล่ตามมันไป
　　“แม่นางเฉินหวง ท่านมีความฝันหรือความปรารถนาหรือไม่?”ชิงสุ่ยเริ่มคุ้นชินกับการใกล้ชิดเฉินหวง แม้ว่าเขาจะยังไม่สามารถอธิบายความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองคนได้
　　“เด็กเหลือขอ ข้ารู้ว่าท่านกำลังคิดสิ่งใด ท่านพยายามให้ข้าลืมตัวเผยความลับใช่หรือไม่?”เฉินหวงยิ้มเล็กน้อยขณะจ้องมองชิงสุ่ย
　　“เด็กเหลือขอ? ถ้าหมายความว่าอย่างไร ตัวของข้านั้นไม่เล็กไม่ใหญ่เกินไป ท่านน่าจะรู้ดีกว่าใครอื่น”ชิงสุ่ยกล่าวด้วยสีหน้าจริงจัง
　　ถ้าหากเฉินหวงไม่สามารถอ่านความคิดของชิงสุ่ยได้ เธอก็คงไม่รู้ว่าเขาหมายถึงอะไร แต่ช่างน่าเสียดายที่เธอมีความสามารถในการเข้าใจความคิด ที่ตัวเธอเองก็ไม่ต้องการ และเธอก็ยังจับมันด้วยตัวเอง…เขาไม่ได้สั่งให้เธอทำเลย
　　“ท่านจะบ้าเหรอ? ข้าขอโทษ ยกโทษให้ข้าอีกสักครั้งเถิด”ชิงสุ่ยสังเกตเห็นสีหน้าของเฉินหวง เขาจึงหยุดพูด
　　ชิงสุ่ยคงเป็นคนเดียวที่กล้าพูดเรื่องหยาบคายต่อหน้าเธอ และคงจะเป็นเรื่องแปลกหากเธอจะไม่โกรธเลย
　　……………..
　　“ข้าแค่พยายามทำให้ท่านมีความสุข สิ่งที่ข้าเพิ่งพูดออกไปอาจจะดูหยาบคาย แต่เมื่อย้อนถึงคำพูดในที่ข้าจากมา มันมีคำกล่าวบอกเอาไว้ว่า ผู้หญิงนั้นชอบคนเลว ข้าจึงพูดเรื่องเหล่านั้นออกไปแต่มันก็ไม่ได้สะท้อนให้เห็นว่าแท้จริงแล้วข้าเป็นคนอย่างไร”ชิงสุ่ยขอโทษด้วยความจริงใจ
　　“ท่านพูดไร้สาระ เฉพาะคนที่ชอบกันเท่านั้นที่ได้รับอนุญาตให้….”เมื่อเฉินหวงกล่าว เธอก็สังเกตเห็นว่าลิ้นของเธอกำลังพันกัน เธอไม่รู้ว่าทำไมเธอต้องพูดเช่นนั้น
　　ชิงสุ่ยหัวเราะ “มันคือเรื่องจริง เมื่อคนที่รักกันพูดถึงเรื่องมัน มันคือความสุข แต่ถ้าพูดออกมาจากปากของคนที่ไม่มีความรู้สึกต่อกัน มันก็ไม่ต่างจากการพูดเรื่องไร้ศีลธรรม”
　　“ข้าไม่ใช่คนบ้า เพียงแต่ข้าไม่รู้ว่าควรตอบสนองต่อคำพูดท่านอย่างไร ท่านรู้สึกว่าข้าไม่ใช่ผู้หญิงที่จริงจังหรือไม่?”เฉินหวงส่ายหน้า
　　“ท่านจะไม่จริงจังได้อย่างไร? ในเมื่อท่านยังบริสุทธิ์”
　　เมื่อเห็นดวงตาที่เต็มไปด้วยความมุ่งร้ายของเฉินหวง ชิงสุ่ยก็รู้แล้วว่ามันถึงเวลาต้องยุติหัวข้อสนทนานี้ จากนั้นเขาก็มองขึ้นฟ้าและกล่าวเสริมว่า “ช่างเป็นภาพยามค่ำคืนที่ดีจริงๆ”
　　เมื่อเขากล่าวจบ เขาก็จ้องมองวัตถุทรงกลมที่แขวนอยู่บนท้องฟ้า “ดวงจันทร์วันนี้สว่างกว่าวันคืนที่ผ่านมา”
　　ตุบบ!
　　เฉินหวงยิ้มอยู่พักหนึ่ง จากนั้นเธอก็ค่อยๆเข้าไปในอ้อมกอดของชิงสุ่ยและกล่าวว่า “ข้ารู้สึกเหนื่อย ขอพักสักหน่อย”
　　ชิงสุ่ยขยับมือ และปล่อยให้เธอนอนลงบริเวณแขนเพื่อให้เธอรู้สึกสบาย
　　ชิงสุ่ยจมอยู่กับรูปลักษณ์ของเธอตอนที่เธอยิ้ม ถึงแม้รอยยิ้มแล้วไม่น่าดึงดูดเท่ากับปีศาจดอกไม้ แต่มันก็น่าหลงใหลกดมาก เขาไม่อาจหาคำอธิบายความรู้สึกในใจ จิตใจของเขาปั่นปวด เขาพยายามไม่คิดถึงเรื่องสกปรก
　　เฉินหวงที่เห็นท่าทางว้าวุ่นซึ่งแสดงออกทางใบหน้าของชิงสุ่ย เธอก็ยื่นมือไปบีบเอวเขา “หยุดมองได้แล้ว!!”
　　ชิงสุ่ยถึงขั้นพยักหน้าเหมือนชายชราที่ไม่สนใจทางโลก เขานึกถึงเรื่องต่างๆ แต่เขาก็ไม่ได้ดึงดัน หรือพยายามหลีกเลี่ยงเธอ เขารู้สึกโชคดีที่ได้เจอกับเฉินหวง หากเขาไม่มีคู่ครองเขาก็คงทิ้งทุกอย่างเพื่อไขว่คว้าเธอ
　　ตอนนี้เขามีผู้หญิงข้างกายมากกว่าหนึ่งคน มันอาจจะดูไม่ยุติธรรม แต่ความรักก็ไม่ยุติธรรมตั้งแต่เริ่มต้นอยู่แหละ เขาได้แต่เตือนตัวเองว่าอย่าให้ความสำคัญกับเรื่องเหล่านี้มากเกินไป
　　ชิงสุ่ยหลับตาลงและคิดถึงเรื่องทั้งหมด ในทางกลับกัน เฉินหวงก็ลืมตามองดูชายคนนี้ที่อยู่ใกล้แค่เอื้อม หลังจากได้ผจญภัยร่วมกัน เธอรู้สึกว่าเธอเริ่มชิดใกล้กับเขามากขึ้น ไม่เพียงแต่ทางร่างกาย แต่รวมไปถึงเรื่องของจิตใจ
　　เธอรู้ว่าชิงสุ่ยทั้งแต่งงานมีภรรยาและมีลูกแล้ว ซ้ำเขาเองก็ไม่ได้มีภรรยาแค่คนเดียว ภรรยาทุกคนของเขาหลายต่อหลายคนเกือบจะเท่าเทียมกับเธอในแง่ของรูปลักษณ์
　　เมื่อเห็นว่าเธอนอนอยู่ในอ้อมแขนของเขาด้วยท่าทางสบาย ถ้าเธอไม่ชอบเขา เธอจะทำเช่นนั้นหรือ?
　　เธอเหลือเวลาที่จะมีชีวิตรอดอยู่อีกเพียงไม่กี่วัน ถ้าถึงตอนนั้นจริง เขาจะเป็นคนที่ทำให้เธอมีชีวิตรอด เขาจะลงเอยดูวิธีนั้นเธอช่วยเธอจริงๆหรือ? หากเป็นทางเลือกสุดท้ายที่ต้องเลือกเธอจะทำอย่างไร?