“ นายแน่ใจหรอ?” ในที่สุดถังยู่หรานก็พูดออกมาได้ แม้ว่าจะเสียงสั่นมาก“ แน่นอนฉันแน่ใจ ทำไมเธอถึงคิดว่าเธอเลื่อนระดับขึ้นเร็วขนาดนี้ได้ด้วยอะไรได้อีกล่ะ? ” ซูผิงตอบคำถาม “ แต่… แต่ฉันไม่เคยได้ยินมาก่อนว่ามีใครทำได้ นายไม่ได้โกหกฉันใช่ไหม?”ถังยู่หรานยังคงสงสัย “ไม่ ฉันไม่ใด้โกหก”
ซูผิงพูออย่างจริงใจ “ ฉันไม่มีทางโกหกเธอ มีอะไรอีกมากในโลกนี้ที่เธอไม่รู้ เธอคิดว่าฉันเป็นคนโกหกหรือไง?”
“ใช่ ฉันคิด”
“ ถ้าอย่างนั้นฉันก็อยากจะจบความสัมพันธ์ของเรา”
หลังจากนั้นครู่หนึ่งซูผิงก็ได้ยินเสียงของถังยู่หรานอีกครั้ง “ นายมอบพลังดวงดาวของนายให้ฉัน จะเป็นอันตรายต่อนายหรือเปล่า? ระดับของนายจะลดลงไหม?”
“ เธอไม่ต้องกังวลเรื่องนั้น ไปจัดการกับความยุ่งเหยิงในตระกูลถังของเธอซะ” ซูผิงตอบอย่างสบาย ๆ
ถังยู่หรานไม่พูดอะไรตอบกลับ สายถูกวาง เธอมองลงไปที่ถนนจากบนท้องฟ้าเห็นจุดเล็ก ๆ ที่เป็นยานพาหนะ และผู้คน เธอรู้สึกได้ถึงพลังดวงดาวที่พลุ่งพล่านอยู่ภายในตัวเธอ ถังยู่หรานกัดริมฝีปาก เขาได้ให้ความช่วยเหลือแก่เธอ แต่เขาก็ยังทำเสียงไม่ไยดี ผู้ชายคนนั้น…มักจะแสร้งทำตัวห่างเหิน…
เธอหายใจเข้าลึก และเปิดวังวนในท้องฟ้า
เธอมีอสูรบินได้ที่มีสายเลือดระดับเก้า แต่ก็ยังอยู่ในระดับแปด เนื่องจากเธอกลายเป็นนักรบอสูรกิตติมศักดิ์ เธอจึงสามารถขี่อสูรบินได้ และบินกลับบ้านข้ามถิ่นทุรกันดาร
นั่นจะทำให้เธอบินเป็นเส้นตรงและกลับบ้านได้เร็วขึ้น
หวืด!
วังวนเปิดออกและนกหงอกหลากสีก็ออกมา
ถังยู่หรานกระโดดขึ้นไปบนหลังนก และวางโครงกระดูกน้อยไว้บนตัวนกด้วยเช่นกัน ถังยู่หรานบอกให้อสูรของเธอบินออกไปด้วยความเร็วเต็มที่
“ มันแปลกมาก ฉันคิดว่าฉันมีอสูรพิเศษ…”
ในขณะที่เธอนั่งบนหลังอสูรของ เธอรู้สึกเธอประหลาดใจ ถังยู่หรานสังเกตว่ามีจิตสำนึกที่ไม่คุ้นเคยอยู่ในใจของเธอ เช่นเดียวกับอสูรอื่น ๆ ของเธอจิตสำนึกนั้นกำลังหลับอยู่ เธอจึงไม่ได้สังเกตเห็นมาก่อน
นั่นมันอะไร?
ก่อนตื่นฉันเอาอสูรมาด้วยหรอ?
ยังไง?
เธอจำไม่ได้ว่าทำสัญญากับอสูรตัวใด
หรือว่า…
ซูผิงให้อสูรฉันตอนที่ฉันเมาหรือเปล่า?
เธอพยายามเรียกอสูร
ไม่นานจิตวิญญาณนั้นก็ตื่นขึ้น และตอบรับการเรียกของเธอ
เธอรู้สึกใกล้ชิดกับจิตสำนึกนั้นทันที และจะเกิดขึ้นกับอสูรที่ทำสัญญาเท่านั้น “ มันเป็นอสูรของฉัน แต่มันคืออะไร?”
อยากรู้อยากเห็นถังยู่หรานเรียกอสูรออกมา
จากวังวนทำให้มีพลังงานน่ากลัวแผ่ออกมา ดวงตาสีทองเข้มคู่หนึ่งเปิดขึ้น จ้องมองถังยู่หรานที่ยืนอยู่นอกวงล้อม
ถังยู่หรานแทบไม่อยากจะเชื่อสายตา ราชาอสูรร้าย?
เธอสบตากับราชาอสูรร้าย หัวใจของเธอเต้นแรง เธอรู้สึกว่าเลือดของเธอกำลังเดือด ราวกับว่าเธอกำลังตื่นเต้นอย่างควบคุมไม่ได้ เป็นเพราะราชาอสูรร้ายตัวนี้หรือเปล่า?
นั่นไม่ใช่คำถามที่สำคัญที่สุดในตอนนี้
เธอแน่ใจว่าซูผิงอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้
เขาเป็นคนเดียวที่จะให้ราชาอสูรกับเธอได้!
ไม่มีใครทำแบบนี้ได้!
เธอปิดวังวน เธอโทรหาซูผิงด้วยความตื่นเต้น หมายเลขของเธอยังคงให้บริการอยู่เนื่องจากเธอยังไม่ได้ออกจากอาณาเขตของเมืองฐาน “ นายให้ราชาอสูรร้ายฉันหรอ?” เธอโพล่งคำถามทันที
ซูผิงผงะกับคำถามนั้น เขาตบหัวตัวเอง “ อ่าลืมบอกไป ใช่ฉันจับราชาอสูรร้ายมาให้เธอ เป็นของดี อย่าลืมทำกับมันดีๆละ”
ถังยู่หรานเต็มไปด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย แต่ไม่ได้ประหลาดเพิ่มขึ้น มีเพียงซูผิงเท่านั้นที่สามารถมอบราชาอสูรร้ายแบบนี้ได้ แต่เธอสมควรได้รับหรือเปล่า?
เธอคู่ควร?
หลังจากเงียบไปครู่หนึ่งเธอพึมพำ“ ถ้าฉันกลับมาได้ฉันจะตอบแทนน้ำใจของนาย” “ แน่นอนเธอจะต้องทำได้ ฉันหวังว่าเธอจะกลับมาและทำความสะอาดร้านฉัน” ซูผิงตอบเธออย่างมีความสุขและวางสาย
เขาจับราชาอสูรร้ายที่อยู่ในสภาวะสมุทรเท่านั้น เขาไม่ต้องการเสียแหวนจับอสูรร้ายขั้นสูงที่ได้รับการพัฒนาให้กับราชาอสูรร้ายตัวนั้น ดังนั้นเขาจึงคิดว่าเขาอาจจะมอบแหวนนั้นให้กับถังยู่หราน มันเหมาะสำหรับเธอ
นักรบอสูรระดับเก้าสามารถทำสัญญากับราชาอสูรร้ายในสภาวะสมุทรได้
ซูผิงจะเก็บแหวนจับอสูรร้ายไว้ใช้กับราชาอสูรร้ายในสภาวะชะตากรรม สิ่งมีชีวิตเหล่านั้นเป็นสิ่งที่จะทำให้เขาได้รับเงินมากขึ้น ถังยู่หรานกัดฟัน เธอไม่เสียใจเพราะท่าทีของซูผิง เธอเพิ่งตระหนักว่าไม่มีสิ่งใดที่เธอจะสามารถตอบแทนเขาได้เมื่อพิจารณาจากความแข็งแกร่งและสถานะของเขา
นั่นเป็นสิ่งที่ยากที่สุดสำหรับเธอ “ วันหนึ่งฉันจะตามนายให้ทัน”ถังยู่หรานสัญญากับตัวเอง
ในไม่ช้าเธอก็มาถึงชายแดนเมืองฐานหลงเจียง
มีคนเข้าหาเธอ คือนักรบอสูรกิตติมศักดิ์ซึ่งทำหน้าที่ปกป้องชายแดน
“ คุณถังใช่ไหม?”
ชายวัยกลางคนกำลังตรวจสอบว่าใครเข้ามา ความจริงที่ว่ามันคือถังยู่หรานทำให้ชายวัยกลางคนตกใจ
เขาสามารถรู้สึกได้ว่าหญิงสาวคนนี้อยู่ในระดับกิตติมศักดิ์
แต่เธอไม่ได้ทำงานในร้านของซูผิงอยู่หรอ? เธอกลายเป็นนักรบอสูรกิตติมศักดิ์ตั้งแต่อายุยังน้อยได้ยังไง?
ยอดฝีมือหลายคนในเมืองฐานรู้เรื่องถังยู่หราน ท้ายที่สุดเธอเป็นหนึ่งในสองสาวที่ทำงานในร้านของซูผิง และนักรบอสูรกิตติมศักดิ์ทุกคนในเมืองฐานหลงเจียงรู้จักโจแอนนาซึ่งเป็นนักรบอสูรในตำนาน เมื่อตระกูลถังส่งกองทัพไปที่ร้านขายอสูรพิกซี่… มันทำให้เกิดความโกลาหลอย่างมากจนไม่สามารถปกปิดข้อมูลนั้นได้
ผู้คนต่างรู้ว่าตระกูลถังไปที่นั่นเพื่อขอตัวหญิงสาวกลับ แต่ไม่สำเร็จ
สำหรับผู้หญิงอีกคนที่อยู่ที่ร้านของซูผิง นักรบอสูรกิตติมศักดิ์หลายๆคนได้รวบรวมข้อมูลของเธอเช่นกัน หลังจากนั้นก็พบว่าเธอเป็นศิษย์ของซูผิง
“ใช่”
ถังยู่หรานพยักหน้าให้ชายวัยกลางคน “ ฉันต้องจากไปสักพัก”
ชายวัยกลางคนก้าวไปด้านข้างและพูดด้วยความเคารพว่า“ แน่นอน นั่นไม่มีปัญหา ทางนี้ครับ” แม้ว่าเขาจะเป็นนักรบอสูรกิตติมศักดิ์ แต่เขาก็ไม่สามารถทำหยาบคายกับหญิงสาวที่ทำงานให้กับเจ้าของร้านในระดับตำนานได้
ถังยู่หรานรู้สึกปลื้มปิติ ในสมัยก่อนมีเพียงนักรบอสูรกิตติมศักดิ์ในตระกูลถังเท่านั้นที่จะปฏิบัติต่อเธอด้วยความเคารพ และพวกเขาเคารพเธอเพราะเธอเป็นว่าที่ผู้นำตระกูล “ขอบคุณ”ถังยู่หรานแสดงความขอบคุณ และบินจากไป
ชายวัยกลางคนสังเกตเห็นโครงกระดูกน้อยที่ด้านหลังนก เขาบอกตัวเองว่าผู้หญิงคนนี้เป็นคนโปรดของเจ้าของร้าน เขาได้ส่งอสูรของตัวเองเพื่อไปช่วยจัดการธุระของเธอ ดีแค่ไหน
ค่ำคืนสิ้นสุดลง รุ่งสางมาเยือนแล้ว!
เหนือเมืองฐานเย่โถวความมืดของยามค่ำคืนกำลังจางหายไป และแสงสว่างก็ส่องประกายขึ้นเรื่อยๆ อย่างไรก็ตามนั่นไม่ใช่แสงแห่งความหวัง มันทำให้ผู้คนเห็นเลือดและซากศพที่ซ่อนอยู่ในความมืดของค่ำคืนได้อย่างชัดเจน การต่อสู้ยังคงดำเนินต่อไป อสูรร้ายร้องโหยหวน
ตระกูลถังยังคงพยายามที่จะดันตระกูลซือถูและตระกูลหวังให้ออกไป! หนึ่งคืนผ่านไป ตระกูลถังยังคงยืนหยัดอยู่ แต่มันทำให้พวกเขาเสียหายมากมาย! สวนที่ครั้งหนึ่งเคยสวยงามและน่าทึ่งเละเป็นจุน ทะเลสาบและสระน้ำมีสีแดงปนเปื้อนไปด้วยเลือด ซากศพของมนุษย์ และอสูรร้ายมีอยู่เต็มสระ
โจมตี! นักรบอสูรจากทั้งสองฝ่ายกำลังต่อสู้กันในระยะประชิด
หลังจากผ่านไปหนึ่งคืนการต่อสู้ยังคงเข้มข้นและไม่มีวี่แววว่าจะถึงจุดสิ้นสุด นอกเขตตระกูลถัง ราชาอสูรร้ายล้มลง ราชาอสูรที่มีลักษณะคล้ายเนินเขามีบาดแผลขนาดใหญ่ที่ท้องของมัน อวัยวะภายในหลุดออกมา ไม่ไกลจากราชาอสูรที่ตายมีบางอย่างคล้ายงูเหลือม แต่มีความยาวมากกว่าสองร้อยเมตรมีเกล็ดคล้ายเหล็ก มีดาบแหลมที่แก้ม ราชาอสรพิษนอนจมกองเลือด บาดแผลขนาดใหญ่เต็มไปทั่วร่างกายของมัน ราชาอสูรร้ายตัวนั้นตายแล้ว
นักรบอสูรกิตติมศักดิ์จำนวนมากจากตระกูลถัง ถูกรวบรวมเข้าด้วยกัน ส่วนใหญ่ชุ่มไปด้วยเลือด ผู้รักษาพยายามที่จะรักษาถังหลินจ้านสวมชุดเกราะสีทอง เขาพยุงตัวเองขึ้นพร้อมกับร่มที่หัก เขาเองก็มีเลือดแปดเปื้อนทั้งตัว
มีบาดแผลลึกที่ใบหน้า และเลือดแห้งไปแล้ว อย่างไรก็ตามบาดแผลที่ไม่ได้รับการรักษาทำให้เขาดูน่ากลัว
ถังยู่หยูสวมชุดเกราะสีเงินสะพายดาบคมไว้ที่หลังของเธอ เธอดูเหนื่อยมาก เลือดที่อาบแทนน้ำได้ทำให้ผมของเธอยุ่งเหยิง
เธอยังคงได้ยินเสียงกรีดร้อง และเสียงตะโกนซึ่งหมายความว่าการต่อสู้ยังไม่สิ้นสุด
ดวงอาทิตย์กำลังขึ้นสู่ขอบฟ้า แสงกำลังทะลุก้อนเมฆออกไป แต่มันกลับส่องสว่างให้กับความสิ้นหวังและความเหนื่อยล้าบนใบหน้าของทุกคนเท่านั้น
พวกเขาทรุดโทรมราวกับต่อสู้มาเป็นปี!
เธอไม่รู้ว่าสมาชิกของตระกูลถัง เสียชีวิตไปแล้วกี่คน เธอไม่รู้ว่ามีกี่คนที่ยังยืนอยู่! มีคนติดตามหลายคนที่เธอคุ้นเคย บางคนยังเป็นเด็กอยู่เลย
นักรบอสูรกิตติมศักดิ์หลายคนก็เสียชีวิตเช่นกัน
ในทางกลับกันตระกูลซือถูและตระกูลหวังยังคงมีนักรบจำนวนมากซ่อนตัวอยู่ด้านหลังอย่างปลอดภัยและไร้เสียง พวกเขาเข้ามาที่ละน้อยๆเพื่อลดการสูญเสีย
ไม่น่าแปลกใจที่พวกเขาจะหันมาใช้วิธีดังกล่าว ตระกูลถังจะไม่ได้รับกำลังเสริมสำหรับการต่อสู้ครั้งนี้ ตระกูลถังได้ขอความช่วยเหลือจากคนรู้จักทั้งหมดที่พวกเขามี และนักรบอสูรกิตติมศักดิ์ทั้งหมดที่จะให้ความช่วยเหลือมาอยู่ที่นี่หมดแล้ว บางคนต้องเสียชีวิต พวกเขาบางคนได้รับการรักษา และจะกลับมาต่อสู้อีกครั้งหลังจากได้รับการเยียวยา!
ทันใดนั้นเสียงตะโกนก็ดังมาจากข้างนอก และมันดังมากจนได้ยินไปทั่วสมรภูมิจนไปถึงหูของทุกคนในบริเวณตระกูลถัง
“ตั้งใจฟัง!!”
บุคคลที่อยู่ในระดับกิตติมศักดิ์ขั้นสูงสุดกำลังคุยกัน
“ วางมือลงแล้วเราจะไว้ชีวิตของพวกแก!
“ ผู้ที่ยอมจำนนต่อเราจะได้รับตำแหน่งในตระกูลของเราตามความแข็งแกร่งของตัวบุคคล! “ เมื่อตระกูลถังหายไป และตระกูลหวังได้รับทรัพยากรทั้งหมด ตระกูลหวังของเราจะมีพลังมากขึ้น เข้าร่วมกับเราเพื่อรับการรักษาที่ดีกว่า! “ ผู้ที่ยังต้องการสู้จะต้องโทษประหารเท่านั้น !!” เสียงโห่ร้องดังก้องไปทั่วสนามรบ
“ ห๊ะ!”
ผู้อาวุโสที่มีบาดแผลที่กำลังได้รับการรักษาก็กระอักเลือดออกมา และกรีดร้องว่า“ จะมีชีวิตอยู่หรือตายฉันก็เป็นคนในตระกูลถัง ฉันจะไม่ไปหาตระกูลอื่น!” “ใช่แล้ว!”
“ ฉันจะเป็นคนแรกที่ฆ่าคนที่ยอมจำนน!”
นักรบอสูรกิตติมศักดิ์ได้ตะโกนอย่างดุร้าย
ยอมแพ้? นั่นเป็นเพียงอุบายสำหรับตระกูลหวังและตระกูลซือถูในการลดความสูญเสีย เมื่อตระกูลถังล่มสลายสมาชิกของพวกเขาจะไม่รอดไม่ว่าจะยอมจำนนหรือไม่ก็ตาม
ถังหลินจ้านโกรธมาก เขากำร่มในมือแน่น
ร่มสูญเสียการเรืองแสง มันยากที่จะจินตนาการได้ว่านี่คือการปกป้องของตระกูลถัง
คนที่นอนอยู่ข้างร่มคือศพ ครั้งหนึ่งเคยเป็นผู้อาวุโสเจ็ดของตระกูลถัง ซึ่งเป็นคนที่ถังหลินจ้านไว้วางใจมากที่สุด คนที่ถังหลินจ้านฆ่าด้วยมือของเขาเอง
ถังยู่หยูเคยแจ้งเขาว่ามีบางอย่างผิดปกติเกี่ยวกับร่ม แต่กลับกลายเป็นว่าร่มนั้นไม่หัก ผู้อาวุโสเจ็ดยังไม่มีความแข็งแกร่งพอที่จะทำลายสมบัติในตำนานได้ มันคือภาชนะของร่มสมุทรนั่นเองที่พัง
ตู้เซฟมีปัญหา กุญแจหายไปและกุญแจล็อคพัง ไม่สามารถเปิดตู้เซฟได้
ภาชนะนั้นค่อนข้างแข็งแกร่ง และถังหลินจ้านพยายามอย่างมากเพื่อแงะเปิดออก นับตั้งแต่เปิดได้ทำให้เขาเสียเวลาไปพอสมควร นักรบอสูรกิตติมศักดิ์หลายสิบคนเสียชีวิตขณะต่อสู้กับราชาอสูรร้าย ถังหลินจ้านสังหารราชาอสูรร้ายสองตัวติดต่อกันเมื่อเขาได้รับร่มสมุทร ทำให้ตระกูลซือถูและตระกูลหวังได้โอกาสที่สวยงาม
พวกเขาเคยได้ยินข่าวลือเกี่ยวกับความแข็งแกร่งของร่มสมุทรของตระกูลถัง แต่พวกเขาเพิ่งตระหนักถึงความจริงเมื่อได้เห็นการตายของราชาอสูรร้ายสองตัว!
หลังจากหายใจเข้าตระกูลซือถู และตระกูลหวังก็กลับเข้ารวมการต่อสู้ แต่พลังงานของร่มสมุทรได้หมดลงแล้ว
ในฐานะนักรบอสูรกิตติมศักดิ์ ถังหลินจ้านไม่สามารถเข้าถึงสมบัติในตำนานได้อย่างเต็มศักยภาพ การฆ่าราชาอสูรร้ายสองตัวเป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่เขาสามารถทำได้ เขาใช้พลังงานที่เก็บไว้ในร่มจนหมดทำให้มันไร้ประโยชน์
“ ฮึ่ม แกมันโง่!”
นอกเขตตระกูลถัง ผู้นำตระกูลของตระกูลซือถูและตระกูลหวังต่างก็มีสีหน้าโหดเหี้ยม
ตระกูลถังแข็งแกร่งกว่าที่พวกเขาคิด พวกเขาล้มเหลวในการโค่นล้มตระกูลถังแม้จะผ่านไปหนึ่งคืนแล้วก็ตาม!
ตระกูลถังได้รับการเสริมกำลังมากกว่าที่พวกเขาคิด พวกเขาคำนวณความแข็งแกร่งของตระกูลถังอย่างถี่ถ้วนก่อนที่จะเริ่มการโจมตี รวมถึงจำนวนนักรบอสูรกิตติมศักดิ์ที่พวกเขามี รวมถึงผู้จะถูกเชิญมาช่วย
เมื่อการต่อสู้ยุติลงตระกูลซือถูและตระกูลหวังสังเกตเห็นว่าตระกูลถังได้ระดมคนรู้จักบางคนที่ซ่อนตัวอยู่ซึ่งพวกเขาไม่รู้
นักรบอสูรกิตติมศักดิ์ชื่อดังบางคนมีสายสัมพันธ์กับตระกูลถัง แต่ไม่มีใครรู้เรื่องนี้ เหล่านักรบอสูรกิตติมศักดิ์ได้มาช่วยตระกูลถัง พวกเขาตั้งใจอย่างยิ่งว่าจะยอมตายเพื่อพวกเขา!
ตระกูลถังฉลาดมากกว่าที่พวกเขาคิด!
ความแข็งแกร่งของร่มสมุทรของตระกูลถังนั้นเหนือความคาดหมายเช่นกัน ตระกูลซือถูและตระกูลหวังคิดว่าร่มจะไม่ทำงาน มีข่าวลือว่ามันสามารถหยุดราชาอสูรร้ายได้ แต่ไม่สามารถให้ความช่วยเหลือใด ๆ ได้เมื่อราชาอสูรร้ายสองตัวรวมพลังกัน อย่างไรก็ตามราชาอสูรร้ายทั้งสองลงเอยด้วยการตาย “ ให้ตายเถอะ ที่ซ่อนของตระกูลถังแห่งนี้ไม่สามารถพังได้ เมืองฐานเย่โถวกำลังทำงานร่วมกับตระกูลถัง ทั้งเมืองและตระกูลสมควรตาย!” ผู้นำตระกูลของตระกูลซือถูสาปแช่ง ตระกูลซือถูและตระกูลหวังสงวนกำลังไว้!
ท้ายที่สุดแล้วนอกจากสามตระกูลที่แข่งขันกันแล้วยังมีอีกตระกูลโบราณที่ไม่ได้มีส่วนร่วมในการต่อสู้!
ไม่มีใครสามารถบอกได้อย่างแน่นอนว่าตระกูลที่สี่ซึ่งมีแผนร้ายที่สุดในหมู่พวกเขาจะแอบจมตีตระกูลของพวกเขาในขณะที่พวกเขาต่อสู้กับตระกูลถังหรือไม่ เมื่อพูดไปตั๊กแตนตำข้าวมันอาจจะสะกดรอยตามจักจั่นโดยไม่รู้ว่ามีนกขมิ้นอยู่ข้างหลัง
ด้วยเหตุนี้ตระกูลซือถูและตระกูลหวังจึงเก็บกองกำลังบางส่วนกลับบ้าน ทั้งสองตระกูลทุ่มเทกำลังครึ่งหนึ่ง พวกเขาควรจะเอาชนะตระกูลถังร่วมกันกับราชาอสูรร้ายทั้งสอง อย่างไรก็ตามทั้งสองตระกูลบาดเจ็บสาหัส!
“ เราจะต้องนำอาวุธลับของเราออกมา!” ผู้นำตระกูลของตระกูลหวังถูกแต่งขึ้น
พาร์ทเนอร์ของเขากำลังลังเล “ อาวุธลับจะไม่ช่วยเราในอนาคต มันใช้ได้แค่ครั้งเดียว แน่ใจหรือว่าเราต้องการเสียโอกาสนั่นไปกับตระกูลถัง”
นั่นขัดต่อความปรารถนาของเขา
อาวุธลับมีอานุภาพรุนแรง แต่ใช้แล้วทิ้ง จะดีที่สุดถ้าสามารถเก็บไว้ใช้ในอนาคตได้ “ คนที่ให้อาวุธลับกับเราไม่เคยบอกให้เราเก็บมัน สมมติว่าเราทำเช่นนั้นตระกูลของเราสองคนจะแบ่งกันยังไง?” ผู้นำตระกูลหวังมองแบบซื่อความหมาย ผู้นำตระกูลซือถูถอนหายใจในที่สุด “ ไปใช้มันกันเถอะ” อสูรร้ายตัวหนึ่งก้าวออกมาภายใต้คำสั่งของเขา เสือร้ายตัวนั้นห้อยกระดิ่งที่ดูโบราณไว้ที่หลัง
ผู้นำตระกูลซือถูก้าวข้ามไปหยิบกระดิ่ง และเดินไปที่บริเวณตระกูลถังที่พังเละเทะ ในขณะที่เขาจ้องมองไปที่สนามรบผู้นำตระกูลซือถูก็หลั่งไหลพลังดวงดาวของเขาออกมา และตีกระดิ่ง กระดิ่งหันหน้าไปทางบริเวณตระกูลถัง คลื่นโซนิคระเบิดออก มีระลอกคลื่นที่มองไม่เห็นในอากาศ ทันใดนั้นพื้นที่ในอาณาเขตตระกูลถังก็พังทลายลง
ปัง!
นักรบอสูรกิตติมศักดิ์หลายคนกำลังพักผ่อนอยู่ในบริเวณนั้น พวกเขาเกือบจะล้มลง ในทางกลับกันผู้รักษาก็ตกลงไปในหลุม เลือดไหลออกมาจากดวงตาและจมูกของพวกเขา
“เมื่อกี้คืออะไร?”
ถังยู่หยูระมัดระวัง เธอตอบสนองอย่างรวดเร็วและใช้พลังดวงดาวเพื่อพยุงตัวเอง มันเป็นการหลบได้อย่างหวุดหวิดเธอล้มหัวเข่ากระแทก
“ นั่นใช่แรงสั่นสะเทือนมิติหรือเปล่า?”ถังหลินจ้านได้รับผลกระทบเล็กน้อย แสงเรืองรองปรากฏขึ้นจากร่มที่หักและปกป้องเขา
ความรู้สึกแปลก ๆ นั้นแจ้งเตือนเขา เขาเคยพบกับนักรบอสูรในตำนานมาก่อน และเขารู้เรื่องวิธีการของพวกเขาบางอย่าง เขารับรู้ได้ถึงความวุ่นวายในอากาศนั้น
แน่นอนว่ากระดิ่งเป็นสาเหตุ
“ โจมตี!”
ผู้นำตระกูลซือถูรู้สึกเสียใจขณะจ้องไปที่กระดิ่งที่หัก ถึงกระนั้นนั่นก็เป็นโอกาสที่หาได้ยาก เขาตะโกนและวิ่งไปข้างหน้า
หวืด!
เบื้องหลังเขาคือผู้นำตระกูลหวัง เขาไม่ได้อยู่ด้านหลัง เขารู้ดีว่าท่าทีเช่นนี้จะทำให้ผู้นำตระกูลซือถูไม่พอใจ
ผู้นำตระกูลทั้งสองประลองกับนักรบอสูรกิตติมศักดิ์ และสังหารสมาชิกตระกูลถังจำนวนมากที่ยืนขวางทางพวกเขา
พวกเขาบังคับให้พวกเขาเข้าไปในเขตตระกูลถัง ตระกูลถังหลายคนได้รับบาดเจ็บเนื่องจากเสียงกระดิ่ง และเสียงระเบิดดังกล่าว พวกเขายอมแพ้อย่างรวดเร็วโดยไม่มีความสามารถที่จะต่อสู้กลับ “ถังหลินจ้าน เรามาแล้ว!”
ทันใดนั้นสองผู้นำตระกูลก็มาถึงด้านหลังของกลุ่มตระกูลถัง พวกเขาสามารถเห็นนักรบอสูรกิตติมศักดิ์ที่คอยอยู่ที่นั่นด้วย
