ร้านขายอสูรดวงดาว Astral Pet Store – ตอนที่ 748 เสน่ห์ของโจแอนนา

ตอนที่ 748 เสน่ห์ของโจแอนนา
ซูผิงเรียกโจแอนนาและขอให้เธอนำจระเข้เขียวออกไป
ผมบลอนด์ของโจแอนนาดึงดูดความสนใจของฟีลัสทันทีที่เธอปรากฏตัว เขามองเธอด้วยดวงตาเบิกกว้าง
โจแอนนามีท่าทางไม่แยแส แรงกดดันของเทพที่เธอปล่อยออกไปทำให้จระเข้เขียวกลัวเกินกว่าจะต้านทาน เธอเพียงพยักหน้าให้ซูผิงโดยไม่พูดอะไรสักคำ
ฟีลัสสะบัดหัวเพื่อออกจากความหลงใหลหลังจากที่โจแอนนากลับไปที่ห้องอสูร ลูกค้าคนอื่นๆ ในร้านก็ตะลึงจนพูดไม่ออก
มหัศจรรย์!
ไม่ใช่อสูร แต่เป็นเธอ!
พวกเขาไม่เคยเห็นผู้หญิงที่งดงามขนาดนี้มาก่อน ไม่แม้แต่อลิซ—ดาราดังของรีอา—
จะมีผู้หญิงแบบนี้บนดาวเคราะห์ดวงนี้ได้ยังไง?
”ให้ตาย!”
“ธะ เธอสวยจริงๆ!”
“เธอเป็นภรรยาของเจ้าของร้านเหรอ? หรือเธอเป็นเจ้าของร้านตัวจริง?”
ลูกค้ากระซิบกันอย่างตกใจ ความคิดที่ว่าเธอเป็นลูกจ้างถูกมองข้ามไป เธอสามารถทำเงินได้มากมายโดยไม่ต้องใช้อะไรนอกจากใบหน้าของเธอ!
รูปลักษณ์มีความสำคัญมากไม่ว่าที่ไหน!
ทุกคนมองไปที่ซูผิงด้วยความอิจฉาอย่างเห็นได้ชัด ถ้าเธอไม่ใช่เจ้าของร้าน เธอก็คงเป็นภรรยาของเจ้าของร้าน ซึ่งนั่นยิ่งทำให้หัวใจสลาย!
เธอสมควรได้รับอะไรที่ดีกว่า!
ฟีลัสที่รู้ว่าอสูรของเขาถูกพาตัวไปในที่สุด อดไม่ได้ที่จะถามซูผิงว่า “จะ เจ้าของร้าน เธอเป็นภรรยาของคุณหรอ?”
ทันใดนั้นเขาก็อิจฉาจระเข้เขียวของเขา ที่มีโจแอนนาพาไป
”ไม่ใช่”
ซูผิงไม่เคยสนใจที่จะพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องที่ไม่เกี่ยวข้องกับธุรกิจของเขา เขากล่าวว่า “ค่าฝึกอยู่ที่ร้อยล้านต่อครั้ง ชำระเงินด้วย”
“ร้อยล้าน?”
ฟีลัสตัวสั่นและสติกระเจิงอย่างรวดเร็ว เขามองไปที่ซูผิงด้วยความตกใจ
หนึ่งร้อยล้านนั้นไม่มากเกินไปสำหรับเขา แต่ดูเหมือนว่าจะมีราคาสูงเกินไปสำหรับการฝึกในหนึ่งวัน
นั่นคือราคาสำหรับอสูรเพียงตัวเดียว
เขาสามารถทำเงินได้หนึ่งพันล้านทุกวันถ้าเขามีลูกค้าสิบราย และสามหมื่นล้านในหนึ่งเดือน!
นั่นเป็นรายได้ที่น่ากลัวสำหรับร้านขายอสูร แม้แต่ร้านที่มีชื่อเสียงถ้าจะบรรลุรายได้ที่น่าเหลือเชื่อนี่ก็ต้องรวมรายได้ของสาขาทั้งหมดรวมกัน ไม่มีสาขาไหนสามารถสร้างรายได้หลักแสนล้านในหนึ่งเดือน เว้นแต่จะตั้งอยู่ในทำเลที่ดีที่สุด และดูแลโดยผู้ฝึกสอนระดับสุดยอด+
”ทำไม? คุณไม่มีเงินเหรอ?” ซูผิงขมวดคิ้วกับปฏิกิริยาของฟีลัส ชายคนนี้อยู่สภาวะสมุทร และจะถูกมองว่าเป็นนักรบในตำนานบนดาวเคราะห์สีน้ำเงิน
นักรบในตำนานทุกคนบนดาวเคราะห์สีน้ำเงินมีเงินนับหมื่นล้าน
“ก็… ผมมีเงิน แต่ราคานี่มันไม่…”
ฟีลัส ค่อนข้างไม่เต็มใจ หนึ่งร้อยล้านต่อวันเป็นค่าใช้จ่ายที่มากเกินไปสำหรับตระกูลโมเรโน เขาเรียนรู้ที่จะประหยัดทุกครั้งที่ทำได้
“คุณคิดว่ามันแพงเกินไปหรอ?” ซูผิงเลิกคิ้วและพูดอย่างเฉยเมย “นี่ถูกเกินไปสำหรับการพัฒนาที่จะเกิดจากการฝึก! คุณคิดว่าคุณสามารถไปที่ไหนก็ได้แล้วจ่ายเงินร้อยล้านเพื่อให้อสูรของคุณเรียนรู้ทักษะใหม่ ๆ หรือยังไง?”
เขาค่อนข้างตรงไปตรงมา
เขายังมั่นใจในคำพูดของเขา ราคาที่กำหนดโดยระบบต่ำเกินไป เขารู้ดีที่สุดว่าการฝึกฝนในร้านของเขานั้นถูกที่สุดสำหรับผลที่ได้
ร้านขายอสูรอื่น ๆ ต้องให้ลูกค้าจ่างเงินสามถึงห้าร้อยล้านเพื่อให้ได้ผลแบบเดียวกันในระยะเวลานาน!
ฟีลัสตกตะลึง ไม่คิดว่าซูผิงจะพูดอย่างนี้ต่อลูกค้า
ฉันเป็นลูกค้า!
ลูกค้าคือพระเจ้า! นายรู้หรือไม่ว่าพระเจ้าหมายถึงอะไร?ไอรีนโนเวล
“เจ้าของร้าน ผมไม่ว่าอะไรที่จะต้องจ่ายหากการฝึกนั้นได้ผลจริงตามที่คุณอ้าง แต่… ขอดูผลการฝึกก่อนได้ไหม ตอนนี้ผมจ่ายเงินมัดจำก่อนได้ไหม?” ฟีลัสเสนอ
แม้ว่าทัศนคติของซูผิงจะไม่เป็นที่น่าพอใจ แต่เขาก็ยังไม่อยากจบการเจรจาในตอนนี้
ท้ายที่สุดแล้วการแข่งขันอสูรก็กำลังจะเริ่มขึ้น
สาวผมบลอนด์ที่เขาเห็นในร้านของซูผิงไม่ใช่ภรรยาของซูผิง ดังนั้นเธอจึงน่าจะเป็นเจ้าของร้านที่แท้จริง หรืออาจเป็นน้องสาวของซูผิง
ถ้าเธอเป็นน้องสาวของซูผิง ในที่สุดซูผิงก็จะกลายเป็นพี่เขยของเขาในที่สุด!
ฟีลัสตั้งใจแน่วแน่ที่จะใช้เงินในร้านค้านี้มากขึ้นเพื่อเธอคนเดียว หวังว่าจะได้เป็น VIP เพื่อที่จะได้ไปเที่ยวกับเธอบ่อยขึ้น!
“คุณต้องการจะจ่ายส่วนที่เหลือในทีหลังอย่างงั้นหรอ?”
ซูผิงมองไปที่ชายหนุ่ม—เขาค่อนข้างหล่อและดูเหมือนว่าเขาจะมีฐานะพอสมควร เขาไม่ได้คิดว่าเขาจะเป็นคนธรรมดา
“ร้านนี้รับชำระเงินเต็มจำนวนเท่านั้น อย่ามาถ้าคุณไม่มีเงิน คุณสามารถออกไปพร้อมกับอสูรของคุณได้ในตอนนี้ ถ้าคุณคิดว่ามันแพงเกินไป!” ซูผิงประกาศอย่างเย็นชา
ตอนแรกซูผิงคิดว่าชายคนนี้รวย—เพราะเขาได้บอกชื่อ สกุลของเขา—แต่กลับกลายเป็นว่าเขาจน
แม้ว่าเขาจะไม่ได้จน แต่เขาก็ใจแคบมาก
นักรบสภาวะสมุทรไม่เต็มใจที่จะจ่ายเงินร้อยล้านสำหรับการฝึกอสูร เขาสมควรที่จะเป็นนักรบอสูรจริงๆหรอ?
“อย่านะ” ฟีลัส ร้องอย่างรวดเร็วเมื่อซูผิงกำลังจะเรียกอสูรของเขา
มันน่าขายหน้าเกินไป!
ผู้หญิงสุดสวยคนนั้นพาอสูรของเขาไปเมื่อครู่ก่อนหน้านี้
เธอจะคิดยังไงกับเขาถ้าซูผิงบอกให้เธอพาอสูรออกมา?
เขารู้สึกอายเมื่อนึกถึง
“แค่ร้อยล้าน ผมจ่ายได้ ผมแค่เคยชินกับการผ่อนชำระที่อื่น” ฟีลัสยิ้ม แม้ว่าเขาจะไม่พอใจซูผิงก็ตาม ท้ายที่สุดมันค่อนข้างธรรมดาที่จะจ่ายเงินดาวน์ก่อนแล้วค่อยจ่ายส่วนที่เหลือเมื่อการฝึกสิ้นสุดลง!
อย่างไรก็ตามซูผิงก็เจ้ากี้เจ้าการเกินไปที่เรียกร้องให้จ่ายเงินเต็มจำนวน!
อย่างไรก็ตามเขาก็นึกถึงผู้หญิงผมบลอนด์ที่เขาตั้งใจจะเข้าหาและตามจีบ เห็นได้ชัดว่าไม่ใช่ความคิดที่ดีที่จะผิดใจกับซูผิงในขณะนี้
“จ่ายเงิน” ซูผิงกล่าวอย่างเฉยเมย
ริมฝีปากของ ฟีลัส กระตุกเมื่อเห็นใบหน้าของซูผิง เขาจ่ายเงินในฐานะลูกค้า แต่ดูเหมือนว่าเขาจะติดหนี้ซูผิงซะอย่างงั้น!
แต่เขานิ่งไว้เพราะเห็นแก่สาวสวย
นอกเหนือจากพ่อแม่ของเขา สิ่งที่ผู้ชายจะไม่มีวันปล่อยมือคืออสูรและผู้หญิงสวยๆ
ฟีลัส เกือบจะคิดว่าตัวเองเป็นผู้ชายที่ซื่อสัตย์ แต่เขาเพิ่งตกหลุมรักผู้หญิงอีกคนเมื่อตะกี้!
ดิ๊ง!
ซูผิงได้รับแจ้งการโอนเงิน ในฐานะมนุษย์เหมือนกัน เขาสามารถบอกสิ่งที่อยู่ในใจของ ฟีลัส ได้อย่างง่ายดาย
หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่พนักงานแสนสวยอย่างโจแอนนาจะดึงดูดลูกค้า
มันเป็นหนึ่งในผลประโยชน์ของการจ้างเธอเป็นพนักงาน
เขาไม่สามารถหยุดโจแอนนาไม่ให้ปล่อยเสน่ห์ของเธอได้
ถึงกระนั้นเขาพูดได้เพียงว่าผู้ชายคนนี้หวังสูงเกินไป
โจแอนนาได้เห็นยอดฝีมือและอัจฉริยะมานับไม่ถ้วนในแดนเทพอาเคี่ยน เธอภาคภูมิใจเกินกว่าจะยอมรับคนเหล่านนี้
นอกจากนี้เธอเป็นเทพ เธอถือว่ามนุษย์เป็นเพียงมดเท่านั้น ใครหน้าไหนจะสนใจมด?
แม้ว่ามดตัวนั้นจะใช้เงินในร้านเพื่ออวดความมั่งคั่ง แต่เธอจะไม่รู้สึกอะไรเลย!
แต่ซูผิงจะไม่แจ้งเขาอย่างแน่นอน โจแอนนาได้มีส่วนร่วมในฐานะพนักงานโดยดึงดูดลูกค้าอย่างเช่นผู้ชายคนนี้
“ถ้าไม่มีอะไรแล้วคุณกลับไปเลยก็ได้ พรุ่งนี้ค่อยมารับอสูรของคุณ” ซูผิงพูดอย่างเป็นกันเอง
”ตกลง”
ฟีลัสพยักหน้า จากนั้นเขาก็คิดอะไรบางอย่างและพูดว่า “เจ้าของร้าน คุณลืมใบเสร็จรับเงินหรือเปล่า?”
“ร้านนี้ไม่แจกใบเสร็จ ผมจะจำคุณไว้และมอบอสูรของคุณคืนเมื่อคุณกลับมา” ซูผิงกล่าว
ฟีลัสตกตะลึง
ไม่มีใบเสร็จรับเงิน? เกิดอะไรขึ้นถ้านายปฏิเสธว่านายเอาอสูรของฉันไป?
“เจ้าของร้าน เรากำลังพูดถึงเงินร้อยล้าน อย่างน้อยได้โปรดเขียนบันทึกให้ผมด้วย” ฟีลัส อดไม่ได้ที่จะพูด
“คุณคิดว่าผมจะหลอกคุณด้วยเงินแค่ร้อยล้านหรอ? คุณสามารถกลับมาที่นี่ได้ตลอดเวลา ร้านของผมจะไม่ไปไหน!” ซูผิงกลอกตา
ระบบไม่เคยออกใบเสร็จ เขาให้ใบเสร็จรับเงินบนดาวเคราะห์สีน้ำเงินเพราะเขาคุ้นเคยกับเอกสารและสามารถทำขึ้นมาได้
ถึงกระนั้นเขาก็ยังไม่อยากเสียเวลาไปขอใบเสร็จรับเงินจากสำนักภาษี!
“…”
ฟีลัสต้องการจะพูดอะไรบางอย่าง แต่แล้วเขาก็กลั้นไว้
มันไม่สมเหตุสมผลเลยที่จะไม่มีการให้ใบเสร็จ!
อย่างไรก็ตามเขาได้จ่ายเงินไปแล้ว และร้านของซูผิงก็อยู่ที่นี่ ไม่น่าจะหายไป
เขาจึงคิดอยู่ครู่หนึ่งและตัดสินใจปล่อยมันไป
“ก็มันเป็นนิสัยอีกอย่างหนึ่งที่ผมได้มาจากร้านอื่น ช่างเถอะ” ฟีลัสกระแอมหัวเราะอีกครั้ง
ซูผิงพูดโดยไม่แม้แต่จะมองหน้าเขา “ประตูอยู่ตรงนั้น”
“…”
ฟีลัสรู้สึกเหมือนอาเจียนเป็นเลือด ทัศนคติของเจ้าของร้านนี่แทบจะทนไม่ไหว!
เขากัดฟันเบาๆ ตั้งใจแน่วแน่ที่จะโต้เถียงกับซูผิงต่อหน้าหญิงสาวสวยในวันรุ่งขึ้น หากการฝึกฝนกลับกลายเป็นว่าไม่น่าพอใจ!
จากนั้นเขาก็จะไม่เรียกร้องค่าชดเชยใดๆ แล้วปล่อยมันไป เพื่อแสดงความเท่ต่อหน้าผู้หญิง!
ผู้ชายหล่อที่สุดตอนไหน? ตอนพวกเขาไม่สนใจเรื่องเงิน!
เขาเยาะเย้ยในความคิดแล้วจากไป
ซูผิงไม่สนใจสิ่งที่เขาคิด เขามองไปที่ลูกค้าที่เหลือและถามว่า “คุณต้องการอะไรครับ?”
ลูกค้าทั้งสามมองหน้ากันอย่างสับสน พวกเขาก็เป็นนักรบอสูรเช่นกัน แต่ไม่เหมือน ฟีลัส พวกเขาไม่ได้อยู่ในตระกูลใหญ่ใด ๆ ในขณะที่ตระกูลโมเรโนของฟีลัส ในวอฟเฟ็ตนั้นทรงพลังมาก
มีเพียงทายาทจากตระกูลดังกล่าวเท่านั้นที่สามารถไล่ตามสาวสวยด้วยเงินร้อยล้านได้
สำหรับพวกเขา พวกเขาจะเก็บเงินและซื้อมังกรอัสนีบาตสวรรค์ในวันรุ่งขึ้น
ไม่นานหลังจากนั้น ลูกค้าทั้งสามคนก็บอกลาซูผิงและสัญญาว่าพวกเขาจะมาที่นี่ในวันรุ่งขึ้น
ซูผิงมองพวกเขาออกไป เมื่อเขากำลังจะปิดประตู ลูกค้าก็เข้ามาสอบถามเกี่ยวกับมังกรอัสนีบาตสวรรค์
พวกเขาเองก็ต้องจากไปหลังจากรู้ว่ามังกรจะไม่สามารถใช้ได้กว่าจะถึงวันพรุ้งนี้
เมื่อเขาเห็นว่าไม่มีลูกค้าแล้ว ซูผิงก็ปิดร้าน
เป้าหมายหลักไม่ใช่เพื่อฝึกอสูรของ ฟีลัส อย่างแน่นอน เขากำลังพิจารณาว่าจะเลื่อนขั้นบริการในร้านของเขายังไง รวมถึงการเสริมความแข็งแกร่งให้กับโครงกระดูกน้อย และอสูรตัวอื่นๆ ของเขา
เขายังวางแผนที่จะใช้ประโยชน์จากหนังสือไหวพริบอสูรที่เขาเพิ่งได้รับมา
อสูรระดับราชาตั้งแต่สภาวะสมุทรจนถึงสภาวะชะตากรรมสามารถผ่านการฝึกฝนปกติเท่านั้น เพื่อปลดล็อกตัวเลือกการฝึกมืออาชีพ ฉันต้องพัฒนาอสูรสภาวะสมุทร ที่มีไหวพริบสูงก่อน!
อย่างไรก็ตามการพัฒนาอสูรที่มีไหวพริบสูงนั้นยาก และใช้เวลานาน!
มันคงเป็นการเสียเวลาอย่างมากถ้าฉันต้องพัฒนาอสูรของลูกค้า เว้นแต่พวกเขาจะจ่ายเงินมากพอ มันจะดีกว่ามากถ้าฉันสามารถพัฒนาโครงกระดูกน้อยและอสูรตัวอื่นๆ ของฉันให้ไปถึงสภาวะสมุทรแล้วฝึกฝนพวกมัน ท้ายที่สุดฉันจะไม่สูญเสียใด ๆ ไม่ว่าจะลงทุนกับอสูรของตัวเองมากแค่ไหน