ร้านขายอสูรดวงดาว Astral Pet Store – ตอนที่ 790 มาเยือน

“พี่ พี่จะเข้าร่วมการแข่งขันอสูรไหม?”
ฝั่งตรงข้ามถนน—บนชั้นสองของร้านประเมิน—ผู้หญิงสวยสองคนยืนอยู่ข้างหน้าต่าง
คลีโอมองไปที่ร้านขายอสูรที่อยู่ฝั่งตรงข้ามถนน ตาของเธอเป็นประกายเมื่อเห็นคิวยาว เธอกล่าวว่า “ใช่ พี่สมัครประเภทสภาวะสมุทรและสภาวะชะตากรรมแล้ว เธอเข้าร่วมด้วยใช่ไหม?”
“ใช่ ฉันลงทะเบียนประเภทสภาวะสมุทรและสภาวะว่างเปล่า”
“เธอลงทะเบียนในเมืองวอฟเฟ็ตหรือเปล่า? พี่เชื่อว่าการแข่งขันในท้องถิ่นจะต้องรุนแรงแน่ พราะ…”
“พี่นี่ ฉันไม่ได้โง่ขนาดนั้น มังกรอสนีบาตระดับA ทั้งสองของฉันอาจจะไม่ชนะแม้แต่แชมป์เมืองถ้าฉันสมัครที่นี่”
“…”
คลีโอยิ้มอย่างขมขื่นให้กับเธอ
นั่นเป็นความจริง
มังกรชั้นสูงเช่นนี้สามารถคว้าแชมป์ระดับเมืองได้อย่างง่ายดายถ้าเป็นแต่ก่อน ท้ายที่สุดคู่ต่อสู้จะอยู่ในระดับใกล้เคียงกัน
ความได้เปรียบตามธรรมชาติของมังกรอสนีบาตและไหวพริบระดับ A ของพวกมันจะทำให้ง่ายต่อการบดขยี้คู่ต่อสู้
ทว่าในขณะนี้…
ดูเหมือนจะมีอสูรที่มีไหวพริบระดับ A อยู่เต็มถนน
แม้พวกมันจะยังหายากในเมืองอื่น ๆ แต่ไม่ใช่ในวอฟเฟ็ตตอนนี้
ร้านขายอสูรพิกซี่มีส่วนช่วยยกระดับการแข่งขันอสูรของเมืองวอฟเฟ็ต
“เป็นสิ่งที่ดีที่เราสามารถลงทะเบียนในเมืองอื่น ๆ ได้ด้วยสิทธิพิเศษของตระกูลของเรา มิฉะนั้นเราจะพ่ายแพ้อย่างแน่นอนถ้าเราลองเสี่ยงโชคที่นี่” ลิลลี่ตั้งข้อสังเกตด้วยความรู้สึกหลากหลาย
เธอดูเหมือนวัยรุ่นไร้เดียงสา แต่จริงๆ แล้วเธอค่อนข้างฉลาด
คลีโอพยักหน้าด้วยความเข้าอกเข้าใจในดวงตาของเธอ
ในขณะที่พวกเธอสามารถใช้ประโยชน์จากสิทธิพิเศษของตระกูลได้ แต่พลเมืองทั่วไปของวอฟเฟ็ตไม่ได้โชคดีเหมือนพวกเธอ และลงทะเบียนได้แค่ที่นี่เท่านั้น
ทุกคนมั่นใจว่าผู้ชนะจะต้องพึ่งโชคและมีโอกาสที่จะได้ฝึกอสูรของพวกเขาที่ร้านพิกซี่
การแข่งขันอสูรที่กำลังจะเกิดขึ้นทำให้คิวด้านนอกร้านเพิ่มมากขึ้น และราคาสำหรับตำแหน่งก็เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง ว่ากันว่ามีคนจ่ายหมื่นล้านสำหรับที่ในแถวหนึ่งในห้าสิบคนแรก!
สำหรับคิว 20 ถูกขายไปในราคาสองหมื่นล้าน แต่มีเพียงไม่กี่คนที่ยินดีจะแลก ท้ายที่สุดพวกเขาไม่ได้โง่ พวกเขาสามารถทำเงินได้มากพอ ๆ กันหากพวกเขาได้รับอสูรระดับ A
“การแข่งขันในปีนี้น่าจะเข้มข้นเป็นพิเศษ” ลิลลี่กล่าวด้วยดวงตาเป็นประกาย “ฉันคิดว่าอสูรสองตัวของฉันสามารถชนะได้เพียงแชมป์เมืองเท่านั้น ไม่มีใครบอกได้ว่าการแข่งขันระดับดาวเคราะห์จะดุเดือดแค่ไหน…”
คลีโอคิดเหมือนกันทุกประการ มีความกระตือรือร้นในสายตาของเธอ
อสูรที่มีไหวพริบถระดับ A จะได้รับความสนใจจากทุกคนถ้าเป็นเมื่อก่อน
แต่ปีนี้…
ทุกคนมีอสูรระดับ A!
คลีโอคาดว่ารอบสุดท้ายน่าจะเป็นอสูรหายากระดับ A+ เท่านั้น!
…
นอกร้าน—
ในที่สุดซูผิงก็เปิดร้านตอนสิบโมงเช้า
เขาเดินออกจากร้าน ตามปกติ คนที่มารับอสูรจะเข้าไปก่อน
ลูกค้าใหม่จะได้เข้าไปหลังจากอสูรทุกตัวถูกรับไปแล้ว
ไม่นานร้านก็เต็มร้านอีกครั้ง
เสียงอุทานดังขึ้นพร้อมกันทั่วถนน บรรดาผู้ที่มารับอสูรคืนได้รับผลการประเมินในร้านค้าฝั่งตรงข้ามถนนแล้ว
อสูรที่ทดสอบทั้งหมดเป็นอสูรระดับ A ไม่มีข้อยกเว้น
แม้แต่ไหวพริบที่ต่ำที่สุดก็ยังเป็น A- มีอสูรระดับ A+ เป็นครั้งคราวซึ่งทำให้ทุกคนรู้สึกอิจฉา
เสียงเชียร์ดังออกไปและถึงหูของทุกคนที่รอเข้าแถว บรรดาผู้ที่รอคอยด้วยความเบื่อหน่ายต่างตกตะลึงกับผลลัพธ์ที่ได้ ความตื่นเต้นของพวกเขากลับมาอีกครั้ง
ข่าวลือเป็นเรื่องจริง!
อสูรทุกตัวที่ได้รับการฝึกฝนในร้านนี้มีไหวพริบระดับ A!
อสูรทุกตัวเป็นระดับ A!
”สวัสดีครับ”
เมื่อถึงเวลาที่ซูผิงจะขอโทษเนื่องจากร้านเต็มและเตรียมปิดร้าน ชายวัยกลางคนก็ปรากฏตัวขึ้นที่ทางเข้า เป็นนักปราชญ์ที่มองซูผิงด้วยความตกตะลึง เขาพูดว่า “เจ้าของร้าน สวัสดี อาจารย์ของผมอยากพบคุณ”
”ผม?” ซูผิงขมวดคิ้วและส่ายหัว “ผมไม่ใช่คนดัง ไม่ต้องมาหาผมหรอก”
มีหลายคนพยายามจะพบเขา บางคนถึงกับเสนอของกำนัล ทั้งหมดหวังว่าจะแซงคิวและได้ฝึกอสูรล่วงหน้า
อย่างไรก็ตามเขาไม่สามารถละเมิดกฎของระบบได้ สำหรับการขายตำแหน่งนอกร้าน ซูผิงไม่สนใจพวกเขาอีกต่อไป ทุกอย่างจะเรียบร้อยดีตราบใดที่พวกเขาไม่ทำต่อหน้าเขา
ท้ายที่สุดมันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะห้ามไม่ให้คนใดคนหนึ่งแซงคิว
ในกรณีที่ยอดฝีมือระดับดวงดาวมาถึง ผู้คนที่รอต่อแถวจะต้องตกตะลึงและยอมแลกอย่างแน่นอน ดังนั้นยอดฝีมือระดับดวงดาวจะอยู่ที่แถวหน้าโดยธรรมชาติ
ซูผิงไม่สามารถหยุดเรื่องนี้ได้.ไอรีนโนเวล.
”เจ้าของร้าน!”
หลังจากที่ซูผิงปฏิเสธเขา ชายวัยกลางคนก็กังวลและพูดอย่างรวดเร็วว่า “อาจารย์ของผมคือผู้ฝึกสอนพาโบล”
ซูผิง: “?”
ชายวัยกลางคนตกตะลึงครู่หนึ่ง สังเกตเห็นความสับสนบนใบหน้าของซูผิง จากนั้นเขาก็พูดด้วยเสียงต่ำว่า “อาจารย์ของผมเป็นผู้ฝึกสอนสี่ดาว เขาได้ยินมาว่ามีผู้ฝึกสอนระดับเทพปรมาจารย์อยู่ในร้านของคุณ เขาเลยมาเยี่ยมท่าน ผมสงสัยว่าคุณจะให้โอกาสเราได้พบกับท่านได้ไหม?”
ขณะที่เขาพูด ชายชราสวมหมวกคลุมก็ขยับเข้ามาใกล้ซูผิงมากขึ้น
ผมสีเงินปรากฏใต้หมวกคลุม
ซูผิงสังเกตเห็น และพบว่าคนแปลกหน้านี้เป็นยอดฝีมือสภาวะชะตากรรม
“ผู้ฝึกสอน?” ซูผิงเลิกคิ้วขึ้น เขาได้เรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับผู้ฝึกสอนระดับสี่ดาวจากข้อมูลที่ได้รับจากตราผู้ปกครอง พูดง่ายๆ ก็คือ พวกเขาได้รับความเคารพมากกว่าผู้ฝึกสอนจิตวิญญาณเทวะบนดาวเคราะห์สีน้ำเงิน และพวกเขาสามารถกระตุ้นให้เกิดพลังความเข้าใจของอสูร!
อย่างไรก็ตามพวกเขาสามารถฝึกอสูรที่อยู่ต่ำกว่าระดับดวงดาวได้เท่านั้น
แม้ว่าพวกเขาจะฝึกอสูรของระดับดวงดาวได้ แต่พวกเขาก็ไม่สามารถสร้างแรงบันดาลใจหรือมอบพรสวรรค์ใหม่ๆ ให้กับอสูรได้ พวกเขาสามารถพัฒนาพลังต่อสู้ของอสูรได้เพียงเล็กน้อยเท่านั้น
ผู้ฝึกสอนระดับเทพปรมาจารย์คือคนที่กระตุ้นให้เกิดการเปลี่ยนแปลงเชิงคุณภาพของอสูรได้
ยังเป็นเหตุผลว่าทำไมแม้แต่เจ้าดวงดาวที่ปกครองกาแลคซี่ก็ยังสุภาพต่อผู้ฝึกสอนระดับเทพปรมาจารย์
ผู้ฝึกสอนระดับเทพปรมาจารย์ไม่เพียงแต่สามารถเสริมความแข็งแกร่งให้กับอสูรระดับดวงดาวได้เท่านั้น แต่ยังฝึกฝนอสูรระดับเจ้าดวงดาวได้อีกด้วย เจ้าดวงดาวส่วนใหญ่สามารถขอให้ผู้ฝึกสอนเทพปรมาจารย์ดูแลอสูรของพวกเขา นั่นคือจนกว่าพวกเขาจะพบผู้ฝึกสอนที่ดีกว่า
“คุณเป็นผู้ฝึกสอนใช่ไหม?” ซูผิงมองไปที่ชายที่สวมหมวก
เขากำลังคุยกันผ่านจิต เนื่องจากเขาชอบที่จะเป็นคนธรรมดาจึงไม่มีความจำเป็นที่เขาจะแพร่เรื่องนี้ออกไป
“สวัสดี เจ้าของร้าน ผมพาโบล” ชายชราเงยหน้าขึ้น เผยให้เห็นดวงตาของเขา ดวงตาของเขาเป็นประกายและค่อนข้างสับสน
เขารู้สึกว่าซูผิงอยู่ในสภาวะว่างเปล่า!
มันไม่ใช่การปลอมตัว นี่คือระดับที่แท้จริงของเขา!
บ่อยครั้งที่ผู้ฝึกสอนระดับปรมาจารย์จะมีเทคนิคการรับรู้พิเศษ เมื่อเวลาผ่านไปหลายปีไม่มีสิ่งมีชีวิตใดสามารถซ่อนระดับต่อหน้าพวกเขาได้ เว้นแต่จะเป็นอสูรของเจ้าดวงดาว
อย่างไรก็ตาม…
ชายหนุ่มคนนี้เป็นนักรบระดับดวงดาวที่ต่อสู้กับการ์แลนด์และนักรบที่มีความสามารถคนอื่นๆได้
เขาเอาชนะคู่ต่อสู้สามคนและจับการ์แลนด์ได้!
คนนี้จะอยู่ในสภาวะว่างเปล่าได้ยังไง?
“มันเป็นเทคนิคการปลอมตัวที่หายากหรือเปล่า?” ตาของพาโบลเป็นประกาย และค่อนข้างตกใจ
เทคนิคการปลอมตัวค่อนข้างน่ากลัว เนื่องจากเขาไม่สามารถมองทะลุผ่านได้
ความสามารถในการรับรู้เป็นหนึ่งในทักษะที่สำคัญที่สุดสำหรับเขา แต่ก็ยังใช้ไม่ได้กับผู้ชายคนนี้
“ใช่” ซูผิงพยักหน้าและกล่าวว่า “ไม่จำเป็นต้องพบกัน ผมกำลังฝึกอยู่ในร้าน ธุรกิจเฟื่องฟูอย่างที่คุณเห็น ผมไม่มีเวลาคุยกับใครเลย”
“…”
ชายชราตกตะลึง
วินาทีต่อมา… ดวงตาของเขาก็เบิกกว้าง เขามองไปที่ซูผิงด้วยความตกใจ
นายบ้าหรือไง?
นายเป็นผู้ฝึกสอนของที่นี่หรอ?
เขากลืนน้ำลายแล้วพูดว่า “เจ้าของร้าน ผมตั้งใจจะพบกับผู้ฝึกสอนระดับเทพปรมาจารย์ในร้านของคุณ…”
“ผมเป็นผู้ฝึกสอนเพียงคนเดียวในร้านนี้” ซูผิงกล่าวอย่างช่วยไม่ได้ “ผมไม่รู้ว่าผมเป็นผู้ฝึกสอนระดับเทพปรมาจารย์อย่างที่คุณพูดถึงหรือเปล่า เพราะผมยังเรียนรู้อยู่ ผมไม่รู้เทคนิคมากมาย และลูกเล่นของผมค่อนข้างธรรมดา ผมคิดว่าตัวเองน่าจะเป็นแค่ผู้ฝึกสอนขั้นเริ่มต้นเท่านั้น”
“…”
พาโบลตกใจกับการเปิดเผยนี้
เขาไม่คิดว่าซูผิงจะปลอมตัวเป็นผู้ฝึกสอนระดับเทพปรมาจารย์ เว้นแต่เขาต้องการฆ่าตัวตาย
ท้ายที่สุดมันเป็นความผิดร้ายแรง!
ดูเหมือนว่าระบบจะไม่ได้พยายามซ่อนผู้ฝึกสอนระดับเทพปรมาจารย์ในร้าน มันไม่จำเป็นต้องขอให้ใครแกล้งเป็นผู้ฝึกสอนเทพปรมาจารย์
แต่…
ซูผิงคือผู้ฝึกสอนเทพปรมาจารย์จริงหรอ?
แต่ชายคนนี้เป็นยอดฝีมือระดับดวงดาวที่เอาชนะการ์แลนด์และจับเขาได้!
การต่อสู้เป็นเพียงงานนอกเวลาของเขาหรือไง?
พาโบลค่อนข้างงุนงง สิ่งที่ซูผิงพูดทำให้เขาพูดไม่ออก
ผู้ฝึกสอนระดับเทพปรมาจารย์อ้างว่าเขามีเทคนิคการฝึกฝนเพียงพื้นฐาน และเรียกตัวเองว่าเป็นผู้ฝึกสอนขั้นเริ่มต้น…แล้วเขาเป็นอะไร?
ผู้ฝึกสอนมือสมัครเล่นหรอ?
หรืออาจเป็นผู้ฝึกสอนฝึกหัดที่ไม่รู้ว่ากำลังทำอะไรอยู่?