ร้านขายอสูรดวงดาว Astral Pet Store – ตอนที่ 788 เลื่อนขั้น

ซูผิงรีบเปลี่ยนพลังดวงดาวเป็นรากฐานสำหรับสะพานที่เชื่อมต่อเซลล์ทั้งหมดของเขา
เขาแข็งแกร่งเหมือนเหล็กในทันที เขาไม่ใช่นักรบสภาวะว่างเปล่าแต่เขาแข็งแกร่งเทียบเท่าแล้ว!
สิ่งที่เหลืออยู่คือกฎแห่งมิติ!
ตามจริงแล้วจากการบ่มเพาะของเขาเขาสามารถทะลวงไปได้โดยตรง แต่เขาต้องการสร้างสะพานที่แข็งแรง และเขายังไม่ได้ใช้ความลึกลับของมิติที่เขารู้อยู่แล้ว
มิติ…
ความรู้สึกของซูผิงกระจายออกไป เขาไม่มีเวลาสนใจเกี่ยวกับสถานะของอสูรของลูกค้าในขณะนี้ และเขาไม่มีเวลาให้ความสนใจกับการต่อสู้ระหว่างมังกรเพลิงนรกและสุนัขมังกรดำ
อันตรายที่ซ่อนอยู่ภายในมิติชั้นห้าก็ถูกละเลยเช่นกัน เขาเพียงแต่จดจ่ออยู่กับการรับรู้กฎมิติ
พลังงานในนั้นหนาแน่น กฎมิติเกือบจะมองเห็นและจับต้องได้ ถึงกระนั้นดูเหมือนเมฆที่มองเห็น แต่ไม่สามารถสัมผัสได้ เมื่อพยายามจะเอื้อมไปหามัน
เงียบสงบ! เงียบสงบ! เงียบสงบ!
ซูผิงทำได้เพียงมุ่งความสนใจไปที่การบรรลุถึงความสงบอย่างสมบูรณ์
เวลาผ่านไปโดยที่เขาไม่รู้ตัว
ไม่มีการแจ้งเตือนของเวลาในมิติชั้นห้า เขาทำได้เพียงคาดเดาตามความรู้สึกเท่านั้น
พับมิติ กระโดด และการเดินทางในมิติ… วิธีการที่เกี่ยวข้องกับความลึกลับของมิตินั้นซูผิงเข้าใจแล้ว เขากำลังติดตามแหล่งที่มาของความลึกลับเหล่านั้น
ความจริงอยู่ที่ต้นทาง!
ความจริงเป็นเหมือนเมล็ดพืช กิ่งและใบที่งอกออกมาจากพวกมันเป็นทักษะบนพื้นผิวเท่านั้น
มีมิติที่เป็นแก่นของทักษะ
ระบบบอกว่าความลึกลับของมิติถูกซ่อนอยู่ในส่วนที่ลึกที่สุดของมิติ…
มิติคืออะไร?
ถ้าเปรียบจักรวาลกับไข่ มิติก็คือเปลือกไข่
อย่างไรก็ตามความว่างเปล่ามหาศาลเบื้องหลังเปลือกไข่ก็ยังมีมิติ…
อัตราเร่งสูงสุด… เวลา… กรอบเวลา…
มิติ…
คืนชีพ!
ซูผิงยังคงไตร่ตรองแนวคิดเหล่านั้น ค่อยๆ เข้าใจความจริงของมิติท่ามกลางพลังงานางเปล่าที่หนาแน่น เขารู้สึกราวกับว่าเขากำลังว่ายน้ำอยู่ในส่วนลึกของมหาสมุทร ซึ่งทำให้เขาเข้าใจจังหวะของน้ำ
ซูผิงถูกบางสิ่งฆ่าตายระหว่างทำสมาธิ—
แต่เขาไม่ได้ใส่ใจ เขาเพียงแค่กลับมามีชีวิตและกลับมานั่งสมาธิต่อ
เขาเมินต่ออันตรายรอบตัวและทุ่มเทให้กับการจดจ่อนี้อย่างเต็มที่
ขณะที่เขาครุ่นคิดถึงมิติ ซูผิงยังคิดถึงเวลาผ่านทักษะการเร่งขั้นกลางที่เขาได้รับ เวลาและมิติเป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้
อย่างไรก็ตามเวลานั้นละเอียดและซับซ้อนยิ่งขึ้นไปอีก
เวลายังเป็นหนึ่งในสี่กฎสูงสุด น้อยคนนักที่จะเข้าใจมัน
ซูผิงรู้สึกฟุ้งซ่านเล็กน้อย เขาต้องเพ่งความสนใจไปที่ความจริงของมิติอีกครั้ง
ผ่านไปนานแค่ไหนก็ไม่มีใครรู้ ซูผิงรู้สึกว่าเขาเสียชีวิตไปหลายสิบครั้ง เขาไม่รู้ว่าอะไรฆ่าเขา หรือฟื้นคืนชีพมากี่ครั้งแล้ว เขาไม่มีเวลาคิดเรื่องอื่น
มิติมีอยู่ทุกที่…
แม้แต่กระดาษแผ่นเดียวก็สามารถแยกออกเป็นมิติได้นับไม่ถ้วน
มิติเกี่ยวข้องกับการตัดและแยก ชั้นที่เกิดจากการตัดและแยกออกเป็นผนังมิติ…
นี่คือมิติ…
ซูผิงลืมตาขึ้นเล็กน้อย และดูเหมือนใบมีดจะวาบออกมาจากดวงตาของเขา เขายกมือขึ้น พลังแห่งกฎที่โปร่งใสพลันปรากฏ มองไม่เห็นแต่คมเฉียบราวกับคมดาบ!
ขอบสามารถทำลายทุกสิ่งได้ตามที่เขาต้องการ!
มันเป็นใบมีดบริสุทธิ์ที่สร้างขึ้นจากมิติ
ใบมีดคมพอที่จะตัดมิติชั้นสอง หากสิ่งมีชีวิตสภาวะว่างเปล่าปรากฏขึ้นต่อหน้าเขา เขาสามารถตัดมิติชั้นที่พวกเขาหลบหนีเข้าไปและนำออกมาได้
“กฎมิติ: การตัด!” ซูผิงตั้งชื่อมันอย่างเงียบๆ
เขารู้สึกว่ากฎมิติดังกล่าวยังไม่สมบูรณ์ แต่เขาพอใจแล้ว
การเข้าใจความจริงทั้งหมดจะช่วยให้เขากลายเป็นเจ้าดวงดาวและสร้างโลกของตัวเองได้
เนื่องจากเขาเข้าใจกฎมิติแล้ว ซูผิงจึงไม่ลังเลที่จะสร้างสะพานด้วยพลังดวงดาวที่เขาสะสม รวมถึงกฎที่เขารู้อยู่แล้ว เพื่อเชื่อมโยงร่างกายทั้งหมดของเขา
หลังจากเสียงฮัม ซูผิงรู้สึกว่าร่างกายของเขาสั่น เซลล์จำนวนนับไม่ถ้วนกลายเป็นพุ่งพล่าน
ในขณะที่เซลล์กำลังพุ่งพล่าน ร่างกายของเขาได้ปลดปล่อยพลังดวงดาวจำนวนมหาศาล พลังงานชีวิตในร่างกายของเขาถูกกระตุ้นและเซลล์ทั้งหมดของเขาถูกสร้างขึ้นใหม่
ซูผิงใช้กฎที่เขารู้และชะล้างร่างกายของเขาในทันที เขาขจัดสิ่งสกปรกทั้งหมดในร่างกายของเขาโดยใช้ลักษณะของกฎสองข้อ เส้นเลือดของเขาเริ่มเป็นประกาย และจุดพลังทั้งหมดของเขาถูกขุดลอก เขาส่องประกายราวกับทำจากแก้ว
พลังเทพในร่างกายของเขา—เสริมด้วยพลังดวงดาว—ท่องไปทั่วร่างกายและบริสุทธิ์ยิ่งขึ้นไปอีก
ในไม่ช้าวิวัฒนาการดังกล่าวก็เสร็จสมบูรณ์
ซูผิงรู้สึกดีมากจนถอนหายใจยาว ราวกับว่าเพิ่งกลับมาจากการทำสปา
เขากลั้นหายใจตอนที่เขาชนคอขวด และทุกอย่างก็ราบรื่น… ใครก็ตามที่มีอาการท้องผูกน่าจะรู้ว่ามันรู้สึกอย่างไร!
ซูผิงตระหนักว่าเซลล์ของเขายืดหยุ่นมากขึ้น พวกมันยังกว้างกว่าเมื่อก่อนมาก อาจเป็นเพราะกฎมิติ
ภายในของทุกเซลล์ในตอนแรกเหมือนสระน้ำ จากนั้นมันก็วิวัฒนาการและกลายเป็นทะเลสาบ
มันใหญ่กว่าเมื่อก่อนหลายสิบเท่า!
แผนภูมิดวงดาวโกลาหลที่ซูผิงบ่มเพาะทำให้เขาสามารถซ่อนพลังดวงดาวไว้ภายในห้องขังของเขา และมีกระแสน้ำวนอยู่ในห้องขังของเขา พลังดวงดาวหมุนอยู่ภายในเซลล์ของเขาราวกับดาวเคราะห์ที่ลอยอยู่
ทุกเซลล์เหมือนกัน
เมื่อพวกมันหมุนตัว พวกมันจะส่งแรงดึงดูดอันทรงพลังออกไปจนซูผิงสามารถดูดซับพลังดวงดาวและเสริมกำลังตัวเองได้ตลอดเวลา แม้ว่าเขาจะไม่ได้ฝึกฝนก็ตาม
นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมเทคนิคการบ่มเพาะที่ระบบส่งมาจึงน่ากลัวมาก
วิธีการบ่มเพาะเป็นปัจจัยที่สำคัญที่สุดสำหรับนักรบอสูร
ก่อนหน้านี้ซูผิงไม่ค่อยรู้อะไร แต่ถ้าเขาสามารถเลือกได้เพียงรางวัลเดียวของระบบ เขาจะละทิ้งทักษะการเร่งและเทคนิคการฝึกอื่นๆ เพื่อรักษาเทคนิคการบ่มเพาะนี้
การจัดเก็บพลังดวงดาวที่เพิ่มขึ้นของฉันส่วนหนึ่งเป็นผลมาจากการฝึกฝน การต่อสู้จากชีวิตและความตาย และด้วยเทคนิคฝึกฝนนี้ ฉันคิดว่าพลังดวงดาวของฉันนั้นดีพอๆ กับพลังของยอดฝีมือหลายคนในระดับดวงดาวขั้นกลาง
ถ้าฉันเจอคนที่แข็งแกร่งเท่าการ์แลนด์อีกครั้ง… ฉันน่าจะจัดการพวกเขาได้อย่างรวดเร็ว โดยไม่ให้โอกาสพวกเขาหนี! ความคมชัดฉายในดวงตาของซูผิง
ด้วยความี่การต่อสู้ของระดับดวงดาวอาจน่ากลัวยิ่งกว่าสงครามนิวเคลียร์—และอาจทำลายดาวเคราะห์ทั้งดวง—มันจึงยากมากสำหรับยอดฝีมือระดับดวงดาวสองคนที่จะฆ่ากันเอง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพลังของพวกเขาเท่ากัน
หากฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งพ่ายแพ้ ก็คงเป็นเรื่องยากสำหรับอีกฝ่ายหนึ่งที่จะหยุดยั้งฝ่ายแรกจากการหลบหนี นั่นคือ เว้นเสียแต่ว่าจะมีช่องว่างเรื่องความแข็งแกร่งระหว่างพวกเขา เช่นเมื่อใครบางคนที่ระดับดวงดาวขั้นสูงสุดต่อสู้กับใครบางคนในขั้นต้น
มิฉะนั้นแม้ว่ายอดฝีมือระดับดวงดาวขั้นกลางจะสามารถเอาชนะใครซักคนในขั้นต้นได้อย่างง่ายดาย แต่ก็ยังยากที่จะฆ่าได้จริง
ท้ายที่สุดใครก็ตามในระดับดวงดาวสามารถฉีกมิติชั้นสี่และหลบหนีไปยังมิติชั้นสี่เป็นทางเลือกสุดท้าย ไม่มีใครไล่ตามพวกเขาไปจนถึงมิติชั้นสี่ ซึ่งอันตรายเกินไป เว้นแต่พวกเขาจะปฏิญาณเป็นศัตรูกัน
…
ซูผิงเชี่ยวชาญกฎสี่ข้อและก้าวเข้าสู่สภาวะว่างเปล่า
เขาได้รับมากจากการเดินทางครั้งนี้ เขารู้สึกว่าเขามาถูกที่แล้ว
ซูผิงจึงเปลี่ยนความสนใจไปที่สิ่งแวดล้อม.ไอรีนโนเวล.
โครงกระดูกน้อย, สุนัขมังกรดำ, มังกรเพลิงนรก และอสูรของลูกค้าทั้งหมดตาย เขามัวแต่ตั้งสมาธิจนลืมคืนชีพชีวิตพวกมัน
เขายังคงอยู่ในห้วงมิติที่มืดมิดและมืดมิด เขาทำได้เพียง “เห็น” ความว่างเปล่ารอบตัวเขาด้วยประสาทสัมผัส
ซูผิงคืนชีพอสูรทั้งหมดอย่างรวดเร็ว
ฉันควรฝึกกับอสูรอสูรที่สัญจรไปมา มันไม่ง่ายเลยที่จะเข้ามาในมิติชั้นห้า ฉันแทบจะไม่สามารถฉีกมิติที่ห้าได้ด้วยตัวเอง แต่ตอนนี้มันง่ายขึ้นมาก ผู้คนในโลกภายนอกแทบจะไม่เข้ามาในมิติชั้นห้า เว้นแต่พวกเขาจะถูกต้อนให้จนมุม ไม่มีใครรู้ว่ามีอะไรซ่อนอยู่ในมิติชั้นห้า
ซูผิงเหลือบมองอสูรของเขา
เขาไม่ได้รวมเข้ากับพวกมัน เขาสามารถคืนชีพพวกมันได้เสมอเมื่อพวกมันถูกฆ่า พวกมันจะไม่ได้รับประโยชน์จากการฝึกถ้าเขาผสานรวมกับพวกเขา
“นายมีความสามารถสูงอยู่แล้ว ฝึกฝนให้หนักขึ้นที่นี่และพยายามไปถึงระดับสูงขึ้น”
ซูผิงมองไปที่มังกรอสนีบาตเกล็ดขาว
ซูผิงมีความผูกพันกับอสูรที่เขาจับในระหว่างภารกิจอยู่บ้างนิดหน่อย แต่ก็ไม่ได้ใกล้ชิดกับเขาเหมือนอสูรตัวอื่นๆ ของเขา
”แอ่ว!”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น มังกรอสนีบาตเกล็ดขาวก็ตะโกนราวกับจะบอกว่าเข้าใจ
มันเชื่อฟังเสมอ
มันไม่ได้เป็นศัตรูกับซูผิงมากนัก แม้ว่ามันจะรู้ว่าซูผิงเป็นคนจับมัน นั่นค่อนข้างน่าสับสนสำหรับซูผิง
“ฉันจะให้นายกลับไปหาพ่อแม่ในทวีปสายฟ้าคำรนเมื่อนายมีความสามารถมากพอ ถ้านายต้องการอยู่และตามฉันมาก็ได้เช่นกัน” ซูผิงกล่าวส่งกระแสจิต
มันเป็นตัวเลือกที่เขาเสนอให้อสูร
เขารู้ดีว่าทำไมเจ้าตัวเล็กถึงพยายามจะแข็งแกร่งขึ้น
มันต้องการกลับไปหาพ่อกับแม่ของมันอีกครั้ง
เป็นเพราะว่าพวกมันผูกพันกันอย่างลึกซึ้ง ซูผิงจึงเต็มใจที่จะเสนอทางเลือกนี้
มังกรน้อยตกตะลึงเมื่อได้ยินเช่นนั้น มันจ้องซูผิงด้วยดวงตาสีม่วงซึ่งสะท้อนใบหน้าที่ยิ้มแย้มของซูผิง
คราวนี้มันไม่ตอบสนองและไม่ส่งเสียง
ซูผิงยิ้มและลูบหัวมัน จากนั้นเขามองไปรอบ ๆ และปล่อยพลังงานของเขาใส่อสูรในมิติที่ห้าอย่างไม่ลังเล
ปิ้ว!
ความงดงามของพลังดาวของเขาทำให้ตัวเขาเองประหลาดใจ
มันเหมือนพายุทอร์นาโดา พลังดาวที่ปล่อยออกมาเพียงพอที่จะทำลายถนนหากอยู่ในโลกภายนอก!
พลังดวงดาวในร่างกายของฉันดูเหมือนจะมากกว่าบรรทัดฐานของสภาวะว่างเปล่าร้อยเท่า …ซูผิงคำนวณ
ในขณะนั้น –
คลื่นแปลก ๆ เข้ามาหาพวกเขา
ซูผิงหรี่ตาและหันหลังให้เพื่อมองคลื่นแหลมที่เข้ามาหาเขา เห็นได้ชัดว่าเป็นการโจมตีมิติ
เขายกมือขึ้นทันทีและใช้กฎมิติ ใบมีดบางที่ทำจากกฎถูกปล่อยออกไปใตัดคลื่นมิติออกจากกัน
โฮก!
จากนั้นเกิดเสียงคำรามดังดังก้องในจิตวิญญาณและทะลุจิตใจ หลังจากนั้นอสูรตัวใหญ่มหึมากว่าสิบตัวเข้ามาหาพวกเขา
ระดับดวงดาวขั้นสูงสุด!
ซูผิงหรี่ตามอง เขาคงจะหนีไปทันทีถ้าเขาอยู่ในโลกภายนอก แต่เนื่องจากเขาสามารถคืนชีพได้ ดวงตาของเขาได้เปล่งประกายด้วยจิตวิญญาณการต่อสู้ที่เผาไหม้
”ฆ่ามัน!”
ซูผิงไม่ได้รวมกับอสูรเพียงสั่งโครงกระดูกน้อย สุนัขมังกรดำ และอสูรอื่น ๆ ให้โจมตีร่วมกับเขา
เขาเพิกเฉยต่ออสูรของลูกค้าซึ่งแทบจะไม่สามารถยืนในสภาพดังกล่าวได้
โครงกระดูกน้อยและมังกรเพลิงนรกพุ่งไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วตามด้วยมังกรเกล็ดขาวซึ่งเป็นอสูรสภาวะสมุทร มันมีไหวพริบขั้นและพลังต่อสู้ใกล้กับสภาวะชะตากรรมขั้นสูงสุด นอกจากนี้ยังมีการรับรู้กฎธาตุสายฟ้าคลุมเครือด้วย
มันยังไม่เข้าใจกฎทั้งหมดและสามารถใช้พลังงานบางส่วนได้เท่านั้น ความสำเร็จนี้ต้องขอบคุณแรงบันดาลใจเมื่อเห็นซูผิงใช้กฎธาตุสายฟ้าในระหว่างการต่อสู้ อีกเหตุผลหนึ่งคือมันมีพลังที่สูงมาก ท้ายที่สุดแล้วมันมีไหวพริบระดับ B ตั้งแต่อยู่ในป่าแล้ว
หากมีเวลามากกว่านี้ซูผิงเชื่อว่ามันจะเข้าใจกฎของตัวเอง
นอกเหนือจากมังกรเกล็ดขาวแล้ว โครงกระดูกน้อย สุนัขมังกรดำ และมังกรเพลิงนรกสามารถเข้าใจกฎของตัวเองซึ่งเพิ่มำลังต่อสู้ของพวกมันอย่างมีนัยสำคัญ
พวกมันไม่เคยเข้าใจกฎจากกฎนับไม่ถ้วนมาก่อน เนื่องจากฝ่ายตรงข้ามไม่แข็งแกร่งพอ ราชาอสูรวภาวะชะตากรรมเท่านั้นที่จะทำลายล้างพอ
อย่างไรก็ตามหลังจากการต่อสู้กับอสูรระดับดวงดาวในหลุมศพกึ่งเทพร่วมกับซูผิงเป็นเวลานาน พวกมันได้เห็นกฎทุกประเภทและถูกบังคับให้เข้าใจกฎบางข้อ
อสูรมิติโกรธเคืองอย่างเห็นได้ชัดหลังจากเห็นซูผิงและอสูรของเขาใกล้เข้ามา
พลังที่น่ากลัวประกอบด้วยกฎถูกปล่อยออกมารวดเร็ว โครงกระดูกน้อยที่นำหน้าถูกฆ่าตาย แต่แล้วก็ฟื้นขึ้นมาทันที ไม่ใช่ด้วยความช่วยเหลือของซูผิงแต่เป็นของตัวเอง
นั่นคือเหตุผลว่าทำไมโครงกระดูกน้อยจึงน่ากลัว แม้แต่อสูรระดับดวงดาวมันก็สามารถฆ่าได้ง่ายๆหากใช้ความพยายาม
”คืนชีพ!”
ซูผิงคืนชีพมังกรเพลิงนรกและมังกรเกล็ดขาว จากนั้นเขาก็ก้าวออกไปและทุบอสูรร้ายด้วยพลังของกฎสี่กฎที่เขาเข้าใจ
อย่างไรก็ตามอสูรร้ายยังไม่ได้รับบาดเจ็บเลย กฏเฉือนที่ซูผิงเพิ่งจะได้รับไม่ส่งผลกระทบต่ออสูรร้าย
ซูผิงรู้สึกว่าพลังของกฎของเขาไม่ได้ผลและรัศมีของกฎบนอสูรร้ายอยู่ในสถานะดีที่สุด มันสามารถทำให้กฎทั้งสี่ของเขาสงบลงได้
นี่คือพลังของกฎที่สมบูรณ์หรือเปล่า? ยิ่งซูผิงเข้าใกล้มากเท่าไหร่เขาก็จะรู้สึกถึงพลังแห่งความจริงได้มากขึ้น เขาไม่ได้สงวนความแข็งแกร่งของไว้และปลดปล่อยพลังดาวของเขาจากเซลล์ บีบอัดพลังงานใส่ดาบของเขาและโจมตีศัตรู
…