ร้านขายอสูรดวงดาว Astral Pet Store – ตอนที่ 866 การท้าทายครั้งสุดท้าย

ซูผิงได้รับทรัพยากรการบ่มเพาะที่หายากทุกวันหลังจากได้อันดับสูงสุด
โดยทั่วไปแล้วผลึกดวงดาวแดงเข้มมีไว้สำหรับการฝึกของเจ้าดวงดาว พวกมันยังถูกใช้เป็นสกุลเงินในหมู่ยอดฝีมือระดับเจ้าดวงดาว
สิ่งของดังกล่าวหายากมากในจักรวาลที่แม้แต่นักรบสภาวะเทพดวงดาวก็ยังแข่งขันกันเพื่อพวกมัน แม้ว่าจะไม่ใช่เพื่อการใช้งานโดยตรง แต่พวกเขาสามารถมอบให้กับผู้ใต้บังคับบัญชาได้
สภาวะเทพดวงดาวส่วนใหญ่มีองค์กรของตนเอง มีเพียงไม่กี่คนที่อยู่อย่างสันโดษ และแม้จะเลือกอยู่อย่างสันโดษก็ยังมีคนศรัทธา พวกเขายังต่อสู้เพื่อเรียกร้องทรัพยากรพิเศษเพื่อประโยชน์ของพวกเขา
ผลึกดวงดาวแดงเข้มเป็นที่ต้องการมาก พวกที่ไม่ใช่เจ้าดวงดาวต้องมีความมุ่งมั่นอย่างแรงกล้า　　ซูผิงทดสอบพลังจิตของเขาในอนุสรณ์แห่งหนึ่งกับเจ้าดวงดาว
มันเป็นเพียงแบบแผน การปีนขึ้นไปบนชั้นที่ 96 ของอนุสรณ์ทุกสายติดต่อกันเป็นเครื่องพิสูจน์เพียงพอถึงพลังต่อสู้อันน่าสะพรึงกลัวของเขาและพลังจิตที่ไม่มีใครเทียบได้
ผลการทดสอบเป็นไปตามที่เจ้าดวงดาวคาดการณ์ไว้ ซูผิงสามารถผ่านการทดสอบได้อย่างรวดเร็ว
เขาไม่ได้พยายามที่จะทำให้ทุกคนตกใจ ผ่านการทดสอบได้ก็พอแล้ว ท้ายที่สุดเขาไม่ได้อะไรจากมันสักหน่อย
ซูผิงตรวจพบพลังงานที่อยู่ห่างไกลและอธิบายไม่ได้นอกเหนือจากพลังดวงดาวที่บริสุทธิ์และงดงามเมื่อเขาดูดซับผลึกดวงดาวแดงเข้ม พลังงานอยู่รอบตัวเขาและนำทางเขา ทำให้ประสาทสัมผัสของเขาเฉียบแหลมกว่าเมื่อก่อนมาก
ไม่น่าแปลกใจที่พวกมันมีไว้สำหรับเจ้าดวงดาว ฉันสามารถเข้าใจกฎได้อย่างง่ายดายถ้าฉันฝึกฝนด้วยพวกมันเป็นเวลานาน อย่างไรก็ตามเมื่อพูดถึงเจ้าดวงดาว พลังต่อสู้ของพวกเขาจะไม่ได้รับการพัฒนาอย่างมีนัยสำคัญ แม้ว่าพวกเขาจะเข้าใจกฎใหม่หนึ่งหรือสองข้อก็ตาม
พลังงานที่อยู่ห่างไกลนี้ฟังดูเหมือนเสียงกระซิบในมิติชั้นห้า ผู้ที่ไม่ตั้งใจจะหลงอยู่ในนั้น ไม่น่าแปลกใจที่ต้องมีพลังจิตที่แข็งแกร่ง
พลังงานภายในร่างกายของซูผิงถึงขีดจำกัด เนื่องจากได้รับผลึกดวงดาวแดงเข้มห้าเม็ดทุกวัน คนอื่นในสภาวะชะตากรรมจะต้องฝ่าฟันเพื่อดูดซับพลังงาน…
แต่แผนภูมิดวงดาวโกลาหลของซูผิงแสดงความสามารถที่ยอดเยี่ยม เซลล์ทั่วร่างกายของเขาดูดซับและกักเก็บพลังดวงดาว เมื่อพวกมันเต็มแล้ว เขาก็พยายามที่จะบ่มเพาะสภาวะภาพร่างดวงดาว
เขาเชื่อมต่อเซลล์ของเขาและวาดภาพร่างดวงดาวแรกภายในร่างกายของเขา
มันเป็นภาพวาดดาวธรรมดาซึ่งประกอบด้วยดาวสามดวงสร้างเป็นรูปสามเหลี่ยม มีสนามพลังงานแปลก ๆ อยู่ในพื้นที่ที่ล้อมรอบ
ซูผิงหลอมรวมเซลล์ของเขาและสร้างชุดเซลล์ขนาดใหญ่สามชุด จากนั้นเขาก็วาดภาพร่างดวงดาวเข้าไป
ภาพวาดนั้นค่อนข้างมีพลังและต้องใช้พลังดวงดาวจำนวนมาก ซูผิงมาถึงขีดจำกัดของเขาแล้วและไม่สามารถดูดซับพลังดวงดาวได้อีกต่อไป พลังดวงดาวจาก ผลึกดวงดาวแดงเข้มก็ไม่เพียงพออีกต่อไป
เป็นความจริงที่การฝึกสภาวะกายดวงดาวนั้นยากกว่า
ซูผิงไม่ได้อารมณ์เสีย ยังไงซะเขาก็มี ผลึกดวงดาวแดงเข้มอยู่แล้ว และเขาสามารถวาดให้เสร็จได้ไม่ช้าก็เร็ว
เขาตั้งตารอที่จะค้นพบว่าเขาจะแข็งแกร่งเพียงใดเมื่อเสร็จสิ้นการสร้างภาพร่างดวงดาว
นอกเหนือจากผลึกเหล่านั้น ร่างกายของซูผิงยังดูดซับไขกระดูกมังกรดวงดาวอีกด้วย
มันเป็นวัตถุดิบเสริมความแข็งแกร่งของร่างกาย ซูผิงเคยฝึกกายแสงอาทิตย์และโดยพื้นฐานแล้วเขาอีกาทองคำหนุ่ม และไขกระดูกมังกรก็ขัดเกลามันต่อไป ซูผิงรู้สึกราวกับว่าเขาจะไม่ได้รับบาดเจ็บแม้ว่ายอดฝีมือระดับจะโจมตีเขาด้วยกำลังเต็มที่
ร่างกายของเขาเพียงอย่างเดียวก็น่ากลัวมากพอแล้ว
และอย่าลืมว่าตอนนี้เขายังอยู่ในสภาวะชะตากรรม!
ในทางกลับกัน หญ้าเทพห้าธาตุนั้นไร้ประโยชน์สำหรับเขา นอกเหนือจากธาตุพื้นฐานทั้งห้าแล้ว ความต้านทานของเขาต่อธาตุอื่นๆ เพิ่มขึ้นเป็นขั้นพิเศษหมดแล้ว ทรัพยากรดังกล่าวไม่มีประโยชน์สำหรับเขาอีกต่อไป
ฉันจะเก็บไว้ให้น้องหรือเพื่อนคนอื่นๆ บนดาวเคราะห์สีน้ำเงิน ซูผิงเก็บมันไว้ในที่เก็บของเขาและนึกถึงซูหลิงเยวี่ย
อสูรทั้งหมดของเขา รวมทั้งโครงกระดูกน้อยก็มีความต้านทานพิเศษ ดังนั้นมันจะไม่เป็นประโยชน์สำหรับพวกมันเช่นกัน　　เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว
ซูผิงอยู่บนยอดเขาตลอดเวลาขณะที่ดูดซับทรัพยากรเหล่านั้น สำหรับคนอื่นๆ พวกเขายังคงกลับเข้าไปในอนุสรณ์เพื่อฝึกฝนหลังจากที่พวกเขาหายดีแล้ว
การต่อสู้ภายในอนุสรณ์มีประสิทธิภาพมากกว่าการนั่งอยู่เฉยๆ
ท้ายที่สุดพวกเขามาที่อาณาจักรลับนี้ก็เพราะอนุสรณ์ ถ้าเป้าหมายคือการนั่งสมาธิในสถาบันของพวกเขามีหลายสถานที่มากที่มีพลังดวงดาวหนาแน่น
ราชามังกรแห่งโอเอซิส ชายหนุ่มที่ถือดาบ และคนอื่นๆ เข้าออกอนุสรณ์อย่างต่อเนื่อง
วันที่สามชายหนุ่มที่ถือดาบไม้ขึ้นไปถึงชั้นที่ 80
จักรพรรดิมังกรก็เข้าใกล้ชั้นที่ 80 มากขึ้นเช่นกัน
ในวันที่เจ็ดชายหนุ่มที่ถือดาบไม้ขึ้นไปถึงชั้นที่ 83　　จักรพรรดิมังกรก้าวขึ้นชั้น 80 และกังจะไปถึงชั้น 81
อัจฉริยะคนอื่นๆ อย่างธิดาศักดิ์สิทธิ์พันใบไม้ และราชามังกรแห่งโอเอซิสตามหลังเพียงหนึ่งหรือสองชั้น
ซูผิงกำลังเพลิดเพลินกับการนั่งอยู่บนยอดเขา ดูดซับพลังดวงดาวจากใต้ที่นั่งอย่างบ้าคลั่ง และวาดภาพร่างดวงดาวแรกของเขา
ทำไมเขาไม่ลองเข้าไปในอนุสรณ์อีกครั้งนะหรอ?
เขาผ่านการฝึกฝนความเป็นความตายมานับไม่ถ้วนในสนามบ่มเพาะ การฝึกแบบนี้ไม่มีผลสำหรับเขาอีกต่อไป
สถิติชั้นที่ 96 ของเขาและอัตราแต้มของอนุสรณ์ทุกสายทำให้ซูผิงยังคงอยู่เหนือคนอื่นๆ
หลายคนจะมองไปที่ยอดเขาโดยไม่รู้ตัวเมื่อพวกเขาออกจากอนุสรณ์ รู้สึกแปลกเมื่อเห็นว่าซูผิงยังคงนั่งอยู่ตรงนั้น พวกเขารู้สึกว่าทั้งโดนดูถูกและโล่งใจอยู่บ้าง　　“ทำไมผู้ชายคนนั้นถึงบ่มเพาะแทนที่จะท้าทายอนุสรณ์?”
“นี่เป็นโอกาสที่หายาก การเสียเวลานั่งสมาธิอยู่ตรงนั้นตลอดเวลาไม่เสียโอกาสหรอ?”
เจ้าดวงดาวทั้งเจ็ดก็รู้สึกแปลกเมื่อเห็นเช่นนั้น
ชายคนนั้นได้รับโอกาสให้เข้าสู่อาณาจักรลับนี้ แต่เขากลับไม่ใช้โอกาสในการฝึกฝนภายในอนุสรณ์ให้เกิดประโยชน์สูงสุด เพราะอะไร?
บางคนสันนิษฐานว่าซูผิงใช้เทคนิคลับบางอย่างในวันแรกทำให้เกิดผลกระทบรุนแรง และนั่นคือเหตุผลที่เขาต้องพักผ่อน
หลายคนเห็นด้วย พวกเขาไม่รู้สึกทึ่งกับสถิติของซูผิงอีกต่อไป
หนึ่งเดือนผ่านไปในพริบตา
ชายหนุ่มที่ถือดาบไม้ขึ้นไปถึงชั้น 88!
เขาอยู่ใกล้กับชั้นที่ 90 มาก แต่เขาค้างอยู่ที่ชั้น 88 ตั้งแต่หนึ่งสัปดาห์ก่อนหน้านี้ เนื่องจากสำหรับเขามันเป็นเรื่องยากที่จะไปถึงชั้น 89 เห็นได้ชัดว่าเขามาถึงขีดจำกัดแล้ว
จักรพรรดิมังกรอยู่ข้างหลังเขา แต้มของเขาน้อยกว่าเล็กน้อย เขายังคงรั้งอันดับสาม
ราชามังกรแห่งโอเอซิสอยู่อันดับสี่ เขาเลือกอนุสรณ์มังกรเช่นกัน แต่เขาอยู่ต่ำกว่าจักรพรรดิมังกรหนึ่งชั้น
คนอื่นๆ ตามหลังราชามังกรแห่งโอเอซิสเล็กน้อย แต่ช่องว่างไม่มากนัก
“เขายังคงบ่มเพาะ…”
ชายหนุ่มที่ถือดาบไม้เดินออกจากอนุสรณ์และมองยอดอย่างเคยชิน แต่กลับพบว่าซูผิงยังคงนั่งอยู่ในวงพลังงาน
ซูผิงไม่ออกจากยอดเขาเลยหลังจากไปถึงชั้นที่ 96 ในวันแรก
ชายหนุ่มที่ถือดาบไม้ไม่เชื่อข่าวลือ ความกังวลของเขาคือซูผิงจะได้รับอะไรบางอย่างในระหว่างการท้าทายและกำลังคิดวิเคราะห์เกี่ยวกับเรื่องนั้น　　สำหรับเขาความคิดนี้น่าจะเป็นไปได้มากที่สุด
เขาไม่ค่อยสนใจใครและจดจ่ออยู่กับวิชาดาบของเขาอย่างเต็มที่ ถึงกระนั้นปัจจุบันเขากำลังให้ความสนใจกับซูผิง
ผ่านไปหนึ่งเดือนแล้ว เรายังตามสถิติของเขาในวันแรกไม่ได้… นักดาบหนุ่มสูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วกลับมาที่ยอดเขา
ไม่นานหลังจากนั้น จักรพรรดิมังกรก็ออกมาจากอนุสรณ์และมองไปยังยอดเขาเช่นกัน เขาสูดลมหายใจหลังจากเห็นซูผิงอยู่ที่นั่น จากนั้นเขาก็บินกลับไปที่ที่นั่งของเขา
เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว เนื่องจากซูผิงบ่มเพาะอย่างจริงจังทุกวัน คนอื่นๆ จึงค่อยๆ หมดความสนใจในตัวเขาและจับจ้องไปที่จักรพรรดิมังกร ชายหนุ่มถือดาบไม้ และราชามังกรแห่งโอเอซิสที่กระตือรือร้นกว่า พวกเขาเองก็พยายามขัดเกลาตนเองภายในอนุสรณ์สถานอย่างหนักเช่นกัน Aileen-novel
อันดับสูงสุดยังคงมั่นคงและไม่สั่นคลอนแต่อันดับที่สองถึงอันดับที่สิบกำลังแข่งขันกันอย่างดุเดือด จักรพรรดิมังกรเอาชนะชายหนุ่มด้วยถือดาบไม้ได้สองครั้ง แต่เขาตามหลังนักดาบหนุ่มซะส่วนใหญ่
อย่างไรก็ตามสองครั้งที่เขาสามารถเอาชนะเขาได้ทำให้สถาบันสุสานมังกรรู้สึกภาคภูมิใจ
“จะมีคนมาที่นี่เพื่อสังเกตการณ์และฝึกฝน แต่พวกเขาจะอยู่เพียงครึ่งเดือนเท่านั้น สนใจที่ตัวเองและอย่ารบกวนพวกเขา”
อยู่มาวันหนึ่งเจ้าดวงดาวแห่งอาณาจักรลับก็นำข่าวมาบอก
เหล่าอัจฉริยะประหลาดใจเล็กน้อย แต่ไม่ได้ถือว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่ ท้ายที่สุดอาณาจักรลับนี้เป็นสถานที่ที่หายากมาก ไม่เพียงแต่สร้างประสบการณ์ที่ดีให้กับพวกเขาเท่านั้น สำหรับอัจฉริยะจากส่วนอื่นๆ ของจักรวาลก็เช่นกัน
ยานอวกาศมาถึงอาณาจักรลับสองสามวันหลังจากที่พวกเขาได้รับแจ้ง บางคนอยู่ในห้าสถาบันและเป็นนักเรียนดีเด่น แม้ว่าพวกเขาจะไม่ใช่หัวกะทิ แต่พวกเขาก็ยังเป็นอัจฉริยะที่โดดเด่นที่มาที่นั่นเพื่อฝึกฝน
อย่างไรก็ตามการฝึกของพวกเขาไม่เข้มข้นเท่ากับที่เตรียมไว้สำหรับซูผิงและผู้เข้าแข่งขันคนอื่นๆ
องค์กรอื่น ๆ จากกาแลคซีได้ส่งตัวแทนมาด้วย
บางคนเป็นลูกหลานของเจ้าดวงดาวหรือเป็นอนาคตขององค์กร พวกเขาทั้งหมดรวมตัวกันในอาณาจักรลับ
“อัจฉริยะของทั้งห้าสถาบันอยู่ที่นี่หรือเปล่า?”
“ฉันได้ยินมาว่าพวกเขาอยู่ที่นี่มานานแล้ว ทุกคนกำลังเตรียมตัวสำหรับการแข่งขันที่กำลังจะมาถึง!”
“ฉันอยากรู้ว่าพวกเขาจะแข็งแกร่งแค่ไหน น่าเสียดายที่ฉันไม่ได้รับการยอมรับจากสถาบันทั้งห้าแห่ง ฉันอยากเจอพวกเขา”
ผู้มาใหม่หลายคนอยากรู้เกี่ยวกับซูผิงและอัจฉริยะคนอื่น แต่พวกเขาไม่กล้าเข้าใกล้พวกเขาในขณะที่อยู่ภายใต้การดูแลของเจ้าดวงดาว
“คะแนนอยู่ตรงนั้น!”
”ว้าว! อันดับสูงสุดท้าทายอนุสรณ์ทุกสายและไปถึงชั้น 96?”
“ชั้น 96 ยากมากไม่ใช่หรอ?”
“มันไม่ใช่แค่ยาก มันเป็นไปไม่ได้! นายรู้จักฮวนเลี่ยเซิ่นเจ้าของอาณาจักรลึกลับนี้ไหม? เขาท้าทายอนุสรณ์ทุกสายและผ่านทั้ง 99 ชั้น ด้วยเหตุนี้เขาจึงได้รับการยอมรับว่าเป็นเจ้าแห่งอาณาจักลับนี้!”
”…จริงหรอ? ถ้างั้นถ้าชายคนนั้นปีนขึ้นไปอีกสามชั้น ความสำเร็จของเขาจะดีเท่ากับของนายท่านฮวนเลี่ยเซิ่นอย่างงั้นหรอ?”
อัจฉริยะบางคนที่ไม่เคยมาอาณาจักรลับนี้ต่างตกตะลึง
ฮวนเลี่ยเซิ่นเป็นยอดฝีมือสภาวะเทพดวงดาว!
และกลับมีคนที่เกือบจะแข็งแกร่งเทียบเท่ากับเขา? 　　ในขั้นต้นบางคนไม่ประทับใจกับผู้สมัครที่ได้รับการรับรอง แต่แล้วพวกเขาก็ตะลึงเมื่อเห็นการจัดอันดับบนอนุสรณ์ ไม่ว่าพวกเขาจะมั่นใจแค่ไหน พวกเขาก็ไม่คิดว่าจะไปถึงสภาวะเทพดวงดาวได้!
สภาวะเทพดวงดาวอยู่ห่างไกลเกินไป แค่เจ้าดวงดาวก็ยากมากแล้ว!
”นั่นเขา…”
โคโระตกตะลึงในฝูงชน เขาถูกสถาบันส่งมาที่นี่ เขาไม่คิดเลยว่าอันดับสูงสุดจะไม่ใช่ราชามังกรแห่งโอเอซิสหรืออัจฉริยะจากสถาบันอื่น แต่เป็นคนที่ทำให้เขาพ่ายแพ้ด้วยหมัดเดียว
คนที่ข่มราชามังกรแห่งโอเอซิสและปราบปรามอัจฉริยะอื่น ๆ ทั้งหมดจากห้าสถานศึกษา!
เขาเหงื่อตกและเกือบจะตบหน้าตัวเองเมื่อจำได้ว่าเขาเกือบจะโจมตีซูผิงก่อนหน้านี้
”ฮึ!”
บนยอดเขา อัจฉริยะบางคนที่กำลังฝึกฝนอยู่ก็ได้ยินเสียงที่ผู้มาใหม่กระซิบกัน พวกเขาไม่ได้สนใจสิ่งที่พวกเขากำลังพูดถึง
เวลาผ่านไป
ผู้มาใหม่ไม่ส่งผลต่อผลใดๆของจักรพรรดิมังกรและคนอื่นๆ ซูผิงนั่งอยู่บนยอดเขาตลอดเวลา ยังคงเลือกที่จะไม่เข้าไปในอนุสรณ์ ดังนั้นคนอื่น ๆ จึงหยุดให้ความสนใจกับเขา และจดจ่อกับการฝึกฝนของพวกเขาเอง
สามเดือนผ่านไปในพริบตา
การทดสอบรอบคัดเลือกของการแข่งขันสุดยอดอัจฉริยะระดับจักรวาลสิ้นสุดลงแล้ว แม้แต่รอบคัดออกในระบบดาวเคราะห์ก็จบลงด้วย การแข่งขันรอบคัดออกของซิลวี่กำลังจะจัดขึ้นในไม่ช้า
นี่ยังหมายความว่าอัจฉริยะต้องออกจากอาณาจักรลับนี้
ผู้มาใหม่จากไปนานแล้ว มีเพียงนักเรียนชั้นยอดของห้าสถาบันเท่านั้นที่ยังคงอยู่
“เขาอยู่ชั้นที่ 91…”
“ตามคาด ทายาทของเทพแห่งดาบ เขาได้ก้าวข้ามไปอีกขั้น ขีดจำกัดของเขาคือชั้น 89 มันเหลือเชื่อมากที่เขาสามารถปีนขึ้นไปอีกสองชั้นได้ในเวลาเพียงสามเดือน!”
“เขาเป็นคนที่เรียนรู้ได้ดี ไม่น่าแปลกใจที่เทพแห่งดาบจะสอนเขาเป็นการส่วนตัว”
ชายหนุ่มที่ถือดาบไม้เดินออกจากอนุสรณ์ หน้าซีดและหมดแรง
การปรากฏตัวของเขาดึงดูดความสนใจของทุกคนในทันที
จักรพรรดิมังกร—ซึ่งกำลังบ่มเพาะอยู่บนยอดเขา—มีสีหน้าที่หนักอึ้ง เนื่องจากชายหนุ่มได้แต้มมากกว่าเขามาก
เขาลุกขึ้นอย่างรวดเร็วพร้อมที่จะท้าทายอนุสรณ์อีกครั้ง
อย่างไรก็ตามในขณะนั้นเอง เขาหันไปมองวงพลังงานวงหนึ่ง และพบว่าชายหนุ่มที่นั่งอยู่ตรงนั้นได้เดินออกไปแล้ว
ชายหนุ่มที่ถือดาบไม้ก็สังเกตเห็นเช่นกันว่าซูผิงเดินออมา และคนอื่นๆ ก็เช่นกัน.. ทุกสายตาที่เคยจับจ้องไปที่ชายหนุ่มที่ถือดาบไม้ก็เปลี่ยนไปที่ซูผิง