ซูผิงได้รับทรัพยากรจำนวนมหาศาลในเดือนถัดมา
เขาได้รับห้องฝึกพิเศษ ซึ่งยิ่งใหญ่พอๆ กับดินแดนศักดิ์สิทธิ์ขององค์กรใหญ่บางแห่ง
เขาได้กินและดื่มยาพิเศษที่ได้รับมาจากดาวเคราะห์และจากธาตุต่างๆ เป็นประจำทุกวัน ร่างกายของเขาก็แข็งแกร่งขึ้นอย่างรวดเร็ว และพลังดวงดาวของเขาได้รับการชำระให้บริสุทธิ์ เขาไม่เคยกินยาแบบนี้มาก่อน ประสิทธิภาพของพวกมันจึงยิ่งเห็นผลชัดเจนขึ้นไปอีก เป็นการเสริมความแข็งแกร่งของเขาให้มากขึ้นไปอีก
ซูผิงใกล้ถึงจุดคอขวดของเขาแล้ว พลังต่อสู้ของเขาแทบจะไม่สามารถปรับปรุงได้เว้นแต่เขาจะได้รับพลังศรัทธาจำนวนมาก
ภาพร่าง89ดวงดาวกำลังก่อตัว
ภายในห้องฝึก—ซูผิงกำลังเคี้ยวสิ่งที่ดูเหมือนผลไม้สีม่วง มันมีพลังดวงดาวมากมายในขณะที่มันสามารถพัฒนาสายตาของเขาให้ดีขึ้น คนธรรมดาสามารถเห็นมดที่อยู่ห่างออกไปหลายสิบกิโลเมตรหลังจากกินผลไม้นี่
มันเป็นสมบัติหายาก แต่ซูผิงกำลังกินมันเหมือนของว่าง
เขามีทรัพยากรมากเกินไปในขณะนี้ ตอนนั้นเองที่ซูผิงได้เรียนรู้วิธีการฝึกอบรมตามปกติที่องค์กรชั้นนำใช้กัน
การพัฒนาอัจฉริยะเป็นเรื่องง่ายด้วยการลงทุนทรัพยากรจำนวนมหาศาลและยาหายาก
อย่างไรก็ตามประเภทของอัจฉริยะที่ได้รับการฝึกฝนในลักษณะดังกล่าวจะขึ้นไปถึงมากที่สุดแค่สิบอันดับแรกของเขตดวงดาวของพวกเขา
พวกเขาจะต้องพึ่งพาความสามารถ พรสวรรค์ กายา และปัจจัยอื่นๆ ของตนเอง หากพวกเขาต้องการก้าวหน้าต่อไป ก่อนหน้านี้ ซูผิงคิดว่าจะใช้เวลาหนึ่งปีกว่าจะกลั่นกรองภาพร่าง89ดวงดาวได้ อย่างไรก็ตาม มันเริ่มเป็นรูปเป็นร่างแล้วหลังจากผ่านไปหนึ่งเดือน เขารู้สึกว่าเขาจะสามารถควบแน่นจนเต็มได้ภายในเวลาประมาณสองสัปดาห์ เมื่อถึงตอนนั้น—ด้วยภาพร่างดวงดาวสองภาพในร่างกายของเขา—เขาจะมีพลังดวงดาวมากยิ่งขึ้นและแข็งแกร่งขึ้นมาก
อย่างไรก็ตาม ฉันจะไม่สามารถสะสมพลังแห่งศรัทธาได้จนกว่าฉันจะออกไปจากที่นี่ จำนวนพลังแห่งศรัทธาที่ฉันได้รับน้อยเกินไป… ซูผิงคิด
เขาต้องการพลังแห่งศรัทธาเพื่อที่จะพัฒนาพลังต่อสู้ของเขาอย่างมีนัยสำคัญ
ชื่อเผยแพร่และถูกตั้งข้อสังเกตจากหลายองค์กรหลังจากที่เขากลายเป็นแชมป์ เขาสามารถตรวจจับพลังแห่งศรัทธาที่ไหลมาหาเขาได้อย่างง่ายดายจากทุกส่วนของจักรวาล มันกำลังไหลเข้าสู่โลกใบเล็กของเขา
อย่างไรก็ตามจำนวนศรัทธาดังกล่าวไม่มีนัยสำคัญ จะดีกว่าถ้าฝึกอสูรที่ซื่อสัตย์สองสามตัว
บูม~!
เสียงสายฟ้าทื่อ ๆ สะท้อนมาจากสถานที่ที่ไม่ไกลจากห้องฝึกของซูผิง
เขารู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยเพราะเขาสัมผัสได้ถึงสัญญาณของการลงทัณฑ์สวรรค์
เขาออกจากห้องฝึก แล้วเห็นเมฆดำรวมตัวกันเหนือวิหารที่อยู่ห่างออกไปหลายพันกิโลเมตร แสดงถึงการลงทัณฑ์ของสวรรค์เมื่อไม่นานนี้
มีใครทะลวงผ่านแล้วหรอ?
ชายคนหนึ่งบินออกจากวิหาร เขาไม่ใช่ใครอื่นนอกจากดิแอซ
ขณะที่ถูกปกคลุมไปด้วยแสงสีเทา เขามองขึ้นไปบนท้องฟ้าใต้ก้อนเมฆเงียบๆ
ซูผิงตรวจพบรัศมีของเขาและตระหนักได้ทันทีว่าเขาได้ก้าวขึ้นสู่ระดับดวงดาวแล้ว
ผลลัพธ์ดังกล่าวไม่น่าแปลกใจ พวกเขาไม่จำเป็นต้องระงับการบ่มเพาะอีกต่อไปเนื่องจากการแข่งขันสิ้นสุดลงแล้ว
ดวงตาของซูผิงเป็นประกาย จากนั้นเขาก็คิดที่จะทะลวงผ่านเช่นกัน
ถึงเวลาที่ฉันจะต้องก้าวหน้าเช่นกัน การอยู่ในสภาวะชะตากรรมต่อไปนั้นไร้จุดหมายแล้ว ฉันยังคงทนได้จนกว่าฉันจะวาดภาพร่างดวงดาวที่สองและมองหาพลังแห่งศรัทธา แต่ฉันยังคงทำสิ่งเหล่านั้นได้ทั้งหมดหลังจากที่ฉันทะลวงผ่านเข้าไปในระดับดวงดาว ฉันจะเป็นผู้บ่มเพาะสภาวะชะตากรรมที่แข็งแกร่งขึ้นเท่านั้นถ้าฉันอยู่ในระดับนี้
จู่ๆ ผู้คนจำนวนมากก็ปรากฏตัวขึ้นในพื้นที่ใกล้เคียง ทุกคนต่างเฝ้าสังเกตความก้าวหน้าของดิแอซ
บูม!
ครู่ต่อมา การลงทัณฑ์ของสวรรค์ก็มาถึงพร้อมกับสายฟ้าฟาด
ดิแอซยังคงสบาย ๆ ภายใต้เมฆมืด เขาโบกมือและฟาดสายฟ้าจนแตก ราวกับว่าเขากำลังจัดการกับฝุ่นบางเบา
เขาแข็งแกร่งมากจนมการลงทัณฑ์สวรรค์สำหรับระดับดวงดาวเป็นเพียงเรื่องตลกสำหรับเขา มันเป็นแค่พิธีการเท่านั้น
ในไม่ช้าสายฟ้าก็ฟาดลงมาแรงขึ้นเรื่อยๆ
อย่างไรก็ตาม ดิแอซต้านทานการโจมตีเหล่านั้นได้อย่างง่ายดาย
สิบห้า สิบหก…
มันยังไม่จบ อย่างที่ฉันคาดไว้ อัจฉริยะอย่างเขาจะต้องเรียกสายฟ้าได้มากกว่าสามสิบ!
สามสิบ? นายประเมินเขาต่ำไป ต้องมีมากกว่าห้าสิบ!
หลายคนกระซิบกระซาบกัน ยิ่งเขามีความสามารถและมีพลังมากเท่าใด การลงทัณฑ์ของสวรรค์ก็จะยิ่งน่ากลัวมากขึ้นเท่านั้น คนธรรมดามักจะดึงดูดสายฟ้าได้แปดหรือเจ็ดสาย คนที่แกร่งกว่าก็สามารถดึงดูดได้ประมาณสิบสองสาย
สำหรับอัจฉริยะ ส่วนใหญ่จะดึงดูดได้มากกว่ายี่สิบสาย
แต่ละระดับของการลงทัณฑ์ของสวรรค์สำหรับระดับดวงดาวมีสายฟ้าเก้าระดับหรือมากกว่านั้น
ระดับแรกมีเก้าสาย ระดับที่สองมี 18 และระดับที่สามมี 27
หลายคนคาดการณ์ว่าดิแอซจะดึงดูดสายฟ้าระดับหก หลังจากที่เห็นเขาบดขยี้สายฟ้าในระดับที่สองอย่างง่ายดาย ซึ่งจะต้องกำจัดผู้บ่มเพาะระดับดวงดาวธรรมดาไปแล้วอย่างแน่นอน
ดิแอซพยายามมากขึ้นเรื่อยๆ เพื่อรับมือกับการโจมตีครั้งถัดไป
เขาเปิดใช้งานร่างเทพกลับชาติมาเกิดเพื่อละลายและกลืนสายฟ้าเมื่อสายฟ้าฟาดระดับ 4 มาถึง
การโจมตีด้วยสายฟ้าระดับ 5 มาถึง และดิแอซก็ได้ใช้พลังของกายาของเขามากขึ้นเพื่อจัดการกับสายฟ้าอีกครั้ง
ไม่นานหลังจากนั้น สายฟ้ามากกว่าห้าสิบครั้งกำลังจะมาถึงตัวเขา ซึ่งทั้งหมดมีพลังระดับหก พลังทำลายล้างของพวกมันยิ่งใหญ่มาก
ดิแอซรวมตัวกับอสูรของเขาและต่อต้านการโจมตีอีกครั้ง
ซูผิงสังเกตอย่างอดทน เขาสามารถบอกได้ว่าอย่างน้อยดิแอซก็สามารถทนต่อการโจมตีจากสายฟ้าระดับ 7 ได้
ไม่นาน สายฟ้าหกสิบแปดสายก็พุ่งออกมาพร้อมกัน พวกมันมีระดับ 7 แล้ว ส่องแสงเจิดจ้าจนรอบข้างสว่างไสวไปหมด รัศมีแห่งความตายของการลงทัณฑ์สวรรค์เต็มไปในอากาศ
ทันใดนั้นดิแอซก็นำโล่ที่มีใบหน้าน่าเกลียดและกำลังร้องไห้ออกมา ใบหน้าที่บิดเบี้ยวจะกระดิกและอ้าปากเพื่อกลืนสายฟ้าที่กำลังจะมาถึง
ซูผิงจำได้ว่าดิแอซมีสิทธิได้รับสมบัติในศาลาดาวสวรรค์เหมือนกัน ซูผิงสงสัยว่าโล่เป็นของที่เขาเลือกหรือเปบ่า?
ดิแอซผ่านบททดสอบหลังจากนั้นไม่นาน
ชายหนุ่มสามารถอดทนได้ทุกอย่าง แม้ว่าช่วงสุดท้ายของการลงทัณฑ์จะค่อนข้างอันตราย ในที่สุดเขาก็เรียกสายฟ้าฟาดมา 73 ครั้ง ซึ่งอยู่ที่ระดับแปดของการลงทัณฑ์สวรรค์
เมื่อการทดสอบสิ้นสุดลง ดิแอซหลับตาลงและรู้สึกถึงพลังอันบ้าคลั่งภายในร่างกายของเขา ตอนนี้เขาเป็นนักรบระดับดวงดาว เขาสามารถเก็บพลังดวงดาวได้มากขึ้นราวกับว่ามีสวิตช์บางอย่างเปิดอยู่ภายในร่างกายของเขา
หากก่อนหน้านี้ พลังงานสำรองในร่างกายของเขาเปรียบได้กับทะเลสาบ ตอนนี้มันกลายเป็นมหาสมุทร
เขาสูดหายใจเข้าลึก
ดิแอซลืมตาขึ้น หลงใหลในความรู้สึกถึงพลังที่พุ่งพล่านของเขา
เขารู้สึกว่าเขาสามารถบดขยี้ตัวเขาก่อนหน้านี้ได้
จากนั้นดิแอซก็เห็นคนที่คุ้นเคยอยู่ไกลๆ โดยตระหนักว่าไม่ใช่ใครอื่นนอกจากซูผิง
ดิแอซแสดงสีหน้าซับซ้อนหลังจากสังเกตว่าเป็นใคร เขาไม่สามารถเกลียดคนที่เอาชนะเขาได้ครั้งแล้วครั้งเล่า โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อความสามารถของซูผิงในการต่อสู้ครั้งสุดท้ายทำให้ทุกคนประหลาดใจ รวมทั้งผู้ที่อยู่ในระดับเทพอมตะ
การสร้างโลกใบเล็กในขณะที่ยังอยู่ในสภาวะชะตากรรมไม่ใช่สิ่งที่เขาสามารถทำได้
หวืด!
ดิแอซกหายตัวไป จากนั้นเขาก็ปรากฏตัวขึ้นอีกครั้งต่อหน้าซูผิง ฉันทะลวงผ่านแล้ว ดิแอซพ่นลมหายใจ
ซูผิงยิ้ม ฉันรู้แล้ว
นายพูดว่าอะไรนะ? นายพร้อมที่จะสู้แล้ว? ดิแอซอยากสู้เพราะซูผิงยังอยู่ในสภาวะชะตากรรม
ซูผิงหัวเราะคิกคักเพราะเขารู้ถึงเจตนาของอีกฝ่าย ตัวตนในอนาคตทั้งสองของพุทธองค์หกชีวิตต่างก็อยู่ระดับดวงดาวขั้นสูงสุด
แล้ว?
เขาแพ้
ซูผิงยังคงยิ้ม
…
ดิแอซยืนเงียบ เขาตระหนักได้ทันทีว่าแม้เขาจะแข็งแกร่งกว่าเมื่อก่อนมาก แต่ก็ยังเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะเอาชนะซูผิงที่สร้างโลกใบเล็กได้
โลกใบเล็กของซูผิงมีพลังมากกว่าสนามพลัง เขาจะถูกบดขยี้อย่างง่ายดาย
เขาเม้มปากเมื่อครุ่นคิด ความสุขทั้งหมดจากความก้าวหน้าของเขาจางหายไป
ดิแอซกลอกตา หันหลังกลับและจากไป
เขาลอบกัดฟัน รู้สึกถึงความปรารถนาที่จะสร้างโลกใบเล็ก เขาไม่สามารถทำได้ในขณะที่เขาเป็นนักรบสภาวะชะตากรรม แต่ตอนนี้เขาจะสามารถทำได้ไหม?
ซูผิงกลับไปที่ห้องฝึกของเขา
เขากลับมาบ่มเพาะอีกครั้งหลังจากที่กินและพักผ่อนแล้ว
เขาจดจ่ออยู่กับการบ่มเพาะและควบแน่นภาพร่าง89ดวงดาวเท่านั้น
หวืด!
ภายในห้องฝึก—ซูผิงทะยานอย่างรวดเร็วราวกับผี ถ้ามีใครอยู่ด้วย คงจะต้องตกใจเมื่อเห็นว่าซูผิงหายตัวไปจากจุดหนึ่ง การตอบสนองเพียงอย่างเดียวคือได้ยินเสียงอากาศดัง ซูผิงเร็วเกินว่าจะมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า เขาเองก็ไม่อาจตรวจพบอย่างแน่นอน แม้ว่าจะมองเห็น แต่รัศมีของเขาแทบไม่มีอยู่จริง ไม่ได้ยินแม้แต่การเต้นของหัวใจหรือชีพจรของเขา
ซูผิงหยุดชะงักทันที จากนั้นเขาก็ละลายเหมือนน้ำและติดมวลของเขาเข้ากับพื้น
เขาประกอบร่างใหม่ในเวลาต่อมา เขามองไปที่มือและยื่นนิ้วเหมือนกรงเล็บ จากนั้นเขาก็ทำให้มันดูเหมือนมือมนุษย์ธรรมดาๆ อีกครั้ง
ฉัน… ยังเป็นมนุษย์อยู่หรือเปล่า?
ซูผิงตกตะลึง
เขาเชื่อจากก้นบึ้งของหัวใจว่าเขาเป็นมนุษย์
อย่างไรก็ตามความสามารถของเขานั้นพิเศษเกินไป
ขณะนี้เขาสามารถแปลงร่างเป็นรูปร่างใดๆ ก็ได้ เนื่องจากเขาสามารถควบคุมเซลล์ในร่างกายของเขาได้อย่างเต็มที่ ภาพร่าง89ดวงดาวได้ผูกเซลล์ทั้งหมดของเขาไว้กับจิตใจของเขา เขารู้สึกว่าจิตวิญญาณของเขาคือร่างกายของเขา และร่างกายของเขาก็คือจิตวิญญาณของเขา เขาสามารถแปลงร่างเป็นอะไรก็ได้ที่เขาจินตนาการได้
ชีวิตเป็นเพียงการรวมกันของเซลล์หรือเพื่อให้แม่นยำยิ่งขึ้นเป็นกลุ่มอนุภาค
ซูผิงตรวจสอบตัวเองอย่างละเอียด จากนั้นเขาก็สามารถสัมผัสส่วนประกอบของเขาได้อย่างแม่นยำ และจัดระบบอวัยวะของเขาใหม่ เซลล์ในแต่ละองค์ประกอบมีลักษณะเฉพาะ และสามารถส่งเสริมอวัยวะที่เกี่ยวข้องได้
เขาสามารถสร้างอวัยวะ เช่น ท้องหรือหัวใจ ด้วยเซลล์แขน
อย่างไรก็ตามพวกมันจะไม่มีวันสมบูรณ์แบบเท่ากับท้องและหัวใจดั้งเดิม
อย่างไรก็ตามมันใช้ได้และมีประโยชน์! ในหนังสือโบราณวัตถุกล่าวถึงสิ่งมีชีวิตในตำนานโบราณที่สามารถเกิดใหม่ได้ด้วยเลือดหยดเดียว พวกเขาต้องมีเทคนิคที่ดีกว่านี้… ซูผิงคิด
เซลล์ที่เกี่ยวข้องในภาพร่าวดวงดาวทั้งสองจะสามารถเก็บพลังดวงดาวไว้ในนั้นได้ ภาพร่างดวงดาวมีสนามพลังพิเศษที่มองไม่เห็นแต่เป็นของจริง ซูผิงสามารถเก็บพลังดวงดาวไว้ที่นั่นและใช้ประโยชน์จากพลังงานสำรองนั้นได้ตลอดเวลา
อย่างไรก็ตามในไม่ช้าเขาก็สังเกตเห็นว่าภาพร่างดวงดาวมีความจุสูงสุดในขณะที่เขาเก็บพลังดวงดาวมากขึ้นเรื่อย ๆ
ฉันมีพลังดวงดาวมากเป็นสองเท่าของเมื่อก่อน
ซูผิงตรวจสอบตัวเอง เขาอาจจะต่อยดาวเคราะห์ให้แตกออกจากกันก็ได้ถ้าเขารวมพลังดวงดาวทั้งหมดไว้ที่หมัดของเขา!
ยอดฝีมือระดับดวงดาวสามารถท่องไปในอวกาศได้อย่างอิสระและอาศัยอยู่ในสุญญากาศ
สำหรับเจ้าดวงดาวพวกเขาสามารถทำลายดาวเคราะห์และครอบครองระบบสุริยะได้อย่างง่ายดาย
ถึงเวลาที่จะสร้างความก้าวหน้า ฉันจะตรวจสอบDivine Lord Rankหลังจากที่ฉันก้าวหน้า อย่างน้อยฉันสามารถวัดช่องว่างระหว่างฉันกับอันดับสุดท้ายได้ ซูผิงบินออกไปโดยไม่ลังเล
จากนั้นเขาก็ผ่อนคลายและขจัดสิ่งอุดตันทั้งหมดในร่างกายของเขาออกไป
ในไม่ช้าพลังดวงดาวก็เริ่มหลั่งไหลออกมาจากส่วนต่างๆ ของร่างกายเขาราวกับน้ำพุ
ซูผิงเปิดใช้งานแผนภูมิดวงดาวโกลาหลและดูดเอาพลังดวงดาวจากธรรมชาติซึ่งไหลเข้าสู่ร่างกายของเขา
บูม!
ซูผิงรู้สึกว่ากระดูกทั้งหมดในร่างกายของเขาแตก ราวกับว่ามือนับไม่ถ้วนกำลังนวดเขาอยู่ นั่นคือพลังดวงดาวภายนอกที่บีบส่วนต่างๆ ของร่างกายของเขาและทำให้มันสมบูรณ์
พายุพัดเหนือหัวของซูผิง ดูเหมือนเมฆจะรวมตัวกันในอวกาศ
ฮะ?
มีคนกำลังจะผ่านการลงทัณฑ์ของสวรรค์?
ใครจะ breaking through เวลานี้?
ผู้คนที่อยู่ใกล้วิหารตรวจพบสิ่งนี้ พวกเขาตระหนักว่าการลงทัณฑ์ของสวรรค์อยู่ใกล้แล้ว เมื่อพวกเขาเห็นกลุ่มเมฆที่รวมตัวกันอยู่เหนือวืหารของซูผิง
อย่างไรก็ตาม เมฆและฝนไม่ได้ปรากฏขึ้นตามธรรมชาติในศาลสวรรค์
สถานที่นี้แดดส่องตลอด!
พยานทุกคนประหลาดใจและสงสัยหลังจากเห็นซูผิง ดิแอซดึงดูดการลงทัณฑ์ของสวรรค์ระดับ 7 เมื่อไม่นานมานี้ พวกเขาสงสัยเกี่ยวกับจำนวนที่ซูผิงจะเรียกออกมา เนื่องจากเขามีสถานะเป็นคนทีเก่งที่สุดในจักรวาล!
ผู้คนมากมายยืนดูอยู่นอกวิหารของตัวเอง
นอกวิหารของซูผิง ผู้เฒ่าหยานกำลังนอนอยู่บนเก้าอี้นั่งสบาย จากนั้นเขาก็หรี่ตาลงเมื่อเห็นกลุ่มเมฆที่รวมตัวกัน แล้วค่อยๆ ลุกขึ้นนั่ง ฉันคิดว่าเด็กคนนั้นจะท้าทายขีดจำกัดของตัวเองอีกครั้ง แต่เห็นได้ชัดว่าเขาหมดความอดทนแล้ว ไม่เลว การมุ่งสู่ขีดจำกัดที่สูงขึ้นนั้นไม่มีจุดหมาย การเสียเวลามากเกินไปในสภาวะชะตากรรมไม่ใช่เรื่องดี โชคดีที่อย่างน้อยเขาก็ฟังคำแนะนำของฉัน
เขาได้เตือนซูผิงเกี่ยวกับเรื่องนี้เมื่อสองสามวันก่อน แต่ซูผิงไม่ตอบในตอนนั้น
เขามีพลังงานมากกว่าเดิม จำนวนนี้… ค่อนข้างไม่น่าเชื่อใช่ไหม? ทันใดนั้นดวงตาของผู้เฒ่าหยานก็ส่องประกายด้วยความประหลาดใจ เขารู้สึกว่าซูผิงเป็นเหมือนปลาวาฬที่บินอยู่บนท้องฟ้าด้วยพลังดวงดาวที่สะสมอยู่ภายในร่างกายของเขา
เขามีพลังดวงดาวมากกว่าที่คาดไว้จากนักรบระดับดวงดาว
