พลังแห่งศรัทธา?
ผู้เฒ่าหยานตะลึงเล็กน้อย เขารู้ทันทีว่าซูผิงอาจแพ้เพราะช่องว่างเรื่องพลังแห่งศรัทธา เขาหัวเราะและพูดว่า แน่นอน เธอสามารถได้รับพลังแห่งศรัทธาจากจิตใจของเธอ พูดให้ชัดเจนขึ้นคือพลังแห่งศรัทธาของเธอคือพลังจิตของคนอื่น อย่างไรก็ตามเธอสามารถขอให้พวกเขามอบมันให้เธอเท่านั้น เธอไม่สามารถขโมยมันได้
แม้ว่าจะมีข้อยกเว้น เทคนิคแปลก ๆ บางอย่างในสมัยโบราณสามารถขโมยความศรัทธาของคนอื่นได้ แต่ผลลัพธ์สุดท้ายไม่เป็นที่น่าพอใจ เทคนิคดังกล่าวเป็นสิ่งต้องห้ามในสหพันธ์ นอกจากนี้เธอมีพรสวรรค์เกินกว่าจะต้องใช้เทคนิคแบบนั้น
ขโมย…
ซูผิงกังวลเมื่อได้ยินเช่นนั้น พลังแห่งศรัทธาที่มาจากสนามพลังของเขานั้นแปลกเกินไป ฉันขโมยพลังแห่งศรัทธาของคนโดยไม่รู้ตัวหรือเปล่า?
ผู้เฒ่าหยาน กลไกของสนามพลังคืออะไรครับ? ซูผิงถามอย่างรวดเร็ว
ผู้เฒ่าหยานรู้สึกกระวนกระวายเล็กน้อยจากการเปลี่ยนหัวข้ออย่างไม่คาดคิดและรวดเร็ว ถึงกระนั้น เขาอธิบายว่า สนามพลังคือการสำแดงพลังจิตและ ‘กลิ่นอาย’ ของเธอ ซึ่งขึ้นอยู่กับจิตวิญญาณของเธอ เธอแทบจะไม่สามารถข่มขู่คู่ต่อสู้ของเธอได้หากเธอไม่มีจิตใจที่แข็งแกร่ง
เธอสามารถสร้างสนามพลังได้เมื่อเธอสะสมพลังจิตเพียงพอ มันเป็นแค่สนามจิต คล้ายกับทุ่งแห่งกฎ
สนามจิต?
ด้วยดวงตาที่เป็นประกาย ซูผิงจึงถามว่า ถ้าเช่นนั้น สิ่งมีชีวิตในสนามพลังจะมอบพลังแห่งศรัทธาให้ได้ใช่ไหมครับ? ฮะ? ผู้เฒ่าหยานหันกลับมามองชายหนุ่ม ประหลาดใจอย่างเห็นได้ชัด เขาตอบคำถามที่ซับซ้อนนั้นว่า นักวิชาการด้านสนามพลังก็ถามคำถามเดียวกัน หลังจากผ่านการทดลองมามากมาย พวกเขาพบว่าการปรากฎตัวของสนามพลังนั้นเป็นเพียงสนามเสมือนจริง
ของจริงไม่ใช่สิ่งที่เป็นตัวตน ซึ่งไม่สามารถถ่ายทอดพลังแห่งศรัทธาได้
พลังแห่งศรัทธาสามารถให้ได้โดยสิ่งมีชีวิตเท่านั้น!
แต่ว่ากันว่า… ผู้เฒ่าหยานเว้นจังหวะชั่วครู่ แล้วพูดด้วยท่าทางแปลก ๆ การค้นพบของพวกเขายังไม่สมบูรณ์ ยังมีสถานการณ์ตามทฤษฎีที่ปรากฎการณ์สนามพลังมีพื้นฐานอยู่บนสิ่งมีชีวิตชั้นนำ มันสามารถละเว้นเวลาและมิติได้ สิ่งมีชีวิตดังกล่าวอาจให้พลังแห่งศรัทธาแก่เธอ แม้ว่าพวกมันจะอยู่ห่างออกไปหลายพันล้านปีแสง
ซูผิงรู้สึกประหลาดใจ ตัวตนที่สามารถละเว้นเวลาและมิติ?
กล่าวอีกนัยหนึ่ง พลังแห่งศรัทธาจากสนามพลังของเขามาจากการดำรงอยู่เช่นนั้น?
ทำไมล่ะ?
เขาตกตะลึงเมื่อขณะที่คำถามที่ยิ่งใหญ่กว่าผุดขึ้นในใจของเขา
เขาเพิ่งเหลือบมองสิ่งมีชีวิตเหล่านั้นก่อนหน้านี้เพื่อสังเกตว่าพวกมันมีลักษณะยังไง เหตุใดพวกมันจึงให้พลังแห่งศรัทธาแก่เขา
ซูผิงมองสิ่งมีชีวิตเหล่านั้นจากระยะไกล พวกมันคงไม่สังเกตเห็นเขาด้วยซ้ำ แม้ว่าพวกมันจะเห็น แต่ทำไมพวกมันถึงชอบเขา?
เมื่อเห็นว่าซูผิงกำลังไตร่ตรอง ผู้เฒ่าหยานจึงยิ้มและกล่าวว่า เธอมีความคิดต่างๆมากมายสำหรับคนที่แทบไม่ได้สัมผัสกับพลังแห่งศรัทธา สมกับที่เป็นอัจฉริยะ ไม่เหมือนมนุษย์ที่โง่เขลา
ซูผิงสะบัดออกจากภวังค์และมองไปที่ผู้เฒ่าหยาน ทันใดนั้นเขาก็ตระหนักว่าเป็นการดีกว่าที่จะไม่เปิดเผยอะไรแปลก ๆ ในสภาวะชะตากรรมให้คนอื่นฟัง ท้ายที่สุดสิ่งที่ชายคนนี้อธิบายว่าเป็นสถานการณ์ตามทฤษฎีนั้นได้เกิดขึ้นจริงสำหรับเขา ที่อาจน่ากลัวยิ่งกว่าการสร้างโลกใบเล็กขณะที่ยังอยู่ในสภาวะชะตากรรม
เขาจะดึงดูดความสนใจที่ไม่จำเป็นอย่างมากถ้าเขาบอกผู้เฒ่าหยาน
ทำไมสิ่งมีชีวิตที่น่าสะพรึงกลัวเหล่านั้นจากสนามจึงเต็มใจที่จะให้พลังแห่งศรัทธากับฉัน… ซูผิงพึมพำกับตัวเองด้วยความงุนงง
เวลาผ่านไปนาน ซูผิงคิดอะไรบางอย่างและถามว่า ผู้เฒ่าหยาน คุณคิดว่าการดำรงอยู่สามารถเพิกเฉยต่อเวลาและมิติได้ในระดับไหนหรอครับ?
ผู้เฒ่าหยานไม่แปลกใจกับความอยากรู้ของซูผิง เขาตอบด้วยรอยยิ้มว่า พวกมันต้องไปถึงสภาวะเทพอมตะเท่านั้น พวกมันจะคงอยู่ตลอดไป พวกมันจะกลายเป็นอมตะอย่างแท้จริงเว้นแต่พวกมันต้องการฆ่าตัวตาย
สภาวะเทพอมตะ…
ซูผิงตกตะลึงเล็กน้อย แต่ข่าวก็ไม่น่าแปลกใจมากนัก
ซูผิงได้ไปเยือนอาณาจักรโกลาหลแห่งอันเดธและรังของอีกาทองคำ เขารู้ว่าจะมีระดับที่สูงกว่าเทพอมตะ เนื่องจากสภาวะเทพอมตะเป็นเพียงจุดเริ่มต้น
สิ่งมีชีวิตที่น่าสะพรึงกลัวบางตัวที่เขาเคยเห็นในอาณาจักรโกลาหลแห่งอันเดธนั้นน่ากลัวยิ่งกว่าสภาวะเทพอมตะ
ซูผิงส่ายหัวไม่ได้คิดอะไรอีกต่อไป เขาไม่รู้ว่าเหตุใดสนามพลังของเขาจึงให้พลังแห่งศรัทธาแก่เขา
อย่างไรก็ตามเขาแน่ใจเหลือเกินว่าจำนวนพลังแห่งศรัทธาของเขาจะไปถึงระดับที่น่าสะพรึงกลัว
บางทีฉันอาจต้องการเพียงแค่พบกับสิ่งมีชีวิตเหล่านั้น แต่ฉันจะต้องไปที่อาณาจักรโกลาหลแห่งอันเดธเพื่อทำอย่างนั้น ฉันพบพวกมันก่อนหน้านี้โดยบังเอิญ ฉันอาจจะไม่สามารถเห็นพวกมันได้อีก เมื่อพิจารณาจากความกว้างใหญ่ของอาณาจักรโกลาหลแห่งอันเดธ…
ดวงตาของซูผิงเป็นประกายขณะที่เขาล้มเลิกความคิดไปชั่วคราว
งานหลักของเขาในตอนนี้คือการไปถึงสิบอันดับแรกของอันดับราชาเทพเพื่อที่เขาจะได้เป็นอิสระและกลับไปที่ร้านของเขาสักที
เขาขอบคุณผู้เฒ่าหยานและกลับไปที่ห้องฝึกของเขา เขาใช้เวลาเพื่อรวบรวมพลังดวงดาวและทำให้โลกใบเล็กของเขาสมบูรณ์แบบ เติมมันด้วยเสาแห่งกฏ
ซูผิงปลดปล่อยสนามพลังในขณะที่เขาบ่มเพาะ ผสานเข้ากับโลกใบเล็ก เขาตรวจพบรัศมีอันน่าสะพรึงกลัวที่เริ่มแผ่กระจายออกมาจากโลกใบเล็กพร้อมกับพลังแห่งศรัทธาที่เข้มข้นและอุดมสมบูรณ์ในทันที
หนึ่งคำใบ้ของพลังแห่งศรัทธานั้นยิ่งใหญ่พอๆ กับภูเขา กำลังจะถล่มโลกใบเล็กของเขา
พวกมันกำลังให้พลังแห่งศรัทธาแก่ฉันจริงๆ
ซูผิงตกใจกับสิ่งนี้ ฉากในโลกเสมือนจริงได้เกิดขึ้นอีกครั้งในความเป็นจริง ดังนั้นเขาจึงเดินหน้าและซึมซับพลังโดยไม่ลังเล จากนั้นเขาก็ค้นพบว่าพลังที่เหมือนหมอกนั้นหนักกว่าที่เห็นมาก
พลังแห่งศรัทธาที่เข้ามาเพียงเล็กน้อยก็มากเท่ากับศรัทธาทั้งหมดที่เขาได้รับก่อนหน้านี้!
ซูผิงเป็นคนดังในจักรวาล ผู้คนนับไม่ถ้วนรู้จักและบูชาเขา อย่างไรก็ตามพลังแห่งศรัทธาของพวกเขา ประกอบกับสิ่งที่อสูรของเขาให้มานั้น ไม่อาจเทียบได้กับความศรัทธาเพียงเล็กน้อยที่มาจากสนามพลัง!
ซูผิงพยายามแยกแยะสายใยแห่งศรัทธานั้น ซึ่งเขาต้องใช้พลังดวงดาวกว่าครึ่งหนึ่ง มันคงเป็นไปไม่ได้ที่จะย่อยแม้ว่าเขาจะใช้พลังสำรองทั้งหมดของเขาจนหมดหากเขาไม่ได้อยู่ในระดับดวงดาว
เขาเติมพลังดวงดาวด้วยการดูดซับหิน ค่ายกลดวงดาวในห้องฝึกยังดูดซับพลังดาวเข้าสู่ร่างกายของเขา ค่ายกลดวงดาวนั้นค่อนข้างมีประสิทธิภาพ แม้แต่คนธรรมดาก็จะได้รับการชำระและเปลี่ยนแปลง ทำให้มีโอกาสที่จะเริ่มดำเนินการบนเส้นทางแห่งการบ่มเพาะ
อย่างไรก็ตามพวกเขาคงไม่มีพรสวรรค์เท่ากับผู้บ่มเพาะทั่วไป
เวลาผ่านไป
ซูผิงกินหินมากขึ้นและขัดเกลาพลังแห่งศรัทธา ในที่สุดซูผิงก็ย่อยพลังแห่งศรัทธายี่สิบสามสายจากสนามพลังของเขาwfhในอีกครึ่งเดือนต่อมา
พลังแห่งศรัทธาลอยอยู่ในโลกใบเล็กของเขาราวกับกลุ่มเมฆที่นุ่มนวลและอ่อนโยน
ฉันสงสัยว่าพลังแห่งศรัทธาของฉันดีแค่ไหนเมื่อเทียบกับเจ้าดวงดาว…ซูผิงลืมตาและกระตือรือร้นที่จะต่อสู้กับโคลว์อีกครั้ง
เมื่อเขากำลังจะลงมือ จู่ๆ เขาก็จำวัตถุดิบที่จำเป็นสำหรับกายแสงอาทิตย์ได้ และสงสัยว่ามันครบหรือยัง
เขาออกจากวิหารไปและเห็นผู้เฒ่าหยานกำลังเล่นกับเด็กสองสามคนอยู่ข้างนอก เด็กๆ ทุกคนกรีดร้องและกลายเป็นอสูรตัวน้อยบินไปคนละทาง
ซูผิงรู้สึกประหลาดใจกับภาพที่เห็น อสูรเหล่านั้นอยู่แค่ระดับดวงดาว แต่พวกมันสามารถแปลงร่างได้แล้ว
อยากจะท้าทายเขาอีกครั้งใช่ไหม?
ผู้เฒ่าหยานหัวเราะเบา ๆ ขณะที่เขามองไปซูผิง พวกเขาเพิ่งพบกันไม่นานมานี้ แต่เขาพอจะรู้บุคลิกของซูผิงแล้ว
ชายหนุ่มจะฝึกหรือไม่ก็ท้าทาย เขาชอบต่อสู้แบบคนขาดสติเสมอ เหมือนอสูรร้าย—แม้ว่าเขาจะอาศัยอยู่ในสหพันธกับลอร์ดสูงสุดมานับไม่ถ้วน—เขาก็เชื่อแต่ความแข็งแกร่งจากก้นบึ้งหัวใจ ไม่มีใครสามารถอยู่รอดได้หากไม่มีกำลังเพียงพอ
รอเดี๋ยว
ซูผิงยกมือขึ้นและถามว่า ลุงหยาน ผมสงสัยว่าคุณพบวัตถุดิบที่ผมถามถึงก่อนหน้านี้หรือยัง?
โอ้?
ผู้เฒ่าหยานจำเรื่องนี้ได้ เขาได้สั่งให้คนไปรวบรวมวัตถุดิบมาให้โดยเร็วที่สุด พวกมันน่าจะพร้อมแล้วในตอนนี้ หากมันไม่ได้หายากเกินไป
เดี๋ยวฉันถามก่อน
ผู้เฒ่าหยานหลับตาลง ไม่กี่นาทีผ่านไป เขาก็ลืมตาขึ้นอีกครั้งแล้วพูดว่า เธอโชคดีมาก วัตถุดิบพร้อมแล้ว มีสองชิ้นที่หายากมาก แต่ลอร์ดสูงสุดมีสายสัมพันธ์มากมาย ตลอดชีวิตนี้เธอจะไม่พบพวกมันเลยหากเธอค้นหามันด้วยตัวเอง
ดวงตาของซูผิงเปล่งประกายด้วยความยินดี ขอบคุณท่านลุง
เธอต้องการพวกมันตอนนี้เลยไหม?
ครับ!
ผู้เฒ่าหยานหลับตาลงอีกครั้ง เขาหยิบกล่องสองสามกล่องออกมาในไม่กี่นาทีต่อมา แต่ละกล่องบรรจุยาหายาก
วัตถุดิบทั้งหมดมีไว้สำหรับกายแสงอาทิตย์ขั้นสี่!
ร่างกายของเขาจะแข็งพอๆ กับเจ้าดวงดาวเมื่อเขาไปถึงขั้นนั้น และเขาจะสามารถปลุกทักษะโดยกำเนิดของอีกาทองคำได้!
ซูผิงเปิดกล่องทันที มีแสงระยิบระยับสว่างวาบขึ้นทันทีที่พวกมันถูกเปิดออก กล่องหนึ่งมียาเรืองแสงที่ดูเหมือนหัวใจ
ซูผิงรู้ว่ามันถูกเรียกว่าผลึกเลือดฟีนิกซ์ ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของซากฟีนิกซ์เลือกโบราณเมื่อพวกมันเสียชีวิตภายใต้สถานการณ์พิเศษ
ซูผิงตรวจสอบวัตถุดิบที่เหลือและพบว่าเป็นสิ่งที่เขาต้องการจริงๆ
ตามที่คาดหวังจากลอร์สูงสุด เขาขอให้ซูจินเอ๋อช่วยค้นหาวัตถุดิบ แต่เธอหาได้เพียงสองชิ้นเท่านั้น แต่ส่วนที่เหลือถูกรวบรวมในเวลาเพียงไม่กี่วัน
ซึ่งซูจินเอ๋อเองก็เป็นถึงเป็นสภาวะเทพดวงดาว
ซูผิงสูดหายใจเข้าลึก ๆ จากนั้นเก็บวัตถุดิบและขอบคุณผู้เฒ่าหยานอีกครั้ง เขานึกถึงอย่างอื่นและนำเสนอภาพประกอบและคำอธิบายของวัตถุดิบที่จำเป็นสำหรับกายแสงอาทิตย์ขั้นที่ห้า เขากล่าวว่า ลุงหยานคุณช่วยมองหาวัตถุดิบเหล่านี้ด้วยได้หรือไม่?
ผู้เฒ่าหยานเลิกคิ้ว เขาอ่านข้อมูลและประหลาดใจมากขึ้นเรื่อยๆ วัตถุดิบเหล่านี้หายากมาก แม้แต่สภาวะเทพดวงดาวก็ยังยากที่จะรวบรวมพวกมัน ฉันไม่คิดว่านายท่านจะสามารถรวบรวมพวกมันได้ทั้งหมด
ผมรู้ แต่มีก็ดีกว่าไม่มี ซูผิงกล่าว วัตถุดิบสำหรับขั้นห้านั้นหายากกว่า ซูผิงหวังเพียงว่าจะได้พวกมันให้ได้มากที่สุด เขาสามารถพยายามค้นหาส่วนที่เหลือด้วยตัวเขาเองได้
ร่างกายของเขาจะแข็งแกร่งพอ ๆ กับสภาวะเทพดวงดาวถ้าเขารวบรวมวัตถุดิบเพียงพอที่จะไปถึงขั้นที่ห้า
ตกลง ผู้เฒ่าหยานรับปากเขา
ซูผิงไม่ใช่คนที่ชอบไร้สาระ เขากลับไปที่ห้องฝึกฝนของเขา
เขาหยิบวัตถุดิบทั้งหมดที่เขาได้รับออกมาด้วยความตื่นเต้น เขาสงบสติอารมณ์ลงจากนั้นก็เริ่มกลั่น ดูดซับ และย่อยวัตถุดิบ
ครึ่งวันต่อมา—
เสียงทึม ๆ ก้องอยู่ในห้องฝึก ซึ่งกลายเป็นสีแดงที่แผดเผา ราวกับถูกจุดไฟ อุณหภูมิภายในก็สูงอย่างน่าประหลาดใจเช่นกัน มันจะถูกเผาเป็นเถ้าถ่านถ้าไม่ใช่เพราะค่ายกลดวงดาว ถึงกระนั้น ค่ายกลดวงดาวก็ดูเหมือนจะลุกเป็นไฟและแตกเป็นเสี่ยง ๆ ในขณะนี้
แสงสีแดงภายในห้องฝึกอบรมมีต้นกำเนิดมาจากซูผิง
ร่างกายของเขาแดงก่ำ เหงื่อออกเป็นเลือด
กระดูกภายในร่างกายของเขาแตก และเซลล์ทั้งหมดของเขาถูกฉีกออกจากกันและประกอบขึ้นใหม่ ทำให้เขามีความแข็งแกร่งและพลังพิเศษมากขึ้นในกระบวนการนี้
ซูผิงลืมตาขึ้นมาในทันใด แสงสีทองเฉียบแหลมซึ่งเกือบจะรู้สึกว่ามีสิ่งสำคัญกำลังพุ่งออกมาจากดวงตาของเขา ดูเหมือนว่าจะสามารถมองเข้าไปในความว่างเปล่าได้
เปลวไฟพุ่งเข้าใส่รูม่านตาของเขา แต่พวกมันก็ดับลงอย่างรวดเร็ว
ความร้อนในห้องฝึกถูกระบายออกอย่างรวดเร็วและถูกซูผิงดูดซับขณะที่ผิวของเขาเปลี่ยนจากสีแดงเข้มเป็นสีแดงเลือดหมู ไฟมิติ!
ชั้นของเปลวไฟปรากฏขึ้นบนผิวหนังของซูผิง เผาไหม้อยู่ข้างๆ ร่างกายของเขาและบิดอากาศ
เพลิงอีกาทองคำชนิดนี้สามารถเผาไหม้อะไรก็ได้ รวมทั้งมิติและเวลา กฎแห่งเวลาจะเป็นโมฆะเมื่อสัมผัสมัน!
แม้ว่าเขาจะไม่ได้เชี่ยวชาญกฎแห่งเวลา แต่เขาก็ยังสามารถปลดปล่อยตัวเองจากพันธนาการแห่งเวลาได้ด้วยไฟมิติ
หวืด!
ซูผิงออกจากห้องฝึกฝน จากนั้นเขาก็เห็นผู้เฒ่าหยานกำลังงีบหลับอยู่บนชิงช้า
ผู้เฒ่าสัมผัสได้ถึงเขา เขาลืมตาและแปลกใจเมื่อเห็นซูผิง ดูเหมือนเธอจะแข็งแกร่งขึ้น
ซูผิงกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า ผมไม่สามารถทำได้หากไม่มีวัตถุดิบที่คุณหาให้ผม
ผู้เฒ่าหยานสังเกตเขาอย่างละเอียดและเสริมว่า มีกลิ่นอายที่น่ากลัวออกมาจากร่างกายของเธอ นายท่านกล่าวว่าสายเลือดของเธอสืบย้อนไปถึงอีกาทองคำตั้งแต่สมัยดึกดำบรรพ์? ซึ่งเป็นสิ่งมีชีวิตที่น่ากลัว ฉันรู้สึกถูกคุกคามแม้ว่าระดับของเธอจะยังต่ำอยู่..
ปล.แอดขอหยุดปีใหม่+วันเกิด 31-1-2-3 นะคะ หลังปีใหม่มาลงตามปกติค่า สุขสันต์วัยปีใหม่ล่วงหน้านะคะ ขอให้ทุกคนมีความสุขกับวันหยุดค่ะ
��
