เพลิงพิโรธสวรรค์ Fury towards the burning heaven – บทที่ 744 ท่านต้องรอด

　　“อะไรนะ?”
ใบหน้าของลู่หลินเริ่มกระตุกทันที เจียงอี้หนีไปแล้ว? นั่นหมายความว่าเจียงเสี่ยวนู๋ก็หนีไปด้วยไม่ใช่หรือ? เขาเชิญนายน้อยและคุณหนูมากมายจากหมู่เกาะมังกรขาวมาร่วมงานแต่ทว่าเจ้าสาวของเขากลับหนีไปจริงๆหรือ? แอม
แล้วจะมีอะไรให้ดูในงานแต่งครั้งนี้? พวกเขาถูกเชิญมาให้เห็นนายน้อยหลินเล่นตลกหรือ?
“แน่ใจหรือ?”
ดวงตาของลู่หลินกระพริบขณะที่เขาถามอีกครั้ง เขาไม่สามารถรักษากิริยาท่าทางได้อีกต่อไปเมื่อเห็นลู่ผิงและคนอื่นๆพยักหน้าอย่างสลดใจ จากนั้นเขาก็ระเบิดโทสะออกมา “พวกเจ้าเป็นพวกขยะหรือยังไง? ลู่ผิง เจ้าสองคนเป็นถึงขอบเขตเทียนจุนขั้นสูงสุด แต่เด็กขอบเขตจินกังกลับหนีจากเงื้อมมือได้? อย่าบอกข้านะว่าพวกมันรู้วิธีขึ้นไปเหนือสวรรค์หรือรู้วิธีขุดตัวเองลงไปใต้ดิน”
ลู่ผิงหน้าบูดบึ้งและอธิบายว่า “นายน้อยหลิน หมาป่าเดียวดายผู้นี้เจ้าเล่ห์นัก เขาส่งคนสองคนไปโจมตีภูเขาอัสนีซึ่งทำให้พวกเราถูกชักจูงไปที่นั่น จากนั้นเขาก็หนีออกจากเกาะอัสนีฟ้ากระจ่างทันที เมื่อเราไล่ตามมา พวกนั้นก็หายไปแล้วเจ้าค่ะ ทันทีที่พวกนั้นเริ่มหลบหนี ผู้เฒ่าคนนี้ก็กำลังจะนำคนไปไล่ล่าตัวเขาเช่นกัน!”
“แล้วจะรออะไรล่ะ? ตามล่ามันทันที อย่ากลับมาหากเจ้าหาตัวมันไม่เจอ”
ลู่หลินคำรามและจ้องมองรถม้าที่บินอยู่ข้างหลังเขาหลายคันก่อนที่จะตะโกนว่า “ลุงฝาน ท่านเองก็นำคนไปค้นหาในรัศมีล้านกิโลเมตรซะ เด็กนั่นอยู่ขอบเขตจินกังและผู้หญิงของมันอยู่แค่ขอบเขตเทียนจุนระดับต่ำเท่านั้น มันหนีไปได้ไม่ไกลหรอก หากเจอตัวพวกนั้น จับพวกมันมาทั้งเป็น”
“ขอรับ!”
องครักษ์ขอบเขตเทียนจุนขั้นสูงสุดของลู่หลินป้องกำปั้นก่อนที่จะบินไปทางเหนือ ส่วนองครักษ์คนอื่นๆก็บินหาทั่วทุกสารทิศ
“พวกเจ้าทุกคนก็ไปหาด้วย จับตัวใครก็ตามที่เห็นว่าน่าสงสัย!”
“ใช่แล้ว การหลอกพี่ใหญ่หลินก็เหมือนหลอกเรา พวกเจ้าทุกคนกระจายตัวออกไปหาตัวพวกนั้น ตั้งตาข่ายที่หนีไม่พ้นในขอบเขตล้านกิโลเมตรซะ พวกเจ้าต้องจับไอ้คนกลุ่มนี้กลับมาให้ได้”
นายน้อยและคุณหนูของหมู่เกาะมังกรขาวหลายคนสั่งองครักษ์ให้ไปหาตัวเจียงอี้ด้วยเช่นกัน วันนี้ทุกคนได้เชิญให้มาร่วมงานสมรส แต่พวกเขากลับเห็นลู่หลินกำลังเล่นตลกกับตัวเอง หากลู่หลินไม่ใช่นายน้อยตระกูลลู่ พวกเขาก็คงหัวเราะเยาะเขาไม่หยุดแล้ว แต่ในตอนนี้ แม้ว่าพวกเขาจะอดไม่ได้ที่จะหัวเราะเยาะแต่พวกเขาก็ยังต้องไว้หน้าลู่หลินอยู่
ฟรึ่บ! ฟรั่บ!
ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตเทียนจุนหนึ่งพันคนพุ่งออกไปทั่วทุกสารทิศ พวกเขาเริ่มค้นหาตัวเจียงอี้ในรัศมีไม่กี่ล้านกิโลเมตรด้วยความเร็วสูงนอกจากนี้ เจียงอี้และคนอื่นๆก็ไม่ได้แข็งแกร่งขนาดนั้น เขาไม่มีทางหนีพ้นเว้นแต่เขาจะหนีขึ้นสวรรค์ชั้นฟ้าหรือขุกลึกลงไปใต้โลก
…
“หัวหน้าเจียงหนีไปแล้ว?”
เมืองอัสนีฟ้ากระจ่างตกอยู่ในความโกลาหล หลายคนได้ยินว่าลู่หลินต้องการที่จะแต่งเสี่ยวนู๋ไปเป็นนางสนมและในเวลานี้พวกเขาทั้งหมดก็กำลังเตรียมตัวสำหรับงานแต่งที่ยิ่งใหญ่ เดิมทีทุกคนคิดว่าเจียงอี้ยอมจำนนแล้ว แต่อันที่จริงแล้วเขากลับอาจหาญหยอกล้อนายน้อยของตระกูลลู่จริงๆหรือ?
หยางตงรีบนำซองจดหมายที่ปิดผนึกเอาไว้ออกมาและพบแหวนห้วงมิติและจดหมายภายในนั้น เขาเปิดซองจดหมายด้วยความผิดหวังและเศร้าโศกขณะที่เขามอบมันให้กับหนิวเติงที่อยู่ข้างๆเขา
“พี่น้องข้าทั้งหลาย เมื่อพวกเจ้าอ่านจดหมายนี้ นั่นแปลว่าข้าไปจากที่นี่แล้ว ข้าขอโทษที่ไม่ได้พาพวกเจ้ามาด้วย มันเป็นเพราะว่า….พวกเจ้าทุกคนจะตกอยู่ในอันตรายมากขึ้นหากตามข้ามา ทันทีที่ข้าตัดสินใจจะจากไป ข้าถูกกำหนดให้ต้องยุติสัมพันธ์ทั้งหมดกับตระกูลลู่และอาจถูกลู่หลิน, ลู่ผิงและคนอื่นๆไล่ล่า เกาะแห่งบาปอาจใหญ่มาก แต่พวกเจ้าก็น่าจะรู้ดีว่าสิบสามตระกูลเหล่านี้แข็งแกร่งเพียงใด”
“ข้าจะไปแล้ว พวกเจ้าทุกคนไม่น่าถูกเข้ามามีเอี่ยวด้วยหากพวกเจ้าทำตัวให้ไม่เป็นที่สงสัย หลังจากที่ข้าไปแล้ว เจ้าจงรับตำแหน่งต่อจากข้า หากลู่ผิงต้องการร่วมมือกับเจ้า…ก็ร่วมมือกับนางได้ แต่ต้องระวังการนิ่งเงียบของนางหลังจากการร่วมมือจบลง พี่น้องข้า….ข้ารู้สึกเป็นเกียรติมากที่ได้รู้จักทุกๆคนและข้าเสียใจมากที่ไม่สามารถต่อสู้เคียงข้างพวกเจ้าได้ หยางตง ช่วยดูแลเสี่ยวหงแทนข้าที ข้าไม่ได้ทำในสิ่งที่เจ๊ใหญ่กระพรวนกังวานมอบให้ข้ามาได้และข้าจะไปขอโทษนางเองหากมีโอกาสในภายภาคหน้า ข้าต้องขออภัยทุกคนอีกครั้ง ในแหวนแก่นห้วงมิตินั้นมีศิลาสวรรค์อยู่ร้อยล้านก้อน หยางตง จงแจกจ่ายมันแก่คนอื่นๆด้วยและหากมีโอกาสก็มาร่วมดื่มและพูดคุยกันอย่างมีความสุขอีกครั้งนะ!” ไอลีนโนเวล
มันไม่ได้ถูกเขียนโดยเจียงอี้ แต่ในจดหมายนั้นเป็นเจียงอี้และมันจริงใจเป็นอย่างยิ่ง เป็นไปได้สูงที่เฉียนว่านก้วนจะเป็นคนเขียนมันโดยมีเจียงอี้บรรยายออกมา เมื่อหนิวเติงอ่านจบ เขาก็ถอนหายใจยาวก่อนที่จะหันมาเช็ดน้ำตา
ทั้งสองคนติดตามเจียงอี้มาหนึ่งปี เจียงอี้นั้นจริงใจและรักใคร่พวกเขาอย่างมากและไม่เคยเห็นว่าพวกเขาเป็นลูกน้องเลย ความสัมพันธ์ของพวกเขาไม่ได้เหมือนพี่น้องแต่มันเป็นความสัมพันธ์ที่มากกว่านั้น นอกจากนี้ พวกเขาไม่ได้เลือดเย็นและไร้หัวใจ พวกเขาจึงรู้สึกถึงมันได้อยู่แล้ว
เมื่อเจียงอี้จากไปแล้ว หยางตงและหนิวเติงก็ไม่ได้ตำหนิเจียงอี้เลยแม้ว่าเขาจะไม่พาพวกเขาไปด้วยก็ตาม แต่กลับรู้สึกเศร้าโศกอย่างบอกไม่ถูก บางทีพวกเขาอาจไม่มีโอกาสได้พบเด็กหนุ่มที่น่าอัศจรรย์เช่นนี้อีกเลย ผู้เป็นน้องชาย….ที่อายุน้อยกว่าเขามากนัก
“หัวหน้าเจียง ท่านต้องรอดและมีชีวิตที่ดีนะขอรับ!”
ทั้งสองแนบมือข้างหนึ่งไว้ที่หน้าอกและโค้งตัวเล็กน้อย พวกเขามองไปยังท้องฟ้าทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือและอธิษฐานต่อเจียงอี้เงียบๆ
…
เจียงอี้สามารถหลบหนีไปทั้งสรวงสวรรค์หรือใต้โลกได้จริงๆ และในตอนนี้ เขากำลังใช้วิชาหลีกสวรรค์อยู่
เขาได้หารือเรื่องนี้กับเฉียนว่านก้วนแล้วในวันที่คิดจะหลบหนี ครั้งนี้พวกเขาใช้วิชาหลีกสวรรค์ได้เท่านั้น ไม่เช่นนั้นทุกคนจะต้องตายอย่างอนาถ
จะต้องไม่มีผู้เชี่ยวชาญอยู่รอบๆเมื่อพวกเขาใช้วิชาหลีกสวรรค์ ไม่เช่นนั้น ตัวตนของพวกเขาอาจถูกเปิดเผยได้อย่างง่ายดาย และเมื่อเป็นเช่นนั้น ยอดฝีมือจากตระกูลต่างๆก็จะตามล่าและปล้นสมบัติเขา ดังนั้นเฉียนว่านก้วนจึงตัดสินใจให้ทาสวิญญาณของเขาสองคนไปโจมตีภูเขาอัสนีซึ่งมันจะดึงดูดความสนใจของลู่ผิงไปได้　　เจียงอี้ใช้วิชาหลีกสวรรค์หนีไปทางทิศใต้ขณะที่เขาต้องการมุ่งไปยังหมู่เกาะมังกรฟ้า เขาไม่ได้ไปที่นั่นเพื่อไปหาจ้านอู๋ซวงหรือหยุนเฟย แต่เขาตั้งใจจะใช้เส้นทางนี้มุ่งหน้าไปยังเกาะเทพประทาน
จ้านอู๋ซวงและหยุนเฟยอาศัยอยู่ในหมู่เกาะมังกรฟ้าได้อย่างสบายและไม่มีผู้ใดล่วงรู้ถึงตัวตนของพวกเขา และพวกเขาอยู่ในเมืองนี้ก็จะปลอดภัยมากเช่นกัน เขาจะพาทั้งสองคนไปเมื่อเขายืนยันความปลอดภัยในเมืองเทพประทานได้แล้วเท่านั้น
มีตระกูลทั้งหมดสิบสามตระกูลในเผ่าเทพประทานแห่งนี้ เก้าตระกูลที่อ่อนแอกว่าจะปกครองหมู่เกาะที่ต่างกันเก้าแห่ง ในขณะเดียวกัน อีกสี่ตระกูลที่แข็งแกร่งกว่าก็ปกครองเกาะเทพประทานด้วยกัน เก้ามังกรล่าไข่มุก เก้ามังกรนั้นเป็นเก้าหมู่เกาะใหญ่ทั้งเก้าหมู่เกาะ และไข่มุกที่ว่านั้นก็คือเกาะเทพประทาน
เกาะเทพประทานใหญ่มากและเป็นแดนล้ำค่าที่มีพลังฟ้าดินที่หนาแน่นมากที่สุด อิทธิพลของตระกูลลู่จะอ่อนแอมากในที่แห่งนั้น เจียงอี้และเฉียนว่านก้วนได้วิเคราะห์กันอย่างรอบคอบแล้ว หากพวกเขาสามารถเข้าไปในเมือง ซื้อบ้านและอาศัยอยู่ในนั้นได้ ตระกูลลู่จะไม่สามารถทำอะไรพวกเขาได้แม้จะรู้ว่าพวกเขาอยู่ในเมืองเทพประทาน
เขาจะใช้วิชาหลีกสวรรค์ไปตลอดทางและไม่กล้าเดินทางไปไกลเกินไปในทุกครั้งที่เขาใช้วิชาหลีกสวรรค์เพราะมันอาจดึงดูดความสนใจจากยอดฝีมือขอบเขตเทียนจุนขั้นสูงสุดได้หากเขาบังเอิญเดินทางผ่านข้ามเมือง เขาจะจบเห่ทันทีหากพวกนั้นโจมตีเขาให้ออกมาจากห้วงมิติ
ดังนั้นเขาจึงใช้วิชาหลีกสวรรค์ได้เพียงแค่ไม่ถึงชั่วโมงขณะที่เขาเดินทางข้ามมากว่าสิบล้านกิโลเมตรก่อนที่จะออกจากห้วงมิติมา เมื่อเขาออกมาเขาก็กวาดสัมผัสศักดิ์สิทธิ์ออกไปทั่วและถอนหายใจเมื่อยืนยันว่าไม่มีเมืองและยอดฝีมืออยู่ใกล้ๆนี้
จากที่คำนวณไว้ เขาได้มาถึงเขตแดนของหมู่เกาะมังกรฟ้าแล้วและเป็นไปไม่ได้ที่ลู่ผิงและคนอื่นๆจะไล่ล่ามาได้ แต่เขาก็ไม่กล้าชะล่าใจและยังคงบินไปทางใต้อย่างรวดเร็ว เขาพบเกาะเล็กๆที่ไม่มีคนอาศัยอยู่และหยิบเสื้อคลุมสีดำออกมาสวมและบินไปทางทิศใต้ต่อ
ฟรึ่บ! ฟรั่บ! ฟรึ่บ!
หลังจากบินไปได้ไม่กี่หมื่นกิโลเมตร ผู้เชี่วชาญหลายร้อยคนก็บินมาทางเขาจากเกาะเล็กๆ พวกเขาทั้งหมดจับจ้องมายังเจียงอี้ด้วยกลิ่นอายสังหารขณะที่ผู้นำขอบเขตเทียนจุนระดับต่ำคำรามออกมา “ส่งแหวนแก่นแท้ศักดิ์สิทธิ์โบราณของเจ้าและสมบัติทั้งหมดมา แล้วข้าจะไว้ชีวิตเจ้า”
“โจรภูเขา?”
เจียงอี้ขมวดคิ้วขณะที่สัมผัสศักดิ์สิทธิ์แผ่ออกไปยังเกาะนั้น หลัจากที่พบว่าไม่มียอดฝีมือซ่อนอยู่ในเกาะแล้ว เจียงอี้ก็พุ่งผ่านท้องฟ้าอันกว้างใหญ่และบินไปที่โจรภูเขาโดยไม่พูดอะไรแม้แต่คำเดียว
“หยุดซะไม่เช่นนั้นพวกเจ้าจะถูกสังหารอย่างไร้ปรานี!” 　　ดวงตาของโจรภูเขาเต็มไปด้วยความประหลาดใจและคิดว่าเด็กนี่โง่หรือยังไง? นอกเหนือจากความจริงที่ว่าเขาเดินทางผ่านเผ่าเทพประทานเพียงลำพัง เขานั้นไม่ได้พยายามหนีเมื่อถูกขวางทางแต่กลับรีบเข้ามารนหาที่ตายแทน?
…