Fishing in the Myriad Heavens – ตอนที่ 374

ตอนที่ 374

ในสวนนั้นเต็มไปด้วยผู้คนที่มีอำนาจในมณฑลเจียงซูมาชุมชนจำนวนมาก เหล่าคนรับใช้ในบ้านเองก็ยุ่งวุ่นวายอย่างมากเช่นกัน

หวังหยุนมองเป่ยเฟิงพร้อมตาเบิกกว้าง เธอสับสนและมึนงง คนเราจะเปลี่ยนไปมากขนาดนี้ได้ยังไงกัน ?

ย้อนกลับไปที่หุบเขาหยาลัง ตอนนั้นเธอเจอเป่ยเฟิงเขายังดูเหมือนดาบที่คมกริบอยู่เลย

แต่ตอนนี้เขาดูราวกับคนธรรมดา ๆ แม้ว่าเขายังหนุ่มแต่เธอรู้สึกได้ถึงชีวิตที่สะสมประสบการณ์มาอย่างยาวนาน

ความรู้สึกนี้ไม่ได้เกี่ยวกับอายุ แต่มันคือสิ่งที่เกิดจากประสบการณ์ชีวิตของคนนั้น

“นี่คือสิ่งที่ฉันเคยสัญญาเอาไว้ว่าจะมอบสมุนไพรที่มีค่าเท่ากับราชาหลินจือ เม็ดยามังกรเสือ ! ตราบใดที่ระดับวิวัฒนาการกินยานี้เขาไปเขาจะสามารถพัฒนาไปยังระดับเซียนเทียนได้ 100 % !

แน่นอนว่ามันมีข้อเสีย เมื่อพึ่งพายานี้มันจะทำให้คน ๆ นั้นไม่สามารถพัฒนาได้อีกต่อไป เขาจะติดอยู่ระดับเซียนเทียนตลอดกาล !”

กล่องเล็ก ๆ 2 กล่องปรากฏบนโต๊ะด้วยการโบกมือของเป่ยเฟิง

เขาเปิดกล่องทำให้เห็นยาที่อยู่ข้างใน ในขณะเดียวกันกลิ่นหอมหวนของเม็ดยาก็ค่อย ๆ ลอยออกมา

“หื้ม ? นี้มันกลิ่นอะไรกัน ? หอมมาก !”

“มันคือเม็ดยา ! และมันไม่ใช่เม็ดยาธรรมดา ๆ ด้วย !”

แม้ว่าเป่ยเฟิงจะเปิดกล่องเพียงชั่วครู่แต่กลิ่นหอมของมันก็กระจายไปทั่ว

แขกจากโต๊ะอื่น ๆ ก็หันมามองกล่องตรงหน้าเป่ยเฟิง เห็นได้ชัดว่ากลิ่นหอมมันมาจากที่นี่

“เม็ดยานี้มันมหัศจรรย์อย่างที่นายพูดจริง ๆ หรือเปล่า ?”

นัยน์ตาของหวังหยุนสั่นไม่หยุด เธอไม่ค่อยเชื่อว่ามันจะเป็นยาวิเศษขนาดนั้น

มันยากแค่ไหนที่จะไปถึงระดับเซียนเทียน ? เพียงตระกูลหวังตระกูลเดียวก็มีอยู่เกือบ 10 คน ในจำนวนนั้นมีคนอายุมากกว่า 100 หลายคน ในศตวรรษที่ผ่านมามีเพียง 4 คนเท่านั้นที่สามารถพัฒนาไปยังระดับเซียนเทียนได้ และในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมามีเพียงหวังฮันเท่านั้นที่ทำได้ !

เห็นได้ชัดว่ามันยากแค่ไหน ! แม้ว่าเป่ยเฟิงจะดูเหมือนผู้เชี่ยวชาญระดับเซียนเทียนแต่สิ่งที่สัมผัสได้จากเขานั้นแตกต่างออกไป ! นั่นแปลว่าเขาน่าจะเป็นคนที่แข็งแกร่งยิ่งกว่านั้นแน่นอน !

“แน่นอน มันเป็นสิ่งที่ดีที่จะตอบแทนหนี้บุญคุณ”

เป่ยเฟิงยิ้มและมองใบหน้าที่ไร้เดียงสาบนใบหน้าของหวังหยุน ในขณะเดียวกันเขารู้สึกได้ว่าภาระในใจของเขาผ่อนคลายลงไป

“รอก่อน ฉันจะเอาไปให้พ่อดู !”

หวังหยุนรีบวิ่งหายไป

“นายท่าน ทำไมเราต้องให้เม็ดยามังกรเสือกับตระกูลหวังด้วย ?” ลึกลับที่ 3 ถามอย่างลังเล

“ตอนนี้เม็ดยามังกรเสือมันไม่มีค่าที่จะเอ่ยถึงอีกต่อไป ทำไมนายอยากได้ซักเม็ดงั้นหรอ ?” เป่ยเฟิงถามด้วยรอยยิ้มที่ไม่ใช่รอยยิ้ม

“ผู้น้อยผิดไปแล้ว ผู้น้อยสมควรตาย !”

ใบหน้าของลึกลับที่ 3 ดำมืดพร้อมกับก้มหัวลง เขาสามารถทำลายคอขวดไปยังระดับเซียนเทียนได้ตลอดเวลา การกินเม็ดยานั้นก็เหมือนการตัดเส้นทางของตัวเอง !

กลุ่มคนหลายคนเดินไปหาเป่ยเฟิง ชายหนุ่มคนหนึ่งมีรอยยิ้มบนใบหน้ายกมือขึ้นพร้อมถามเขา “สหาย ข้ามาจากตระกูลหยาง ฉิงซู ข้าอยากรู้ว่าเม็ดยานั้นมาจากไหน ?”

“ภูเขามังกรเสือ”

เป่ยเฟิงจิบชาแล้วยกคิ้วขึ้นเล็กน้อย แม้ว่าชานี้จะอร่อยแต่มันไม่ใช่รสชาติที่เขาชอบ

“ข้าอยากรู้ว่าสหายเต็มใจที่จะขายยานั้นให้กับข้าได้หรือไม่ ข้ายินดีจะเสนอราคาที่ยุติธรรม เอาเป็นสมุนไพรระดับ 3 จำนวน 3 ต้นเป็นไง ?”

หยางเฟิงดูมีความจริงใจอย่างมาก

อย่างไรก็ตาม เป่ยเฟิงไม่ได้มองและไม่ได้สนใจ เขาหลับตาและเริ่มพักผ่อน

เมื่อหยางเฟิงเห็นว่าเป่ยเฟิงหลับตาลง เขาก็เริ่มหว่านเมล็ดแห่งความเกลียดชังไว้ในใจ ในช่วงหลายปีที่ผ่านมาไม่เคยมีใครกล้าทำตัวแบบนี้กลับเขามาก่อนเลยซักครั้ง เขาขยับตัวเดินไปที่กล่องเพื่อหยิบมันขึ้นมาดู เขาไม่สนใจว่าเป่ยเฟิงเต็มใจหรือไม่เพราะคำพูดของเขาเป็นเพียงพิธีอย่างหนึ่งเท่านั้น แต่ก่อนที่นิ้วมือของเขาจะได้สัมผัสกับกล่องทันใดนั้นก็มีเสียงบางอย่างดังออกมา

“ปล่อยมือของแกซะ ไม่อย่างนั้นฉันจะฆ่าแกที่นี่และเดี๋ยวนี้”

ร่างของหยางเฟิงงอตัวขึ้นและหดมือกลับมาจากนั้นมองเป่ยเฟิงด้วยสายตาไม่เป็นมิตร

ถึงแม้เขาจะมีผมสีขาว แต่เขาดูไม่แก่เลยแม้แต่น้อย ผู้ติดตามเขาก็ยังดูเด็กมาก จากลักษณะแล้วดูเหมือนเขาจะเป็นตัวแทนจากกลุ่มตระกูลเล็ก ๆ เท่านั้น

หยางเฟิงหัวเราะอย่างเย็นชาหลังจากประเมินเสร็จ ไม่ใช่ว่ามันท้าทายเขางั้นหรือ ? หนึ่งจะต้อรู้ว่าตระกูลของเขาไม่ได้ด้อยไปกว่าตระกูลหวังแม้แต่น้อย !

ชายวัยกลางคนที่อยู่ข้างหลังหยางเฟิงก้าวออกมาและพูดด้วยน้ำเสียงต่ำ “เจ้าชั้นต่ำ ! เป็นเกียรติแค่ไหนแล้วที่นายน้อยคุยกับแก !”

ลักษณะของเขาไม่ได้มีอะไรพิเศษมากนอกยกเว้นแต่มือสีแดง ๆ ที่เมื่อเห็นแล้วก็จะไม่มีวันลืม

“ต้องรบกวนลุงหยางแล้ว เดียวผมจะจัดการปัญหาที่ตามมาเอง”

หยางเฟิงพยักหน้าเพื่อบอกชายวัยกลางคน

หยางเทียลี่เดินไปที่โต๊ะก่อนจะเหยียดมือออกไปหยิบกล่องหยก

เป่ยเฟิงไม่ได้พูดอะไร แต่ในสายตาของผู้คนมันราวกับเขากลัวอย่างสุดขีดจนไม่กล้าพูดอะไร

ลักษณะของหยางเทียลี่ดูเหมือนคนเย่อหยิ่ง เขาเหมือนเตาเผาที่ร้อนแรงที่ส่งคลื่นความร้อนออกมาทุกทิศทาง เห็นได้ชัดว่าเขาอยู่ระดับวิวัฒนาการและไม่ใช่คนที่จะดูอ่อนแอแม้แต่น้อย

“ถ้าอย่างนั้นก็ทิ้งมือแกเอาไว้ละกัน !”

ในขณะที่นิ้วของหยางเทียลี่ได้สัมผัสกับกล่องหยก ทันใดนั้นแส้สีแดงเข้มก็พุ่งออกมาจากนั้นก็รัดแขนของเขา !

“ชั้วะ !”

“อ๊ากก !”

ลึกลับที่ 1 ยิ้มอย่างใสซื่อ แต่หวาวตาของเธอน่ากลัวมาก เธอดึงแส้จากนั้นก็กระชับแส้ที่พันรอบแขนของหยางเทียลี่มากขึ้น !

ไม่ต้องใช้ความพยายามมากนัก ในไม่ช้าแขนของหยางเทียลี่ก็ขาดออกจากไหล่ของเขา !

เสียงกรีดร้องดังออกมาเต็มสวน !

มีคนเคยพูดเอาไว้ว่าผู้เชี่ยวชาญระดับวิวัฒนาการนั้นแข็งแกร่งมาก ! ดังนั้นเสียงของเขาจึงสดใสและดังมากเช่นกัน !

เลือดจำนวนมากพุ่งออกมาจากไหล่ของหยางเทียลี่ทำให้รอบ ๆ เต็มไปด้วยสีแดง หน้าผากของเขาเต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อแต่เขายังคงดูมีสติอยู่ !

เขากัดฟันแน่นด้วยความเจ็บปวด จากนั้นก็ส่งพลังไปที่ไหล่ก่อนที่เลือดจะค่อย ๆ หยุดไหล

“แกกล้า ! แกกำลังเรียกร้องความตายกับตระกูลหยางของข้า ! วันนี้ ข้าจะทำให้แกได้สัมผัสกับความหมายของความตาย !’

หยางเฟิงระเบิดความโกรธออกมา เขาไม่เคยคิดเลยว่ากลุ่มหนูสกปรกตรงหน้าจะกล้าโต้ตอบ ! นอกจากนี้เขายังตัดแขนผู้เชี่ยวชาญระดับวิวัฒนาการได้ภายในการเคลื่อนไหวครั้งเดียว !

เส้นทางของการฝึกฝนของหยางเทียลี่ส่วนใหญ่อยู่ที่มือของเขา แม้ว่าแขนของเขาจะสามารถต่อใหม่ได้แต่ความสามารถในการต่อสู้โดยรวมแล้วมันลดลงไปอย่างมาก !

ในขณะที่หยางเฟิงเตรียมที่จะต่อสู้ หยางเทียลี่ก็กรีดร้องออกมาพร้อมกับกัดฟันด้วยความโกรธ “หยุด !”

“ลุงหยาง ?”

หยางเฟิงมองหยางเทียลี่ด้วยความสับสน

“เรื่องในวันนี้ขอให้สิ้นสุดที่นี่ ได้โปรดผู้อาวุโสให้ความเมตตาด้วย” หยางเทียลี่กล่าวด้วยความเคารพ

ใบหน้าของหยางเฟิงเปลี่ยนเป็นสีเขียวสลับขาวในขณะที่มองลุงของเขา ในบรรดาผู้ที่หยางเที่ยลี่จะแสดงความนับถือออกมานั้นมีแต่ผู้ที่อยู่ระดับเซียนเทียนเท่านั้น !

แต่มองตรงหน้า ลึกลับที่ 1 ยังเด็กมาก เธอไม่น่าจะเป็นผู้เชี่ยวชาญระดับเซียนเทียนได้ !

แม้ว่าตระกูลหยางจะทรงพลัง แต่พวกเขาไม่สามารถรุกรานผู้เชี่ยวชาญระดับเซียนเทียนโดยไร้เหตุผลได้ ! เว้นเสียแต่ว่าพวกเขามีความเชื่อมั่นที่จะฆ่าอีกฝ่ายด้วยการโจมตีครั้งเดียวได้ !

“มันเป็นไปไม่ได้ที่จะยกเว้นโทษความตาย แต่มันก็ยากที่จะมีชีวิตอยู่ด้วยเช่นกัน ลึกลับที่ 1 ไปจัดการทำให้พลังฝึกฝนของมันหายไปซะ” เป่ยเฟิงสั่ง

“เจ้าค่ะ”

ลึกลับที่ 1 พยักหน้าและก้าวออกไปทางหยางเฟิงพร้อมกับแส้ยาวที่เธอลากตามมา

“ข้าคือลูกชายของหัวหน้าตระกูลหยาง ! ตระกูลหยางมีระดับเซียนเทียนมากกว่า 10 คนอยู่ภายใต้ร่มเงา ถ้าแกกล้าใช้กำลังกับข้า ข้าบอกได้เลยว่าแกจะต้องเสียใจ แกเชื่อไหม ?”

เมื่อเห็นลึกลับที่ 1 เดินเข้ามาใกล้ หยางเฟิงก็รีบถอยหลังและหลบไปอยู่ด้านหลังผู้เชี่ยวชาญที่เขาพามา ในขณะเดียวกันเขาก็ไม่ลืมจะพูดท้าทายลึกลับที่ 1 พร้อมกับสายตาที่เต็มได้วยความโกรธ !

ในหัวใจของเขา เขาสงสัยมากว่าผู้อาวุโสของตระกูลหายไปไหน ตระกูลหยางมาที่นี่ภายใต้การนำของผู้เชี่ยวชาญระดับเซียนเทียน จุดประสงค์ของพวกเขาคือการให้หยางเฟิงมาสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับหวังหยุน ตราบใดที่ผู้อาวุโสมาถึงที่นี่เขาก็ไม่มีอะไรให้กลัวอีกต่อไป !

Fishing in the Myriad Heavens

Fishing in the Myriad Heavens

Status: Ongoing

เป่ยเฟิงผู้เหนื่อยหน่ายกับชีวิตในเมือง เขาได้ตัดสินใจกลับไปใช้ชีวิตอยู่ที่บ้านเกิดของเขาในชนบท ในขณะที่เขากำลังเก็บ [ดอกแอสเตอร์] ที่โผล่อยู่ใกล้ๆรั้วของเขา เขาได้มองไปที่ภูเขาทางใต้ลูกนั้น เขาแค่ไม่คิดว่าการเลี้ยงไก่และเป็ดไม่กี่ตัวจะทำให้ชีวิตเขาเรียบงานและสบายใจขนาดนี้ได้

ยังไงก็ตามใครจะไปคิดว่าชะตากรรมเล่นตลกกับเป่ยเฟิง ทุกสิ่งทุกอย่างเปลี่ยนไปเมื่อเขาได้พบกับบ่อน้ำโบราณ หรือจะเรียกว่าบ่อน้ำเวทมนย์ดี ไม่ว่าปลาที่ตกได้ตัวโคตรใหญ่

หรือจะเป็น ไก่ตัวใหญ่ที่เมื่อมันโผล่ออกมาก็ได้วิ่งไล่จิกเขาไปทั่ว เขาได้แต่นึกเสียใจและตะโกนเขาถามสวรรค์ว่า “ถ้าวันนั้นเขาต้องการมังกรแทนที่จะเป็นไก่ มันจะเกิดเชี้ยไรขึ้นกับเขา”

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท