เขารู้สึกดีใจที่สิ่งอำนวยความสะดวกเหล่านี้อยู่ที่วิทยาลัยลอรัน
หากการทดสอบเวทมนต์ของ วิทยาลัยลอรัน ใช้ลูกบอลคริสตัลเช่นนี้แม้ว่าเขาจะซ่อนเวทมนตร์ของเขาไว้โดยเจตนามันก็จะถูกดูดออกไป ด้วยวิธีนี้ซีซาร์จะไม่สามารถได้อันดับหนึ่งและเขาจะได้รับการเลี้ยงดูในฐานะฮีโร่คนต่อไป
“ นี้ หลินเสี่ยว!” ในเวลานั้น วูตบไหล่ของหลินเสี่ยวแล้วกระซิบ“ สาวใช้ของเจ้าจะสบายดีใช่มั้ย”
“ ควรจะสบายดี” หลินเสี่ยวเกาหัวแล้วเพิ่มประโยค“ เธอบอกว่ามันน่าจะโอเค”
เอเลน่าบอกกับตัวเองว่ามันจะไม่เป็นไรดังนั้นเขาจึงไม่เคยถามมันเลยและคิดว่ามันเป็นสิ่งที่เกี่ยวข้องกับทักษะของราชาปีศาจ
“ เจ้าหมายถึงอะไรน่าจะ? หลินเสี่ยวเจ้าไม่รู้หรือว่าเธอมีพลังเวทย์มนตร์ใด ๆ ในฐานะเจ้านายของเธอ”
“ เอ่อ…ขอโทษอาจารย์วูแต่มันซับซ้อน” หลินเซียวตอบได้อย่างนั้นเท่านั้น
ในฐานะราชาปีศาจหลินเสี่ยวจะรู้ได้อย่างไรว่าเธอมีพลังเวทย์มนตร์หรือไม่?
ในที่สุดสิ่งที่น่าประหลาดใจที่ทำให้ราชาปีศาจได้รับการทดสอบเวทมนตร์ไม่เคยมีมาก่อนดังนั้นเทพธิดาเท่านั้นที่สามารถรู้ผลลัพธ์ได้
จริง ๆ หลังจากผ่านไปหลายพันปีเรื่องราวนี้จะกลายเป็นตำนานอย่างแน่นอนเจนนิเฟอร์แห่งอาณาจักรเฮโนจะกลายเป็นมนุษย์คนแรกในประวัติศาสตร์ที่กล้าที่จะให้ราชาปีศาจวางมือของเธอบนคริสตัลเวทมนตร์เพื่อทำการทดสอบเวทมนตร์
ชื่อของเจนนิเฟอร์จะคงอยู่ตลอดไป
“ หลินเสี่ยวนี่ไม่ใช่เรื่องตลก!” วูก็กำไหล่อย่างประหม่า“ ถ้ามีแสงปรากฏขึ้นหลังจากสาวใช้ของเจ้าสัมผัสคริสตัลแล้วพวกเขาก็จะอ้างว่าเราโกง!”
ที่จริงแล้วความกังวลของวูไม่ได้มีเหตุผลเลย
ก่อนการซ้อมรบจริงเขาสงสัยว่าเธอซ่อนความแข็งแกร่งของเธอไว้มากกว่าหนึ่งครั้ง แต่เขาไม่เคยพิสูจน์
เอเลน่าเป็นคนปกติหรือนักเวทที่ทรงพลัง? ในที่สุดคำตอบก็ถูกเปิดเผยดังนั้นแน่นอน วูรู้สึกประหม่า
ไม่ใช่แค่เขาเท่านั้นซีซาร์ เชนไตหยิน และ Rosie รู้สึกประหม่า
ผลการทดสอบของเธอสำคัญมากไม่ใช่แค่ตัดสินใจว่าจะเข้าร่วมหรือไม่แต่มันคือทั้งหมดของวิทยาลัยลอรัน! ถ้าเธอถูกตัดสินว่าโกงแล้ว วิทยาลัยลอรันก็จะจบสิ้น!
แต่พวกเขาก็ไม่มีทางเลือกแม้ว่าพวกเขาจะเก็บข้อร้องเรียนว่าทำไมหลินเสี่ยวถึงต้องพาเธอไปด้วยตอนนี้พวกเขาทำได้แต่หวังว่าเธอจะผ่านการทดสอบได้สำเร็จ
“ ข้าแค่เอามือลงใช่มั้ย” เอเลน่ายืนถัดจากคริสตัลแล้วถาม
“ ใช่แล้ว” เจนนิเฟอร์ยิ้มคิดว่าเธอกำลังพยายามหน่วงเวลาเนื่องจากความกลัวและอดไม่ได้ที่จะพูดว่า“ คริสตัลนี้จะเปลี่ยนพลังเวทย์มนตร์ในร่างกายของเราเป็นหมอกสีจากสูงไปต่ำมันจะแสดง : แดง, ส้ม, เหลือง, เขียว, น้ำเงินและม่วง ดังนั้นถ้าเจ้าอยู่ในระดับแรกมันจะแสดงสีม่วง!”
“ โอ้” เอเลน่าพยักหน้าเหมือนเธอขอบคุณเธอสำหรับคำอธิบายของเธอ
หลังจากนั้นไม่นานเธอวางมือของเธอเบา ๆ บนคริสตัล
ในตัวอย่างนั้นทุกคนกลั้นหายใจรวมถึงหลินเสี่ยว
เอเลน่าเป็นแค่แม่บ้านธรรมดาเหรอ?
ผลลัพธ์จะเป็นอย่างไรสำหรับการทดสอบเวทย์มนตร์ของราชาปีศาจ?
เมื่อมือสีขาวละเอียดอ่อนของเธอแตะคริสตัลใสมันก็ส่งเสียงคร่ำครวญ!
มันเป็นเสียงแปลก ๆ ที่เหมือนใครบางคนกำลังร้องไห้!
นี่เป็นครั้งแรกที่เจนนิเฟอร์เห็นคริสตัลทำเสียงเธอไม่หยุดจ้องที่มือของเอเลน่ากลัวว่าเธอจะโกง
“ นั่นมีปฏิกิริยา!” เมื่อเห็นปฏิกิริยาแปลก ๆ ภายในคริสตัลเสียงของวูก็เริ่มสั่นเทา
มันบอกว่าคริสตัลเวทย์มนตร์จะแสดงสีทันทีหลังจากดูดพลังเวทย์มนตร์และหมอกที่สวยงามจะแข็งตัวหลังจากดูดเวทไปสองสามครั้งแต่ตอนนี้สิ่งที่กำลังแสดงให้ทุกคนงุนงง
“สะสีแดง !! ??”
เจนนิเฟอร์ก้าวย้อนกลับไปเห็นสีแดงสดภายในคริสตัล
“ เป็นไปไม่ได้เธอจะเป็นนักเวทระดับเก้าได้อย่างไร? เรื่องตลกแบบไหนกันนะ? เธอสะสมเวทย์มนตร์ผ่านนมของเธอหรือไง? ยิ่งเธอใหญ่ยิ่งมีมากขึ้น?” เจนนิเฟอร์จ้องไปที่หน้าอกของเอเลน่าดวงตาของเธอเกือบจะโป่งออกมา
เธอสงสัยว่ามันเป็นของปลอมโดยซ่อนพลังเวทย์ไว้
แต่มันไม่ได้หยุดเพียงแค่นั้น
“อะไร? สีเหลือง? ทำไมมันเปลี่ยนเป็นสีเหลือง?” ในพริบตาเดียว วูสังเกตว่าสีแดงเลือดนกกลายเป็นสีเหลืองสดใส!
เขาคิดว่าเขาเห็นสิ่งต่าง ๆ เขาจึงขยี้ตาเพื่อตรวจสอบว่าเขาตาฝาดหรือไม่
แต่มันยังไม่จบ!
สีเหลือง, สีหญ้าเขียว, สีเขียว, สีน้ำเงิน, สีม่วง … สีของคริสตัลเปลี่ยนไปเหมือนแสงนีออนสีสันสดใส
แต่มันก็ยังไม่จบ …
ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วเกินไปจากสีแดงที่บ่งบอกถึงพลังระดับที่เก้าถึงสีม่วงสุดท้ายที่บ่งบอกถึงระดับแรกทุกสิ่งที่ใช้เวลาเพียงไม่กี่ลมหายใจ
พวกเขาคิดว่าสีม่วงเป็นจุดสิ้นสุด แต่หลังจากนั้นมีบางสิ่งที่น่ากลัวยิ่งกว่าเกิดขึ้น
ไม่ควรมีสีใด ๆ หลังจากสีม่วง แต่แสงนั้นยังคงเปลี่ยนไปและหลังจากนั้นสีดำก็ปรากฏขึ้น!
“ สีดำ!! ??” วูตกใจเคราของเขาลอยขึ้นมา
สีดำคือบ้าอะไร?
หลินเสี่ยวตื่นตกใจและคิดว่ามีอะไรเกิดขึ้น กังวลว่าเอเลน่าจะบาดเจ็บเขาต้องการวิ่งหนีและดึงเธอออกไปหลังจากสังเกตเห็นเขาเธอก็หันหลังกลับและมองเขาอย่างเย็นชา
ข้าสบายดี.
นั่นคือข้อความที่ดวงตาของเธอส่ง
ขณะที่เขาสูญเสียเสียงแหลมก็ดังขึ้น
เพล้ง!
คริสตัลแตกและระเบิดบนโต๊ะจนเป็นเศษไม้ในมือของเธอ
“ เอเลน่า เจ้ากำลังทำอะไร!” หลินเสี่ยวถลาไปและกลัวเอเลน่า
“ ข้าไม่ได้ตั้งใจจริงๆ” เธอเพ่งมองออกไปเหมือนเด็กที่ทำอะไรผิดแต่ไม่ต้องการยอมรับ
แต่การด่าว่าที่คาดไว้นั้นไม่ได้เกิดขึ้นมีเพียงแค่มือที่อบอุ่นของหลินเสี่ยว
ภายใต้สายตาจ้องมองของเธอหลินเสี่ยวจับมือเธอและถามด้วยความประหม่าว่า“ เกิดอะไรขึ้น? มือของเจ้าบาดหรือเปล่า? ให้ข้าดู!”
“ ข้า…” เอเลน่าอ้าปากพูดอะไรแต่หลังจากเห็นหลินเสี่ยวทำแบบนั้นเธอก็ไม่ได้พูดอะไรเลย
เธออยากจะดึงมือเธอกลับมาแต่การกระทำของเธอทำให้หลินเสี่ยวคิดว่าเธอต้องการซ่อนอาการบาดเจ็บดังนั้นเขาจึงเริ่มตรวจสอบอย่างระมัดระวังมากขึ้น
“ หยุดล้อเล่น! หากมือของเจ้าบาดเจ็บเจ้าจะไม่สามารถปรุงอาหารและซักเสื้อผ้าให้ข้าได้อีกต่อไป เอเลน่าในฐานะแม่บ้านของข้าเจ้าต้องเรียนรู้ที่จะถนอมตัวเองนะ!”
“โรคจิต …”
เขายังคงต้องการให้เธอทำงานในสถานการณ์เช่นนี้ดูเหมือนว่าความกังวลและความรักทั้งหมดนั้นไร้สาระและไอ้เลวร้ายนี้ก็เกินกว่าจะช่วยแล้ว!
ในอีกด้านหนึ่งเจ้านายและคนรับใช้กำลังแสดงความรักในอีกด้านหนึ่ง วูโกรธคลั่ง
“ เจนนิเฟอร์! เกิดอะไรขึ้น? ทำไมคริสตัลถึงระเบิด? เจ้ายุ่งกับมันอย่างจงใจและตั้งปัญหาพวกเรา? “วูหันกลับมาและอยากจะเถียงแต่เขาไม่เห็นเธอ
“เจนนิเฟอร์?”
วูหยุดแล้วก็ก้มศีรษะลงและเห็นเธอนั่งอยู่บนพื้นตกใจ
เมื่อคริสตัลระเบิดเธอได้รับความตกใจมากเกินไปและถอยกลับและจบลงด้วยการสะดุดล้มลง
เจนนิเฟอร์เป็นนักเวทระดับที่เจ็ดและได้ผ่านอะไรมามากแต่เธอไม่เคยได้ยินเรื่องคริสตัลระเบิดหรือสีที่เปลี่ยนเป็นสีดำ
สีดำคือระดับใด?
พลังเวทย์สามารถเปลี่ยนเป็นสีดำได้!
เป็นไปไม่ได้ใช่มั้ย!
“ยุ่ง? ข้าไม่ได้ทำสิ่งนั้น! วูอย่าใส่ร้ายข้า!”
ในที่สุดเมื่อสังเกตเห็นสถานะของเธอเจนนิเฟอร์ลุกขึ้นอย่างรวดเร็วตบฝุ่นบนร่างกายของเธอและจัดเสื้อผ้าให้เรียบร้อย
“ ใส่ร้าย?” วูก้าวเข้ามาและถามว่า“ โอเคงั้นช่วยอธิบายว่าทำไมคริสตัลที่เจ้าให้มาถึงระเบิด!”
“ เพราะ เพราะ…” เจนนิเฟอร์ตื่นตกใจ
แม้ว่าเธอจะไม่ชอบวูและเกลียดวิทยาลัยลอรันแต่เธอก็ไม่เคยคิดที่จะปรักปรำ! การระเบิดของคริสตัลไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเธอเธอไม่ยุ่งกับมันอย่างแน่นอน
นอกจากนี้เป็นครั้งแรกที่เธอเห็นบางสิ่งที่แปลกประหลาดเธอก็งุนงงและไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นเธอจะมีเวลาพักผ่อนเพื่อยุ่งกับมันได้อย่างไร
เจนนิเฟอร์และวูเริ่มโต้เถียงซึ่งอาจคิดว่าการทดสอบเวทมนต์เล็ก ๆ จะกลายเป็นเช่นนั้นทันใดนั้นก็มีเสียงที่ดังมาจากข้างนอกเต็นท์
“เจนนิเฟอร์? เจ้าตะโกนหาอะไร? ช่างน่าเศร้าเหลือเกิน…อย่าลืมว่าข้าเลือกเจ้าในฐานะหัวหน้าผู้ตัดสินอย่าทำให้ข้าต้องเสียหน้า”
เสียงมาก่อนคน
เมื่อได้ยินเสียงนั้นเจนนิเฟอร์ก็สั่นและหุบปากทันทีและหยุดการโต้เถียง
เมื่อเห็นลักษณะที่ประหม่าของเธอทุกคนก็อดไม่ได้ที่จะหันไปมอง
ตัดสินจากเสียงมันน่าจะเป็นผู้หญิง
อย่างที่คาดไว้ผู้ที่ยกเปิดฝาม่านนั้นเป็นสาวผมแดงที่สวยงาม
เมื่อเห็นเธอเห็น เจนนิเฟอร์ก็ก้มหัวลง
“ ฝ่าบาท!”
“อือ”.
อีกฝ่ายพยักหน้าตอบโต้
“สวยจัง.”
นั่นคือคำตอบแรกของหลินเสี่ยว แต่ …
“ เดี๋ยว…เขา?”
เขาฟังผิดหรือเปล่า?
คนที่เจนนิเฟอร์เรียกคือเจ้าชาย?
สหายคนนั้นไม่ใช่ผู้หญิงแต่เป็นผู้ชาย?
เอ๋?
