กลุ่มของเป่ยเฟิงจ้องมองหินอย่างไม่วางตา
“ฉันจัดการเอง”
ผู้เชี่ยวชาญบางคนก้าวออกไป แม้ว่าเขาจะดูอายุมากและดูเหมือนคนอ่อนแอ แต่ในดวงตาของเขากลับเต็มไปด้วยแสงแห่งชีวิต
เขาคนนี้คือผู้ฝึกตนหมัดไทเก๊ก เขาฝึกฝนไทเก๊กจนเกือบถึงจุดสูงสุดของไทเก๊ก ไทเก๊กเป็นสิ่งที่มีไว้เพื่อกำราบสวรรค์และโลก โดยเฉพาะ 8 หมัดอรหันที่สามารถสยบได้ทุกอย่างเพียงการโจมตีครั้งเดียว นอกจากนี้เขายังสามารถใช้ทุกอย่างในร่างกายเป็นอาวุธได้อีกด้วย !
เห็นได้ชัดว่าการฝึกฝนไทเก๊กเป็นที่นิยมอย่างมาก ในขณะเดียวกันก็มีคนอยากรู้เช่นกันว่าความแข็งแกร่งของผู้ที่ฝึกไทเก๊กแข็งแกร่งแค่ไหน
“แก๊ง !”
ชายชราระเบิดหลินฉีออกมา ในไม่ช้าเขาราวกับเทพเจ้าที่ได้ย่างก้าวมาลงพื้นโลก ผมยาวสีดำของเขาสะบัดไปข้างหลัง เขาหมุนข้อศอกจากนั้นก็กระแทกเข้ากับหินก้อนใหญ่จนเกิดเสียงราวกับเหล็กปะทะกัน
“แกร๊ก !”
ก้อนหินขนาดใหญ่สั่นไหวชั่วครู่ จากนั้นรอยแตกก็คอย ๆ ปรากฏบนผิวของมัน
“บูม !”
ก้อนหินขนาดใหญ่ค่อย ๆ แตกออกจนเกิดฝุ่นละอองไปทั่ว
เมื่อฝุ่นเริ่มจาก ฉากตรงหน้าเป็นอย่างที่ทุกคนคิดเอาไว้ เปลือกนอกที่เป็นหินถูกทำลายจนเหลือเพียงแร่ภายในที่ยังอยู่สมบูรณ์
“เป็นเพรชที่ใหญ่อะไรขนาดนี้ …”
เมื่อพวกเขาเห็นแร่ก้อนนี้ ทุกคนได้แต่เบิกตากว้างด้วยความตกใจ ชาชราที่มาจากนิกาย 8 เส้นทางไม่สามารถห้ามปากให้หุบได้
นี่เป็นการค้นพบที่น่าตกใจมาก หากเพรชก้อนนี้ถูกนำขึ้นไปยังโลกภายนอก บางทีมันอาจจะหนักกว่าเพรชทั้งหมดที่เคยขุดมารวมกันด้วยซ้ำ
สิ่งที่เรียกว่าความมั่นคั่งมีค่าต่อประเทศหรือไม่ ? แน่นอน หากเพรชก้อนนี้ถูกนำออกไป มันเท่ากับความมั่นคั่งเทียบเท่าประเทศหนึ่ง !
แต่ตอนนี้ไม่มีใครอยู่ในอารมณ์ที่จะสนใจมัน สิ่งเดียวที่อยู่ในใจพวกเขาคือการทำลายมัน !
เพรชเป็นวัสดุธรรมชาติที่แข็งที่สุด เพรชชิ้นนี้มีขนาดใหญ่เกินไป มันไม่มีร่องรอยแตกร้าวหรือร่องรอยความเสียหายแม้แต่น้อย
ผู้เชี่ยวชาญหลายสิบคนก้าวออกมาและใช้ความแข็งแกร่งของพวกเขา อย่างไรก็ตาม เพรชก้อนนี้แข็งมาก มันเพียงแค่แกว่งไปมาแต่ไม่ขยับแม้แต่น้อย
“เคอร์เบอรอส ไปกันเถอะ”
เป่ยเฟิงเรียกเคอร์เบอรอสที่อยู่ข้างหลังเขา
“โฮ่ง !”
เคอร์เบอรอสเดินไปอย่างเฉื่อยชา ทุก ๆ ก้าวร่างของมันจะค่อย ๆ ขยายใหญ่ขึ้น เมื่อมันไปถึงตรงหน้าเพรชมันก็สูงกว่า 10 เมตรและยาวกว่า 25-26 เมตร นี่เป็นเพราะพื้นที่มีจำกัดทำให้มันขยายได้เพียงเท่านี้
“วิชาจันทรา สะบั้นกระชากความว่างเปล่า !”
เสียงตะโกนของเคอร์เบอรอสดังกระจายออกไปทุกทิศ แม้แต่ผู้เชี่ยวชาญระดับสวรรค์ก็ต้องใช้หลินฉีในการอุดหู
“ปัง !”
เคอร์เบอรอสใช้อุ้งเท้ากระแทกไปที่เพรชยักษ์ แรงสั่นสะเทือนถูกส่งเข้าไปในเพรชเพื่อทำให้เกิดความเสียหายด้านใน ในไม่ช้ารอยแตกก็ค่อย ๆ ปรากฏด้านในเพรช
“อินทรีหมี ฟันสะบั้น !”
รูรับแสงคู่ที่อยู่บนแขนเป่ยเฟิงเรืองแสง จากนั้นหมีและอินทรีก็ปรากฏข้างหลังเป่ยเฟิง จากนั้นเขาก็โจมตีออกไปด้านหน้า !
“หยิน !”
“โฮก !”
เสียงร้องของนกอินทรีและเสียงคำรามของหมีดังขึ้นจากนั้นลำแสงสีเงิน-ดำ ก็พุ่งไปหาเพรช !
“แกร๊ก !”
“ตูม !”
เพรชขนาดใหญ่เต็มไปด้วยรอยหมัดจำนวนมาก
“ยอดเยี่ยม ! ข้าไม่คิดเลยว่าสหายเต๋าจะฝึกฝนวิชาสัตว์อสูรได้ยอดเยี่ยมถึงเพียงนี้ !”
ผู้เชี่ยวชาญจากนิกายสัตว์ทั้ง 12 ออกปากชมเป่ยเฟิงด้วยความตื่นเต้น การโจมตีด้วยอินทรีหมี ฟันสะบั้นเมื่อครู่มันช่างแตกต่างจากที่เขาฝึกมาก นอกจากนี้พลังของมันก็แข็งแกร่งกว่าเขามากเช่นกัน
“ฉันสร้างมันขึ้นมาได้เพราะโชคช่วยเท่านั้น มันไม่คุ้มค่าที่จะเอ่ยถึงหรอก”
เป่ยเฟิงส่ายหัวไม่อยากสนทนาเรื่องนี้
‘ฮ่าฮ่า ! นี่แหละลูกชายของข้า !’
ฉินวูฟ่ารู้สึกตกใจมาก การโจมตีเมื่อครู่มันทรงพลังมากเกินไปแม้แต่เขาก็ไม่สามารถป้องกันได้ แต่อย่างไรก็ตาม หัวใจของเขาเต็มไปด้วยความภาคภูมิราวกับต้องการจะประกาศตัวตนของเป่ยเฟิงให้ทั้งโลกได้รับรู้
เส้นทางด้านหน้าคืออุโมงค์ที่ดำมืดที่พาไปยังที่ใดก็ไม่รู้ มันราวกับสัตว์ขนาดใหญ่ที่กำลังเปิดปากกว้างต้อนรับคนเดินเข้าไปด้วยตัวเอง
ในขณะที่ทั้งกลุ่มกำลังเดินเข้าไปในอุโมงค์ เป่ยเฟิงก็หยุดเดินและตะโกนขึ้น “รอเดี๋ยว ! มีรอยเท้าเพิ่มมาหนึ่งคู่ !”
ผู้เชี่ยวชาญเต็มไปด้วยความตกใจ จากนั้นใบหน้าของพวกเขาก็เต็มไปด้วยความจริงจังพร้อมกับความหวาดระแวง
ทั้งอุโมงค์เต็มไปด้วยความเงียบ แม้แต่เสียงหายใจก็ไม่มี
“เจอแล้ว ! ตายซะ !”
ในเวลาเพียง 1 วินาทีเป่ยเฟิงก็ส่งพลังจิตออกไปสำรวจทั้งหมดและเห็นทุกอย่างในทันที จากนั้นร่างของเขาก็กางปีกขนาดใหญ่ออกมาก่อนจะบินไปยังตำแหน่งหนึ่ง !
กรงเล็บยาวกว่า 1 เมตรปรากฏที่มือของเป่ยเฟิง มันดูเหมือนกับว่ามือของเป่ยเฟิงได้เปลี่ยนเป็นกรงเล็บอินทรี !
กรงเล็บแต่ละอันกว้าง 3 ชุน และแต่ละเล็บก็เหมือนกรงเล็บอินทรีสีทองดำ สามารถมองเห็นฉีที่หมุนเร็วมากอยู่รอบ ๆ กรงเล็บ !
“แก๊ง !”
กรงเล็บไม่สามารถฉีกกระชากเป้าหมายได้อย่างที่คิดไว้ แต่มันกลับเกิดประกายไฟทำให้มองเห็นมันได้ชัดเจน
“แตะ แตะ !”
ร่างมนุษย์ถอยหลังหลายก้าวพร้อมกับรอยแผลเล็ก ๆ หลายชุนที่ปรากฏบนหน้าอก
“นั่นมันซอมบี้ซากศพ !”
“เป็นไปได้ยังไงกัน ! ซอมบี้มันเข้ามาใกล้เราขนาดนี้โดยที่เราไม่เห็นได้ยังไง !”
“นั่นคือซากศพทองคำ ! มันมีพลังเทียบเท่าผู้เชี่ยวชาญระดับสวรรค์ !”
ผู้เชี่ยวชาญระดับสวรรค์เฝ้ามองการปะทะกันของเป่ยเฟิงและซอมบี้ซากศพ ความสามารถของซอมบี้มันแข็งแกร่งมากจนสามารถหลอกทุกคนได้ !
เห็นได้ชัดว่ามันถูกสร้างมาจากทองคำทำให้มันสามารถปะทะกับเป่ยเฟิงได้หลายครั้ง สุดท้ายพวกเขาก็เข้าใจแล้วว่ามันแข็งแกร่งขนาดนี้ได้อย่างไร
ในไม่ช้าคนอื่น ๆ ก็ปลดปล่อยการโจมตีของพวกเขาใส่ซอมบี้จนมันต้องถอยหลังอย่างต่อเนื่อง
ความแข็งแกร่งของซอมบี้แข็งแกร่งมาก การป้องกันของมันก็มากเช่นกัน แม้ว่าจะถูกรุมโจมตีแต่ก็ไม่สามารถเอาชีวิตมันไปได้
“โฮก !”
ซากศพฉีที่ซ่อนตัวก่อนหน้านี้ระเบิดพลังออกมาจนทำให้ทุกคนรู้สึกอยากอ้วก
“เผาสวรรค์ !”
หัวหน้านิกายหุบผาอัคคีสีม่วงหยิบดาบฮั่น 8 เหลี่ยมออกมา จากนั้นมันก็ปลดปล่อยความร้อนกระจายออกมาจากตัวดาบ ทะเลเพลิงปรากฏขึ้นมารอบ ๆ จากนั้นมันก็พุ่งไปเผาซอมบี้จนทำให้ซากศพราวกับจมอยู่ในทะเลเพลิง
ผ่านไปหลายนาที ซอมบี้เริ่มบ้าคลั่งมากขึ้น มันไม่กลัวความเจ็บปวดและไม่กลัวความตาย แม้ว่าเป่ยเฟิงและคนอื่น ๆ จะรุมโจมตีมัน แต่เพราะพื้นที่มีจำกัดทำให้ต้องจำกัดการโจมตี สุดท้ายพวกเขาก็ไม่สามารถฆ่ามันได้
“ปิดผนึกคุนหลุน !”
ผู้นำ 12 ปีศาจคุนหลุนก้าวออกมา ในเวลาเดียวกันร่างของเขาก็สูงมากขึ้นจนเขาดูเหมือนภูเขาโบราณที่ลอยออกมาจากพื้น แรงกดดันมหาศาลค่อย ๆ กระจายออกมา แรงกดดันมันดูราวกับสามารถกำราบได้แม้แต่สวรรค์
จากนั้นตราประทับสีเทาก็ปรากฏในมือของเขา ผู้นำ 12 ปีศาจคุนหลุนยกมือขึ้นยกตราประทับอย่างช้า ๆ ราวกับมันเป็นภูเขาที่หนักมาก
แรงกดดันในอากาศเพิ่มขึ้นอย่างช้า ๆ แม้แต่ผู้เชี่ยวชาญระดับสวรรค์ก็รู้สึกได้ว่าร่างกายของพวกเขาหนักมากขึ้น อย่างไรก็ตามความรู้สึกเหล่านั้นก็หายไปอย่างรวดเร็วเนื่องจากพวกเขาใช้พลังตัวเองป้องกันเอาไว้
“กำราบ !” ผู้นำ 12 ปีศาจคุนหลุนกล่าวด้วยเสียงดังก่อนจะชี้ไปยังซากศพซอมบี้ทองคำ เขาขยับมือเบา ๆ จากนั้นตราประทับสีเทาก็ลอยเหนือหัวซอมบี้ทันที !
“แกร๊ก !”
เมื่อผนึกปรากฏ ทันใดนั้นรอยแตกก็ค่อย ๆ ปรากฏบนพื้น อุโมงค์เริ่มสั่นเพราะแรงกดดันมหาศาล
“บูม !”
ซากศพทองคำไม่สามารถทำอะไรได้ มันทำได้เพียงใช้สายตาของมันมองไปยังผนึกโดยที่ไม่สามารถทำอะไรได้ !
“โฮก !”
เขี้ยวคู่หนึ่งที่ยาวกว่า 1 นิ้วปรากฏออกมาจากปากของมัน จากนั้นร่างกายของมันก็ใหญ่กว่าเดิม 2-3 เท่า ร่างของมันค่อย ๆ เปล่งแสงสีทองออกมา จากนั้นมันก็ยกแขนขึ้นและจับตราประทับที่กำลังใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ !
“ฮึ่ม ! มีความสามารถเพียงเท่านี้ อย่าได้เหิมเกริมนัก !”
ผู้นำ 12 ปีศาจคุนหลุนที่สวมชุดคลุมสีดำพูดขึ้น ไม่มีใครเดาออกว่าภายใต้ชุดคลุมเขาทำหน้าอย่างไร แต่จากเสียงดูเหมือนเขารังเกียจเจ้าซอมบี้ตัวนี้มาก
จากนั้นตราประทับก็เรืองแสงขึ้น ตามมาด้วยแรงระเบิดที่แม้แต่ผู้เชี่ยวชาญระดับสวรรค์ก็อดที่จะตกใจไม่ได้ !
