Fishing in the Myriad Heavens – ตอนที่ 428

ตอนที่ 428

เป่ยเฟิงและคนที่เหลือเดินตามโซ่ไป ในไม่ช้าก็มาถึงเชิงเขา

ไม่รู้เหมือนกันว่าโซ่นี้คงอยู่ในภูเขานี้มากี่ปี แต่มันดูราวกับได้ผสานเป็นเนื้อเดียวกับภูเขาไปแล้ว

“แก๊ง !”

ผู้นำ 12 ปีศาจคุนหลุนก้าวออกมา จากนั้นเขาก็ดึงใบมีดจันทร์เสี้ยวออกมา ลวดลายของอาวุธชิ้นนี้ดูสง่างามจนราวกับมันคืองานศิลปะชั้นเลิศ

ใบมีดจันทร์เสี้ยวกระจายแรงกดดันที่เต็มไปด้วยความคมกริบออกมา นกสีทองคำขาวที่แกะสลักเอาไว้ในใบมีดราวกับกำลังกระพือปีกโบยบินไปบนท้องฟ้า

“วิ้ง วิ้ง !”

ใบมีดจันทร์เสี้ยวสั่นเบา ๆ ตามการสะบัดนิ้วของผู้นำ 12 ปีศาจคุนหลุน จากนั้นเขาก็สะบัดปล่อยมันลอยไปในอากาศ จากนั้นมันก็พุ่งเข้าไปเฉือนยังหน้าผาหิน !

“ชั้วะ !”

ใบมีดตัดผ่านหน้าผาหินราวกับมีดร้อน ๆ ที่ใช้ตัดเนย มันสามารถเฉือนเข้าเนื้อหินได้สบาย ๆ โดยไม่ต้องใช้ความพยายาม !

“นั่นคือคุนหลุนว่างเปล่าในตำนาน !”

“ข้าไม่คิดเลยว่าจะมีโอกาศได้เห็นของจริง ! มันคือสมบัติล้ำค่าในนิกายคุนหลุน !”

“เป็นไปได้ยังไงกัน ! อาวุธชิ้นนี้สามารถควบคุมได้ด้วยพลังจิต !”

ผู้เชี่ยวชาญระดับสวรรค์หลายคนที่มีความรู้กว้างขวาง และจากที่พวกเขาพูดหมายความว่าอาวุธชิ้นนี้หายากและล้ำค่าอย่างมาก !

เป่ยเฟิงขมวดคิ้วและพึมพำกับตัวเอง “น่าสนใจ ดูเหมือนพวกเขาจะซ่อนตัวได้ดี”

ใบมีดสีเงินขาวของคุนหลุนว่างเปล่าคมมาก เป่ยเฟิงแอบสำรวจมันและพบว่าวัตถุดิบที่ใช้ทำมันล้ำค่ามาก มันล้ำค่ากว่าสายรุ้งทะยานของเขาเสียอีก ! อันที่จริงมันก็เป็นอย่างที่เขาเคยคิดเอาไว้ สมบัติที่นิกายคุนหลุนเก็บเอาไว้มีหรือจะธรรมดา อย่าลืมว่ามันคือสมบัติที่ถูกตกทอดมานานตั้งแต่โบราณ !

ภายใต้การควบคุมของผู้นำ 12 ปีศาจคุนหลุน คุนหลุนว่างเปล่าได้ตัดหินก้อนใหญ่และจากนั้นคนอื่น ๆ ก็เข้ามาช่วยยกหินออกไปจนทำให้เกิดอุโมงค์ขึ้นมา

อุณหภูมิในอุโมงค์สูงมากขึ้นเรื่อย ๆ จนในไม่ช้าอากาศก็เต็มไปด้วยกลิ่นกำมะถัน อุณหภูมิที่สูงของที่นี่ทำให้อากาศรอบ ๆ เต็มไปด้วยระลอกกระเพื่อม

“ปัง !”

หลังจากผ่านไป 10 ชั่วโมง กำแพงหินส่วนสุดท้ายก็ถูกตัดเป็นชิ้น ๆ จากนั้นแสงสีแดงก็ส่องเข้ามาในอุโมงค์

จากนั้นฉากที่น่าตกใจก็ปรากฏตรงหน้าทุกคน พวกเขากำลังยืนอยู่ใต้เตียงลาวา !

เหนือหัวของพวกเขาคือทะเลลาวาที่ไกลออกไปสุดลูกหูลูกตา ! ทะเลลาวามันราวกับถูกตรึงด้วยเวทมนตร์ลึกลับทำให้มันลอยอยู่เหนือหัวทุกคน !

อุณหภูมิในที่แห่งนี้สูงมาก คนปกติทนมันไม่ถึงนาทีจากนั้นพวกเขาก็จะถูกมันย่างจนสุก !

แต่สำหรับเป่ยเฟิงและคนอื่น ๆ ความร้อนแค่นี้ทำอะไรพวกเขาไม่ได้ เพราะพวกเขามีบาเรียหลินฉี !

‘นี้คือพลังของค่ายกล ?’

เป่ยเฟิงรู้สึกราวกับตัวเองตัวเล็กและไร้ค่า มันต้องใช้ค่ายกลขนาดใหญ่แค่ไหนกันถึงทำให้ลาวาจำนวนมากลอยอยู่ในอากาศได้มาเป็นเวลานาน !

เป่ยเฟิงและคนที่เหลือตกใจจนไม่รู้จะพูดยังไง ในฐานะผู้เชี่ยวชาญระดับสวรรค์ มีหลายสิ่งที่ทำให้พวกเขาตกใจมามากแล้ว แต่ปรากฏการณ์แบบนี้ทำให้เขาตกใจจนยากจะบรรยายได้ !

ทั้งกลุ่มเดินตามเส้นทางที่เป็นพื้นที่ลุกเป็นไฟ เพราะไม่มีลาวาอยู่รอบ ๆ ทำให้เกิดพืชสีแดงเข้มจำนวนมากอยู่ข้างทาง มันดูคล้ายต้นเฟิร์นอย่างมาก

พืชเหล่านี้คล้ายเป็นผนึกโปร่งใส พวกมันเหมือนเพรชสีแดงเข้มที่คอยส่งกลิ่นหอมทำให้น้ำลายทุกคนไหลออกมา

“แกร๊ก !”

หนึ่งในผู้เชี่ยวชาญก้าวออกไปและค่อย ๆ แตะพืชสีแดงเข้ม จากนั้นของเหลวสีดำก็ไหลออกมาจากรอยต่อของพืช

“ฟู่ว !”

จากนั้นของเหลวสีดำก็กลายเป็นควัน ควันมันลอยพุ่งไปที่ใบหน้าของเขา เมื่อเห็นดังนั้นเขาจึงรีบถอยออกมาจากพืชให้ไกลทันที !

“ซี่ ซี่ !”

ผู้เชี่ยวชาญคนนั้นก้าวถอยหลังและนั่งลงหลับตาทันที จากนั้นเขาก็หยิบขวดออกมาจากแขนเสื้อแล้วเทเม็ดยาสีดำออกมาแล้วนำเข้าปาก จากนั้นเขาก็เริ่มหมุนเวียนหลินฉีของเขา จากนั้นไม่นานนิ้วชี้ของเขาก็เปลี่ยนเป็นสีดำสนิท เขาใช้เล็บเฉือนนิ้วสีดำให้เป็นแผล จากนั้นก็มีเลือดสีดำที่มีกลิ่นฉุนไหลออกมาจากนิ้ว เมื่อมันหยดบนพื้น พื้นก็ค่อย ๆ กร่อนพร้อมกับควันสีดำที่ลอยออกมาจากพื้นดิน

“เป็นพิษที่น่ากลัวมาก !”

ผู้เชี่ยวชาญทุกคนตกใจกับพิษของพืชต้นนี้ พิษมันรุนแรงมากแม้แต่ผู้เชี่ยวชาญระดับสวรรค์ยังยากที่จะต่อต้าน เพียงแค่สูดกลิ่นเข้าไปเล็กน้อยก็ทำให้ติดพิษแล้ว !

ในขณะเดียวกัน ผู้ที่กำลังสูดหายใจเข้ารู้สึกได้ว่าอากาศในที่แห่งนี้แตกต่างจากข้างนอกมาก พวกเขารู้สึกว่าเลือดและการไหลเวียนพลังงานฉีของพวกเขาดีขึ้นกว่าเดิม ในเวลาเดียวกันพลังจิตของพวกเขารู้สึกสบายขึ้นมาก

“พืชประหลาดต้นนี้มันต้องเป็นทรัพยากรที่มีค่ามาก มันสามารถเพิ่มประสิทธิภาพของผู้ฝึกตนได้ยอดเยี่ยมมาก แต่ทว่าเมื่อมันถูกแตะมันจะพ่นพิษที่รุนแรงมากออกมาแทน !” ผู้เชี่ยวชาญคนหนึ่งพึมพำด้วยความประหลาดใจ ไม่มีใครเคยเห็นและเคยได้ยินชื่อมันมาก่อนแม้แต่น้อย

“ยายแก่คนนี้คิดว่ามันไม่เลวเลย”

หญิงชราจากเหม่าเจี้ยงยิ้มอย่างมีความสุขแต่มันไม่ใช่กับคนอื่น ๆ พวกเขาสั่นเล็กน้อยเมื่อเห็นรอยยิ้มเธอ เพราะรอยยิ้มของเธอมันน่าเกลียดเกินไป !

ทั้งกลุ่มเดินไปข้างหน้าเล็กน้อย จากนั้นก็รอให้หญิงชราเก็บต้นพืชนั่นไป

เธอเก็บของเหลวสีดำเหล่านั้นเอาไว้ด้วยขวดถึง 3 ขวดเต็ม จากนั้นก็กลับมารวมกลุ่มอีกครั้ง ทุกคนเว้นห่างจากหญิงชราราวกับกลัวว่าเธอจะทำของเหลวสีดำรั่วออกมา

“วิ้ง วิ้ง !”

เสียงกระพือปีกดังออกมาจากข้างหน้า มันราวกับเสียงยุงกว่าหมื่นตัวที่กำลังบินมา

จากนั้นในไม่ช้าด้านหน้าก็ปรากฏให้เห็นฝูงแมลงฝูงหนึ่ง

“ทุกคน ระวังตัวไว้ ! มดพวกนี้มันกินพืชพวกนี้เป็นอาหาร แปลว่าร่างกายจองพวกมันจะต้องมีพิษแน่นอน !”

ผู้เชี่ยวชาญคนหนึ่งจ้องมองและเห็นว่าพวกมันเหมือนมดแดงที่ตกผนึก แต่มันมีขนาดใหญ่เท่ากำปั้นและมันก็สามารถบินได้ !

ในขณะเดียวกันก็มีมดฝูงใหญ่อีกกลุ่มเดินออกมา พวกมันมีขนาดเท่าแมวบ้าน มดพวกนี้อยู่ในสายพันธุ์เดียวกับมดที่บินอยู่แต่ว่ามันไม่สามารถบินได้

เป้าหมายของมดไม่ใช่สิ่งอื่นใดนอกจากเหยื่อตรงหน้า มันเป็นไปไม่ได้ที่จะบอกว่ามดมีมากแค่ไหนเพราะตอนนี้มองไปทางไหน ๆ ก็มีแต่มด !

“เผาสวรรค์ !”

“แช่แข็งปฐพี !”

“หนึ่งลมหายใจผสานหยาน !”

การโจมตีที่กินวงกว้างถูกโจมตีออกไปทั้งหมดจากนั้นก็กวาดล้างได้ฝูงใหญ่ แต่เพราะมดมีจำนวนมากทำให้มันแทบจะไม่ต่างจากเมื่อครู่

เมื่อมีส่วนหนึ่งถูกจัดการ ตัวอื่น ๆ ก็จะถาโถมเข้าไปแทนที่

ผู้เชี่ยวชาญทุกคนไม่ได้สนใจมดบนพื้นแม้แต่น้อย พวกเขาสนใจแต่มดที่อยู่บนอากาศ

เนื่องจากมดเหล่านี้สามารถบินได้ ดังนั้นเมื่อเทียบกับมดบนพื้นแล้วมดเหล่านี้น่ากลัวกว่า

แม้ว่าร่างกายของทุกคนจะห่อหุ้มด้วยหลินฉี แต่ไม่มีใครอยากทดสอบพิษและขากรรไกรของมดไฟเหล่านี้

ในเวลานั้น ทุกคนใช้พลังทั้งหมดที่มีแล้วค่อย ๆ ก้าวไปข้างหน้าช้า ๆ

10 นาทีต่อมาพวกเขาก็จัดการมดกลุ่มสุดท้ายไปได้ โดยแลกกับการใช้หลินฉีไปจำนวนมาก

พิษของมดเหล่านี้ทรงพลังมาก มันสามารถกัดกร่อนได้แม้แต่หลินฉี !

อย่าลืมว่าการใช้ทักษะต่อสู้ที่กินวงกว้างมันต้องใช้หลินฉีจำนวนมากเช่นกัน !

หลังจากพักผ่อนสั้น ๆ พลังของทุกคนก็กลับมา 1 ใน 3 จากนั้นพวกเขาก็เดินไปข้างหน้าอีกครั้ง

ในฐานะผู้เชี่ยวชาญระดับสวรรค์ หลินฉีของพวกเขาสามารถฟื้นฟูได้ตลอดเวลาตราบใดที่หลินฉีไม่ได้ถูกใช้จนหมด

ระหว่างทางพวกเขาได้ดูดซับหลิงฉีในใต้ดินไปด้วย ทำให้พลังของพวกเขาฟื้นตัวได้เร็วขึ้น

ในขณะที่พวกเขาบินอยู่ ทันใดนั้นก็เกิดแรงระเบิดขึ้นจนทำให้ร่างของทุกคนหล่นลงกับพื้น ทุกคนรู้สึกตกใจมาก พวกเขาไม่สามารถรู้สึกได้ถึงหลินฉีของพวกเขาหรือแม้กระทั่งเลือดและพลังงานฉี !

“ดูเหมือนสถานที่แห่งนี้จะเป็นสถานที่ขังมังกรเอาไว้ ดูเหมือนจะมีค่ายกล 3 อย่างถูกตั้งขึ้นที่นี่ ดังนั้นมันจึงมีการจำกัดบางอย่างเอาไว้ ค่ายกลแรกน่าจะเพื่อไม่ให้สามารถบินได้ ค่ายกลที่สองคือผนึกหลินฉี และค่ายกลที่สามคือผนึกเลือดและฉี ! ส่วนค่ายกลอื่น ๆ ข้าก็ไม่รู้เช่นกัน”

เสียงถูกเปล่งออกมาจาก 1 ใน 12 ปีศาจคุนหลุนในขณะที่เดินไปข้างหน้าพร้อมกับเข็มทิศในมือ

Fishing in the Myriad Heavens

Fishing in the Myriad Heavens

Status: Ongoing

เป่ยเฟิงผู้เหนื่อยหน่ายกับชีวิตในเมือง เขาได้ตัดสินใจกลับไปใช้ชีวิตอยู่ที่บ้านเกิดของเขาในชนบท ในขณะที่เขากำลังเก็บ [ดอกแอสเตอร์] ที่โผล่อยู่ใกล้ๆรั้วของเขา เขาได้มองไปที่ภูเขาทางใต้ลูกนั้น เขาแค่ไม่คิดว่าการเลี้ยงไก่และเป็ดไม่กี่ตัวจะทำให้ชีวิตเขาเรียบงานและสบายใจขนาดนี้ได้

ยังไงก็ตามใครจะไปคิดว่าชะตากรรมเล่นตลกกับเป่ยเฟิง ทุกสิ่งทุกอย่างเปลี่ยนไปเมื่อเขาได้พบกับบ่อน้ำโบราณ หรือจะเรียกว่าบ่อน้ำเวทมนย์ดี ไม่ว่าปลาที่ตกได้ตัวโคตรใหญ่

หรือจะเป็น ไก่ตัวใหญ่ที่เมื่อมันโผล่ออกมาก็ได้วิ่งไล่จิกเขาไปทั่ว เขาได้แต่นึกเสียใจและตะโกนเขาถามสวรรค์ว่า “ถ้าวันนั้นเขาต้องการมังกรแทนที่จะเป็นไก่ มันจะเกิดเชี้ยไรขึ้นกับเขา”

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท