Fishing in the Myriad Heavens – ตอนที่ 442

ตอนที่ 442

“หือ ? นั่นมันพวกราชวงศ์ของชนเผ่าดาบ !”

เจิ้งเจี้ยงและนายพลคนอื่น ๆ แข็งแกร่งมาก ไม่มีนักรบคนใดสามารถทำอะไรพวกเขาได้แม้แต่น้อยในสนามรบแห่งนี้ ในขณะเดียวกันตาของเห่ยเหม่าก็เบิกกว้างพร้อมกับตะโกนออกมาด้วยความตกใจและตื่นเต้น ลมหายใจของเขาเร็วขึ้นราวกับเจอสมบัติบางอย่าง

“ฮ่าฮ่า ! โชคดีจริง ๆ ! คริสตัลดาบที่เกิดจากพวกราชวงศ์มันมีค่ายิ่งกว่าคริสตัลของทั้งกองทัพซะอีก !”

เจิ้งเจี้ยงมองด้วยความตกใจ นั่นคือพวกราชวงศ์ของชนเผ่าดาบ ! พวกเขามีน้อยมากและครั้งสุดท้ายที่ปรากฏตัวก็คือเมื่อ 500 ปีก่อน

เนื่องจากกองทัพถูกสั่งห้ามให้โจมตีชนเผ่าดาบทำให้พวกเขาไม่รู้ว่าแท้จริงแล้วชนเผ่าดาบได้ซ่อนราชวงศ์เอาไว้

สาเหตุที่ไม่ยอมให้คนจากราชวงศ์ปรากฏตัวออกมานั่นเพราะตัวตนของพวกเขาคือตัวตนที่เปรียบเสมือนพระเจ้าของทั้งชนเผ่า คนนอกและมนุษย์ใด ๆ ที่กล้าก้าวเข้าไปในพื้นที่หวงห้ามที่เป็นที่อยู่ของพระเจ้าของพวกเขาจะถูกฆ่าตายในทันที !

หลังจากผ่านไปนานหลายปีก็ไม่มีใครซักคนที่ได้เห็นพระเจ้าของพวกเขาอีก ในขณะเดียวกันการป้องกันของราชวงศ์ก็ผ่อนคลายลงจากที่ไม่เคยได้มีใครย่างก้าวเข้ามาก็เริ่มมีคนจากตระกูลอื่น ๆ ให้เข้ามาพบเจอ มีเพียงชนชั้นต่ำลงมาเท่านั้นที่ไม่ได้พบ

โดยปกติแล้วคนจากราชวงศ์จะไม่ปรากฏตัวในสนามรบแบบนี้ แต่ตอนนี้กลับมีคนของราชวงศ์มาปรากฏตัวตรงหน้าพวกเขา ! นี่ถือว่าเป็นโชคที่ลอยมาหาชัด ๆ !

“มีนักรบระดับสูงสุดของชนเผ่าดาบ 10 กว่าตนที่อยู่ตรงนั้น พวกมันแข็งแกร่งกว่าพวกเราเล็กน้อย ดูเหมือนเราจะเจอกับไม้แข็งเข้าแล้วสิ” เห่ยเหม่าพูดขึ้น

“มีอะไรต้องกลัวกัน ! มันก็แค่มีไม่กี่คนเท่านั้น ! พวกเราก็แค่จัดการสายเลือดราชวงศ์นั่นก่อนแล้วค่อยฆ่าพวกมันทีหลังก็ได้” เจิ้งเจี้ยงตะโกนใส่ สิ่งที่พวกเขาต้องทำในตอนนี้ก็คือการใช้ชีวิตของทหารตัวเองซื้อเวลาเอาไว้ ตราบใดที่พวกเขาสามารถฆ่าคนของราชวงศ์ได้ ต่อให้เสียทหารไปครึ่งหนึ่งมันก็ยังคุ้มค่า !

ผู้เชี่ยวชาญระดับสูงกว่า 20 คนมุ่งหน้าไปยังแท่นโดยไม่ลังเล

นักรบระดับสูงของชนเผ่าดาบที่มีสติปัญญามองคนที่มุ่งหน้ามา พวกมันยิ้มเยาะก่อนจะพูดขึ้น “จัดการ”

หลังจากนั้นนักรบชนเผ่าดาบที่ทั้งตัวมีสีน้ำเงินก็มุ่งหน้าเข้าหากลุ่มมนุษย์ที่มุ่งหน้ามาทันที แขนดาบทั้ง 2 ข้างของพวกเขาเรืองแสงสีฟ้าออกมาจาง ๆ

เจิ้งเจี้ยงและเห่ยเหม่าไม่สนใจนักรบเหล่านี้ พวกเขามุ่งหน้าไปยังบนยอดแท่นสูง ด้านหลังพวกเขาคือผู้เชี่ยวชาญของมนุษย์ 20 กว่าคนที่เข้าปะทะกับนักรบชนเผ่าดาบ

ถึงแม้มันจะดูดุเดือด แต่การต่อสู้ของพวกเขาไม่อาจถือได้ว่าเป็นการต่อสู้ มันควรจะเรียกว่าการฆ่าฝ่ายเดียวมากกว่า !

กว่าเจิ้งเจี้ยงและเห่ยเหม่าจะมาถึงยอดแท่น ผู้เชี่ยวชาญกว่า 20 คนก็ถูกฆ่าตายหมดแล้ว

มีเพียงกระดูกสีขาวของพวกเขาที่ยังคงอยู่ ส่วนต่าง ๆ อย่างเนื้อหนังและเลือดได้ละลายกลายเป็นไอและถูกดูดเข้าไปในร่างของนักรบทั้ง 10 จนหมด

ใบหน้าที่เหมือนการดูถูกปรากฏบนใบหน้าของนักรบชนเผ่าดาบ จากนั้นพวกเขาก็เงยหน้าหันไปมองนายพลทั้ง 2 ที่อยู่บนยอดแท่น

เจิ้งเจี้ยงและเห่ยเหม่าไม่สนใจว่านักรบทั้ง 10 จะตามมาหรือไม่ พวกเขารีบวิ่งไปข้างหน้าโดยไม่ละสายตาไปจากคนของราชวงศ์เผ่าดาบ

ความโลภเป็นสิ่งที่สามารถชักจูงคนได้ง่าย บางครั้งกว่าจะได้ผลตอบแทนที่หวังไว้พวกเขาก็อาจจะต้องสูญเสียตาทั้ง 2 ข้างไปก่อน และตอนนี้เจิ้งเจี้ยงและเห่ยเหม่าก็เหมือนข้อความข้างต้น

“ฮึ่ม !”

“ปัง ปัง !”

“อ๊ากก ! ตาข้า !”

“ฆ่า ! ฆ่า ! ฆ่ามัน !”

ในขณะที่ทั้ง 2 กำลังจ้องมองคนของราชวงศ์เผ่าดาบด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความโลภ ทันใดนั้นดวงตาของพวกเขาก็ร้อนขึ้นเรื่อย ๆ และในไม่ช้ามันก็ระเบิดขึ้น !

ในขณะเดียวกันดวงตาของคนจากราชวงศ์เผ่าดาบเต็มไปด้วยความเย็นชา

“น่าผิดหวังจริง ๆ”

คนจากราชวงศ์ส่ายหัวเมื่อเห็นการโจมตีของเจิ้งเจี้ยงและเห่ยหม่าที่อยู่ห่างออกไปไม่ไกลนัก เขาจ้องมองทั้งคู่ราวกับมองคนที่ตายแล้ว

หลังจากนั้นก็เลิกสนใจและหันหลังหยิบกระดูกสัตว์บางอย่างขึ้นมา 2 ท่อน ตามมาด้วยเสียงฟ้าร้องที่ชวนทำให้ขนลุก จากนั้นเขาก็เริ่มตีกลอง !

หากเขาหันหลังมาก็จะเห็นร่างของเจิ้งเจี้ยงที่แข็งจนกลายเป็นน้ำแข็งและเห่ยเหม่าที่ถูกไฟเผาจนร่างลุกเป็นไฟ !

“โฮก โฮก !”

ไม่รู้เหมือนกันว่ากลองสร้างขึ้นมาได้อย่างไร แต่เมื่อกระดูกสัตว์อสูรทุบลงมันก็เกิดเสียงราวกับสัตว์อสูรคำรามออกมา !

“โฮก !”

เมื่อกลองดังขึ้น นักรบชนเผ่าดาบทั้งหมดก็เงยหน้าขึ้นฟ้าและคำรามออกมา จากนั้นร่างของพวกเขาก็ขยายใหญ่ขึ้น

ทันใดนั้นกองทัพมนุษย์ราวกับเจอภัยพิบัติ พวกเขาราวกับแกะที่กำลังถูกฆ่าล้างฝ่ายเดียว !

“ฮุ้ว …”

คนของราชวงศ์ชนเผ่าดาบยืนมองสนามรบก่อนจะสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ ทันใดนั้นหมอกเลือดจากสนามรบจำนวนมากก็ถูกดูดเข้าไปในจมูกของเขา !

ศพของมนุษย์ที่ตายแล้วทันใดนั้นก็หายไป พวกเขาทั้งหมดถูกดูดหายเข้าไปโดยเด็กหนุ่มคนนี้

ร่างของชนเผ่านักรบขยายใหญ่มากขึ้น พวกเขาไล่บดขยี้กองทัพมนุษย์โดยไม่ต้องใช้ความพยายามมากนัก

นักรบชนเผ่าดาบจำนวนมากยังคงอยู่ในสนามรบแม้ว่าจะบาดเจ็บแค่ไหนก็ตาม ส่วนเหตุผลที่พวกเขายังอยู่ในสนามรบนั่นก็เพราะพวกเขากำลังดูดซับแก่นแท้ของเลือดอยู่

เห็นได้ชัดว่าพลังของนักรบชนเผ่าดาบจะแข็งแกร่งมากขึ้นเรื่อย ๆ ในไม่ช้ากองทัพมนุษย์กว่าล้านคนก็ถูกสังหารจนหมด ในขณะที่นักรบชนเผ่าดาบสูญเสียไปเพียง 1 ใน 3

ในสนามรบเหลือแต่เพียงโครงกระดูกที่ถูกหุ้มด้วยเกราะเท่านั้น กระดูกพวกนี้ขาวสะอาดราวกับถูกหมาเลียจนเกลี้ยง ไม่มีเลือดซักหยดที่อยู่บนพื้น

“ได้เวลากลับแล้ว วันนี้ดูเหมือนจะเก็บเกี่ยวได้ไม่น้อยทีเดียว” เด็กหนุ่มพูดกับตัวเอง หลังจากที่ได้สังหารกองทัพมนุษย์ไปกว่าล้านคนแน่นอนว่าจักรวรรดิของมนุษย์จะไม่ปล่อยพวกเขาไปแน่ ๆ หากยังคงอยู่ที่นี่

“ดิ๊ง !”

เด็กหนุ่มมองรอบ ๆ ในขณะที่กำลังเปิดปากทันใดนั้นก็มีเสียงเบา ๆ ดังขึ้น

บนหลังของเขามีตะขอปลาเจาะเข้าไปในหลังเขาได้อย่างง่ายดาย มันสามารถเจาะทะลุเกราะป้องกันของเขามาได้ แรงกดดันที่ปกคลุมร่างกายของเขาแข็งแกร่งมากแต่สุดท้ายก็ถูกเจาะเข้ามา ตะขอนี้มันราวกับได้ผสานเข้าไปในร่างของเขาจนกลายเป็นส่วนหนึ่งของเขา !

ด้านล่างของเขาคือกองทัพนักรบชนเผ่าดาบที่กำลังระบายอารมณ์ แน่นอนว่าพวกเขาไม่มีความสุขหรือความโกรธแม้แต่น้อยหากคนจากราชวงศ์ถูกจับตัวไป เพราะมันยังมีความจริงที่ว่าพระเจ้าของพวกเขาแข็งแกร่งซะยิ่งกว่ามนุษย์หลายเท่านัก !

ตลอดหลายปีที่ผ่านมา มีคนของชนเผ่าดาบจำนวนนับไม่ถ้วนที่ตายไปเพราะมนุษย์ จำนวนที่พวกเขาจะได้รับชัยชนะมีน้อยมาก

หลังจากนั้นไม่นาน นักรบทั้งหมดก็เงียบลงและเฝ้ารอคำสั่งจากพระเจ้าของพวกเขา

ในขณะเดียวกัน พวกเขาเห็นเพียงพระเจ้าของพวกเขาที่ลอยสูงขึ้นเรื่อย ๆ เขาลอยไปบนฟ้าและจากนั้นก็มีหลุมดำปรากฏเหนือหัวของเขา

บรรดานักรบชนเผ่าดาบมองไปด้านบนด้วยความสับสน พวกเขาสงสัยว่าพระเจ้าของพวกเขาทำไมถึงบินสูงนัก แม้ว่าพวกเขาจะไม่รู้ว่าพระเจ้าของพวกเขากำลังทำอะไร แต่มันดูน่ากลัวมาก

นักรบระดับสูงสุดของชนเผ่าดาบทั้ง 10 คนรู้สึกมีบางอย่างแปลก ๆ แต่พวกเขาก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไร

ก่อนที่พวกเขาจะได้คิดอะไรต่อ ทันใดนั้นพระเจ้าของพวกเขาก็หายไปตามมาด้วยเสียงดัง “ซู่” ทุกคนมองไปบนฟ้าพร้อมกับใบหน้าที่เต็มไปด้วยความโง่งม

นักรบระดับสูงสุดมองไปบนท้องฟ้าที่ว่างเปล่า หลังจากผ่านไปหลายนาทีพวกเขาก็ตะโกนด้วยความโกรธและแปลงร่างด้วยความคุ้มคลั่ง !

ในเวลาเดียวกัน ใบหน้าของเป่ยเฟิงเต็มไปด้วยความร่าเริง เขาไม่รู้ว่าเขาตกอะไรได้แต่ที่แน่ ๆ มันไม่ใช่มนุษย์แน่นอน เขาเห็นสิ่งมีชีวิตที่เหมือนมนุษย์นี้ฆ่ามนุษย์ถึง 2 คนได้ง่าย ๆ โดยไม่ต้องยกมือขึ้น

ภายในบ่อน้ำ รูปปั้นคริสตัลสูง 2 เมตรลอยขึ้นมาจากกระแสน้ำวนสีดำช้า ๆ เป่ยเฟิงถอนหายใจด้วยความประหลาดใจ

หากไม่ใช่เพราะเห็นฉากต่อสู้ เขาคงคิดว่าสหายผู้นี้แท้จริงแล้วอาจจะเป็นรูปปั้นคริสตัลก็ได้ !

Fishing in the Myriad Heavens

Fishing in the Myriad Heavens

Status: Ongoing

เป่ยเฟิงผู้เหนื่อยหน่ายกับชีวิตในเมือง เขาได้ตัดสินใจกลับไปใช้ชีวิตอยู่ที่บ้านเกิดของเขาในชนบท ในขณะที่เขากำลังเก็บ [ดอกแอสเตอร์] ที่โผล่อยู่ใกล้ๆรั้วของเขา เขาได้มองไปที่ภูเขาทางใต้ลูกนั้น เขาแค่ไม่คิดว่าการเลี้ยงไก่และเป็ดไม่กี่ตัวจะทำให้ชีวิตเขาเรียบงานและสบายใจขนาดนี้ได้

ยังไงก็ตามใครจะไปคิดว่าชะตากรรมเล่นตลกกับเป่ยเฟิง ทุกสิ่งทุกอย่างเปลี่ยนไปเมื่อเขาได้พบกับบ่อน้ำโบราณ หรือจะเรียกว่าบ่อน้ำเวทมนย์ดี ไม่ว่าปลาที่ตกได้ตัวโคตรใหญ่

หรือจะเป็น ไก่ตัวใหญ่ที่เมื่อมันโผล่ออกมาก็ได้วิ่งไล่จิกเขาไปทั่ว เขาได้แต่นึกเสียใจและตะโกนเขาถามสวรรค์ว่า “ถ้าวันนั้นเขาต้องการมังกรแทนที่จะเป็นไก่ มันจะเกิดเชี้ยไรขึ้นกับเขา”

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท