เพราะแรงโจมตีมหาศาลลึกกว่าร้อยเมตร ทำให้ลาวาที่กระจายออกไปค่อย ๆ ไหลกลับเข้ามาเหมือนเดิม
เป่ยเฟิงมองไปที่คลื่นลาวารอบ ๆ จากนั้นเขาก็โบกมือแยกลาวาออกเป็น 2 ส่วน
สิ่งที่น่ากลัวที่สุดของฝ่ามือนี้ไม่ใช่พลังงานที่กั้นลาวา แต่มันเป็นแรงสั่นสะเทือนที่ทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างที่กระแทกกับมันต้องโดนสะท้อนกลับ !
คลื่นพลังงานสั่นไม่หยุดพร้อมกับหยุดพวกงูเหลือมลาวาเอาไว้ !
งูเหลือมลาวาจำนวนมากที่มีพลังระดับเซียนเทียนถูกคลื่นพลังระเบิดเข้าใส่ แม้ว่าพวกมันจะมีชีวิตรอดแต่ก็บาดเจ็บสาหัส
นี่คือความแข็งแกร่งที่แท้จริงของเป่ยเฟิงหลังจากมีพลังระดับสวรรค์ ผู้เชี่ยวชาญระดับสวรรค์ธรรมดาไม่สามารถที่จะป้องกันการโจมตีของเป่ยเฟิงได้แม้แต่ครั้งเดียว !
และยิ่งไม่ต้องพูดถึงงูเหลือมลาวาที่อ่อนแอเหล่านี้ หากไม่ใช่เพราะมันมีผิวหนังที่แข็งแกร่งพอ เพียงฝ่ามือเมื่อครู่คงฆ่าพวกมันไปได้ไม่รู้กี่ตัวต่อกี่ตัว !
ฝ่ามือนี้มันราวกับการทำให้ทุกอย่างสงบ ลาวาหลังจากที่ได้ระเบิดเมื่อครู่ตอนนี้ก็เริ่มสงบลง มีเพียงลาวาบางส่วนที่ไหลไปยังบริเวณฝ่ามือที่เป่ยเฟิงได้ทำเอาไว้
บรรยากาศรอบ ๆ ยังคงเต็มไปด้วยแรงกดดัน เป่ยเฟิงใช้พลังจิตกระจายไปรอบ ๆ จากนั้นเขาก็เห็นว่ามันมีแต่งูเหลือมลาวาระดับเซียนเทียนที่ว่ายน้ำอยู่รอบ ๆ
“ทุกคนระวังตัวให้ดี เราถูกพลังบางอย่างผนึกเอาไว้ทำให้ไม่สามารถบินได้ ดังนั้นอย่าได้ประมาทแล้วเผลอตกลงไปในลาวาเด็ดขาด” เป่ยเฟิงบอกลึกลับที่ 1 และคนอื่น ๆ
ที่ต้องเตือนพวกเขาก็เพราะนี้เป็นอาณาเขตของงูเหลือมลาวา แม้ว่าพวกมันจะอ่อนแอแต่หากถูกลากลงไปในลาวา พวกเขาคงไม่มีทางต้านทานความร้อนได้แน่ ๆ
“รับทราบ”
ลึกลับที่ 1 และคนอื่น ๆ พยักหน้าและนำอาวุธออกมา อาวุธของลึกลับที่ 1 ยังคงเป็นแส้สีแดงเข้มเหมือนงู ดาบยาวหลายเมตรปรากฏด้านหลังไป๋เซียงและแผ่กระจายออกมาราวกับหางของนกยูง สำหรับเคอร์เบอรอสมันไม่ได้ทำอะไรเลยเพราะอาวุธที่แข็งแกร่งที่สุดของร่างกายของมันเอง !
“ชั้วะ !”
ทันใดนั้นลาวาก็ระเบิดขึ้นพร้อมกับเสียงคำราม ถ้ำใต้ดินจากที่เงียบสงบก็ตกอยู่ในความวุ่นวายทันที
“ฟิ้ว !”
สายลมที่เต็มไปด้วยความลมพัดกระหน่ำราวกับพายุ ภายใต้การควบคุมด้วยพลังจิตของเป่ยเฟิงเขารู้ได้ทันทีว่าอะไรจะเกิดขึ้น วินาทีต่อมาหัวของงูเหลือมขนาดใหญ่ก็ค่อย ๆ โผล่ออกมาจากลาวา
“ฟ่อ !”
หัวขนาดใหญ่ค่อย ๆ โผล่ออกมาตามมาด้วยลำตัวขนาดใหญ่ การปรากฏตัวของมันทำให้เกิดคลื่นลาวาขนาดใหญ่กระจายออกไปรอบ ๆ พร้อมกับส่งงูเหลือมลาวาจำนวนมากออกไปแล้วตามด้วยตัวมันที่พุ่งไปหากลุ่มของเป่ยเฟิง
ความเร็วของสายรุ้งทะยานเร็วกว่าความเร็วเสียงถึง 8 เท่า นอกจากนี้วัสดุที่สร้างมันขึ้นมาแข็งแกร่งมาก ไม่มีงูเหลือมลาวาตัวใดสามารถหยุดมันได้ !
ลึกลับที่ 1 ก็ไม่น้อยหน้า แส้สีแดงเข้มในมือเธอราวกับขยายความยาวได้ดั่งใจ เธอยืดมันยาวออกไปหลายร้อยเมตรก่อนจะกวาดไปรอบ ๆ งูเหลือมลาวาตัวใดก็ตามที่เข้าใกล้แส้มันจะตายลงในทันที !
ดาบที่คมมากของไป๋เซียงผุดขึ้นมาจากลาวาก่อนจะจู่โจมฝูงงูเหลือมขนาดใหญ่
“เพ้ย เพ้ย นี้มันตัวบัดซบอะไรกัน ? รสชาติไม่ได้เรื่อง”
ร่างกายของเคอร์เบอรอสขยายใหญ่พร้อมกับการอ้าปากเคี้ยวงูเหลือมลาวาจำนวนมาก หลังจากนั้นมันก็พ่นงูเหลือมออกมาพร้อมกับโบกอุ้งเท้าของมันไปมาเพื่อฆ่างูเหลือมลาวาทุกตัวที่อยู่ตรงหน้ามัน !
ทั้ง 3 คนและ 1 สัตว์แสดงพลังที่น่ากลัวออกมา งูเหลือมลาวาที่มีพลังระดับเซียนเทียนดูไร้ค่าอย่างมากเมื่ออยู่ต่อหน้าพวกเขา ตราบใดที่หลินฉีของพวกเขาไม่หมด ต่อให้งูเหลือมมีอีกสักล้านตัวก็ไร้ค่าสำหรับพวกเขา
“ฟ่อ !”
เสียงคำรามดังขึ้นอีกครั้งพร้อมกับระลอกคลื่นขนาดใหญ่กว่าเดิมที่เกิดบนทะเลสาบ จากนั้นเสาลาวาขนาดสูงกว่าร้อยเมตรก็พุ่งออกมาจากทะเลสาบลาวา !
งูเหลือมลาวาขนาดใหญ่ค่อย ๆ เผยตัวให้เห็นอย่างช้า ๆ เขาสีแดงเข้มค่อย ๆ โผล่ออกมาจากลาวาพร้อมกับเสียงคำรามที่น่ากลัวดังขึ้น !
หลังจากนั้นร่างที่สูงกว่า 20-30 เมตรก็ค่อย ๆ โผล่ออกมา หลังจากนั้นก็ค่อย ๆ เผยลำตัวอย่างช้า ๆ จนในตอนนี้มันสูงกว่าร้อยเมตร ลักษณะของมันแตกต่างจากงูเหลือมลาวาตัวอื่น ๆ อย่างมาก นอกจากนี้ร่างกายของมันยังเต็มไปด้วยเกล็ด !
เกล็ดแต่ละเกล็ดมีขนาดเท่าเครื่องโม่หิน ลำตัวของมันมีสีแดงพร้อมกับหัวขนาดใหญ่เท่าหัวรถไฟ เมื่อมันโผล่ออกมาจากลาวาก็มองกลุ่มของเป่ยเฟิงอย่างเย็นชา
“กร๊าซ ! มนุษย์ ยอมแพ้หรือตาย !”
งูลาวาเปล่งเสียงออกมา เสียงของมันดูไม่เหมือนเสียงของงู มันเป็นเสียงของสัตว์อสูรที่ออกโทนต่ำและเย็นชา
“ฆ่า !”
เป่ยเฟิงไม่ได้พูดใด ๆ หลังจากนั้นร่างของเขาก็ขยายใหญ่ขึ้นพร้อมกับเสื้อผ้าที่ฉีกเป็นชิ้น ๆ ในพริบตาร่างของเขาก็สูงกว่า 5 เมตร !
รอยสักสีดำบนร่างสว่างขึ้นจากนั้นก็กลายเป็นเกราะ สายรุ้งทะยานเองก็พุ่งไปหางูเหลือมลาวาโดยไม่ลังเล !
“เจ้ามดปลวก ตาย !”
บอสงูเหลือมลาวาคำรามด้วยความโกรธ จากนั้นเขาสีแดงเข้มของมันก็เปล่งแสงสีแดงออกมา สายรุ้งทะยานจากที่บินด้วยความเร็วเสียง 8 เท่าก็ค่อย ๆ ช้าลงจนเหลือเพียง 2 เท่าราวกับมันแทงเข้าไปในโคลน !
“กิ๊ง !”
ยังไม่หมดแค่นั้น หลังจากที่มันลดความเร็วลงแล้ว เกล็ดสีแดงจำนวนมากก็ค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นอาวุธที่แหลมคมปกคลุมร่างกาย !
สายรุ้งทะยานพุ่งปะทะเข้ากับเกล็ดสีแดง หลังจากปะทะพุ่งไปมากกว่า 20 เกล็ด สุดท้ายมันก็ค่อย ๆ หยุดลง
“แก๊ง !”
งูเหลือมลาวาอาจจะตัวใหญ่ แต่ความเร็วของมันไม่ใช่น้อย ๆ มันหันไปมองสายรุ้งทะยานที่หยุดนิ่งจากนั้นก็อ้าปากแล้วกัดมีดบิน
“หืม ? แข็งแกร่งมาก !”
เป่ยเฟิงขมวดคิ้วเบา ๆ ทุกอย่างเกิดขึ้นในพริบตา มันเร็วมาก เขาเพิ่งจะใช้เคล็ดบัญญัติกฏสวรรค์เสร็จมีดบินของเขาก็ถูกกินไปแล้ว
“แกคิดว่ามันจะง่ายขนาดนั้น ? ทำลายดวงดาว !” เป่ยเฟิงพึมพำด้วยพลังจิต ชั้นแสงสีเงินปรากฏรอบ ๆ สายรุ้งทะยาน จากนั้นในไม่ช้ามันก็พุ่งผ่านรอยฟันของงูเหลือมลาวาออกมา
เป่ยเฟิงโบกมือเรียกสายรุ้งกลับมาด้วยความไม่เต็มใจ
ไม่ใช่ว่าเขาไม่ต้องการฆ่ามัน เพียงแต่มันเร็วและแข็งแกร่งเกินไป ! ความตั้งใจของเขานั้นคือการใช้สายรุ้งทะยานพุ่งทะลุหัวของบอสงูเหลือมออกมา
แต่ใครจะไปคิดกันว่าบอสงูเหลือมตัวนี้จะย้ายแถวฟันของมันมาป้องกันด้านบนปากของมัน
และดูเหมือนเขาสีแดงของมันกำลังจะเตรียมใช้พลังบางอย่างทำให้เขารีบเรียกมีดบินกลับมา
ในเวลาเดียวกันงูเหลือมลาวาตัวอื่น ๆ ก็ถูกพวกลึกลับที่ 1 และคนอื่น ๆ จัดการหมดแล้ว
หลังจากนั้นทุกคนก็ปรากฏรอบล้อมงูเหลือมลาวาทั้ง 4 ด้าน
“ไฟ !”
งูเหลือมลาวาใบหน้าเต็มไปด้วยความโกรธ หรือจะให้พูดก็คือมันในตอนนี้ราวกับเสือที่ออกจากป่าและถูกหมาข้างถนนรังแก ตอนนี้มันอยู่ในช่วงที่สำคัญที่สุดและอีกนิดเดียวมันก็ใกล้จะเป็นมังกรที่แท้จริง ความแข็งแกร่งของมันในตอนนี้ลดลงอย่างมาก ตัวมันมีพลังระดับครึ่งก้าวหลุดพ้นแต่ว่าพลังของมันในตอนนี้เหลือเพียงครึ่งเดียวเท่านั้น แล้วในตอนนี้มันกลับถูกเด็กน้อยที่อ่อนแอไม่กี่คนมารังแก ความอัปยศนี้มันจะทนรับได้อย่างไรกัน ?
เสียงคำรามดังขึ้นพร้อมกับเขาบนหัวของบอสงูเหลือมที่ปล่อยอุณหภูมิสูงมากออกมา
หลังจากนั้นดอกบัวสีแดงเข้มที่ถูกสร้างขึ้นมาจากเปลวไฟแล้วก็ถูกปล่อยออกมาจากเขา ทันใดนั้นอุณหภูมิในถ้ำเพิ่มสูงขึ้นในทันที !
“ฉันจะปะทะกับมันเอง คนอื่น ๆ โจมตีจากด้านข้างเอา”
เป่ยเฟิงไม่กล้าประมาท แรงกดดันที่แผ่ออกมาจากงูเหลือมลาวามันยิ่งใหญ่เกินไป โชคดีที่สภาพของมันในตอนนี้อ่อนแอมาก มันเทียบไม่ได้กับครั้งก่อนเลยแม้แต่น้อย
เขาไม่รู้ว่าบอสงูเหลือมตัวนี้วางแผนจะทำอะไร ตอนนี้มันน่าจะเป็นช่วงที่กำลังวิวัฒนาการเลือดตัวเอง หลังจากที่มันเปลี่ยนเลือดให้กลายเป็นเลือดชั้นสูงแล้วกินผลไม้เข้าไป เป็นไปได้ว่ามันมีโอกาศ 80-90 % ที่จะวิวัฒนาการเป็นมังกรได้สำเร็จ !
ในเวลาเดียวกันแม้ว่ามันจะมีพลังระดับครึ่งก้าวหลุดพ้น แต่ความแข็งแกร่งของมันในตอนนี้น่าจะเทียบเท่าผู้เชี่ยวชาญระดับว่างเปล่าขั้นต้น !
“เทพเจ้าแห่งดวงดาว จงปรากฏ !”
ลำแสงพุ่งออกมาจากร่างของเป่ยเฟิง จากนั้นร่างของเทพเจ้าแห่งดวงดาวทั้ง 2 ก็ปรากฏตัวขึ้น !
“ผลาญสุริยัน !”
“น้ำแข็งศักดิ์สิทธิ์ !”
เทพเจ้าแห่งดวงดาวยืนข้าง ๆ เป่ยเฟิง ความสูงของพวกเขาเพียง 10 จาง ใบหน้าของพวกเขาเบลอจนไม่สามารถมองได้ชัด ร่างกายของพวกเขาปลดปล่อยพลังงานแห่งดวงดาวออกมาจำนวนมาก !
เสียงคำรามดังออกมาจากปากของเทพเจ้าแห่งดวงดาว จากนั้นทั้งคู่ก็ยกนิ้วขึ้นแล้วชี้ไปยังดอกบัวเปลวไฟ ทันใดนั้นพลังงานหยางจำนวนมากที่อยู่ในดอกบัวเปลวไฟก็ไหลเข้าไปในร่างของอีกาทองคำ 3 ขา !
อีกด้าน มีไอเย็น ๆ ระเหยขึ้นมาจากนั้นเงาปลาสีดำจำนวนมากก็กระโดดไปด้านหน้า ผนึกน้ำแข็งก่อตัวขึ้นรอบ ๆ ที่พวกมันพุ่งผ่านไป !
“บูม !”
น้ำแข็งเย็นจัดปะทะเข้ากับลาวาอุณหภูมิสูงทำให้เกิดการระเบิดที่น่ากลัว !
“ดอกบัวพันสังหาร !”
“พันธนาการจันทรา ฉีกกระชากท้องฟ้า !”
“วิชาดาบดิน ถล่มภูเขาเขย่าแผ่นดิน ! วิชาดาบบิน มังกรงูขด !”
ลึกลับที่ 1 และคนอื่น ๆ หมุนเวียนพลังฉีจากนั้นก็ปลดปล่อยการโจมตีที่แข็งแกร่งออกไป !
การโจมตีของทั้ง 3 ปะทะเข้ากับร่างของบอสงูเหลือมแล้วส่งคลื่นกระแทกกระจายออกไปทุกทิศทาง !
“ฟิ้ว !”
เถาวัลที่อยู่ใจกลางสระลาวาพริ้วไหว จากนั้นเปลวไฟสีทองก็ค่อย ๆ ปรากฏรอบ ๆ ทำให้มันดูลึกลับมาก
เมื่อเห็นว่าคลื่นกำลังปะทะเข้ากับเถาวัล บอสงูเหลือมก็ยิ่งบ้าคลั่งมากขึ้น เพราะการโจมตีของอีกฝ่ายทำให้เกิดคลื่นกระแทกไปรอบ ๆ
และหากคลื่นกระแทกนี้พุ่งไปโดนเถาวัล ผลไม้สีแดงลูกนั้นจะถูกทำลายแน่นอน
ไม่ใช่แค่บอสงูเหลือม เป่ยเฟิงเองก็เช่นกัน เหตุผลที่เขาพยายามที่จะฆ่าบอสงูเหลือมลาวาตัวนี้ไม่ใช่เพราะการเอาผลไม้มาเป็นของเขาหรอกหรือ ? หากผลไม้นี้ถูกทำลายลงไป ทุกสิ่งที่เขาทำมาจะมีค่าอะไรกัน ?
“บูม !”
ภายใต้สายตาที่ตกใจของเป่ยเฟิงและงูเหลือมลาวา รากจำนวนนับไม่ถ้วนปรากฏรอบ ๆ เถาวัลครอบคลุมมันไว้ รากมันมีสีแดงและโปร่งใสเหมือนคริสตัลสีเลือด คลื่นกระแทกที่รุนแรงกลับถูกหยุดเอาไว้โดยรากของเถาวัล !
ไม่ มันไม่ถูกต้อง ถ้าจะพูดให้ถูกก็คือพลังงานมหาศาลถูกดูดเข้าไปในรากเถาวัล !
