มันเป็นภาพที่น่าตกใจ ใครจะไปคิดกันว่าจะได้เห็นภาพแบบนี้บนรถม้า !
มองไปที่ท้องฟ้าอันกว้างใหญ่ จะเห็นกาแลคซีที่เต็มไปด้วยดวงดาวขนาดใหญ่จำนวนมาก
นอกเหนือจากสิ่งมีชีวิตที่ตายไปนานหลายร้อยปีแล้ว ไกลออกไปมีแสงไฟกระพริบใหญ่กว่า 100 จางกระพริบไปมาก่อนจะค่อย ๆ หายไปและไม่มีใครสามารถมองเห็นได้ทันว่ามันมีอะไรเกิดขึ้น
“เดี๋ยวนะ นี้มันไม่ใช่ภาพลวงตา แต่สัตว์ตัวนั้นมันลากรถม้าอยู่ !” ปีศาจแห่งภัยพิบัติพูดขึ้นพร้อมกับหมอกสีแดงรอบตัวที่หนาขึ้น อย่างไรก็ตามคนที่อยู่รอบ ๆ ไม่มีใครรู้สึกถึงความร้อนแม้แต่น้อย
“สัตว์ตัวนั้นมันตายไปแล้ว มันจะลากพวกเราขึ้นมาและวิ่งบนกาแลคซีนี้ได้ยังไงกัน ?”
หลิงวู่ถามด้วยความสับสน
“ข้าไม่แน่ใจ แต่ข้าคิดว่ามันเป็นสิ่งที่ดีและไม่ดีในเวลาเดียวกัน เราไม่รู้ว่าสัตว์ตัวนี้มันตายแล้วแต่ลากรถม้าวิ่งข้ามกาแลคซีได้ยังไง ข่าวดีก็คือเราได้ออกมาจากโลกใบเก่าแล้วแน่นอนส่วนข่าวร้ายก็คือเราไม่รู้ว่าสัตว์ที่ลากอยู่มันหลงเหลือพลังแค่ไหน”
แม้แต่หวังวูหยูก็ช่วยไม่ได้ที่จะรู้สึกกังวลเล็กน้อย เพราะตอนนี้พวกเขาอยู่ในอวกาศ !
ฟาหวังส่ายหัวและพูด “เราคงต้องปล่อยให้สวรรค์ลิขิตชะตากรรมของเราแล้ว”
ทุกคนทำได้เพียงพยักหน้ายอมรับมัน พวกเขาทำอะไรไม่ได้แล้วในตอนนี้ เพราะสิ่งที่เกิดขึ้นในปัจจุบันมันเกินกว่าที่พวกเขาจะเข้าใจได้
ฉากที่สวยงามของทางช้างเผือกปรากฏอยู่รอบตัวเพียงชั่วครู่ก่อนจะหายไป ในไม่ช้าทุกคนก็รู้สึกราวกับกำลังล่องลอยอยู่ในความมืดมิดที่ไร้จุดสิ้นสุด
ประตูที่สูงกว่าพันจางคือทางที่พวกเขาเข้ามา แต่เมื่อพวกเขาเข้ามาแล้วประตูก็ลดเหลือขนาดเพียง 10 จาง และประตูในตอนนี้กลับปิดสนิทไปแล้ว
ทุกคนเดินไปที่ประตูและยืนอยู่ตรงนั้น ตัวอักษรจำนวนมากไหลไปตามประตูพร้อมกับปลดปล่อยแรงกดดันที่น่ากลัวออกมา !
“บอลแสงนั้นเหมือนจะมาจากทางนั้น เป็นไปได้ไหมว่าตรงนั้นมันมีอะไรอยู่ ?”
ลิงน้ำชี้นิ้วไปทางนั้น ทุกคนพยักหน้าและเดินตาม ทิศทางนั้นไม่ใช่ทิศที่ไปยังสิ่งมีชีวิตที่ตายไปแล้วก่อนหน้านี้ ไม่มีใครรู้ว่ามีอะไรรออยู่ข้างหน้าพวกเขา
ไม่ใช่ว่าทุกคนไม่พยายามเปิดประตู แต่ไม่ว่าจะออกแรงมากแค่ไหนก็ไร้ประโยชน์ มันเหมือนกับการต่อยไปในโคลนแต่ทว่ากลับไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย
“มันมีซากสิ่งก่อสร้างอยู่ที่นี่ด้วย !”
พื้นที่ตรงหน้ากว้างใหญ่และมีสิ่งก่อสร้างที่อยู่ห่างออกไปไกลหลายสิบกิโลเมตร ในขณะเดียวกันสัตว์อสูรตัวหนึ่งก็มองมันและรายงานสิ่งที่เห็นให้ลิงน้ำได้ฟัง
ทุกคนรีบวิ่งไปที่สิ่งก่อสร้างทันที โครงสร้างของมันทอดยาวออกไปไกลหลายกิโลเมตร ส่วนใหญ่เป็นเศษหินและอิฐ ตรงกลางของโครงสร้างมีขนาดสูงกว่า 10 เมตร
“ดูเหมือนจะเป็นที่นี่”
เป่ยเฟิงพยักหน้า สถานที่แห่งนี้ดูเหมือนจะมองเห็นแสงชัดเจนมากที่สุด
ทุกคนรีบเข้าไปในซากสิ่งก่อสร้าง มันมีฝุ่นเล็กน้อยหลังจากได้สัมผัสบางจุด ไม่รู้เหมือนกันว่ามันอยู่มานานแค่ไหน
มันมีร่องรอยของค่ายกลอยู่เล็กน้อย แต่น่าเสียดายที่พวกมันสูญเสียพลังงานไปจนหมดแล้ว
ความเร็วของทุกคนไม่เร็วแต่ก็ไม่ช้าเช่นกัน ใช้เวลาเพียง 10 นาทีพวกเขาก็มาถึงใจกลางของมัน
บาเรียแสงเหมือนปกคลุมบางอย่างเอาไว้ และข้างในคือสิ่งก่อสร้างที่ยังคงดูสมบูรณ์แบบ แต่ดูเหมือนค่ายกลที่ใช้ปกป้องมันจะเสียหายไม่น้อย
“ตุ้บ !’
ลูกเหล็กที่ฝังอยู่บนพื้นดินทันใดนั้นก็แตกสลาย จากนั้นบาเรียที่ปกป้องสิ่งก่อสร้างก็หายไป
ในไม่ช้าสิ่งก่อสร้างก็ค่อย ๆ ทรุดตัวลงไป หากไม่ใช่เพราะค่ายกลที่ผนึกมันเอาไว้ มันคงทรุดตัวลงไปนานแล้ว
สิ่งก่อสร้างค่อย ๆ ทรุดลงพร้อมกับฝุ่นจำนวนมากที่กระจายออกมา
ตรงกลางของสิ่งก่อสร้างที่ทรุดตัวลง มีหญิงสาวคนหนึ่งสวมชุดคลุมสีขาวนอนอยู่ นอกจากนี้ยังมีเล็บที่ดูเหมือนคมมากฝังอยู่ที่หน้าอกของเธอ !
“อย่างกับผี ! แม้ว่าจะผ่านมานานหลายปี แต่เลือดที่อยู่รอบแผลก็ยังคงดูสดใหม่ ดูเหมือนไม่ใช่การตายแต่เป็นเพียงการนอนหลับเท่านั้น”
“แต่บางทีแกอาจจะเห็นผีจริง ๆ ก็ได้ ! ดูหน้าอกของเธอ มันยังคงมีเลือดไหลออกมาอยู่เลย !”
กลุ่มสัตว์อสูรพูดคุยกันอยู่
ทุกคนรู้สึกได้ถึงความหนาวเย็นที่แผ่ไปทั่วหลัง เพราะไม่ว่ายังไงเธอต้องเป็นคนที่พวกเขาจะทำอะไรตามอำเภอใจไม่ได้แน่นอน อย่าว่าแต่ร่างกายที่ยังคงอยู่ในวัยเยาว์แม้ว่าจะผ่านไปหลายพันปีเลย ดูที่หน้าอกของเธอ มันยังคงขยับขึ้นลงอยู่ ! เห็นได้ชัดว่าเธอแค่บาดเจ็บหนักเท่านั้น
ไม่มีใครกล้าเดินเข้าไปใกล้เธอ ผู้หญิงคนนี้ดูน่ากลัวเกินไป ทุกคนรู้สึกได้ว่าเลือดและฉีของเธอราวกับมหาสมุทรที่ไม่สามารถมองเห็นด้านล่างได้ ในเวลาเดียวกันมันมีแรงกดดันบางอย่างที่แผ่ออกมารอบตัวเธอเช่นกัน
ฉิงจีวูวู่ยืดตัวแล้วใช้กรงเล็บลูบเคราของเขา “เธอเป็นใครกัน ? หรือว่าเธอจะมีอะไรเกี่ยวข้องกับราชวงศ์ฉิน ?”
“ข้าไม่คิดแบบนั้น หากเธอเป็นคนสำคัญของราชวงศ์ฉินจริง ๆ พวกเขาจะปล่อยให้เธอต้องทนทรมานอยู่ที่นี่คนเดียวได้ยังไงกัน” อีกคนตอบกลับ
“ปึง !”
ในขณะที่พวกเขากำลังพูดคุยกัน ทันใดนั้นพื้นก็เริ่มแยกออก !
รอยแตกขยายใหญ่ปรากฏทั่วบนพื้นดินสีดำ จากนั้นมิติรอบ ๆ ก็เริ่มบิดเบี้ยว
บอลแสงที่อยู่เหนือหัวทันใดนั้นก็เริ่มสั่น จากนั้นมันก็ดับทำให้รอบ ๆ เต็มไปด้วยความมืดมิด
ไม่กี่วินาทีต่อมา พื้นที่รอบ ๆ ก็สว่างขึ้นอีกครั้ง และเมื่อพวกเขาหันไปมองผู้หญิงคนนั้นอีกครั้งก็ค้นพบว่าเธอหายไปแล้ว
“ผู้หญิงคนนั้นไปไหนแล้ว ? เธอหายไปได้ยังไงกัน ?”
“เป็นไปไม่ได้ ! ใครกันที่สามารถเอาร่างของเธอไปได้โดยที่ยังอยู่ตรงหน้าพวกเรา ?”
“เป็นไปไม่ได้แน่นอน แต่ผู้หญิงคนนั้นหายไปได้ยังไงกัน มันเกิดอะไรขึ้น ?”
หลังจากนั้นทุกคนก็เงียบลงและหันไปมองรอบ ๆ ด้วยความระมัดระวัง
พวกเขารู้สึกกลัว เคยมีคำพูดเอาไว้ว่า ยิ่งอยู่ในป่าใหญ่แค่ไหน สัตว์หลากหลายสายพันธุ์ก็ยิ่งมีมากขึ้น แล้วสำหรับมนุษย์ล่ะ ?
หวังวูหยูคือคนที่ตายไปแล้วแต่ได้รับการคืนชีพกลับมาเป็นซากศพปีศาจหยิน !
ลิงน้ำที่มีคุณสมบัติของปีศาจน้ำชั้นยอด
และคนที่เหลือ … อย่าไปพูดถึงพวกเขาเลย พวกเขาไม่ใช่คนธรรมดาเช่นกัน และเมื่อมองไปที่แสงนั่น มันก็ยังยากที่จะยอมรับว่าศพผู้หญิงคนนั้นหายไปได้ยังไง หรือว่าเธอจะเป็นพวกไม่ธรรมดาเหมือนกัน
สัตว์อสูรระดับว่างเปล่ามองไปรอบ ๆ ด้วยความระมัดระวัง สุดท้ายมันก็ยังไม่พบอะไรเลย
ด้านนอกรถม้า สัตว์แปลก ๆ ที่ยาวหลายพันจางกำลังเคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูง มันเคยข้ามกาแลคซีแห่งนี้มาแล้วหลายครั้ง เลือดและฉีที่ไหลออกมาจากร่างของมันมันมีขนาดใหญ่จนสามารถปกคลุมชั้นฟ้าและดวงอาทิตย์ได้ !
ในวันนี้ สิ่งมีชีวิตหลากหลายสายพันธุ์บนดาวดวงหนึ่งรู้สึกได้ถึงแรงกดดันมหาศาลเหนือหัวพวกมัน มันราวกับมันเป็นแรงกดดันของสวรรค์ !
“โฮก !”
สัตว์แปลก ๆ ตัวนั้นคำรามออกมา จากนั้นร่างกายขนาดใหญ่ของมันก็หดตัวลง จากนั้นมันก็ขยายกรงเล็บแล้วฉีกกระชากรอบ ๆ หลายครั้ง และในไม่ช้ามันก็เกิดเป็นรอยแตกมิติขึ้นอีกครั้ง !
การกระทำในครั้งนี้ช้ามาก มันไม่เหมือนก่อนหน้านี้ จากนั้นเกล็ดบนตัวของมันก็เริ่มร่วงหล่นลงมาพร้อมกับความสว่างและความคมที่ค่อย ๆ หม่นหมองลงไป
ที่ปลายหางค่อย ๆ เผยให้เห็นโครงกระดูกสีขาวเหมือนไข่มุกของมัน
สัตว์ตัวนี้พยายามจับรอยแยกมิติของมันด้วยกรงเล็บ ก่อนจะพยายามเปิดมันให้กว้าง การกระทำของมันช้ามากราวกับมันอ่อนแออย่างมาก
แต่ในวินาทีต่อมา ความบ้าคลั่งก็ลุกโชนในดวงตาของมันจากนั้นเนื้อและเลือดทั้งหมดก็ลุกเป็นไฟ !
เปลวไฟปะทุขึ้นจากการเผาเลือดและเนื้อของมัน จากนั้นเปลวไฟก็ปกคลุมพื้นที่รอบ ๆ กว้างกว่า 100,000 จาง !
ราวกับได้ระเบิดพลังความแข็งแกร่งทั้งหมด สัตว์ตัวนั้นส่ายไปมาก่อนจะฉีกรอยแยกมิติให้ขาดออกจากกัน !
รอยแยกมิติถูกฉีกอย่างแรงจนเกิดความกว้างที่รถม้าขนาดมหึมาสามารถเข้าไปได้ และจากนั้นไม่นานมันก็ค่อย ๆ ฟื้นฟูปิดตัวลงอย่างช้า ๆ
และดูเหมือนความเร็วที่มันลากรถในครั้งนี้จะเร็วกว่าเดิมมาก !
แต่ทว่าสัตว์แปลก ๆ ตัวนั้นกลายค่อย ๆ กลายเป็นกองกระดูกที่ไม่สามารถใช้ลากรถม้าได้อีกต่อไป ในขณะเดียวกันรถม้ากลับพุ่งไปข้างหน้าโดยอาศัยพลังที่โดนดึงไปได้ จากนั้นมันก็พุ่งเข้าไปในรอยแยกมิติได้ !
ระยะห่างกว่าล้านลี้ในโลกภายนอก ในนี้มันกลับเหลือเพียง 100 เมตร ไม่สิ มันเพียงแค่ 1 เมตรเท่านั้น !
ถึงแม้รถม้าจะพุ่งไปด้วยแรงที่หลงเหลือเอาไว้ แต่ความเร็วของมันก็ยังช้ากว่าตอนที่มีสัตว์ตัวนั้นลาก หลังจากพุ่งไปได้ซักพักหนึ่งมันก็ค่อย ๆ ประคองตัวในรอยแตกมิติได้ !
แน่นอนว่าไม่ใช่ทุกคนที่มีความสามารถในการฉีกช่องว่างมิติแบบนี้ได้ แม้ว่าผู้เชี่ยวชาญชั้นยอดจะนำพาคนอื่นเข้ามาในรูหนอน แต่หากไม่มีพลังเพียงพอสุดท้ายพวกเขาก็มีเพียงเส้นทางแห่งความตายที่รออยู่ !
ในขณะเดียวกัน เป่ยเฟิง หวังวูหยูและคนอื่น ๆ กลับอยู่ในสภาพที่ย่ำแย่มาก หลังจากที่ได้เข้าไปในรูหนอนแล้ว ทางเลือกของพวกเขามีให้เลือกน้อยมาก สุดท้ายพวกเขาก็ถูกกัดกินโดยพลังแห่งความวุ่นวายแรกเริ่ม
ตัวอักษรที่อยู่บนรถม้าเองก็สว่างขึ้นและหม่นหมองลงอย่างช้า ๆ เนื่องจากใช้พลังไปจำนวนมาก สุดท้ายก็เป็นเป่ยเฟิงและคนที่เหลือที่ต้องพยายามสู้กับแรงกดดันที่อยู่ในรูหนอน
เวลาผ่านไปอย่างช้า ๆ พวกเขาบอกไม่ได้ว่าพวกเขาอยู่ในรอยแยกมิติมานานแค่ไหน หากไม่ใช่เพราะค่ายกลในรถม้ายังคงอยู่ พวกเขาคงตายไปแล้ว !
“แกร๊ก !”
ในไม่ช้ารถม้าก็เริ่มปรากฏรอยร้าว รถม้าที่แข็งแกร่งในตอนแรก ตอนนี้มันเริ่มปรากฏรอยร้าวแล้ว !
ถึงแม้รถม้าจะทำจากวัสดุที่แข็งแรงทนทาน แต่มันก็ได้รับความเสียหายอย่างหนักมาก่อนหน้านี้แล้ว และในตอนนี้ด้วยแรงกดดันมหาศาลที่กำลังบดขยี้รถม้าอยู่ มันทำให้รถม้าไม่สามารถทนได้อีกต่อไป
ในเวลาเดียวกัน เป่ยเฟิงและคนอื่น ๆ ไม่รู้ว่าชะตากรรมใดที่รอพวกเขาอยู่ พวกเขากำลังหลับตาทำสมาธิอยู่
‘น่าเสียดายที่ไม่รู้ว่าต้องใช้เวลานานแค่ไหนถึงจะฟื้นฟูอาการบาดเจ็บได้สมบูรณ์ นอกจากนี้ยาระดับสูงที่พกเอาไว้ก็ไม่เหลือแล้ว’
เป่ยเฟิงถอนหายใจและส่ายหัว หลังจากผ่านไปหลายวัน เขาฟื้นฟูพลังได้แค่ 80 % เท่านั้น หากไม่ใช่เพราะบาดเจ็บหนักเขาคงจะมีพลังเหนือระดับสวรรค์ขั้นกลางแล้ว แต่ทว่าเขาในตอนนี้คงได้แต่เฝ้ารออนาคตว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับตัวเขาเท่านั้น
มองไปที่จิ้งจอกน้อยในอ้อมแขน เป่ยเฟิงรู้สึกกังวลอย่างมาก แม้ว่าเขาจะยืดอายุของมันไปได้ 3 ปี แต่มันก็ไม่เคยตื่นขึ้นมาเลยซักครั้งตั้งแต่ได้กินยาเข้าไป
ตอนนี้จิ้งจอกน้อยถือได้ว่าเป็นถ้วยที่มีรูอยู่ด้านล่างเพื่อรอคอยน้ำในถ้วยที่ค่อย ๆ ไหลออกไปจนหมด
สำหรับมรดกสำนักหยินหยาง เป่ยเฟิงเลือกที่จะไม่สนใจไปก่อน มันเป็นบางส่วนในตำราเท่านั้น นอกจากนี้การแปลมรดกนี้เขาต้องใช้แต้มประสบการณ์มากกว่า 100,000 แต้ม
ด้านนอก รถม้าในตอนนี้อยู่ในสภาพพร้อมจะแตกสลายได้ทุกเมื่อ มันโครงเครงไปมาราวกับพร้อมจะล่วงหล่น !
ทันใดนั้นพื้นที่ในมิติก็สั่นสะเทือน จากนั้นก็ปรากฏรอยแยกมิติด้านในรถม้า !
“แกร๊ก !”
“แกร๊ก แกร๊ก !”
รถม้าส่ายเบา ๆ จากนั้นก็ระเบิดเป็นชิ้น ๆ !
รถม้าที่สูงกว่าพันจางระเบิดกลายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย ส่วนรอยแยกมิติที่อยู่ภายในก็เริ่มปรากฏรอยร้าวขึ้น !
