“อุก !”
ฮานกุยที่อยู่ไกลออกไปกระอักเลือดออกมาหลังจากปลดปล่อยพลังฉีไปเมื่อครู่
“ข้าต้องขอบใจแกทุกตัวจริง ๆ ถ้าไม่ใช่เพราะแก ข้าคงติดอยู่ที่ราชาพันปีขั้นสามไปตลอดชีวิต ได้เวลาที่ข้าจะตอบแทนพวกแกด้วยความตายแล้ว !”
หลู่ซีมู่กำหมัดและคำรามออกมา เขาราวกับภูเขาไฟที่ระเบิด ร่างของเขาแข็งแกร่งกว่าก่อนหน้านี้หลายเท่า เพียงแค่การยืนของเขาก็ดูราวกับสัตว์ประหลาด ! พลังมหาศาลปะทุออกมาจากร่างของเขาราวกับแม่น้ำที่ไม่มีที่สิ้นสุด !
แค่ยืนอยู่ก็ทำให้ทุกคนรู้สึกกดดัน แม้แต่หลิงฉีของโลกที่อยู่รอบ ๆ ก็ยังควบแน่นกลายเป็นหมอก
“ทำลาย !’
ด้วยความคิด หลู่ซีมู่ดึงหินขนาดใหญ่ที่อยู่ข้าง ๆ ออกมาด้วยหลิงฉีของเขา จากนั้นก็ทำลายมัน ในไม่ช้าหลิงฉีที่อยู่รอบ ๆ ก็ถูกดูดซึมเข้าไปทดแทนพลังที่ใช้ไปเมื่อครู่
“บัดซบ ใครจะไปคิดกันว่าหลู่ซีมู่กำลังจะบรรลุได้ในเวลานี้ ดูเหมือนความตายของพานหยุนเฟ่ยจะไม่ใช่การสูญเสียของหอการค้าชิงโจวอีกแล้ว’
“ใช่ การบรรลุในขณะต่อสู้ ! ดูเหมือนคนพวกนั้นคงหมดหวังแล้วละ”
“ใช่ นายท่านสุดยอด !”
“แกคิดว่าแกจะทำอะไรก็ได้เพียงเพราะมีสัตว์อสูรระดับราชาพันปีไม่กี่ตัวงั้นรึ ? ได้เวลาตอบแทนกับสิ่งที่พวกแกกล้าท้าทายกับหอการค้าชิงโจวของพวกเราแล้ว !”
ผู้ฝึกตนรอบ ๆ ตื่นเต้นขึ้นมาก ส่วนผู้คนของหอการค้าชิงโจวนั้นเต็มไปด้วยความสุขเพราะตอนนี้พวกเราราวกับได้รับชัยชนะมาแล้ว
หลังจากนั้นทุกคนก็หันไปมองสัตว์อสูรระดับราชาพันปีทั้งสองตัวที่เป็นของเป่ยเฟิง พวกมันไม่สามารถสู้ได้อีกแล้ว แม้แต่เจ้ากระต่ายในตอนนี้ก็สภาพร่อแร่เช่นกันหลังจากต่อสู้กับพานหยุนเฟ่ยไป
ส่วนหลู่ซีมู่นั้นกลับบรรลุผ่านมาได้ ไม่ใช่เพียงพลังที่ฟื้นกลับมา แต่มันยังแข็งแกร่งมากกว่าเดิมด้วยซ้ำ !
ผู้ฝึกตนที่รอฉกฉวยโอกาสจำนวนมากรู้สึกผิดหวัง พวกเขารู้แล้วว่าพวกเขาไม่สามารถหาผลประโยชน์จากการต่อสู้นี้ได้อีกต่อไปหากหลู่ซีมู่บรรลุได้สำเร็จ
ภายในหอคอยเชื่อมสวรรค์เวลานี้ ตัวตนที่มีพลังระดับราชาพันปีนั้นถือว่ายิ่งใหญ่มาก นอกจากกองทัพและสัตว์อสูรแล้วคงมีเพียงไม่กี่คนที่สามารถเอาชนะหลู่ซีมู่ได้
ในทางกลับกัน เป่ยเฟิงและคนของเขาเป็นเพียงผู้ฝึกตนระดับร้อยปี พวกเขาไม่มีทางแม้แต่จะเอาชนะหยานไป๋ได้
หลิงฉีจำนวนมหาศาลไหลเข้าไปในผิวที่ถูกเผาไหม้ของหลู่ซีมู่ จากนั้นผิวของเขาก็กลับมาเป็นปกติ
“กี้ กี้ !”
ไม่พูดอะไรมาก กู่ฉีรีบพุ่งเข้าหาหลู่ซีมู่ !
“หมัดฉีกสวรรค์ !’
หลู่ซีมู่ต่อยออกไปถึงสามครั้ง ซึ่งหมัดที่ต่อยออกไปนั้นพุ่งไปทางกู่ฉีและปิดกั้นเส้นทางที่มันจะใช้หลบได้ !
“ว๊ากก !”
กู่ฉียกอุ้งมือออกมาแล้วเหวี่ยงไปทางหลู่ซีมู่ !
“ปุ้ก !”
“อ๊าก !”
รอยดาบจำนวนมากปรากฎบนร่างหลู่ซีมู่ มันทำให้เขาร้องด้วยความเจ็บปวดออกมา !
ตอนแรกเขารู้สึกราวกับแช่ตัวอยู่ในน้ำพุร้อน แต่ตอนนี้เขารู้สึกราวกับแช่อยู่ในบ่อลาวาที่กำลังเดือดพร่าน !
“ตาย ! แกต้องตาย !”
ฉีของหลู่ซีมู่พุ่งไปมาภายในร่างของเขาจนทำให้เขาร้องออกมาเพราะความทรมาน พลังที่กำลังบรรลุก่อนหน้านี้ได้หายไปพร้อมกับพลังที่ลดลงไปมากกว่าเดิม !
ดวงตาของหลู่ซีมู่เต็มไปด้วยความเกลียดชัง เขารอไม่ไหวที่จะกินเนื้อและดื่มเลือดเจ้ากระต่ายตรงหน้า ! แค่การฆ่าพานหยุนเฟ่ยมันก็ทำให้เขาโกรธอย่างมาก แต่มันเทียบไม่ได้เลยกับสิ่งที่มันทำกับเขาในตอนนี้ !
การทำลายโชคชะตาของคน ๆ หนึ่งนั้นเทียบเท่ากับการฆ่าบุพการี การขวางทางใครสักคนนั้นจะเป็นการเริ่มต้นเส้นทางแห่งความอาฆาตแค้น !
แม้ว่าเขาอาจจะบรรลุได้อีกครั้ง แต่มันเป็นไปไม่ได้ที่จะรู้ว่าเมื่อไหร่ถึงจะทำแบบนั้นได้ บางทีอาจจะใช้เวลา 3-5 ปี !
“กี้ กี้ !”
“แก๊ง !”
กู่ฉีกรีดร้องเพราะเพิ่งถูกการโจมตีของอีกฝ่าย ระฆังสีแดงสั่นสะเทือนอย่างรุนแรงก่อนจะเผยให้เห็นร่างของกู่ฉีที่เต็มไปด้วยเลือด
กู่ฉีไม่คิดมาก่อนเลยว่าหลู่ซีมู่ที่ถูกมันทำลายพลังไปจนบาดเจ็บสาหัสจะสามารถทำร้ายมันได้ขนาดนี้ !
ราวกับทำใจได้แล้ว หลู่ซีมู่เริ่มขยับอีกครั้งจากนั้นก็พุ่งเข้าหากู่ฉี !
ตอนนี้เขาอยู่ในช่วงที่อ่อนแออย่างมาก ดังนั้นเขาจึงรวบรวมพลังทั้งหมดที่มีเพื่อสู้กับกู่ฉี หากเป็นไปได้เขาก็พร้อมที่จะตายไปกับมัน
“เจ้านี่น่ามหัศจรรย์จริง ๆ คนพวกนั้นไปหามาจากไหนกัน ?” ซีซุยซานกล่าวโดยเขายังคงยืนอยู่ที่เดียวกันกับก่อนหน้านี้ ทุกครั้งที่คลื่นพลังจำนวนมากที่เกิดจากการระเบิดและปะทะของทั้งสองฝ่ายที่พุ่งเข้ามาหาเขาจะถูกกำแพงบางอย่างป้องกันเอาไว้
ซีซุยซานประหลาดใจมาก เขาต้องการเห็นความสามารถของเป่ยเฟิงและอีกสองคนให้มากยิ่งขึ้น
ซีซุยซานต้องการให้เป่ยเฟิงและคนของเขาเอาชนะหยานไป๋ให้ได้ เพื่อที่เขาจะได้หินวิญญาณระดับสูงมาโดยไม่จำเป็นต้องเข้าร่วมการต่อสู้
“ข้าต้องยอมรับเลยว่าพวกแกเป็นผู้ฝึกตนที่เปี่ยมไปด้วยความสามารถมากที่สุดเท่าที่ข้าเคยเห็นแม้ว่าจะไม่ได้มีพลังถึงขั้นราชาพันปีก็ตาม ใครจะไปคิดกันว่าโดนการโจมตีของข้าไปแล้วจะรอดชีวิตมาได้ขนาดนี้”
หยายไป๋กล่าวพร้อมกับดวงตาที่เต็มไปด้วยจิตสังหาร
ยิ่งอีกฝ่ายมีความสามารถและพรสวรรค์มากเท่าไหร่ มันยังทำให้หยานไป๋ต้องการฆ่าเขามากขึ้น หากเป่ยเฟิงและคนของเขาบรรลุระดับราชาพันปีเมื่อไหร่ เมื่อถึงตอนนั้นคนพวกนี้ของเป็นภัยคุกคามชั้นยอดสำหรับเขา !
เป่ยเฟิงอยู่ในสภาพย่ำแย่มาก เป่ยเฟิงมีเลือดไหลออกจากแขนอย่างต่อเนื่อง
หลี่ปู้และหลี่ปิงก็ไม่ได้น้อยไปกว่ากัน ทั้งคู่มีบาดแผลลึกที่หน้าอกและมีเลือดไหลย้อมเสื้อของพวกเขา
ในขณะเดียวกัน ดาบของหลี่ปิงก็ได้หักไปครึ่งหนึ่ง
“ฆ่า ! เคล็ดบัญญัติกฏสวรรค์ !”
เลือดฉีของเป่ยเฟิงเริ่มสั่น ดวงตาของเขาเปล่งประกายพร้อมกับเสียงคำรามของเขา จากนั้นเขาก็เริ่มเปลี่ยนกลายเป็นยักษ์ที่ใหญ่กว่าหกจั้ง เสื้อของเขาถูกฉีกขาดหายไปและถูกปกคลุมไปด้วยพลังฉีที่ทรงพลัง
ยังไม่จบแค่นั้น ! เงาสีดำปรากฎด้านหลังเป่ยเฟิง มันจ้องมองทุกคนด้วยแววตาน่าขนลุก
“คำสาปแห่งภัยพิบัติ !” เป่ยเฟิงชี้ไปทางหยานไป๋ จากนั้นคลื่นพลังฉีก็ปกคลุมตัวหยานไป๋ !
“เอ๊ะ ?’ หยานไป๋รู้สึกเครียดเมื่อเงาสีดำปรากฎตัวจากความมืด เขาเตรียมพร้อมที่จะสู้กับเป่ยเฟิงทันทีเมื่อเห็นเขาชี้มา แต่ทันใดนั้นเขารู้สึกบางอย่าง มันราวกับมีบางอย่างทำให้เขารู้สึกไม่สบายตัว
“ก็แค่ลูกไม้ตื้น ๆ !”
หยานไป๋รู้สึกอายมากเมื่อเขาคิดจริงจังกับการเคลื่อนไหวก่อนหน้านี้ของเป่ยเฟิง เขาพุ่งไปหาเป่ยเฟิงพร้อมกับแส้ในมือ !
แส้มีสีเขียวพร้อมกับเกล็ดเล็ก ๆ จำนวนมากราวกับปลายมีดที่แหลมคม
“ผ่าจันทรา !”
หลี่ปู้กดจุดบนร่างกายจากนั้นก็กระอักเลือดออกมา !
จากนั้นพระจันทร์เสี้ยวก็ปรากฎเหนือหัวของเขาพร้อมกับปลดปล่อยแสงจันทร์ พื้นที่รอบ ๆ 500 เมตรถูกแช่แข็งด้วยชั้นน้ำแข็งหนา ๆ ปกคลุมพื้นที่ในทันที !
“พุ่งไปข้างหน้า จงอย่ากลัวความตาย !”
พลังฉีปะทุออกมาจากร่างของหลี่ปิง จากนั้นก็ปกคลุมร่างของเธอราวกับเมฆฉีแล้วพุ่งออกไป
“มังกรสวรรค์ ! ถล่มนภาและผืนปฐพี !”
หยานไป๋รวบรวมพลังก่อนจะเปลี่ยนแส้ให้กลายเป็นมังกรเขียวพุ่งเข้าหาศัตรูของเขา
“ปัง !’
การโจมตีทั้งสี่ปะทะกันจนระเบิดทำลายพื้นที่โดยรอบ !
“อุก !”
สามเงาพุ่งออกไปด้านหลังก่อนจะกระแทกกับพื้นอย่างแรง
“แตะ แตะ !”
หยานไป๋ก้าวถอยหลังสิบก้าวก่อนจะมองอาวุธในมือของเขาด้วยความตกใจ
“อะไรกัน ? ทำไมพวกเขายังไม่ตาย !”
“นี้เรื่องจริงหรือนี่ หรือว่าหยานไป๋กำลังเล่นกับพวกเขากัน”
เสียงระเบิดได้ดึงความสนใจของผู้คนที่กำลังมองการต่อสู้ของหลู่ซีมู่กับเจ้ากระต่าย เป่ยเฟิงและคนของเขาสภาพในตอนนี้ทำให้ทุกคนพูดไม่ออก ทำไมพวกเขาถึงยังมีชีวิตอยู่แม้ว่าจะโดนการโจมตีขนาดนั้นเข้าไป
“ไม่ ข้าให้ความสนใจกับการต่อสู้ของพวกเขามาตลอด แม้ว่าตอนแรกหยานไป๋อาจจะดูล้อเล่น แต่ข้าบอกได้เลยว่าเขาใช้พลังเต็มที่ในการโจมตีครั้งสุดท้าย” ผู้ฝึกตนคนหนึ่งพูดด้วยความประหลาดใจ เขาสงสัยว่าทั้งสามคนนั้นมาจากไหนทำไมพวกเขาถึงแข็งแกร่งขนาดนี้แม้ว่าจะมีพลังเพียงระดับร้อยปี บางทีแม้แต่ผู้ฝึกตนระดับเดียวกันก็อาจจะตายในทันทีหากต้องเผชิญหน้ากับพวกเขา !
ความจริงตรงหน้ามันทำให้เขาสงสัยมากว่าเขาเป็นผู้ที่มีพลังขั้นร้อยปีแบบเดียวกันกับอีกทั้งสามคนจริง ๆ หรือไม่ !
“แต่ มันเป็นไปได้ยังไงกัน … ฝ่ายตรงข้ามคือหยานไป๋เลยนะ”
เมื่อมองไปยังพื้นที่ถูกทำลาย ทำให้ทุกคนรู้ว่าหยานไป๋นั้นลงมือด้วยพลังเต็มที่ของเขา แต่มันก็ทำให้ทุกคนไม่อยากจะเชื่อ …
“โฮก !” เป่ยเฟิงแผดเสียงร้องราวกับมังกร เลือดฉีของเขาปะทุขึ้นแล้วแปรสภาพกลายเป็นมังกรตัวใหญ่ก่อนจะพุ่งเข้าหาหยานไป๋ !
พลังฉีที่ปลดปล่อยออกมาจากเขานั้นมันทำให้เขาดูราวกับเป็นผู้มีพลังระดับราชาพันปี มันไม่สมควรเป็นผู้ที่มีพลังเพียงแค่ร้อยปีแม้แต่น้อย
“หยานไป๋ ! เจ้ากำลังทำอะไรอยู่ !! รีบฆ่าพวกมันเดี๋ยวนี้ เลิกเล่นได้แล้ว !”
เสียงดังก้องกังวาน หลู่ซีมู่รู้สึกราวกับหยานไป๋เป็นคนงี่เง่าที่กำลังล้อเล่นอยู่ หากเขารีบฆ่าเป่ยเฟิงและคนของเขาก่อนหน้านี้ บางทีเขาอาจจะช่วยพานหยุนเฟ่ยไม่ให้ถูกฆ่ารวมไปถึงช่วยทำให้การบรรลุของเขาไม่ล้มเหลว !
“เราต้องถ่วงเวลาให้หลี่ปู้ !” เป่ยเฟิงพูดกับหลี่ปิงก่อนจะใช้มือเหวี่ยงไปทางหยานไป๋
แม้ว่าเลือดจะไหลออกมาจากปากและแขนได้รับบาดเจ็บอย่างหนัก เป่ยเฟิงไม่สนใจ เขาเหวี่ยงดาบออกไปทางหยานไป๋ด้วยพลังที่มี !
