ห้องประชุมเต็มไปด้วยเสียงถกเถียงกันราวกับเป็นตลาดสด
เจิ้งซานฉิงทุบโต๊ะขัดจังหวะการพูดคุย “พอแล้ว ข้าตัดสินใจแล้ว เธอก็เป็นแค่ผู้หญิงคนหนึ่งเท่านั้น มันผ่านมานานร้อยปีแล้วตั้งแต่ที่คนในเมืองของเราสามารถเข้ามหาวิทยาลัยเทียนมู่ได้ ถึงแม้ผู้หญิงคนนั้นจะมีพรสวรรค์ แต่เธออยู่ในตระกูลหลี่ที่อ่อนแอ ตระกูลหลี่ไม่มีวันทำให้เธอกลายเป็นมังกรได้ !”
“ใช่แล้ว ตระกูลหลี่มันทำไม่ได้แน่ ๆ ถึงอย่างนั้นเราก็ต้องปลอดภัยไว้ก่อน เจิ้งจี้ พรุ่งนี้เจ้าพาคนไปเยี่ยมตระกูลหลี่ซะ”
เจิ้งซานฉิงถอนหายใจเมื่อนึกถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในวันนั้น
“ขอรับ” เจิ้งจี้พยักหน้า
แท้จริงแล้วเจิ้งจี้ไม่ได้เป็นลูกชายแท้ ๆ ของเจิ้งซานฉิง เขาถูกตระกูลเจิ้งเก็บมาเลี้ยงแล้วได้มอบนามสกุลเจิ้งให้เพราะพรสวรรค์ของเขา หลังจากที่เขาได้แต่งานกับลูกสาวของผู้อาวุโสในตระกูล เขาได้ควบคุมกองกำลังส่วนหนึ่งของทางตระกูลก่อนจะไต่เต้าขึ้นมาเป็นนายพลได้ในที่สุด
“ถึงอย่างนั้น เรายังแตะต้องเธอคนนั้นไม่ได้จนกว่าการสอบจะจบลง กำชับคนของเราให้ดี ทุกคนออกไปได้แล้ว หลี่ เจ้าอยูก่อน” เจิ้งซานฉิงกล่าว
ทุกคนยกเว้นเจิ้งซานฉิงและเจิ้งหลี่ค่อย ๆ เดินออกไป
ทั้งสองคนเดินออกจากห้องประชุมไปที่ห้องทำงานของเจิ้งซานฉิง ในขณะที่เดินอยู่เจิ้งหลี่อดไม่ได้ที่จะถามขึ้น “ท่านพ่อ ทำไมต้องเป็นผู้หญิงคนนั้นของตระกูลหลี่ด้วย ?”
ไม่ใช่ว่าเขาไม่ชอบผู้หญิง แต่เพราะเขารู้สึกได้ว่ามันมีเหตุผลพิเศษบางอย่างที่ทำให้บิดาของเขาจริงจังเลยนี้มาก
“หลี่ แม่ของเจ้าถูกทำร้ายในตอนที่เธอตั้งท้องเจ้า นั้นเป็นผลให้เกิดผลกระทบต่อพื้นฐานและสุขภาพของเจ้า พ่อได้ค้นหาสมุนไพรจิตวิญญาณและหมอชั้นยอดเพื่อมารักษาเจ้า แต่สุดท้ายก็ลงเอยที่ข้อสรุปว่าเจ้าได้พิการไปแล้ว มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะแก้ไขสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนที่เจ้าได้กำเนิดขึ้นมา ” เจิ้งซานฉิงเลือกที่จะไม่ตอบ แต่เขากลับพูดเรื่องในอดีตออกมา
หลังจากได้ยินคำพูดเหล่านั้น เจิ้งหลี่โกรธมาก เขากำมือแน่นจนเผยให้เห็นเส้นเลือด
หากมีทางเลือก เจิ้งหลี่ก็ไม่ได้อยากอยู่ในสถานะแบบนี้ ถึงแม้ตระกูลเจิ้งจะเป็นตระกูลที่มีอำนาจมากที่สุดในเมืองซานชวน แต่เขารู้ดีว่าตราบใดที่เขาไม่สามารถทำลายคอขวดไปยังระดับสามของร้อยปีได้ เขาเลิกหวังที่จะได้เป็นผู้นำของตระกูลเจิ้งได้เลย
ในขณะเดียวกัน เจิ้งซานฉิงก็รู้สึกเสียใจกับภรรยาของเขามาก เขาจึงไม่สามารถทนที่จะมองเห็นลูกชายของเขาฝึกหนักได้ เขาทำได้เพียงกำจัดสิ่งที่คอยกวนใจลูกชายของเขาเท่านั้น
เจิ้งซานฉิงครุ่นคิดก่อนจะพูดต่อ “มีพ่ออยู่จะไม่มีใครกล้าทำอะไรเจ้า แต่ทว่ามันแลกมาด้วยการที่เจ้าไม่มีโอกาสได้ขึ้นเป็นผู้นำตระกูล แต่ทว่าพ่อยังลังเลที่จะส่งตำแหน่งนี้ให้กับคนอื่นเช่นกัน แต่ทว่าเมื่อพ่อได้เห็นผู้หญิงคนนั้นของตระกูลหลี่ พ่อรู้ได้เลยว่าเธอเป็นคนที่มีพรสวรรค์สูงมาก ดังนั้นพ่อจะใช้เธอแล้วถ่ายทอดพรสวรรค์ของเธอทั้งหมดให้กับลูกของเจ้าเพื่อให้แน่ใจว่าเราจะสืบทอดตำแหน่งผ่านสายเลือดโดยตรงได้ มีแต่สายเลือดของเราเท่านั้นที่จะได้เป็นผู้นำตระกูลเจิ้งในอนาคต !”
“ข้าเข้าใจแล้วท่านพ่อ ข้าจะทำเรื่องนี้ให้จริงจังที่สุด พรุ่งนี้ข้าจะตามเจิ้งจี้ไปคฤหาสน์ตระกูลหลี่และถ้าจำเป็นข้าจะใช้กำลังบังคับให้หลี่บู่ฮุยกลับมาที่ตระกูลของเรา” เจิ้งหลี่ตอบกลับหลังจากคิดถี่ถ้วน ชะตากรรมของเขาอยู่ในมือผู้หญิงคนนั้น เขาจะต้องคว้ามันมาให้ได้ เขาไม่สนว่าเธอจะเข้ามหาวิทยาลัยเทียนมู่ได้หรือไม่ เขาต้องได้เธอมาครอง
ก่อนที่จะจากไป เจิ้งซานฉิงมองลึกเข้าไปในดวงตาลูกชายของเขาก่อนจะเตือน “เฮ้อ เจ้าต้องหัดควบคุมตัวเองสักหน่อย มันมีคนมากมายที่กำลังจ้องตำแหน่งของพ่ออยู่ ถึงแม้เราจะมีอำนาจมากที่สุดในเมือง แต่มันมีคนแข็งแกร่งจำนวนมากที่อยู่นอกกำแพงเมืองแห่งนี้ ดวงดาวเทียนมู่มันกว้างใหญ่ไพร่ศาล หากเราไปตอแยคนบางคนที่มีพลังมากกว่าเรา นั้นจะเป็นการทำให้ตระกูลของพวกเราเดือดร้อน”
มองตามหลังเจิ้งซานฉิง เจิ้งหลี่อยากรู้มากว่าบิดาของเขานั้นแท้จริงแล้วอายุเท่าไหร่กันแน่
ค่ำคืนผ่านไปอย่างรวดเร็ว ในตอนเช้าเมื่อดวงอาทิตย์ขึ้น กองกำลังผู้ฝึกตนกว่า 50 คนนำโดยเจิ้งจี้และเจิ้งหลี่ก็เดินออกมาจากคฤหาสน์ตระกูลเจิ้ง
ผู้ฝึกตนเหล่านี้ดูอันตรายและน่ากลัวมาก ดวงตาของพวกเขาแดงฉานราวกับถูกฉีดด้วยอะดรีนาลีน
พวกเขาทุกคนมีพลังระดับสี่ของร้อยปีและแต่ละคนก็มีประวัติในการฆ่าคนมายาวนาน
“เกิดอะไรขึ้น ?”
“ดูเหมือนจะมีบางอย่างเกิดขึ้น ตระกูลเจิ้งถึงกับส่งทีมนักล่าออกมาเลย !”
หลายคนรวมตัวกันด้านนอกคฤหาสน์ตระกูลเจิ้งและมองดูว่าเกิดอะไรขึ้น
“เจ้าไม่รู้หรือไง เมื่อคืนมีคนของตระกูลเจิ้งถูกฆ่าและศพพวกนั้นก็ถูกโยนกลับเข้าไปในคฤหาสน์ตระกูลเจิ้ง ดังนั้นพวกเขาจึงออกมาเพื่อตามหาคนที่หาเรื่องพวกเขา” ชายหนุ่มคนหนึ่งพูดเบา ๆ
“ข้ารู้ ข้ารู้ มันมียิ่งกว่านั้นอีก พี่สะใภ้ของข้าทำงานอยู่ในคฤหาสน์ เธอบอกว่าเรื่องทั้งหมดมันเกิดขึ้นเพราะตระกูลเจิ้งต้องการผู้หญิงคนหนึ่งของตระกูลหลี่ แต่พวกเขาปฎิเสธและก็ฆ่าพวกนักสืบที่ถูกส่งมาสอดแนมตระกูลหลี่พวกนั้น” อีกคนกล่าวเสริม
“ไม่น่าแปลกเลย ถึงว่าทำไมธุรกิจส่วนใหญ่ของตระกูลหลี่ถึงปิดตัวลง ที่แท้พวกเขาทำให้ตระกูลเจิ้งโมโหนี้เอง …” ชายวัยกลางคนพูดพึมพำ “แต่เจ้าคิดว่าตระกูลหลี่จะกล้าตอบโต้กลับหรือไม่ ?”
“ฮ่าฮ่า ทำไมต้องสนด้วย อย่างตระกูลหลี่นะหรอจะกล้า ? ไม่มีใครรู้ว่านักสืบพวกนั้นมีส่วนเกี่ยวข้องกับตระกูลหลี่หรือเปล่า บางทีอาจจะมีศัตรูของตระกูลหลี่ต้องการใช้ประโยชน์จากเรื่องนี้ก็ได้ ใครจะไปรู้ได้ว่าตระกูลเจิ้งจะตบหน้าตระกูลหลี่ยังไง ทางที่ดีหลีกเลี่ยงตระกูลหลี่เอาไว้ดีกว่า” ใครบางคนพูดประชดประชันขึ้น
เหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นหลายครั้งจนกลายเป็นเรื่องซุบซิบของหลายต่อหลายคน
ตระกูลหลี่ยุ่งมากในเช้านี้ หลี่เหลี่ยงและคนอื่น ๆ ไม่สามารถนอนหลับได้เลยตลอดทั้งคืนเพราะพวกเขากลัวว่าตระกูลเจิ้งจะโจมตีพวกเขาในตอนกลางคืน
เป่ยเฟิงต่างจากพวกเขา เขาสงบนิ่งและยังคงฝึกฝนวิชาหมัดของเขาในสวน
ในขณะเดียวกัน หลี่ปิงพาคนออกมา 4 คนเพื่อพาหลี่บู่ฮุยกลับมาคฤหาสน์
โรงเรียนซานชวนเป็นโรงเรียนที่มีประวัติมายาวนาน มันถูกก่อตั้งมานานกว่าพันปีและถูกบริหารจัดการโดยอาจารย์ใหญ่ที่มีพลังระดับราชาพันปี มันเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับโรงเรียนในดวงดาวเทียนมู่ที่จะมีอาจารย์ใหญ่ที่ทรงพลัง
หนึ่งร้อยปีที่ผ่านมา นับตั้งแต่โรงเรียนซานชวนได้มีเด็กนักเรียนสอบเข้ามหาวิทยาลัยเทียนมู่ได้ มันทำให้โรงเรียนแห่งนี้โด่งดังขึ้นมาก
นอกจากชื่อเสียงที่นำมาให้โรงเรียนแล้ว ทางโรงเรียนยังได้รับทรัพยากรมากขึ้นจากรัฐบาลอีกด้วย !
หากนักเรียนของทางโรงเรียนสามารถสอบเข้ามหาวิทยาลัยเทียนมู่ได้มากเท่าไหร่ ทางโรงเรียนก็จะได้รับทรัพยากรมากขึ้นและพวกอาจารย์ทั้งหลายก็จะได้รับประโยช์เพิ่มมากขึ้นเช่นกัน !
