เป่ยเฟิงมองเหล่าอาวุธที่ถูกดูดกลืนหายไปด้วยใบหน้าไร้อารมณ์ใด ๆ
พระราชวังแห่งดวงดาวมีทั้งหมด 10 ชั้น แต่ 8 ชั้นแรกถูกทำลายไปด้วยฝีมือของเป่ยเฟิง ในไม่ช้าการโจมตีหลากหลายรูปแบบก็พุ่งออกมาจากพระราชวังแห่งดวงดาว !
เป่ยเฟิงยังคงกระหน่ำโจมตีด้วยฝ่ามือของเขา ในไม่ช้าพระราชวังแห่งดวงดาวก็เหลือเพียง 2 ชั้น !
ร่องรอยจำนวนมากปรากฎบนตัวพระราชวังแห่งดวงดาว มันมีตั้งแต่รอยดาบจนไปถึงถูกระฆังพุ่งชน
ทันใดนั้นเสียงกระทบของเหล็กและเสียงของม้าศึกสงครามก็ดังออกขึ้น มันทำให้คนที่ได้ยินรู้สึกสั่นสะท้านด้วยความหวาดกลัว
“ทำลาย ตัด !”
เป่ยเฟิงไม่ได้หยุดการก่อตัวของค่ายกลแห่งดวงดาว เขามองเห็นพลังแห่งดวงดาวจำนวนมากที่ถูกดูดกลืนเข้าไปในพระราชวังแห่งดวงดาว สำหรับเป่ยเฟิงที่มีวิชาแห่งดวงดาวติดตัวนั้น เขาไม่ได้กังวลใด ๆ ทั้งสิ้น
เวลาผ่านไปอย่างช้า ๆ และพระราชวังแห่งดวงดาวก็เริ่มเงียบลง แต่เป่ยเฟิงรู้ดีว่าไม่ใช่ มันกำลังสะสมพลังเพื่อโจมตีครั้งสุดท้าย !
เป่ยเฟิงไม่ประมาทคู่ต่อสู้แม้แต่น้อย ประกายแห่งดวงดาวนับหมื่นลอยอยู่รอบ ๆ พระราชวังแห่งดวงดาว พวกมันกำลังฟื้นฟูพระราชวังแห่งดวงดาวอยู่ !
“ท่านหัวหน้าตระกูลทำสำเร็จไหม ? แล้วนั้นเขากำลังทำอะไรอยู่กัน ?”
หลี่ปู้หรี่ตามองเป่ยเฟิง เขารู้สึกได้ถึงฉีจำนวนไม่น้อยที่ยังไม่ได้ดูดซับไปโดยเป่ยเฟิง
เลือดฉีค่อย ๆ ปะทุขึ้นในร่างของเป่ยเฟิงอย่างช้า ๆ
“กี้ กี้ !”
เจ้ากระต่ายกู่ฉีมองเป่ยเฟิงด้วยใบหน้าว่างเปล่า มันรู้สึกได้ถึงพลังฉีที่แสนกดดันที่ปะทุออกมาจากร่างของเป่ยเฟิง
“ตู้ม !”
ภายใต้การจับตามองของเป่ยเฟิง ในไม่ช้าพระราชวังแห่งดวงดาวก็สั่นสะเทือนอย่างรุนแรงจากนั้นก็ระเบิดออกมา พลังแห่งดวงดาวระดับสูงจำนวนมากถูกปลดปล่อยกระจายออกไปทุกทิศทาง มันกวาดล้างพื้นที่รอบ ๆ ไกลกว่า 3 กิโลเมตร !
เมฆเห็ดลอยขึ้นไปบนท้องฟ้าอย่างช้า ๆ
“ล้มเหลว ?”
เป่ยเฟิงขมวดคิ้วด้วยความขุ่นเคือง
“หืม ? บ้าน่า !’
เป่ยเฟิงเบิกตากว้างเมื่อรู้สึกได้ถึงบางอย่าง เขาเดินไปตามความรู้สึกไปยังกองเศษหิน
“แกร๊ก !”
เป่ยเฟิงมองทะลุกองเศษหินที่ขวางทางจากนั้นเขาก็พบเศษคริสตัลที่ส่องประกาย
‘การเปลี่ยนท้องฟ้าและผืนดิน ในที่สุดข้าก็ทำสำเร็จ !’
เป่ยเฟิงยิ้มกว้างในขณะที่มองเศษคริสตัล
มรดกหยินหยางต้องมีพลังไม่ต่ำกว่าราชาพันปีในการเปลี่ยนพระราชวังแห่งดวงดาวให้กลายมาเป็นของจริง ตัดสินจากเศษคริสตัลที่ส่องสว่างอยู่ เป่ยเฟิงรู้สึกว่าเขาทำสำเร็จ
เป่ยเฟิงโชคดีมาก หากเขาไม่สำรวจให้ดีเขาอาจจะไม่ได้พบเศษคริสตัลชิ้นนี้ !
ก่อนที่เป่ยเฟิงจะได้ทำอะไร เศษคริสตัลก็ส่องแสงขึ้นจากนั้นมันก็ดูดพลังแห่งดวงดาวจำนวนมากเข้ามา
ไม่เพียงแค่นั้น แม้กระทั่งวัสดุที่ใช้สร้างค่ายกลแห่งดวงดาวบางส่วนที่อยู่ในห้องลับที่ถูกถล่มเองก็ถูกดูดเข้าไปด้วย !
ในไม่ช้าหลังจากดูดซับพลังแห่งดวงดาวไปจำนวนมาก เศษคริสตัลก็แข็งแกร่งยิ่งขึ้น
“ตุ้บ ตุ้บ !”
“ตุ้บ ตุ้บ !”
เป่ยเฟิงได้ยินเสียงหัวใจเต้นดังขึ้น ใบหน้าของเขาเปลี่ยนไปอย่างฉับพลัน เขารู้สึกได้ว่ามันมีการเปลี่ยนแปลงบางอย่างที่ระหว่างคิ้วของเขา
จากนั้นสัญลักษณ์สีม่วงก็เริ่มปรากฎออกมา มันค่อย ๆ เติบโตขึ้นจนดูคล้ายก้อนเนื้อ
ก่อนที่เป่ยเฟิงจะรู้ว่ามันคืออะไร ทันใดนั้นสัญลักษณ์ก็เริ่มแบ่งออกเป็นดวงตาหนึ่งคู่ !
ไม่มีความรู้สึกอึดอัดหรือไม่สบายใจใด ๆ เขารู้สึกได้ถึงความรู้สึกบางอย่างจากข้างในดวงตา
ในไม่ช้ามันก็เริ่มแปรสภาพจนดูคล้ายดวงตาจริง ๆ แม้ว่าจะเป็นเพียงภาพลวงตาก็ตาม แต่ทว่าลึกลงไปในดวงตาแต่ละคู่มันคือความมืดสนิท ไม่ใช่แค่นั้น มันยังมีฉีแห่งความชั่วร้ายปะทุออกมาอีกด้วย
“เจ้าจิ้งจอกน้อยใกล้ตื่นขึ้นมาแล้ว ?” เป่ยเฟิงพูดด้วยน้ำเสียงดีใจ ในที่สุดหลังจากรอมานานความปรารถนาของเขาก็ใกล้เป็นจริงแล้ว
ใครจะไปคิดกันว่านอกจากตัวเขาจะทำลายคอขวดมายังระดับราชาพันปีได้แล้ว เจ้าจิ้งจอกน้อยก็ยังใกล้ตื่นขึ้นมาแล้ว !
หลังจากที่มันมอบเลือดให้กับเป่ยเฟิง วิญญาณของเจ้าจิ้งจอกน้อยก็ถูกบังคับให้เข้าไปอยู่ในระหว่างคิ้วของเป่ยเฟิง มันเข้าไปอยู่ใกล้ ๆ กับแหล่งพลังแห่งปีศาจในร่างของเขา
อย่างไรก็ตาม เป่ยเฟิงรู้สึกมีความสุขและกังวลในเวลาเดียวกัน
สิ่งที่เขามีความสุขคือเจ้าจิ้งจอกน้อยกำลังจะตื่นขึ้นมาแล้ว ในทางกลับกันเขากังวลว่าเจ้าจิ้งจอกน้อยจะจำเขาและอดีตของมันไม่ได้
ฉีแห่งความชั่วร้ายเริ่มแพร่กระจายออกมาจากดวงตาไปยังรอบข้างอย่างช้า ๆ !
ในขณะเดียวกันพลังแห่งดวงดาวจำนวนมากก็เริ่มหลั่งไหลเข้าไปในระหว่างคิ้วของเป่ยเฟิงด้วยความเร็วมหาศาล !
เมื่อมองเข้าไปใกล้ เป่ยเฟิงมองเห็นไข่ที่ลอยอยู่ พลังแห่งดวงดาวจำนวนมากกำลังหลั่งไหลเข้าไปพร้อมกับเสียงหัวใจเต้นที่ดังขึ้น !
ไข่โยกไปมาตลอดเวลาพร้อมกับเสียงหัวใจเต้นที่ดังขึ้นราวกับมันไม่สามารถอดใจรอที่จะออกมาได้ !
เป่ยเฟิงรู้สึกได้ถึงฉีแห่งความชั่วร้ายที่ปะทุออกมาเขาจึงสั่งหลี่ปู้และคนอื่น ๆ ทันที “หลี่ปู้ รีบออกไปจากที่นี่ซะ อย่าเข้ามาใกล้ที่นี่เด็ดขาด ! รีบอพยพคนอื่นด้วย !”
“ขอรับ !”
หลี่ปู้พยักหน้าด้วยความตกใจจากนั้นก็รีบลงมือทันที
หลี่ปู้และสัตว์อสูรตัวอื่นเองก็รู้สึกได้ถึงความน่าหวาดกลัวแม้ว่าจะไม่รู้ว่ามันเกิดมาจากอะไรก็ตาม มันราวกับว่าพวกเขากำลังถูกจับตามองอยู่แม้ว่าจะไม่รู้ว่าคืออะไรก็ตาม ดังนั้นมันจึงไม่มีใครต้องการที่จะอยู่ที่นี่อีกต่อไป
ฉีแห่งความชั่วร้ายนั้นมีสีเทาดำ แต่ทว่ามันมีเพียงเป่ยเฟิงเท่านั้นที่มองเห็น
ก่อนที่หลี่ปู้และคนอื่น ๆ จะออกไปได้ทัน ทันใดนั้นฉีแห่งความชั่วร้ายก็ปะทุขึ้นมาก่อนจะครอบคลุมทั้งเมือง !
“ไม่ …’
เป่ยเฟิงตกตะลึงอย่างมาก เขาไม่ได้คาดคิดเลยว่ามันจะครอบคลุมไปทั่วทั้งเมือง ดูเหมือนว่าทุกคนในเมืองจะต้องมามีส่วนเกี่ยวข้องกับอันตรายที่ไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้แล้ว …
ยิ่งกว่านั้นเป่ยเฟิงนั้นเคยโดนกับตัวมาก่อนถึงความสามารถของเจ้าจิ้งจอกน้อย มันจึงเป็นไปไม่ได้เลยที่จะหลีกเลี่ยงหรือป้องกันมันได้แม้แต่ตัวเป่ยเฟิงเองก็ตาม
เพียงแค่คิดถึงเหตุการณ์ในตอนนั้น มันก็ทำให้เป่ยเฟิงถึงกับกระโดดด้วยความหวาดกลัว หากทั้งเมืองตกอยู่ในความวุ่นวาย ทั้งรัฐบาลและพันธมิตรนักสู้จะไม่ยอมปล่อยเขาไปแน่นอน
ยิ่งคิดถึงการถูกไล่ล่าจากกองกำลังที่ทรงพลัง มันยิ่งทำให้เป่ยเฟิงไม่สบายใจ
“หลี่ปู้กลับมา” เป่ยเฟิงถอนหายใจด้วยความสิ้นหวัง
“ขอรับ” แม้ว่าจะสับสนแต่หลี่ปู้ก็เดินเข้าไปหาเป่ยเฟิง
เป่ยเฟิงพยักหน้าที่หลี่ปู้ทำตามคำสั่งของเขาโดยไม่มีคำถามใด ๆ
ถึงอย่างนั้นมันก็ไม่ได้หมายความว่าหลี่ปู้จะไม่มีความคิดเป็นของตัวเอง ในความเป็นจริงนั้นหลี่ปู้สามารถระงับความอยากรู้อยากเห็นของเขาได้ดี หากใครคิดว่าหลี่ปู้เป็นคนโง่เขาคนนั้นก็จะได้รับการตอบแทนด้วยง้าวขนาดใหญ่
เป่ยเฟิงถอนหายใจและพึมพำ “ลืมมันไปซะ ไม่ว่ามันจะดีหรือร้ายมันก็หลีกเลี่ยงไม่ได้ ข้าคงทำได้เพียงแค่เปลี่ยนรูปลักษณ์ของข้าและทิ้งทุกอย่างให้กลายเป็นอดีต !”
ตราบใดที่ไม่มีผู้บริสุทธิ์ถูกทำร้าย รัฐบาลเองก็จะไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับการต่อสู้ระหว่างตระกูล
แต่ตอนนี้มันแตกต่างไปจากเดิม เมืองที่มีประชากรหลายสิบล้านคนกำลังจะถูกภัยพิบัติคุกคาม เป่ยเฟิงไม่แน่ใจว่าจะมีผู้รอดชีวิดจากภัยพิบัติที่กำลังจะมาถึงหรือเปล่า …
สาเหตุเพียงแค่นี้มันก็เพียงพอที่จะให้รัฐบาลและพันธมิตรนักสู้จะบทลงโทษเป่ยเฟิง
แรงโน้มถ่วงที่น่าหวาดกลัวปรากฎขึ้นบนท้องฟ้าสองแห่ง จากนั้นพวกมันก็ดึงดูดพลังแห่งดวงดาวที่แข็งแกรงเข้ามา
ในไม่ช้าพลังแห่งดวงดาวจำนวนนับไม่ถ้วนในเอกภพหลากหลายชนิดก็ถูกดูดเข้ามา
ยิ่งไปกว่านั้นพลังแห่งดวงดาวที่ถูกดูดเข้ามานั้นมีบางส่วนที่เชื่อมโยงไปยังดวงดาวอื่น ๆ และมันก็ได้ดึงดูดพลังแห่งดวงดาวส่วนอื่น ๆ ของจักรวาลเข้ามา
เวลาผ่านไปอย่างช้า ๆ เมื่อชิ้นส่วนสุดท้ายของพระราชวังแห่งดวงดาวถูกดูดซึบเข้าไปในคริสตัล คริสตัลเองก็เริ่มขยายตัวขึ้น !
ชิ้ง ! ในไม่ช้าจากเศษคริสตัลก็เติบใหญ่กลายเป็นหอคอย !
หอคอยสูงสิบชั้น ทุกระดับชิ้นนั้นเป็นเสมือนภาพลวงตาแต่ทว่ามีเพียงชั้นแรกที่ดูเหมือนของจริงในขณะที่เก้าชั้นที่เหลือเหมือนสร้างมาจากพลังแห่งดวงดาว
ฉีที่หอคอยปลดปล่อยออกมานั้นมันมากพอที่จะกดดันทุกคนได้แม้แต่ตัวราชาพันปีเองก็ตาม ! มันน่ากลัวมาก !
มันดูเหมือนหอคอย แต่ทว่ามันกลับหนาเหมือนระฆัง ปลายขอบของหอคอยนั้นคมเหมือนดาบ ส่วนน้ำหนักของมันกลับเบาเหมือนขนนก !
แม้ว่ามันจะสูงเพียง 10 เซนติเมตร แต่เป่ยเฟิงรู้สึกได้ว่ามันสามารถสูงได้กว่าพันจั้งหากมันต้องการ !
“เหอะ เหอะ … ท้องฟ้าสามารถจับสัตว์อสูรได้ แต่ทว่าพระราชวังแห่งดวงดาวมันสามารถดักจับปีศาจได้ …” เป่ยเฟิงมองไปยังพระราชวังแห่งดวงดาวที่ปลดปล่อยคลื่นพลังอันทรงพลังออกมาในขณะที่หมุนไปด้วย เขาไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้กับมันดี
ด้วยความคิด หอคอยพระราชวังแห่งดวงดาวก็ได้หายเข้าไปจากมือแล้วเข้าไปอยู่ในหัวของเขาจากนั้นก็เริ่มจำศีล
‘เวลาผ่านไปนานแล้วแต่ก็ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้น เป็นไปได้ไหมว่ามันต้องใช้เวลามากกว่านี้ ?” เป่ยเฟิงสงสัยในตัวเองอย่างมาก เขามองผู้ฝึกตนที่อยู่ไกลออกไปหลายพันเมตรและหวังว่ามันหายนะคงไม่เกิดขึ้น