ในตอนที่เป่ยเฟิงใช้พันรูปร่างครอบคลุมพื้นที่กว่าพันเมตรนั้น เขาสามารถแช่แข็งมิติได้ทั้งหมดยกเว้นแต่เพียงรอยแยกมิติที่ด้านหลังบนอากาศ !
ดังนั้นเป่ยเฟิงจึงระมัดระวังตัวอย่างมาก เพราะมันมีแค่พื้นที่ตรงนั้นเท่านั้นที่เขาทำอะไรไม่ได้ !
แม้ว่าเขาจะไม่มั่นใจ 100% แต่เขาก็ไม่ลังเลที่จะลงมือก่อน !
เขารู้ว่าหากเขาไม่ทำอะไรซักอย่างกับเจ้าสัตว์อสูรตัวนี้ มันจะกลายเป็นหายนะทันทีหากมันหนีไปได้ !
สัตว์อสูรขึ้นชื่อว่าซ่อนตัวได้เก่งกาจอย่างมาก เห็นได้ในตอนที่มันสามารถซุ่มโจมตีเป่ยเฟิงได้
โชคดีที่เป่ยเฟิงสามารถโจมตีโดนมัน !
“วู้มม !”
เป่ยเฟิงเคลื่อนไหวราวกับเขากำลังวาร์ป เขาปรากฎตรงหน้าเจ้าสัตว์อสูรพร้อมกับดาบที่ชี้ไปยังหน้าผากของมัน !
แทนที่จะหนี แต่มันกลับโกรธแทน มันคำรามก้องไปบนท้องฟ้าพร้อมกับคอของมันที่เปลี่ยนเป็นสีแดงสด !
สภาพแวดล้อมรอบ ๆ ร้อนขึ้นพร้อมกับมีประกายสีแดงปรากฎขึ้น !
“ตู้ม !”
ราวกับภูเขาไฟปะทุ เปลวไฟสีแดงเข้มพุ่งออกมาจากปากของสัตว์อสูร !
“ซี้ ซี้ !”
มิติที่ถูกแช่แข็งลุกถ่วมไปด้วยเปลวไฟที่ถูกยิงออกมา !
“เปลวไฟปีศาจ ?”
เป่ยเฟิงกระโดดถอยหลังด้วยความประหลาดใจ ใบหน้าของเขาซีดจางจากการโจมตีของอีกฝ่าย
“ข้าก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าระหว่างเปลวไฟของแกกับหมัดของข้า อะไรมันแข็งแกร่งกว่ากัน !”
จิตวิญญาณของเป่ยเฟิงลุกโชน จากนั้นเขาก็ทำตราประทับที่มือแล้วกำหมัดแน่น !
“บดขยี้ภูผา !”
เสื้อคลุมและผมของเป่ยเฟิงลุกโชนไปด้วยเปลวไฟ จากนั้นเสียงคำรามก็ดังออกมาจากร่างของเป่ยเฟิงพร้อมกับหมัดของเขาที่เปลี่ยนเป็นอุ้งเท้าหมี !
เป่ยเฟิงเอียงตัวเล็กน้อยก่อนจะต่อยออกไปด้านหน้า !
“ปั้ก !”
เสียงระเบิดดังขึ้นราวกับจะบอกให้เขารู้ว่าเขาสามารถโจมตีสำเร็จ !
“ฟุ้บ !”
หลังจากนั้นเป่ยเฟิงก็ค่อย ๆ ถอนกำปั้นกลับมา !
สัตว์อสูรไม่อยากจะเชื่อว่ามันเกิดเรื่องแบบนี้ได้ยังไงกัน ปากของมันเปิดกว้างและร่างของมันก็ถูกแทงทะลุด้วยหมัดของเป่ยเฟิง !
ในขณะเดียวกันเป่ยเฟิงก็ไม่ได้อยู่ในสภาพที่ดีเช่นกัน เนื้อในมือขวาของเขาไหม้ระเหยจนหลงเหลือแต่กระดูกที่เต็มไปด้วยเลือด มันช่างน่ากลัวมาก !
“ฟู่ !”
ในไม่ช้าเป่ยเฟิงก็ถอนหายใจออก
เป่ยเฟิงไม่ได้คิดอะไรมาก เขานำร่างของมันเข้าไปในแหวนมิติจากนั้นก็รีบหนีไปทันทีพร้อมกับเจ้ากู่ฉี
การต่อสู้ที่เกิดเสียงดังขนาดนี้แน่นอนว่ามันย่อมดึงดูดสัตว์อสูรจำนวนมากเข้ามาแน่นอน
หลังจากที่เป่ยเฟิงและกู่ฉีจากไปไม่นาน งู 6 หัวที่มีลักษณะคล้ายกันก็เลื้อยเข้ามา ขนาดลำตัวของมันไม่ชัดมากนัก
“ฟ่อออ !”
งูแต่ละหัวทะเลาะกันจากนั้นก็หยิบเมล็ดขึ้นมาก่อนจะหันไปมองทิศทางที่เป่ยเฟิงวิ่งหนีไป
“โฮก !”
เสือที่มีขนขาวเหมือนหิมะยาว 3 เมตรปรากฎตัวขึ้น มันคำรามดังก้องพร้อมกับเดินเข้าไปใกล้งู
“ฟ่อ !”
การปรากฎตัวของเสือทำให้งูระวังตัวมากขึ้น มันจึงทำท่าจะจู่โจมอีกฝ่าย
อย่างไรก็ตาม เสือคำรามเสียงต่ำก่อนจะเอนตัวไปข้างหน้าเล็กน้อยเพื่อพร้อมจะสู้กับงู
ท้ายที่สุดแล้วสัตว์อสูรทั้งสองก็ไม่ได้สู้กัน พวกมันค่อย ๆ หันหลังจากไป
เป่ยเฟิงไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าเขาเพิ่งจะหนีรอดจากสถานการณ์เป็นตายมาได้
สถานที่ที่เขาอยู่ในตอนนี้คืนผืนดินที่ไม่มีต้นไม้ซักต้น
ตรงกลางมันมีสระน้ำขนาดเล็กที่กว้างกว่า 100 เมตร อยู่ แต่แทนที่มันจะเต็มไปด้วยน้ำทว่ามันกลับเต็มไปด้วยลาวา !
มันน่าแปลกที่ลาวามันใสและไม่หนาขุ่น มันดูราวกับน้ำสีแดงมากกว่า
เป่ยเฟิงสำรวจสภาพแวดล้อมก่อนจะอ้าปากค้าง “โลกแห่งนี้มันเต็มไปด้วยสิ่งมหัศจรรย์ ใครจะไปคิดกันว่าลาวาที่นี่จะเป็นแบบนี้ ถ้าหากไม่ใช่เพราะมันร้อนข้าคงเข้าใจผิดไปแล้วว่ามันคือน้ำ”
แม้ว่าจะประหลาดใจแต่เขาก็ไม่ได้หยุดมือ เป่ยเฟิงในตอนนี้กำลังทำความสะอาดเนื้องูที่ยาวกว่า 2 เมตรอยู่
หงอนไก่สีแดงเข้มไม่ได้รับความเสียหายใด ๆ เพราะเป่ยเฟิงทำความสะอาดมันอย่างระมัดระวังอย่างมาก
เป่ยเฟิงใช้ดาบจากพันรูปร่างแทงเข้าไปในเนื้อสัตว์อสูรจากนั้นก็เอามันไปย่างบนลาวาร้อน ๆ
แม้ว่าลาวาที่นี่จะมีอุณหภูมิสูงมาก แต่ทว่ามันก็เต็มไปด้วยหลิงฉีเช่นกัน
และเพราะมันเต็มไปด้วยหลิงฉีมันจึงทำให้ลาวาที่นี่ร้อนถึงหนึ่งหมื่นองศา !
โลหะจะละลายทันที่ก่อนที่มันจะได้สัมผัสกับลาวา !
ถึงอย่างนั้นมันก็กำลังถูกนำมาใช้ย่างเนื้อสัตว์อสูร ในไม่ช้าเนื้อหนังของมันก็เริ่มเปลี่ยนสีโดยข้างในเปลี่ยนเป็นสีชมพูพร้อมกับด้านนอกที่เปลี่ยนเป็นสีทอง สามารถมองเห็นหยดน้ำมันที่หยดลงมาพร้อมกับกลิ่นหอมที่กระจายไปทั่วอากาศ
กลิ่นหอมอันเย้ายวนทำให้เป่ยเฟิงน้ำลายไหลทั้ง ๆ ที่เขาไม่ได้ใส่เครื่องปรุงใด ๆ เป่ยเฟิงค่อย ๆ เช็ดน้ำลายจากนั้นก็โรยสมุนไพรและเครื่องปรุงรสลงบนเนื้อ
สมุนไพรที่เขานำมาโรยมันมีลักษณะเหมือนกระเทียม แต่ทว่าแท้จริงแล้วมันคือสมุนไพรระดับ 9 และต่อให้เป็นผู้มีพลังระดับร้อยปีก็ยังต้องการมัน
“กี้ กี้ !”
ส่วนกู่ฉีมันไม่ได้สนใจเป่ยเฟิง มันยังคงเคี้ยวสมุนไพรจิตวิญญาณอย่างมีความสุข
ในส่วนเป่ยเฟิง เนื้องูสุกแล้ว
“จ๋อม !”
“เอ๊ะ ? มีอะไรอยู่ข้างใน ! ปลางั้นรึ ?”
เมื่อเป่ยเฟิงกำลังจะหยิบเนื้อออกมา ทันใดนั้นก็มีหัวสีทองโผล่ออกมาจากลาวา จากนั้นก็พุ่งเข้าหาเนื้อย่างของเป่ยเฟิง !
โชคดีที่เป่ยเฟิงมีสายตาเฉียมคมและตอบสนองได้เร็วพอ ดังนั้นเขาจึงสามารถดึงเนื้อออกมาได้ทันและจากนั้นเขาก็มองเห็นสิ่งมีชีวิตที่ยาวกว่าหนึ่งเมตรว่ายอยู่ในลาวา
สัตว์อสูรตัวนี้ไม่ใหญ่มากนัก แต่ร่างของมันปกคลุมไปด้วยเกล็ด มันดูเหมือนปลาคาร์พแต่มันกลับมีฟันแหลมคม มันเปิดและปิดปากไปมาพร้อมกับจ้องมองเนื้อย่างของเป่ยเฟิง
สัตว์อสูรตัวนี้มันอะไรกัน ? เห็นได้ชัดว่ามันไม่มีพลังระดับราชาพันปี แต่เลือดฉีของมันกลับไม่ได้อ่อนแอไปกว่างูในมือของเขา
เป่ยเฟิงส่งพลังจิตของเขาเข้าไปในลาวา ทันใดนั้นเขาก็พบว่าในลาวามันมีอุณหภูมิสูงมาก มันพยายามปิดกั้นพลังจิตของเขาเอาไว้
“จ๋อม !”
เมื่อรู้สึกได้ถึงพลังจิตของเป่ยเฟิง สัตว์อสูรตัวนี้ก้รีบดำน้ำลงไปทันที
เป่ยเฟิงกวาดมือแล้วลาวาก็ลอยออกมาด้านข้างทันที
ทันทีที่ลาวาสัมผัสกับพื้นดิน พื้นดินก็เริ่มละลายอย่างช้า ๆ ลาวามีปริมาณไม่ถึงร้อยจินแต่มันก็พอที่จะละลายพื้นที่ได้กว้างกว่า 10 เมตรจนเผยให้เห็นชั้นหินสีขาวที่อยู่ใต้ดิน
‘ไม่น่าแปลกที่บ่อมันจะมีขนาดเล็กมาก หินใต้น้ำนี่ต้องเป็นหินชนิดพิเศษที่ลาวาไม่สามารถละลายมันได้’
เป่ยเฟิงเริ่มอยากรู้อยากเห็นมากขึ้น เขาตัดสินใจที่จะทดสอบด้วยการใช้ดาบพันรูปร่างของเขาฟันลงไปด้านล่าง !
“แก๊ง !”
เสียงปะทะเบา ๆ จากนั้นเขาก็หยิบหินสีขาวขึ้นมา
“โอ้ ? เนื้อมันประกอบติดกันแน่นมาก”
เป่ยเฟิงได้ข้อสรุปหลังจากตรวจสอบมันอย่างละเอียด
จากนั้นเขาก็กลับมากินเนื้อย่างของเขา ผิวด้านนอกกรอบมากแต่ทว่าข้างในกลับอ่อนนุ้มจนละลายทันทีที่เข้าปาก
เมื่อเนื้อเข้าปากมันก็ได้ระเบิดรสชาติในปากของเป่ยเฟิงพร้อมกับอุณหภูมิในปากที่สูงมากขึ้น
อุณหภูมิที่สูงกว่า 300 องศาปะทุในปากของเป่ยเฟิง แต่ในไม่ช้ามันก็ปะทุสูงไปมากกว่า 2-3,000 องศา !
ในไม่ช้าเป่ยเฟิงก็เริ่มร้อน แต่เมื่อเขากลืนเนื้อลงไปเขาก็ยิ่งรู้สึกว่ามันร้อนยิ่งขึ้น !
เมื่อเนื้อหล่นลงไปในท้อง เขารู้สึกว่าในท้องของเขามันร้อนมากกว่า 10,000 องศา !
ทันใดนั้นเป่ยเฟิงก็รู้สึกได้ถึงความร้อนที่กำลังกระจายออกมาจากท้องไปยังทั่วร่างของเขา ในไม่ช้าร่างของเขาก็เปลี่ยนเป็นสีแดงพร้อมกับรูขุมขนที่ปลดปล่อยไอน้ำออกมา
ถึงแม้ว่าในร่างของเขาจะร้อนมากขึ้นแต่ทว่ามันกลับไม่ได้เป็นอันตรายสำหรับเขาแม้แต่น้อย เป่ยเฟิงรู้สึกได้ว่าเซลล์ในร่างของเขามันกระฉับกระเฉงมากขึ้น !
ยิ่งเขาเอาเนื้อเข้าไปในท้องมากเท่าไหร่เขายิ่งรู้สึกราวกับว่าปากของเขากำลังจะกลายเป็นภูเขาไฟที่พร้อมจะระเบิด มันร้อนมาก ! แต่ถึงอย่างนั้นมันก็รู้สึกดีมากเช่นกัน !
