ใบหน้าของทุกคนดูแปลก ๆ โดยเฉพาะสหายของจางหยวน พวกเขาไม่รู้ว่าจะบอกจางหยวนยังไงดี
ทันใดนั้นเขาก้รู้ว่าไอ้บัดซบจางหยวนที่แท้ก็คือภัยพิบัติเคลื่อนที่ ปากอันใหญ่ของเขามันกว้างเกินไปจนสามารถทำให้ทุกคนขุ่นเคืองได้
พวกเขาเริ่มคิดอย่างจริงจังว่าสติปัญญาของพวกเขาได้รับผลกระทบเพราะเดินทางกับจางหยวนมานานเกินไปหรือไม่
ราชาพันปีเขาช่วยให้แกรอดจากตระกูลฉิง ไม่เป็นไรถ้าแกไม่รู้สึกขอบคุณเขา แต่แกกลับสาปแช่งผู้ช่วยเหลือแก นี้เรียกว่าอวดดี !
พวกเขากระแอ่มเบา ๆ แล้วค่อย ๆ ถอยห่างออกไปทีละเล็กน้อย เพราะกลัวว่าจะโดนลูกหลงไปด้วย
“หืม ?”
จางหยวนที่ดวงตาเต็มไปด้วยความอิจฉา เมื่อได้ยินคำถามของเป่ยเฟิงเขารู้สึกอึดอัดเล็กน้อย
เมื่อเห็นใบหน้าของเป่ยเฟิงไร้ความรู้สึก เขาก็เริ่มสั่นเทา
ทันใดนั้นเขาก็ราวกับถูกปลุกให้ตื่น หลังของเขาเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อเย็น เขาไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเขาและไม่รู้ว่าทำไมถึงพูดแบบนั้นออกไป
แต่จางหยวนเป็นคนให้ความสำคัญกับใบหน้าของตัวเองมาก แม้ว่าเขาจะรู้ว่าตัวเองพูดอะไรที่ไม่สมควรพูดออกไป แต่เขาก็ไม่เต็มใจที่จะลดเกียรติของตัวเองเพื่อขอความเมตตา
จิตใจของจางหยวนผ่อนคลายลง ราชาพันปีผู้นี้ไม่ใช่ว่าเพิ่งช่วยเขาจากตระกูลฉิงหรือยังไง ? ดูเหมือนเขาจะมีคุณค่าให้อีกฝ่ายสนใจไม่น้อย งั้นก็ไม่น่ามีปัญหา
“ข้าอยากจะรู้ว่า … เจ้ามีชีวิตรอดมาถึงตอนนี้ได้ยังไง ? เป็นไปได้ไหมว่าทุกคนที่เจ้าพบเจอมาล้วนเป็นคนอารมณ์ดี ?” เป่ยเฟิงพูดเหมือนกับกำลังพูดกับตัวเอง
เป่ยเฟิงอยากรู้มาก คนโง่ ๆ แบบนี้มีชีวิตรอดมาหลายร้อยปีได้ยังไง ? มันหายากจริง ๆ
ทันทีที่ถามเสร็จ เป่ยเฟิงก็หมดความสนใจ เขายกมือขึ้นสะบัดเบา ๆ
“บูม !”
ทันใดนั้นพลังฉีที่น่าสะพรึงกลัวจำนวนหนึ่งก็พุ่งเข้าไปในร่างของจางหยวน
พื้นดินแตกแยกพร้อมกับปล่องภูเขาไฟที่กว้างกว่าสิบเมตรปรากฎบนพื้น ส่วนจางหยวนผู้นั้น เขาถูกบดขยี้ตายกลายเป็นละอองเลือดไปแล้ว
หลังจากจัดการเสร็จ เป่ยเฟิงก็เดินกลับไปหาหลี่ปู้และคนอื่น ๆ
“เฮ้อ เป็นคนดีนี้มันยากจริง ๆ” เสียงของเป่ยเฟิงดังขึ้นในหูของใครหลายคน
“อึก !”
“ผู้อาวุโสท่านนั้นแข็งแกร่งจริง ๆ ! แม้ว่าจะมีพลังเพียงราชาพันปี แต่เขากลับทรงพลังมาก”
ผู้มีพลังระดับร้อยปีอ้าปากค้างและกลืนน้ำลายลง เพียงแค่การสะบัดแขนเสื้อง่าย ๆ กลับทำให้ผู้มีพลังระดับร้อยปีที่มีชีวิตมายาวนานอย่างจางหยวนตายทันที น่ากลัวเกินไปแล้ว
“อย่างที่ได้คาดหวังไว้จากอัจฉริยะที่ถูกเลือกโดยนิกายสวรรค์นิรันดร์ ! หากข้าจำไม่ผิด เขามีพลังเพียงราชาพันปีขั้นสี่ แต่ความแข็งแกร่งของเขาเพียงพอที่จะกวาดล้างผู้มีพลังราชาพันปี มันไม่มีใครสู้เขาได้ !”
“อัจฉริยะที่ยิ่งใหญ่แบบนี้มีโอกาสสูงมากที่จะเข้านิกายสวรรค์นิรันดร์ได้ เราต้องพัฒนาความสัมพันธ์กับเขาเอาไว้ ด้วยวิธีนี้จะทำให้ตระกูลฉิงมีผู้สนับสนุนที่แข็งแกร่งในอนาคต”
ผู้มีพลังระดับร้อยปีเห็นเพียงแค่เป่ยเฟิงแข็งแกร่ง อย่างไรก็ตาม สำหรับผู้มีพลังระดับหมื่นปีนั้น พวกเขาสามารถมองเห็นพรสวรรค์ของอีกฝ่าย !
ความแข็งแกร่งของเขามันหาได้ยากยิ่งในหมู่ผู้มีพลังระดับราชาพันปี !
ด้วยพลังเพียงราชาพันปีขั้นสี่ เขาก็สามารถสู้กับผู้มีพลังระดับราชาพันปีได้ทุกคน นี้มันน่ากลัวมาก
นอกจากนี้พวกเขายังไม่ได้เห็นพลังวิญญาณของอีกฝ่าย แต่ถึงอย่างนั้นมันไม่มีทางที่จะอ่อนแอแน่ !
ยิ่งรากฐานแข็งแกร่งควบคู่ไปกับทักษะฝึกฝนที่แข็งแกร่ง มันจะทำให้พลังวิญญาณของเขาแข็งแกร่งขึ้นตาม ! นี่คือกฎที่ถูกตั้งเอาไว้ !
“สหายน้อย ถ้ามีเวลาก็มาเยื่ยมตระกูลฉิงของข้าบ้าง”
“ตระกูลฉิงมีอะไรให้ไปกัน ? มาที่นิกายอสูรแรกเริ่มของข้าดีกว่า ข้าแน่ใจว่าสหายน้อยต้องไม่ผิดหวังแน่นอน”
ผู้มีพลังระดับหมื่นปีเข้ามาคุยกับเป่ยเฟิงด้วยความอบอุ่น เขาพยายามขยายความเรื่องการเชิญเป่ยเฟิงไปเป็นแขกของพวกเขา
ผู้อาวุโสตระกูลฉิงอ้อนวอนอย่างต่อเนื่องราวกับแสดงให้เป่ยเฟิงเห็นว่าเขาหมายถึงอะไร
เป่ยเฟิงตกตะลึง เขา … เขาไม่รู้จริง ๆ
ดูเหมือนผู้อาวุโสนิกายอสูรแรกเริ่มเองก็ลืมสิ่งที่เขาทำไปก่อนหน้านี้ทั้งหมดแล้ว เขายิ้มให้กับเป่ยเฟิง
“แน่นอน แน่นอน’
เป่ยเฟิงยิ้มกลับเมื่อเห็นคำเชิญชวนของพวกเขา
การเห็นด้วยเป็นเรื่องหนึ่ง แต่การจะไปหรือไม่นั้นเป็นอีกเรื่อง
ผู้ฝึกตนทุกคนเตรียมพร้อมที่จะออกไป ในไม่ช้าทางเข้าของซากโบราณก็เริ่มขยายใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ
“น่าเสียดายสัตว์ร้ายหลุมแห่งความว่างเปล่าตัวนั้น”
ผู้มีพลังระดับหมื่นปีถอนหายใจในขณะมองสัตว์ร้ายหลุมแห่งความว่างเปล่า
“โฮก !”
สะพานหินค่อย ๆ เลือนลางหายไปราวกับมันจะหายไปได้ตลอดเวลา
มิติเริ่มถูกทำลายและเริ่มปิดตัวลง สัตว์ร้ายหลุมแห่งความว่างเปล่าโกรธอย่างมาก
มันไม่สนใจอะไรอีกต่อไป มันขยับร่างกายขนาดใหญ่ของมันแล้วพุ่งเข้ามา มันราวกับดาวหางที่พุ่งเข้าใส่สะพานหิน !
“ฮะ-โฮก ?”
ทันใดนั้นแสงที่ขวางทางของสะพานหินก็หายไป มันหายไปโดยไม่ได้ขวางทางมันอีกต่อไป
ดวงตาของสัตว์ร้ายหลุมแห่งความว่างเปล่าเต็มไปด้วยความสับสน แบบนี้ก็ได้งั้นเหรอ ?
ก่อนหน้านี้มันเคยลองมานับครั้งไม่ถ้วน แต่ทุกครั้งก็ถูกหยุดโดยแสงจากสะพาน สุดท้ายมันก็ถูกสะพานขวางไว้เสมอ มันทำให้มันรู้สึกเจ็บปวดอย่างมาก
แต่คราวนี้มันกลับผ่านเข้ามาได้ง่าย ๆ มันจึงเดินไปที่สะพานทันที !
เมื่อสัตว์ร้ายหลุมแห่งความว่างเปล่าแตะสะพาน ขนาดของมันก็ย่อลงมาจนมีขนาดเท่าคนปกติ
สะพานมีความยาวหลายร้อยเมตร หากคนปกติใช้เวลาเดินมันจะต้องใช้เวลาหลายนาทีกว่าจะเดินไปถึงอีกด้านได้
แต่ถ้าหากพวกเขาวิ่งด้วยความเร็วเต็มที่ เวลาจะสั้นลงไปอีก
“โฮก !” สัตว์ร้ายหลุมแห่งความว่างเปล่าคำรามด้วยความตื่นเต้น มันเป็นเวลากี่ปีแล้ว ? ในที่สุดมันก็เข้ามาได้ !
แม้ว่าสัตว์ร้ายหลุมแห่งความว่างเปล่าจะดูดุร้าย แต่แขนขาของมันค่อนข้างสั้น เอาให้ชัด ๆ เลยก็คือมันเหมือนครีบของเต่า
ดวงตาของมันเต็มไปด้วยความตื่นเต้น มันสะบัดแขนไปมาในขณะที่วิ่งอยู่บนสะพาน
เมื่อได้ยินเสียงคำรามอย่างฉับพลันของสัตว์ร้ายหลุมแห่งความว่างเปล่า ผู้มีพลังระดับหมื่นปีที่กำลังจะออกไปเมื่อครู่ก็หันกลับมามอง
คราวนี้พวกเขาตกตะลึงอย่างสมบูรณ์
“ผู้อาวุโส ! ดูนั่นสิ สัตว์ร้ายหลุมแห่งความว่างเปล่าออกมาแล้ว !”
“ยอดเยี่ยม ! เมื่อเราสามารถสังหารสัตว์ร้ายจิตวิญญาณแห่งความว่างเปล่าตัวนี้ได้ ความแข็งแกร่งของตระกูลเราจะเพิ่มขึ้นแน่นอน”
ผู้ฝึกตนที่มีพลังระดับร้อยปีจาก 12 กลุ่มใหญ่เต็มไปด้วยความตื่นเต้น ผู้อาวุโสของพวกเขาดูเหมือนไม่เต็มใจที่จะพูดถึงคุณค่าที่น่าตกใจของสัตว์ร้ายหลุมแห่งความว่างเปล่า พวกเขารู้แค่ว่าพวกมันมีประโยชน์อย่างยิ่ง โดยเฉพาะหินหลุมแห่งความว่างเปล่านั้น
ตอนนี้สัตว์ร้ายหลุมแห่งความว่างเปล่าออกมาแล้ว ผู้อาวุโสจะเป็นคนสังหารมันแน่นอน !
ในไม่ช้าพวกเขาก็หันไปมองผู้อาวุโสของพวกเขา
อัจฉริยะรุ่นเยาว์เต็มไปด้วยความตื่นเต้น พวกเขาคิดไปถึงตอนที่ตัวเองสามารถเอาชนะสัตว์ร้ายหลุมแห่งความว่างเปล่าและนำเอาหินหลุมแห่งความว่างเปล่าออกมาได้ด้วยตัวเอง
จากนั้นพวกเขาก็จะก้าวไปบนเส้นทางสูงสุดของชีวิต !
แต่พวกเขารู้ดีว่าการต่อสู้ระหว่างผู้มีพลังระดับหมื่นปีนั้นอันตรายมาก ดังนั้นพวกเขาทั้งหมดจึงวิ่งเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้เพื่อยืนมองผู้อาวุโสของพวกเขาต่อสู้
“บัดซบ ไม่ใช่ว่าเจ้าพูดว่ามันออกมาไม่ได้ไม่ใช่หรือยังไงกัน ! ดวงตาของข้ามันแย่แล้วใช่ไหม ? ทำไมข้าถึงเห็นสัตว์ร้ายหลุมแห่งความว่างเปล่ากำลังวิ่งอย่างบ้าคลั่งอยู่บนสะพาน ?”
“วิ่งเร็ว !”
“ท่านสัตว์อสูร ถึงแม้ว่ามันจะน่าอับอาย แต่สัตว์ร้ายหลุมแห่งความว่างเปล่าออกมาแล้ว ดังนั้นดูแลตัวเองด้วย !”
ผู้มีพลังระดับหมื่นปีใบหน้าเขียวคล้ำ ทุกวันนี้ความเชื่อใจระหว่างมนุษย์นั้นถูกสุนัขกลืนกินไปหมดแล้วหรือยังไงกัน ?
เจ้าบอกว่ามันออกมาไม่ได้ ดังนั้นพวกเราจึงแสดงความเท่ต่อหน้าคนหนุ่มสาวของพวกเรา แล้วตอนนี้มันออกมาแล้ว พวกเราควรทำยังไง ?
