“การมาของพายุ ข้าว่ามันผิดปกติ”
วู่หยานคิดอย่างเงียบ ๆ
ในอดีตแม้ว่าจะเกิดพายุในทะเลสีทอง แต่ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะปะทุโดยไม่มีการเตือนล่วงหน้า
ไม่ต้องพูดถึงพายุที่น่ากลัวขนาดนี้ การก่อตัวของมันจะต้องใช้เวลานานจนรู้สึกได้
“ทำไมมันถึงเกิดขึ้น หรือว่ามันเกิดจากการก้าวข้ามระดับของใครบางคน ?”
วู่หยานคิดว่าเป็นไปได้
ทะเลสีทองมีความพิเศษบางอย่าง ผู้ฝึกตนที่แข็งแกร่งเกินไปเมื่อเข้าไปในทะเลสีทองแล้วจะทำให้สภาพแวดล้อมรอบ ๆ เปลี่ยนไป
คนที่แข็งแกร่งขนาดนี้ต้องมีระดับพลังมากกว่าหมื่นปี !
เพียงครู่เดียว วู่หยานก็กลับมากังวลว่าจะผ่านสถานการณ์นี้ไปได้อย่างไร
“นายท่าน ! เจอแล้ว !”
เสียงของสาวน้อยผมแดงที่เต็มไปด้วยความสุข ดังมาจากนอกประตูห้องประชุม
มันทำให้ทุกคนรู้สึกโล่งใจทันที
บรรยากาศหดหู่เริ่มกลับมาดีขึ้น
“ดี ! ในที่สุดสาวน้อยก็เจอมันแล้ว ข้าจะล่วงหน้าไปก่อน หากมีอะไรเกิดขึ้นข้าจะส่งสัญญาณขอความช่วยเหลือทันที !”
วู่หยานหัวเราะและเดินออกไป
เขามีเหตุผลที่ล่วงหน้าไปก่อน นั่นก็เพื่อรางวัลบางอย่าง รางวัลนั่นก็คือการได้นามสกุลซุย
ในบรรดาตระกูลซุย เป็นธรรมดาที่การมีชื่อ “ซุย” จะทรงพลังกว่าคนปกติ
ตระกูลซุยเป็นตระกูลที่มีประชากรหลายล้านคน !
ในหมู่พวกเขามีผู้เปี่ยมไปด้วยพรสวรรค์มากมายนับไม่ถ้วน ต่อให้พรสวรรค์ของพวกเขาจะอ่อนแอ แต่อาศัยทรัพยากรของตระกูล แม้แต่หมูก็ยังโบยบินได้ !
ดังนั้นตระกูลซุยจึงรุ่งเรืองและมีความสามารถมาก
ศิษย์หลักในตระกูลใหญ่แท้จริงแล้วไม่ใช่อย่างที่หลายคนคิด
แต่ที่พวกเขาโดดเด่นกว่าคนอื่น นั่นก็เพราะการถ่ายทอดจากรุ่นสู่รุ่น
ผู้ที่มีพรสวรรค์จริง ๆ คือผู้ที่ขยันฝึกฝน
พรสวรรค์เป็นเพียงจุดอ่อนเล็กน้อย และหากพวกเขาต้องการทำอย่างอื่น ตระกูลก็จะสนับสนุน
ส่วนผู้ที่ไม่มีพรสวรรค์และไม่มีอะไรน่าสนใจ จะไม่มีวันได้เป็นศิษย์หลักได้
นี่คือประเภทของพวกเกิดมากินและรอความตาย
แม้แต่ตระกูลใหญ่ก็ไม่สามารถจัดหาทรัพยากรสำหรับการฝึกฝนของคนหลายล้านคนได้
มันจึงหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่ทรัพยากรจะไม่เพียงพอ
มีหลายตระกูลที่ต้องพึ่งพาตระกูลซุยเพื่อความอยู่รอด พวกเขาจึงส่งทรัพยากรจำนวนมากให้กับตระกูลซุย
คนที่ควบคุมธุรกิจของตระกูลซุยส่วนใหญ่จะเป็นคนจากตระกูลซุยโดยกำเนิด
ห่างออกไปหลายพันลี้ เป่ยเฟิงยืนอยู่บนดาดฟ้า เขามองออกไปไกล ๆ ไม่รู้ว่าบริเวณนี้มีหมอกตั้งแต่เมื่อไหร่
มันทำให้ดวงตาของเป่ยเฟิงมองเห็นสิ่งที่อยู่ไกลออกไปสิบลี้ยากขึ้น
ความเร็วของเรือลดลงอย่างช้า ๆ ในที่สุดมันมองเห็นได้ไม่ไกลนัก และพวกเขาก็ลดความเร็วลงเพราะกลัวว่าจะเจอกับอันตรายบางอย่างได้
“วู้ววว !”
“ฮ่า !”
เสียงเหมือนนกหวีดดังขึ้นราวกับเสียงเครื่องบินไอพ่น
เป่ยเฟิงรู้สึกได้สิ่งมีชีวิตที่อยู่ห่างไกลออกไปถึง 20 ลี้
ทันใดนั้นพื้นผิวทะเลโดยรอบก็เริ่มสั่นสะเทือน
ร่างของเป่ยเฟิงและคนอื่น ๆ สั่นสะเทือนไปกับเสียงนี้
“นี่เป็นสัตว์อสูรทะเลอะไรกัน ? เสียงของมันสามารถทำให้เลือดและฉีของข้าเพิ่มขึ้นถึงสามเท่า !”
เป่ยเฟิงรู้สึกประหลาดใจ ภายใต้การสั่นของเสียงนี้ เป่ยเฟิงพบว่าเลือดในร่างกายของเขาตื่นตัวอย่างมาก
มันราวกับม้าที่กำลังวิ่งพล่าน ยิ่งกว่านั้นแม้แต่หลอดเลือดที่ยังปิดอยู่ก็ยังสั่นเล็กน้อยภายใต้เสียงนี้
ในขณะเดียวกันกระดูกในร่างเป่ยเฟิงประสานกันแน่นและแข็งแกร่งยิ่งขึ้น
สัตว์อสูรทะเลที่ไม่รู้จักส่งเสียงยาวและเสียงร้องผ่านไปห้านาทีก่อนที่จะเบาลงอย่างช้า ๆ
แต่ห้านาทีนี้ ทำให้เลือดและความแข็งแกร่งของเป่ยเฟิงเพิ่มขึ้นอย่างมาก !
ความแข็งแกร่งโดยรวมของเป่ยเฟิงเพิ่มขึ้นหนึ่งเปอร์เซ็นต์ !
อย่าประมาทหนึ่งเปอร์เซ็นต์นี้ ด้วยความแข็งแกร่งเพียงหนึ่งเปอร์เซ็นต์ของเป่ยเฟิงก็สามารถบดขยี้ผู้ฝึกฝนที่อยู่ในระดับราชาพันปีได้
เพียงเพราะได้ยินเสียงร้องของสัตว์อสูรทะเลที่ไม่รู้จักตัวนี้ มันกลับเพิ่มพลังให้เป่ยเฟิงได้ไม่น้อย
สิ่งสกปรกปรากฎออกมาจากร่างกายของเป่ยเฟิง สิ่งสกปรกเหล่านี้ซ่อนอยู่ในเลือดที่ยังไม่ได้ชำระล้าง
แต่ตอนนี้พวกมันถูกขับออกมา ทำให้เป่ยเฟิงแปลกใจไม่น้อย
ไม่ใช่เป่ยเฟิงคนเดียวที่แข็งแกร่งขึ้น แต่คนที่เหลืออีกสิบคนและอสูรอีกตนหนึ่งก็ได้รับบางสิ่งเช่นกัน
แม้แต่หลี่ปิงก็พร้อมที่จะก้าวข้ามขั้นสองของราชาพันปี
“เสียงของสัตว์อสูรทะเลตัวนี้มีผลกับข้ามาก แค่ฟังครั้งเดียวก็ทำให้ข้าได้รับประโยชน์มากมาย ถ้าข้าฟังมันอีกสักสองสามครั้ง ข้าอาจจะสามารถเปิดเส้นเลือดที่กำลังปิดอยู่ได้ !”
เป่ยเฟิงไม่ได้ทำอะไร แต่สิ่งสกปรกบนผิวลอยออกมาจากอากาศบาง ๆ กลายเป็นลูกบอลและตกลงไปในน้ำทะเล
“หลี่ปู้แล่นเรือไปทางนั้น !”
เป่ยเฟิงสั่งให้เรือแล่นไปในทิศทางที่รู้สึกว่าเสียงมาจากทางนั้น
“ท่านหัวหน้าตระกูล มันอันตรายเกินไปหรือเปล่า ?”
หลี่ปู้ลังเลเล็กน้อย เพียงแค่ฟังเสียงของสัตว์อสูรทะเลที่ไม่รู้จักตัวนี้ เขาก็จินตนาการลักษณะโดยประมาณของสัตว์อสูรทะเลในความคิดของเขาทันที นอกจากนี้เขายังกลัวว่าขนาดร่างกายของสัตว์อสูรทะเลตัวนี้จะเกินจินตนาการเขาเสียอีก
“สิ่งที่เจ้าถามมันคืออันตรายสำหรับผู้ฝึกตน บางทีเจ้าสามารถตายในวันพรุ่งนี้ได้ ! ถนนเส้นนี้เต็มไปด้วยอันตราย ในเมื่อโอกาสอยู่ตรงหน้า ทำไมเจ้าถึงไม่คว้ามันไว้ !”
ดวงตาของเป่ยเฟิงลึกล้ำและเขาพูดอย่างเย็นชา
ตั้งแต่ที่เขานึกถึงสัตว์อสูรตัวนั้น เขาก็ได้ก้าวเข้าสู่เส้นทางอันตรายทันที
เขาอาจจะตายได้ทุกเมื่อ บางทีเขาอาจจะตายตอนนี้ก็ได้ด้วยซ้ำ
มันเป็นเรื่องน่าเสียดาย ที่เขายังไม่ได้เจออะไรหลายอย่างในโลกใบนี้
เป่ยเฟิงถือว่าโชคดี เขาพร้อมที่จะเผชิญหน้าทุกอย่าง ไม่เหมือนกับคนโง่ที่ไม่ทำอะไรเลยและทำเพียงแค่สัมผัสกับโลกของพวกเขาแล้วมีความสุขกับมัน
บนโลกใบนี้ มีบางคนชอบทำในสิ่งที่ชอบและมีความสุขไปกับมัน แต่บางครั้งมันก็มาพร้อมกับความทุกข์
“ข้าน้อยผิดไปแล้ว !”
หลี่ปู้ตกใจมาก ดังนั้นเขาจึงไม่พูดอะไรและสั่งให้แล่นเรือไปทางนั้นทันที
ภายในไม่กี่นาที เป่ยเฟิงก็เห็นร่างมหึมาที่ซ่อนอยู่ในหมอกในระยะไกล
มันใหญ่เกินไปที่จะมองข้าม
ร่างกายใหญ่โตของมันคล้ายกับเต่า
สัตว์อสูรทะเลตัวนี้เต็มไปด้วยเลือดและฉีจนน่ากลัว
หากเลือดของเป่ยเฟิงสามารถอธิบายได้ว่ารุนแรงเหมือนไฟ เลือดของสัตว์อสูรทะเลตัวนี้ก็เป็นภูเขาไฟขนาดใหญ่ !
ชื่อของสัตว์อสูรทะเลตัวนี้มีไม่แน่ชัดว่ามันถูกเรียกว่าอะไร ว่ากันว่ามันได้สืบสายเลือดระหว่างสัตว์อสูรและเทพเจ้า
เพียงแค่มองดูสัตว์อสูรทะเลตัวนี้ก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้เป่ยเฟิงและคนอื่น ๆ ตกใจ !
หัวที่เหมือนเต่าและมีกระดองหลัง แต่ไม่ใช่เต่า
กระดองส่วนหลังค่อนข้างแปลก มันนูนขึ้นราวกับกำลังแบกภูเขานิรันดร์เอาไว้
ส่วนที่ยื่นออกมามีขนาดสูงหลายหมื่นเมตรและกินพื้นที่มากกว่า 1 ใน 3 ของกระดองด้านหลัง !
ยิ่งนูนขึ้นไปก็ยิ่งเล็ก ราวกับภูเขาที่ทะลุท้องฟ้า !
จิตใจของเป่ยเฟิงสั่นไหวเล็กน้อยเมื่อเขาเห็นสัตว์อสูรทะเลตัวนี้ ข้อมูลโดยละเอียดของสัตว์อสูรทะเลตัวนี้ก็ปรากฏขึ้นในใจของเขา
“ข้าไม่ได้คาดหวังว่ามันจะเป็นแบบนี้ สัตว์อสูรทะเลชนิดนี้หายากมาก เสียงของมันมีพลังพิเศษที่น่าตกใจซึ่งสามารถชำระล้างเลือดและพลังฉีของข้าได้”
เป่ยเฟิงมองมันช้า ๆ ในขณะเดียวกันก็รู้สึกได้ว่าเส้นเลือดในร่างกำลังสั่น
ไม่อาจจะจินตนาการได้เลยว่าสัตว์อสูรตรงหน้าทรงพลังแค่ไหน แม้แต่ผู้มีพลังระดับหมื่นปีบางทีก็ไม่สามารถทำอะไรมันได้
โดยเฉพาะกระดองด้านหลังของมันที่ดูเหมือนแข็งเป็นพิเศษ !
บางทีมันอาจจะเป็นสมบัติล้ำค่า ที่แม้แต่ผู้มีพลังระดับหมื่นปีก็ไม่สามารถทำลายได้
“ใครจะไปคิดกันว่าจะมาเจอกับสัตว์อสูรตัวนี้ได้ อย่างน้อยข้าต้องเอาได้บางอย่างมาจากมัน”
เป่ยเฟิงบ่นพึมพำกับตัวเอง เขายังไม่คิดที่จะขึ้นไปบนกระดองมันในตอนนี้ เขาเพียงแค่ต้องการใช้เสียงนั้นเพื่อเปิดหลอดเลือด 1 ใน 10 เท่านั้น
เป่ยเฟิงสั่งให้เรือช้าลงและอยู่ห่างจากมันหลายลี้
เป่ยเฟิงไม่ใช่คนที่มองทุกอย่างในแง่ลบ แตกต่างจากคนอื่น ๆ เพราะพวกเขาอ่อนแอกว่าเป่ยเฟิงมาก พวกเขาจึงมองมันในแง่ลบอย่างมาก
“วู้ววว !”
เป่ยเฟิงไม่ชอบการรอเป็นเวลานาน หลังจากผ่านไป 15 นาที ก็มีเสียงดังขึ้นอีกครั้ง แต่คราวนี้มันแตกต่างจากคราวก่อน
