“โฮ่กกกก !”
แรงกดดันของสัตว์อสูรทะเลปะทุขึ้น ถึงแม้มันจะก้าวข้ามไประดับหมื่นปีล้มเหลว แต่ความแข็งแกร่งของมันก็มากกว่าผู้มีพลังระดับราชาพันปีขั้นสูงสุด
ผู้มีที่พลังระดับราชาพันปีธรรมดาจะพ่ายแพ้ด้วยการเคลื่อนไหวไม่กี่ครั้งเท่านั้น !
แต่ตอนนี้ สัตว์อสูรทะเลมองไปที่เป่ยเฟิงด้วยความหวาดกลัว
ราวกับว่าตัวมันคือแมลง แต่อีกฝ่ายคือมังกร
เสียงกรีดร้องของมันเต็มไปด้วยความกลัว
“หมี ผ่าปฐพี”
เป่ยเฟิงไม่ลังเลอีกต่อไป เมื่อมองไปที่การปรากฏตัวของสัตว์อสูรทะเลตัวนี้ เห็นได้ชัดว่ามันไม่เต็มใจที่จะยอมแพ้กึ่งยาทิพย์
เขาคงทำได้เพียงแค่ฆ่ามันเท่านั้น มิฉะนั้นมันจะทำให้เขามีปัญหาในภายหลังได้
เงาของหมีปรากฏขึ้นด้านหลังเป่ยเฟิง ดวงตาของมันปลดปล่อยแสงสีเงินออกมาราวกับว่ามันเป็นของจริง !
“ทะเลผันแปร !”
สัตว์อสูรที่ยาวร้อยเมตรรูปร่างคล้ายงูจ้องไปที่เป่ยเฟิงและพ่นพิษออกมา
ทันใดนั้นสัตว์อสูรตัวนี้ก็เปลี่ยนไป !
คอของมันบวมขึ้นจากนั้นก็ยิงพิษสีดำออกมา
พิษที่รุนแรงทำให้ทรายเริ่มละลาย
กลิ่นเหม็นไหม้ปกคลุมไปทั่ว
“พิษแรงดี”
เป่ยเฟิงขมวดคิ้ว พิษนี้รุนแรงมาก แม้แต่กับตัวเขาเอง
ภายใต้ผลของพิษ มันทำให้เลือดและฉีของเขาอ่อนแอลงเล็กน้อย
“แค่นั้นยังไม่พอ”
เป่ยเฟิงพึมพำกับตัวเอง มีปีกคู่หนึ่งแผ่ออกไปด้านหลังพร้อมกับแรงกดดันมหาศาล
ปีกขนาดใหญ่ปกคลุมท้องฟ้าและทำให้ท้องฟ้ามืดลง
ขนสีดำ ค่อย ๆ ร่วงหล่นลงมา
ขนนกตกลงบนพื้นและเจาะพื้นโลกอย่างง่ายดาย
ทันใดนั้นเป่ยเฟิงก็กระพือปีก มีพายุทอร์นาโดปรากฏขึ้นซึ่งเชื่อมระหว่างสวรรค์และโลก
จุดที่ถูกพิษกัดกร่อนถูกพายุทำลายไป
ทรายบนชายหาดทั้งหมดหายไป เผยให้เห็นหินขนาดใหญ่ที่ฝังอยู่ใต้พื้นทราย
“ทะเลผันแปร !”
สัตว์อสูรไม่ได้ตื่นตระหนก เพราะมันรู้อยู่แล้วว่ามันทำอะไรอีกฝ่ายมากไม่ได้
หลังจากการโจมตีครั้งที่สอง รูปร่างของสัตว์อสูรก็เปลี่ยนไปอย่างมาก
ร่างที่แบนของมันเริ่มใหญ่เหมือนลูกโป่ง
หัวแบน ๆ ก็เริ่มเปลี่ยนไป จงอยขนาดใหญ่คู่หนึ่งก็กลายเป็นตะขอเข้าด้านในคล้ายเขี้ยวของงูพิษ
หางไม่เปลี่ยนแปลงมากนัก แต่ดูคล้ายกรรไกร เพียงแวบแรกที่เห็นก็รู้ว่าเต็มไปด้วยพลังสังหาร
“ตัด !”
ร่างของมันที่เปลี่ยนไปมีลักษณะคล้ายแมลงปอ มันบินเป็นวงกลม หางของมันยกขึ้นสูง จากนั้นสายฟ้าก็ปรากฏต่อหน้าเป่ยเฟิง
แม้ว่าสัตว์อสูรทะเลตัวนี้จะมีขนาดใหญ่ แต่ก็ไม่ได้มีบวมพองเกินไป มันยังคงสามารถเคลื่อนไหวได้อย่างรวดเร็ว
เพียงแค่กระพริบตา หางขนาดใหญ่ของมันก็ปรากฏต่อหน้าเป่ยเฟิงได้อย่างแม่นยำ
“บัญญัติสวรรค์ ! เปิด !”
เป่ยเฟิงคำราม ร่างของเขาใหญ่ขึ้นเจ็ดจางในพริบตา !
เป่ยเฟิงไม่ได้หลบการโจมตี
เมื่อมองไปที่หางคล้ายกรรไกรที่ปรากฏขึ้นต่อหน้า เขาก็สามารถรับรู้ถึงแสงเย็น ๆ ที่หาง
“แกร๊งงงง !”
“เป็นไปได้ยังไง ! มนุษย์จะมีร่างกายที่ทรงพลังขนาดนี้ได้ยังไงกัน !”
เสียงกระทบกันของทองคำและเหล็กดังขึ้นพร้อมกับความตื่นตระหนกของสัตว์อสูรทะเล
เป่ยเฟิงไม่ได้หลบมัน เขายื่นแขนออกไปจับหางที่คล้ายกรรไกรเหล็ก !
กล้ามเนื้อของเป่ยเฟิงปูดขึ้น เส้นเลือดที่แขนนั้นยากเกินกว่าจะสัมผัสได้ มันดูน่ากลัวเล็กน้อย
ฝ่ามือเป่ยเฟิงแข็งราวกับหิน เขาจับหางของสัตว์อสูรไว้อย่างมั่นคง
จากนั้น เป่ยเฟิงก็ฉีกหางมัน !
“แคว่กกกกก !”
หางถูกฉีกออก มีเลือดสีเงินไหลออกมาจากบาดแผล
พื้นดินถูกกัดเซาะและมีควันลอยขึ้นมา
หางที่ถูกฉีกออกทำให้มันเจ็บปวดจนคลุ้มคลั่ง
ชั่วพริบตา มันก็พุ่งออกไปและกัดเป่ยเฟิงในอากาศ
“ถ้าอยากจะกัดข้า ฟันของแกมันแข็งพอหรือเปล่า”
เป่ยเฟิงยิ้ม ดาบขนาดมหึมาที่เกือบเท่าความสูงของเขาปรากฏในมือ !
เพียงแค่มองไปที่ดาบยักษ์ก็มีวิญญาณชั่วร้ายออกมา อาวุธดังกล่าวมีไว้เพื่อฆ่า !
“ตัด !”
เป่ยเฟิงไม่สั่นไหว เขาก้าวไปในอากาศเพียงไม่กี่ก้าวก็ปรากฎตัวต่อหน้าสัตว์อสูรทะเลเจ้าเล่ห์ตัวนี้ และยกดาบฟาดฟันลงมา
ดาบราวกับไร้พลังใด ๆ รูปลักษณ์ของมันไม่ได้แสดงให้เห็นถึงพลังแม้แต่น้อย
“ฟึ้บบบ !”
คนหนึ่งคนและสัตว์อสูรหนึ่งตัวสัมผัสกัน ดาบฟันลง แต่ถูกขวางด้วยเขี้ยวทั้งสองของสัตว์อสูร
“ข้าอยากเห็นว่าแกจะทนได้แค่ไหน”
เป่ยเฟิงไม่ยอมถอย เขาตัดหัวสัตว์อสูรทะเลตัวนี้อีกครั้ง !
พันรูปร่างมีความทนทานอย่างมาก แม้ว่าเขี้ยวของสัตว์อสูรทะเลตัวนี้จะแข็งแกร่ง แต่ก็ไม่สามารถเทียบได้กับพันรูปร่าง
เพียงแค่การปะทะกันก็มีรอยแผลเป็นที่เขี้ยวของมัน
อีกไม่นาน เขี้ยวนี้ต้องถูกตัดแน่
สัตว์อสูรทะเลหวาดกลัว และไม่ปะทะกับเป่ยเฟิงอีกต่อไป
แม้ว่าจะไม่สามารถหลบได้ แต่ก็ใช้กระดองหลังเพื่อรับความเสียหายแทนได้
อีกด้าน การต่อสู้ของกู่ฉีก็เริ่มขึ้น
รูปแบบการต่อสู้ของกู่ฉีครั้งนี้เปลี่ยนไปมาก
ในอดีต เมื่อกู่ฉีโดนความโกรธครอบงำ มันจะอาละวาดไม่เว้น !
แต่ครั้งนี้ กู่ฉีใช้ความเร็วที่น่าทึ่ง !
เหมือนนักฆ่าที่โจมตีระยะพันลี้
ดาบในมือกู่ฉีทิ้งรอยแผลเป็นไว้ที่ตัวเสือด้วยความเร็วที่น่ากลัว !
ความเร็วของเสือตัวนี้เร็วที่สุดในบรรดาฝูงของมัน
ในที่สุด ปีกของเสือก็งอกออกมา
ปีกสีขาวราวกับหิมะกระพือไปมาอย่างง่ายดายในระยะหลายร้อยเมตร
ระฆังใบใหญ่ของกู่ฉีแกว่งไปมาเบา ๆ มีคลื่นเสียงแผ่กระจายออกมาปกคลุมตัวเสือ
เมื่อใดก็ตามที่ระฆังใบใหญ่ดังขึ้น ดวงตาของเสือก็สูญเสียการมองเห็นทันที
สำหรับการต่อสู้ในระดับราชาพันปี เพียงชั่วพริบตาอาจตายได้ !
แม้ว่ากู่ฉีจะไม่สามารถฆ่าเสือได้ด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว แต่มันก็สามารถสร้างรอยแผลให้กับเสือได้
อันที่จริง ไม่ใช่ว่ากู่ฉีจะเร็วกว่าเสือตัวนี้นัก
แต่เป็นมันเป็นพลังของระฆังสีเลือดที่ส่งผลต่อสภาพจิตใจอีกฝ่าย
การสั่นของมันแต่ละครั้งจะโจมตีทางวิญญาณโดยตรง
สิ่งมีชีวิตที่จิตใจไม่แข็งแกร่งพอ จะไม่มีทางป้องกันการโจมตีทางวิญญาณได้
