ผึ้งประหลาดหลายพันตัวล้อมรอบ แต่พวกมันไม่สามารถทำอะไรเป่ยเฟิงได้
ผึ้งประหลาดเหล่านี้เหมือนผี พวกมันบินโดยไร้เสียง
“ฟึ่บบบ !”
มีเหล็กในสีทองโจมตีมาจากรังหลังกำแพงหิน
เสียงแหลมดังระงับเสียงน้ำที่ไหลจากน้ำตกได้ชั่วคราว !
ผึ้งสีม่วงทองสิบตัวที่ใหญ่กว่าผึ้งปกติบินออกมาจากทางออก สายตาเย็นยะเยือกมองมาที่เป่ยเฟิง
ผึ้งทั้งสิบตัวมีขนาดเท่าหัวแม่มือ มีพลังฉีและเลือดที่น่ากลัว !
ในทางทฤษฎี สิ่งมีชีวิตมีขนาดเล็กลงเท่าใด เลือดและพลังฉีก็ยิ่งเก็บได้น้อยลงเท่านั้น
แต่ตอนนี้ ทฤษฎีนั้นถูกทำลายโดยผึ้งประหลาด !
ร่างกายที่มีขนาดนิ้วหัวแม่มือมีพลังระดับราชาพันปี เรียกได้ว่าน่ากลัวมาก !
ไม่ว่าจะเป็นความเร็วหรือพลัง มันก็แข็งแกร่งกว่าราชาพันปีทั่วไป !
“มีผึ้งประหลาดอยู่ในขอบเขตพลังระดับราชาพันปีจริง ๆ”
เป่ยเฟิงประหลาดใจเล็กน้อยกับสิ่งมีชีวิตที่น่าทึ่ง
ร่างเล็กเพียงเท่านี้ แต่สามารถรองรับพลังระดับราชาพันปีได้
“แค่นั้นยังไม่พอ ! ถ้าจำนวนมากกว่าร้อยมันยังสร้างความเดือดร้อนให้ข้าได้เล็กน้อย แต่หากเป็นซักพันตัว ข้าคงทำได้เพียงเงียบแล้วหันหลังหนีไป แต่แค่ผึ้งสิบตัวยังไม่พอ !”
เป่ยเฟิงยิ้มและยื่นมือออกไปในความว่างเปล่า !
“ตู้มม !”
ออร่าที่น่าสยดสยองออกมาจากร่างของเป่ยเฟิงโดยมีศูนย์กลางอยู่ที่เป่ยเฟิง ระลอกคลื่นที่มองเห็นได้ก็กระจายทุกทิศทาง !
น้ำตกขนาดใหญ่ที่อยู่เหนือศีรษะของเขาก็สั่นสะท้านราวกับว่ามีการแช่แข็งชั่วขณะ
สำหรับผึ้งประหลาดอายุกว่าร้อยปีที่ล้อมรอบเป่ยเฟิง พวกมันก็ยิ่งทนไม่ได้ พวกมันถูกพัดออกไปด้วยกระแสลมแรงและตกอยู่ในความหวาดกลัว
ฝ่ามือคริสตัลสีแดงเหมือนเลือดที่ควบแน่นด้วยพลังฉีและเลือดปรากฏออกมาจากอากาศบาง ๆ เพื่อที่จะกำจัดผึ้งประหลาดสิบตัวในขอบเขตระดับพลังราชาพันปี !
“หึ่ง !”
ผึ้งประหลาดสิบตัวไม่ยอมถอย พวกมันเร่งความเร็วในทันทีและพวกมันก็กระแทกเข้ากับฝ่ามือที่ครอบคลุมด้วยพลังฉีและเลือดด้วยร่างกายและความเร็วที่น่ากลัว
ฝ่ามือที่มีพลังฉีและเลือดมีขนาด 1 เมตรเมื่อเทียบกับผึ้งประหลาดที่มีขนาดเพียงนิ้วหัวแม่มือ
“ฉึ่บ ฉึ่บ ฉึ่บ !”
ฝ่ามือของเขาไม่สามารถหยุดผึ้งทั้งสิบตัวนี้ได้ในครั้งเดียว แต่กลับถูกผึ้งสีทองทั้งสิบเจาะอย่างไร้ความปราณี !
ผึ้งประหลาดพุ่งเข้าหาเป่ยเฟิงต่อทันที
“เปิด !”
เป่ยเฟิงสับสนเล็กน้อย แต่เขาไม่สนใจ เมื่อผึ้งประหลาดสิบตัวบินมาที่ด้านหน้าของเขา เป่ยเฟิงควบนิ้วชีและนิ้วกลางเพื่อทำการประสานรูปแบบบนหน้าอก
ทันใดนั้น ช่องว่างสีดำที่มีเส้นผ่าศูนย์กลางหนึ่งเมตรก็ลอยอยู่ตรงหน้าเป่ยเฟิง
การดูดที่น่าสยดสยองมาจากช่องว่างด้านหน้าเป่ยเฟิง
ผึ้งประหลาดทั้งสิบตัวถูกดูดเข้าไปในช่องว่างที่เกิดบนหน้าอกของเป่ยเฟิง
“ปิด !”
หลังจากคิดบางอย่างได้ เขาจึงให้พวกมันบินวนอยู่ในร่างของเขาแทน
ลึกลงไปในช่องว่างที่หน้าอก ผึ้งประหลาดบินไปรอบ ๆ เหมือนแมลงที่สับสน
อย่างไรก็ตาม มันพบแค่พื้นที่กว้างไกลที่ไม่มีอะไรเลย
ช่องว่างในตัวเป่ยเฟิงนี้เป็นเหมือนโลก
ในท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวที่เป็นนิรันดร์ ส่วนใหญ่มีแต่ความว่างเปล่า
โลกในร่างของเขาเป็นอะไรที่ซับซ้อน
มีเพียงผืนดินกว้างใหญ่และสระน้ำเพียงแห่งเดียว ดอกบัวสีทองในสระก็พลิ้วไหวเล็กน้อย
บัวชนิดนี้เกิดโดยธรรมชาติ ตอนนี้มันเติบโตและมีสองใบแล้ว ซึ่งห่างไกลจากการออกดอก
ที่ขอบสระ ไผ่จักรพรรดิสวรรค์กำลังเติบโตอย่างน่าอัศจรรย์
รากของมันขยายออกเป็นพื้นที่เปิดโล่งและหยั่งรากลงในพื้นที่ระดับสูงและก่อนจะดึงพลังฉีระดับสูงออกมาเพื่อรองรับการเติบโตของพวกมัน
นอกจากนี้ยังมีกลุ่มผึ้งประหลาด ที่เป่ยเฟิงเพิ่งรวบรวมมาได้
เดิมที เป่ยเฟิงตั้งใจจะเอาน้ำผึ้งออกไปเพียงบางส่วนและจะไม่ทำลายรังผึ้งประหลาด
แต่ตอนนี้ เป่ยเฟิงคิดว่าทำไมเขาต้องเอาไปแค่น้ำผึ้งด้วย ?
เขายังไม่ค่อยเข้าใจเกี่ยวกับโลกในร่างของเขานัก มันจะเป็นการเสียเปล่าหากไม่ลองทำอย่างอื่น
เมื่อไม่มีผึ้งประหลาดรบกวน เป่ยเฟิงก็ตัดหินก้อนใหญ่ออกจากกำแพงหินอย่างรวดเร็ว
ก้อนหินนี้มีเส้นผ่านศูนย์กลางมากกว่าสิบเมตรซึ่งล้อมรอบรังผึ้งและนางพญาผึ้งในรัง
ตัดรูจากด้านข้างของหิน และหยิบโถหยกสีขาวที่เตรียมใส่น้ำผึ้งออกมา
เพียงแค่เปิดมัน กลิ่นดอกไม้ก็พุ่งเข้าหาใบหน้า ทำให้ผู้คนรู้สึกเหมือนอยู่ในมหาสมุทรดอกไม้
รังน้ำผึ้งทั้งสิบแปดชิ้นปรากฏต่อหน้าต่อตาเป่ยเฟิงด้วยสีที่แตกต่างกัน
น้ำผึ้งมีสีแดงเลือด
นอกจากนี้ยังมีน้ำผึ้งสีน้ำเงินที่น่าหลงใหลอีกจำนวนมาก
แต่ที่มากกว่านั้นคือน้ำหวานสีม่วงทองอีกเล็กน้อย
น้ำผึ้งนี้เต็มไปด้วยออร่าซึ่งมีฤทธิ์ทางยามาก มันเทียบได้กับยากึ่งยิพย์และไม่มีผลข้างเคียงใด ๆ !
“น้ำผึ้งมีทั้งหมดสิบแปดชิ้น ข้าเอาไปสามชิ้น ส่วนที่เหลือก็ใช้เป็นส่วนผสมต่อไปสำหรับผึ้งประหลาดกลุ่มนี้”
ในรังยกเว้นผึ้งนางพญา มีเพียงผึ้งไม่กี่ตัวที่ยังฟักไข่ ดังนั้นขั้นตอนการรวบรวมน้ำผึ้งจึงราบรื่นมาก
รังนี้มีขนาดใหญ่อย่างไม่คาดคิด มีเส้นผ่านศูนย์กลางเจ็ดเมตรและมีรังน้ำผึ้งทั้งหมดสิบแปดชิ้น
แต่ละชิ้นมีเส้นผ่านศูนย์กลางสี่เมตร !
ดังนั้นเขาจึงหยิบรังผึ้งสามชิ้นและเติมใส่โถหยกขาวยี่สิบใบ
ความจุของโถหยกขาวนี้คือห้าจิน ซึ่งหมายความว่ารังน้ำผึ้งสามชิ้นมีน้ำหนักถึงหนึ่งร้อยจิน !
นี่คือน้ำผึ้งที่ไม่ผ่านการกรอง มันมีม้ามของผึ้งปนอยู่เล็กน้อย
ถ้าเป็นแค่น้ำผึ้ง เกรงว่าจะมีน้ำหนักเพียงสามสิบจิน
หากว่าเขาเลือกที่จะขาย 1 จินซักหินวิญญาณ 100 ก้อน แน่นอนว่าจะมีคนจำนวนมากรุมซื้อแน่นอน !
เพราะว่ามีผึ้งที่แตกต่างกันไม่กี่ชนิด มันเลยสามารถผลิตน้ำผึ้งที่ไปไกลเกินกว่าระดับตัวเอง
ผึ้งที่แตกต่างกันเหล่านี้มีน้ำผึ้งที่ทำจากเกสรนิรันดร์ !
ผึ้งที่แตกต่างกันนี้เป็นเหมือนนักเล่นแร่แปรธาตุที่เก่งที่สุด สามารถผสมผสานอย่างลงตัวกับพลังละอองเกสรของยาวิญญาณหลายร้อยชนิด
หลังจากกินเข้าไปแล้วจะไม่มีผลข้างเคียงใด ๆ ต่อมนุษย์ ยานี้บริสุทธิ์และไม่รุนแรง
เป่ยเฟิงพยักหน้าด้วยความพึงพอใจและปิดหินอีกครั้ง
หินทั้งหมดที่มีเส้นผ่านศูนย์กลางมากกว่าสิบเมตรถูกพัดพาเข้าสู่ช่องว่างโดยเป่ยเฟิง
หลังจากที่เขาเริ่มเดินออกมา ผึ้งที่หงุดหงิดและบ้าคลั่งหลายพันตัวก็เริ่มสงบลง
จากนั้นทั้งหมดก็กลับเข้าไปในรัง
เป่ยเฟิงเก็บไหหยกขาวสิบเก้าขวด เหลือเพียงขวดเดียวในมือของเขาและกลับไปที่ค่าย
กลิ่นหอมของดอกไม้ทำให้กลิ่นที่น่าขยะแขยงของสัตว์อสูรจางหายไปมาก
“หลี่ปู้ทำความสะอาดปีกของเสืออสูรที่ถูกฆ่านี่ซะ”
เป่ยเฟิงนอนอยู่บนพื้นหญ้าอย่างเกียจคร้านและพูดโดยไม่หันกลับไปมอง
แต่มือยังไม่หยุดคว้าน้ำผึ้งที่มีม้ามผึ้งใส่ปาก
แค่อมไว้ในปาก ยังไม่ทันที่จะได้กัดมัน น้ำผึ้งก็ไหลเข้าปากแล้ว
กลิ่นหอมละมุนยังคงอบอวลอยู่ในปาก เส้นใยที่หวานเล็กน้อยราวใยไหมกำลังเลื่อนเข้าปาก
“กึ้กกก !”
ด้วยการกัดเพียงครั้งเดียวม้ามของผึ้งก็จะกรอบและเมื่อกัดแต่ละครั้ง จะมีน้ำผึ้งจำนวนมากพุ่งออกมาจากม้ามของผึ้ง
มันช่างหอมละมุนลิ้นยิ่งนัก !
ครู่หนึ่งเป่ยเฟิงดูเหมือนจะจมอยู่ในภาพลวงตาที่สร้างขึ้นจากน้ำผึ้งแสนอร่อย
มันราวกับดอกไม้กำลังเบ่งบานที่มียานิรันดร์ที่แตกต่างกันวิ่งเล่นอยู่รอบ ๆ และมีผึ้ง ผีเสื้อบินไปมา
ความรู้สึกนี้ทำให้คนรู้สึกมีความสุขและสบายใจ
ไม่เพียงแค่นั้น หลังจากที่น้ำผึ้งละลายในปาก กลิ่นของยาทิพย์ที่มีรสชาติต่างกันก็เริ่มตื่นขึ้นและทำให้ผู้คนสดชื่น
กลิ่นหอมของดอกไม้นิรันดร์หลายร้อยชนิดได้พัฒนาเป็นกลิ่นหอมนับไม่ถ้วนซึ่งทำให้ผู้คนหลงใหล
เป็นน้ำผึ้งที่มีรสชาติแตกต่างกันหลากหลายออกไป บางทีรสชาติของน้ำผึ้งหยดแรกอาจเป็นดอกโลคัสท์ และหยดถัดไปจะกลายเป็นดอกไม้ที่มีหนาม . .
