ใครจะรู้ว่าโรซี่เรียนรู้อะไรจากไหน แต่เธอก็สนใจในอกของเธอและใช้ประโยชน์จากเธอเสมอด้วยเหตุผลที่ว่าพวกเขาเป็นเด็กผู้หญิงทุกคนมันก็โอเค
“ นี้ อย่าโกรธสิ เอเลน่า ไม่เพียงแต่เจ้าสวยเจ้ายังมีรูปร่างที่ยอดเยี่ยม…ข้าอิจฉาหลินเสี่ยวจัง เขามีแม่บ้านที่ดีขนาดนี้ได้อย่างไร” โรซี่ไม่สนใจปฏิกิริยาของเอเลน่าและติดกับเธอมากขึ้น
เธอคิดอยู่เสมอว่าเอเลน่ามีอารมณ์ไม่ดีและเป็นผู้หญิงที่น่ารำคาญ แต่หลังจากมีปฏิสัมพันธ์กับเธอเมื่อเร็ว ๆ นี้เธอสังเกตเห็นชิ้นส่วนที่น่ารักของเธอ
เธอชอบที่จะแสดงความเย็นชาแม้ว่าเธอจะพูดและทำท่าเย็นชา แต่หลังจากที่คุณชินแล้วมันก็รู้สึกอบอุ่น
เหมือนแมว…ใช่แล้วแมวที่สง่างามและเยือกเย็น แม้ว่าโรซี่จะเป็นผู้หญิงเธอก็สนใจในอารมณ์เย็นชาของเธอและต้องการที่จะเข้าใกล้เธอมากขึ้น
เมื่อเปรียบเทียบกับแมวตัวน้อยที่น่าหลงใหล เจ้าหญิงจิ้งจอกนั้นเป็นเพียงตัวเมียเท่านั้น!
เธอเป็นคนโง่แบบไหนกับผู้ชายทุกคนที่เธอเจอ? วิธีที่เธอประจบประแจงพวกเขาทำให้เธอต้องการอ้วก!
“ สองคนนั้นหายไปไหนกัน? พวกเขาไม่ได้กลับมาทั้งวัน…หลินเสี่ยวไม่มีรสนิยมจริงๆเขาทิ้งหญิงสาวแสนสวยคนนี้ไว้เพื่อไล่ตามเจ้าหญิง ** ช่างไร้ประโยชน์!” โรซี่พึมพำ
“เขา…”
การฟังคำสาปแช่งของโรซี่เกี่ยวกับหลินสี่ยวทำให้เธออยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่เมื่อคิดดูแล้วเธอก็จะรู้สึกราวกับว่าเธอเป็นสาวขี้หึง นั่นจะทำให้โรซี่เข้าใจผิดในความสัมพันธ์ของพวกเขามากขึ้นดังนั้นเธอจึงปิดปากของเธออย่างรวดเร็ว
“ เอเลน่า เจ้าต้องคิดถึงเขาใช่ไหม” มันเหมือนกับที่โรซี่เห็นผ่านความคิดของเธอ
“ เหอะ …” เอเลน่ามองเธออย่างเย็นชาและไม่ตอบสนอง
“ ฮี่ฮี่ เจ้าไม่ปฏิเสธ เจ้าคงอยากรู้ว่าเขาอยู่ที่ไหนใช่ไหม? ทำไมเราไม่ไปหาเขาละ ข้าเดาว่าเขากำลังคิดถึงเจ้าเช่นกัน!”
“ เหอะ …” เอเลน่าขมวดคิ้วและหงุดหงิดจากการพูดจาไร้สาระอย่างต่อเนื่องของโรซี่และเผลอโต้กลับไป“ เขาอยู่กับเชนไตหยินตอนนี้ดังนั้นเราจึงไม่ควรรบกวนเขา”
“ฮะ?” โรซี่กระพริบตาและรู้ว่าเอเลนาเพิ่งพูดว่า“ เจ้ารู้ได้อย่างไรว่าเขาอยู่กับเชนไตหยิน? เจ้าเห็นเขา?”
“เอ๋? ข้า…”
ประณาม.
เธอแค่อยากจะปิดปากโรซี่แต่เธอบังเอิญพูดอะไรบางอย่างที่เธอไม่ควร
ก่อนหน้านี้เมื่อเธอไม่มีอะไรทำเธอใช้ทักษะการรับรู้จากความอยากรู้เพื่อดูว่าหลินเสี่ยวอยู่ที่ไหน
ที่จริงแล้วระยะทักษะการรับรู้ของเธอไม่กว้างนัก แต่เนื่องจากความลับเวทย์มนตร์ที่เขาทิ้งไว้เธอจึงสามารถขยายขอบเขตของเธอโดยมองหาพลังเวทย์มนตร์ที่คล้ายกัน เช่นเดียวกับความจริงที่ว่าเขาอยู่ใกล้ ๆ เพื่อที่เธอจะได้เข้าใจถึงการดำรงอยู่ของเขาที่คลุมเครือ
เธอพบที่ตั้งของเขาอย่างรวดเร็ว เขาอยู่ไม่ไกลจากพวกเขาดูเหมือนว่าพวกเขามาจากทางลัดผ่านหุบเขา หลังจากพบว่าเอเลน่ารู้สึกอุ่นใจแต่ก็รู้สึกปั่นป่วน
เธอไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงเสียเวลาหาเขา เธอไม่สนใจว่าเขาจะตายหรือตาย ดังนั้นเธอกำลังจะถอนทักษะการรับรู้ของเธอ แต่ทันใดนั้นเธอก็สังเกตเห็นออร่าอื่นที่คุ้นเคย
มันมาจากเชนไตหยินและอยู่ใกล้ชิดกับหลินเสี่ยว
แต่เนื่องจากพลังของเธออ่อนแอเกินไปเธอจึงไม่สามารถบอกได้อย่างถูกต้องว่าพวกเขากำลังทำอะไร แต่เธอสามารถเดาได้ว่าพวกเขากำลังทำสิ่งที่ผิด!
ช่างเป็นคนที่น่ารังเกียจ! นี้เขาหนีไปเพื่อทำอย่างนั้นกับเชนไตหยิน?
ในขณะที่เธอกำลังสาปแช่งภายในความวิปริตของเธอ เธอจบลงด้วยการพูดคุยกับโรซี่และพูดอะไรบางอย่างโดยไม่ตั้งใจ
“ อืม…เจ้าพูดว่าเจ้าไม่สนใจ แต่เจ้าก็ยังคิดถึงเขาอยู่ เอเลน่า เจ้าน่ารักขัง!” โรซี่ยิ้มกว้างและคว้าแขนของเอเลน่า“ ถ้าเขารู้ความรู้สึกของเจ้า เขาจะไม่ตายด้วยความสุขเหรอ?”
“ความรู้สึก?” เอเลน่าไม่แน่ใจและพูดอย่างเย็ชา“ คนที่เขาชอบคือเชนไตหยิน ข้าเป็นแค่แม่บ้านของเขา”
“ไม่เสมอไป! ดูเหมือนว่าเขาจะห่วงใยเจ้านะ!”
“ฮะ?”
“ เจ้าไม่สังเกตเห็นมันหรือ เอเลน่า? ไม่ว่าเขาจะแข่งหรือเจ้าชู้กับจิ้งจอกตัวไหน เขามักจะมองเจ้า!”
โรซี่พูดขณะที่เฝ้าสังเกตแก้มของเอเลน่าอย่างใกล้ชิดและเพลิดเพลินกับกระบวนการ
“ หยุดพูดไร้สาระ…”
“ นี้ข้าไม่ได้ ข้ากำลังบอกเจ้านี่คือวิธีที่ผู้ชายเป็น! ผู้ชายที่เหม็นเปรี้ยวเหล่านี้ไม่เพียงแต่จะไม่สามารถอ่านใจของหญิงสาวพวกเขาไม่สามารถอ่านใจของตัวเองได้ พวกเขาตกหลุมรักกับความงามที่พวกเขาเห็น แต่สิ่งที่เหมาะสมที่สุดสำหรับพวกเขามักจะเป็นคนแรก!”
โรซี่เริ่มพูดถึงตรรกะแปลก ๆ และเริ่มอธิบายเรื่องราวความรักของเธอระหว่างเธอกับซีซาร์ถึงเอเลน่า ด้วยน้ำเสียงที่ยินดีและโอ้อวดของเธอมันเหมือนกับว่าเธอลืมไปโดยสิ้นเชิงว่าพวกเขาไม่ได้พูดคุยกันเมื่อสองวันก่อน
“ ผู้หญิงต้องมีความคิดริเริ่มในบางครั้ง! ซีซาร์เคยมีผู้หญิงมากมายรอบตัวเขาและคนที่เขาชอบ แต่พวกเขาไม่ได้ไล่ข้า นั่นเป็นเพราะข้าเหมาะกับเขาที่สุด หมาตัวเมียเหล่านั้นล้วนแต่ของผ่าน! นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมเอเลน่า เจ้าต้องทำให้ดีที่สุด!”
สำหรับเธอแล้ว เชนไตหยินไม่ต้องกลัวอะไรเลย ตราบใดที่เอเลน่าใช้ความคิดริเริ่มที่จะทำให้หลินเสี่ยวเข้าใจว่าเขาชอบใครจริง ๆ แล้วเขาจะมาหาอย่างง่ายดาย
“ เขาเป็นคนงี่เง่า แต่ข้าไม่คิดว่าเขาไม่สนใจเจ้า! ยกตัวอย่างให้ข้าฟังไม่ว่าซีซาร์จะหัวทึบแค่ไหนข้าก็จะไม่โทษเขา นั่นเป็นเพราะข้ารู้ว่าข้าอยู่ในสายตาของเขาและไม่ช้าก็เร็วข้าก็จะชนะเขา! อืม มันไร้ประโยชน์ไม่ว่าเขาจะสงวนตัวยังไงก็ตาม!”
เธอตื่นเต้นมากขึ้นขณะพูดและโบกมือเล็ก ๆ เสียงของเธอก็ฟื้นคืนชีพขึ้นมาและฟังดูเหมือนว่าเธอสามารถควบคุมสถานการณ์ได้ดี แต่หลังจากสังเกตเห็นว่าซีซาร์กลับมาจากการลาดตระเวนการแสดงออกของเธอก็แข็งทื่อทันทีทันใดเธอก็หยุดพูดและถือแขนของเอเลน่าโดยแกล้งราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ปรากฎว่าการพูดและการทำมีสองสิ่งที่แตกต่างกัน แม้ว่ามันจะฟังดูดีเมื่อเธอพูด แต่เธอก็เป็นคนขี้ขลาด …
“ นี่เป็นความคิดริเริ่มที่เจ้าพูดถึงใช่ไหม” เอเลน่าพูดประชดประชัน
“ เอ่อ…อะไรนะ! เอเลน่า เจ้ากำลังโกรธแค้นในบางครั้งนะ เจ้ามีลิ้นที่แหลมคม! ข้าไม่รู้จริง ๆ ว่าหลินเสี่ยวชอบเจ้าอย่างไร เขาอาจจะแค่อบรมเจ้าในฐานะสาวใช้!”
“ ไม่…อาจเป็นไปได้” เอเลน่าพยักหน้าโดยไม่คาดคิด
ถูกต้องหลินเสี่ยวแค่อยากให้เธอเป็นสาวใช้
“เอเลน่า?”
เมื่อเห็นเธอคิดจริงจัง โรซี่ก็ตกใจเล็กน้อยและหยุดพูดเล่น
“ อือ…เอเลน่าจริงจังไป ข้ารู้สึกว่าหลินเสี่ยวชอบเจ้ามากกว่าเชนไตหยิน! แต่…ดูเหมือนว่ามีบางอย่างระหว่างเจ้าสองคน…”
“อะไร?”
“ ใช่ข้ารู้สึกว่ามีบางอย่างแยกเจ้าสองคน…แม้ว่าเจ้าจะมีความสัมพันธ์เจ้านายกับคนรับใช้ที่สนิทสนม แต่ก็รู้สึกแปลก ๆ หากสิ่งนั้นไม่อยู่ ข้าแน่ใจว่าความสัมพันธ์ของเจ้าจะสนิทสนมยิ่งขึ้น!”
บางสิ่งระหว่างพวกเขาสองคน โรซี่เข้าใจถูก
นั่นอาจเป็นสัญญาทาส
เหตุผลที่พวกเขาดูสนิทสนมนั้นเกิดจากข้อจำกัดของสัญญาและมันก็เป็นเพราะสัญญาที่พวกเขาไม่สามารถมีความสัมพันธ์กับเจ้านายปกติได้
ไม่ว่าพวกเขาจะกลมกลืนกันเพียงใดไม่ว่าเธอจะเป็นสาวใช้ที่มีความสามารถ เธอเป็นปีศาจและจะหาโอกาสฆ่าหลินเสี่ยวและออกไป ไม่ว่าหลินเสี่ยวจะแกล้งทำเป็นว่าเขาไม่สนใจเท่าไหร่เขาก็จะป้องกันตัวจากเธอแม้ว่าเขาจะไม่เป็นเช่นนั้นเธอก็ไม่อาจประมาทต่อหลินเสี่ยวได้อย่างง่ายดาย
สัญญาอาจผูกมัดพวกเขาไว้ด้วยกัน แต่มันแยกบางสิ่งที่มีค่าออกจากพวกเขาตลอดไป
ความวางใจ
ใช่ไม่มีความไว้วางใจระหว่างพวกเขาทุกอย่างเกิดจากข้อจำกัดของสัญญาดังนั้นทุกอย่างจึงเป็นเพียงความหลอกลวงและภาพลวงตานี้จะพังทลายลงในที่สุด
นอกจากนี้เอเลน่าไม่ต้องการความไว้วางใจของเขา เธออยากให้เขาปฏิบัติต่อเธอในฐานะที่เป็นศัตรูด้วยวิธีนี้เธอก็สามารถปฏิบัติต่อเขาได้มากกว่าความสัมพันธ์ระหว่างผู้รับใช้ที่แปลกประหลาดและคลุมเครือในปัจจุบัน
ปัจจุบันเอเลน่าต้องการให้การแข่งขันสิ้นสุดลงในไม่ช้าเธอสามารถยกเลิกสัญญาทาสและกำจัดตัวละครที่น่ารำคาญนี้ออกไป!
“ อือ… แต่เอเลน่า เจ้าไม่ชอบหลินเสี่ยวจริงๆหรือ” โรซี่สังเกตเห็นการเปลี่ยนสีผิวของเธอและพยายามพิสูจน์เธอ
“ข้าไม่.” เอเลน่าส่ายหัวของเธอ
“ เจ้าเกลียดเขาหรือเปล่า”
“ใช่.”
“ แล้วทำไมเจ้าถึงเชื่อฟังทำงานเหมือนแม่บ้านของเขา?”
“ เพราะข้าไม่มีทางเลือก…” เอเลน่าพูดตามที่เป็นธรรมชาติ
“ไม่มีทางเลือก? ไม่ถูกต้องทำไมเจ้าปรุงอาหารให้เขาทุกวัน? ทำไมเจ้าต้องดูแลเขา นอนกับเขา ฟังเขาไม่ขัดขืนเมื่อเขาล้อเล่นและช่วยเขาเมื่อเขาตกอยู่ในอันตราย … นั่นเป็นเพราะเจ้าไม่มีทางเลือก?”
“เอ๊ะ?”
