ตอนที่ 294 – 25 สําหรับหนึ่ง, 40 สําหรับสอง
ฮีบรูต้องปาดเหงื่อที่มือ
เหยาซื่อ คนนี้เป็นใครกันแน่?
เธอดูเหมือนคนงี่เง่าขี้อาย แต่ทําไมตอนเธอจริงจังถึงน่ากลัวแบบนี้? เธอสามารถเหวี่ยงดาวหางน้ําแข็งที่แข็งแกร่งเป็นพิเศษซึ่งแข็งแกร่งกว่าของหลินเทียนอย่างน้อยสองเท่าแม้ว่าจะไม่จําเป็นต้องมีวงเวทย์ก็ตาม การควบคุมเวทมนตร์ที่ยอดเยี่ยมแบบนั้นน่าจะยากแม้กระทั่งสําหรับนักเวทระดับหก
ทันใดนั้นฮีบรูก็จําได้ว่ามีข่าวลือว่าเหยาซื่อมีสายเลือดของพ่อมดเขาคิดว่ามันเป็นเรื่องโม้ แต่ดูเหมือนว่ามันจะเป็นเรื่องจริง!
อย่างไรก็ตาม ฮ่าฮ่า ไม่ว่าเธอจะแข็งแกร่งแค่ใหนเธอก็ทําได้แค่เชื่อฟัง
“ทําไม ทําไมถึงไม่ทํางาน
ตุ๊กตาหินตัวนั้นสั่นและส่งเสียงดังจากนั้นก็นั่งลงบนพื้นอย่างมั่นคง มันยังคงนั่งได้อย่างมั่นคง แม้ว่าสภาพแวดล้อมจะปกคลุมไปด้วยชั้นน้ําแข็งก็ตาม
เหยาซื่อ ตกตะลึงอย่างสิ้นเชิง ม่านตาสีขาวหายไปจากดวงตาของเธอขณะที่ เธอก้าวถอยหลังด้วยความสิ้นหวังและเกือบล้มลง
เดิมที่เธอต้องการยิงมันเพื่อช่วยให้พี่ชายของเธอผ่านพ้นไปได้และนั่นก็ปลุกพลังสายเลือดที่กําลังหลับใหลของเธอขึ้นมา เธอร่ายเวทย์สําเร็จ แต่ก็ยังล้มเหลวอย่างสิ้นเชิง…เธอจะทําอย่างไรดี?
“น้องข้า…”
เหยาซื่อมองไปที่หลินเทียนด้วยน้ำตาที่เอ่อล้นราวกับว่าเธอต้องการขอการให้อภัย ตามที่คาดไว้หลินเทียนวิ่งไปด้วยความโกรธและคว้ามือของเธอไว้
“ข้ามันไม่มีประโยชน์ ขอโทษ อืม…”
“ พี่สาว เจ้าทําอะไรลงไป? เจ็บมั้ย? แปลกจัง จู่ๆเจ้าก็ร่ายเวทย์ที่ทรงพลังขนาดนั้นได้ยังไง เจ้าทําได้อย่างไร? เครื่องมือเวท?”
เขาไม่ได้ตําหนิเธออย่างที่เธอคาดและเขาจับมือเธอด้วยความเป็นห่วง เป็นห่วงว่าเธอจะได้รับ บาดเจ็บหรือไม่และยังอยากรู้ว่าเธอทําได้ยังไง
“อืมข้า”
เหยาซื่อหยุดและมองไปที่หลินเทียนและหัวเราะ เธออธิบายได้แค่ว่าเธอตกอยู่ในภวังค์และร่ายมันโดยสัญชาตญาณอาจเป็นสัญญาณของการปลุกสายเลือดของพ่อมดของเธอ หลังจากได้ยินเช่นนั้น หลินเทียนที่ขมวดคิ้วและไม่สามารถหยุดพึมพําได้ว่าเขาไม่อยากเชื่อเลยว่าคนงี่เง่าอย่าง เธอจะมีสายเลือดของพ่อมดได้อย่างไรจากนั้นก็เกิดความหึงหวงและบึ้งตึง
“ แค่กๆโอเคดูเหมือนว่าพวกเจ้าทั้งคู่จะล้มเหลว” ฮีบรูไอเบา ๆ เพื่อขัดจังหวะพี่น้องและ ลงมือทําธุรกิจ เนื่องจากพวกเจ้าล้มเหลว ข้ารับรองเจ้าไม่ได้ หากเจ้าต้องการท้าทายอีกครั้งโปรดกลับมาใหม่ในอีกครึ่งเดือน”
“ อะไรนะครึ่งเดือน? แต่หลังจากผ่านไปครึ่งเดือนเราไม่สามารถรับภารกิจระดับ S ที่เพิ่งออกมาได้!”
“นั้นช่วยไม่ได้ เจ้าไม่ผ่าน” ฮีบรูส่ายหัวตัวยความเสียใจและมองไปที่หลินเทียนที่วิตกกังวล จากนั้นกล่าวว่า “ แต่มันไม่ใช่ว่าไม่มีทางได้รับการรับรองในวันนี้”
“ยังไง”
“ การบริจาค!” ฮีบรูหัวเราะเบาๆ “ เมื่อเร็ว ๆ นี้เราจําเป็นต้องระดมทุนเพื่อการบูรณะดัง นั้น หากพวกเจ้าสามารถบริจาคได้ ข้าก็สามารถยกเว้นและรับรองเจ้าได้รับการรับรอง”
“บูรณะอีกแล้วเหรอ? เขาใช้ข้ออ้างห่วย ๆ แบบนั้นมาสองปีแล้วใช่มั้ย?”
“ใช่ ข้อแก้ตัวสุดท้ายคือการเปลี่ยนอุปกรณ์ ข้าถือว่าอันนี้ดีกว่า”
หลินเทียนไม่ได้ยินการสนทนาอย่างเงียบ ๆของสมาชิก เขากลืนน้ําลายอย่างประหม่าและคํานวณการตอบสนองของเขา
“เจ้า…ต้องการเท่าไหร่”
“ ไม่มากแค่ยี่สิบห้าเหรียญทองต่อคน! ถ้าเป็นเจ้าสองคนอืม ก็สี่สิบสําหรับเจ้าทั้งคู่” ฮีบรู หัวเราะเบา ๆ และยกสี่นิ้วขึ้น
“อา? มากขนาดนั้นเลยเหรอ? เราไม่ได้นําเงินมามากขนาดนั้น ” หลินเทียนก้มศีรษะลงและ น้ําเสียงของเขาดูไม่เป็นธรรมชาติ
ไม่ใช่ว่าเขาไม่ได้เอามาไม่ได้มีเงินมากมายขนาดนั้น!
สี่สิบเหรียญทองเป็นค่าใช้จ่ายจํานวนมากสําหรับพวกเขาแม้ว่าพวกเขาจะชนะในทัวร์นาเม นต์ก่อนหน้านี้ แต่พวกเขาใช้เงินส่วนใหญ่ไปกับการชําระหนี้และค่ารักษาพยาบาล
“ไม่มีเงิน? ไม่มีปัญหาข้าทําได้!” ฮีบรูคาดการณ์ไว้แล้วและตบหลังหลินเทียน” เจ้าลืมไปหรือ เปล่า เจ้าได้รับเงินครั้งแรกเมื่อเจ้าได้รับการรับรองดังนั้นข้าสามารถหักเงินจากตรงนั้นได้!”
“นั้นเป็นวิธีที่ดี แต่ราคาเท่าไหร่”
“เหรียญทองสีสิบเหรียญ! พวกเจ้าจะได้รับแปดสิบเหรียญทอง!”
“ขนาดนั้นเลยเหรอ!?” หลินเทียนอ้าปากค้างตัวยความประหลาดใจและดีใจมาก แต่ก็ขมวดคิ้วเมื่อนึกถึงเรื่องนี้
แปดสิบเหรียญทองและพวกเขาต้องมอบครึ่งหนึ่งให้กับฮีบรูเพื่อ “บูรณะ” หลินเทียนรู้สึกเหมือนมันไม่คุ้มค่าและไม่เต็มใจ
“ เป็นไงล่ะ? เด็ก ๆ ลองคิดดูสิแม้ว่าเจ้าจะให้เหรียญสี่สิบเหรียญ เจ้าก็ยังมีเงินเหลืออีกสี่สิบเหรียญ เนื่องจากเป็นเงินฟรีอย่างไรก็ตามมันสําคัญหรือไม่ว่าจะมากหรือน้อย?” ฮีบรูวางท่าของผู้มีประสบการณ์และวางศอกลงบนไหล่ของหลินเทียนและแนะนําเขาอย่างจริงจังว่า “ คนหนุ่มสาวไม่ควรโลภมากเกินไปมันเป็นการให้และรับ มิฉะนั้นแม้ว่าเจ้าจะกลับมาภายในครึ่งเดือนเจ้าก็ยังคงล้มเหลวและนั่นจะเป็นการเสียเวลาไม่ใช่หรือ”
“นั่นก็ใช่”
หลินเทียนถูกหลอกอย่างสมบูรณ์ในขณะที่เขาพยักหน้า เขาหันไปมองตุ๊กตาหินสีดําที่น่ารังเกียจตัวนั้นและอดไม่ได้ที่จะสาปแช่งมันอย่างเงียบ ๆ
มันจะดีมากถ้าเขาสามารถผ่านความท้าทายนี้ได้สําเร็จ แต่เขาไม่มีความแข็งแกร่งเพียงพอ ดังนั้นมันก็ไม่เลวเลยที่จะจ่ายเงิน
อย่างไรก็ตามหลินเทียนแก้ไขตัวเองอย่างลับๆเขาจะทํางานหนักเพื่อทําภารกิจให้สําเร็จหลังจากได้รับการรับรองว่าแข็งแกร่งขึ้นและจะไม่ปล่อยให้สิ่งที่คล้ายกันเกิดขึ้นอีกเป็นครั้งที่สอง!
“โอเค ข้าเห็นด้วย!”
“ฮ่าฮ่า เนื่องจากเจ้าตัดสินใจแล้วตามข้ามา” ฮีบรูต้องการตีเหล็กร้อน เมื่อหลินเทียนเห็นด้วย เขาจึงโอบแขนรอบคอของเขาอย่างรวดเร็ว แต่หลินเทียนถูกเหยาซื่อ ดึงกลับไป
“ มีอะไร? ข้ารู้ว่าเจ้ากังวลเกี่ยวกับเงิน แต่การได้รับการรับรองโดยเร็วที่สุดเป็นสิ่งสําคัญ มันเป็นความผิดของเราที่เราไม่ผ่านและฮีบรูก็ให้ส่วนลดกับเราอยู่แล้วดังนั้นเขาจึงดูแลเราอยู่แล้ว”
“ไม่… นั่นไม่ใช่อย่างนั้น ข้าแค่รู้สึกว่ามีอะไรแปลก ๆ
มะ-มานี้ก่อน”
เหยาซื่อ ยิ้มและบังคับให้เขาออกจากฮิบรูและเริ่มกระซิบกับเขาอย่างเงียบๆ
“ น้อง ข้ารู้สึกเหมือนเรากําลังโดนหลอก!”
“ เอ๊ะ? ไม่มีทางเขาดูเป็นคนดีนะ”
“ เอ่อ… แต่มีบางอย่างไม่ถูกต้องรู้สึกเหมือนมีบางอย่างผิดปกติกับตุ๊กตาหินตัวนั้น เขาพูดอย่างชัดเจนว่าเวทมนตร์ระดับห้านั้นเพียงพอที่จะทําให้ตุ๊กตาล้มลงได้ แต่เวทมนตร์ของเราไม่ได้ผลมันเป็นปัญหากับเวทมนตร์ของเรา? หรือว่ามีอะไรผิดปกติกับตุ๊กตาหินตัวนั้น ๆ
“ เจ้าหมายถึงอะไร” หลินเทียนหยุดและคิดอย่างรอบคอบเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นและตระหนักว่า “ เขาแอบยุ่งเกี่ยวกับตุ๊กตาเพื่อที่เราจะผ่านไปไม่ได้”
“ข้าว่าเป็นไปได้…” เหยาซื่อพยักหน้าและแอบชําเลืองมองไปที่ฮีบรูที่กําลังรออย่างไม่สบอารมณ์
แม้ว่าเธอจะจําไม่ได้ว่าเธอสามารถขว้างดาวหางน้ําแข็งได้อย่างไร แต่เธอมั่นใจร้อยเปอร์เซ็นต์ ว่าลูกบอลน้ําแข็งมีพลังของเวทย์มนตร์ระดับห้าระดับสูงของแท้
นั่นคือการตัดสินโดยธรรมชาติของสายเลือดพ่อมด เหยาซื่อแม้ว่าเธอจะดูเหมือนคนงี่เง่าที่ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับวงเวทย์และทฤษฎี แต่เธอก็สามารถมองเห็นธรรมชาติที่แท้จริงของเวทมนตร์ผ่านแสงและเงาและการระเบิดเพียงแค่มองเพียงครั้งเดียว เธอสามารถอ่านทิศทางและวิถีของมันได้
ต้องขอบคุณพรสวรรค์ของเธอทําให้เธอประหลาดใจ เธอสังเกตเห็นว่าเหตุผลที่เวทมนตร์ของพวกเขาไม่ทําให้ตุ๊กตาล้มลงไม่ใช่ว่ามันไม่แข็งแกร่งพอ เป็นเพราะหินเวทที่ได้รับการขัดเกลาสามารถดูดซับเวทมนตร์เกินกว่าระดับห้า ดังนั้นแม้ว่าการระเบิดจะดูน่ากลัว แต่มันก็เหมือนกับการชกหรือเตะไปที่ตุ๊กตา
พลังแบบนั้นไม่เพียงพอที่จะทําให้ตุ๊กตาหินหนักๆ ล้มลงได้
“ ให้ตายเถอะเขากล้าใช้วิธีแบบนั้นโกงเงินเดือนเราได้ยังไง หน้าด้าน!”
ในที่สุด หลินเทียนที่เข้าใจเรื่องราวทั้งหมด
ฮีบรูดัดแปลงตุ๊กตาเพื่อไม่ให้เวทมนตร์ระดับห้าสามารถล้มมันได้จากนั้นเขาก็หลอกล่อพวกเขาให้เข้าร่วมการท้าทายเพื่อที่ว่าเมื่อพวกเขาล้มเหลวเขาสามารถใช้การบูรณะเป็นข้ออ้างในการขอเงิน เนื่องจากพวกเขามีเงินเดือนเขาจึงไม่กังวลว่าพวกเขาจะไม่มีเงิน
“แต่เราไม่มีหลักฐาน…”
เหยาซื่อผู้ระมัดระวังส่ายหัวอย่างช่วยไม่ใต้และไม่รู้จะทําอย่างไร
ฮิบรูเป็นผู้จัดการที่นี่ เนื่องจากพวกเขาไม่มีข้อพิสูจน์จึงไม่สามารถเปิดเผยแผนการของเขาได้!
“ ไอ้บ้านั้น!”
“ เอ๊ะ? หลินเทียน เจ้ากําลังทําอะไร?”
“ข้าจะไปเอาเรื่อง!”
“ย- อย่าหุนหันพลันแล่น เฮ้!”
ซึ่งแตกต่างจากเหยาซื่อที่กลืนความโกรธของเธอ หลินเทียนบุกไปทางฮีบรูอย่างโกรธๆ เหมือนต้องการที่จะต่อสู้
* แกกล้าหลอกพวกเราได้ยังไง!?”
“เด็กน้อย เจ้าเข้าใจผิด ใครหลอกเจ้า?” ฮีบรูคาดการณ์ไว้แล้วและเปลี่ยนการแสดงออกที่จริงจังของเขาเป็นการดูถูกเหยียดหยามในทันที
“ถ้าเจ้าไม่หลอกเรา ทําไมเวทมนตร์ระดับห้าถึงล้มตุ๊กตาไม่ได้”
“อืมนั่นเป็นเพียงเพราะเจ้าไร้ความสามารถและไม่สามารถร่ายเวทย์ระดับห้าที่แท้จริงได้ เจ้าจะโทษข้าได้ยังไง?” ฮีบรูพูดอย่างเย็นชาและปฏิเสธอย่างที่เหยาซื่อคาดไว้” เจ้าสองคนจากสถาบันแบมบู นี่คือเมืองวินเทอร์เลสไม่ใช่หมู่บ้านบ้านนอกของเจ้า นี่ไม่ใช่สถานที่ที่เจ้าหาเรื่องได้!”
“จะ- เจ้าพูดอะไร”
“แค่ออกไป ถ้าเจ้าไม่มีพลังอย่าเสียเวลากับข้า เหอะ ช่างโชคร้าย โอเค พวกไร้ประโยชน์ จะกลับมาได้ภายในครึ่งเดือนตอนนี้ออกไป!”
ฮิบรูพึมพําอย่างไม่สบอารมณ์ขณะที่ขับทั้งสองคนออกไปข้างนอกเพราะเขาใช้พละกําลังมากเกินไป เขาเผลอกระแทกเหยาซื่อที่อ่อนแอและส่งเธอล้มลงกับพื้น
“เหยาซื่อ!”
หลินเทียนรีบวิ่งไปช่วยพี่สาวของเขา เขาโกรธและต้องการที่จะตัดมือของฮีบรูออก!
ขณะนั้นเกิดความวุ่นวายภายในสํานักงาน
มีหลายเสียงตามมาด้วยเสียงฝีเท้าช้าๆและเด็กหนุ่มผมสีดําและตาสีดําก็เดินเข้าไปในสวนหลังบ้าน
“ขอโทษนะ ที่นี่เป็นสถานที่รับรองหรือเปล่า”
