โห้หลีเฉินยังคงเข้าสู่สภาวะของการทำงานอย่างรวดเร็ว ปลายนิ้วเคาะลงบนแป้นพิมพ์ ภายในห้องทำงานที่เงียบสงบนั้น ทำให้ได้ยินเสียงสะท้อนกลับจากแป้นพิมพ์ได้อย่างชัดเจน
แต่ทว่าความสนใจของเขา จวบจนตอนนี้กลับอยู่ที่เย้นหว่านตลอดเวลา
และเห็นว่าเธอใจจดใจจ่ออยู่กับการคลิกเข้าไฟล์เอกสารเพื่อค้นหา สีหน้าที่หวาดกลัวบนใบหน้าเล็กนั้นได้หายไปเกือบหมดแล้ว เขาถึงได้ค่อย ๆ วางใจลง
แต่ทว่าดวงตาที่ดุร้ายนั้นกลับยิ่งทอประกายอันตรายรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ
ตกดึก ในค่ำคืนที่แสนเงียบสงบและวุ่นวาย
เสียงเคาะแป้นพิมพ์ยังคงดังอยู่และยิ่งดึกมากขึ้นเรื่อย ๆ ตอนนี้ได้ผ่านช่วงเวลากลางดึกไปแล้ว
คนในห้องพักของเจ้าหน้าที่ ส่วนใหญ่ก็นอนหลับไปพร้อมกับเสียงของแป้นพิมพ์แล้ว
จนกระทั่งมีบางห้องที่มีเสียงนอนกรนดังขึ้นมา
เย้นหว่านคิดว่าจะสามารถช่วยโห้หลีเฉินได้ จึงได้ทำอย่างมีสมาธิ แม้แต่ความง่วงก็ถูกเธอโยนทิ้งออกจากหัวไป
โห้หลีเฉินเตือนเธอบ้างเป็นบางครั้งบางครา “พักสักหน่อยเถอะ”
เย้นหว่านหลับตาลงอย่างเชื่อฟัง จากนั้นก็ทำต่อไป
ทันใดนั้นเอง เย้นหว่านก็หยุดชะงักมือที่กำลังเลื่อนเมาส์อยู่ แล้วขยับเข้าไปดูบนหน้าจอแสดงผล หลังจากที่ตรวจสอบดูให้แน่ใจหลายครั้งแล้ว จึงได้พูดกับโห้หลีเฉินด้วยความดีใจว่า
“ฉันหาเจอแล้ว นายลองดูสิว่าใช่อันนี้หรือเปล่า?”
โห้หลีเฉินอึ้งไปสักพัก แล้วหันไปดูที่หน้าจอของเย้นหว่าน
เห็นเพียงแค่ข้อมูลที่ถี่ยิบในนั้นมีwwหนึ่งอัน เอกสารข้อมูลรูปแบบtg
“อันนี้แหละ!”
ในน้ำเสียงของโห้หลีเฉินนั้นมีความตื่นเต้นและความยินดีอยู่บางส่วน
เย้นหว่านรู้สึกแปลกใจ เพราะโห้หลีเฉินไม่ค่อยเปิดเผยอารมณ์ของเขาบ่อยเท่าไหร่นัก คาดไม่ถึงเลยว่าจะดีใจเพราะหาเอกสารนี้เจอ?
เธอจึงอดถามด้วยความตึงเครียดไม่ได้ว่า “นี่มันเอกสารอะไร สำคัญขนาดนั้นเลยเหรอ?”
เธอลองเปิดด้านในดูแล้ว ก็มีแต่ไฟล์ข้อมูลแยกประเภทแบบถี่ยิบ
ดูราวกับกล่องของขวัญหลายชั้น แกะชั้นหนึ่งก็ยังมีอีกชั้นหนึ่ง ไม่รู้ว่าหลายในยังห่อหุ้มเอาไว้อีกกี่ชั้น ท้ายที่สุดแล้วก็เป็นเพียงของขวัญชิ้นเล็กที่งดงาม
“สำคัญมาก”
โห้หลีเฉินลูบผมของเย้นหว่านเบา ๆ น้ำเสียงเต็มไปด้วยความรักใคร่เอ็นดู
“ฉันตรวจสอบดูแล้ว ข้อมูลของเมล็ดแมกโนเลีย สถานที่เกิดอยู่ในไฟล์นี้ ช่วงระยะเวลานี้ฉันตามหาไฟล์นี้มาโดยตลอด เย้นหว่าน เธอเป็นนางฟ้านำโชคมาให้ฉัน แค่เธอมา ก็ช่วยฉันหาเจอแล้ว ”
พอได้ยินคำพูดของโห้หลีเฉินแล้ว เย้นหว่านก็รู้สึกมีความสุขขึ้นมา
นี่ก็คือรายชื่อของเมล็ดแมกโนเลียที่เฝ้าตามหามาโดยตลอด
เมื่อหามันเจอแล้ว คงจะอยู่ห่างเมล็ดแมกโนเลียอีกไม่ไกลแล้วสินะ?
“ดีมากจริง ๆ อย่างนี้พวกเราก็จะได้เจอเมล็ดแมกโนเลียในไม่ช้าแล้วสินะ แล้วก็จะได้ไปจากที่นี่สักที!”
การที่ได้ไปจากที่นี่นั้น สำหรับเย้นหว่านแล้วเป็นเรื่องที่รอต่อไปไม่ไหวเชียวล่ะ
ประเทศนี้ ไม่ได้มีความประสงค์ดีต่อนางเลยแม้แต่นิดเดียว
ในดวงตาของโห้หลีเฉินมีความปวดใจวาบผ่าน ก่อนจะพยักหน้าและบอกว่า
“ไฟล์เอกสารนี้ยังจำเป็นต้องแยกประเภท ค้นหาและถอดรหัสอยู่ อย่างมากที่สุดสองวันก็คงจะเสร็จ เธอรอฉันก่อนนะ แล้วฉันจะรีบพาเธอออกไป”
ถ้าหากไม่เป็นเพราะเขา เย้นหว่านก็คงไม่ต้องเดินทางไกลเพื่อมารับความลำบากที่ประเทศเบียนหนานหรอก
เย้นหว่านพยักหน้าติด ๆ กัน
เวลาเนิ่นนานขนาดนั้นยังรอมาแล้ว สำหรับเธอแค่สองวัน ไม่ถือว่านาน
เพียงแต่สองวันนี้ คงจะต้องหลีกเลี่ยงกดขี่และประทุษร้ายทุกรูปแบบของซาอินติ แค่จะลำบากนิดหน่อยก็เท่านั้นเอง
แต่เธอเชื่อว่า ขอเพียงมีโห้หลีเฉินอยู่ข้างกายเธอ เขาจะต้องปกป้องคุ้มครองเธอให้รอดพ้นจากอันตรายได้แน่นอน
เมื่อหาไฟล์เอกสารเจอแล้ว ก็เหลือเพียงแค่ให้โห้หลีเฉินลงมือด้วยตัวเอง แล้วถอดรหัสให้ได้
เย้นหว่านเองก็ไม่มีเรื่องอะไรทำแล้ว จึงได้ฟุบหน้าลงบนโต๊ะแล้วมองเขา
เย้นหว่านนอนฟุบอยู่ตรงนี้ ส่วนปัญหาที่ไม่ไปนอนที่ห้องพักของเจ้าหน้าที่นั้น โห้หลีเฉินก็ไม่ได้พูดถึงแม้แต่คำเดียว แล้วปล่อยให้เธอนอนฟุบหน้าอย่างง่วงหนาวหาวนอนอยู่ตรงนี้
บางทีอาจเป็นเพราะได้อยู่ข้างกายโห้หลีเฉิน บางทีอาจเป็นเพราะทำซ้ำไปซ้ำมาตลอดทั้งวัน ถึงได้รู้สึกเหนื่อยเกินไปแล้ว บางทีอาจเป็นเพราะในที่สุดก็มีความหวังที่จะหาทางไปจากที่นี่ได้แล้ว จึงได้ทำให้จิตใจผ่อนคลาย จนในที่สุดความง่วงของเย้นหวานก็ได้เริ่มมีอย่างท่วมทัน เธอจึงฟุบหน้าแล้วนอนหลับไป
มือที่กำลังเคาะแป้นพิมพ์ของโห้หลีเฉินก็หยุดลงตาม
เขามองเย้นหว่านด้วยสายตาที่ทอประกายล้ำลึกแวบหนึ่ง สายตาดูซับซ้อน มีทั้งความอ่อนโยนให้กับเธอ แล้วยังมีความโกรธที่แสนอันตรายอยู่ด้วย
เขาถอดเสื้อตัวนอกแล้วคลุมลงบนไหล่ของเธอเบา ๆ
จากนั้น เขาก็ลุกขึ้นยืนสายตาที่เย็นเฉียบมองไปยังห้องพักเจ้าหน้าที่ของเขา
เขาก้าวฝีเท้ายาว ๆ สาวเท้าเดินไวราวกับดาวตกไปที่ห้องพักของเจ้าหน้าที่
เมื่อเดินมาถึงที่ห้องพักของเจ้าหน้าที่ โห้หลีเฉินก็ไม่ได้เดินเข้าไป แต่กลับเบนฝีเท้าเดินไปที่ห้องพักเจ้าหน้าที่ที่อยู่ติดกันนั้นแทน
นิ้วมือที่มองเห็นข้อต่ออย่างชัดเจนเคาะประตูเบา ๆ
เสียงนั้นเบามาก เบาเสียจนแทบจะไม่มีใครได้ยิน
แต่ไม่นาน คนด้านในก็เปิดประตูออก เป็นชายที่สวมชุดนอนอยู่ สีหน้าดูมึนงง แล้วถามด้วยความสงสัยว่า
“คุณโห้ มีเรื่องอะไรถึงได้มาหาผมเหรอครับ?”
โห้หลีเฉินมองผู้ชายคนนั้นด้วยสายตาที่เยียบเย็น แล้วออกคำสั่งด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาโดยที่ไม่สามารถปฏิเสธได้
“ไปห้องน้ำเป็นเพื่อนฉันหน่อย”
ชายคนนั้นนิ่งอึ้งแล้วตกตะลึงไป นึกว่าตัวเองยังไม่ตื่น เลยฟังผิดไป
เขาขยี้ตา หลังจากที่แน่ใจว่าคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าก็คือโห้หลีเฉิน ถึงได้ถามพัวพันต่อไปว่า
“คุณโห้ แต่ตอนนี้ผมไม่ได้อยากไปเข้าห้องน้ำนะครับ”
สายตาของโห้หลีเฉินเริ่มฉายแววเหลืออด น้ำเสียงก็ดูเคร่งขรึมลงมาก เผยให้เห็นถึงความอันตราย
“ไปเป็นเพื่อนฉัน”
ชายคนนั้น “……”
มีสีหน้าที่เหลือเชื่อ แสดงอารมณ์ออกมาราวกับเห็นผีก็มิปาน
โห้หลีเฉินเป็นผู้ชายตัวโตคนหนึ่ง แต่ทำไมถึงอย่างให้เขาไปห้องน้ำเป็นเพื่อนด้วยล่ะ?
หรือว่ากลางดึกอย่างนี้เขาไปห้องน้ำคนเดียวก็เลยรู้สึกกลัว? ที่แท้คุณโห้ก็เป็นผู้ชายที่จิตใจอ่อนแออย่างนี้สินะ?
ไม่น่านะ เขาแข็งแกร่งไม่เกรงกลัวสิ่งใดทั้งนั้นถึงจะถูกสิ
หรือว่า กลางดึกเงียบเหงา โห้หลีเฉินจะมีความต้องการทางด้านนั้นขึ้นมา ก็เลยมาตามหาเขา?
ฉับพลันนั้นเขาก็ตกใจจนหน้าซีด ตัวสั่นงก ๆ
พอมาคิดดูให้ละเอียดแล้ว โห้หลี่เฉินไม่มีแฟนสาว ทั้งยังปฏิเสธเจ้าหญิงที่มีพระสิริโฉมงดงามราวกับดอกไม้และดวงจันทร์ ไม่ใช่เพราะมีพฤติกรรมเบี่ยงเบนทางเพศหรอกเหรอ! ต้องเป็นอย่างนี้แน่นอน
โห้หลีเฉินจะต้องชอบผู้ชายแน่นอน!
ชายหนุ่มยิ่งคิดก็ยิ่งตื่นตระหนก เขาเป็นผู้ชายแท้ ๆ นะ หรือว่าคืนนี้จะต้องถูกบังคับให้เป็นฝ่ายรับเสียแล้วสิ?
ไม่ เขาจะปฏิเสธยังไงดี?
แต่ท้ายที่สุด เขาก็เดินตามโห้หลีเฉินไปที่ห้องน้ำด้วยสีหน้าที่หมดอาลัยตายอยาก
ตลอดทางที่เดินมา ในใจของเขาคิดวุ่นวายเต็มไปหมด จนในที่สุดเขาก็พูดเกลี้ยกล่อมตัวเองได้——
โห้หลีเฉินเป็นผู้ชายที่ยอดเยี่ยม หนำซ้ำยังมีอนาคตที่ไร้ขอบเขต แน่นอนว่าต้องกลายเป็นบุคคลล้ำค่าที่มีอำนาจไม่เป็นสองรองใครในประเทศเบียนหนานแน่นอน
หากว่าเขามีความสัมพันธ์อะไรเกี่ยวข้องกับโห้หลีเฉิน แน่นอนว่าต้องมีอนาคตที่สดใสอย่างแน่นอน แล้วก็จะได้ย้ายออกจากการทรวงการต่างประเทศที่ไร้อนาคตนี้ไปได้อย่างง่ายดายมาก แล้วออกไปสร้างกิจการ
เมื่อเทียบกับอนาคตแล้ว เพียงแค่เสนอเรือนร่างเพื่อแรกสิ่งตอบแทนสักครั้ง ขายตัวเองสักครั้ง มันจะเป็นอะไรไป?
อย่างไรเสีย เขาเองก็ไม่ได้เพิ่งทำเรื่องต่ำช้าเป็นครั้งแรกเหมือนกัน
นอกจากนี้ โห้หลีเฉินก็ยังหน้าตาดีและยังมีรูปร่างที่ทำให้ผู้ชายต่างริษยา เขาเองก็คงจะแข็งแรงในด้านนั้นอยู่มากเลยทีเดียว
ถึงแม้เขาจะเป็นผู้ชายคนหนึ่ง แต่ก็สามารถร่วมเสพสุขได้มากเหมือนกัน
เป็นครั้งแรกที่เขาต้องโค้งตัวให้โห้หลี่เฉิน ดูเหมือนจะไม่ขาดทุนเหมือนกัน
ชายหนุ่มตัดสินใจ แม้แต่สายตาที่มองโห้หลีเฉินก็ดูเปลี่ยนไปแล้ว หลังจากที่เข้าไปในห้องน้ำ เข้าก็เป็นฝ่ายจู่โจมแล้วโผเข้าหาโห้หลีเฉิน
“มาสิ คุณอยากจะทำอะไรผม ก็ทำเลยเถอะ~”
