ตอนที่ 106 การประกวด
ระหว่างทางไปประกวดกับนานามิเขาสังเกตเห็นว่าเมืองนี้เต็มไปด้วยผู้คนมากมายที่มีเครื่องแต่งกายประเภทต่าง ๆ โปเกมอนของพวกเขาได้รับการสวมเครื่องแต่งกายที่ออกแบบมาดีและดูแลให้ดูดีที่สุด
จูเลียน ดูเหมือนว่าฉันจะประเมินการแข่งขันต่ําเกินไป
นานาม การประกวดมีขนาดใหญ่ไม่เหมือนกับการต่อสู้ในยิมของนาย การประกวดจะเผยแพร่สู่สาธารณะและเมื่อใดก็ตามที่การประกวดจัดขึ้นในเมืองเมืองก็จะมีชีวิตชีวา ในระหว่างการแข่งขันผู้คนจํานวนมากจะได้รับประโยชน์จากการแข่งขัน นักออกแบบ ผู้ดูแลร่างกาย ผู้เพาะพันธุ์ ผู้คนต่างต้องการติดตามข่าวสารของเทรนด์ล่าสุดและพวกเขาก็จะไปหาคนเหล่านี้เพื่อทําให้โปเกมอนของพวกเขาดูเหมือนหนึ่งในตัวที่เข้าร่วมการประกวด
จูเลียน นั่นเป็นเหตุผลว่าทําไมคนเหล่านี้และโปเกมอนจึงแต่งตัวแบบนี้สินะ
นานามิ โอเค ไปเร็วไม่งั้นจะไม่มีที่นั่งนะ
จูเลียน ไม่ต้องห่วงฉันจองห้อง VIP ให้เราแล้ว
นานามิ นายสุดยอดมาก!
นานามิมีความสุขมากหลังจากได้ยินเรื่องนี้และเข้าสู่เวทีการแข่งขัน จูเลียนส่ายหัวเมื่อเห็นแบบนี้
จูเลียน เธอทําตัวเหมือนเด็ก ๆ เมื่อมีบางสิ่งที่เธอสนใจมันแตกต่างจากด้านที่น่าสนใจและน่าหลงใหลของเธอ
เขาเดินตามเธอและหลังจากเดินไปสักพักพวกเขาก็มาถึงที่จัดงาน
จูเลียน เธอรู้ใช่ไหมเราขี่จักรยานที่นี่ไม่ได้
นานามิ ฉันชอบเดินมากกว่า เธอพูดและยิ้ม
จูเลียนพยักหน้าและพาเธอไปยังห้องที่จองไว้ เมื่อพวกเขาเข้าไปพวกเขาก็เห็นว่าห้องนี้ได้รับการตกแต่งอย่างสวยงามและมีโซฟายาวตัวเดียวที่หันหน้าเข้าหากระจก
จูเลียนและนานามนั่งลงบนโซฟารอให้การประกวดเริ่มขึ้น แล้วการรอคอยก็สิ้นสุดลงเมื่อการแข่งขันเริ่มขึ้นเจ้าภาพของการประกวดนี้ได้กล่าวชื่นชมผู้ชมและเริ่มแนะนําผู้ตัดสิน
พิธีกร ตอนนี้ทุกท่านโปรดใจเย็น ๆ ได้เวลาแนะนําผู้ตัดสินของเราแล้ว คนแรกก็คือพยาบาลจอยประจําเมืองของเรา!
พยาบาลจอยเข้ามานั่งบนเก้าอี้แล้วโบกมือให้กล้อง
พิธีกร คนต่อไปของเราคือคุณซูกิโซประธานโปเกมอนแฟนคลับ!
ชายร่างเตี้ยที่กําลังหลับตาและมีรอยยิ้มติดอยู่บนใบหน้าเข้ามานั่ง ใบหน้าของเขาเหมือนเขียนไว้ว่า Happy Man
พิธีกร ผู้ตัดสินคนสุดท้ายของเราเป็นแขกรับเชิญที่พิเศษมาก ทุกคนอาจรู้จักเขาในฐานะแชมป์ โปรดต้อนรับคุณมิคุริ!
มิคุริแชมป์แห่งโฮเอนเดินไปที่เก้าอี้ของเขาแล้วนั่งโบกมือให้กล้อง
จูเลียนแปลกใจที่เห็นมิคุริที่นี่เขาไม่ได้คาดหวังสิ่งนี้เลย
นานามิ นายรู้ไหม มิคุริยังเป็นผู้ประสานงานระดับสูงและบางครั้งเขาก็ปรากฏตัวแบบกะทันหันเช่นนี้ในฐานะผู้ตัดสินเพื่อเซอร์ไพรส์แฟน ๆ และผู้จัดงาน
จูเลียนพยักหน้าเขาไม่รู้ว่าจะต้องทําอะไรในการเป็นผู้ประสานงาน แต่เขาก็ยังประทับใจมิคุริในขณะที่เขาจัดการทั้งการเป็นแชมป์และผู้ประสานงานระดับสูง
การแข่งขันดําเนินต่อไปจูเลียนดูจนจบครึ่งแรก แต่ครึ่งหลังเขาก็เบื่อเขารู้ว่าการประกวดไม่ใช่เรื่องของเขา เขามองไปที่นานามิและเห็นเธอจดจ่อกับการประกวดอย่างเต็มที่เธอมีสมุดอยู่ในมือ และจดบันทึกสิ่งที่เธอคิดว่าน่าสนใจจูเลียนเริ่มเบื่อเขาจึงนําโปเกมอนตัวน้อยสามตัวออกมาเพื่อให้พวกมันได้เห็นว่าการประกวดเป็นอย่างไร คิโมริ โยกิราส และ รารูโทส เห็นการประกวดและรู้สึกประหลาดใจมากที่ได้เห็นโปเกมอนแสดงท่าทางที่สวยงาม รารูโทส มองไปที่การประกวดแต่ในไม่ช้าก็หันกลับมาและกระโดดขึ้นไปบนตักของจูเลียนและสะกิดเขา
จูเลียนเข้าใจสิ่งที่เธอต้องการ เธอนอนบนตักของเขา เขายิ้มและให้ได้นอน คิโมริ และ โยกิราส ก็เบื่อและเริ่มวิ่งไปรอบ ๆ เพื่อพยายามจับกัน เมื่อเห็นพวกมันทําแบบนั้น จูเลียนก็เรียก โกกะซารุ ออกมาและบอกให้มันจับตาดูพวกนั้นเพื่อที่พวกมันจะได้ไม่สร้างความเดือดร้อน
นานามิสังเกตเห็นว่าจู่ ๆ ห้องก็มีคนพลุกพล่านและมองไปรอบ ๆ เพื่อดูโปเกมอนสี่ตัวในห้อง
นานามิ เป็นของนายเหรอ
จูเลียนพยักหน้า
นานามิ โอ้ดู รารูโทส สิเธอน่ารักมาก
นานามิอุ้ม รารูโทส ขึ้นมาจากตักของจูเลียน รารูโทส พยายามดิ้นรนแต่ก็สงบลงเพราะนานามิรู้วิธีที่จะทําให้โปเกมอนสงบลง รารูโทส ทําความคุ้นเคยกับนานามิและเริ่มมองไปที่สมุดบันทึกของเธอ
นานามิ เธอชอบแบบนี้เหรอ ฉันคิดว่ามันจะเหมาะกับเธอนะ
นานามิหยิบริบบิ้นออกมาผูกรอบคอของ รารูโทส มันเป็นลายผีเสื้อ รารูโทส ชอบสิ่งนี้และ โชว์ให้จูเลียนดู จูเลียนยิ้มและพยักหน้าให้เธอ
นานามิ รารูโทส ของนายติดนายจริง ๆ
จูเลียน คิดว่าใช่
นานามิมองไปรอบ ๆ และเห็นการต่อสู้ของ คิโมริ และ โยกิราส ที่พยายามแย่งชิงตํา แหน่งเหนืออีกฝ่าย แต่พวกมันก็อยู่ภายใต้การเฝ้ามองของ โกกะซารุ เพื่อที่พวกมันจะได้ไม่บาดเจ็บ
นานามิ คิโมริ และ โยกิราส พวกมันดูแข็งแรงมาก
นานามิตรวจดูพวกมันและประทับใจมาก เธอรู้ว่าจูเลียนดูแลโปเกมอนของเขาเป็นอย่างดีดังนั้นเธอจึงคาดหวังสิ่งนี้
นานามิ โกกะซารุ เป็นยังไงบ้าง
โกกะซารุ ทักทายเธออย่างมีความสุข
จูเลียน การแข่งขันกําลังจะจบ เธอจะไม่ดูเหรอ
นานามิ ฉันแค่มาดูวิธีการนําเสนอโปเกมอนและฉันเห็นทุกตัวแล้ว
จูเลียน เธอพบสิ่งที่ต้องการไหม
นานามิ ใช่ ฉันพบแนวคิดที่น่าสนใจแล้วล่ะ
จูเลียน งั้นไปกันเถอะ
นานามิครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งและตัดสินใจออกไป จูเลียนเรียกโปเกมอนของเขากลับมาและเดินออกไปพร้อมกับนานามิ
ขณะที่พวกเขาออกมาข้างนอกอารีน่า นานามิก็เห็นร้านค้าเล็ก ๆ ที่ขายเครื่องประดับแวววาว
นานามิ จูเลียนไปที่นั่นกันเถอะ
เธอลากเขาไปที่ร้านและเริ่มมองไปรอบ ๆ ร้าน ในไม่ช้าเธอก็พบว่ามีสร้อยคอที่ถูกใจเธอ จูเลียนไม่คิดมากและซื้อให้เธอเขาให้เงินแก่หญิงชราที่เป็นเจ้าของร้าน
หญิงชรา ชายหนุ่มที่คุณให้ฉันมันมากกว่าราคาของนะ ตอนนี้ฉันไม่มีเงินพอที่จะทอนให้คุณ
จูเลียน ไม่ต้องห่วงคุณยายเก็บส่วนที่เหลือไว้เถอะ
หญิงชรา คุณเป็นคนใจดีจริง ๆ แต่ฉันรับไม่ได้
หญิงชราคิดถึงเรื่องนี้และทันใดนั้นเธอก็จําอะไรบางอย่างได้
หญิงชรา ฉันจะให้คุณเป็นไง
หญิงชราหยิบเครื่องชั่งเกล็ดหลากสีแวววาวออกมาซึ่งมันดูสะดุดตามาก จูเลียนมองไปที่ของชิ้นนี้และตระหนักว่ามันคืออะไร
จูเลียน คุณแน่ใจเหรอ ฉันว่ามันสามารถขายได้ในราคาที่สูงมากเลยนะ
หญิงชรา คุณเอาไปได้เลย มันไม่มีประโยชน์อะไรกับฉันและตอนนี้กระดูกผุ ๆ ของฉันมันอ่อนแอ ฉันไม่สามารถออกไปข้างนอกเพื่อขายสิ่งนี้ได้
จูเลียนรับเครื่องชั่งมาและเก็บไว้ในกระเป๋าของเขา
จูเลียน ขอบคุณ
จูเลียนเดินออกไปพร้อมกับนานามิและตรงไปที่ห้องพักในโรงแรมของพวกเขา
นานามิ จูเลียนเครื่องชั่งขนาดนั้นคืออะไรเหรอ
จูเลียน มันคือเครื่องชั่งแบบปริซึมพวกมันหายากมากและมีราคาแพงมาก
นานามิ ฉันเข้าใจแล้ว กลับกันเถอะเราควรจะออกจากที่นี่พรุ่งนี้เช้าใช่ไหม
จูเลียนพยักหน้าและเดินกลับไปพร้อมกับนานามิไปที่ห้องของเขา