ตอนนี้ แคทเธอรีนที่อยู่ในประตูก็หน้าซีดทันที ยืนนิ่งอยู่กับที่เหมือนถูกแช่ให้แข็ง
เธอถือถาดอยู่ในมือ ตัวสั่นไปหมด
เย้นหว่านยังไม่ทันจะพูดอะไรเลย แต่ว่าโห้หลีเฉินจะเปลี่ยนตัวเธอซะแล้ว!
ถ้าเกิดว่าถูกเปลี่ยนตัว เธอก็ไม่มีโอกาสได้เข้าใกล้โห้หลีเฉินแล้ว
เธอเป็นรสนิยมสูงมาโดยตลอด ไม่ง่ายเลยกว่าจะหาผู้ชายที่ดีเยี่ยมแบบนี้ได้ เธอตั้งใจที่จะได้เข้ามาให้ได้ จะมาตายตั้งแต่ตอนที่ยังไม่เริ่มได้ยังไง?
แล้วยิ่งไปกว่านั้น ถ้าเกิดว่าเธอไปในตอนนี้ ตำแหน่งอำนาจของเธอใน;’การแพทย์จะสั่นคลอน
แคทเธอรีนรู้สึกตื่นตระหนกขึ้นมาในทันที
โห้หลีเฉินมีห้องผู้ป่วยเฉพาะ บอกว่ามันคือห้องผู้ป่วย แต่ว่าในนั้นนอกจากเครื่องมือแพทย์แล้ว แต่ก็ยังมีเอกสารสำหรับการทำงานที่มากมาย
ห้องผู้ป่วยและห้องทำงาน
เย้นหว่านเข้ามาแล้วได้เห็น ก็รับรู้ได้ทันทีเกี่ยวกับสถานการณ์ในแต่ละวันของโห้หลีเฉินในช่วงนี้
เขารักษาไปด้วย ในขณะที่แข่งกับเวลาเพื่อจัดการสิ่งต่างๆ
เขาเป็นคนป่วย ตอนนี้สภาพร่างกายไม่ดีเป็นอย่างมาก ควรจะพักรักษาอย่างสบายใจ ไม่ใช่มัวแต่ยุ่งวุ่นวายกับงานทั้งๆ ที่ตัวเองกำลังป่วย
เย้นหว่านรู้สึกปวดใจเป็นอย่างมาก
แม้แต่รู้สึกรังเกียจสภาพชีวิตในปัจจุบันของตัวเองเล็กน้อย
เธอไม่ได้ต้องการครอบครัวที่ร่ำรวยและมีอำนาจ อยู่ตำแหน่งสูงสุดของโลกใบนี้ เธอแค่อยากอยู่แบบสงบสุข แม้แต่เป็นแค่เพียงคู่รักธรรมดาคู่หนึ่งเท่านั้น มีเพียงแค่ปัจจัย 4 ก็เพียงพอแล้ว
แต่ว่าน่าเสียดาย ที่เธอกลับโห้หลีเฉินไม่มีวันได้รับโอกาสนี้
“คิดอะไรอยู่เหรอ?”
โห้หลีเฉินโอบไหล่ของเย้นหว่าน เราก็ดึงเธอมานั่งข้างเตียง
เย้นหว่านดึงสติกลับมาและใส่หน้า “สงสารนาย”
ดวงตาของโห้หลีเฉินขยับเล็กน้อย แล้วก็ยื่นมือไปลูบท้องเย้นหว่าน
ขอบคุณอย่างจริงจังว่า “ตอนนี้เธอสงสารฉัน แต่อีกไม่กี่เดือนก็ต้องสงสารเธอแล้ว ลูกน้อยทั้งสองคน ห้ามทรมานแม่นะ ไม่งั้นพ่อจะหักขาทั้งสองคน”
“นี่ ทำไมถึงได้ดุขนาดนี้ แม่กลัวว่าจะทำให้ลูกกลัวเหรอ?”
เย้นหว่านอดไม่ได้ที่จะคลี่ยิ้มออกมา
บรรยากาศที่หดหู่ก่อนหน้านี้ มันผ่อนคลายลงเมื่อโห้หลีเฉินพูดอะไรแบบนี้ออกมา
แคทเธอรีนเข็นรถเข็นเข้ามา สีน่าดูจริงจัง แล้วก็พูดจาอย่างวางตัว
“เริ่มให้น้ำเกลือได้แล้วค่ะ”
ท่าทางของเธอ ดูเหมือนกับหมอที่จริงจังและเป็นมืออาชีพ
เย้นหว่านเลิกคิ้วด้วยความสงสัย จู่ๆ เธอเป็นอะไรไป?
ไปโดนอะไรทิ่มแทงเข้า ทำไมจู่ๆ ถึงได้ดูเลิกล้มความตั้งใจ เปลี่ยนจากร้ายมาเป็นดี?
แคทเธอรีนแขวนน้ำเกลืออย่างรวดเร็ว
เธอกำชับว่า “ยานี้มันไม่เหมือนทั่วไป มื้อนี้ห้ามขยับเด็ดขาด ถ้าเกิดว่าจะไปเข้าห้องน้ำหรือว่าต้องหยิบจับอะไร ให้เรียกฉันนะคะ”
“อืม” โห้หลีเฉินพยักหน้า คำสั่งแพทย์แบบนี้ เขาคุ้นเคยกับมันมานานแล้ว
ในสายตาของเขา แคทเธอรีนเป็นเพียงแค่มองคนหนึ่งเท่านั้น
พอแคทเธอรีนพูดจบ ก็หันไปมองเย้นหว่าน
“คุณเย้น ในเมื่อคุณอยู่ที่นี่ งั้นฉันไปจัดการเรื่องอื่นก่อนนะคะ เดี๋ยวถ้าคุณโห้อยากจะอ่านเอกสารหรือว่าทำงาน คุณก็ช่วยหยิบจับสิ่งของให้เขาหน่อย แค่อยากให้เขาขยับมือที่ให้ยาอยู่ก็พอแล้ว”
เย้นหว่านมองไปที่แคทเธอรีนด้วยความประหลาดใจ
เธอกล้ารับประกันว่า ก่อนหน้านี้แคทเธอรีนน่าจะเป็นคนที่คอยเฝ้าโห้หลีเฉินให้ยา ตอนนี้ก็เลยไม่พอใจที่ถูกบีบออกไปแบบนี้
แต่ว่าเธอกลับพูดออกมาได้ตัวเอง สรุปแล้วเธอเต็มใจหรือว่าเป็นอะไรกันแน่
เย้นหว่านสับสนไปหมดแล้ว
“เธอออกไปแล้ว ยังจะจ้องช่องประตูทำไมอีก?”
โห้หลีเฉินขยับหน้าเข้ามาใกล้เย้นหว่าน “คุณนายโห้ หรือว่าชอบเธอ? ”
น้ำเสียงของเขามีความหึงเล็กน้อย
เย้นหว่านพูดอะไรไม่ออก “มันจะเป็นไปได้ยังไง ฉันไม่ใช่เลสเบี้ยนนะ แต่ว่าต่อให้เป็นฉันก็ไม่มีทางชอบเธอหรอก ถ้าเกิดว่าฉันจะชอบฉันไปชอบกู้จื่อเฟยยังจะดีซะกว่า”
คนเจ้าเล่ห์อย่างแคทเธอรีน แม้แต่จะให้เป็นเพื่อนเธอก็ไม่ยอมหรอก
“ถ้าอย่างนั้นเธอจะจ้องประตูทำไม?”โห้หลีเฉินถามอีกครั้ง
พอนึกถึงเรื่องเมื่อเช้า เย้นหว่านก็รู้สึกใจฝ่อ เธอไม่ได้คิดจะบอกโห้หลีเฉินเกี่ยวกับเรื่องนี้
ไม่อย่างนั้นถ้าดูจากความอารมณ์ร้ายของเขา เขาต้องไล่แคทเธอรีนออกไปในทันที และไม่มีทางยอมรับการรักษาจากเธอ
แต่ว่าอาการป่วยของเขา มันขึ้นๆ ลงๆ และคนที่อยู่ข้างๆ มีแค่แคทเธอรีนที่เป็นผู้เชี่ยวชาญที่สุดแล้ว
เย้นหว่านดึงสายตากลับมาและส่ายหน้า “ฉันไม่ได้มองประตูซะหน่อย ฉันมองการตกแต่งที่ประตูต่างหาก! ไหนลองพูดมาสิทั้งๆ ที่ที่นี่มันเป็นห้องผู้ป่วย แต่ว่าทุกที่มันเต็มไปด้วยแฟ้มและเอกสาร มันแทบจะเป็นห้องทำงานอยู่แล้ว ไม่สามารถพักฟื้นตัวได้ดีแล้ว”
คำพูดนี้ทำให้โห้หลีเฉินรู้สึกผิด
เขาลูบจมูกของตัวเอง แล้วก็หลบสายตาไปทางอื่น
“เรื่องให้ยา น่าจะประมาณ 2-3 ชั่วโมง มันช่างน่าเบื่อจริงๆ แม้ว่าฉันจะไม่ยุ่ง แต่ก็หาอะไรมาทำฆ่าเวลา”
เหตุผลที่จะทำให้เธอรู้สึกสบายใจขึ้น
เย้นหว่านมองออก แต่ว่าก็ไม่ได้ไปเปิดโปงเขา
เว่ยชีจัดการเรื่องราวอย่างว่องไวและเฉียบแหลม ใช้ประโยชน์จากช่องว่างนี้ เอาเอกสารมาวางไว้บนผ้าห่มของโห้หลีเฉิน
“คุณชาย ลองดูอันนี้สิครับ เอาไว้ฆ่าเวลา”
เย้นหว่านกลอกตา ทำงานเพื่อฆ่าเวลาเนี้ยนะ
มีเหตุผลอะไรเลอะเทอะกว่านี้อีกไหม
แต่ว่าตอนนี้ตระกูลหยูมีการเคลื่อนไหวหลายครั้ง ตระกูลเย้นตกอยู่ในอันตราย แม้แต่พวกเขาพยายามสร้างชื่อเสียงเพื่อให้สถานการณ์เข้าข้างตัวเอง สถานการณ์ตึงเครียด โห้หลีเฉินไม่สามารถปล่อยตัวให้ว่างได้
ก่อนหน้านี้มีช่วงเวลาหนึ่ง เพื่อที่เขาต้องการจะดูแลการที่เธอตั้งครรภ์ งานส่วนใหญ่ก็มอบหมายให้เว่ยชีกับบริวารเป็นคนจัดการ แต่ผลก็คือไม่รอบคอบ ปล่อยให้กู้จื่อเฟยโดนลักพาตัวไป
ถึงแม้จะบอกว่าความสามารถของเว่ยชีกับบริวารของเขานั้นโดดเด่นกว่าคนอื่น แต่ว่าสุดท้ายแล้วมันก็ยังไม่ดีเท่าโห้หลีเฉิน
เย้นหว่านเข้าใจเขา สงสารเขา
เธอนั่งอยู่ตรงหัวเตียง ถัดจากตำแหน่งของเขา แล้วก็ยื่นมือไปหยิบเอกสาร
แล้วก็พูดอย่างอ่อนโยน “นายอ่านไปสิ เดี๋ยวฉันเปลี่ยนหน้าให้”
โห้หลีเฉินหันหน้าไปจูบแก้มของเย้นหว่าน “ได้แต่งงานกับภรรยาแบบนี้ ถือว่าเป็นความโชคดีของฉันจริงๆ เลย”
แค่ช่วยเปลี่ยนหน้าเอกสาร ถือว่าเป็นโชคดีแล้วงั้นเหรอ? มีอะไรที่พูดเกินจริงได้มากกว่านี้อีกไหม
เย้นหว่านหน้าแดงขึ้นในทันที แล้วก็ถลึงตาใส่เขาอย่างหงุดหงิด ส่งสัญญาณว่าเว่ยชีก็อยู่ตรงนี้
อย่าทำและพูดอะไรที่มันน่าอายหน่อยเลย
“แค่ก ผมยังมีอีกหลายเรื่องให้ต้องจัดการ งั้นผมไปก่อนนะครับ คุณนาย ฝากคุณชายด้วยนะครับ”
พอพูดจบ เว่ยชีก็เดินไปที่โต๊ะคอมพิวเตอร์อย่างรวดเร็ว แล้วก็ก้มหน้าก้มตาทำงานต่อไป
สายตาไม่มองทางไหน ไม่ล่อกแล่ก อยู่ให้กับตัวเองเท่านั้น นั่งนิ่งอยู่แบบนั้น เรื่องอะไรที่เกิดขึ้นรอบๆ ไม่เกี่ยวข้องอะไรกับเขาแม้แต่นิดเดียว
เย้นหว่านมองดูท่าทางของเขาและอดไม่ได้ที่จะยิ้ม
โห้หลีเฉินจ้องเย้นหว่าน พูดอย่างไม่พอใจว่า
“ภรรยา อย่าเอาแต่มองผู้ชายคนอื่นสิ เปลี่ยนหน้าได้แล้ว”
ประโยคนี้ เต็มไปด้วยความหึงหวง
เย้นหว่านยิ้มอย่างพูดอะไรไม่ออก เธอหันหน้ากลับมาอีกครั้งและเปลี่ยนหน้ากระดาษให้กับเขา
ใส่ตามเงียบสงบ
เย้นหว่านพบว่า ที่จริงการที่ได้มาอยู่และดูแลโห้หลีเฉิน มันก็ไม่ใช่สิ่งที่ทรมานร่างกายและจิตใจอะไร
ถึงแม้ว่าการที่ต้องดูเขาตรวจร่างกาย ให้ยาทางสายน้ำเกลือ เจาะเลือด อาจจะทำให้เธอเจ็บปวด แต่ว่ามันอยู่ในขอบเขตที่เธอสามารถรับได้
เธอรู้สึกเสียใจเล็กน้อย บางทีเธอควรจะมาอยู่กับเขาให้เร็วกว่านี้
สตรีมีครรภ์จะตัดไว้เยอะ
โห้หลีเฉินที่ต้องให้ยาทางสายน้ําเกลือยังไม่มีปฏิกิริยาอะไร เย้นหว่านก็อดไม่ได้ที่จะวิ่งจะเข้าห้องน้ำ
หลังจากที่เธอให้เว่ยชีมาเฝ้าแทน ออกมาจากห้อง
โห้หลีเฉินมองดูประตู แล้วก็พูดว่า “เตรียมห้องใหม่อีกห้องหนึ่ง ให้มีห้องน้ำในตัว”
เว่ยชี:”……”น้อมรับคำสั่ง
เย้นหว่านเพิ่งจะเดินออกจากห้องมาได้ไม่ไกลเท่าไหร่นะ ก็เห็นแคทเธอรีนยังไม่คาดคิด
เธอยืนอยู่ตรงทางเดิน หลังพิงกำแพง
พอเห็นเย้นหว่านออกมา ก็หันหน้ามาแล้วพูดว่า “ฉันรอคุณนานแล้ว พวกเรามาคุยกันหน่อยเถอะ”
