ไม่ว่าจะเป็นความอ่อนแอหรือผู้มีบุญคุณ เขาไม่เคยสนใจหรอก
ไม่ว่าเธอจะพยายามแค่ไหน เขาก็ไม่มีวันเห็นเธอในสายตา ยิ่งไม่มีทางตกหลุมรักเธอ
เพื่อทำให้ได้โห้หลีเฉินมา แคทเธอรีนได้ตัดขาดกับเย้นหว่านไปเรียบร้อยแล้ว และตอนนี้ที่เธอยังอยู่ตรงนี้ได้ก็เพราะต้องช่วยชีวิตโห้หลีเฉิน
ก่อนที่โห้หลีเฉินจะกลับมาแข็งแรงแบบเดิม ถ้าไม่ได้รับหัวใจของเขา หลังจากที่โห้หลีเฉินหายดี หลังจากฮั่วหลี่เฉินฟื้นแล้ว เธอก็จะไม่มีเหตุผลอะไรให้อยู่ตรงนี้ต่อไป
ถ้าถึงตอนนี้ เย้นหว่านจะแก้แค้นเธอหรือไม่? แน่นอน! เธอจะแก้แค้นแน่นอน
แคทเธอรีนไม่พอใจ และเธอก็เริ่มตระหนักได้ถึงสถานการณ์ที่ไม่ดีของตัวเอง
เธอต้องเอาชนะใจโห้หลีเฉินให้ได้ ไม่อย่างนั้น ก็เหลือเพียงทางเดียวคือตาย
เธอควรทำอย่างไรดี
แคทเธอรีนนั่งอยู่ในห้องทำงานด้วยความงุนงง จิตใจเธอสับสนจนไม่แน่ใจว่าต้องทำอย่างไร
ในตอนนั้น หน้าต่างของเธอถูกผลักเปิดจากด้านนอก และมีผู้หญิงแปลกหน้าเข้ามาจากด้านนอก
แคทเธอรีนตกใจ “คุณเป็นใคร?”
เธอลุกขึ้นยืนด้วยความตื่นตระหนก เธอกำลังจะวิ่งออกไปเรียกใครสักคน
“ฉันมาเพื่อช่วยเธอ” หญิงสาวยิ้ม “วางใจเถอะ ฉันจะไม่ทำร้ายเธอ”
แคทเธอรีนมองดูเธอด้วยสายตาที่หวาดระแวง ก่อนจะเดินเข้าไปใกล้ประตูเล็กน้อย
“ช่วยฉัน แล้วจำเป็นต้องปืนหน้าต่างเข้ามาเหรอ”
“จากสถานการณ์ที่น่าอายในตอนนี้ของเธอ ฉันต้องเข้ามาทางประตูหน้าอย่างเปิดเผยเหรอ? บอกพวกเขาว่า ฉันมาที่นี่เพื่อช่วยเธอจัดการกับโห้หลีเฉินงั้นเหรอ?”
ผู้หญิงคนนั้นหัวเราะเยาะ ราวกับเธอกำลังมองคนโง่คนหนึ่ง
แคทเธอรีนรู้สึกรำคาญกับท่าทีของเธอ แต่คำพูดของเธอ กลับทำให้เธอประหม่าอีกครั้ง
“เธอต้องการจัดการกับโห้หลีเฉิน แต่ฉันไม่ต้องการ!”
“งั้นเหรอ?”
ผู้หญิงคนนั้นทำเหมือนที่นี่เป็นบ้านของเธอ นั่งลงบนโซฟาด้วยท่าสบายๆ น้ำเสียงของเธอฟังดูเยาะเย้ยมาก
“ตอนนี้โห้หลีเฉินยังไม่รู้เรื่องที่เธอบังคับให้เย้นหว่านออกไปจากเขา ดังนั้นก็เลยปล่อยเธอไปชั่วคราว ถ้าเขารู้ล่ะ? ตอนนี้ถึงแม้เธอจะเป็นหมอที่ดูแลเขา แต่เธอคิดว่าสิ่งนี้จะสามารถรับประกันได้ว่าเธอจะมีชีวิตอยู่เหรอ?”
แคทเธอรีนรู้สึกหนาวสั่นในหัวใจของเธอ
ความหมายของผู้หญิงคนนี้เธอเข้าใจดี และเธอก็เข้าใจมันอย่างถี่ถ้วนด้วย
โห้หลีเฉินเห็นว่าเย้นหว่านนั้นสำคัญกว่าชีวิตของตัวเขาเอง ถ้าเขารู้ว่าเย้นหว่านต้องเจอกับอะไรที่น่าอึดอัดใจแบบนี้ เขาจะไม่มีทางให้เธอมีชีวิตอย่างสุขสบายแน่
ครั้งที่แล้วเธอนั่งคุกเข่าทั้งวัน แค่นี้ก็ทำให้ขาของเธอเดินไม่ปกติแล้ว
โห้หลีเฉินมีวิธีนับไม่ถ้วน แม้ว่าเธอจะไม่ต้องการชีวิต แต่เธอก็ต้องถูกทรมาน
“อีกอย่าง ฉันมาที่นี่เพื่อเตือนเธอ โห้หลีเฉินไม่มีทางไว้วางใจเธอแน่ ตอนนี้เขากำลังหาช่องทางอย่างลับๆ เขาต้องการพาป่ายฉีออกมาจากบ้านตระกูลเย้น คุณรู้จักป่ายฉีใช่ไหม? ทักษะทางการแพทย์ของเขาไม่มีใครเทียบได้ในโลกนี้ ถ้าเขามาได้ เธอก็จะไม่มีประโยชน์อะไรอีกต่อไป”
แคทเธอรีนตกใจมาก จนควบคุมตัวเองไม่ได้และสูญเสียเสียงของตัวเองไป “อะไรนะ?”
ป่ายฉีกำลังจะมา?!
ถ้าเขามา สิ่งที่เธอมีอยู่ทั้งหมด จะถือไร้ประโยชน์
หากเธอไร้ประโยชน์แล้ว เธอจะถูกโห้หลีเฉินเขี่ยทิ้งทันที
และสิ่งที่เธอทำกับเย้นหว่านทั้งหมด ก็จะถูกเปิดเผย ถ้าถึงตอนนั้น เธอคงมีทางเลือกแค่ทางเดียวก็คือตาย
ผู้หญิงคนนั้นมองที่แคทเธอรีนอย่างเหน็บแนม และพูดอย่างเยือกเย็นต่อ
“สถานการณ์ตอนนี้ ความคิดของเธอ ไม่มีทางที่จะเป็นไปได้อีก การที่จะได้หัวใจของโห้หลีเฉินนั้น มันไม่ใช่เรื่องง่ายตั้งแต่แรก ตอนนี้เธอไม่มีทางให้เลือกแล้ว สิ่งที่เธอจะได้รับ ก็คงมีแค่ทางเลือกเดียวนั่นก็คือตาย”
คำพูดของเธอ ฟังดูเหมือนคำสาปที่ดังขึ้นข้างหูของแคทเธอรีน ความศรัทธาในหัวใจของแคทเธอรีนถูกทำลายจนหมด
ความหวัง ความต้องการ และการสนับสนุนของเธอ มันพังทลายหมดแล้ว
ไม่มีทางเป็นไปได้แล้ว
แคทเธอรีนรู้สึกไร้เรี่ยวแรง ก่อนจะทรุดตัวลงกับพื้น
เธอตัวสั่นเทาไปหมด เธอมองไปที่ผู้หญิงคนนั้นด้วยดวงตาที่สั่นไหว
นานพักใหญ่ เธอพูดด้วยเสียงแหบว่า
“เธอบอกว่าเธอมาช่วยฉัน เธอจะช่วยฉันยังไง”
เธอต้องการที่จะมีชีวิตอยู่ต่อ เธอไม่เคยคิดที่จะตายเลย
การยอมแพ้ที่อ่อนแอของแคทเธอรีน เป็นไปอย่างที่หญิงสาวคนนั้นคิดไว้
ผู้หญิงคนนั้นยิ้มและพูดอย่างเยาะเย้ย
“ตราบใดที่เธอเร่งการตายของโห้หลีเฉินได้ ฉันก็มีวิธีของฉันเองที่จะส่งคุณออกไปอย่างปลอดภัย”
“เร่งระยะเวลาการตาย?”
แคทเธอรีนตกใจมาก “เธออยากจะฆ่าโห้หลีเฉินให้ตายเหรอ”
ตอนนี้ร่างของโห้หลีเฉินแค่ทำให้มีชีวิตอยู่ถึงจนมีอายุครรภ์ถึงแปดเดือนครึ่ง ก็ถือว่าเป็นเรื่องที่ยากมาก แต่ไม่ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้ เมื่อถึงเวลานั้น เขาก็จะรอดแล้ว
นี่เป็นความมั่นใจสูงสุดของแคทเธอรีน เธอสามารถช่วยให้โห้หลีเฉินมีชีวิตได้จนถึงเวลานั้น และเธอก็เป็นผู้มีบุญคนที่แท้จริงของโห้หลีเฉิน
เขาปฏิบัติต่อเธอแตกต่างจากคนอื่นเสมอ
“โห้หลีเฉินยังไม่ตาย เธอนั่นแหละที่ตาย”
หญิงสาวจ้องไปที่เธออย่างเยาะเย้ย แววตาเฉียบแหลมของเธอราวกับเข็มที่แหลมคม “เธอไม่มีทางได้หัวใจของโห้หลีเฉิน ยิ่งไม่มีทางได้รับความอ่อนโยนเพียงเล็กน้อยจากเขา เมื่อเขารู้ว่าเธอเคยทำร้ายเย้นหว่านมาก่อน เธอก็ต้องตายสถานเดียว”
แคทเธอรีนรู้สึกหนาวเย็นไปทั้งตัว “ฉันเป็นผู้มีบุญคุณของเขา…”
“เหอะ นี่เธอยังคิดว่าเขาจะไม่รู้เหรอ? ถ้าอย่างนั้น ก็ขอให้เป็นอย่างที่เธอคิด เขาปล่อยให้เธอมีชีวิตต่อเพราะเธอช่วยชีวิตเขาไว้ แต่การตายก็เป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ และการจะมีชีวิตก็คงจะยากลำบาก ตอนนี้ขาของเธอผิดปกติแล้ว เวลาเดินอยู่ในวงการทุกคนก็จะหัวเราะเยาะเธอ ถ้าโดนทำโทษอีก เธอจะเหลืออะไรอีกเหรอ?”
“ในเมื่อยังมีชีวิตอยู่ เธอใช้ชีวิตเหมือนหนอนในคูน้ำที่มีกลิ่นเหม็นทำไม คุณจะไม่สามารถกลับไปยังจุดสูงสุดเหมือนก่อนหน้านี้ได้แล้ว อาชีพและอนาคตของคุณจะถูกทำลาย”
“ถ้าเธอร่วมมือกับฉัน ฉันสัญญาว่าจะพาเธอออกไปอย่างปลอดภัย รวมถึงจะมอบความมั่งคั่งและเกียรติยศอันยิ่งใหญ่ให้กับเธอ และจะทำให้เธอกลายเป็นคุณหมอที่มีชื่อเสียงโด่งดังที่สุดในโลก ที่ร่ำรวยที่สุด และอัจฉริยะที่สุด”
ทุกคำที่เธอพูด คือสิ่งที่แคทเธอรีนแสวงหามาตลอดชีวิต เป็นจุดสุดยอดแห่งความปรารถนาในชีวิตของเธอ
การที่บอกว่าแคทเธอรีนไม่หวั่นไหวมันเป็นเรื่องโกหก “เธอเป็นใคร ทำไมเธอถึงได้ให้คำสัญญาที่ยิ่งใหญ่กับฉันแบบนี้”
“ฉันเป็นใครไม่สำคัญ สิ่งที่สำคัญคือคนที่ขอให้ฉันบอกต่อ คือผู้นำตระกูลหยู” หญิงสาวมองอย่างภาคภูมิใจ
ดวงตาของแคทเธอรีนเบิกโตด้วยความตกใจ
“อะไรนะ ผู้นำตระกูลหยู?”
เธอโต้กลับด้วยความประหลาดใจ “เป็นไปไม่ได้! เขาเป็นปู่ของโห้หลีเฉิน เขาจะฆ่าโห้หลีเฉินได้อย่างไร ยิ่งไปกว่านั้น ตระกูลหยูก็ยังคงต้องการให้โห้หลีเฉินสืบทอดตระกูลต่อ เธอโกหกฉัน!”
“ทำไมฉันต้องโกหกเธอด้วย ในสถานการณ์แบบนี้ ใครที่สามารถแอบเข้าไปในห้องเพื่อตามหาเธออย่างเงียบๆ ได้ นอกจากความสามารถของผู้นำแล้ว ยังจะมีใครที่มีความสามารถนี้อีก”
ผู้หญิงคนนั้นดูถูกเหยียดหยามอย่างมาก “โห้หลีเฉินเป็นทายาทของตระกูลหยูจริงๆ เป็นคนที่ขาดไม่ได้ แต่นั่นเป็นเรื่องในอดีต ตอนนี้มีคนมาแทนที่เขาได้แล้ว เพราะเขาไม่เชื่อฟังแบบนี้ ก็เลยเป็นได้แค่ หมากรุกที่กำลังจะถูกกำจัด”
คำพูดที่เยือกเย็นและดูภาคภูมิใจ ถึงแม้ว่าจะไม่ใช่คำพูดดั้งเดิม แต่ก็เป็นความหมายเดียวกับของหยูฉู่สอง
แคทเธอรีนรู้สึกหนาวสั่นตั้งแต่ผมจรดปลายเท้าทันที เธอสัมผัสได้ถึง ความเลือดเย็นของเศรษฐีอย่างทั่วถึง
หยูฉู่สองสามารถลงมือจัดการกับหลานชายของเขาได้!
และคนสามารถแทนที่โห้หลีเฉิน คือใครกัน?
แคทเธอรีนคิดไม่ออก เธอรู้สึกกลัวมากกว่าเดิม เธอถามด้วยน้ำเสียงสั่นๆ ว่า
“อาการป่วยของโห้หลีเฉินถูกเก็บเป็นความลับอย่างเคร่งครัด นอกจากคนที่เฝ้าดูแลอย่างใกล้ชิดแค่ไม่กี่คน คนอื่นๆก็ไม่รู้เรื่องนี้เลย
“เธอรู้อาการป่วยของเขาได้อย่างไร?”
และรู้อย่างชัดเจนมาก
แคทเธอรีนแค่คิดก็รู้สึกกล้วแล้ว
