Complete Martial Arts Attributes – คุณสมบัติแห่งนักสู้ – ตอนที่ 15

ตอนที่ 15

บทที่ 15: ฉันทำอะไรผิดไปหรือเปล่า?

ไม่ว่าจะเป็นชีวิตที่ผ่านมาหรือชีวิตนี้ หวังเฉินกั๋วก็มักจะทำทุกอย่างสำหรับลูกชายของเขา

ในชีวิตที่แล้ว หวังเต็งเป็นเพื่อนร่วมโต๊ะกับหลินซัวหานมาเป็นระยะเวลานานหนึ่งปี หญิงสาวที่สวยที่สุดในโรงเรียนอยู่ตรงหน้าเขา แต่เขาก็ไม่สามารถแตะต้องเธอได้ นี่มันน่าผิดหวังเป็นอย่างมาก

หลังจากที่พวกเขาจบการศึกษาระดับมัธยมปลาย หลินซัวหานก็ไปที่เมืองเซี่ยและศึกษาต่อที่มหาวิทยาลัยอันดับต้นๆของเมือง

หลังจากนั้น เขาก็ได้ยินว่าเธอได้ไปต่างประเทศเพื่อศึกษาต่อและกลับมาในอีกสามปีต่อมา ในเวลานั้น เธอก็ได้แสดงความสามารถทางธุรกิจที่ยอดเยี่ยมและสร้างแฟรนไชส์ขนาดใหญ่ทั่วประเทศภายในระยะเวลาไม่กี่ปี บริษัทของเธอได้ก้าวไปสู่ระดับสากล ในขณะที่เธอก็ได้กลายเป็นผู้ทรงอิทธิพลในโลกธุรกิจในยุคนั้นและกลายเป็นคนที่น่าทึ่ง

อย่างไรก็ตาม เมื่อมองย้อนกลับมาที่ชีวิตของเขา…

เขารู้สึกเหมือนปลาเค็มที่นอนอยู่หน้าปลาวาฬ ปลาเค็มที่อยู่ตรงหน้าเธอตลอดทั้งปี

หวังเต็งหรี่ตาลงและมองไปที่ต้นขาของหลินซัวหาน เขามีความปรารถนาที่จะก้าวไปข้างหน้าและกอดพวกมันแน่น

ขาที่สวยงามคู่นี้ให้ความรู้สึกราวกับถูกหุ้มด้วยทองคำ

พูดตามตรง ร่างของหญิงสาวคนนี้นั้นสมบูรณ์แบบ

หลินซัวหานกำลังอ่านตำราของเธออยู่ ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกได้ว่ามีสายตาจ้องมองไปที่ต้นขาของเธอ และมันก็ทำให้เธอขมวดคิ้วอย่างควบคุมไม่ได้

“ ฮึ่ม!”

เสียงพึมพำปลุกหวังเต็งให้ตื่นขึ้นจากภวังค์

หวังเต็งมองไปที่ใบหน้าที่เย็นชาของหลินซัวหาน และเกาจมูกของเขา เขาหัวเราะเบาๆและถอนสายตาของเขา

“ ทำไมเขาถึงยังหัวเราะกัน? ไอ้นี่มันน่ารำคาญจริงๆ” หลินซัวหานพึมพำกับตัวเองเบาๆ

หวังเต็งส่ายหัว เขามีประสบการณ์มาสองช่วงชีวิต แต่เขาก็ยังวอกแวกได้ง่าย ซึ่งนั่นก็เป็นเรื่องที่น่าอาย

เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาและวางแผนที่จะค้นหาข้อมูลเกี่ยวกับการสอบเข้ามหาวิทยาลัย

สิ่งที่หวังเฉินกั๋วกล่าวในตอนเช้านั้นทำให้เขาเห็นการสอบเข้ามหาวิทยาลัยในมุมมองใหม่

หวังเต็งคิดเสมอว่าหลังจากที่เขากลายเป็นนักสู้แล้ว สถานะของเขาก็จะแตกต่างออกไป และเขาก็จะไม่จำเป็นต้องเข้าร่วมในการสอบเข้ามหาวิทยาลัย

เขาไม่รู้ว่ามันมีหลายสิ่งหลายอย่างที่เขาต้องทำและต้องเข้าใจแม้ว่าเขาจะเป็นนักสู้ก็ตาม

โชคดีที่หวังเฉินกั๋วเตือนเขาทันเวลา ไม่อย่างนั้นเขาก็อาจจะพลาดการสอบเข้ามหาวิทยาลัยในปีนี้ก็ได้

เขาค้นหาโดยไม่ได้ตั้งใจ และข้อมูลทั้งหมดเกี่ยวกับการสอบเข้ามหาวิทยาลัยก็ผุดออกมา

ต้องบอกว่าโลกนี้และโลกในชาติก่อนของเขานั้นมีความแตกต่างกันเล็กน้อย และถ้าไม่สังเกตให้ดี มันก็จะหาไม่เจอ

ตัวอย่างเช่น ดาวเคราะห์ดวงนี้ไม่ได้มีชื่อว่าโลก แต่มันถูกเรียกว่าดาวโลกแทน

ตัวอย่างเช่น ประเทศของพวกเขาที่ถูกเรียกว่าหัวเซี่ย (ชื่อโบราณของจีน)

ตงไห่นั้นก็คล้ายกับเซี่ยงไฮ้ มหาวิทยาลัยตงไห่และมหาวิทยาลัยเซียนั้นก็ล้วนเป็นมหาวิทยาลัยชั้นนำของประเทศ

เวลาสอบเข้ามหาวิทยาลัยก็เปลี่ยนไปเช่นกัน จากปกติเดือนมิถุนายนก็กลายเป็นวันที่ 5 เดือนกรกฎาคม ซึ่งนั่นก็เป็นเพราะว่านี่คือวันที่ศิลปะการต่อสู้เริ่มได้รับความนิยมในที่สาธารณะ

ทุกวันนี้การสอบศิลปะการต่อสู้ก็เป็นส่วนที่สำคัญที่สุดของการสอบเข้ามหาวิทยาลัย ดังนั้นการทดสอบจึงจัดขึ้นในวันพิเศษนี้โดยมีความหมายพิเศษ

หวังเต็งได้ทำการค้าหาข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับการสอบเข้าหลักสูตรศิลปะการต่อสู้

การสอบหลักสูตรศิลปะการต่อสู้นั้นแตกต่างจากการสอบหลักสูตรปกติมาก

ศิลปะการต่อสู้นั้นไม่ใช่แค่การทดสอบภาษา ,คณิตศาสตร์ ,ภาษาอังกฤษ และวิทยาศาสตร์เท่านั้น แต่มันยังรวมถึงกายวิภาคของมนุษย์ ประวัติของศิลปะการต่อสู้ การศึกษาสมุนไพรวิญญาณ และเรื่องอื่นๆ

กระทรวงศึกษาธิการได้รวบรวมความรู้ทั้งหมดเหล่านี้ไว้ในหนังสือชื่อ “การสอบศิลปะการต่อสู้ห้าปี เอกสารจำลองสามปี”

ใครก็ตามที่ต้องการเรียนหลักสูตรศิลปะการต่อสู้ก็จะได้รับหนังสือเล่มนี้หนึ่งเล่ม

หวังเต็งมองไปที่ชื่อด้วยท่าทางแปลกๆ เขาสงสัยว่าเขาควรจะรับมันมาด้วยหรือไม่ หลังจากคิดอยู่ครู่หนึ่งเขาก็ตัดสินใจยอมแพ้

มันเป็นไปไม่ได้สำหรับเขาที่จะเรียนรู้ทุกๆอย่าง สิ่งที่เขาทำได้คือเขาจะต้องพึ่งพาการเก็บฟองสบู่ค่าคุณลักษณะ

มีศิษย์นักสู้ขั้นสูงห้าคนในโรงเรียนมัธยมอันดบหนึ่งของตงไห่ ดังนั้นพวกเขาก็จะต้องสอบศิลปะการต่อสู้อย่างแน่นอน และพวกเขาก็น่าจะศึกษา ‘การทดสอบศิลปะการต่อสู้ห้าปี เอกสารจำลองสามปี‘ ด้วยเช่นกัน

เขาสามารถหาเวลาไปเยี่ยมพวกเขาและเก็บฟองสบู่ค่าคุณสมบัติบางอย่างได้ และด้วยวิธีนี้เอง หวังเต็งจึงจะสามารถรวบรวมความรู้เกี่ยวกับ “การสอบศิลปะการต่อสู้ห้าปี เอกสารจำลองสามปี” ได้

และหากมันยังไม่เพียงพอ มันก็ยังมีนักเรียนคนอื่นๆจากโรงเรียนอื่นที่เรียนหลักสูตรศิลปะการต่อสู้อีก ดังนั้นเขาจึงยังสามารถมองหาผู้คนเหล่านั้นและรวบรวมฟองสบู่จากพวกเขาได้

หวังเต็งได้รับแผนเอาไว่ในใจ

“ แม้ว่าเขาจะมาเร็ว แต่เขาก็ยังเอาแต่เล่นโทรศัพท์”

เมื่อหลินซัวหานเห็นหวังเต็งเล่นโทรศัพท์ทั้งเช้า เธอก็ขมวดคิ้วอีกครั้ง เธอพูดด้วยเสียงต่ำ “ หวังเต็ง ออกมากับฉันสักครู่”

หลังจากพูดจบ เธอก็ลุกขึ้นยืนตรงและเดินออกจากห้องเรียน

หวังเต็งยังคงไตร่ตรองเรื่องการสอบศิลปะการต่อสู้ ดังนั้นเขาจึงสูญเสียการได้ยินเมื่อหลินซัวหานพูด

อย่างไรก็ตาม เมื่อเขามองดูด้านหลังของอีกฝ่ายขณะที่เธอเดินออกมาจากห้องเรียน เขาก็ลุกขึ้นและเดินตามเธอไป

ลืมมันไปซะ เพราะว่าเธอน่ารักไง ดังนั้นฉันก็จะเป็นคนตามเธอไปเอง!

หวังเต็งเก็บโทรศัพท์และวางมันไว้ในกระเป๋าเสื้อ เขาเดินออกมาจากชั้นเรียนอย่างไม่ตั้งใจและเห็นหลินซัวหานกำลังรอเขาอยู่ที่มุมๆหนึ่ง

“ มีอะไรอย่างงั้นหรอหัวหน้าห้องหลิน?” หวังเต็งมองไปที่ใบหน้าที่สวยงามตรงหน้าเขาและถาม

“ หวังเต็ง อีกไม่ถึงเดือนก็จะสอบเข้ามหาวิทยาลัยแล้ว ทำไมนายถึงยังเล่นทุกวันอีก นายไม่ได้วางแผนที่จะสอบเข้ามหาวิทยาลัยเลยหรอ?” หลินซัวหานถามด้วยท่าทางเย็นชา

“ ก็ในเมื่อมันถึงเวลาไม่ถึงเดือน แล้วฉันจะทำงานหนักไปเพื่ออะไรกันล่ะ?” หวังเต็งพูดอย่างติดตลก

น้ำเสียงที่ไม่ใส่ใจของหวังเต็งทำให้หลินซัวหานยิ้มไม่ออก

คิ้วของเธอย่น ในท้ายที่สุด เธอก็ควบคุมอารมณ์และพูดว่า “ ฉันมีบันทึกบางอย่าง แม้ว่าจะมีเวลาน้อยกว่าหนึ่งเดือน แต่หากนายทำงานหนักพอ นายก็อาจจะทำคะแนนได้บ้างในการสอบเข้า ภูมิหลังครอบครัวของนายนั้นดี ดังนั้นมันจึงไม่ใช่เรื่องยากสำหรับนายที่จะเข้ามหาวิทยาลัยที่ดี”

“ หัวหน้าห้องหลิน ทำไมเธอถึงเป็นห่วงฉันจัง” หวังเต็งถามขึ้นทันที

“ อย่าหลงตัวเองไปหน่อยเลย” หลินซัวหานตอบโดยไม่แสดงสีหน้าใดๆ

นายหมายถึงอะไรที่บอกว่าฉันเป็นห่วงนาย หลงตัวเองเกินไปแล้ว

“ ทำไมเธอถึงกังวลเกี่ยวกับการสอบเข้ามหาวิทยาลัยของฉันล่ะ” หวังเต็งถามต่อ

“ ครูใหญ่ให้นายนั่งข้างฉันเพราะเขาต้องการให้ฉันช่วยนายในเรื่องการเรียน มันไม่เป็นไรที่เมื่อก่อนนายจะไม่ฟังฉัน อย่างไรก็ตาม การสอบเข้ามหาวิทยาลัยก็กำลังจะมาถึงแล้ว ดังนั้นฉันจึงขอเตือนนายอย่างจริงใจเป็นครั้งสุดท้าย” หลินซัวหานอธิบาย

“ ขอเตือนหรือกำลังปกปิด? หวังเต็งล้อเธอ

“ ฉัน…” หลินซัวหานตกตะลึงกับความไร้ยางอายของเขา เธอไม่รู้ว่าจะพูดอะไรอยู่ครู่หนึ่ง เธอพูดต่อด้วยความหงุดหงิด “ ฉันกำลังเกลี้ยกล่อมนายเพราะเราเป็นเพื่อนร่วมโต๊ะกัน นายสามารถเลือกได้ว่าต้องการฟังฉันหรือไม่ และถ้านายเข้ามหาวิทยาลัยไม่ได้ มันก็ไม่เกี่ยวอะไรกับฉัน”

เธอหันกลับมาและอยากจะกลับไปที่ห้องเรียน อย่างไรก็ตาม เพราะรีบเดินกลับเข้าไป เธอจึงไม่ทันสังเกคุไม้กวาดที่ตกอยู่บนพื้น ซึ่งมันก็ทำให้เธอสะดุดไม้กวาดและและเซ

อึก ไม่มีอะไรให้ฉันยึด

หลินซัวหานตกใจอย่างมาก แต่ในวินาทีถัดมา เธอก็รู้สึกได้ว่ามันมีคนกำลังกอดเธออยู่

หวังเต็งได้สังเกตเห็นความรู้สึกแปลกๆในมือของเขาด้วย จากนั้นเขาก็ชะงักไปครู่หนึ่ง

“ เร็วเข้า ปล่อยฉันได้แล้ว!”

หลินซัวหานอยากจะร้องไห้

“ อยากให้ฉันปล่อยจริงๆหรอ?” หวังเต็งกล่าว

“ ปล่อยได้แล้ว!” หลินซัวหานกล่าวอย่างหนักแน่น

“ โอเค…” จากนั้นหวังเต็งก็ปล่อยมือออก…

เขาปล่อยมือ…

“ อ๊ะ!” หลินซัวหานล้มลงไปกับพื้น และใบหน้าของเธอก็ราบกับพื้นเช่นเดียวกัน

“ หัวหน้าห้อง เธอเป็นคนขอให้ฉันปล่อยเองนะ” หวังเต็งพูดอย่างตรงไปตรงมา

หลินซัวหานยกมือข้างหนึ่งขึ้นจากพื้นและชี้ไปที่หวังเต็ง

“ เอิ่ม… เธอโอเคดีไหม?” หวังเต็งก้มลงข้างเธอและถามอย่างระมัดระวัง

หลินซัวหานเงยหน้าขึ้น ผมของเธอยุ่งเหยิง จมูกที่สวยงามและหน้าผากของเธอก็เป็นสีแดงทั้งหมด

เธอดูหมดสภาพมาก!

“ หวังเต็ง ไอ้สารเลว!”

เธอลุกขึ้นจากพื้นแล้ววิ่งหนีไปโดยไม่หันหลังกลับ

เธอรู้สึกเขินอายมาก!

หวังเต็งมองไปที่ด้านหลังของหลินซัวหานขณะที่เธอวิ่งไปไกลขึ้นเรื่อยๆ การแสดงออกของเขาดูอึดอัดเล็กน้อย เขาทำอะไรผิดไปอย่างงั้นหรอ?

Complete Martial Arts Attributes – คุณสมบัติแห่งนักสู้

Complete Martial Arts Attributes – คุณสมบัติแห่งนักสู้

Status: Ongoing

รอยแยกมิติได้เชื่อมโยงโลกเข้ากับทวีปซินหวู่ และนี่คือจุดเริ่มต้นของยุคแห่งศิลปะการต่อสู้! ฉันจะไร้ประโยชน์ถ้าฉันไม่ได้ฝึกฝนศิลปะการต่อสู้อย่างงั้นหรอ? ไม่เป็นไร เพราะฉันมีระบบที่สามารถช่วยให้ฉันสามารถเก็บค่าคุณสมบัติต่างๆได้ยังไงล่ะ! ในขณะที่คนอื่นๆกำลังดรอปค่าคุณสมบัติเหล่านั้นออกมา ฉันก็จะเก็บมันขึ้นมาอย่างเงียบๆ ห้ะ? นี่จะบอกว่าการดวลกับผู้อื่นก็สามารถดรอปค่าคุณสมบัติได้ด้วยอย่างงั้นหรอ? ถ้าอย่างงั้น… “ คุณได้เอาชนะอัจฉริยะทักษะดาบ ดรอป ความรู้แจ้ง×2, ทักษะดาบ×1…” คุณเก็บมันขึ้นมาแล้ว ค่าสถานะของคุณได้รับการปรับปรุงแล้ว คุณได้รับทักษะดาบขั้นพื้นฐาน! “ คุณได้เอาชนะอัจฉริยะทักษะมีด ดรอป เทคนิคมีดสงคราม×1, เจตจำนงมีดสังหาร×1…” คุณเก็บมันขึ้นมาแล้ว เรียนรู้เทคนิคการต่อสู้มีดระดับหายาก! คุณค้นพบเจตจำนงมีดสังหารและได้กลายเป็นความชั่วร้ายที่บ้าคลั่ง! “ คุณได้เอาชนะความสามารถทางร่างกาย ดรอป คัมภีร์กายา×1, กายาโลหิตศักดิ์สิทธิ์×1…” คุณเก็บมันขึ้นมาแล้ว เรียนรู้คัมภีร์ขั้นสูง! คุณโชคดีมากที่ได้รับกายาเลือดศักดิ์สิทธิ์ มันสามารถเปลี่ยนร่างกายของคุณได้อย่างสมบูรณ์และมันก็ทำให้คุณได้รับฉายาระดับพระเจ้า ‘กายาไร้จุดจบ‘ มีคนฆ่าสัตว์อสูรดาราที่ทรงพลังและดรอป สายตาแห่งจิตวิญญาณ×1 และคาคุณสมบัติเปล่า×60… คุณได้เก็บมันขึ้นมาอย่างลับๆ และได้รับพรสวรรค์สายตาแห่งจิตวิญญาณ และคะแนนค่าคุณสมบัติอีก 60 แต้มเพื่อเพิ่มในค่าคุณสมบัติที่คุณต้องการ!

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท