สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน – บทที่ 1248 มีความรักเถอะ

ป่ายฉีได้ไปหาน้าเมย์

หลังจากที่เธอได้มาที่ตระกูลเย้น เธอก็ได้พักอยู่ที่นี่อย่างสบายใจ โดยไม่สนเรื่องราวภายนอกอีก และเริ่มชีวิตบ้านปลายอย่างแท้จริง

ความหมายของป่ายฉีคือต้องการให้น้าเมย์สะกดจิตหานจื่อ คอยฝังชีวิตของผู้หญิงธรรมดาใส่เข้าไปในสมองของเธอ ให้เธอสัมผัสรับรู้ถึงการมีชีวิตที่ธรรมดา

การสะกดจิตระดับนี้ไม่ได้ยาก สำหรับน้าเมย์แล้วง่ายอย่างกับปอกกล้วยเข้าปาก

แต่น้าเมย์กลับบอกว่า ระดับการสะกดจิตนั้นไม่ยาก ที่ยากคือหานจื่อคนนี้

เธอคือมนุษย์พันธุ์แกร่ง มีจิตใจที่แน่วแน่มั่นคง อยู่ในองค์กรก็คงเคยฝึกการต่อต้านการสะกดจิต ต้องการจะสะกดจิตเธอ ยากยิ่งกว่าเข็นครกขึ้นภูเขา แทบจะเป็นไปไม่ได้เลย

เส้นทางนี้จึงถูกปิดกั้นลงด้วยประการเช่นนี้ และเดินต่อไปไม่ได้

ป่ายฉีหงุดหงิด

น้าเมย์กล่าว “มันก็ไม่ใช่แปลว่าจะไม่มีวิธีอื่น นอกจากการสะกดจิตแล้ว คุณยังสามารถพาเธอไปสัมผัสกับชีวิตของคนธรรมดา ไปสัมผัสกับความสุข เธอก็เป็นมนุษย์ มีเจ็ดอารมณ์หกปรารถนาเช่นกัน หลังจากที่ไปสัมผัสด้วยตัวเองแล้ว ผลลัพธ์บางดีอาจจะดีกว่าการสะกดจิต”

ป่ายฉีลังเล “ให้ผมพาไปเนี่ยนะ ตัวผมเองยังไม่เคยมีชีวิตที่เหมือนคนปกติธรรมดาเลย”

ตั้งแต่เล็กเขาก็เติบโตอยู่ที่ตระกูลเย้น เป็นอัจฉริยะด้านการแพทย์ มีความสามารถในการต่อสู้และเทคนิคการสังหารคน ในโลกของเขาเดียวดายและนองไปด้วยกลิ่นคาวเลือด ไม่สามารถที่จะมีชีวิตเหมือนคนปกติทั่วไปได้จริง ๆ

สิ่งเดียวที่เขากับหานจื่อแตกต่างกันคือ เขานั้นเต็มใจ เขาถูกห้อมล้อมด้วยพ่อแม่ตระกูลเย้นที่ใจดีและเย้นโม่หลินที่เป็นมิตรและอบอุ่น ส่วนสภาพแวดล้อมรอบข้างของหานจื่อนั้นโหดร้ายเย็นชา

น้าเมย์ยิ้ม “นั่นก็ยิ่งดีไม่ใช่หรือ พวกคุณสองคนไปใช้ชีวิตที่ปกติเหมือนคนทั่วไป บางทีอาจจะมีผลลัพธ์อย่างอื่นด้วยนะ”

ป่ายฉีรู้สึกว่าไม่เหมาะสม แต่ก็หาเหตุผลมาหักล้างไม่ได้

ไม่สามารถสะกดจิต และนี่ก็เหมือนว่าจะเป็นทางออกเดียวในเวลานี้

เพียงแต่จะไปสัมผัสอย่างไรล่ะ

สมองเขาเต็มไปด้วยความสับสนมึนงง

น้าเมย์กล่าว:”ก่อนหน้านี้ฉันเคยเห็นแฟนของพี่ใหญ่คุณ กู้จื่อเฟย เธอก็คือผู้หญิงปกติธรรมดา คุณสามารถไปขอคำแนะนำจากเธอได้”

ขอคำแนะนำจากกู้จื่อเฟยเหรอ

ฉับพลันป่ายฉีถึงกับหัวโต เกิดอาการต่อต้านขึ้นอย่างรุนแรงทันที

นั่นมันคู่อริเลยนะ ปกติเขาเจอกับกู้จื่อเฟยทีไรก็จะโมโห แทบจะไม่สามารถคุยด้วยกันดี ๆ แม้แต่คำเดียว อย่าพูดถึงการไปขอคำแนะนำเลย เธอจะต้องแดกดันถากถางเขาอย่างแน่นอน

เขาไม่ไป ให้ตายอย่างไรก็ไม่ไป

“ได้ยินมาว่ากู้จื่อเฟยตามจีบเย้นโม่หลิน? นำเย้นโม่หลินเจ้าท่อนเหล็กมาหลอมจนร้อน จากนั้นอยากหล่อเป็นรูปอะไรก็หล่อเป็นรูปอันนั้น?” น้าเมย์กล่าว

ป่ายฉี:”……” คำเปรียบเปรยนี้ทำให้เขาอายแทนเย้นโม่หลินจริง ๆ เฮ้อ

แต่ว่าคำพูดนี้ได้ทำให้เขาคิดออก กู้จื่อเฟยสามารถปราบเย้นโม่หลินได้ อย่างนั้นเธอจะต้องเข้าใจวิธีการปราบนี้เป็นอย่างดี เขาต้องการจะปราบยัยคิงคอง หานจื่อ เป้าหมายต่างกันแต่ผลลัพธ์นั้นเหมือนกัน

เรื่องนี้ ขอคำแนะนำจากกู้จื่อเฟยเป็นเรื่องที่ถูกต้อง

ระหว่างความสำเร็จกับการยอมลดศักดิ์ศรี ป่ายฉีลังเลอยู่สามนาที จากนั้นก็ได้โทรศัพท์ไปหากู้จื่อเฟย

ตอนนี้เป็นช่วงเวลาที่สำคัญ ทุกสายโทรศัพท์อาจเป็นเรื่องด่วนและความคืบหน้า ยิ่งโทรศัพท์ส่วนตัวของพวกเขาก็ต้องยิ่งใส่ใจตลอดเวลา จึงกดรับ

กู้จื่อเฟยรับสายทันที “ป่ายฉี คุณมีความคืบหน้าอะไรเหรอ”

ป่ายฉีเม้มปาก ไม่ถึงขึ้นมีความคืบหน้า แต่จะเสียหน้าก่อนจะเอ่ยปากพูดไม่ได้นะ เขาจึงครุ่นคิดแล้วกล่าว:

“มีแนวทางของวิธีการ”

“วิธีการอะไร คุณรีบพูดให้มาเร็ว ๆ” กู้จื่อเฟยถามด้วยความตื่นเต้น

นานมากแล้วที่ไม่ได้ยินข่าวดี เธอแทบจะทนไม่ไหวที่จะรอฟังแนวทางของป่ายฉี และเฝ้ารอแรบบิทหายดีโดยเร็ว

ป่ายฉีรู้สึกคอแหบแห้ง

จึงจับคอเบา ๆ แล้วกล่าวขึ้น:”รู้แล้วว่าหลังจากคนอื่นที่ถูกฉีดยามนุษย์พันธุ์แกร่งแล้ว ก็จะมีระยะเวลาในการนอนสลบที่แตกต่างกัน แต่ว่าระยะเวลาที่แน่นอนนั้นยังไม่ชัดเจน ตอนนี้กำลังรอข้อมูลจากการขุดทะเลทรายเพื่อมายืนยันการสันนิษฐาน”

“นี่เรียกว่าแนวทางเหรอ” เห็นได้ชัดว่ากู้จื่อเฟยเกิดอาการผิดหวัง “สถานการณ์ในทะเลทรายนั้นซับซ้อน ถูกทำลายด้วยระเบิด มีความเป็นไปได้ที่ข้อมูลทั้งหมดอาจจะถูกทำลายแล้ว”

ป่ายฉี:”……”

“ผมรู้ว่าอะไรเป็นอะไร”

กู้จื่อเฟย:”แล้วนั้นคุณโทรมาหาทำไม”

ในแต่ละวินาทีป่ายฉีแทบอยากจะวางสายโทรศัพท์ลง เขากับกู้จื่อเฟยเหมือนเป็นคู่อริมาแปดชั่วอายุคน ไม่สามารถที่จะคุยด้วยกันดี ๆได้

เดิมทีอยากจะอาศัยอาการของแรบบิทมาเป็นตัวโน้มน้าว เพื่อนำไปสู่วิธีการปราบหานจื่อ แต่ตอนนี้จะทำอะไรได้อีก จะโน้มน้าวอย่างไรได้อีก

“กูแค่อยากจะถามมึงว่าจะทำอย่างไรให้ผู้หญิงที่เป็นมนุษย์พันธุ์แกร่ง ฆ่าคนอย่างเลือดเย็น สัมผัสถึงชีวิตที่มีความสุขของคนปกติทั่วไป”

กู้จื่อเฟยเงียบไปครู่หนึ่งด้วยความตกใจ

แล้วกล่าวขึ้น:”ป่ายฉี คุณถูกใจผู้หญิงมนุษย์พันธุ์แกร่งคนนั้นแล้วจริง ๆ พวกเขาบอกกับฉันว่านายถูกมัดรวมกับเธอตอนที่อยู่ในทะเลทราย อยู่ด้วยกันหลายวันหลายคืน ไม่ยอมปล่อยให้เธอตาย ฉันคิดว่านายจะทำเพื่อต้องการวิจัย คิดไม่ถึงว่าคุณจะหน้าเนื้อใจเสือ หัวใจหวั่นไหวเชียวนะ”

“กู้จื่อเฟย! มึงเชื่อไหมว่ากูจะฉีกปากมึงออกมาเป็นชิ้น ๆ!” ป่ายฉีตวาดขึ้น

กู้จื่อเฟยไม่กลัวแต่อย่างใด “ฉันไม่ได้พูดผิดสักหน่อย หรือว่าไม่จริง ไม่เช่นนั้นทำไมคุณถึงอยากให้เธอไปสัมผัสชีวิตที่มีความสุขของคนธรรมดาด้วย คุณอยากจะเปลี่ยนเธอให้มีจิตใจที่อ่อนโยนเหมือนกับน้ำไม่ใช่เหรอ”

ป่ายฉีควันออกหู รู้สึกเหมือนตัวเองกำลังคุยกับไก่คุยกับเป็ดที่ซึ่งคุยกันไม่รู้เรื่อง นอกจากเจตนาของเขาแล้ว กู้จื่อเฟยดันเดาเรื่องของหานจื่อถูก

ระหว่างอารมณ์ปะทุนั้น ป่ายฉีไม่อาจไม่ยอมรับว่าการหากู้จื่อเฟยนั้นเป็นเรื่องที่ถูกต้อง

ช่างเถอะ เห็นแก่เธอที่เก่งกาจ เขายอมอดทนอดกลั้นแล้วกัน

หลังจากที่ป่ายฉีหายใจเข้าลึก ๆ สามที แล้วก็ใช้น้ำเสียงที่ราบเรียบที่สุดกล่าวออกมา:

“กู้จื่อเฟย คุณแค่บอกผมมาว่าทำอย่างไรถึงจะให้เธอสัมผัสถึงชีวิตที่ธรรมดาของคนทั่วไป”

กู้จื่อเฟย:”ง่ายนิดเดียว ชีวิตคนธรรมดาก็คือการใช้ชีวิตที่เรียบง่ายที่สุด เออใช่ การมีความรักสามารถเปลี่ยนคนได้มากที่สุด คุณอยากเป็นพระเอกไหม ให้เธอหลงรักคุณ……”

“ปัง!”

กู้จื่อเฟยยังไม่ทันพูดจบ โทรศัพท์ของป่ายฉีก็กระแทกไปที่ผนังแล้ว แหลกจนไม่เป็นชิ้นดี

ใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาดูมืดดำ และเต็มไปด้วยความโกรธ ถ้าหากว่ากู้จื่อเฟยอยู่ตรงด้านหน้าเขา เขาจะต้องบีบเธอให้ตายคามืออย่างแน่นอน เย้นโม่หลินมาห้ามปรามยังไม่มีประโยชน์

เขาเป็นถึงหมออัจฉริยะผู้สง่างาม จะไปมีความรักกับยัยคิงคองคนนั้นรึ?

เขาเป็นบ้าก็ยังเป็นไปไม่ได้

ช่างอับอายมาก!

เป็นไปไม่ได้!

ฝั่งนี้ กู้จื่อเฟยมองโทรศัพท์ที่ถูกวางสายไป จึงรู้สึกงุนงง เมื่อโทรกลับไปอีกครั้ง ในลำโพงแจ้งเตือนว่าปิดเครื่อง

เย้นโม่หลินหันมามองเธอ แล้วขมวดคิ้วขึ้น:”ทำไมเหรอ”

กู้จื่อเฟยเดินมาที่ข้าง ๆ เขา แล้วคล้องแขนของเขาไว้

“ป่ายฉีดูเหมือนอยากมีความรัก”

“เขาเนี่ยนะ” เย้นโม่หลินปฏิเสธโดยไม่แม้แต่จะไตร่ตรอง “เป็นไปไม่ได้”

ป่ายฉีดูเหมือนจะเจ้าชู้ แต่ในความเป็นจริงแล้วจิตใจของเขาแข็งแกร่ง หนักแน่น และเย็นชายิ่งกว่าตัวเขาเสียอีก เขาเห็นความรักเป็นหายนะ บนโลกใบนี้ยิ่งไม่มีผู้หญิงคนไหนที่สามารถมัดใจเขาไว้ได้

กู้จื่อเฟยเข้าใจความคิดของเย้นโม่หลิน แล้วยิ้มอย่างมีเลศนัย :”ถ้าหากว่าผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่ผู้หญิงธรรมดาล่ะ อย่างเช่น เหมือนกับป่ายฉีที่ไม่ใช่คนธรรมดา เป็นมนุษย์พันธุ์แกร่ง”

เย้นโม่หลินแววตาหม่นลง

ไตร่ตรองอยู่ครู่หนึ่ง แล้วก็ส่ายหน้า “ก็เป็นไปไม่ได้อยู่ดี”

กู้จื่อเฟยจนปัญญาที่แฟนของตัวเองยังคงดื้อรั้นเหมือนเดิม ไม่มีอีคิวเสียเลย