บทที่ 41 สู้ไม่ถอย
แต่ใบหน้าของหลินหลันในตอนนี้นั้นเหมือนไม่พอใจ ออ ดี้ 6 นั้นคือรถหรูมูลค่ามากกว่า 500,000 คาดไม่ถึงเลยว่า จะซื้อให้เฉินเฟิงไอ้คนไร้ค่านี่ขับ แบบนี้ไม่เรียกสิ้นเปลือง แล้วเรียกอะไร
“พวกแก เอาเงินมาจากไหน?” หลินหลันกัดฟันถาม
ทางด้านซุนกุ้ยฟางแม่ลูกในตอนนี้นั้นกำลังตกตะลึงอยู่ เป็นเวลานาน ไอ้ขยะเฉินเฟิงคิดจะปกปิดเรื่องที่ซื้อรถกับ หลินหลันงั้นสิ เดี๋ยวจะต้องมีอะไรดีๆให้ได้ดูแน่
“แม่ มันเป็นเงินที่เฉินเฟิงหาได้ด้วยตัวเอง” เสี้ยเมิ่งเหยา นั้นโกหกหน้าตาย
ภายในใจของเฉินเฟิงนั้นไม่ได้สงบลงเลย เขารู้ดีว่าเสี้ย เมิ่งเหยาพูดแบบนี้เพื่อปกป้องเขา แต่การที่จะหลอกคน อย่างหลินหลันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย
แน่นอนว่าหลินหลันจ้องมองเลี้ยเมิ่งเหยาอย่างเย็นชา และพูดว่า “แกคิดว่าฉันเป็นคนโง่เหรอ? เขาเป็นแค่คนส่ง อาหาร เงินเดือนแต่ละเดือนก็แค่5พัน6พันหยวน ต่อให้ส่ง อาหารเป็นเวลาสิบปี เขาก็ซื้อออดี้6ไม่ได้หรอก”
“เมิงเหยา แกสารภาพมาตรงๆเถอะ ไอ้เฉินเฟิงคนไร้ค่านี่ หลอกล่อแกทำให้แกยักยอกเงินของโครงการยู่ฉวนซาน ใช่ไหม?”
“แม่ คุณพูดอะไรออกมา?!” เสี้ยเมิ่งเหยารู้สึกโกรธเคืองหลินหลันพูดแบบนี้นั้นหมายถึงว่าเฉินเฟิงนั้นเป็นคนร้าย อย่างแน่นอน
“ถ้าไม่ใช่เงินโครงการยู่ฉวนซาน แล้วพวกแกจะเอาเงิน มาจากไหน!” หลินหลันกล่าวด้วยน้ำเสียงรุนแรงขึ้น ถ้า หากเฉินเฟิงทำเพื่อความเห็นแก่ตัวของตนเองจนต้องทำให้ เสี้ยเมิ่งเหยายักยอกเงินโครงการยู่ฉวนซาน ถ้าเป็นเช่นนั้น เธอจะไม่ปล่อยเฉินเฟิงไว้แน่
“เงินนั่นกู้ตงเชินจ่ายให้ฉัน” เรื่องมาถึงจุดนี้แล้ว เสี้ยเมิ่ง เหยาก็ไม่สามารถปกปิดมันได้แล้ว จึงทำได้เพียงแค่เล่า ความจริงที่เกิดขึ้นเมื่อวานที่วิลล่ากู่โย่ว
เมื่อฟังจบ หลินหลันใบหน้าเธอก็ยังเต็มไปด้วยความ สงสัย กู้ตงเชินนั้นจ่ายเงินให้กับเลี้ยเพิ่งเหยา และยังจ่าย ให้เป็นเงินสามล้าน?
และซุนกุ้ยฟางแม่ลูกนั้นสายตาของทั้งคู่แสดงถึงความ อิจฉาอยากได้ พวกเธอไม่รู้ว่ากู้ตงเชินนั้นคือใคร แต่พวก เธอกลับสนใจว่าเสี้ยเมิ่งเหยามีเงินอยู่ในมือกว่า 1.5 ล้าน! แม้ว่าจะซื้อออดี้6 ในราคามากกว่าครึ่งล้าน แต่ก็ยังเหลือ เงินอยู่อีกเป็นล้าน!
ในเวลานั้นลมหายใจของทั้งคู่ก็เริ่มรุนแรงขึ้น
“กู้ตงเชินให้เงินแกกับสวีเฟยหรงจำนวนสามล้านจริงๆเห รอ?” หลินหลันถามอีกครั้ง
เสี้ยเมิ่งเหยาพยักหน้า
หลังจากได้รับการยืนยันแล้ว หลินหลันก็ร้อนใจมากขึ้นทันที ถ้าหากไม่ใช่เพราะซุนกุ้ยฟางแม่ลูกมาในวันนี้ เกรง ว่าเสี้ยเมิ่งเหยาก็คงจะปกปิดเรื่องเงินจำนวน1.5ล้านนี้กับ เธอ
ก่อนหน้านี้เสี้ยเมิ่งเหยาไม่ได้เป็นแบบนี้แน่นอน ต้องเป็น เพราะเฉินเฟิง ที่ต้องการยักยอกเงิน 1.5 ล้าน ดังนั้นเขาจึง ยุยงให้เสี้ยเมิ่งเหยาปิดบังเธอแน่นอน หลังจากคิด ไตร่ตรองแล้ว ความเกลียดชังของหลินหลันที่มีต่อเฉินเฟิง ในตอนนี้ก็ถึงขีดจำกัด
“ทำไมแกถึงซื้อรถใหม่ให้เฉินเฟิง? แกไม่รู้หรือไงว่า สถานะที่บ้านตอนนี้กำลังขาดแคลน! เฉินเฟิงเป็นแค่คนส่ง อาหาร เขาจำเป็นต้องมีรถดีๆแบบนี้ขับเลยหรือไง!” หลิน หลันตะคอกใส่เสี้ยเพิ่งเหยา
หลังจากเธอตะคอกจบ เธอก็หันไปมองเฉินเฟิงด้วย ความรังเกียจ “แล้วก็แก เฉินเฟิง ทางที่ดีที่สุดแกควรละทิ้ง ความคิดไร้สาระของแก! แกกินข้าวบ้านของเรา ใช้สิ่งของ บ้านของเรา ฉันไม่ได้สนใจ แต่หากแกกล้าที่จะหลอกใช้ และไร้จิตสำนึกคดโกงเงินของเมิ่งเหยาของเรา แกก็ไสหัว ออกจากตระกูลเสี้ยของเราได้เลย! ตระกูลเสี้ยของเรานั้น ไม่เลี้ยงสุนัขที่ไม่เชื่อง!”
คำพูดนี้ของหลินหลันนั้นเกินไป อารมณ์ที่ดีของเฉินเฟิง นั้นเริ่มไม่มั่นคง เขาเป็นทายาทของตระกูลที่ร่ำรวยอันดับ ต้นๆ จำเป็นต้องคดโกงเงินภรรยาของตัวเองเหรอ?!
“แม่ มันไม่ใช่อย่างที่คุณคิด ฉันเต็มใจที่จะซื้อรถให้ เฉินเฟิงเอง” เสี้ยเมิ่งเหยากำลังจะร้องไห้ด้วยความโกรธเธอคาดไม่ถึงเลยว่า เฉินเฟิงซื้อรถด้วยเจตนาที่ดีแต่ใน สายตาของหลินหลัน เฉินเฟิงกลับกลายเป็นคนโกหกที่ เห็นแก่ตัวเอง
“เงียบไป!” หลินหลันเหลือบมองเสี้ยเมิ่งเหยาและเธอ กล่าว “ในสายตาของแกยังเห็นฉันเป็นแม่อยู่ไหม!”
“เฉินเฟิง ฉันไม่สนใจว่าแกจะใช้วิธีไหนหรือยังไง พรุ่งนี้ เอารถไปคืนซะ แล้วเอาเงินจำนวนครึ่งล้านกลับมาคืนให้ ฉัน ไม่งั้นแกจะเจอดี!” หลินหลันกล่าวอย่างไม่สนใจใดๆ นั่นคือ 500,000 ซื้อรถขยะให้เฉินเฟิงมันจะต่างอะไรกับ ซื้อสิ่งของให้กับสุนัข
“ไอยา หลินหลัน คุณคิดอะไรอยู่ เรื่องระหว่างฉันกับ เฉินเฟิงมันยังไม่จบอีก แล้วเงิน500,000นั่น ถ้าจะคืนก็ต้อง คืนฉันด้วย!” ไม่ต้องรอให้เฉินเฟิงพูด ซุนกุ้ยฟางก็ลุกขึ้น
“เรื่องของครอบครัวเรา เกี่ยวอะไรกับคุณ?!” เมื่อได้ยิน เช่นนี้ อารมณ์ของหลินหลันก็ระเบิดในทันที เรื่องของสุนัข เลี้ยงไม่เชื่องอย่างเฉินเฟิงยังไม่จบไม่สิ้น ซุนกุ้ยฟางก็โผล่ มาจะแบ่งเงินครึ่งล้านอีก
“หลินหลัน คุณพูดว่าอะไร!” ซุนกุ้ยฟางก็เป็นผู้นำที่ไร้ซึ่ง เหตุผลแหมือนกัน เธอวางมือบนสะโพกทันทีและเลิกคิ้วขึ้น “หลินหลัน คุณไม่เข้าใจที่ฉันเพิ่งพูดไปใช่ไหม! เฉินเฟิง ลูกเขยของคุณ เขาขับรถเกือบจะชนฉันตาย! และเขา ทุบตีฉันและลูกชายด้วย เรื่องนี้คงปล่อยมันไปไม่ได้หรอก”
“ลูกชาย ไปให้คุณป้าดูสิว่าเฉินเฟิงเขาตบตีคุณอย่างไร”
ทันทีที่ซุนกุ้ยฟางพูดจบ หลินต้าจูนก็เลิกเสือผ้าขึ้นเผย ให้เห็นรอยฟกช้ำบนร่างกายของเขา รอยแผลเป็นบางส่วน เกิดจากการที่เฉินเฟิงกระแทก แต่ส่วนมากแล้วเป็นเพราะ ระหว่างทางซุนกุ้ยฟางจงใจหยิกเพื่อสร้างภาพลวงตาให้ กับหลินหลันว่าหลินต้าจูนก็ได้รับบาดเจ็บรุนแรง
แน่นอนว่าใบหน้าของ หลินหลันดูมืดมนหลังจากที่เห็น อาการบาดเจ็บ
“พี่สะใภ้ เลิกล้อเล่นเถอะ คนไร้ค่าอย่างเฉินเฟิง จะตบตี ต้าจูนได้อย่างไร” หลินหลันกล่าว เธอไม่ใช่คนโง่ เรื่องราว ของหลินต้าจูนเธอเองก็ได้ยินมาไม่ใช่น้อย ถ้าหากเป็น หลินต้าจูนตบตีเฉินเฟิงเธอยังพอจะเชื่อ แต่หากเฉินเฟิงตบ ตีหลินต้าจูนนั้นเธอไม่คิดจะเชื่อเลย
“หลินหลัน คุณจะสื่อว่าอะไร ! หรือว่าจะบอกว่าฉันโกหก คุณเหรอ! ตอนนั้นคนก็เห็นกันเยอะแยะ เฉินเฟิงทุบตี ลูกชายของฉัน คุณอย่ามาบิดเบือนหน่อยเลย” ซุนกุ้ยฟาง กล่าวตะโกน
หลินหลันมองไปยังเฉินเฟิง เฉินเฟิงก็ไม่ปฏิเสธ “ฉันทำ
เอง”
เป็นคราวที่หลินหลันนั้นตกตะลึง ไอคนไร้ค่าอย่าง เฉินเฟิงนี่น่ะเหรอจะต่อยตีได้รุนแรงขนาดนี้?
ซุนกุ้ยฟางแสดงถึงความภาคภูมิใจ “ได้ยินหรือยัง? หลิน หลัน ไม่ใช่ว่าพี่สะใภ้จะโกงเงินคุณหรอกนะ แต่ไอคนไร้ค่า เฉินเฟิงนั้นเขาทุบตีลูกฉันจริง”
“แม่ อย่าไปฟังเรื่องไร้สาระป่าฉันเลย ป่าเธอก็พูดขู่ไป เรื่อย หลินต้าจูนก็ช่วยป้าอยู่นั่นแหละ เขาน่ะลงมือกับ เฉินเฟิงก่อน เฉินเฟิงก็แค่ป้องกันตัว” เสี้ยเมิ่งเหยาที่อยู่ ข้างๆพูดอธิบาย
“ต้าจูนทุบตีเขา เขาก็ควรหาทางจัดการที่ดีกว่า? ทำไม เขาต้องตอบโต้กลับ?” หลินหลันกล่าวอย่างเย็นชาแม้ว่า เธอจะคิดว่าสิ่งที่ เสี้ยเมิ่งเหยาพูดนั้นเป็นความจริง แต่ อย่างไรก็ตามเฉินเฟิงก็ไม่สมควรที่จะลงไม้ลงมือกับต้าจูน และซุนกุ้ยฟาง ด้วยนิสัยที่เลวร้ายของ ซุนกุ้ยฟาง ตระกูล เสี้ยจะต้องเกิดความวุ่นวายอย่างแน่นอน
สู้กลับทำไม? เฉินเฟิงกัดฟันแน่น ถ้าหากว่าหลินหลัน ไม่ใช่แม่ของเลี้ยเพิ่งเหยา เขาจะต้องพุ่งตัวไปและต่อย หลินหลันอย่างแน่นอน เขาคาดไม่ถึงว่าหลินหลันจะไร้ เหตุผลถึงขนาดนี้ คนอื่นทุบตีเขา ไม่ให้เขาสู้กลับ หรือว่า เฉินเฟิงนั้นเลวทรามขนาดนั้นเลย?!
“แม่ คุณทำให้ฉันผิดหวังมาก!”
เสี้ยเมิ่งเหยาตะโกน คำพูดของหลินหลันทำให้เธอรู้สึก สั่นสะท้าน อย่างไรก็ตามเฉินเฟิงก็เป็นสามีของเธอ แต่ สำหรับหลินหลันเฉินเฟิงนั้นไม่มีค่าอะไรเลยแม้เขาจะถูก ทุบตีก็ตาม
