บทที่ 87 คฤหาสน์นานาชาติจิ๋วหลง
พอมาเทียบๆ กันแล้ว อาเหาจึงค่อยๆ ได้เปรียบ
“ปั๋ง”
อาเหาใช้เท้าข้างหนึ่งเตะกระดูกตรงน่องเล็กของ กู่สง พอเตะออกไปเพียงแค่หนึ่งครั้ง เขาก็เตะจน กระดูกตรงน่องเล็กของกู่สงแตก!
จากนั้นก็มีเสียงแกรักของกระดูกหักดังขึ้น กู่สงก็ ะ ล้มลงที่พื้น หน้าของเขานั้นแดงเหมือนสีของตับหมู
ตายแล้ว!
ไปกว่างยี่ถลึงตากว้าง สีหน้าเต็มไปด้วยความไม่
น่าเชื่อ
กู่สงเป็นตั้งลูกศิษย์ของอาจารย์จิน ตามตำนาน แล้วเขาคือนักสู้ที่เก่งกาจมาก!
เขาจะพ่ายแพ้ให้กับไอ้บ้านนอกที่มาจากชางโจว
ได้ยังไง!
ท่อนล่าง!
ทันใดนั้น จู่ๆ ไปกว่างยี่ก็นึกขึ้นได้ว่า การต่อสู้ครั้ง นี้ เป็นเพราะชายหนุ่มที่ทำท่าทางขี้เกียจคนนั้น หลัง จากที่พูดคำว่าท่อนล่างสองคำนี้ สถานการณ์ก็เริ่มเกิด การเปลี่ยนแปลง ตอนนั้นเขายังไม่เข้าใจว่าท่อนล่าง คืออะไร ทว่าตอนนี้เขากลับตอบสนองทุกอย่างได้ทันที
สองคำนี้ ถึงจะเป็นกุญแจสำคัญที่จะทำให้การ ต่อสู้ครั้งนี้เกิดการเปลี่ยนแปลง!
ไปกว่างยี่จับจ้องเฉินเฟิงไว้อย่างไม่คลาดเคลื่อน
สายตา นัยน์ตาเต็มไปด้วยความหนักใจและความ สงสัยออกมา หรือว่าชายหนุ่มคนนั้นถึงจะเป็นเจ้านาย ตัวจริง?!
“นายเป็นใคร?” ไปพักว่างยี่ถามด้วยความสงสัย
“เฉินเฟิง” เฉินเฟิงเอ่ยพูดอย่างเสียงเรียบเฉย
“กู้จงเชินเป็นอะไรของนาย? ” ไป๋กว่างยี่ถามขึ้น %3D ทำให้เห็นอย่างชัดเจนว่าเฉินเฟิงคนนี้ต้องไม่ใช่ลูกน้อง ของกู้ตงเชินแน่นอน ตำแหน่งและฐานะของเขา ต้อง
สูงกว่ากู้ตงเชินแน่นอน
เฉินเฟิงหัวเราะออกเสียงแล้วพูดขึ้น “เพื่อน”
“นายจะออกหน้าออกตาแทนกู้ตงเชินหรือไง? ไม่ใช่ว่านายมาสร้างเรื่องกวนใจให้กับตระกูลไป๋ของ ฉันนะ? ” ไป๋กว่างยี่ถามหลายคำถามในเวลาเดียวกัน เหมือนมองไม่ออกว่าตัวตนที่แท้จริงของเฉินเฟิงเป็นยัง ไง เขาต้องถามคำถามเพื่อลองใจเฉินเฟิงด้วยความ ละเอียด
เฉินเฟิงจึงยิ้มอย่างไม่เข้าใจแล้วพูดขึ้น “ตระกูล ไป่ของพวกคุณ..เก่งมากหรือไง? ” %3D ไปกว่างยี่ทำสีหน้าที่แดงระเรื่อขึ้นมาทันที นี่ถือว่าเป็นครั้งแรกที่มีคนดูถูกตระกูลต่อหน้าเขาแบบนี้
“คุณนายโผล่มาจากไหนกัน? ” ผ่านไปสักพัก ใน ปากของไปกว่างยี่เอ่ยพูดคำๆ นี้ออกมา ในจินหลิงมี เศรษฐีร่ำรวยมากมาย ทว่าไม่มีตระกูลร่ำรวยตระกูล ไหนที่มีแซ่ว่าเฉิน
“นายไม่สมควรรู้” เฉินเฟิงเอ่ยพูดด้วยเสียงเรียบ เฉย เขามองไปกว่างยี่เพียงพริบตาเดียว “ฉันรู้ว่ากู้ตง เชินยังมีชีวิต ถ้านายอยากจะรู้จักฉัน ก็พาฉันไปหาเขา ก่อนสิ”
“ถ้าฉันไม่อยากรู้จักแกล่ะ? ” ไป๋กว่างยี่ทำปากแข็ง เขายังคงไม่เชื่อ ต่อหน้าคนมากมายเฉินเฟิงจะทำอะไร เขาได้
“ไม่อยากรู้จัก? ” เฉินเฟิงยิ้มขึ้น จากนั้นก็ทำสีหน้า ที่เย็นชาขึ้นมาทันที “งั้นวันนี้ฉันให้แกได้ลิ้มรสเอง! ” %3D
ไปกว่างยี่ทำสีหน้าที่แปรเปลี่ยนไปจริงๆ แล้ว เฉินเฟิงไม่มีทางฆ่าเขาที่นี่ได้ ทว่าแค่จะกระทืบเขา เท่านั้น
ถ้าเขาถูกผู้ชายกระทืบต่อหน้าหลิ่วอีอี งั้นวันข้าง หน้าเขาก็อย่าคิดจะได้เงยหน้าขึ้นต่อหน้าหลิ่วอีอีอีก ต่อไป
สุดท้าย ไปกว่างยี่จึงกัดฟันเอ่ยพูด “กู้ตงเชิน ไอ้ หมาตัวนั้นไม่ได้ตายจริงๆ แต่ตอนนี้เขาอยู่ในคฤหาสน์ นานาชาติจิ๋วหลง นายจะกล้าเข้าไปหรอ? ”
“มีอะไรไม่กล้าเข้าไปหรอก แกนำทางก็พอ” เฉินเฟิงพูดขึ้นอย่างขี้เกียจ ถึงแม้เขาจะไม่รู้ว่า คฤหาสน์นานาชาติจิ๋วหลงเป็นสถานที่แบบไหน ทว่า เขากลับไม่กลัวไปกว่างยี่จะเล่นตุกติกอะไร ในเขตพื้น ที่จินหลิง ที่สามารถข่มขู่เขา ก็คงมีแค่สัตว์ประหลาด แก่ไม่กี่ตัวเท่านั้น และสัตว์ประหลาดไม่กี่ตัวพวกนั้น คนอย่างไปกว่างยี่ไม่สามารถเข้าถึงได้
“เหอะ ถือว่ามีความกล้าไม่น้อย! ” ในใจของไป๋ กว่างยี่กำลังแสยะยิ้มขึ้น เฉินเฟิงมันหน้าโง่ แม้กระทั่ง คฤหาสน์นานาชาติจิ๋วหลงเป็นสถานที่อะไรเขาก็ยัง ไม่รู้ ต้องได้ไล่เขาออกไปแล้ว ไม่รู้จริงๆ ว่าเขามีความ มั่นใจในตัวหรือว่าหยิ่งทะนงเกินไป
“ไหนๆ ก็เป็นแบบนี้แล้ว งั้นนายก็ไปกับฉัน” ไป๋ กว่างยี่หรี่ตาลงแล้วพูดขึ้น คฤหาสน์นานาชาติจิ๋วหลง เป็นกองบัญชาการของเขา พอถึงที่นั่น ต่อให้เฉินเฟิงมี ปีกก็บินออกมาไม่ได้!
“ได้” คำตอบของเฉินเฟิงกลับสามารถตอบกลับมา ด้วยคำพูดสั้นๆ ได้ใจความ
“กว่างยี่ พาอีอีไปด้วยสิ ตลอดทางมีเรื่องอะไรเธอ จะได้เป็นคนวิ่งธุระแทนคุณ” หลิ่วจื่อโจวพูดขึ้นและ ทำตาหยี เฉินเฟิงไม่รู้ว่าคฤหาสน์นานาชาติจิ๋วหลงเป็น สถานที่อะไร เขาก็รู้ ถ้าหลิ่วอีอีถือโอกาสนี้ ไปมีความ สัมพันธ์กับคฤหาสน์นานาชาติจิ๋วหลง งั้นก็ต้องนำพา ผลประโยชน์มาให้ตระกูลหลิ่วที่ยากที่จะจินตนาการแน่นอน
“น้องอี้ อี น้องหมายความว่าอะไร? ” ไป๋กว่าง ยี่ยิ้ม พลางมองหลิ่วอีอี “ฉัน….ไม่มีความเห็นอะไรคะ” หลิ่วอีอีฝืนยิ้ม บีม
พลางพูดขึ้น เธอกลับอยากจะบอกว่ามีความเห็น ทว่า หลิวจื้อโจวต้องการที่จะเลียแข้งเลียแขนของตระกูล ไป กลับไม่ได้ให้โอกาสเธอเลยสักครั้ง
“งั้นก็ไปกับผมเถอะ ผมจะดูแลคุณเป็นอย่างดี” ไป๋ กว่างยี่ยิ้มอ่อนๆ พลางพูดขึ้น พอดีที่เขาสามารถถือ โอกาสนี้ ทำให้หลิ่วอีอีรู้ เฉินเฟิงและอาเหาที่เธอบอก ว่าเป็นเพื่อน ต่อหน้าผู้คนที่ต้องการสานความสัมพันธ์ ด้วย ทำให้ดูตลกมาแค่ไหน!
จากนั้นคนขับรถของตระกูลไป๋ ก็ขับรถพาทั้งสี่ คนไปคฤหาสน์นานาชาติจิ๋วหลง
ตอนแรก เฉินเฟิงกลับไม่เข้าใจว่าคฤหาสน์นานา ชาติจิ๋วหลงเป็นสถานที่ที่อันตรายแค่ไหน จนกว่ารถ ขับรถพาพวกเขาไปถึงภูเขาส่วนลึกลูกหนึ่ง เฉินเฟิงก็รู้ ว่าคฤหาสน์นานาชาติจิ๋วหลง ก็คือคฤหาสน์ที่มีไว้พัก ผ่อนหย่อนใจนี่เอง
เป็นคฤหาสน์ที่คล้ายๆ บ้านสวน ทว่ากลับมีระดับ กว่าบ้านสวน
ที่นี่ไม่เพียงแต่มีสวนผลไม้หรือสวนผัก และยังเป็น เขตล่าสัตว์อีกด้วย สำหรับคลับ โรงภาพยนตร์ พวกที่เป็นสถานที่ให้ความบันเทิง ก็ยิ่งครบถ้วนทุกอย่าง
สวนผลไม้และสวนผักเป็นกิจกรรมทางด้าน พนักงานออฟฟิศจัดขึ้น เพื่อที่จะสร้างความผ่อนคลาย และส่วนของเขตล่าสัตว์จะเปิดให้เฉพาะสมาชิกวีไอพี เท่านั้น
ถ้าคุณเป็นสมาชิกวีไอพีที่พรีเมี่ยมมากพอ ตอนอยู่ ในเขตล่าสัตว์ แม้กระทั่งหมีดำและพวกเสือหมาป่าที่ เป็นสัตว์สงวนก็ยังสามารถเป็นสัตว์ป่าของคุณได้ อีก อย่าง คุณจะสามารถล่าหมีหรือเสือได้หรือไม่ได้ ก็ต้อง ดูว่าคุณมีปัญญาไหม
ยิ่งเข้าใกล้เขตคฤหาสน์นานาชาติจิ๋วหลงเท่าไหร่ สีหน้าของไปกว่างยี่ก็ยิ่งดูน่ากลัวกว่าเดิม
พื้นที่ในเขตคฤหาสน์นั้นกว้างใหญ่มากๆ ต่อให้ ตอนนี้เป็นวันทำงานปกติ ในคฤหาสน์ก็ยังมีนักท่อง เที่ยวไม่น้อย ในคฤหาสน์ไม่อนุญาตให้ขับรถส่วนตัวเข้ามา ทว่า
ยามที่อยู่ตรงหน้าประตู พอเห็นว่าบนรถไป๋กว่างยี่นั่ง
อยู่ ก็ได้ปล่อยให้รถขับเข้าใจทันที ทำให้เห็นอย่าง
ชัดเจนว่าไปกว่างยี่มีฐานะที่สูงส่งมากๆ “อีอี คุณรู้สึกว่าที่นี่เป็นยังไงบ้าง? ” ไป่กว่างยี่ถาม ด้วยสีหน้าที่ได้ใจ
“ยัง…ยังไม่เลว” หลิ่วอีอียืนยิ้มออกมา ความจริง แล้ว คฤหาสน์นานาชาติจิ่วหลง มีชื่อเสียงในจินหลิงมากๆ คนที่เป็นคนในพื้นที่จินหลิง สถานที่ที่อยากไป ที่สุด ก็คือสถานที่ที่ให้ความบันเทิงและได้พักผ่อน ทุก คนก็มักจะมาทางนี้
ทว่าที่นี่ถือว่าต้องเสียค่าใช้จ่ายสูง และยังต้องทำ บัตร บัตรที่ธรรมดาที่สุดก็คือบัตรสีขาวอมเงิน หนึ่งใบ ต้องมีเงินในนั้นราวๆ แสนกว่าๆ
และถ้าเป็นบัตรทองต้องมีเงินห้าแสน
สำหรับบัตรสีขาวและสีทองที่พรีเมี่ยมกว่า หนึ่งใบ ก็ต้องมากกว่าหนึ่งล้าน
และถ้าในใบมีเงิน ก็ไม่สามารถใช้ในการใช้จ่าย ถ้าต้องการใช้เงินก็ต้องเติมต่างหาก
ประโยชน์ของบัตรสมาชิกคือ การตัดสินใจสถาน ที่หรือเครื่องเล่นที่คุณสามารถเล่นได้
สำหรับการล่าสัตว์ในเขตล่าสัตว์ มีแค่บัตรสีขาว ทองเท่านั้นที่สามารถเข้าไปได้
หลิวอีอีก็คือแขกที่เป็นสมาชิกของที่นี่ แต่เป็น เพียงบัตรสีขาวอมเงินที่ต่ำที่สุด
“เดี่ยวผมจะให้คนส่งบัตรสีขาวทองให้คุณหนึ่งใบ นะ วันข้างหน้าถ้าคุณจะมากับเพื่อนร่วมห้องหรือเพื่อน มาที่นี่ก็ได้” ไปกว่างยี่ยิ้มพลางพูดขึ้น เขายังเป็นผู้ถือ หุ้นที่นี่ และถือเป็นร้อยละสิบของคฤหาสน์นานาชาติ จิ๋วหลง ต่อให้เป็นบัตรขาวทองที่มีมูลค่าหนึ่งล้าน แต่ สำหรับเขา ก็ไม่ได้เป็นอะไรที่หนักหนาสาหัสอะไร แค่สามารถเอาใจหลิ่วอีอีให้รู้สึกดีใจ เขายอมที่จะให้
