บทที่ 94 บัตรสมาชิกระดับสูง
เฉินเฟิงไม่รู้แผนการในใจของหยางไท่เลย แต่ว่า เขาก็ไม่ได้โง่ แน่นอนต้องรู้ว่า ของฟรีไม่มีในโลก หุ้น30%นี้ ต้องยุ่งยากแน่นอน!
แต่หยางไท่เอาเนื้อมาวางไว้ต่อหน้าเขาขนาดนี้ ถ้าเขาไม่กิน เขาก็คงไม่ใช่เฉินเฟิงแล้ว
“ประธานหยาง เรื่องระหว่างผมกับน้องๆของคุณ ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร ประธานหยางเอาหุ้น30%มา ขอโทษ จะไม่จริงจังเกินไปเหรอ หุ้นเหล่านี้ ประธาน หยางเอากลับไปเถอะ”เฉินเฟิงแสยะยิ้ม คำพูดนี้ของ เขาที่จริงแล้วเป็นการทดสอบแผนในใจของหยางไท่ ถ้าหากหยางไม่มีแผนการในหุ้นนี้จริง จะต้องไม่เอา หุ้นคืนง่ายๆแน่ แต่เขาจะพยายามยัดเยียดหุ้นนี้ให้กับ เฉินเฟิง
“คุณชายเฉิน จะเอากลับคืนได้ยังไง? หรือว่าคุณ ชายเฉินรังเกียจที่หุ้น30%นั้นน้อยเกินไป? เอาแบบนี้ คุณชายเฉิน ผมจะเพิ่มให้อีก10%.”หยางไท่ทำเป็น พูดแบบจริงจัง
เฉินเฟิงโบกมือ พูดเบาๆ : “ประธานหยางอย่า พูดเล่นซิ ปัญหาไม่ได้อยู่ที่เยอะหรือน้อย แต่เพราะ ไม่มีผลงานจะรับไว้ได้ยังไง ผมไม่ได้ทำอะไรเลย หุ้น30%รับมาฟรีๆ นี่เป็นเรื่องที่ไม่สมควรจริงๆ”
การเห็นการปฏิเสธของเฉินเฟิงนั้นชัดเจน หยางไม่อดไม่ได้ที่จะรู้สึกกังวล ในแผนการของเขา เมื่อ
เขาเอาหุ้น 30%ออกมานั้น คิดว่าเฉินเฟิงจะรับเอาไว้ แต่โดยดี อีกอย่างนี้เป็นมูลค่า5พันล้านเลย ใครจะ ปฏิเสธเงินได้
คิดไม่ถึง เฉินเฟิงก็ปฏิเสธเงินจริงๆ 5พันล้าน ให้ ฟรีๆไม่เอา
หลังจากเห็นสีหน้าของหยางไท่แล้ว เฉินเฟิงมั่น ใจสิ่งที่ในใจคาดเดาไว้ ที่แท้ หุ้นเหล่านี้มีปัญหาจริงๆ ด้วย ถ้าเขารับหุ้นนี้มาฟรีๆแล้ว จะถูกดึงเข้าไปในถ้ำ ของโจรแน่
“เอาแบบนี้ก็แล้วกัน ประธานหยาง หุ้น30%ของ คฤหาสน์นานาชาติจิ๋วหลงในตลาดหุ้นมูลค่าเท่าไหร่? ประธานหยางพอจะบอกได้ไหม? ถ้าไม่สะดวกละก็ ช่างเถอะ” เฉินเฟิงถามพร้อมกับยิ้ม
“สะดวก สะดวก เรื่องนี้ก็ไม่ใช่ความลับอะไร คุณชายเฉิน หุ้น30%ของคฤหาสน์นานาชาติจิ๋วหลง ในตลาดหุ้นมูลค่า5พันล้าน ถ้าสถานการณ์ในตลาด หุ้นดีละก็ ยังสามารถเพิ่มมูลค่าได้อีก10%” แม้ว่า หยางไท่จะไม่รู้ว่าทำไมเฉินเฟิงถึงถามแบบนั้น แต่ก็ บอกความจริงไปแล้ว
เฉินเฟิงพยักหน้าเล็กน้อย พูดว่า: “เอาอย่างงี้ ประธานหยาง ผมใช้6พันล้าน ซื้อหุ้น30%ของคุณ เป็นไง”
“ซื้อ? ! ” หยางไท่ตะลึง เห็นได้ชัดว่าคิดไม่ถึงเฉินเฟิงจะพูดแบบนี้ออกมา
เฉินเฟิงพยักหน้า พูดว่า : “ใช่ ซื้อ”
หยางไท่เหงื่อไหลเต็มศีรษะ เฉินเฟิงนี้คือ….ทำ อะไร? ให้ฟรีๆไม่เอา แต่กลับจะใช้เงินตัวเองซื้อ และ ยังสูงกว่าราคาในตลาดอีก เงินมีเยอะจนไม่มีที่จะใช้?
“คุณชายเฉิน คุณอย่าพูดเล่นเลย หุ้นเหล่านี้ ผม ให้คุณ คุณไม่ต้องซื้อ” หยางไท่ยิ้มแห้งๆ เห็นเฉินเฟิง แบบนี้แล้ว ก็ไม่เหมือนคนโง่ ทำไมถึงพูดแบบนี้นะ
เฉินเฟิงส่ายหน้าแล้วพูดว่า: “ประธานหยาง ผม ไม่ได้พูดเล่น ผมเห็นแนวโน้มการพัฒนาของคฤหาสน์ นานาชาติจิ๋วหลงเป็นไปในทางที่ดีต่างหาก ดังนั้นหุ้น เหล่านี้ ผมตั้งใจจะซื้อมันจริงๆ”
” แต่ว่า คุณชายเฉิน….” หยางไม่ต้องการบอกว่า เขาสามารถมอบหุ้นเหล่านี้ให้เฉินเฟิงได้ ใครจะรู้ว่า เฉินเฟิงขัดจังหวะพูดไปว่า: “ประธานหยาง ผม เข้าใจความหมายของคุณ แต่ผมก็ยังจะพูดคำนั้น ไม่มีผลงานจะรับไว้ได้ยังไง ให้ผมฟรีๆ ผมรับไว้ไม่ได้ ถ้าประธานหยางต้องการให้หุ้น 30% นี้กับผมจริงๆ งั้น ก็ขายให้ผม6พันล้านก็แล้วกัน” LEGO
ท่าทางของเฉินเฟิงหนักแน่น หยางไท่ตกตะลึง ทันที ไม่เข้าใจจริงๆ จุดประสงค์ที่แท้จริงของเฉินเฟิง คืออะไร?
ปฏิกิริยาของหยางไม่ได้ตกอยู่ในสายตาของเฉินเฟิงโดยปริยาย เฉินเฟิงก็แค่รู้สึกตลกเล็กน้อย เหตุที่เขาทุ่ม 6 พันล้านเพื่อซื้อหุ้น 30%นั้น ไม่ใช่ว่า เขาไม่มีที่ใช้เงิน และเขาก็เห็นแนวโน้มการพัฒนาของ คฤหาสน์นานาชาติจิ๋วหลงไปในทางที่ดี เขาตั้งให้ที่นี่ สร้างฐานอนาคตของเขาในจินหลิง
อีกด้านหนึ่ง หุ้น30%นี้ เมื่อเขาใช้เงินตัวเองจ่าย ไป ถ้าเป็นแบบนั้นก็คือการลงทุนทั่วๆไป วันข้างหน้า คฤหาสน์นานาชาติจิ๋วหลง ถ้าเผชิญปัญหาใหญ่ เขา สามารถเปลี่ยนมือและขายหุ้นได้ ถึงยังไงก็เป็นการ ลงทุน เขาและคฤหาสน์นานาชาติจิ๋วหลง ก็ไม่ได้มี ความสัมพันธ์ลึกซึ้ง
แต่ถ้าหากเขารับหุ้น30%นี้ฟรีๆ นั้นเท่ากับว่าเขา ได้ติดประกาศบนตัวเองว่า เขากับคฤหาสน์นานาชาติ จิ๋วหลงแยกออกจากกันไม่ได้ ถ้าหากคฤหาสน์นานา ชาติจิ๋วหลงเจอกับปัญหาอะไร เขาต้องพยายามแก้ไข อย่างเต็มที่ ตลอดจนต้องรับมืออยู่แนวหน้า
ดังนั้นมองในอีกแง่หนึ่ง เท่ากับว่าเฉินเฟิงจ่าย
ไป6พันล้าน ซื้อความสบายใจ ถ้าในอนาคต คฤหาสน์ นานาชาติจิ๋วหลงเจอกับปัญหา เขาสามารถถอนตัว ออกมาได้ ดีกว่าตายอยู่ที่นี่ ความจริงในเรื่องนี้ หยางไท่ไม่สามารถเข้าใจใน ทันทีอย่างแน่นอน และก็ไม่สามารถคิดได้อย่างลึกซึ้ง
ขนาดนั้น เขาแค่อยากใช้ประโยชน์จากเฉินเฟิง กลับ
คิดไม่ถึง แผนนี้ของเฉินเฟิง ทำให้แผนการเล็กๆของเขา ทั้งหมดว่างเปล่า
“ประธานหยาง คุณคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้อย่างไร? ถ้าหากประธานหยางเห็นด้วยละก็ งั้นผมก็เซ็นชื่อเลย อีกสักครู่ผมจะให้พี่เสี่ยวโย่วโอนเงินให้คุณ6พันล้าน” เฉินเฟิงตอบกลับพร้อมกับยิ้ม
เฉินเฟิงพูดขนาดนี้แล้ว หยางไท่ไม่กล้าปฏิเสธ แน่นอน แล้วก็รีบตอบไปว่า: “คุณชายเฉิน สามารถ ขายหุ้นให้คุณได้ แต่ต้องไม่ใช่ราคา6พันล้าน 5พัน ล้าน เอาตามราคาในตลาด เรื่องนี้คุณชายเฉินจะต้อง รับปากผม”
เฉินเฟิงส่ายหน้าและยิ้ม ไม่ได้ปฏิเสธแต่อย่างใด เขาก็ลงนามในจดหมายโอนหุ้นโดยปริยาย
ตั้งแต่วินาทีนี้ เขาจะเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ของ
คฤหาสน์นานาชาติจิ๋วหลง และก็ถือได้ว่าเป็นเจ้านาย ที่อยู่เบื้องหลังของคฤหาสน์นานาชาติจิ๋วหลง “พี่เสี่ยวโย่ว โอนเงินให้ประธานหยาง5พันล้าน ด้วย” หลังจากที่เซ็นชื่อเสร็จ เฉินเฟิงก็มองไปพูดกับ
LEGO “ค่ะ คุณชายเฉิน” เฉียวเสี่ยวโย่วก็ไม่กล้าปฏิเสธ ถึงยังไงเฉินเฟิงก็เป็นผู้สืบทอดของตระกูลเฉินคนต่อ ไป อย่าว่าแต่6พันล้านเลย ถ้าเฉินเฟิงจะให้เธอเอา อสังหาริมทรัพย์ทั้งหมดของต้าหลงมอบให้หยางไท่ เธอก็ไม่กล้าพูดคำว่าไม่แม้แต่ครึ่งคำ
เฉียวเสี่ยวโย่วที่อยู่ข้าง
“เอ่อใช่ คุณชายเฉิน นี่คือบัตรสมาชิกระดับสูงสุด ของคฤหาสน์นานาชาติจิ๋วหลง คุณรับไว้เถอะ” หยาง ไท่หยิบบัตรที่มีลวดลายสีดำและสีทองออกมา ส่ง มอบให้กับเฉินเฟิง
“บัตรสมาชิกระดับสูง?”เฉินเฟิงผงะเล็กน้อย ไม่ใช่ไปกว่างยี่บอกว่าในคฤหาสน์นานาชาติจิ๋วหลง บัตรสมาชิกเพชรเป็นบัตรที่สูงสุดเหรอ? ทำไมถึงมี บัตรสมาชิกระดับสูงได้?
“คุณชายเฉิน บัตรสมาชิกระดับสูง ทั้งคฤหาสน์มี แค่สามใบ มีเพียงผู้ถือหุ้นคฤหาสน์15% ขึ้นไปถึงจะมี บัตรนี้ บัตรนี้ก็ถือได้ว่าเป็นสิ่งยืนยัน ถ้าถือบัตรนี้ คุณชายเฉิน วันข้างหน้าคุณไปที่คฤหาสน์ ก็สามารถ เพลิดเพลินกับบริการที่หรูหราที่สุด อีกทั้งไม่ว่าค่าใช้ จ่ายเท่าไหร่ ก็จะเป็นทางคฤหาสน์จ่าย” หยางไท่ อธิบายด้วยความเคารพ
เฉินเฟิงพยักหน้า ถือว่าเข้าใจแล้ว มีบัตรนี้ ก็ สามารถกินฟรีดื่มฟรีที่คฤหาสน์นานาชาติจิ๋วหลงได้
“งั้นคุณชายเฉิน ถ้าไม่มีเรื่องอะไรแล้ว ผมขอก ลับก่อน วันข้างหน้าถ้าคุณชายเฉินต้องการอะไรละก็ สามารถโทรหาผมได้ทันที… ”
“ปั้ง! ”
หยางไท่ยังพูดไม่จบ ประตูห้องสูทก็ถูกคนใช้ กำลังเปิดเข้ามา
ชายร่างเตี้ยและแข็งแรงเข้ามาพร้อมกับนักเลงใน ชุดสูทสิบกว่าคนพุ่งเข้ามา
หลังจากที่ชายหนุ่มเตี้ยนั้นเข้าห้องมา ชำเลือง มองทุกคนในห้อง แล้วถามอย่างเย็นชา: “ใครชื่อ เฉินเฟิง?! ไสหัวออกมา! ”
“ใครใช้ให้พวกแกมา?! ” หยางไท่สีหน้าไม่ค่อยดี ยืนขึ้น โชคดีที่ครั้งนี้เขาอยู่กับเฉินเฟิง ถ้าเข้าไปแล้ว คนพวกนี้ค่อยเข้ามา จะทำให้เฉินเฟิงเข้าใจผิดคิดว่า เขาเป็นคนส่งพวกนี้มาหาเรื่อง อย่างนั้นเขาต้องซวย
แน่
