บทที่ 92 ไอ้คนหลอกลวง
หลังจากที่หยางไท่กำชับเสร็จแล้ว ตระกูลหยาง ที่ยิ่งใหญ่ เริ่มทำงานเหมือนเครื่องจักรที่มีความ แม่นยำ ใช้เวลาเพียงไม่ถึงครึ่งชั่วโมง ก็ตรวจสอบ ออกมาได้หลายเรื่อง
ก่อนหน้านี้เรื่องที่เฉียวเสี่ยวโย่วใช้Rolls Royceห้า ค้นมารับเฉินเฟิง ก็ปิดบังตระกูลหยางไม่ได้อย่าง แน่นอน
ผ่านไปไม่นาน เอกสารชิ้นหนึ่งก็วางอยู่บนโต๊ะ ทำงานของหยางไท่
“คนของตระกูลเฉิน?! ” หยางไท่เบิกตาโต ความ ตกใจของเขาในขณะนี้ เทียบกับเมื่อครู่ที่ได้ยินว่า สงสัยเฉินเฟิงเป็นจอมยุทธ์หั้วจิ้งขั้นต้น มากกว่าเป็น สิบเท่าร้อยเท่า!
เขตพื้นที่ของตระกูลเฉิน ไม่ใช่อยู่ในเขตของ เมืองหลวงเหรอ? มาถึงจินหลิงเมื่อไหร่กัน” สีหน้าของ ผางตงฉีก็ดูเคร่งขรึมเช่นกัน ตระกูลหยางที่จินหลิง กับ ตระกูลเฉินที่ยันเจียง ไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกันเลย หยางไท่อยู่ที่จินหลิง ก็มีคนให้ฉายาเขาว่าเจ้า
ชาย แต่ถ้าไปถึงยันเจียง หยางไท่ก็แค่เด็กเมื่อ
วานซีน!
“ไม่ทราบว่า ในบรรดาทายาทของตระกูลเฉิน ดูเหมือนว่าไม่มีใครชื่อเฉินเฟิง” เหมือนว่าตระกูลเฉิน ตระกูลใหญ่นี้ การแข่งขันกันระหว่างผู้สืบทอดเป็นไป อย่างดุเดือด คนที่หวังว่าการสืบทอดจะตกเป็นของ ตระกูลเฉิน ก็มีเพียงไม่กี่ราย ข้อมูลของคนเหล่านั้น หยางไม่มีหมด แต่กลับไม่มีสิ่งใดที่จะตรงกับภาพถ่าย ของเฉินเฟิง
แต่ถ้าเฉินเฟิงไม่ใช่ทายาทของตระกูลเฉิน แล้ว เฉียวเสี่ยวโย่วออกหน้ามาต้อนรับได้อย่างไร?
“นายน้อย ไม่ว่าคน ๆ นี้จะเป็นทายาทของตระกูล เฉินหรือไม่ ก็ไม่ใช่คนที่พวกเราสามารถล่วงเกินได้ กระผมแนะนำนายน้อยว่า ยังต้องคิดวิธีเอาใจคนนี้ให้ เร็วที่สุด เกรงว่าคนผู้นี้จะไม่พอใจกับตระกูลหยาง” ผางตงฉีกล่าวอย่างเคร่งขรึม แม้ว่าเฉินเฟิงจะไม่ใช่ ทายาทของตระกูลเฉินก็ตาม หรือเป็นแค่คนรับใช้ ของตระกูลเฉิน หยางไท่ก็จะไปล่วงเกินไม่ได้
คำเหล่านี้เหมือนกับอ่างน้ำเย็นยังไงอย่างงั้น ได้ กระตุ้นให้หยางไท่ตื่นขึ้นทันที จริงๆแล้ว ไม่ว่าเฉินเฟิง จะเป็นทายาทของตระกูลเฉินหรือไม่ เขาก็ไม่สามารถ ล่วงเกินได้!
“ตาผาง คุณพูดถูก รีบไปจัดการให้เดี๋ยวนี้ ฉัน อยากรู้ว่าเฉินเฟิงอยู่ที่ไหน” หยางไม่พูดด้วยน้ำเสียงที่ เคร่งขรึม เขาต้องการพาไป๋กว่างยี่และหยางชิงไป ขอโทษ! อย่างน้อยเขาก็ต้องให้เฉินเฟิงเห็นความ จริงใจของเขา!
“นายน้อย ตอนนี้เขาอยู่ที่โรงแรมจินหลิง” ผางตง ฉีกล่าว
“เตรียมรถ พวกเราไปที่นั่นกัน!” สายตาของหยาง ไม่หรี่ลงเล็กน้อยขณะที่พูด
ในเวลาเดียวกัน ภายในโรงพยาบาลหยินหมิน แห่งแรกของเมือง
ไปกว่างยื่นอนอยู่บนเตียงคนป่วย แม้ว่าจะได้รับ การรักษาเพื่อลดอาการบวม แต่ใบหน้าของเขา ยังคง บวมเหมือนหัวหมู กระดูกมือขวายิ่งถูกเหยียบจน แหลกละเอียดโดยสิ้นเชิง ความหวังที่จะฟื้นฟูกลับมา
เป็นเหมือนเดิมไม่มีเลย
อาการเจ็บปวดจากการฉีกขาดแพร่ออกมาทั่ว ร่างกาย ไปกว่างยี่ดูทรมานมาก เหม่อลอยจ้องมองไป ที่เพดานอย่างว่างเปล่า ดวงตาไม่มีสีสันใดๆทั้งสิ้น
ทันใดนั้น ชายหนึ่งหญิงหนึ่งลุกลี้ลุกลนพุ่งเข้ามา ในห้องผู้ป่วย ด้านหลังมีนักเลงใส่สูทสีดำตามมาสิบ กว่าคน เมื่อเห็นท่าทางที่น่าเวทนาแบบนี้ หญิงสาวที่ แต่งตัวหรูหรารีบไปที่เตียงของไป๋กว่างยี่ทันที
“ลูกแม่ ลูกเป็นอะไร? ใครเป็นคนทำ! “หญิงสาว ร้องด้วยน้ำเสียงที่คร่ำครวญ หลังจากที่ตัวเองได้ยิน คนบอกว่าลูกถูกหักแขนข้างหนึ่ง เธอรีบวางงานที่ บริษัททันที และรีบมาที่โรงพยาบาล
“แม่ ต้องช่วยผมแก้แค้น! ผมจะฆ่ามัน! ” พอเห็นหญิงสาว ดวงตาที่เหม่อลอยของไป๋กว่างยี่ ก็มี ชีวิตขึ้นมาอีกครั้ง เสียงแหบตะโกนออกมา
“ลูกแม่ มันเป็นใคร! ลูกพูดออกมา แม่จะให้คน ไปจับตัวมันมาให้ได้ จะทุบกระดูกแล้วส่งมาให้ตรง หน้าลูก!” หญิงสาวมีดวงตาสีแดง พูดด้วยความโมโห ไปกว่างยี่เป็นลูกชายคนเดียวของเธอ ตั้งแต่เด็กจนโต แม้แต่คำพูดแรงๆเธอยังไม่เคยพูดกับไป๋กว่างยี่สักคำ คิดไม่ถึงว่าวันนี้ จะมีคนทำร้ายมือของไป๋ักว่างยี่ไปข้าง หนึ่ง เช่นนี้จะให้เธอทนได้ยังไง!
“เฉินเฟิง! มันชื่อว่าเฉินเฟิง มาจากเมืองชาง โจว! ” ไปกว่างยี่พูดอย่างอาฆาตแค้น
“มาจากเมืองชางโจว! ” หลี่ชิวเยี่ยนตกใจมาก แล้วก็โมโหต่อ มือของลูชาย กลับกลายเป็นคนบ้าน
นอกจากเมืองชางโจวมาทำร้าย!
“แม่จะไปหามันเดี่ยวนี้! ” หลี่ชิวเยี่ยนกัดฟัน พร้อมลุกขึ้น เตรียมที่จะไปหาเฉินเฟิง
เวลานั้น ชายวัยกลางคนที่ยืนอยู่ข้างๆด้วยท่าทาง ครีมจากที่เงียบมาโดยตลอดเริ่มเอ่ยปาก: “ไปหา ทำไม! แค่นี้เรื่องใหญ่ไม่พอหรือไง!
ชายวัยกลางคนชื่อว่า ไป่จิ๋วหลิง เป็นพ่อของไป๋ กว่างยี่ และยังเป็นหัวหน้าครอบครัวของตระกูลไป่
“ไปจิ๋วหลิง! คุณหมายความว่าไง?! ลูกชายถูก ทำร้ายขนาดนี้ คุณเป็นพ่อนะ หรือว่ามองไม่เห็นเหรอ?! “เมื่อเห็นไปจิ๋วหลิงพูดน้ำเสียงแบบนี้ หลี่ชิ วเยี่ยนโกรธขึ้นมาทันที
“นั้นเป็นเขาเองที่หาเรื่อง! ” ไปจิ๋วหลิงพูดด้วย ความเย็นชา “คุณก็อีกคน ถ้าไม่ใช่เพราะคุณตามใจ เขาตลอดมา เขาจะสร้างปัญหาไปทั่วไหม? ตอนนี้ เป็นไง ไปรุกรานคนที่ไม่ควรถูกรุกราน ถูกหักมือข้าง หนึ่ง นั้นถือว่าเบาที่สุดแล้ว! ไม่ตายก็ดีแค่ไหน แล้ว! ”
“นี้คุณกำลังโทษฉันเหรอ?! ” หลี่ชิวเยี่ยนโกรธ ขึ้นมาทันที คร่ำครวญว่า: “ไป๋จิ๋วหลิง! เป็นพ่อ ประสาอะไร! ลูกเกิดเรื่องขนาดนี้ นาทีแรกคุณกลับ ไม่ได้คิดจะช่วยลูกชายของคุณ ตรงกันข้ามกลับมา โทษฉันคนเป็นแม่เนี่ยนะ! แถมยังบอกอีกว่าลูกชาย หาเรื่องเอง! ไป๋จิ๋วหลิง คุณมันไร้ประโยชน์!
“เพี้ยะ”
ไป่จิ๋วหลิงยกมือขึ้น ก็ตบลงไปที่หน้าของหลี่ชิ วเยี่ยน โกรธเป็นฟืนเป็นไฟแล้วพูดว่า: “คุณว่าใคร ไร้ประโยชน์?! LEGO
“คุณรู้ภูมิหลังของอีกฝ่ายไหม? คุณจะไปแก้แค้น เขา? ไอ้นี่ไม่มีสมอง คุณก็ไม่มีสมองเหมือนกันเห รอ?!”
หลี่ชิวเยี่ยนกุมใบหน้าไว้ โกรธจนแทบจะบ้าแล้ว แต่งงานมายี่สิบปี นี่เป็นครั้งแรกที่ไป่จิ๋วหลิงทุบตีเธอ
“คนบ้านนอกที่มาจากเมืองชางโจว เขาจะมีภูมิ หลังอะไร? ไปจิ๋วหลิง คุณมันปอดแหก! ” หลี่ชิ วเยี่ยนด่าทั้งน้ำตา
“คนบ้านนอกที่มาจากเมืองชางโจว จะมีภูมิหลัง ไม่ได้หรือไง? หลี่ชิวเยี่ยน คุณดูถูกคนบนโลกเกินไป แล้ว! ตามที่ฉันเข้าใจ ที่อีกฝ่ายหักนั้น ไม่ใช่แค่มือ ของลูกชายเรายังมีมือของหยางชิง หยางชิงเป็นใคร หรือว่าคุณไม่รู้?! ”
“อีกอย่างแม้แต่กู่สงก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของคนนั้น นี่ เห็นได้ชัดว่าคนนั้นก็เป็นจอมยุทธ์ ไอ้โง่นี่ ล่วงเกิน ใครไม่ล่วงเกิน จะต้องมาล่วงเกินจอมยุทธ์ให้ได้ จอม ยุทธ์เป็นคนที่เขาสามารถล่วงเกินได้งั้นเหรอ?! ” ไป๋ จิ๋วหลิงกัดฟันพูด ในความเป็นจริง เขารู้เพียงเรื่องที่กู่ สงสู้แพ้ และหลังจากเรื่องที่เฉินเฟิงเข้าไปในคฤหาสน์ นานาชาติจิ๋วหลง เขาก็ไม่ชัดเจนนัก ถ้าเขารู้ว่า เฉินเฟิงแม้แต่กระสุนก็สามารถจับไว้ได้ เกรงว่าตอนนี้ เขามีแค่วิธีเดียว คือหนี ให้ทุกคนในตระกูลไป๋ทั้งหมด
LEGO LEECO “จอมยุทธ์แล้วยังไง? ในมือของพวกเราก็ใช่ว่าจะ ไม่มีจอมยุทธ์ กู่สงสู้แพ้ นั้นก็เพราะเขาไม่มีฝีมือ! ฉัน จะหาจอมยุทธ์ที่เก่งกว่ากู่สงไป ฉันไม่เชื่อว่าจะรับมือ กับมันไม่ได้!” หลี่ชิวเยี่ยน กล่าวอย่างโหดร้าย พูดแล้ว หลี่ชิวเยี่ยนก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา ตระกูลหลี่ ครอบครัวทางฝ่ายเธอ ก็เป็นตระกูลรองจากตระกูล ใหญ่ในจินหลิง การหาจอมยุทธ์ที่เก่งกว่ากู่สงไม่ใช่
หนี!ปัญหา
“ไม่อนุญาตให้ไป! ” สีหน้าไปจิ๋วหลิงเปลี่ยนไป พูดว่า หลี่ชิวเยี่ยนถูกความโกรธครอบงำสมองแล้ว แต่ เขากลับไม่ ต้องรู้ว่า ฝ่ายนั้นไม่ใช่แค่หักมือของไป๋ กว่างยี่ ยังมีมือของหยางชิงอีก จนถึงตอนนี้ตระกูล หยางยังไม่มีปฏิกิริยาใดๆ นี่แสดงว่าเรื่องจะต้องยุ่ง
ยากแน่นอน
ไปจิ๋วหลิงก็คิดไม่ถึงว่า ไป๋กว่างยี่เพื่อแก้แค้นแล้ว จะปิดบังเรื่องที่เกิดขึ้นในคฤหาสน์นานาชาติจิ๋วหลง พูดแค่ว่าอีกฝ่ายหักมือของเขาและหยางชิง กลับไม่ ได้พูดว่า สถานการณ์เป็นแบบไหนฝ่ายนั้นถึงได้หัก
มือของเขา
ถ้าหากว่าไป่จิ๋วหลิงทราบละก็ ก็คงด่าว่าไอ้คน
หลอกลวง
