ลูกเขยมังกร – ตอนที่ 454

ตอนที่ 454

บทที่ 454 ของขวัญราคาพันล้าน

ท่ามกลางสายตาชื่นชมสุดๆ ของทุกคน ฉู่ชีงฉือเดินเฉิดฉายบนรองเท้าคริสตัลเดินลงมายืนตรงหน้าเฉินเฟิง พร้อมทั้งยิ้มหวานหยดย้อยให้ “พี่เฟิงขอโทษด้วย ทำให้คุณรอนานหน่อย”

“รอไม่นานเท่าไหร่นี่” เฉินเฟิงส่ายหน้าไปมา จากนั้นก็หยิบกำไลข้อมือที่ซื้อมาจากนักสะสมของเก่าก่อนหน้านี้ ยืนมาให้ฉู่ชีงฉือที่อยู่ด้านหน้า “สุขสันต์วันเกิด”

“ขอบคุณค่ะพี่เฟิง” เมื่อเห็นของขวัญที่เฟิงเฉินเตรียมไว้ให้ ฉู่ชีงฉือดีใจยกใหญ่ หลังจากที่หยิบของขวัญมาจากมือเฉินเฟิงแล้ว ฉู่ชีงฉือก็ยิ้มแล้วเอ่ยปากพูด “พี่เฟิง ฉันเปิดดูตอนนี้ได้ไหม?”

“ได้แน่นอน” เฉินเฟิงยิ้มให้

“งั้นฉันขอเปิดแล้วกันนะ” ฉู่ชีงฉือยิ้มอย่างเปรมปรีดิ์ ในเวลานี้เธอ ก็เหมือนสาวน้อยคนหนึ่งที่เหมือนได้ลูกกวาดหวานเช่นนั้น ไม่มีท่าทางของเจ้าหญิงก่อนหน้านี้เลย

ฉู่ชีงฉือทำตัวสนิทสนมกับเฉินเฟิงขนาดนี้ คนที่อยู่ในงานจำนวนไม่น้อยต่างรู้สึกก็ไม่ถูกใจเลย

แถมยังมีเด็กหนุ่มที่หน้าตาหล่อเหลาส่วนหนึ่ง ที่นัยน์ตาฉายความอิจฉาริษยาออกมา

ฉู่ชีงฉือมีนิสัยอันเลื่องลือว่าไม่ข้องแวะกับผู้ชายใดๆ ไม่ว่าจะเป็นชายหนุ่มในวงการบันเทิง ก็ยังไม่เคยเห็นว่าฉู่ชีงฉือจะสนิทสนมกับผู้ชายคนใดมาก่อน แต่ว่าวันนี้ เธอกลับไม่ปิดบังความสนิทสนมกับผู้ชายคนนี้เอาไว้เลย อีกอย่างฐานะของผู้ชายคนนี้ ยังเป็นลูกเขยที่แต่งเข้าบ้านฝ่ายหญิงอีกด้วย!

แล้วจะทำให้พวกเขาอดทนต่อไปได้อย่างไรกัน?

มีคนต่างอิจฉาทั้งจงเกลียดจงชังเฉินเฟิง และก็ยังมีคนที่ดวงตาจับจ้องไปที่ของขวัญที่อยู่ในมือฉู่ชีงฉือ คนเหล่านี้ต่างให้ความสนใจ ว่าเฉินเฟิงจะส่งของขวัญมีค่ามากมายอะไรให้กับฉู่ชีงฉือ

ฉู่ชีงฉือเองก็ไม่ทำให้คนรอนาน เธอรีบแกะห่อของขวัญทันที

หลายวินาทีต่อมา กำไลข้อมือหยกสีเขียวที่ส่องประกายอันอบอุ่นก็ปรากฏต่อสายตาทุกคน

เมื่อเห็นว่าเป็นกำไลหยกที่แสนจะธรรมดา สายตาทุกคนต่างประหลาดใจ

ไอ้ไร้ประโยชน์นี้ ส่งของขวัญไม่ทันสมัยให้ฉู่ชีงฉืองั้นเหรอ?

ราคากำไลหยกอันนี้ เกรงว่าจะไม่ถึงหมื่นด้วยซ้ำ?

ของขวัญที่ราคาไม่ถึงหนึ่งหมื่น ลูกเขยคนนี้ทำไมปล่อยให้หลุดมือไปได้นะ?

เดิมทีมีคนจำนวนไม่น้อยที่อิจฉาริษยาทั้งจงเกลียดจงชัง แต่ว่าเมื่อเห็นว่าเฉินเฟิงส่งของขวัญให้แล้ว คนเหล่านี้กลับเกิดอาการดีใจขึ้นมาดื้อๆ

ส่งของขวัญแบบนี้ให้ฉู่ชีงฉือ ฉู่ชีงฉือรับไว้ก็ประหลาดแล้ว

ท่ามกลางที่ทุกคนคิดว่าฉู่ชีงฉือจะหาข้ออ้างแล้วคืนของขวัญคืนเฉินเฟิงนั้น สีหน้าของฉู่ชีงฉือยิ้มแย้มแจ่มใส “ขอบคุณพี่เฟิง ฉันชอบกำไลของคุณมาก”

พูดจบ ในเวลานั้นฉู่ชีงฉือก็ถอดกำไลหยกสีเขียวที่มีราคาสามสิบล้านที่ตนเองใส่ไว้ตั้งแต่แรกออกจากข้อมือ จากนั้นก็ใส่กำไลหยกมรกตแทน

ภาพนั้น อีกนิดดวงตาของคนที่อยู่ในงานก็จะหลุดออกจากเบ้าตาแล้ว

ขนาดเฉินเฟิงเอง ก็ยังรู้สึกแปลกใจเลย กับการกระทำของฉู่ชีงฉือ

ไม่นาน เฉินเฟิงก็กลับมาตั้งสติได้ พลางยิ้มและพูดขึ้นว่า “ชอบก็ดีแล้ว กำไลหยกอันนี้ฉันซื้อมาจากตลาดของโบราณ ฉันคิดว่าเหมาะสมกับเธอดี เลยซื้อมันมา กำไลไม่ได้แพงมาก แค่เจ็ดพันกว่าเท่านั้นเอง หวังว่าคุณจะไม่รังเกียจ”

เจ็ดพันกว่าเอง?!

เมื่อเฉินเฟิงพูดประโยคนั้นออกมา ผู้คนที่อยู่ตรงนั้นเกิดอาการตกใจกันอีกครั้ง

หลี่เล่อถึงกับยกนิ้วโป้งให้เฉินเฟิงอยู่ในใจ ในเวลานี้เขาชื่นชมเฉินเฟิงมาก ทำได้แค่ใช้มือทั้งห้าเอามาเปรียบเทียบ ก่อนหน้านี้ที่ตลาดของโบราณตอนที่เฉินเฟิงซื้อกำไลข้อมือนั้น ความรู้สึกของเขาคิดว่าฉู่ชีงฉือคงไม่รับของขวัญที่ต่ำต้อยแบบนี้ แต่ผลลัพธ์ที่ได้ ไม่เพียงแต่ฉู่ชีงฉือรับไว้ แถมยังใส่ให้ทุกคนเห็น นี่แสดงว่าให้ความสำคัญกับเฉินเฟิงมาก ถึงได้ทำพฤติกรรมแบบนี้ออกมาใช่ไหม?

มีทั้งคนทำหน้าดีใจและมีทั้งคนทำหน้าบอกบุญไม่รับ ตอนที่หลี่เล่อกำลังชื่นชมเฉินเฟิงอยู่นั้น สีหน้าของชายหนุ่มหล่อเหลาที่อยู่ในงาน ต่างถมึงทึงหน้าเขียวปั๊ดไปตามกัน เพราะพวกเขาเตรียมของขวัญให้ฉู่ชีงฉือ แถมอยู่ห่างไกลอีก ถึงแม้ว่ามีบางคน จะซื้อรถหรูหราหรือแม้กระทั่งแหวนเพชรที่มีราคาห้าสิบถึงหกสิบล้านให้ฉู่ชีงฉือก็ตาม

พวกเขาส่งของขวัญที่แพงหูฉี่ขนาดนี้ ฉู่ชีงฉือก็ยังไม่มองพวกเขาสักแวบหนึ่งเลย ขนาดคำขอบคุณก็ยังไม่พูดด้วยซ้ำ แต่เฉินเฟิงนั่น…

“ไม่หรอก พี่เฟิงซื้อของขวัญให้ ถึงแม้ว่าจะมีราคาแต่เจ็ดหยวนฉันก็ชอบ” ฉู่ชีงฉือยิ้มหวาน ท่าทางเหมือนกำลังบอกรักเช่นนี้ทำให้ชายหนุ่มหล่อเหลาหลายคนต่างเหมือนโดนลูกหลงไปตามๆ กัน

แม้กระทั่งคนจำนวนไม่น้อยที่อยู่ตรงนั้นก็เกิดความประหลาดใจขึ้นมา หรือว่า ฉู่ชีงฉือชอบคนสไตล์อย่างลูกเขยที่แต่งเข้าบ้านแบบนี้กัน?

“คุณชายซงเต่า”

ตอนที่ทุกคนต่างคาดเดาถึงความชอบของฉู่ชีงฉือ ก็มีเสียงเรียกดังขึ้นในงานอย่างให้ความเคารพ

หลังจากนั้น ผู้คนต่างหลีกทางให้ ท่ามกลางสายตาสงสัย ชายหนุ่มรูปร่างสันทัดที่สูงเพียงร้อยหกสิบเซนติเมตรแต่น้ำหนักตัวน่าจะเกินร้อยกิโลกรัมเห็นได้ว่าเดิมมือไพล่หลังเข้ามา

ชายหนุ่มรูปร่างสันทัดอ้วนท้วมอายุก็ไม่มากอะไร ดูแล้วน่าจะยี่สิบหกถึงยี่สิบเจ็ดปีเห็นจะได้

หรือว่าอาจจะเป็นเพราะว่าน้ำหนักตัวที่อ้วนท้วม ใบหน้าที่มีแต่ความอวบอ้วน ตอนที่เขาเดินแทรกเข้ามานั้น ทั้งตัวต่างกระเพื่อมไม่หยุด ความอ้วนท้วมที่ฉุออกมาบนใบหน้านั้นต่างกระเพื่อมไม่หยุดหย่อน ดูเหมือนมีความสุขมาก

ถึงแม้ว่าคนที่เห็นชายหนุ่มอ้วนท้วมแล้วรู้สึกตลกขบขันก็ตาม แต่ว่าในสถานการณ์นั้นไม่มีใครกล้าที่จะหัวเราะขึ้นมา

แม้กระทั่งตอนที่ชายหนุ่มอ้วนท้วมปรากฏกายนั้น มีคนจำนวนไม่น้อยที่ก้มหน้าก้มตา ราวกับว่ากลัวการสบตาชายหนุ่มอ้วนท้วมคนนั้น

“คุณชายซงเต่า” ท่ามกลางสายตา มีเพียงหลี่อี้เท่านั้นที่กล้าเข้าไปรับหน้า

หลี่อี้ในเวลานี้ สีหน้าประจบสอพลอ ตอนที่เดินไปตรงด้านหน้าของชายหนุ่มอ้วนท้วมนั้น เขาโค้งตัวคำนับ จนศีรษะก้มต่ำมาถึงเอวจากนั้นปากแล้วก็กระซิบด้านหน้าใบหูของชายหนุ่มอ้วนท้วม พลางกระซิบพูดออกมา

“เยี่ยม~”

หลังจากที่หลี่อี้พูดจบ ชายหนุ่มอ้วนท้วมก็พยักหน้าให้ สีหน้าแววตาดูเข้าใจความหมายทันที

“คุณฉู่ วันนี้คุณ สวยมาก”

ชายหนุ่มเตี้ยอ้วนท้วมเดินเอามือไพล่หลังแล้วมายืนตรงด้านหน้าฉู่ชีงฉือนั้น จากนั้นก็พูดคำชมเป็นภาษาจีนอันคล่องแคล่ว ถึงแม้ว่าส่วนสูงของเขานั้นจะเตี้ยกว่าแค่ส่วนหัวของฉู่ชีงฉือก็ตาม แต่ว่าในเวลานั้น รัศมีแรงดึงดูดของเขาก็ไม่ได้พ่ายแพ้แก่ฉู่ชีงฉือเลยสักนิด

คิ้วเรียวยาวของฉู่ชีงฉือไม่แสดงอาการหัวคิ้วขมวดเลยสักนิด ไม่รู้ว่าเพราะใด แววตาของคุณชายซงเต่า มันทำให้เธอไม่สบายใจเอาเสียเลย ทว่าถึงแม้ว่าจะไม่สบายใจ แค่มารยาทก็ยังคงต้องมีอยู่เช่นเดิม

“ขอบคุณคำชมของคุณชายซงเต่า” ฉู่ชีงฉือยิ้มให้เล็กน้อย ถือว่าเป็นการตอบรับให้แล้ว

เดิมที่คิดว่าซงเต่าเฟิงจะขอตัวไปก่อน แต่ว่าใครจะไปรู้ว่า ซงเต่าเฟิงรีบกวักมือ จากนั้นก็รับกุญแจมาจากมือของหลี่อี้ที่อยู่ด้านหลังของเขา

หลังจากที่ซงเต่าเฟิงหันหลังกลับไปนั้น ก็เอากุญแจยื่นให้ฉู่ชีงฉือ “คุณฉู่ วันนี้เป็นวันเกิดของคุณ ผมมาไม่ทันบอกกล่าว ไม่ได้เตรียมของขวัญล่วงหน้าไว้ก่อน ดังนั้นก็เลยให้ที่บ้านส่งเรือสำราญลำหนึ่งมากให้ หวังว่าคุณฉู่คงไม่รังเกียจ”

เรือสำราญลำหนึ่ง?!

ถึงแม้ว่าภาษาจีนของซงเต่าเฟิงจะพูดได้อย่างคล่องแคล่ว ทว่าท่ามกลางผู้คนที่อยู่ในงานยังไม่เข้าใจความหมายของซงเต่าเฟิงอยู่ดี

ซงเต่าเฟิง ให้เรือสำราญเป็นของขวัญวันเกิดฉู่ชีงฉือเลย!

เมื่อเห็นว่าซงเต่าเฟิงเอากุญแจเรือสำราญออกมาให้ทุกคนเห็น ซงเต่าเฟิงให้ของขวัญ ไม่ใช่เรือสำราญขนาดกลางทั่วไป แต่เป็นเรือสำราญหรูหราที่สุดที่มีขนาดใหญ่มาก!

ราคาของเรือสำราญขนาดใหญ่ที่หรูหราที่สุดนี้ อย่างน้อยราคาก็เหยียบพันล้าน!

“โห”

มีคนทนไม่ไหวถึงกับสูดลมหายใจเข้าปอดเฮือกใหญ่ ไม่เสียแรงที่เป็นลูกชายเจ้าของธุรกิจทางด้านขนส่งทางเรือ การที่ซงเต่าเฟิงลงทุน นั้นถือว่าใจถึงทุ่มสุดๆ!

ครั้งแรกก็ลงทุนไปถึงพันล้าน!

นี่มัน นี่บอกว่าไม่ทันตั้งตัว ไม่ได้เตรียมของขวัญไว้ล่วงหน้า ถ้าเขาเตรียมของขวัญไว้ล่วงหน้าล่ะ งั้นก็คงส่งของขวัญราคาสูงเสียดฟ้าแล้วแหละ

ลูกเขยมังกร

ลูกเขยมังกร

Status: Ongoing

อ่านนิยาย เรื่อง ลูกเขยมังกร ฟรี ได้ที่ novel-fast 


โดย เรื่อง ลูกเขยมังกร บ้างส่วนของนิยาย

บทที่ 1 ทรัพย์สินหลายล้านล้าน

“อยากให้ฉันกลับบ้านตระกูลเฉินงั้นหรือ?” ถนนคนเดิน ในเมืองชางโจวที่ทางเข้าร้าน อาหาร เฉินเฟิงใส่ชุดส่งอาหารเดลิเวอรี่สีเหลืองด้วย สีหน้าเย็นชา

“ใช่ นายท่านบอกว่า ตราบใดที่นายน้อยเต็มใจ ที่จะกลับไปยังตระกูลเฉิน ทรัพย์สินทั้งหมดหลาย ล้านล้านของตระกูลเฉินจะอยู่ภายใต้การควบคุม ของนายน้อย” ตรงข้ามกับเฉินเฟิงชายชราใส่ชุดถัง สีเทาพูดด้วยความเคารพ

“เห้อ…ทรัพย์สินหลายล้านล้าน? ” เฉินเฟิง หัวเราะกับตัวเอง และถอนหายใจเบาๆ : “ตระกูล เฉินนั้นรวยมากจริงๆ”

ราวกับว่าเขาสามารถฟังออกจากคำ กาง ของเฉินเฟิงชายชราใส่ชุดถังถามอย่างหมด หนทาง : ” นายน้อย คุณยังกังวลเกี่ยวกับสิ่งที่เกิด ขึ้นเมื่อสามปีก่อนหรือ? ”

เมื่อเห็นเฉินเฟิงไม่พูดเลย เฉินจงก็ยิ้มอย่าง ขมขื่น ” นายน้อย เรื่องของเมื่อสามปีก่อน นาย ท่านเป็นฝ่ายทำผิดจริงๆ แต่ในช่วงสามปีที่ผ่านมา นายท่านได้ชดใช้กรรมไปแล้วมากพอสมควร สำหรับสิ่งนั้น เหตุใดนายน้อยจึงไม่ให้โอกาสนาย ท่านบ้าง?”

” โอกาสงั้นเหรอ? ” เฉินเฟิงยกมุมปากยิ้มเยาะ %3D เย้ย ขอให้เขาให้โอกาสเฉินเจิ้นหนาน แต่เฉินเจิ้น หนานเคยให้โอกาสแม่ของเขาหรือไม่?

เฉินเฟิงจะไม่มีวันลืมเรื่องที่แม่ของเขาเสียชีวิต de ด้วยโรคร้ายต่อหน้าตัวเอง เมื่อสามปีก่อน

ตระกูลเฉินมีทรัพย์สินหลายล้านล้าน แต่เฉิน เจิ้นหนานไม่ยอมจ่ายเงินหนึ่งล้านเพื่อรักษาแม่ของ เขา แม้ว่าตัวเองจะเป็นเหมือนสุนัข คุกเข่าต่อหน้า เขา และขอความเมตตาจากเขา แต่เฉินเจิ้นหนานไม่ ได้สนใจเลยสักนิด และทำได้เพียงแค่เฝ้าดูแม่ของ เขาเสียชีวิตด้วยความเจ็บป่วยอย่างสิ้นหวัง

ตอนนี้ เฉินเจิ้นหนานต้องการโอกาสงั้นหรือ?

ที…

เฉินเฟิงส่ายหัวด้วยสีหน้าเย้ยหยันสุดจะพรรณนา

“หรือว่า นายน้อยเต็มใจที่จะเป็นคนส่งอาหารไป ตลอดชีวิตหรือ? ” เฉินจงถามพร้อมกับถอนหายใจ เมื่อเฉินเฟิงไม่ไหวติง เขารู้ว่าสามปีหลังจากที่เฉินเฟิ งออกจากบ้านของตระกูลเฉิน ชีวิตของเขาไม่ราบ รื่นเลย ไปเป็นลูกเขยของตระกูลเสี้ยไม่ต้องพูดถึง ฐานะที่ต่ำต้อยของเขา ยังคงถูกคนในตระกูลเสี้ย ดูถูกอยู่ตลอดด้วย และวันเวลาของเขาที่อยู่ในตระ กูลเฉินนั้น แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง

“ส่งอาหารดีกว่าตาย” เฉินเฟิงพูดด้วยรอยยิ้มจางๆ

สีหน้าของเฉินจงเปลี่ยนไป และเขาก็พูดว่า “นายน้อย คุณหมายถึงอะไร?”

“ไม่ได้หมายถึงอะไรเลย” เฉินเฟิงส่ายหัว “เฉิน จง คุณกลับไปได้แล้ว บอกเฉินเจิ้นหนานและคนใน ตระกูลเฉินด้วย สักวันหนึ่งผมจะกลับไปแน่นอน แต่ ไม่ใช่เพื่อทรัพย์สินนับล้านล้านนั้น!”

เฉินจงผงะ มองดูเงาร่างด้านหลังของเฉินเฟิงที่ กำลังเดินจากไป ทันใดนั้น สีหน้าของเขาก็ซับ ซ้อน…

ตลอดทาง อารมณ์ของเฉินเฟิงซับซ้อนมาก

ตั้งแต่วันที่เขาเกิดมา เขาก็อาศัยอยู่ในบ้านของ ตระกูลเฉิน แต่เนื่องจากฐานะของเขาเป็นลูกนอก สมรส คนในตระกูลเฉินจึงไม่ค่อยชอบเขานัก แม้ กระทั่งคนรับใช้ของตระกูลเฉินก็สามารถดุด่าว่าเขา อย่างดุเดือด และดูถูกเขาได้ตามต้องการ

เดิมที่เฉินเฟิงเคยคิดว่าเขาจะเป็นตัวหนอนใน ตระกูลเฉินไปชั่วชีวิต จนกระทั่งแม่ของเขาล้มป่วย เมื่อสามปีก่อน เขาจึงตระหนักถึงว่า ตระกูลเฉินไม่ ได้ให้โอกาสเขาเป็นแม้แต่ตัวหนอนด้วยซ้ำ!

ในคืนนั้น แม่ของเขาป่วยหนักมาก เฉินเฟิง คุกเข่าต่อหน้าคนในครอบครัวเฉินเหมือนสุนัขตัว หนึ่ง ขอร้องให้พวกเขาช่วยชีวิตแม่ของเขา แต่ไม่มี ใครยื่นมือช่วยเหลือเลย

การแสดงออกของทุกคนนั้น เย็นชามาก

ในที่สุด แม่ของเขาก็ป่วยหนักจนเสียชีวิต เฉินเฟิงรู้สึกว้าวุ่นมาก ในตอนนั้น เขาก็เข้าใจ แล้วว่า ชีวิตของตัวเอง และแม่ของเขานั้น ด้อยกว่า มดอยู่ในสายตาของคนในตระกูลเฉิน!

ในวันนั้น เฉินเฟิงก็ออกจากบ้านของตระกูลเฉิน

ในวันนั้น เฉินเฟิงสาบานว่า วันหนึ่งเขาจะกลับ ไปที่ตระกูลเฉิน และใช้ความสามารถเข้มแข็งอย่าง เต็มที่ เพื่อให้ทุกคนในตระกูลเฉินคุกเข่าต่อหน้า หลุมฝังศพของแม่เขา และขอให้เธอยกโทษ!

แต่ท้ายที่สุดแล้ว มันเป็นเพียงความคิดเล็กๆ น้อยๆของเขาที่ยังเด็ก หลังจากที่เขาออกจากตระ กูลเฉิน และมาที่ชางโจวได้สองวันเฉินเฟิงก็ถูกกลุ่ม คนไล่ล่าและสังหาร หากไม่ได้รับความช่วยเหลือ จากเสี้ยเว่ยกั๋ว เขาก็คงกลายเป็นศพไปนานแล้ว

ไม่ต้องคิดก็รู้ว่า คนที่ไล่ล่าเขานั้น ต้องมีส่วน เกี่ยวข้องกับตระกูลเฉินอย่างแน่นอน

อยู่ต่อหน้าคนในตระกูลเฉินที่ยักษ์ใหญ่ เฉินเฟิ งก็ต่ำต้อยราวกับมด

หลังจากกลายเป็นลูกเขยของตระกูลเสี้ยแล้ว ชีวิตของเฉินเฟิงก็ค่อยๆสงบลง แม้ว่าเขาจะถูกผู้คน นับพันหมื่นคนเยาะเย้ย แต่ยังไงเขาก็ยังเป็นคน ธรรมดาคนหนึ่ง

แต่ต้นไม้ต้องการความสงบลมพัดไม่ยอมหยุด และตระกูลเฉิน ก็ตามมาอีกครั้งโดยไม่คาดคิด

ยังจะให้เขากลับไปที่ตระกูลเฉิน และสืบทอดทรัพย์สินนับล้านล้านนั้น

แต่ลูกหลานรุ่นที่สามของตระกูลเฉินที่ใหญ่โต นั้น มีผู้ชายมากกว่าหนึ่งร้อยคน ไม่ว่าจะวนกันไปกี่ รอบ ก็ไม่มีวันที่จะวนจนถึงลูกนอกสมรสที่จะ สืบทอดตระกูลเฉิน

ไม่ต้องสงสัยเลยว่า นี่เป็นแผนการชั่วร้ายของ พวกเขา

ครั้งหนึ่งเขาเคยถ่อมตัวเหมือนสุนัข แต่วันนี้ เขา มีค่าหลายล้านล้าน

แผนการชั่วร้ายนี้ปลอมเกินไป!

“เฉินเฟิง!” เมื่อเฉินเฟิงขมวดคิ้วอยู่ในความคิด ก็ มีหญิงสาวใส่ชุดเดรสสีขาวที่สง่างามปรากฏต่อหน้า เขา ผู้หญิงคนนั้นมีใบหน้าที่บอบบาง รูปร่างสูงสุด ส่วนอารมณ์ที่สวยงาม เพียงแค่ยืนอยู่ตรงนั้น ก็จะ ทำให้คนรู้สึกสดใสและน่าทึ่งมาก

ผู้หญิงคนนี้ ก็เป็นภรรยาของเฉินเฟิง มีชื่อว่า เสี้ยเมิ่งเหยา

“เมิ่งเหยา มีอะไรเหรอ?”

เมื่อเห็นเสี้ยเมิ่งเหยา ใบหน้าของเฉินเฟิงก็เต็มทรัพย์สินนับล้านล้านนั้น


และยังมี  นิยาย อ่านนิยาย นิยาย pdf นิยายวาย อ่านนิยายฟรี นิยายออนไลน์ อีกหลายเรื่องที่รอให้คุณอ่านที่ novel-fast.com

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท