ลูกเขยมังกร – ตอนที่ 534

ตอนที่ 534

บทที่ 534 ยาถอนพิษ

“พวกเธอมีเกี่ยวข้องหรือไม่ผมไม่ใช่คนตัดสิน สหพันธ์สงครามต่างหากที่เป็นคนตัดสิน”

เฉินเฟิงส่ายหน้าปฏิเสธ มีความเป็นไปได้สูงที่พวกเพิ้งเย้นฟางจะไม่รู้เรื่อง เพื่อลบล้างการตกเป็นผู้ต้องสงสัยหวางหงอี้จึงตั้งใจวางยาพิษเพิ้งเย้นฟางและหวางซือหยวนด้วย หากเขาถูกคนชุดดำฆ่าตายในห้องอาหาร หวางหงอี้ก็จะกินยาพิษเข้าไปด้วย สุดท้ายหากพวกท่านผู้อาวุโสก่วนมาตรวจสอบก็จะสาวไม่ถึงตัวหวางหงอี้ อย่างมากก็อาจจะแค่สงสัย

หลายนาทีก่อนเจ้าสามหวงได้แจ้งข่าวไปยังฉู่ยี่เฟยแล้ว

ดังนั้นเจ้าสามหวงมาถึงสถานที่เกิดเหตุได้ไม่นาน ฉู่ยี่เฟยและคนของทางสหพันธ์บูโดก็มาถึง

ในบรรดาคนของสหพันธ์บูโด แน่นอนว่าคนที่เป็นหัวหน้าคือก่วนหนานเทียน

ณ เวลานี้สีหน้าของก่วนหนานเทียนค่อนข้างแย่ คาดคิดไว้ว่าการต่อสู้ในครั้งนี้คงไม่เกิดเรื่องทว่าใครจะรู้ว่าการต่อสู่ในวันสุดท้ายกลับมีคนอาจหาญลอบฆ่าผู้เข้าแข่งขัน

“เฉินเฟิง เป็นยังไงบ้าง?”

เพิ่งถึงสถานที่เกิดเหตุฉู่ยี่เฟยก็ปรี่เข้ามาหาเฉินเฟิงด้วยสีหน้าเป็นกังวล

“ผมไม่เป็นไรครับพี่ฉู่” เฉินเฟิงส่ายหน้าปฏิเสธ ที่ทำให้เขาบาดเจ็บสาหัสที่สุดก็คือมีดเล่มนั้นของหวางหงอี้ ทว่าถึงแม้จะบาดเจ็บสาหัสแต่ก็ไม่อันตรายถึงชีวิต

“เป็นฝีมือของพวกสมาคมการค้าเชียสุ่ยใช่ไหม?!” เมื่อมองดูเศษซากความเสียหายภายในร้านอาหารแล้วฉู่ยี่เฟยก็เอ่ยด้วยน้ำเสียงเยือกเย็นกว่าเดิม

“ใช่ครับ” เฉินเฟิงพยักหน้ารับ

ฉู่ยี่เฟยได้ยินดังนั้นก็มีสีหน้าคุกรุ่น “ไอ้พวกไร้ยางอาย! ฉันจะไปคิดบัญชีกับพวกมัน!”

“พี่ฉู่ พี่ไปหาพวกเขาพวกเขาก็ไม่มีทางยอมรับหรอก”

เฉินเฟิงยื้มฝืดๆพลางเอ่ยรั้งฉู่ยี่เฟยไว้ “ก่อนที่พวกเขาจะลงมือพวกเขาคงทำลายหลักฐานที่สามารถสาวถึงตัวพวกเขาไปหมดแล้ว หากผมเดาไม่ผิดนักฆ่าทั้งหกคนที่มาฆ่าผมล้วนเป็นคนหวาเซี่ย”

ในขณะที่เฉินเฟิงกำลังพูดก็มีคนยกศพคนชุดดำสวมหน้ากากผีทั้งหกคนออกมาวางตรงหน้าของก่วนหนานเทียน “ท่านผู้อาวุโสก่วน อยู่นี่ทั้งหมดแล้วครับ”

ก่วนหนานเทียนรับคำก่อนจะปล่อยพลังออกมาหกแถวแล้วทำลายหน้ากากของศพทั้งหก

เป็นไปตามที่เฉินเฟิงคาดการณ์ไว้ ใบหน้าภายใต้หน้ากากทั้งหกนั้นล้วนมีใบหน้าที่เป็นเอกลักษณ์ของคนหวาเซี่ย

เมื่อเห็นใบหน้าทั้งหกแล้ว สีหน้าของก่วนหนานเทียนก็มืดครึ้มมากกว่าเดิม “สืบหาตัวตนของพวกมัน!”

“ครับ ท่านผู้อาวุโสก่วน”

คนของสหพันธ์บูโดรับคำก่อนจะมีคนหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาถ่ายรูปใบหน้าทั้งหกคนไว้แล้วส่งให้เว็บไซต์ทางการของสหพันธ์บูโดเพื่อตรวจสอบต่อไป

ในฐานะองค์กรตรวจสอบชั้นสูงของวงการศิลปะการต่อสู้หวาเซี่ย ทางสหพันธ์บูโดมีเว็บไซต์ตรวจสอบเป็นของตัวเองตั้งแต่สิบกว่าปีก่อน จอมยุทธ์คนใดที่เคยปรากฏตัวในเขตหวาเซี่ยทางสหพันธ์บูโดล้วนมีบันทึกไว้

หกคนตรงหน้านี้ก็เช่นเดียวกัน

ในขณะที่กำลังดำเนินการตรวจสอบตัวตนของทั้งหกคน สายตาของคนจำนวนไม่น้อยจับจ้องอยู่ที่เฉินเฟิงด้วยความประหลาดใจไม่มากก็น้อย

ดูจากสถานที่เกิดเหตุแล้วนักฆ่าทั้งหกคนล้วนอยู่ในขั้นอ้านจิ้งชั้นต้นเป็นอย่างน้อย

อ้านจิ้งชั้นต้นหกคนรุมฆ่าเฉินเฟิงคนเดียว ทว่าเฉินเฟิงยังมีชีวิตอยู่

เขาทำได้อย่างไร?

“ท่านผู้อาวุโสก่วน ตรวจสอบได้แล้วครับ”

คนของทางสหพันธ์บูโดทำงานได้รวดเร็วมาก ไม่ถึงสามนาที ข้อมูลของทั้งหกศพก็ปรากฏ

“พูดมา!”

ก่วนหนานเทียนเอ่ยขึ้นด้วยเสียงดุดัน

“ทั้งหกคนนี้มีชื่อว่าโจวอี้ ต้วนหง……ตอนแรกพวกเขาเป็นศิษย์ของสามสำนักใหญ่ในเสฉวน ตอนหลังทำผิดกฎของสำนักเลยถูกเนรเทศออกจากสำนัก ”

“สามปีก่อน ทั้งหกคนโคจรมาอยู่ด้วยกันพลางช่วยกันดูแลบริษัทแห่งหนึ่งและด้วยความต้องการขยายกิจการให้ใหญ่โต ทั้งหกคนจึงใช้วิธีบังคับขู่เข็ญและฮุบสมบัติของบริษัทคู่แข่ง และยังมีคู่แข่งอีกหลายคนที่ถูกทั้งหกคนนี้ทำให้ล้มละลาย”

“เรื่องนี้เรียกความสนใจจากสหพันธ์บูโดได้พอสมควร”

“สองปีก่อน ท่านหลี่จากสหพันธ์บูโดหนานหยางส่งคนไปจับตัวทั้งหกคนนี้แต่ไม่รู้ว่าทำไมถึงมีคนแพร่งพรายข้อมูลออกไปก่อน สุดท้ายทั้งหกคนนี้ก็ขึ้นเรือหลบหนีออกจากหวาเซี่ย……”

“พวกเขามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?!” ก่วนหนานเทียนเอ่ยถามอย่างดุดัน

“เรื่องนี้……ตอนนี้ยังตรวจสอบไม่ได้ครับ” คนของทางสหพันธ์บูโดมองหน้าก่วนหนานเทียนอย่างลำบากใจ ถึงแม้สหพันธ์บูโดจะมีอำนาจใหญ่โต ทว่าอำนาจจำกัดอยู่แค่ภายในเขตหวาเซี่ยเท่านั้น

นอกเขตหวาเวี่ยก็ไม่มีความเกี่ยวข้องกับสหพันธ์บูโดแล้ว

“ท่านผู้อาวุโสก่วน เรื่องนี้เป็นฝีมือของทางสมาคมการค้าเชียสุ่ยครับ” ขณะนั้นเองฉู่ยี่เฟยก็เอ่ยขึ้น

ก่วนหนานเทียนมองหน้าฉู่ยี่เฟยแวบหนึ่ง “มีหลักฐานไหม?”

“ผู้ชายคนนี้คือหลักฐาน เขาเป็นคนที่ทางสมาคมการค้าเชียสุ่ยส่งมา” ฉู่ยี่เฟยชี้ไปยังหวางหงอี้

ก่วนหนานเทียนจึงย้ายสายตาไปทางหวางหงอี้

เมื่อสบตากับสายตาอันน่ากลัวของปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้หั้วจิ้งชั้นสุด หวางหงอี้กลับไม่มีความเกรงกลัว

“ผมไม่รู้จักสมาคมการค้าเชียสุ่ยอะไรนี่ ผมเป็นแค่นายหน้า มีคนจ้างวานผมด้วยเงินก้อนใหญ่เพื่อวางยาฆ่ามัน หลังจากวางยาจะมีนักฆ่ามาจัดการเรื่องหลังจากนี้เอง”

“ส่วนนักฆ่าทั้งหกคนนี้ ผมไม่รู้จักสักคน” หวางหงอี้ปรายตามองหกศพที่อยู่บนพื้นก่อนเอ่ยด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย

เมื่อเห็นว่าหวางหงอี้ตั้งใจไม่พูดความจริง ก่วนหนานเทียนก็ขมวดคิ้วมุ่น

ผ่านไปสักพักเขาจึงเอ่ยขึ้น “เอาตัวมันไปสอบปากคำแบบหนัก”

“ครับ ท่านผู้อาวุโสก่วน”

คนของทางสหพันธ์บูโดรับคำอย่างนอบน้อม ก่อนที่หวางหงอี้ที่ยังคงมีสีหน้าเรียบเฉยจะถูกพาตัวไป

ฉู่ยี่เฟยอ้าปากเหมือนจะพูดทว่าก็เปลี่ยนใจกลืนคำพูดลงไป

จากสายตาอันเฉียบคมของก่วนหนานเทียน เขารู้อยู่แล้วว่าเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับสมาคมการค้าเชียสุ่ย ทว่าหากหาหลักฐานไม่ได้ก็ถือว่าสูญเปล่า

ส่วนที่ผลักหวางหงอี้ออกไปแล้วบอกว่าหวางหงอี้ถูกทางสมาคมการค้าเชียสุ่ยส่งมานั้น……

ทางสมาคมการค้าเชียสุ่ยไม่มีทางยอมรับ ไม่แน่อาจจะแว้งกัดด้วยซ้ำโดยการบอกว่าเรื่องนี้ทางสมาคมการค้าจงไห่แต่งเรื่องขึ้นมาเอง เพื่อใส่ร้ายสมาคมการค้าเชียสุ่ย

“เรื่องวันนี้เป็นความผิดของผมเอง” หลังจากเงียบไปสักพัก ก่วนหนานเทียนเอ่ยเสียงต่ำ คำพูดนี้ของเขาแน่นอนว่าบอกกับเฉินเฟิง

เฉิงเฟิงรีบค้อมตัวเคารพทันที “ไม่หรอกครับ เรื่องในวันนี้สาเหตุหลักเป็นเพราะผมชะล่าใจเกินไป ไม่เกี่ยวกับท่านผู้อาวุโสก่วนหรอกครับ”

ก่วนหนานเทียนโบกมือปฏิเสธ “ผมไม่ใช่คนผลักความรับผิดชอบ หากเป็นความรับผิดชอบของผม ผมก็ยอมรับ”

“ก่อนการต่อสู้ระหว่างสองสมาคมการค้าในครั้งนี้ ทางสหพันธ์บูโดใหญ่ก็คาดเดาไว้อยู่แล้วว่าทางสมาคมการค้าเชียสุ่ยจะเล่นสกปรก ดังนั้นพวกเขาเลยมอบหมายให้ผมมาดูแลสถานการณ์เพื่อความปลอดภัยของพวกคุณ”

“แต่ที่ผมคิดไม่ถึงก็คือทางสมาคมการค้าเชียสุ่ยจะลงมือใต้จมูกของผม!” พูดถึงเรื่องนี้ก่วนหนานเทียนก็อดที่จะสบถในลำคอไม่ได้ จนอากาศของบริเวณนั้นราวกับถูกแช่แข็ง

“เรื่องนี้สักวันผมจะให้คำอธิบายแก่คุณ”

“นี่คือยาถอนพิษ ยานี้สามารถถอนพิษนานาชนิดของใต้หล้านี้ได้ ไม่ว่านักฆ่าพวกนั้นจะใช้ยาพิษอะไร ยานี้ก็สามารถถอนพิษได้ คุณกินยานี่สิ” ก่วนหนานเทียนเอ่ยและจู่ๆในมือก็ปรากฏยาลูกกลอนสีขาวหนึ่งเม็ด

บริเวณด้านหลัง คนของทางสหพันธ์บูโดหลายคนก็มองด้วยความอิจฉาที่ก่วนหนานเทียนถึงกับให้ยาถอนพิษที่เป็นยาวิเศษแก่เฉินเฟิง

ลูกเขยมังกร

ลูกเขยมังกร

Status: Ongoing

อ่านนิยาย เรื่อง ลูกเขยมังกร ฟรี ได้ที่ novel-fast 


โดย เรื่อง ลูกเขยมังกร บ้างส่วนของนิยาย

บทที่ 1 ทรัพย์สินหลายล้านล้าน

“อยากให้ฉันกลับบ้านตระกูลเฉินงั้นหรือ?” ถนนคนเดิน ในเมืองชางโจวที่ทางเข้าร้าน อาหาร เฉินเฟิงใส่ชุดส่งอาหารเดลิเวอรี่สีเหลืองด้วย สีหน้าเย็นชา

“ใช่ นายท่านบอกว่า ตราบใดที่นายน้อยเต็มใจ ที่จะกลับไปยังตระกูลเฉิน ทรัพย์สินทั้งหมดหลาย ล้านล้านของตระกูลเฉินจะอยู่ภายใต้การควบคุม ของนายน้อย” ตรงข้ามกับเฉินเฟิงชายชราใส่ชุดถัง สีเทาพูดด้วยความเคารพ

“เห้อ…ทรัพย์สินหลายล้านล้าน? ” เฉินเฟิง หัวเราะกับตัวเอง และถอนหายใจเบาๆ : “ตระกูล เฉินนั้นรวยมากจริงๆ”

ราวกับว่าเขาสามารถฟังออกจากคำ กาง ของเฉินเฟิงชายชราใส่ชุดถังถามอย่างหมด หนทาง : ” นายน้อย คุณยังกังวลเกี่ยวกับสิ่งที่เกิด ขึ้นเมื่อสามปีก่อนหรือ? ”

เมื่อเห็นเฉินเฟิงไม่พูดเลย เฉินจงก็ยิ้มอย่าง ขมขื่น ” นายน้อย เรื่องของเมื่อสามปีก่อน นาย ท่านเป็นฝ่ายทำผิดจริงๆ แต่ในช่วงสามปีที่ผ่านมา นายท่านได้ชดใช้กรรมไปแล้วมากพอสมควร สำหรับสิ่งนั้น เหตุใดนายน้อยจึงไม่ให้โอกาสนาย ท่านบ้าง?”

” โอกาสงั้นเหรอ? ” เฉินเฟิงยกมุมปากยิ้มเยาะ %3D เย้ย ขอให้เขาให้โอกาสเฉินเจิ้นหนาน แต่เฉินเจิ้น หนานเคยให้โอกาสแม่ของเขาหรือไม่?

เฉินเฟิงจะไม่มีวันลืมเรื่องที่แม่ของเขาเสียชีวิต de ด้วยโรคร้ายต่อหน้าตัวเอง เมื่อสามปีก่อน

ตระกูลเฉินมีทรัพย์สินหลายล้านล้าน แต่เฉิน เจิ้นหนานไม่ยอมจ่ายเงินหนึ่งล้านเพื่อรักษาแม่ของ เขา แม้ว่าตัวเองจะเป็นเหมือนสุนัข คุกเข่าต่อหน้า เขา และขอความเมตตาจากเขา แต่เฉินเจิ้นหนานไม่ ได้สนใจเลยสักนิด และทำได้เพียงแค่เฝ้าดูแม่ของ เขาเสียชีวิตด้วยความเจ็บป่วยอย่างสิ้นหวัง

ตอนนี้ เฉินเจิ้นหนานต้องการโอกาสงั้นหรือ?

ที…

เฉินเฟิงส่ายหัวด้วยสีหน้าเย้ยหยันสุดจะพรรณนา

“หรือว่า นายน้อยเต็มใจที่จะเป็นคนส่งอาหารไป ตลอดชีวิตหรือ? ” เฉินจงถามพร้อมกับถอนหายใจ เมื่อเฉินเฟิงไม่ไหวติง เขารู้ว่าสามปีหลังจากที่เฉินเฟิ งออกจากบ้านของตระกูลเฉิน ชีวิตของเขาไม่ราบ รื่นเลย ไปเป็นลูกเขยของตระกูลเสี้ยไม่ต้องพูดถึง ฐานะที่ต่ำต้อยของเขา ยังคงถูกคนในตระกูลเสี้ย ดูถูกอยู่ตลอดด้วย และวันเวลาของเขาที่อยู่ในตระ กูลเฉินนั้น แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง

“ส่งอาหารดีกว่าตาย” เฉินเฟิงพูดด้วยรอยยิ้มจางๆ

สีหน้าของเฉินจงเปลี่ยนไป และเขาก็พูดว่า “นายน้อย คุณหมายถึงอะไร?”

“ไม่ได้หมายถึงอะไรเลย” เฉินเฟิงส่ายหัว “เฉิน จง คุณกลับไปได้แล้ว บอกเฉินเจิ้นหนานและคนใน ตระกูลเฉินด้วย สักวันหนึ่งผมจะกลับไปแน่นอน แต่ ไม่ใช่เพื่อทรัพย์สินนับล้านล้านนั้น!”

เฉินจงผงะ มองดูเงาร่างด้านหลังของเฉินเฟิงที่ กำลังเดินจากไป ทันใดนั้น สีหน้าของเขาก็ซับ ซ้อน…

ตลอดทาง อารมณ์ของเฉินเฟิงซับซ้อนมาก

ตั้งแต่วันที่เขาเกิดมา เขาก็อาศัยอยู่ในบ้านของ ตระกูลเฉิน แต่เนื่องจากฐานะของเขาเป็นลูกนอก สมรส คนในตระกูลเฉินจึงไม่ค่อยชอบเขานัก แม้ กระทั่งคนรับใช้ของตระกูลเฉินก็สามารถดุด่าว่าเขา อย่างดุเดือด และดูถูกเขาได้ตามต้องการ

เดิมที่เฉินเฟิงเคยคิดว่าเขาจะเป็นตัวหนอนใน ตระกูลเฉินไปชั่วชีวิต จนกระทั่งแม่ของเขาล้มป่วย เมื่อสามปีก่อน เขาจึงตระหนักถึงว่า ตระกูลเฉินไม่ ได้ให้โอกาสเขาเป็นแม้แต่ตัวหนอนด้วยซ้ำ!

ในคืนนั้น แม่ของเขาป่วยหนักมาก เฉินเฟิง คุกเข่าต่อหน้าคนในครอบครัวเฉินเหมือนสุนัขตัว หนึ่ง ขอร้องให้พวกเขาช่วยชีวิตแม่ของเขา แต่ไม่มี ใครยื่นมือช่วยเหลือเลย

การแสดงออกของทุกคนนั้น เย็นชามาก

ในที่สุด แม่ของเขาก็ป่วยหนักจนเสียชีวิต เฉินเฟิงรู้สึกว้าวุ่นมาก ในตอนนั้น เขาก็เข้าใจ แล้วว่า ชีวิตของตัวเอง และแม่ของเขานั้น ด้อยกว่า มดอยู่ในสายตาของคนในตระกูลเฉิน!

ในวันนั้น เฉินเฟิงก็ออกจากบ้านของตระกูลเฉิน

ในวันนั้น เฉินเฟิงสาบานว่า วันหนึ่งเขาจะกลับ ไปที่ตระกูลเฉิน และใช้ความสามารถเข้มแข็งอย่าง เต็มที่ เพื่อให้ทุกคนในตระกูลเฉินคุกเข่าต่อหน้า หลุมฝังศพของแม่เขา และขอให้เธอยกโทษ!

แต่ท้ายที่สุดแล้ว มันเป็นเพียงความคิดเล็กๆ น้อยๆของเขาที่ยังเด็ก หลังจากที่เขาออกจากตระ กูลเฉิน และมาที่ชางโจวได้สองวันเฉินเฟิงก็ถูกกลุ่ม คนไล่ล่าและสังหาร หากไม่ได้รับความช่วยเหลือ จากเสี้ยเว่ยกั๋ว เขาก็คงกลายเป็นศพไปนานแล้ว

ไม่ต้องคิดก็รู้ว่า คนที่ไล่ล่าเขานั้น ต้องมีส่วน เกี่ยวข้องกับตระกูลเฉินอย่างแน่นอน

อยู่ต่อหน้าคนในตระกูลเฉินที่ยักษ์ใหญ่ เฉินเฟิ งก็ต่ำต้อยราวกับมด

หลังจากกลายเป็นลูกเขยของตระกูลเสี้ยแล้ว ชีวิตของเฉินเฟิงก็ค่อยๆสงบลง แม้ว่าเขาจะถูกผู้คน นับพันหมื่นคนเยาะเย้ย แต่ยังไงเขาก็ยังเป็นคน ธรรมดาคนหนึ่ง

แต่ต้นไม้ต้องการความสงบลมพัดไม่ยอมหยุด และตระกูลเฉิน ก็ตามมาอีกครั้งโดยไม่คาดคิด

ยังจะให้เขากลับไปที่ตระกูลเฉิน และสืบทอดทรัพย์สินนับล้านล้านนั้น

แต่ลูกหลานรุ่นที่สามของตระกูลเฉินที่ใหญ่โต นั้น มีผู้ชายมากกว่าหนึ่งร้อยคน ไม่ว่าจะวนกันไปกี่ รอบ ก็ไม่มีวันที่จะวนจนถึงลูกนอกสมรสที่จะ สืบทอดตระกูลเฉิน

ไม่ต้องสงสัยเลยว่า นี่เป็นแผนการชั่วร้ายของ พวกเขา

ครั้งหนึ่งเขาเคยถ่อมตัวเหมือนสุนัข แต่วันนี้ เขา มีค่าหลายล้านล้าน

แผนการชั่วร้ายนี้ปลอมเกินไป!

“เฉินเฟิง!” เมื่อเฉินเฟิงขมวดคิ้วอยู่ในความคิด ก็ มีหญิงสาวใส่ชุดเดรสสีขาวที่สง่างามปรากฏต่อหน้า เขา ผู้หญิงคนนั้นมีใบหน้าที่บอบบาง รูปร่างสูงสุด ส่วนอารมณ์ที่สวยงาม เพียงแค่ยืนอยู่ตรงนั้น ก็จะ ทำให้คนรู้สึกสดใสและน่าทึ่งมาก

ผู้หญิงคนนี้ ก็เป็นภรรยาของเฉินเฟิง มีชื่อว่า เสี้ยเมิ่งเหยา

“เมิ่งเหยา มีอะไรเหรอ?”

เมื่อเห็นเสี้ยเมิ่งเหยา ใบหน้าของเฉินเฟิงก็เต็มทรัพย์สินนับล้านล้านนั้น


และยังมี  นิยาย อ่านนิยาย นิยาย pdf นิยายวาย อ่านนิยายฟรี นิยายออนไลน์ อีกหลายเรื่องที่รอให้คุณอ่านที่ novel-fast.com

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท