บทที่ 529 หักแม่น้ำ
ในเวลาเดียวกัน สถานที่ที่พวกเขาปะทะกันมีลมพลังวนเป็นวงกลมรายล้อม ประหนึ่งเกิดพายุไต้ฝุ่นเข้าฟาดฟันพร้อมทั้งฉีกดินและพื้นโคลนเป็นผุยผง
เพี๊ยะ!
เพี๊ยะ!
เพี๊ยะ!
จากนั้นแรงสะท้อนอันน่ากลัวทำชายร่างผอมสะท้านถอยไปสามก้าวติด ทุกย่างก้าวหหนักแน่น พื้นดินใต้เท้าแตกออกเป็นเสี่ยงๆ จนเหลือรอบเท้าสามคู่ติดแน่นบนพื้น
มือขวาของชายร่างผอมเหมือนโดนไฟดูด สั่นสะท้านไม่หยุด แผลเริ่มปริแตก เลือดไหลนอง
นอกจากนี้แล้ว เลือดลมในร่างเขาปั่นป่วนสุดๆ ชีพจรทั่วทั้งร่างโดนสั่นสะเทือนเจ็บปวดจนได้รับบาดเจ็บภายในแน่แล้ว
พอกลับมาดูหวังเฉียน กลับยืนนิ่ง สองเท้าประหนึ่งตอกเหล็กหมุดปักไว้ที่พื้น ไม่ขยับเลยสักนิด
พอเห็นฉากนี้แล้ว บรรดาจอมยุทธ์สมาคมการค้าจงไห่พากันถอนหายใจโล่งอก
ถึงหวังเฉียนจะได้รับบาดเจ็บ แต่ฝีมือเขาก็เห็นๆกันอยู่
ระหว่างที่ทุกคนกำลังคิด ชายหนุ่มร่างผอมเริ่มขยับตัวอีกครั้ง
ครั้งนี้เขาเร็วยิ่งกว่าครั้งก่อนอีก!
และเร็วจนจอมยุทธ์มากมายด้านล่างเวทีมองตามเงาร่างเขาไม่ทัน!
ปึ้ง!
ปึ้ง!
ปึ้ง!
หมัดเหล็กของชายร่างผอมพุ่งเข้าหาหวังเฉียนไม่หยุดราวพายุฝนโหมกระหน่ำ พลังในร่างเขาผสานลงไปในหมัด ระดมใส่ร่างหวังเฉียนไม่ยั้งแบบฟรีๆ
เริ่มแรก หวังเฉียนยังถือกระบี่กันไว้
แต่ไม่นานหวังเฉียนก็เริ่มเหนื่อย
เดิมทีเขาได้รับบาดเจ็บภายใน ตอนขึ้นเวที เขาใช้พลังฝืนกดบาดแผลภายในไว้ แต่เพราะความกดดันที่ชายร่างผอมใส่เขามันเริ่มมากขึ้นเรื่อยๆ เขาเลยต้องแบ่งพลังบางส่วนมาต่อสู้กับชายร่างผอม
พอพลังโดนแบ่งออกไป บาดแผลภายในก็เริ่มหลุดการควบคุม
“พรืด”
พอโดนชายร่างผอมชกจนล่าถอยอีกครั้ง จู่ๆหวังเฉียนก็กระอักเลือดออกมาคำโต สีหน้าเริ่มซีดเผือด
“ศิษย์พี่หวัง!”
ด้านล่างเวที หวู่เหวินเชี่ยนร้องอุทานออกมา
เสียงร้องนี่ลอยเข้าหูชายร่างผอม ทำให้เขาฮึกเหิมขึ้นมา
เขาเห็นประกายของความหวัง!
ถึงฝีมือหวังเฉียนจะเก่งกว่าเขา แต่หวังเฉียนได้รับบาดเจ็บภายในสาหัสมา ขอแค่เขาใช้วิธีชกที่ทำให้เขาบาดเจ็บเพิ่ม ไม่นานเขาต้องชนะหวังเฉียนแน่!
“ฮู!”
ชายร่างผอมสูดลมหายใจเข้าปอดหนึ่งเฮือก จากนั้นเหมือนเคลื่อนที่ในพริบตา ไปโผล่หน้าหวังเฉียน ชกหนึ่งหมัดเข้าหน้าหวังเฉียนทันที
จังหวะดีซัดต่อ!
อาศัยตอนหวังเฉียนเลือดลมสับสน พลังเริ่มหลุดการควบคุม เอาชีวิตหวังเฉียนซะเลย!
ชิ้ง!
เผชิญหน้าหมัดแรงของชายร่างผอม หวังเฉียนไม่กล้าประชันหน้า เลยแฉลบตัวหลบไป
จากนั้น—
ชายร่างผอมกลับตามติดประหนึ่งหมาล่าเหยื่อ
หวังเฉียนขยับไปทางไหน ชายร่างผอมตามติด
เพี๊ยะ!เพี๊ยะ!เพี๊ยะ!
ช่วงเวลาเดียวเกิดเสียงแทรกอากาศดังขึ้นไม่หยุด
หวังเฉียนโดนรุกไล่จนติดขอบเวที ไม่มีทางหนีแล้ว
ตอนนี้จู่ๆเขาก็เงยหน้าขึ้น สายตาเปล่งประการแน่วแน่
จากนั้นพลังในร่างเริ่มแผ่กำจายออกมา
ตามมาด้วย ความตึงเครียดที่ไม่สามารถอธิบายเป็นคำพูดได้เริ่มกระจายไปทั่วสนาม
ความตึงเครียดนี้ทำให้ชายร่างผอมสีหน้าเปลี่ยน เขาอยากรุกไล่เพิ่มและชกหวังเฉียนตกเวทีไป
แต่หวังเฉียนในตอนนี้กลับเปลี่ยนท่าทีไปโดยสิ้นเชิง!
“หัก！”
“แม่！”
“น้ำ！”
หลังจากเสียงตะคอก กระบี่ยาวของหวังเฉียนพุ่งแทงออกมาประหนึ่งสายรุ้งใต้ดวงจันทร์เข้าใส่ชายร่างผอม
ชายร่างผอมสีหน้าตกตะลึง รีบถอยหลัง
แต่กระบี่พุ่งมาแล้ว จะถอยตอนนี้ก็สายเกินไปแล้ว!
“ฉึก!”
กระบี่ยาวแทงเข้าใส่ชายร่างผอม ด้ามกระบี่หยุดลงก่อนถึงหน้าชายร่างผอมราวสามฟุต
ชายร่างผอมล้มลงพื้นดังโครม
ดวงตาเบิกกว้างแสดงถึงความเหลือเชื่อ
เขาตายตาไม่หลับ!
ทั้งๆที่ตามรุมชกหวังเฉียนมาตลอด แต่ทำไมตอนสุดท้ายเขากลับโดนหวังเฉียนแทงตายล่ะ?
“ศิษย์พี่หวังชนะแล้ว!”
สิ่งที่ตอบรับชายร่างผอมคือเสียงโห่ร้องดีใจของจอมยุทธ์ฝ่ายสมาคมการค้าจงไห่ แต่ชายร่างผอมในตอนนี้ไม่มีโอกาสได้ยินอีกแล้ว
“ขยะ! ไร้ประโยชน์สิ้นดี! แค่คนได้รับบาดเจ็บคนหนึ่งยังสู้ไม่ได้!” กงปุ่นสองอีโกรธจัด เขาไม่คิดเลยว่า กงถึงอิงจะตายแบบนี้ ทั้งๆที่หวังเฉียนบาดเจ็บขนาดนั้นแล้ว แต่เขาก็ยังโดนหวังเฉียนฆ่าจนได้
“ประธาน ถึงกงถึงอิงจะตายแล้ว แต่เขาก็ไม่ได้ตายเปล่านะครับ เขาบีบให้หวังเฉียนใช้ไม้ตายออกมา” มีคนรีบพูดขึ้น
“ไม้ตาย? ไม้ตายอะไร?” กงปุ่นสองอีถามสีหน้าเคร่งเครียด
“หักแม่น้ำ！”
“ไม้ตายที่หวังเฉียนใช้เมื่อกี้เป็นกระบวนท่าขั้นสุดยอดของมหาปรมาจารย์ด้านกระบี่ หักแม่น้ำ พวกเราได้จดจำขั้นตอนกระบวนการที่เขาใช้หักแม่น้ำเรียบร้อย หลังจากนั้นถ้าคนของเราได้เจอเขาอีก ก็จะหาทางรับมือได้”
ดูจากท่าทีของหวังเฉียนแล้ว เขาสามารถใช้หักแม่น้ำจัดการกงถึงอิงจัดการได้ตั้งแต่เริ่มประลอง
แต่เขาไม่ได้ทำ
ที่เขาทำอย่างนี้ เหตุผลมีแค่อย่างเดียวคือ เขาตั้งใจเก็บหักแม่น้ำไว้จัดการคนสุดท้าย
แต่ไม่คิดว่า กงถึงอิงจะบีบให้เขาต้องใช้มันออกมาก่อน
“ชนะแล้ว ศิษย์พี่หวัง พวกเราชนะแล้ว!”
พอหวังเฉียนลงจากเวที จอมยุทธ์มากมายของสมาคมการค้าจงไห่ต่างกรูกันเข้ามารายล้อมอย่างตื่นเต้น
แต่หวังเฉียนไม่พูดอะไร วินาทีต่อมาเขากระอักเลือดออกมาคำโต และล้มลงไปอย่างควบคุมไม่ได้
“ศิษย์พี่หวัง!”
ทุกคนตะลึง รีบเข้าไปประคอง
เฉินเฟิงรีบแทรกเข้ามานำหน้าทุกคนไปพยุงร่างหวังเฉียนไว้
“ศิษย์พี่หวัง เป็นยังไงบ้างคะ?” หวู่เหวินเชี่ยนสีหน้าแดงก่ำด้วยความร้อนใจ หวังเฉียนกลับหลับตาแน่นไม่พูดอะไร
“พาเขากลับไปก่อน” เฉินเฟิงมองทุกคนพลางพูดเสียงเครียด
เพื่อป้องกันการประลองครั้งนี้เกิดเหตุไม่คาดฝัน ก่อนออกเดินทาง ทางสมาคมการค้าจงไห่ได้พาทีมแพทย์เฉพาะทางมาด้วย
ดังนั้นพอกลับไปที่คฤหาสน์ได้ไม่นาน อาการของหวังเฉียนก็โดนวินิจฉัยออกมา
“หมอเลี่ยว หวังเฉียนเป็นยังไงบ้าง?” ฉู่ยี่เฟยถามขึ้น
“ตอนนี้อาการของคุณหวังค่อนข้างรุนแรง บาดแผลภายนอกยังไม่เท่าไหร่ ไม่หนักหนาอะไร ที่หนักคืออวัยวะภายในต่างหาก”
“อวัยวะภายในของเขาได้รับบาดเจ็บต่างๆกันไป ถ้าไม่รีบจัดการ กลัวว่าจะมีอันตรายถึงชีวิตเขา” หมอเลี่ยวพูดอย่างใจเย็น โครงสร้างภายในของจอมยุทธ์กับคนธรรมดาเหมือนกัน ต่างกันแค่ร่างกายและอวัยวะภายในของจอมยุทธ์แข็งแรงกว่าของคนธรรมดาเท่านั้น
“งั้นรีบรักษาให้เขาเลย” ฉู่ยี่เฟยตัดสินใจทันที หวังเฉียนเป็นศูนย์กลางของมหาปรมาจารย์ด้านกระบี่ เขาจะเป็นอะไรไปไม่ได้เด็ดขาด
“ประธานฉู่ อาการของคุณหวังต้องกลับประเทศก่อนถึงจะรักษาได้ ที่นี่ไม่มีเครื่องมือรักษาเฉพาะทางเลย” หมอเลี่ยวพูดอย่างเหนื่อยใจ พวกเขาเป็นแพทย์สมัยใหม่ ไม่ใช่แพทย์แผนโบราณ การแพทย์สมัยใหม่ต้องมีเครื่องมือแพทย์ที่ทันสมัย ไม่มีเครื่องมือแพทย์เฉพาะทาง พวกเขาก็รักษาได้ไม่เต็มที่
“ได้ งั้นผมจะไปติดต่อเฮลิคอปเตอร์ ให้เฮลิคอปเตอร์ส่งพวกคุณกลับประเทศ…”
“พี่ฉู่ ผมไม่กลับ” ตอนนี้เองหวังเฉียนหรี่ตาขึ้น เสียงเขาดูอ่อนแรง แต่น้ำเสียงหนักแน่น
