ลูกเขยมังกร – ตอนที่ 583

ตอนที่ 583

บทที่ 583 สัญญาถูกตัดกลางคัน

“จะเป็นไปได้ไหมที่เฉินเฟิงจะแฝงตัวเข้ามาที่ฐานทัพแล้ว ในขณะเดียวกันก็ใช้เครื่องรบกวนสัญญาณ?” มีนินจาอีกคนที่ฟื้นสติกลับมาได้ ทำการวิเคราะห์ออกมาอย่างนี้

“ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไร ก็ต้องไปรายงานท่านชิงมู่ก่อน”

นินจาคนที่สามเอ่ยปากพูดแล้ว เขาเป็นคนรับผิดชอบทีมตรวจสอบกล้องวงจรปิด

เมื่อพูดจบแล้ว เขาก็รีบเอาวิทยุสื่อสารออกมา พูดเรียก : “ท่านชิงมู่ ทีมตรวจสอบกล้องวงจรปิดมีรายงานเหตุการณ์คับขัน”

“เกิดอะไรขึ้น?”

ชิงมู่ตอบกลับอย่างรวดเร็ว ช่วงเวลาคับขัน เขาไม่เพียงแต่นำวิทยุสื่อสารติดตัวมาด้วย แถมยังเปิดไว้ตลอดเวลาอีก สามารถรับรายงานจากลูกน้องได้ตลอดเวลา

“ภาพกล้องวงจรปิดหายไป พวกเราคิดว่าสัญญาณมีปัญหา และมีโอกาสสูงที่เฉินเฟิงจะใช้เครื่องตัดสัญญาณที่มีประสิทธิภาพสูงที่พกติดตัวแฝงตัวเข้ามายังฐานทัพแล้ว!”

ผู้ที่รับผิดชอบของทีมตรวจสอบกล้องวงจรปิดรีบรายงานออกไป

“ฉันจะไปเดี๋ยวนี้!”

เมื่อชิงมู่ได้ยิน สีหน้าก็เปลี่ยนไปทันที รีบเดินออกไปจากห้อง ไปยังห้องที่มีทีมตรวจสอบกล้องวงจรปิดอยู่อย่างรวดเร็ว

เพียงไม่กี่วินาที ตอนที่ชิงมู่เดินลงไปยังห้องที่มีทีมตรวจสอบกล้องวงจรปิดอยู่ นินจาทั้งสี่ก็ตกใจที่พบว่าภาพกล้องวงจรปิดกลับมาเป็นปกติแล้ว

“ท่าน……ท่านชิงมู่ ภาพหน้าจอเพิ่งจะกลับมาเป็นปกติครับ ”สายตามองไปยังชิงมู่ที่เข้าห้องมา ผู้รับผิดชอบทีมตรวจสอบกล้องวงจรปิดเอ่ยปากรายงาน

“พบอะไรผิดปกติหรือเปล่า?”ชิงมู่ขมวดคิ้วพร้อมเอ่ยถาม

“ไม่มีครับ”

นินจาทั้งที่ต่างพูดเป็นเสียงเดียวกัน

“ภาพกล้องวงจรปิดถูกตัดกลางคันไปกี่นาที?” ชิงมู่เอ่ยถามอีก

“ไม่ถึงนาทีครับ”

ผู้รับผิดชอบทีมกล้องวงจรปิดรีบรายงานออกไปทันที แล้วพูดจากการวิเคราะห์ของตัวเอง “ไม่น่าจะใช่เฉินเฟิงแฝงตัวเข้ามายังฐานทัพหรอกครับ”

‘ทำไม?”

“วัตถุประสงค์ที่เขาแฝงตัวเข้ามาก็เพื่อฆ่าพวกเรา หรือจะใช้คำว่าฆ่านองเลือดมาอธิบายน่าจะถูกต้องแม่นยำมากกว่า ”

ผู้รับผิดชอบของทีมตรวจสอบกล้องวงจรปิดพูดจากการวิเคราะห์ของตัวเอง “สิ่งที่เขาต้องทำก็คือ ต้องหาพวกเราให้เจอก่อน แล้วค่อยลงมือจัดการ ฐานทัพใหญ่ขนาดนั้น แม้ว่าเขาจะมีพลังของนินจาชั้นสูงขั้นท้าย เป็นไปไม่ได้ที่จะค้นหาทั้งฐานทัพภายในเวลาไม่กี่นาทีอย่างแน่นอน แม้แต่ตึกหอพักของพวกเราก็หาไม่หมด ดังนั้น ผมคิดว่านี้น่าจะเป็นอุบัติเหตุ ไม่ใช่เพราะเฉินเฟิงแฝงตัวเข้ามาฐานทัพ”

“เป็นไปได้ไหม หลังจากที่เขาเข้ามายังฐานทัพ ไม่เห็นใคร ก็เลยถอยออกไปแล้ว?”ชิงมู่ขมวดคิ้วแน่น ไม่ค่อยวางใจ——อยู่ดีๆ ทำไมสัญญาณถึงถูกตัดไปอย่างไม่มีเหตุผลแบบนี้ล่ะ?

“ท่านชิงมู่ ขอบเขตกล้องวงจรปิดของพวกเราเป็นการดูรอบๆกว่าร้อยเมตร ที่ฐานทัพนอกจากห้องพักผ่อนของเราแล้ว เรียกได้ว่าเป็นกล้องวงจรปิดที่ไม่มีที่สิ้นสุด อิงจากความเร็วของเขา แม้ว่าจะไม่หาทั้งฐานทัพ แต่แค่เดินจากฝั่งตะวันออกของฐานทัพไปยังฝั่งตะวันตก หรือว่าเดินจากฝั่งตะวันตกไปยังฝั่งตะวันออก ล้วนแล้วแต่เป็นไปไม่ได้” นินจาอีกคนเอ่ยปากพูดแล้ว

“ท่านชิงมู่ ท่านใหญ่เทียนและประธานกงปุ่นถึงแล้ว!”

ครั้งนี้ ไม่ต้องรอให้พูดอะไรอีก เสียงของนินจาคนหนึ่งก็ดังขึ้นมาอีกครั้งจากในวิทยุสื่อสาร

“ทุกคน ลงไปต้อนรับท่านใหญ่เทียนจ้าวและประธานกงปุ่น!”

ชิงมู่ออกคำสั่งทันที แล้วหันไปมองภาพกล้องวงจรปิดที่กลับมาเป็นปกติแวบหนึ่ง ไม่ได้คิดอะไรมากอีก หันหลังออกจากห้องไปเลย

ในแง่หนึ่ง เขาเห็นด้วยจากการวิเคราะห์ของลูกน้อง อีกแง่หนึ่ง เทียนจ้าวเจินเหย่ในฐานะที่เป็นผู้ที่แข็งแกร่งติดอันดับรายชื่อที่18 หัวหน้าพิธีกรรมของแผนกอ้านเสินอิ่น นับเป็นวัตถุบูชาของชิงมู่ ในเรื่องมารยาทไม่กล้าจะทำให้ผิดพลาดแม้แต่น้อย

ต้องพูดว่า สำนักนินจามีความสามารถพอที่จะเป็นรากฐานของสำนักขวัญนินจา สร้างกองกำลังสยบใต้ดินในญี่ปุ่นและทั่วโลก ต้องมีเหตุผลแน่นอน

เมื่อชิงมู่ออกคำสั่ง นินจากว่าสามสิบคนก็ลงมือปฏิบัติตามทันที ใช้เวลาไม่ถึงนาทีก็มาถึงชั้นล่างของโรงแรมแล้ว

ท่ามกลางค่ำคืนนี้ พวกเขายืนทื่ออยู่ตรงนั้น ไม่ขยับ เรียงเป็น 2 แถว ยินดีต้อนรับการมาถึงของเทียนจ้าวเจินเหย่และกงปุ่นป้านฉาง

ไม่นาน เฮลิคอปเตอร์ทหารลำหนึ่งคล้ายๆเหยี่ยว วนมาแต่ไกล เสียงใบพัดหมุนอยู่ในความมืด

จากนั้น ชิงมู่และนินจา 20 นายกำลังมองดู เฮลิคอปทหารเตอร์มาถึงโรงแรม จอดลงที่ลานจอดรถ

ฟิ้ว!

เวลาต่อมา เฮลิคอปเตอร์ทหารยังไม่ทันลงจอด มีร่างหนึ่งโผล่มาจากห้องโดยสาร

คือเทียนจ้าวเจินเหย่

เขานั่งเครื่องบินรบมาถึงสนามบินทหารหนึ่งในฮอกไกโดก่อนแล้ว จากนั้นก็นั่งเฮลิคอปเตอร์ทหารมาถึง ที่นี่ใช้เวลาประมาณ 1 ชั่วโมง ซึ่งเร็วกว่าเครื่องบินพลเรือน 1 ชั่วโมงเต็มๆ

กงปุ่นป้านฉางตามหลังเทียนจ้าวเจินเหย่มาติดๆ

“ท่านใหญ่เทียนจ้าว ประธานกงปุ่น!”

หลังจากที่เห็นเทียนจ้าวเจินเหย่ลงจอดได้อย่างราบรื่น ไม่ว่านินจาทั้ง 20 นายนั้น หรือจะเป็นนินจาชั้นสูงอย่างชิงมู่ รูม่านตาค่อยๆขยาย จากนั้นก็โค้งคำนับให้กับเทียนจ้าวเจินเหย่ เกิดความเลื่อมใสและความเคารพยำเกรงในดวงตาอย่างเปิดเผย “ก่อนที่ฉันจะมาถึงที่นี่ จอมยุทธ์หวาเซี่ยท่านนั้นได้เข้ามายังสำนักใหญ่นินจาหรือเปล่า”

จ้าวเจินเหย่เอ่ยปากถามคำถามที่สำคัญที่สุดออกมา เขารู้ดี ว่าสิ่งนี้จะตัดสินว่าแผนการสังหารเฉินเฟิงจะสามารถดำเนินการได้อย่างราบรื่นหรือไม่

“ท่านใหญ่เทียนจ้าว ตั้งแต่ที่เราออกจากฐานทัพมา ก็ดำเนินการตรวจสอบกับฐานทัพมาโดยตลอด ไม่ได้พบว่าเฉินเฟิงแฝงตัวเข้ามาในฐานทัพ

ชิงมู่รายงาน เขาเห็นด้วยกับการวิเคราะห์ของลูกน้อง และไม่ได้พูดถึงเหตุขัดข้องของหน้าจอกล้องวงจรปิดที่ไม่ถึง 1 นาที

ท้ายที่สุดเขาคิดว่า เทียนจ้าวเจินเหย่นักสู้คนหนึ่ง ไม่จำเป็นต้องทำความเข้าใจกับเทคโนโลยีเช่นนี้ และอีกอย่างเทียนจ้าวเจินเหย่ต้องการแค่ผลลัพธ์ ไม่ได้ต้องการการวิเคราะห์หรือการตัดสินอะไรทั้งนั้น

“โอเค ไปที่สำนักใหญ่นินจา!”

เมื่อเทียนจ้าวเจินเหย่ได้ยิน ไม่พูดพร่ำทำเพลง ให้ชี้แนะทันที จากนั้นเขาก็โบกมือให้นักบินที่ขับเฮลิคอปเตอร์ทหารอยู่กลางอากาศ

เมื่อนักบินคนนั้นเห็น ก็ขับเฮลิคอปเตอร์ทหารออกไป ส่วนเทียนจ้าวเจินเหย่และคนอื่น ๆ ไปที่สำนักใหญ่นินจาด้วยรถที่เตรียมไว้แล้ว

ในเวลาเดียวกัน

ณ บนเนินเขาหลังสำนักใหญ่นินจา เฉินเฟิงนั่งยอง ๆอยู่ข้างต้นไม้รออย่างอดทนราวกับนักล่ากำลังล่าสัตว์

เขามองว่าเทียนจ้าวเจินเหย่และคนอื่นๆเป็นสัตว์ อยากจะนั่งรอให้เขามาตายถึงที่

เขาวางแผนซ้อนแผน เตรียมหนามยอกเอาหนามบ่ง!

ดึกแล้ว สายลมยามค่ำคืนพัดมา พัดเกล็ดหิมะลงมาจากต้นไม้ เกล็ดหิมะปลิวไสวไปตามสายลม โรยราลงในป่า

เฉินเฟิงหมอบอยู่ข้างๆต้นไม้ใหญ่ จับตามองทางเข้าสำนักใหญ่นินจา และรออย่างเงียบๆ

ไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหน ขณะที่เฉินเฟิงจับตาดูอยู่นั้น มีรถยนต์หลายคันปรากฏขึ้นและขับไปยังทางเข้าสำนักใหญ่นินจา ไฟสว่างสะท้อนอยู่บนถนน

“ในที่สุดก็มาแล้ว!”

เมื่อเห็นฉากนี้ เฉินเฟิงถอนหายใจอย่างโล่งอก เมื่อรู้ว่าตัวเองคิดถูกแล้ว

ก่อนที่เขาจะนองเลือดสำนักใหญ่ขวัญนินจา ก็คิดว่าสำนักใหญ่ขวัญนินจาจะกระจายเรื่องออกไป และจะต้องกระจายไปถึงกงปุ่นป้านฉางนั่นอย่างแน่นอน

เมื่อเป็นเช่นนี้ คนของสำนักนินจาจะต้องไม่นั่งรอความตายแน่นอน แต่จะออกจากที่สำนักใหญ่นินจาเป็นอันดับแรก และกงปุ่นป้านฉางเป็นไปได้ว่าจะรีบไปฆ่าเขาที่ฮอกไกโดเป็นสิ่งแรก

หลังจากตัดสินได้เช่นนี้ เขาใช้ประโยชน์จากเวลาที่ต่างกันของคนเสินอิ่นรอคอยนินจาของสำนักนินจาออกไปจากสำนักใหญ่ เมื่อพร้อมเต็มที่ ก็จะเหวี่ยงแห แค่รอให้กงปุ่นป้านฉางติดแห

ตอนนี้ ทุกอย่างกำลังดำเนินไปตามที่เขาจินตนาการไว้

ลูกเขยมังกร

ลูกเขยมังกร

Status: Ongoing

อ่านนิยาย เรื่อง ลูกเขยมังกร ฟรี ได้ที่ novel-fast 


โดย เรื่อง ลูกเขยมังกร บ้างส่วนของนิยาย

บทที่ 1 ทรัพย์สินหลายล้านล้าน

“อยากให้ฉันกลับบ้านตระกูลเฉินงั้นหรือ?” ถนนคนเดิน ในเมืองชางโจวที่ทางเข้าร้าน อาหาร เฉินเฟิงใส่ชุดส่งอาหารเดลิเวอรี่สีเหลืองด้วย สีหน้าเย็นชา

“ใช่ นายท่านบอกว่า ตราบใดที่นายน้อยเต็มใจ ที่จะกลับไปยังตระกูลเฉิน ทรัพย์สินทั้งหมดหลาย ล้านล้านของตระกูลเฉินจะอยู่ภายใต้การควบคุม ของนายน้อย” ตรงข้ามกับเฉินเฟิงชายชราใส่ชุดถัง สีเทาพูดด้วยความเคารพ

“เห้อ…ทรัพย์สินหลายล้านล้าน? ” เฉินเฟิง หัวเราะกับตัวเอง และถอนหายใจเบาๆ : “ตระกูล เฉินนั้นรวยมากจริงๆ”

ราวกับว่าเขาสามารถฟังออกจากคำ กาง ของเฉินเฟิงชายชราใส่ชุดถังถามอย่างหมด หนทาง : ” นายน้อย คุณยังกังวลเกี่ยวกับสิ่งที่เกิด ขึ้นเมื่อสามปีก่อนหรือ? ”

เมื่อเห็นเฉินเฟิงไม่พูดเลย เฉินจงก็ยิ้มอย่าง ขมขื่น ” นายน้อย เรื่องของเมื่อสามปีก่อน นาย ท่านเป็นฝ่ายทำผิดจริงๆ แต่ในช่วงสามปีที่ผ่านมา นายท่านได้ชดใช้กรรมไปแล้วมากพอสมควร สำหรับสิ่งนั้น เหตุใดนายน้อยจึงไม่ให้โอกาสนาย ท่านบ้าง?”

” โอกาสงั้นเหรอ? ” เฉินเฟิงยกมุมปากยิ้มเยาะ %3D เย้ย ขอให้เขาให้โอกาสเฉินเจิ้นหนาน แต่เฉินเจิ้น หนานเคยให้โอกาสแม่ของเขาหรือไม่?

เฉินเฟิงจะไม่มีวันลืมเรื่องที่แม่ของเขาเสียชีวิต de ด้วยโรคร้ายต่อหน้าตัวเอง เมื่อสามปีก่อน

ตระกูลเฉินมีทรัพย์สินหลายล้านล้าน แต่เฉิน เจิ้นหนานไม่ยอมจ่ายเงินหนึ่งล้านเพื่อรักษาแม่ของ เขา แม้ว่าตัวเองจะเป็นเหมือนสุนัข คุกเข่าต่อหน้า เขา และขอความเมตตาจากเขา แต่เฉินเจิ้นหนานไม่ ได้สนใจเลยสักนิด และทำได้เพียงแค่เฝ้าดูแม่ของ เขาเสียชีวิตด้วยความเจ็บป่วยอย่างสิ้นหวัง

ตอนนี้ เฉินเจิ้นหนานต้องการโอกาสงั้นหรือ?

ที…

เฉินเฟิงส่ายหัวด้วยสีหน้าเย้ยหยันสุดจะพรรณนา

“หรือว่า นายน้อยเต็มใจที่จะเป็นคนส่งอาหารไป ตลอดชีวิตหรือ? ” เฉินจงถามพร้อมกับถอนหายใจ เมื่อเฉินเฟิงไม่ไหวติง เขารู้ว่าสามปีหลังจากที่เฉินเฟิ งออกจากบ้านของตระกูลเฉิน ชีวิตของเขาไม่ราบ รื่นเลย ไปเป็นลูกเขยของตระกูลเสี้ยไม่ต้องพูดถึง ฐานะที่ต่ำต้อยของเขา ยังคงถูกคนในตระกูลเสี้ย ดูถูกอยู่ตลอดด้วย และวันเวลาของเขาที่อยู่ในตระ กูลเฉินนั้น แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง

“ส่งอาหารดีกว่าตาย” เฉินเฟิงพูดด้วยรอยยิ้มจางๆ

สีหน้าของเฉินจงเปลี่ยนไป และเขาก็พูดว่า “นายน้อย คุณหมายถึงอะไร?”

“ไม่ได้หมายถึงอะไรเลย” เฉินเฟิงส่ายหัว “เฉิน จง คุณกลับไปได้แล้ว บอกเฉินเจิ้นหนานและคนใน ตระกูลเฉินด้วย สักวันหนึ่งผมจะกลับไปแน่นอน แต่ ไม่ใช่เพื่อทรัพย์สินนับล้านล้านนั้น!”

เฉินจงผงะ มองดูเงาร่างด้านหลังของเฉินเฟิงที่ กำลังเดินจากไป ทันใดนั้น สีหน้าของเขาก็ซับ ซ้อน…

ตลอดทาง อารมณ์ของเฉินเฟิงซับซ้อนมาก

ตั้งแต่วันที่เขาเกิดมา เขาก็อาศัยอยู่ในบ้านของ ตระกูลเฉิน แต่เนื่องจากฐานะของเขาเป็นลูกนอก สมรส คนในตระกูลเฉินจึงไม่ค่อยชอบเขานัก แม้ กระทั่งคนรับใช้ของตระกูลเฉินก็สามารถดุด่าว่าเขา อย่างดุเดือด และดูถูกเขาได้ตามต้องการ

เดิมที่เฉินเฟิงเคยคิดว่าเขาจะเป็นตัวหนอนใน ตระกูลเฉินไปชั่วชีวิต จนกระทั่งแม่ของเขาล้มป่วย เมื่อสามปีก่อน เขาจึงตระหนักถึงว่า ตระกูลเฉินไม่ ได้ให้โอกาสเขาเป็นแม้แต่ตัวหนอนด้วยซ้ำ!

ในคืนนั้น แม่ของเขาป่วยหนักมาก เฉินเฟิง คุกเข่าต่อหน้าคนในครอบครัวเฉินเหมือนสุนัขตัว หนึ่ง ขอร้องให้พวกเขาช่วยชีวิตแม่ของเขา แต่ไม่มี ใครยื่นมือช่วยเหลือเลย

การแสดงออกของทุกคนนั้น เย็นชามาก

ในที่สุด แม่ของเขาก็ป่วยหนักจนเสียชีวิต เฉินเฟิงรู้สึกว้าวุ่นมาก ในตอนนั้น เขาก็เข้าใจ แล้วว่า ชีวิตของตัวเอง และแม่ของเขานั้น ด้อยกว่า มดอยู่ในสายตาของคนในตระกูลเฉิน!

ในวันนั้น เฉินเฟิงก็ออกจากบ้านของตระกูลเฉิน

ในวันนั้น เฉินเฟิงสาบานว่า วันหนึ่งเขาจะกลับ ไปที่ตระกูลเฉิน และใช้ความสามารถเข้มแข็งอย่าง เต็มที่ เพื่อให้ทุกคนในตระกูลเฉินคุกเข่าต่อหน้า หลุมฝังศพของแม่เขา และขอให้เธอยกโทษ!

แต่ท้ายที่สุดแล้ว มันเป็นเพียงความคิดเล็กๆ น้อยๆของเขาที่ยังเด็ก หลังจากที่เขาออกจากตระ กูลเฉิน และมาที่ชางโจวได้สองวันเฉินเฟิงก็ถูกกลุ่ม คนไล่ล่าและสังหาร หากไม่ได้รับความช่วยเหลือ จากเสี้ยเว่ยกั๋ว เขาก็คงกลายเป็นศพไปนานแล้ว

ไม่ต้องคิดก็รู้ว่า คนที่ไล่ล่าเขานั้น ต้องมีส่วน เกี่ยวข้องกับตระกูลเฉินอย่างแน่นอน

อยู่ต่อหน้าคนในตระกูลเฉินที่ยักษ์ใหญ่ เฉินเฟิ งก็ต่ำต้อยราวกับมด

หลังจากกลายเป็นลูกเขยของตระกูลเสี้ยแล้ว ชีวิตของเฉินเฟิงก็ค่อยๆสงบลง แม้ว่าเขาจะถูกผู้คน นับพันหมื่นคนเยาะเย้ย แต่ยังไงเขาก็ยังเป็นคน ธรรมดาคนหนึ่ง

แต่ต้นไม้ต้องการความสงบลมพัดไม่ยอมหยุด และตระกูลเฉิน ก็ตามมาอีกครั้งโดยไม่คาดคิด

ยังจะให้เขากลับไปที่ตระกูลเฉิน และสืบทอดทรัพย์สินนับล้านล้านนั้น

แต่ลูกหลานรุ่นที่สามของตระกูลเฉินที่ใหญ่โต นั้น มีผู้ชายมากกว่าหนึ่งร้อยคน ไม่ว่าจะวนกันไปกี่ รอบ ก็ไม่มีวันที่จะวนจนถึงลูกนอกสมรสที่จะ สืบทอดตระกูลเฉิน

ไม่ต้องสงสัยเลยว่า นี่เป็นแผนการชั่วร้ายของ พวกเขา

ครั้งหนึ่งเขาเคยถ่อมตัวเหมือนสุนัข แต่วันนี้ เขา มีค่าหลายล้านล้าน

แผนการชั่วร้ายนี้ปลอมเกินไป!

“เฉินเฟิง!” เมื่อเฉินเฟิงขมวดคิ้วอยู่ในความคิด ก็ มีหญิงสาวใส่ชุดเดรสสีขาวที่สง่างามปรากฏต่อหน้า เขา ผู้หญิงคนนั้นมีใบหน้าที่บอบบาง รูปร่างสูงสุด ส่วนอารมณ์ที่สวยงาม เพียงแค่ยืนอยู่ตรงนั้น ก็จะ ทำให้คนรู้สึกสดใสและน่าทึ่งมาก

ผู้หญิงคนนี้ ก็เป็นภรรยาของเฉินเฟิง มีชื่อว่า เสี้ยเมิ่งเหยา

“เมิ่งเหยา มีอะไรเหรอ?”

เมื่อเห็นเสี้ยเมิ่งเหยา ใบหน้าของเฉินเฟิงก็เต็มทรัพย์สินนับล้านล้านนั้น


และยังมี  นิยาย อ่านนิยาย นิยาย pdf นิยายวาย อ่านนิยายฟรี นิยายออนไลน์ อีกหลายเรื่องที่รอให้คุณอ่านที่ novel-fast.com

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท