บทที่ 586 ความสามารถในการต่อสู้ที่แข็งแกร่งที่สุด
“เอ่อ…”
ท่าทีของเทียนจ้าวเจินเหย่ทำให้รองหัวหน้าฮอกไกโดอึ้งไปอีกครั้ง แล้วก็ถามขึ้นว่า “ท่านใหญ่เทียนจ้าว เฉินเฟิงได้ระเบิดทำลายฐานที่ตั้ง ทำให้ท่านได้รับบาดเจ็บ ใช่ไหม?”
“ฆ่าผม”
เทียนจ้าวเจินเหย่ยังคงขอตาย แต่เขาไม่ขอร้องอีก กลับเต็มไปด้วยความโมโห ทำให้ท่าทีที่แสดงออกนั้นน่าเกลียดมาก
“เรียนท่าน พวกเราพบศพของประธานกงปุ่นทางอีกด้านหนึ่ง นอกจากนี้ ฐานที่ตั้งไม่มีคนแล้ว แม้แต่ศพก็หาไม่เจอ พวกเราสงสัยว่าคนอื่นเสียชีวิตในเหตุระเบิดทั้งหมดแล้ว”
ครั้งนี้ ไม่รอรองหัวหน้าตระเวนฮอกไกโดพูดอะไรอีก เครื่องส่งสัญญาณมีเสียงลูกน้องรายงานสถานการณ์แล้ว
“รีบพาตัวท่านใหญ่เทียนจ้าวไปรักษาที่โรงพยาบาล”
เมื่อได้ยินเสียงลูกน้องรายงานสถานการณ์แล้ว ในใจรองหัวหน้าตระเวนฮอกไกโดก็ตระหนกวิตกขึ้นมาอีกครั้ง เขาเงียบไปสักพัก แล้วก็ออกคำสั่ง
เขาคิดว่า เทียนจ้าวเจินเหย่คงถูกเหตุระเบิดทำให้เป็นบ้า ถึงได้ร้องขอตายอย่างเดียว
เมื่อพูดสั่งเสร็จ เขาก็ไม่สนใจเทียนจ้าวเจินเหย่อีก หันหน้าเดินออกจากห้องพยาบาลไป แล้วก็รายงานสถานการณ์ต่อเบื้องบน
หลังจากนั้นหลายนาที เสียงรถตระเวนขับออกไปจากสำนักงานใหญ่ของสำนักนินจา
ในขณะเดียวกัน
โตเกียว บ้านบรรพบุรุษครอบครัวเทียนจ้าว
เทียนจ้าวอิงในฐานะหัวหน้าครอบครัวเทียนจ้าว ยังไม่รู้เรื่องสถานการณ์ที่เกิดขึ้นทางด้านฮอกไกโด แต่ในใจก็เต็มไปด้วยความวิตกกังวล
เพราะ ภายในหนึ่งชั่วโมงที่ผ่านมา เขาพยายามติดต่อสำนักงานใหญ่สำนักนินจาอยู่ตลอด แต่ก็ไม่สำเร็จ โทรศัพท์โทรไม่ติดทั้งหมด
“หรือว่าล้มเหลวแล้ว?”
ด้วยความวิตกกังวล ภายในใจเทียนจ้าวอิง ปรากฏความคิดเช่นนี้ขึ้นมา
เมื่อคิดขึ้นมาแล้ว หัวใจของเขาก็ตกหล่นไปยังเบื้องลึก
สำหรับเขากับทั้งครอบครัวเทียนจ้าว เทียนจ้าวเจินเหย่ถือเป็นคนที่สำคัญที่สุด และก็เป็นความหวังในการสังหารเฉินเฟิง หากเกิดอะไรขึ้นกับเทียนจ้าวเจินเหย่ สำหรับครอบครัวเทียนจ้าวแล้ว เท่ากับเป็นฝันร้าย
“เป็นไปไม่ได้ พี่ชายมีพลังที่แข็งแกร่ง ขยะหวาเซี่ยคนนั้น ไม่มีทางที่จะสามารถรับมือได้”
ทันทีนั้น เทียนจ้าวอิงก็ส่ายหัว ความสามารถของเทียนจ้าวเจินเหย่มีอยู่ตรงนั้น เขาเป็นถึงคนอันดับหนึ่งภายใต้ปรมาจารย์ประเทศญี่ปุ่น เขาไม่เชื่อว่าเฉินเฟิงจะสามารถสังหารเทียนจ้าวเจินเหย่
“หึ่ง”
เมื่อเทียนจ้าวอิงพูดเสร็จ เสียงโทรศัพท์สั้นก็ดังขึ้น ทำลายความเงียบสงบภายในห้อง
เทียนจ้าวอิงรีบคว้าหยิบมือถือมาดู กลับพบว่าไม่ใช่สำนักงานใหญ่สำนักนินจาโทรมา
คนที่โทรมาคือโจ่นเถิงชุนซ่าง หัวหน้าตระเวนประเทศญี่ปุ่น
ความจริงนี้ ทำให้เทียนจ้าวอิงอึ้งไปก่อน จากนั้นหัวใจก็ห้อยจุกอยู่ในลำคออีกครั้ง ความวิตกกังวลในใจยิ่งเพิ่มมากขึ้น
“อูว”
เทียนจ้าวอิงสูดลมหายใจเข้าลึกๆ สงบสติอารมณ์ หลังจากนั้นก็กดรับโทรศัพท์ “สวัสดีครับ ท่านโจ่นเถิง”
“คุณเทียนจ้าว ท่านรู้เรื่องที่เกิดขึ้นกับฮอกไกโดหรือยัง?”
โจ่นเถิงชุนซ่างถามขึ้น น้ำเสียงสับสน เขารู้แผนการของเทียนจ้าวเจินเหย่ แต่เขาก็คิดไม่ถึงว่า เฉินเฟิงจะสามารถพลิกสถานการณ์ได้
“เกิดอะไรขึ้น?” เทียนจ้าวอิงถามออกไป ตื่นเต้นจนแทบจะลืมหายใจ
“เฉินเฟิงระเบิดสำนักงานใหญ่สำนักนินจา นอกจากพี่ชายของคุณแล้ว คนอื่นๆล้วนเสียชีวิตในเหตุระเบิดแล้วทั้งหมด และพี่ชายของคุณถึงแม้จะยังมีชีวิตอยู่ แต่แขนขาถูกระเบิดเสียหายแล้ว สติก็ฟั่นเฟือน ขอร้องให้คนของผมฆ่าเขาให้ตาย” โจ่นเถิงชุนซ่างรายงานสิ่งที่เพิ่งได้รับทราบให้กับเทียนจ้าวอิง
“อะ…อะไรนะ?”
เทียนจ้าวอิงนิ่งอึ้งไป
ถึงแม้เมื่อกี้เพราะติดต่อสำนักงานใหญ่สำนักนินจาไม่ได้ บวกกับได้รับสายโทรศัพท์จากโจ่นเถิงชุนซ่าง ในใจวิตกกังวลอย่างมาก และก็คิดว่าคงเกิดเหตุอะไรขึ้นกับทางด้านฮอกไกโดแน่ แต่เมื่อฟังคำพูดของโจ่นเถิงชุนซ่างแล้ว เขายังคงนิ่งอึ้งไป
เพราะผลที่เกิดขึ้น แย่กว่าที่เขาคิดไว้ ย่ำแย่แม่งเหลือเชื่อจริงๆ
“คุณเทียนจ้าว ขอแสดงความเสียใจกับเรื่องนี้จากใจจริง”
โจ่นเถิงชุนซ่างถอนหายใจ เขารู้ดีว่าเทียนจ้าวเจินเหย่มีความหมายกับครอบครัวเทียนจ้าวแค่ไหน
“เป็น…เป็นแบบนี้ได้ยังไง?”
เทียนจ้าวอิงไม่สามารถยอมรับความจริงนี้ได้ ที่เขาถามออกไป ก็ไม่รู้ว่ากำลังถามโจ่นเถิงชุนซ่าง หรือว่าถามตนเอง
“ตามที่พวกเราสันนิษฐานเบื้องต้น หลังจากที่เฉินเฟิงใช้เลือดล้างสำนักใหญ่ขวัญนินจาแล้ว ก็ได้เอาระเบิดมาจากสำนักใหญ่ขวัญนินจา หลังจากที่คนของคุณไปจากสำนักงานใหญ่สำนักนินจา ก็ได้เอาระเบิดวางไว้ที่สำนักใหญ่สำนักนินจา รอเมื่อพี่ชายของคุณพาคนกลับมายังสำนักใหญ่สำนักนินจา ก็จุดระเบิดทันที” โจ่นเถิงชุนซ่างพูดขึ้น
ได้ยินคำพูดของโจ่นเถิงชุนซ่างอีกครั้ง เทียนจ้าวอิงสั่นไปทั้งตัว มือก็สั่น แทบจะโยนมือถือทิ้งไป
หลังจากนั้น คนทั้งคนก็ล้มนั่งลงบนพื้น
แม้แต่โจ่นเถิงชุนซ่างยังรู้ว่าเทียนจ้าวเจินเหย่ มีความสำคัญต่อครอบครัวเทียนจ้าวแค่ไหน นับประสาอะไรกับเขา?
เขารู้ดียิ่งกว่าใคร ครอบครัวเทียนจ้าวที่สูญเสียเทียนจ้าวเจินเหย่ไปแล้ว จะต้องพบเจอกับอะไร
“ผมจะฆ่า ไอ้ลูกสำส่อนนั่น”
หลังจากครึ่งนาทีเต็มๆ เทียนจ้าวอิงค่อยได้สติกลับมา เขาเหมือนดั่งคนบ้า ตะโกนเสียงดังด้วยท่าทางน่าเกลียด
“คุณเทียนจ้าว สงบสติด้วย หากพี่ชายของท่านตาย ทั้งประเทศญี่ปุ่น คนที่สามารถฆ่าเขาได้ มีเพียงหัวหน้าไม่กี่คนแล้ว แต่หัวหน้าพวกนั้นไม่ยอมลงมือแน่”
โจ่นเถิงชุนซ่างพูดขึ้น เรื่องมาถึงขนาดนี้แล้ว เขาก็อยากที่จะกำจัดเฉินเฟิงเป็นอันดับแรก ไม่อย่างนั้น เขาไม่อาจคาดการณ์ได้ว่า ต่อไปจะเกิดอะไรขึ้นอีก
ให้ยอดฝีมือหั้วจิ้งที่มีความเชี่ยวชาญในอาวุธสมัยใหม่คนหนึ่งอยู่ในประเทศญี่ปุ่น จะเป็นภัยพิบัติของประเทศญี่ปุ่น
เทียนจ้าวอิงนิ่งเงียบ เขารู้ว่าที่โจ่นเถิงชุนซ่างพูดคือความจริง
“แน่นอน ยังมีอีกวิธีหนึ่ง ให้สำนักจัานถังเสินอิ่นออกปฏิบัติการณ์”
โจ่นเถิงชุนซ่างพูดเสนอแนะขึ้นอีกว่า “ถึงแม้เฉินเฟิงจะสามารถต่อสู้ได้อย่างสยองขวัญ และมีประสบการณ์ในการปฏิบัติการพิเศษมากมาย แต่หากสำนักจัานถังเสินอิ่น ทำการล้อมและจู่โจมพร้อมกัน ก็จะสามารถฆ่าเขาได้ แต่หากทำเช่นนี้ จะเป็นการทำให้นินจาของสำนักจัานถังเสินอิ่นตายเป็นจำนวนมาก และยังจะเป็นการสร้างความฮือฮาอย่างใหญ่หลวง”
สำนักจัานถังเสินอิ่น？
เทียนจ้าวอิงหรี่ตาลง นี่เป็นสำนักที่มีความสามารถในการรบมากที่สุดในประเทศญี่ปุ่น สมาชิกภายในสำนักจัานถังล้วนเป็นจอมยุทธ์ และมีอาวุธที่ทันสมัยครบมือ ปกติ คนพวกนี้จะไม่ออกปฏิบัติการ
โดยปกติแล้ว หากประเทศญี่ปุ่นพบเจอกับภัยพิบัติครั้งใหญ่จนไม่อาจต้านทาน คนพวกนี้ถึงจะออกปฏิบัติการ
หากเพื่อลงมือจัดการเฉินเฟิง แล้วให้สำนักจัานถังเสินอิ่นออกปฏิบัติการ วงการศิลปะการต่อสู้ของประเทศญี่ปุ่น จะต้องตกอยู่ในความวุ่นวาย
เพียงแต่ ตอนนี้เขาไม่มีเวลาคิดอะไรมากมายขนาดนั้นแล้ว
ทันทีนั้น เทียนจ้าวอิงกัดฟันตัดสินใจพูดขึ้นว่า “ไม่ว่าจะต้องสูญเสียอะไรมากมายแค่ไหน ผมก็จะฆ่าไอ้ลูกสำส่อนคนนั้นให้ได้”
“งั้นท่านรีบไปหาคนของสำนักจัานถังเสินอิ่นเถอะ ทางผมก็จะโทรไปบอกคนของสำนักจัานถังเสินอิ่น ผมคิดว่า คนของสำนักจัานถังเสินอิ่นก็ไม่อยากให้เฉินเฟิงมีชีวิตอยู่ต่อไป ขอเพียงท่านยอมจ่าย พวกเขาจะช่วยท่านจัดการเฉินเฟิง”
โจ่นเถิงชุนซ่างพูดขึ้นว่า “ยังไง หากปล่อยให้เฉินเฟิงมีชีวิตออกไปจากประเทศญี่ปุ่น ก็จะกลายเป็นความอัปยศที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของประเทศญี่ปุ่นในรอบสิบปีมานี้”
“ได้”
เทียนจ้าวอิงรับปาก แล้วก็รีบติดต่อคนของสำนักจัานถังเสินอิ่น
หลังจากนั้นหนึ่งชั่วโมง สำนักจัานถังเสินอิ่นเปิดประชุมกันอย่างลับๆ
การประชุมดำเนินไปเพียงครึ่งชั่วโมง ทุกฝ่ายลงความเห็นพร้อมเพียงกัน
