ลูกเขยมังกร – ตอนที่ 617

ตอนที่ 617

บทที่ 617 ขอโทษยกกลุ่ม

หืม?

ผูไห่เสิ้งขมวดคิ้วมุ่นไม่พูดไม่จา ทว่าเดินก้าวใหญ่เข้าไปหาทั้งสอง

“ตุบ!”

เมื่อเห็นว่าผูไห่เสิ้งเดินเข้ามา สุดท้ายทั้งสองคนจึงคุกเข่าลงพร้อมกันด้วยสีหน้าฝืนใจขั้นสุด

“แชะ แชะ แชะ……”

เสียงจากกล้องโทรศัพท์มือถือดังขึ้นอีกครั้ง นักแข่งรถหวาเซี่ยและคนดูจำนวนมากต่างก็บันทึกภาพเหตุการณ์นี้ไว้

“ขอโทษครับคุณเฉิน!”

ท่ามกลางเสียงของการบันทึกภาพและการบันทึกวิดีโอ ผูชางจวู้นหลับตาลงก่อนจะลืมตาแล้วเงยหน้ามองเฉินเฟิงที่อยู่ตรงหน้าพร้อมกับเอ่ยขอโทษอย่างคับข้องใจ

“ตึก!”

เอ่ยจบร่างกายของเขาก็แนบลงกับพื้น ศีรษะสัมผัสแนบไปกับพื้น

ก้มหัว

นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตที่เขาก้มหัวให้กับคนอื่นที่ไม่ใช่บรรพบุรุษของตระกูล แถมยังเป็นคนหวาเซี่ยอีก!

“ขอโทษ!”

“ตึก ตึก ตึก……”

เมื่อผูชางจวู้นเริ่มแล้ว นักแข่งรถกาวลี่คนอื่นๆก็ทำได้เพียงละทิ้งศักดิ์ศรีแล้วก้มหัวรับผิดไปตามๆกัน

“ผมไม่ได้ต้องการให้พวกคุณมาขอโทษผม แต่ต้องการให้พวกคุณขอโทษหวาเซี่ยและชาวหวาเซี่ยที่เคยพูดจาไม่ดีก่อนหน้านี้”

เมื่อเห็นภาพนี้เฉินเฟิงก็เอ่ยปากขึ้น ถึงแม้น้ำเสียงจะเรียบเฉยทว่าทุกคนก็สัมผัสได้ถึงความดุดันของเขา เห็นได้ว่าเขายังไม่พอใจกับการขอโทษของพวกผูชางจวู้น!

“ห๊ะ……”

วินาทีต่อมา นักแข่งรถกาวลี่ทุกคนรวมถึงูชางจวู้นนิ่งอึ้งกันหมด

พวกเขาคิดไม่ถึงว่าพวกเขาถึงกับยอมละทิ้งศักดิ์ศรีขนาดนี้แล้วทว่าเฉินเฟิงก็ยังคงไม่พอใจ!

“ผมยังคงยืนยันคำเดิม ขอโทษหวาเซี่ยและชาวหวาเซี่ยซะ!”

ผ่านไปสักพัก ท่ามกลางการรอคอยของทุกคน ผูชางจวู้นก็เอ่ยขอโทษอีกครั้งตามความต้องการของเฉินเฟิง

“หวาเซี่ยและชาวหวาเซี่ย พวกเราขอโทษ”

พอผูชางจวู้นเอ่ยปาก นักแข่งรถกาวลี่คนอื่นๆก็ทยอยเอ่ยปากขอโทษและยอมรับผิด

“ตึก ตึก ตึก……”

เอ่ยจบพวกเขาก็ไม่รอเฉินเฟิงได้พูดอะไรอีก พากันก้มหัวยอมรับผิดอย่างรู้งาน

ภาพเหตุการณ์นี้ถูกถ่ายภาพและบันทึกวิดีโอเก็บไว้ในมือถือของคนจำนวนมาก

“หืม……”

เมื่อได้ยินคำพูดของผูชางจวู้นและคนอื่นๆ ผูเหวินจีก็อึ้งไป ฉับพลันเขาก็รู้สึกว่าวันนี้เขาตัดสินใจผิดพลาดไปทว่าก็กลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว

“ยอมรับผิด!”

“สำนึกผิด!” เฉินเฟิงเอ่ยจบไม่ว่าจะเป็นนักแข่งรถหวาเซี่ย คนดูในสนามหรือพนักงานของสนามแข่งรถใต้ดิน ทุกคนล้วนรู้สึกเหมือนมีไฟสุมอยู่ในอก เลือดพลุ่งพล่านขึ้นศีรษะจนรู้สึกชาไปทั้งหัว พร้อมกับโบกมือพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมายพลางเอ่ยตะโกนอย่างสุดเสียง

ในยามค่ำคืน เสียงตะโกนกึกก้องอย่างพร้อมเพรียงดังไปทั่วทุกสารทิศราวกับเป็นเสียงปีศาจจากนรกอเวจี กระแทกจิตใจของผูชางจวู้นรวมถึงนักแข่งรถกาวลี่เหล่านั้น

วินาทีนี้ผูชางจวู้นและคนอื่นๆเงยหน้าขึ้นแล้ว ทว่าสีหน้าของแต่ละคนนั้นแย่ถึงขีดสุดราวกับกินหนูลงไป

โดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนที่พวกเขาเห็นคนยกโทรศัพท์มือถือขึ้นมาถ่ายภาพและบันทึกวิดีโอ พวกเขาแทบจะมุดหลบเข้าไปในรูหนู

เพราะพวกเขารู้ดีว่าในค่ำคืนนี้ไม่เพียงแต่พวกเขาเท่านั้นที่รู้สึกอัปยศแต่ยังรวมไปถึงวงศ์ตระกูลที่อยู่เบื้องหลังด้วย หรือแม้แต่ทั้งกาวลี่ที่ต้องอัปยศไปด้วย!

และพวกเขาจะกลายเป็นคนบาปของกาวลี่ ถูกตราหน้าอยู่บนเสาแห่งความอัปยศจนวันที่พวกเขาตายก็อาจจะไม่ถูกลบล้าง แต่ว่าถูกบันทึกไว้ในประวัติศาสตร์ตลอดกาล

ไม่เพียงแต่พวกเขา ผูเหวินจีที่อยู่ไกลก็มีสีหน้าย่ำแย่เป็นอย่างมาก เขาไม่พูดไม่จาแล้วกดวางสายวิดีโอคอลไปเลย

เรื่องมาจนถึงขั้นนี้หากเขายังไปท้าทายเฉินเฟิงเกิดเฉินเฟิงเปลี่ยนใจฆ่าผูชางจวู้นขึ้นมา เช่นนั้นคงเสียหายมากกว่าเดิม จะร้องไห้ก็คงไม่ทันแล้ว

“คุณเฉิน คุณชายซงจิ่งและคนอื่นๆก็ทำตามที่คุณต้องการแล้ว พวกเรากลับได้หรือยังครับ?”

ขณะนั้นเองผูไห่เสิ้งก็ย้ายสายตาไปจับจ้องอยู่ที่เฉินเฟิงก่อนจะเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงทั้งเกลียดทั้งกลัว

“ไสหัวไป!”

เฉินเฟิงเอ่ยขึ้นเสียงเรียบราวกับกำลังไล่กลุ่มแมลงวันที่น่ารำคาณ

ทว่า

คำพูดที่แฝงไว้ซึ่งการเหยียดหยามกลับทำให้ผูชางจวู้นและพวกที่รู้สึกหนักอึ้งลอบถอนหายใจ ก่อนจะลุกขึ้นแล้วเดินจากไปโดยไม่คิดจะหันกลับมามอง

“เพื่อนๆกาวลี่ หวาเวี่ยต้อนรับพวกคุณเสมอ!”

“เพื่อนๆกาวลี่ ครั้งหน้าระวังตัวหน่อยนะ อย่าทำตัวยโสแบบนี้”

“เพื่อนๆกาวลี่ ตอนนี้ไม่เหมือนเมื่อก่อนแล้ว หวาเซี่ยไม่ใช่สถานที่ๆพวกคุณจะทำอะไรตามใจได้!”

เมื่อเห็นผูชางจวู้นและพวกจากไปก็มีคนจำนวนไม่น้อยตะโกนเยาะเย้ยอย่างอารมณ์ดี

ถึงแม้ผูชางจวู้นและพวกจะไม่เข้าใจเสียงตะโกนพวกนี้ ทว่าพวกเขาสามารถสัมผัสได้ถึงการเยาะเย้ยในน้ำเสียง แต่ละคนจึงเร่งฝีเท้าให้เร็วขึ้นโดยไม่ได้นัดหมายเพื่อออกจากที่นี่ให้เร็วที่สุด

เพราะว่าสำหรับพวกเขาแล้ว การอยู่ที่นี่ต่อแม้เพียงหนึ่งนาทีก็คือความทุกข์!

ส่วนผูไห่เสิ้งและบอดี้การ์ดอีกคนหนึ่งของผูชางจวู้นก็หามศพของหลี่ตงชิงตามหลังผูชางจวู้นและพวกไป

ในขณะเดียวกันก็มีคนในเหตุการณ์จำนวนไม่น้อยแชร์รูปที่ถ่ายเมื่อสักครู่ลงในโมเมนต์

“เฉินเฟิงแข่งรถชนะราชารถกาวลี่ แถมยังทำให้นักแข่งรถกาวลี่กลุ่มหนึ่งต้องคุกเข่าสำนึกผิด!”

“ให้พวกเราได้กดไลก์ให้กับเฉินเฟิง คืนนี้เขาคือฮีโร่ของชาวหวาเซี่ย!”

เกือบทุกคนที่ลงรูปหรือวิดีโอในโมเมนต์จะต้องพิมพ์คำบรรยายสักท่อนหนึ่ง หรือไม่ก็บรรยายถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในคืนนี้ หรือแสดงความคิดเห็นของตัวเอง

หนึ่งโพสต์ สองโพสต์ สามโพสต์……

โพสต์ในโมเมนต์มากมายถูกส่งจากสนามแข่งรถใต้ดินคุนซาน จากนั้นก็มีการแชร์และแสดงความคิดเห็นต่อๆกัน

ไม่กี่นาทีหลังจากนั้น โมเมนต์ของชนชั้นสูงของทั้งหวาเซี่ยก็ปรากฏชื่อเฉินเฟิงอีกครั้ง!

และการกระทำของเฉินเฟิงในคืนนี้ก็กลายเป็นที่พูดถึงอย่างล้นหลาม!

สิบนาทีต่อมาโมเมนต์ของคนทั้งหวาเซี่ยล้วนพูดถึงเรื่องนี้!

เฉินเฟิงกายเป็นคนดังในชั่วพริบตา!

สำหรับคนทั่วไปนั้นพวกเขาไม่รู้จักตัวตนที่แท้จริงของเฉินเฟิงและไม่รู้ด้วยว่าเฉินเฟิงทำเรื่องดีๆอะไรไว้แต่หลังจากเห็นข่าวในคืนนี้แล้วต่างพากันกดไลก์และตั้งฉายาให้กับเฉินเฟิงว่าเป็นฮีโร่ของชนเผ่า!

ทว่าสำหรับตระกูลชั้นสูงเฉกเช่นตระกูลฉู่นั้นรู้จักตัวตนที่แท้จริงของเฉินเฟิงอยู่แล้ว

เพียงแต่สิ่งที่ทำให้พวกเขาคิดไม่ถึงก็คือเฉินเฟิงไม่เพียงแต่มีพรสวรรค์ด้านศิลปะการต่อสู้ที่น่าทึ่ง เรื่องการแข่งรถก็น่าทึ่งพอกัน!

ขณะที่โมเมนต์ของชาวหวาเซี่ยเต็มไปด้วยข่าวของเฉินเฟิง กระทู้ของสนามแข่งรถใต้ดินทั่วโลกก็ร้อนแรงอีกครั้ง!

กระทู้ที่นักแข่งรถกาวลี่และหวู่เหวินโป๋เคยโพสต์ก่อนหน้านี้ถูกยกเลิกและไม่ได้จัดอยู่ในกระทู้นิยมแล้ว ส่วนกระทู้ที่มาแทนที่สองกระทู้เก่าก็คือสองกระทู้นี้

“เฉินเฟิงนักแข่งรถแห่งหวาเซี่ยดริฟต์อย่างสวยงาม ใช้เวลาเพียง24นาทีในการแข่งขันที่สนามแข่งรถใต้ดินคุนซาน ทำลายสถิติของสนามนี้ซึ่งเขาใช้เวลาน้อยกว่าสถิติเดิมถึง5นาที ขณะเดียวกันก็ทำเวลาได้ดีกว่าผูชางจวู้นราชารถกาวลี่(32นาที)ถึง8นาที นำหน้าราชารถกาวลี่โดยสมบูรณ์!”

“ก่อนการแข่งขันผูชางจวู้นราชารถกาวลี่ลงพนันกับเฉินเฟิงด้วยสองชีวิตและเงินอีกหนึ่งพันล้านดอลล่าร์ ทว่าหลังจบการแข่งขันผูชางจวู้นกลับผิดคำพูด ไม่ยอมทำตามที่พนันกันไว้ สุดท้ายถูกบังคับให้คุกเข่าขอโทษ—นักแข่งรถกาวลี่แพ้การแข่งขันแถมยังเสียหน้า!”

ลูกเขยมังกร

ลูกเขยมังกร

Status: Ongoing

อ่านนิยาย เรื่อง ลูกเขยมังกร ฟรี ได้ที่ novel-fast 


โดย เรื่อง ลูกเขยมังกร บ้างส่วนของนิยาย

บทที่ 1 ทรัพย์สินหลายล้านล้าน

“อยากให้ฉันกลับบ้านตระกูลเฉินงั้นหรือ?” ถนนคนเดิน ในเมืองชางโจวที่ทางเข้าร้าน อาหาร เฉินเฟิงใส่ชุดส่งอาหารเดลิเวอรี่สีเหลืองด้วย สีหน้าเย็นชา

“ใช่ นายท่านบอกว่า ตราบใดที่นายน้อยเต็มใจ ที่จะกลับไปยังตระกูลเฉิน ทรัพย์สินทั้งหมดหลาย ล้านล้านของตระกูลเฉินจะอยู่ภายใต้การควบคุม ของนายน้อย” ตรงข้ามกับเฉินเฟิงชายชราใส่ชุดถัง สีเทาพูดด้วยความเคารพ

“เห้อ…ทรัพย์สินหลายล้านล้าน? ” เฉินเฟิง หัวเราะกับตัวเอง และถอนหายใจเบาๆ : “ตระกูล เฉินนั้นรวยมากจริงๆ”

ราวกับว่าเขาสามารถฟังออกจากคำ กาง ของเฉินเฟิงชายชราใส่ชุดถังถามอย่างหมด หนทาง : ” นายน้อย คุณยังกังวลเกี่ยวกับสิ่งที่เกิด ขึ้นเมื่อสามปีก่อนหรือ? ”

เมื่อเห็นเฉินเฟิงไม่พูดเลย เฉินจงก็ยิ้มอย่าง ขมขื่น ” นายน้อย เรื่องของเมื่อสามปีก่อน นาย ท่านเป็นฝ่ายทำผิดจริงๆ แต่ในช่วงสามปีที่ผ่านมา นายท่านได้ชดใช้กรรมไปแล้วมากพอสมควร สำหรับสิ่งนั้น เหตุใดนายน้อยจึงไม่ให้โอกาสนาย ท่านบ้าง?”

” โอกาสงั้นเหรอ? ” เฉินเฟิงยกมุมปากยิ้มเยาะ %3D เย้ย ขอให้เขาให้โอกาสเฉินเจิ้นหนาน แต่เฉินเจิ้น หนานเคยให้โอกาสแม่ของเขาหรือไม่?

เฉินเฟิงจะไม่มีวันลืมเรื่องที่แม่ของเขาเสียชีวิต de ด้วยโรคร้ายต่อหน้าตัวเอง เมื่อสามปีก่อน

ตระกูลเฉินมีทรัพย์สินหลายล้านล้าน แต่เฉิน เจิ้นหนานไม่ยอมจ่ายเงินหนึ่งล้านเพื่อรักษาแม่ของ เขา แม้ว่าตัวเองจะเป็นเหมือนสุนัข คุกเข่าต่อหน้า เขา และขอความเมตตาจากเขา แต่เฉินเจิ้นหนานไม่ ได้สนใจเลยสักนิด และทำได้เพียงแค่เฝ้าดูแม่ของ เขาเสียชีวิตด้วยความเจ็บป่วยอย่างสิ้นหวัง

ตอนนี้ เฉินเจิ้นหนานต้องการโอกาสงั้นหรือ?

ที…

เฉินเฟิงส่ายหัวด้วยสีหน้าเย้ยหยันสุดจะพรรณนา

“หรือว่า นายน้อยเต็มใจที่จะเป็นคนส่งอาหารไป ตลอดชีวิตหรือ? ” เฉินจงถามพร้อมกับถอนหายใจ เมื่อเฉินเฟิงไม่ไหวติง เขารู้ว่าสามปีหลังจากที่เฉินเฟิ งออกจากบ้านของตระกูลเฉิน ชีวิตของเขาไม่ราบ รื่นเลย ไปเป็นลูกเขยของตระกูลเสี้ยไม่ต้องพูดถึง ฐานะที่ต่ำต้อยของเขา ยังคงถูกคนในตระกูลเสี้ย ดูถูกอยู่ตลอดด้วย และวันเวลาของเขาที่อยู่ในตระ กูลเฉินนั้น แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง

“ส่งอาหารดีกว่าตาย” เฉินเฟิงพูดด้วยรอยยิ้มจางๆ

สีหน้าของเฉินจงเปลี่ยนไป และเขาก็พูดว่า “นายน้อย คุณหมายถึงอะไร?”

“ไม่ได้หมายถึงอะไรเลย” เฉินเฟิงส่ายหัว “เฉิน จง คุณกลับไปได้แล้ว บอกเฉินเจิ้นหนานและคนใน ตระกูลเฉินด้วย สักวันหนึ่งผมจะกลับไปแน่นอน แต่ ไม่ใช่เพื่อทรัพย์สินนับล้านล้านนั้น!”

เฉินจงผงะ มองดูเงาร่างด้านหลังของเฉินเฟิงที่ กำลังเดินจากไป ทันใดนั้น สีหน้าของเขาก็ซับ ซ้อน…

ตลอดทาง อารมณ์ของเฉินเฟิงซับซ้อนมาก

ตั้งแต่วันที่เขาเกิดมา เขาก็อาศัยอยู่ในบ้านของ ตระกูลเฉิน แต่เนื่องจากฐานะของเขาเป็นลูกนอก สมรส คนในตระกูลเฉินจึงไม่ค่อยชอบเขานัก แม้ กระทั่งคนรับใช้ของตระกูลเฉินก็สามารถดุด่าว่าเขา อย่างดุเดือด และดูถูกเขาได้ตามต้องการ

เดิมที่เฉินเฟิงเคยคิดว่าเขาจะเป็นตัวหนอนใน ตระกูลเฉินไปชั่วชีวิต จนกระทั่งแม่ของเขาล้มป่วย เมื่อสามปีก่อน เขาจึงตระหนักถึงว่า ตระกูลเฉินไม่ ได้ให้โอกาสเขาเป็นแม้แต่ตัวหนอนด้วยซ้ำ!

ในคืนนั้น แม่ของเขาป่วยหนักมาก เฉินเฟิง คุกเข่าต่อหน้าคนในครอบครัวเฉินเหมือนสุนัขตัว หนึ่ง ขอร้องให้พวกเขาช่วยชีวิตแม่ของเขา แต่ไม่มี ใครยื่นมือช่วยเหลือเลย

การแสดงออกของทุกคนนั้น เย็นชามาก

ในที่สุด แม่ของเขาก็ป่วยหนักจนเสียชีวิต เฉินเฟิงรู้สึกว้าวุ่นมาก ในตอนนั้น เขาก็เข้าใจ แล้วว่า ชีวิตของตัวเอง และแม่ของเขานั้น ด้อยกว่า มดอยู่ในสายตาของคนในตระกูลเฉิน!

ในวันนั้น เฉินเฟิงก็ออกจากบ้านของตระกูลเฉิน

ในวันนั้น เฉินเฟิงสาบานว่า วันหนึ่งเขาจะกลับ ไปที่ตระกูลเฉิน และใช้ความสามารถเข้มแข็งอย่าง เต็มที่ เพื่อให้ทุกคนในตระกูลเฉินคุกเข่าต่อหน้า หลุมฝังศพของแม่เขา และขอให้เธอยกโทษ!

แต่ท้ายที่สุดแล้ว มันเป็นเพียงความคิดเล็กๆ น้อยๆของเขาที่ยังเด็ก หลังจากที่เขาออกจากตระ กูลเฉิน และมาที่ชางโจวได้สองวันเฉินเฟิงก็ถูกกลุ่ม คนไล่ล่าและสังหาร หากไม่ได้รับความช่วยเหลือ จากเสี้ยเว่ยกั๋ว เขาก็คงกลายเป็นศพไปนานแล้ว

ไม่ต้องคิดก็รู้ว่า คนที่ไล่ล่าเขานั้น ต้องมีส่วน เกี่ยวข้องกับตระกูลเฉินอย่างแน่นอน

อยู่ต่อหน้าคนในตระกูลเฉินที่ยักษ์ใหญ่ เฉินเฟิ งก็ต่ำต้อยราวกับมด

หลังจากกลายเป็นลูกเขยของตระกูลเสี้ยแล้ว ชีวิตของเฉินเฟิงก็ค่อยๆสงบลง แม้ว่าเขาจะถูกผู้คน นับพันหมื่นคนเยาะเย้ย แต่ยังไงเขาก็ยังเป็นคน ธรรมดาคนหนึ่ง

แต่ต้นไม้ต้องการความสงบลมพัดไม่ยอมหยุด และตระกูลเฉิน ก็ตามมาอีกครั้งโดยไม่คาดคิด

ยังจะให้เขากลับไปที่ตระกูลเฉิน และสืบทอดทรัพย์สินนับล้านล้านนั้น

แต่ลูกหลานรุ่นที่สามของตระกูลเฉินที่ใหญ่โต นั้น มีผู้ชายมากกว่าหนึ่งร้อยคน ไม่ว่าจะวนกันไปกี่ รอบ ก็ไม่มีวันที่จะวนจนถึงลูกนอกสมรสที่จะ สืบทอดตระกูลเฉิน

ไม่ต้องสงสัยเลยว่า นี่เป็นแผนการชั่วร้ายของ พวกเขา

ครั้งหนึ่งเขาเคยถ่อมตัวเหมือนสุนัข แต่วันนี้ เขา มีค่าหลายล้านล้าน

แผนการชั่วร้ายนี้ปลอมเกินไป!

“เฉินเฟิง!” เมื่อเฉินเฟิงขมวดคิ้วอยู่ในความคิด ก็ มีหญิงสาวใส่ชุดเดรสสีขาวที่สง่างามปรากฏต่อหน้า เขา ผู้หญิงคนนั้นมีใบหน้าที่บอบบาง รูปร่างสูงสุด ส่วนอารมณ์ที่สวยงาม เพียงแค่ยืนอยู่ตรงนั้น ก็จะ ทำให้คนรู้สึกสดใสและน่าทึ่งมาก

ผู้หญิงคนนี้ ก็เป็นภรรยาของเฉินเฟิง มีชื่อว่า เสี้ยเมิ่งเหยา

“เมิ่งเหยา มีอะไรเหรอ?”

เมื่อเห็นเสี้ยเมิ่งเหยา ใบหน้าของเฉินเฟิงก็เต็มทรัพย์สินนับล้านล้านนั้น


และยังมี  นิยาย อ่านนิยาย นิยาย pdf นิยายวาย อ่านนิยายฟรี นิยายออนไลน์ อีกหลายเรื่องที่รอให้คุณอ่านที่ novel-fast.com

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท