บทที่ 626 ฉันคือเฉินอิงไฉ
ครืด！
ได้ฟังคำพูดของกรรมการจาง สีหน้าของเซ่หย่วนเปลี่ยนไปอีกครั้ง
เขาไม่สามารถจินตนาการได้จริงๆ ถ้าสองเรื่องนี้พลาดไป เบื้องบนกล่าวโทษลงมาจะเกิดผลลัพธ์ยังไงบ้าง
“กรรมการจาง คุณรีบตอบกลับหัวหน้าแผนกคุณมู่เล่อ บอกเขาว่า ให้องค์หญิงแอนนี่อย่าโกรธเลย พวกเราจะกำจัดเฉินอิงไฉออกจากตำแหน่งในเวลาที่สั้นที่สุด！” ถึงยังไงเซ่หย่วนก็ทำงานข้าราชการมานานแล้ว พบเจอกับเรื่องที่เกิดขึ้นกะทันหันแบบนี้ เขาจึงสามารถทำให้ตนเองใจเย็นลงได้เร็ว แล้วรีบจัดเตรียมทุกอย่างต่อ
“ครับ นายกเทศมนตรี” กรรมการจางตอบกลับทันที
เซ่หย่วนไม่พูดไร้สาระอีก เขารีบโทรหาเฉินอิงไฉ
“ตรืด ตรืด”
ปลายสาย เฉินอิงไฉที่ยังคงอยู่ที่ร้านอาหารภายในโรงแรม ได้ยินเสียงโทรศัพท์สั่น ราวกับได้ยินเสียงร้องจากทูตนรก ทั้งกระวนกระวายและหวาดกลัว ทำให้ไม่กล้ารับสาย
“ฟู่”
หลังจากผ่านไปหลายวินาที เฉินอิงไฉสูดลมหายใจเข้า พยายามเรียกสติตนเอง หยิบโทรศัพท์ออกมา รับสาย “นายกเทศมนตรี……”
“เฉินอิงไฉ！เธอทำอะไรลงไปกันแน่？！” เพิ่งกดรับสาย เสียงของเซ่หย่วนที่เต็มไปด้วยความโมโหก็ดังขึ้น
ไม่รอให้เฉินอิงไฉพูด เซ่หย่วนพูดตะคอกด้วยความโมโห：“เฉินอิงไฉ เธอฟังฉันให้ดีนะ ฉันไม่สนใจว่าเธอจะใช้วิธีไหน ภายในครึ่งชั่วโมง เธอจะต้องทำให้องค์หญิงแอนนี่หายโกรธ ให้บริษัทอังกฤษลงทุนในยันเจียงด้วยความราบรื่น ไม่อย่างนั้น นายก็เก็บข้าวของแล้วไสหัวไป ไปได้ไกลเท่าไหร่ก็ไปเท่านั้น！”
“ครืด！”
ได้ฟังคำพูดของเซ่หย่วน สีหน้าของเฉินอิงไฉเปลี่ยนไปมาก
จากนั้น เขาเช็ดเหงื่อที่ไหลออกมา รีบพูดรับประกัน：“นายกเทศมนตรี ท่านวางใจเถอะครับ ผมจะต้องทำให้องค์หญิงแอนนี่หายโมโหให้ได้ ผมจะไม่มีวันปล่อยให้การลงทุนของบริษัทอังกฤษได้รับผลกระทบเด็ดขาด！”
“ตู๊ดๆ”
เหมือนว่าเฉินอิงไฉยังอยากจะพูดอะไรบางอย่างอีก แต่เซ่หย่วนที่กำลังโมโหอยู่นั้นตัดสายไปแล้ว
ภายในโรงแรมหรู เซ่หย่วนที่เป็นฝ่ายตัดสายยังคงโมโหเป็นอย่างมาก
สำหรับเรื่องระหว่างเฉินอิงไฉและเฉินเฟิง เขาได้ยินมานานแล้ว
เขาและคนมากมายต่างก็เหมือนกัน รู้ว่านี่คือการแก่งแย่งชิงดีชิ่งเด่นภายในของตระกูลเฉิน
สำหรับเรื่องที่เฉินอิงไฉปิดบังความสัมพันธ์ของเขากับเฉินเฟิงต่อหน้าแอนนี่ ทั้งยังใช้ความสัมพันธ์ของเฉินเฟิงและแอนนี่ในการให้บริษัทอังกฤษเพิ่มการลงทุน เขาไม่มีท่าทีอะไร
ถ้าเรื่องนี้ประสบความสำเร็จก็เป็นความดีความชอบของเฉินอิงไฉ เขาเองก็ได้หน้าได้ตาไปด้วย ถ้าไม่ประสบความสำเร็จ ก็เป็นความผิดของเฉินอิงไฉ เช่นเดียวกับตอนนี้
นี่คือสิ่งที่ข้าราชการระดับหัวหน้ามักจะทำ
สำหรับเรื่องนี้ เฉินอิงไฮรู้ดีแก่ใจ
อีกทั้ง เขาไม่ได้รู้สึกไม่พอใจกับความโมโหของเซ่หย่วนแม้แต่น้อย
ถึงแม้เขาจะเป็นคุณชายใหญ่ของตระกูลเฉิน แต่เซ่หย่วนไม่เพียงแต่เป็นหัวหน้าของเขา แต่ยังเป็นบุคคลสำคัญ การที่ต่อว่าเขาสองสามคำเป็นเรื่องปกติ
ยิ่งไปกว่านั้น เขารู้ดีกว่าใคร ถ้าไม่สามารถจัดการเรื่องนี้ให้ดีได้จะเกิดอะไรขึ้น！
หลังจากวางสาย เฉินอิงไฉวางโทรศัพท์ลง จุดบุหรี่หนึ่งมวน แล้วสูบบุหรี่ พร้อมกับครุ่นคิดว่าควรจะจัดการกับเรื่องนี้อย่างไร
จากสิ่งที่เซ่หย่วนสื่อ เห็นได้ชัดว่าต้องการให้เขาทำให้แอนนี่หายโมโห
แต่ว่าตอนนี้แอนนี่รู้แล้วว่าเขากับเฉินเฟิงเกี่ยวข้องกันยังไง ภายใต้สถานการณ์แบบนี้ เขาไปหาแอนนี่ เกรงว่าแอนนี่คงจะไม่สนใจเขา
แต่แม้ว่าแอนนี่จะไม่สนใจเขา เขาก็ต้องลองดู
ไม่อย่างนั้น อาชีพข้าราชการของเขาคงจบลงแค่นี้……
หลังจากผ่านไปไม่กี่นาที เฉินอิงไฉมาถึงบ้านพักที่แอนนี่เข้าพัก
ภายในบ้านพัก บอดี้การ์ดรูปร่างสูงโปร่งสวมชุดสูทสีดำสองคนกำลังยืนตัวตรงด้วยสีหน้าเย็นชา
เมื่อเห็นเฉินอิงไฉ ทั้งสองก้าวขึ้นมาด้านหน้าหนึ่งก้าวโดยไม่ได้นัดหมาย ยื่นมือออกมา ขวางเฉินอิงไฉเอาไว้ตรงนอกประตู
เฉินอิงไฉนิ่งงัน จากนั้นใบหน้าของเขาก็แต้มไปด้วยรอยยิ้มแห้งๆ ：“รบกวนบอกองค์หญิงแอนนี่หน่อยครับ ผมมีธุระ……”
“ไสหัวออกไป！”
เฉินอิงไฉยังไม่ทันพูดจบ บอดี้การ์ดรูปร่างกำยำก็พูดขัดจังหวะด้วยน้ำเสียงเย็นยะเยือก
เวลานี้ บอดี้การ์ดชำเลืองมองเฉินอิงไฉด้วยแววตารังเกียจ แล้วพูด：“องค์หญิงมีรับสั่งแล้ว องค์หญิงไม่อยากเจอคนที่น่ารังเกียจอย่างคุณ ทางที่ดีที่สุดคุณไสหัวไปให้ไกลเท่าที่จะไกลได้！”
คนที่น่ารังเกียจ?
เมื่อได้ยินว่าแอนนี่เรียกตนแบบนี้ เฉินอิงไฉโมโหจนหูแดง
เวลาเดียวกัน เขาเองก็เข้าใจแล้ว อยากจะทำให้แอนนี่หายโกรธโดยตรงแบบนี้ เป็นไปไม่ได้ เพราะท่าทีของแอนนี่ แน่วแน่มาก！
ไม่ให้โอกาสเขาแม้แต่น้อย！
“ขอโทษครับ ผมไปเดี๋ยวนี้เลยครับ”
หลังจากสูดลมหายใจเข้าลึกๆ แล้ว เฉินอิงไฉเดินออกไปจากโรงแรม
เดินมาถึงประตูนอกโรงแรม สีหน้าของเฉินอิงไฉแปรเปลี่ยนเป็นเศร้าหมอง
เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว การอยากทำให้แอนนี่หายโกรธเห็นอย่างชัดเจนว่ามันว่างเปล่าไปแล้ว
เกรงว่าเขาคงทำได้เพียงขอร้องให้เฉินเฟิงช่วย……
จากสิ่งที่แอนนี่แสดงออกมา เห็นอย่างชัดเจนว่าเฉินเฟิงสำคัญกับเธอมาก
ถ้าเฉินเฟิงบอกให้เธอลงทุนที่หวาเซี่ย เธอต้องไม่ปฏิเสธแน่นอน……
แต่ว่า เฉินเฟิงจะช่วยเขาไหม?
เฉินอิงไฉกดโทรหาหัวหลินด้วยความหัวเสีย
“ที่รัก เป็นอะไรไปคะ?” ปลายสาย หัวหลินไม่รู้เรื่องที่แอนนี่โมโห เธอคิดว่า เวลานี้เฉินอิงไฉน่าจะกำลังทำให้แอนนี่ชื่นชอบ
“หลินหลิน คุณมีเบอร์ของลูกเมียน้อยไหม?”
เฉินอิงไฮไม่ได้ตอบคำถามของหัวหลิน แต่พูดจุดประสงค์ของตนเองออกไปตามตรง
“ลูกเมียน้อย?” หัวหลินชะงักไปก่อน จากนั้นเธอก็เข้าใจทันทีว่าคนที่เฉินอิงไฉพูดถึงเป็นใคร
ในตระกูลเฉิน คนที่ถูกเรียกว่าลูกเมียน้อย มีแค่เฉินเฟิงคนเดียว
“ที่รัก คุณถามหาเบอร์ของมันทำไมคะ?” หลังจากที่รู้ หัวหลินจึงเอ่ยถาม
“เรื่องนี้คุณไม่จำเป็นต้องมายุ่ง คุณแค่บอกผมมา ว่าคุณมีหรือไม่มีเบอร์ของมัน?” เฉินอิงไฉหงุดหงิดเล็กน้อย
น้ำเสียงของหัวหลินนิ่งลง เธอเข้าใจทันที คงเกิดเรื่องอะไรขึ้นแน่
ด้วยเหตุนี้ เธอจึงรีบพูด：“ที่รักคะ คุณรอก่อนนะคะ ฉันรีบสั่งให้คนไปสืบ”
“เร็วหน่อยนะ”
เฉินอิงไฉพูดเสียงเย็นยะเยือก จากนั้นตัดสาย
ไม่กี่นาทีผ่านไป ตัวเลขเรียงยาวปรากฏขึ้นมาในโทรศัพท์ของเขา
มองดูตัวเลขเรียงยาว เฉินอิงไฉกัดฟันกรอด จากนั้นก็ตัดสินใจกดโทรไป
เวลานี้ เฉินเฟิงเพิ่งออกมาจากสนามแข่งรถใต้ดินคุนซาน เขากำลังมุ่งหน้าไปที่วิลล่า
วิลล่าหลังนี้ เป็นธุรกิจของตระกูลหวู่เหวินในยันเจียง
เมื่อเห็นเบอร์แปลกของยันเจียง เฉินเฟิงไม่ได้กดรับสายทันที แต่เขากลับตัดสาย
ใครจะไปรู้ เพิ่งตัดสายไปได้ไม่กี่วินาที เบอร์แปลกนี้ก็โทรมาอีก
เฉินเฟิงขมวดคิ้ว แล้วรับสาย
เงียบ
หลังจากฟังอยู่สามวินาที ปลายสายไม่มีเสียงใดๆ
ขณะที่เฉินเฟิงกำลังจะตัดสาย ก็มีเสียงแหบพร่าเล็กน้อยดังมาจากปลายสาย ：“ฉันคือเฉินอิงไฉ”
เฉินอิงไฉ？
ได้ยินชื่อนี้ ดวงตาของเฉินเฟิงหรี่เล็กลงทันที
ทำไมเฉินอิงไฉถึงโทรศัพท์มาหาเขา?
ไม่รอให้เฉินเฟิงอ้าปาก เฉินอิงไฉก็พูดขึ้นก่อน：“เฉินเฟิง เรื่องที่องค์หญิงแอนนี่มาหวาเซี่ยนายรู้หรือเปล่า?”
“องค์หญิงแอนนี่?”
ได้ยินชื่อนี้ เฉินเฟิงหยุดชะงัก
องค์หญิงแอนนี่คือใคร?
![เข้าสู่ระบบ ‘ฝ่ามือยูไล’ [Sign in Buddha’s palm]](https://i3.wp.com/novel-fast.net/wp-content/uploads/2023/02/15324.jpg?resize=151,215 "เข้าสู่ระบบ ‘ฝ่ามือยูไล’ [Sign in Buddha’s palm]")
